Τμήμα από συνέντευξη του Χουσεΐν Καρσιόγλου, τούρκου Λοχαγού ε.α. - Ανθυπολοχαγού το 1974 στην Κύπρο - στο παράνομο Κουρδικό Περιοδικό της Κωνσταντινούπολης RASTI - Φεβ. 1979.

 

   ΜΙΑ  ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ  ΙΣΤΟΡΙΑ.

  ΕΔΩ  ΚΑΙ  ΔΕΚΑΔΕΣ  ΑΙΩΝΕΣ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ  ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΣΑΝ  ΤΑ  ΑΡΝΙΑ.  ΟΙ  "ΕΛΛΗΝΕΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ"  ΔΕΝ  ΜΙΛΟΥΝ  ΠΟΤΕ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΑΙΩΝΙΑ  ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ  ΤΟΥ  ΔΥΣΜΟΙΡΟΥ  ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  ΛΑΟΥ.

Τούρκος  ανθυπολοχαγός,  Κύπρος,  1974:  «Μπήκαμε στο χωριό. Ο Υπαξιωματικός Ακσού χώρισε τους άντρες του και ζήτησε και από τους ντόπιους συνοδούς μας, (Μουτζαχίτ,  Μαχητές) να πάνε μαζί, ένας με κάθε ομάδα και να ξετρυπώσουν τους άντρες του χωριού που μάλλον θα κρύβονταν. Κάποια στιγμή ακούω ένα πυροβολισμό και βρισιές.  Πάω κοντά και βλέπω έναν στρατιώτη μου να έχει πιαστεί στα χέρια με έναν Μαχητή. Μπροστά του το πτώμα μιάς ψηλής γυναίκας. Όμορφη γυναίκα και από τα καλά ρούχα της φαινόταν όχι γυναίκα χωριού. Σαν τις γυναίκες μας στην Ιστανμπούλ, τις καλοντυμένες. Είχε πυροβοληθεί στην κοιλιά. Είχε την κιλότα της σκισμένη όπως και την φούστα της. Τα μάτια της ανοιχτά.  Ρωτώ  τι  συνέβη.  "Ανθυπολοχαγέ εγώ την είδα πρώτος.  Και  ο  Μεφσούτ θέλησε να μου την πάρει. Μάλιστα δεν έδωσε σημασία στον άντρα της, που έτρεξε και χάθηκε προς την χαράδρα. Δεν τον κυνήγησε, προκειμένου να γαμήσει την γυναίκα του".  Νευρίασα. "Και την ώρα που πήγε να την γαμήσει, την σκότωσα".  "Ανθυπολοχαγέ εφέντημ' αυτή η γυναίκα επί 20 χρόνια μας αγνοούσε. Ούτε καλημέρα δεν μας έλεγε, επειδή ήμασταν Τούρκοι. Και αποφάσισα να την κάνω να το μετανιώσει. Να δει πως γαμάνε οι Τούρκοι, που τους αγνοούσε. Και ήλθε το "μεχμετζίκ" εδώ και μου την σκότωσε. Πριν την γαμήσω. Τώρα πεθαμένη, δεν θα έχει  πιά  γούστο». 

ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΣΤΑ ΙΨΑΛΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ "ΤΡΑΚΙΑ" (Θράκης).

ΓΙΑ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΝΑ ΜΠΑΙΝΑΝ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΓΙΟΥΝΑΝΗΔΕΣ  ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ.

ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΒΙΑΣΟΥΝ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ...

Εξαφνα μου  ανακατώθηκε  το στομάχι.

Αλλά είπα μέσα μου. Εδώ ήλθαμε να κάνουμε μια δουλειά. Και θα την κάνουμε.

Άλλωστε έτσι είναι ο Πόλεμος.

Έφτυσα στο χώμα την πικρίλα που είχα στο στόμα μου και τους είπα και στους δύο: «Σιχτίρ φύγετε από μπροστά μου. Θάψτε την, μην πιάσουμε αρρώστιες και χαθείτε από τα μάτια μου».

 

  ΕΝΑΣ  ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ  ΠΡΟΔΟΤΗΣ

 

ΔΙΑΛΟΓΟΣ  ΤΟΥΡΚΩΝ  ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΜΕΛΛΟΝ  ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΩΝ  ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

  «Αν τους πάρουμε μαζί μας στα Άδανα, θα τους κάνουμε  ό,τι κάναμε στους άλλους. Έτσι  τους πήραμε, τους δέσαμε τα πόδια και τα χέρια και τους θάψαμε ζωντανούς κοντά σε ένα ποτάμι. Δεν χαραμίσαμε καμία σφαίρα. Επειδή τους θάψαμε στις όχθες του ποταμού, τα σώματά τους με το πέρασμα του χρόνου θα παρασυρθούν από το νερό και δεν θα βρεθεί κανένα ίχνος τους».

Μετά τη δημιουργία της Ερευνητικής Επιτροπής για τα Αγνοούμενα Πρόσωπα, στις αρχές της δεκαετίας του '90, γράφει ο τούρκος  Λεβέντ, η Τουρκία προσπάθησε να σβήσει όλα τα ίχνη των ομαδικών τάφων στην Κύπρο. Για το σκοπό αυτό, έστειλε μια ομάδα στο νησί, η οποία έψαχνε άτομα που είχαν σχετικές πληροφορίες. Ο Ανταλί ήταν ένας από αυτούς.

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ