Το όνομα ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ και πολύ περισσότερο η ΘΥΣΙΑ της αγνοούνται ΠΑΝΤΕΛΩΣ στην Ομηρική ΙΛΙΑΔΑ.
ΕΑΝ ο ΌΜΗΡΟΣ τα αποσιωπά, τότε Ποιοι, πότε και γιατί τα επινόησαν;
Το αρχαίο φρούριο που είναι γνωστό ως “Κάστρο της Κουκουβίτσας” ή “Κάστρο της Κορυφής” βρίσκεται περίπου 2,5 χιλιόμετρα βόρεια της ομώνυμης κοινότητας και κοντά στην πόλη της Αμαλιάδας στον νομό Ηλείας. Είναι κτισμένο στη κορυφή δύο συνεχόμενων χαμηλών λοφίσκων και έχουν χρησιμοποιηθεί για την ανέγερσή του μεγάλοι ορθογώνιοι πωρόλιθοι κάποιοι εκ των οποίων έχουν μήκος 1μιση μέτρο και πάχους 70 πόντους.
Σέλευκος Α΄ Νικάτωρ |
Κατά τη διάρκεια του αιματοβαμμένου πολέμου των Διαδόχων, που ακολούθησε τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και διήρκησε από το 322 π.Χ. ως το 281 π.Χ., ο ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών, Σέλευκος Α΄ Νικάτωρ, κατέλαβε το μεγαλύτερο μερίδιο εδαφών της αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου. Το 281 π.Χ., το βασίλειο αυτό ξεκινούσε από τη βορειοδυτική Μικρά Ασία και κατέληγε μέχρι τη βορειοδυτική Ινδία. Το κέντρο του βασιλείου ήταν η βόρεια Συρία, με πρωτεύουσα την Αντιόχεια και δευτερεύουσες πρωτεύουσες τις Σάρδεις στα δυτικά και στα ανατολικά τη Σελεύκεια στον Τίγρη.
Το κύριο χαρακτηριστικό του βασιλείου αυτού ήταν η συνεχής ίδρυση πόλεων σε όλο το μήκος του, καθώς συνυπήρχαν ελληνικοί πληθυσμοί με γηγενείς (Άραβες, Ιουδαίοι, Πέρσες, Ινδοί). Βέβαια, οι θεσμοί, ο πολιτισμός και η τέχνη είχαν ελληνικό χαρακτήρα. Επιπλέον, οι Έλληνες από τη Μακεδονία ζούσαν σε πόλεις ελληνικού τύπου και ήταν πολύ υπερήφανοι για την καταγωγή τους. Ακόμη, πολλοί αυτόχθονες έμαθαν την ελληνική γλώσσα και γραφή, υιοθέτησαν τον ελληνικό τρόπο ζωής και αντίληψης, ενώ πολλοί από αυτούς είχαν ακόμη και ελληνικά ονόματα.
Είκοσι επτά χρόνια έχουν περάσει από την κρίση των Ιμίων που κόστισε στο Πολεμικό Ναυτικό τον θάνατο τριών στελεχών και στην Ελλάδα μία μεγάλη στρατηγική ήττα αφού η κυβέρνηση Σημίτη κατόρθωσε τότε με τους ακατάλληλους έως ενδοτικούς χρειρσιμούς της να «γκριζάρει» τις βραχονησίδες Ίμια και να μην μπορεί να τοποθετηθεί ελληνική Σημαία!
Οι υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός «χάθηκαν» για πάντα εκείνη την νύχτα.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει 27 χρόνια μετά τα «ευχαριστώ» στους Αμερικανούς από το βήμα της Βουλής από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη.
«Ευχαριστώ» που έγινε «γκρίζο» ελληνικό έδαφος και μαζί του μία ολόκληρη θαλάσσια περιοχή.
Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου αποτελεί την κορωνίδα της πολιτιστικής δράσης στη χώρα μας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και παραμένει ένα από τα σπουδαιότερα και παγκοσμίως αναγνωρίσιμα μνημεία της αρχαιότητας. Δεσπόζοντας στο νοτιοανατολικό άκρο του ιερού που ήταν αφιερωμένο στον θεραπευτή θεό της αρχαιότητας, τον Ασκληπιό, έχει χαρακτηριστεί το τελειότερο θέατρο από πλευράς αισθητικής και ακουστικής.
Το θέατρο αυτό εξήρε για την αρμονία του ο Παυσανίας, προσθέτοντας ότι αρχιτέκτονάς του ήταν ο Πολύκλειτος, ο οποίος σχεδίασε στο ίδιο ιερό και τη θυμέλη, τη μεγαλύτερη περίπτερη θόλο της κλασικής αρχαιότητας. Σύμφωνα με τις επικρατέστερες επιστημονικές απόψεις, η έναρξη της κατασκευής του θεάτρου ανάγεται στο δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ. και ολοκληρώθηκε σε δύο κύριες οικοδομικές φάσεις. Εξ όσων γνωρίζουμε από την αρχαιολογική έρευνα, μπορούμε να πούμε με σχετική βεβαιότητα ότι χρησιμοποιούνταν έως τον 3ο αι. μ.Χ. Η χωρητικότητά του ανέρχεται στους 13.000-14.000 θεατές.
ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΦΑΡΣΑΛΩΝ |
Προσπάθεια προσέγγισης και επίλυσης του θέματος
Δημήτριος Γ Κοίλιαρης
Κλασσικός Φιλόλογος – Επίτιμος Λυκειάρχης
Η ανά χείρας εργασία αφιερώνεται στους αποφοίτους 1977-78 του Λυκείου Δομοκού, γόνους της ευάνδρου και ενδόξου Φθίας, τους οποίους, κατά τη μακρά καθηγεσία και λυκειαρχία μου, διέκρινα και ιδιαιτέρως αγάπησα για το λαμπρό ήθος και την επιμέλειά τους.
Αναγκαία προλογική διασάφηση-παραδοχή
Στο περιθώριο της ανά χείρας σύντομης, πλην, περιεκτικής εργασίας, της οποίας σκοπός και επιδίωξη είναι η παύση και διάλυση της αοριστίας και της συγχύσεως εν σχέσει με την περιοχή και την έδρα της επικράτειας του υπάτου των ομηρικών ηρώων και ο εντοπισμός τους κατόπιν συνοπτικής αλλά εμπεριστατωμένης μελέτης ολίγων αποσπασμάτων των ομηρικών, κυρίως, επών, στο περιθώριο, επαναλαμβάνω, της εργασίας αυτής προκύπτει, μεταξύ των άλλων, και τούτο το βασικό στοιχείο: Όντως η Τρωική εκστρατεία την αυγή, την ανατολή του 12ου π.Χ. αιώνος είχε στόχο τη διάνοιξη εμπορικού δρόμου προς την Προποντίδα και τον Εύξεινο πόντο, την οποία παλαιότερα οι Αργοναύτες δεν είχαν κατορθώσει, και φυσικά προς τη δυτική Μικρά Ασία, περιοχή την οποία ήλεγχαν, περιφρουρούσαν και υπερασπίζονταν οι Τρώες.
Ευθύμης Αδάμης - Ευθυμίου Τάκης - Κανέλλος Βασίλης
Στο κεφάλαιο αυτό θα επεξεργαστούμε γεωγραφικά στοιχεία, που παραθέτει ο Όμηρος, ώστε με γεωγραφικά δεδομένα να ορίσουμε το βασίλειο του Αχιλλέα. Ξεκινώντας από το ερώτημα πώς χρησιμοποιείται ο όρος Φθία, παρατηρούμε ότι η λέξη αυτή είναι γνωστή στον ελληνικό χώρο πριν τον Όμηρο, που την παραλαμβάνει από την παλαιότερη παράδοση και έχει χρησιμοποιηθεί με πολλαπλή σημασία, ήτοι μύθοι- τοπωνύμια- πρόσωπα.
Φθία ονομαζόταν μια νύμφη που με τον Απόλλωνα απέκτησε τρεις γιους, το Δώρο, το Λαόδοκο και τον Πολυποίτη.
Φθία ονομαζόταν η κόρη του βασιλιά της Θήβας Αμφίονα και της Νιόβης, που σκότωσε η Άρτεμη.
Ευθύμης Αδάμης - Ευθυμίου Τάκης - Κανέλλος Βασίλης
Επειδή η προσπάθειά μας περιλαμβάνει παρατηρήσεις ιστορικού και γεωγραφικού χαρακτήρα θα επιχειρήσουμε, με την παράθεση γεωγραφικών πληροφοριών και τοπογραφικών δεδομένων, να ανασυστήσουμε την εικόνα της ομηρικής γεωγραφίας, η οποία, πράγματι, αποτελεί ένα ακανθώδες και αινιγματικό ζήτημα. Πολλές φορές αρχαιολόγοι και ιστορικοί διαφώνησαν για την αξιοπιστία του Ομήρου. Είναι γεγονός ότι τα ομηρικά έπη, συνειδητά ή όχι, αγνοούν σημαντικά στοιχεία της πολιτικής γεωγραφίας του ελλαδικού χώρου, αφού αγνοούν γνωστά ονόματα από την ιστορική αρχαιότητα, όπως π.χ. Θεσσαλία, Λάρισα, Λάρισα Κρεμαστή, Φάρσαλος κ.ά. Όμως, είναι επίσης αξιοπρόσεκτο, ότι οι Έλληνες της ιστορικής αρχαιότητας, από την πλευρά τους, αγνοούσαν τη θέση ενός εξαιρετικά μεγάλου αριθμού ομηρικών τοπωνυμίων, π.χ. ο Ελαιώνας, η πατρίδα του Φοίνικα, ή το Δουλίχι και η Ιθάκη του Οδυσσέα. Κατά την αρχαιότητα, πολλά τοπωνύμια, που η δόξα τους οφείλονταν στα έπη, τα διεκδικούσαν πολλοί ταυτόχρονα και άσχετοι μεταξύ τους τόποι. Έτσι, τρεις Πύλοι, διεκδικούσαν τη δόξα και το όνομα της πρωτεύουσας του Νέστορα, ενώ το ίδιο συνέβαινε και με τα ομηρικά ονόματα των πόλεων της πατρίδας του Αχιλλέα, αφού οι μνηστήρες των ονομασιών ήταν πολλοί.
Ευθύμης Αδάμης - Ευθυμίου Τάκης - Κανέλλος Βασίλης