Και όταν, το πρωί της Κυριακής του Θωμά, την 27η Απριλίου 1941, η ανοχύρωτη Αθήνα ξυπνούσε τρομαγμένη και τα εχθρικά σιδηρόφρακτα στρατεύματα εισέβαλαν στα σπλάχνα της, ο πρώτος αρχιεκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών Κώστας Σταυρόπουλος, μπροστά στο μικρόφωνο του ελεύθερου ακόμη ραδιοφώνου από τον ραδιοθάλαμο του Ζαππείου, επιχειρώντας να δώσει κουράγιο στους θλιμμένους Αθηναίους που παρακολουθούσαν με ανησυχία και συντριβή μέσα από τα μισόκλειστα παράθυρα των σπιτιών τους το δράμα που μόλις άρχιζε, με φωνή που έπαλλε από συγκίνηση, εκφωνούσε τις τελευταίες ελεύθερες φράσεις που σκόρπιζαν συγκίνηση και δάκρυα στους Αθηναίους:
«Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι...
Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών.
Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου.
Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια.
Έλληνες! Ψηλά τις καρδιές!
Προσοχή!
Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών ύστερα από λίγο δεν θα είναι ελληνικός.
«Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι...
Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών.
Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου.
Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια.
Έλληνες! Ψηλά τις καρδιές!
Προσοχή!
Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών ύστερα από λίγο δεν θα είναι ελληνικός.
.jpg)
