Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑ (12)

Από τους πανάρχαιους χρόνους αποδίδονταν στους αριθμούς μια μυστηριακή και συμβολική σημασία. Αν και πολλά έθνη χρησιμοποιούσαν τα γράμματα της αλφαβήτου για να παραστήσουν αριθμητικές ιδέες.

Είναι γεγονός ότι οι αρχαίοι λαοί (Αιγύπτιοι, Χαλδαίοι, Έλληνες, Ιουδαίοι) γνώριζαν πλήρως τα θαυμαστά μυστήρια που ήταν σε θέση να αποκαλύψουν οι αριθμοί και ανέπτυξαν μία ολόκληρη επιστήμη αριθμητικών ιδεών, εντελώς ξεχωριστή από τα μαθηματικά. 

Η συσχέτιση των αρχαίων δοξασιών για τους Αριθμούς με τα γράμματα της αλφαβήτου, τους Πλανήτες με τα Αστέρια, τους Αστερισμούς και άλλα αστρονομικά μεγέθη, ασκούσαν μια μορφή μαντείας.

Αν και ο κάθε αριθμός από μόνος του έχει τη δική του ξεχωριστή αποκρυφιστική και συμβολική έννοια και χωρίς να θέλουμε να αδικήσουμε τους υπόλοιπους, σκοπός αυτής της εργασίας είναι να ασχοληθεί αποκλειστικά με τον αριθμό Δώδεκα (12). 

Αυτός ο αριθμός  αντιπροσωπεύει έναν πλήρη κύκλο κι έχει ένα τέλειο και σημαντικό χαρακτήρα που ήταν από τους πιο αξιοσημείωτους στους αρχαίους πολιτισμούς, έχοντας μία άμεση και εξαρτημένη σχέση με το ζωδιακό καθώς και με τους μήνες στους περισσότερους πολιτισμούς είτε χρησιμοποιούσαν σεληνιακό είτε ηλιακό ημερολόγιο . 

Η ιερότητα του 12 φαίνεται ότι προέρχεται από το αρχαϊκό δωδεκαδικό σύστημα, που πιθανώς ήταν το μοναδικό σύστημα αρίθμησης κατά τη νεολιθική εποχή και παρέμεινε ως συμπληρωματικό του δεκαδικού μέχρι σήμερα.

Η δωδεκάδα, ο χωρισμός της μέρας και της νύχτας σε 12 ώρες και του έτους σε 12 μήνες αποτελούν κατάλοιπα του αρχέγονου δωδεκαδικού συστήματος αρίθμησης.

Το 12 αντιπροσωπεύει τις 12 Ιεραρχίες των αρχαίων γραφών  που καθόριζαν με τη σειρά τους τους 12 αστερισμούς της ουράνιας ζωδιακής ζώνης.

Oι Σουμέριοι ιερείς-αστρονόμοι διαίρεσαν το έτος σε μικρότερες μονάδες. Έτσι όπως το σεληνιακό έτος τους είχε δώδεκα μήνες των 30 περίπου ημερών και το ημερονύκτιό τους είχε δώδεκα ντάννα. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι ο αριθμός 12 αποτελούσε μία τεχνική για τη διαίρεση της ροής του χρόνου αλλά κι όπως γνωρίζουμε οι δωδεκάδες σχετίζονται είτε φανερά είτε με έναν κρυμμένο τρόπο με τα Σημεία του Ζωδιακού, μέρη του μεγάλου κύκλου του ουρανού. Όπως μαρτυρούν τα ευρήματα των ανασκαφών, ήδη από το 2.400 π.Χ χρησιμοποιούσαν το ηλιακό έτος των 360 ημερών που διαιρούνταν σε 12 μήνες των 30 ημερών. 

Αυτό  φαίνεται και στο Βαβυλωνιακό ημερολόγιο, αλλά μόνο στην εποχή του βασιλιά Χαμουραμπί (1955-1913 π.Χ) επιβλήθηκε ομοιομορφία στο ημερολόγιο και δόθηκαν στους μήνες ονόματα, τα οποία χρησιμοποιούνται ως σήμερα παραφθαρμένα στο εβραϊκό,στο συριακό και στο λιβανέζικο ημερολόγιο.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι διαίρεσαν τη μέρα σε 12  ώρες (χαρού) και 12 τη νύχτα. Οι 12 ημερήσιες ώρες προσωποποιούνταν με θεές, που έφερναν επί της κεφαλής τους τον δίσκο του Ήλιου, ενώ οι 12 νυχτερινές προσωποποιούνταν με θεές που έφερναν επί της κεφαλής τους ένα αστέρι.

Στην Ανατολή και συγκεκριμένα στην Κίνα ο Ζωδιακός Κύκλος αντιπροσωπεύεται από δώδεκα ζώα που το καθένα ασκεί επίδραση για ένα χρόνο.

Υδροχόος = Τίγρης        Ιχθύες =  Λαγός                        Κριός = Δράκοντας        Δίδυμοι = Ίππος

Καρκίνος = Πρόβατο     Λέων = Πίθηκος                        Παρθένος = Κόκορας    Ζυγός =Σκύλος

Σκορπιός = Αγριόχοιρος                        Τοξότης = Αρουραίος     Αιγόκερως = Βόδι

Αλλά και οι 12 πρώτες ημέρες του έτους ήταν πολύ σπουδαίες από θρησκευτική άποψη, διότι ήταν αφιερωμένες σε ειδικές ιεροτελεστίες. Μ' αυτές τις 12 ημέρες συνδέθηκε η γιορτή της μεγάλης νύχτας όταν οι Κινέζοι αστρονόμοι συνειδητοποίησαν τη φαινομενική κίνηση του Ήλιου και τη δίοδό του από τα ηλιοστάσια.

Επίσης οι Κινέζοι πιστεύουν ότι υγεία εκφράζεται με το «τσι», τη ζωτική ενέργεια που κυκλοφορεί μέσα στο σώμα με μια σειρά από μεσημβρινούς,αόρατα κανάλια που κυλούν κάτω από το δέρμα μας. Υπάρχουν 12 κύρια ζεύγη μεσημβρινών για κάθε πλευρά του σώματος. Σ' αυτά τα 12 κύρια ζεύγη βασίζεται και ο βελονισμός.

Στην Εβραϊκή παράδοση και πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με το ιερό βιβλίο  Ταλμούδ οι πρώτοι Εβραίοι χρησιμοποιούσαν ημερολόγιο με δώδεκα σεληνιακούς μήνες κι όπως επίσης και ο συμβολισμός των 12 Φυλών του Ισραήλ που είναι καθαρά Ζωδιακός. 

Η παράδοση επίσης αναφέρει ότι η βασίλισσα του Σαββά επιστρέφοντας από την Ιερουσαλήμ στην πατρίδα της συνοδευόταν από 12.000 Εβραίους, από τις 12 Φυλές του Ισραήλ με 12 κριτές επικεφαλής.

Μετά τον Πυθαγόρα, ο Φίλωνας ο Ιουδαίος, θεωρούσε τον αριθμό 12 σαν πολύ ιερό. «Το δωδεκάεδρο είναι ένας ΤΕΛΕΙΟΣ αριθμός». Αυτός βρίσκεται και στα σημεία του Ζωδιακού, προσθέτει ο Φίλωνας, που ο ήλιος επισκέπτεται σε δώδεκα μήνες και προς τιμήν αυτού του ψηφίου ο Μωυσής διαίρεσε το έθνος του σε δώδεκα φυλές, εγκαθίδρυσε τους δώδεκα άρτους της προθέσεως και τοποθέτησε δώδεκα πολύτιμους λίθους γύρω στο εφόδ των ποντίφικων.

Δώδεκα ήταν οι πολύτιμοι λίθοι στο περιστήθιο του Αρχιερέα με τα εξής ονόματα:

Σάρδιος, Τοπάζιο, Σμάραγδος, Άνθραξ, Σάπφειρος, Αδάμας, Λιγύριο, Αχάτης, Αμέθυστος, Βηρύλλιο, Όνυξ, Ίασπις (Εξ. ΚΗ΄) 

Δωδεκακώδων ονομαζόταν ο χιτώνας του μεγάλου αρχιερέα, δώδεκα ήταν οι υπουργοί και δώδεκα οι οικονόμοι του Σολομώντα. Επίσης σε δωδεκάδες χωρίζονταν τα ιερά σκεύη στον ναό του: «Τρυβλία αργυρά δώδεκα, φιάλαι αργυραί δώδεκα, θυϊσκαι χρυσαί δώδεκα».

Δώδεκα και οι φυλές σε σχέση με το ζωδιακό: 

Κριός-Βενιαμίν, Ταύρος-Ρουβίμ, Δίδυμοι-Συμεών, Καρκίνος-Λεβύ, Λέων-Ιούδας, Παρθένος-Ζαβουλών, Ζυγός-Ισαάχαρ, Σκορπιός-Δαν, Τοξότης-Γαδ, Αιγόκερως-Ασήρ, Υδροχόος-Νεφθαλίμ, Ιχθείς-Ιωσήφ. 

Δώδεκα ήταν και οι μικροί προφήτες: Ωσηέ, Αμώς, Μιχαίας, Ιωήλ, Οβδιού, Ιωνάς, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφονίας, Αγγαίος, Ζαχαρίας, Μαλαχίας και δωδεκαπρόφητο καλείται περιληπτικά το σύνολο των βιβλίων τους.  

Επίσης οι Καββαλιστές δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στις δώδεκα μεταθέσεις του Τετραγράμματου, (το απρόφερτο όνομα του Ιεχωβά): IHVH, VHIH, HIHV, HVHI, IHHV, IVHH, HVIH, VIHH,HHVI, HHIV, HIVH, VHHI. 

Ακόμη σύμφωνα με αποκρυφιστικά βιβλία οι δώδεκα μήνες έχουν έναν προστάτη άγγελο, καθώς και οι δώδεκα ώρες της ημέρας και οι δώδεκα ώρες της νύχτας εκτός από τον αγαθό άγγελο κυριαρχεί και ένας υπηρέτης δαίμονας πονηρός.

Μήνες	Άγγελοι	Ώρες	Άγγελοι	Δαίμονες
Ιανουάριος	Γαβριήλ	1η π.μ /   1η μ.μ	Αγαθοήλ/Ασπραήλ	Γουλιών/Στραγιτόν
Φεβρουάριος	Βαρχιήλ	2η π.μ /   2ημ.μ	Νιδουήλ/Θυκιήλ	Βιζική/Στανθυρός
Μάρτιος	Μαχιδιήλ	3η π.μ /   3η μ.μ	Εμφινοήλ/Γλικυδώλ	Ζορζορί/Πιζιτώρ
Απρίλιος	Ασμοδέλ	4η π.μ /   4η μ.μ	Κανιανέλ/Χαλκιδών	Φαριώθ/Άπραξ
Μάιος	Αμβριήλ	5η π.μ /   5η μ.μ	Νεσελιήλ/Ψαλκετιός	Ερμάγερ/Νυφών
Ιούνιος	Μυριήλ	6η π.μ /   6η μ.μ	Καριφέλ/Στουφουήλ	Κακλούδαλος/Οτριχός
Ιούλιος	Βερχιήλ	7η π.μ /   7η μ.μ	Κανιέλ/Δεανκόν	Τανταλής/Χιμέρ
Αύγουστος	Χαμαλιήλ	8η π.μ /   8η μ.μ	Μουρκιήλ/Ασφροδιέλ	Θαπνύξ/Μολί
Σεπτέμβριος	Ουριήλ	9η π.μ /   9η μ.μ	Τορατσήλ/Τετιλώτ	Ελιασέλ/Καπνιθέλ
Οκτώβριος	Βαρβιήλ	10η π.μ / 10η μ.μ	Κυρτοήλ/Γοργιέλ	Αμήχ/Ταχμάν
Νοέμβριος	Αδραχιήλ	11η π.μ / 11η μ.μ	Αρμοήλ/Βετανιήλ	Γαλγιδών/Ουκισέμ
Δεκέμβριος	Χαναήλ	12η π.μ / 12η μ.μ	Αραήλ/Πολιών	Εφρύξ/Κνιφώρ

Η Ελληνική Μυθολογία είναι πλούσια στην σχέση του αριθμού δώδεκα και των συνδέσεών του:  

Οι Ολύμπιοι Θεοί ήταν δώδεκα και παρακάτω βλέπουμε μια σχέση του δωδεκάθεου μεταξύ Πουλιών, Ζώων και Ανθέων

ΑΘΗΝΑ	ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ	ΚΑΤΣΙΚΑ	ΕΛΙΑ
ΑΦΡΟΔΙΤΗ	ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ	ΤΡΑΓΟΣ	ΜΥΡΤΙΑ
ΑΠΟΛΛΩΝ	ΠΕΤΕΙΝΟΣ	ΤΑΥΡΟΣ	ΔΑΦΝΗ
ΕΡΜΗΣ	ΊΒΙΣ	ΣΚΥΛΟΣ	ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΑ
ΖΕΥΣ	ΑΕΤΟΣ	ΕΛΑΦΙ	ΑΓΡΙΟΚΑΣΤΑΝΙΑ
ΔΗΜΗΤΡΑ	ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ	ΓΟΥΡΟΥΝΑ	ΜΗΛΙΑ
ΗΦΑΙΣΤΟΣ	ΧΗΝΑ	ΌΝΟΣ	ΠΥΞΑΡΙΑ
ΆΡΗΣ	ΚΙΣΣΑ	ΛΥΚΟΣ	ΚΡΑΝΙΑ
ΆΡΤΕΜΗ	ΚΑΡΓΙΑ	ΕΛΑΦΙΝΑ	ΦΟΙΝΙΚΙΑ
ΕΣΤΙΑ	ΕΡΩΔΙΟΣ	ΛΙΟΝΤΑΡΙ	ΠΕΥΚΟ
ΉΡΑ	ΠΑΓΩΝΙ	ΠΡΟΒΑΤΟ	ΑΓΚΑΘΙ
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ	ΚΥΚΝΟΣ	ΆΛΟΓΟ	ΦΤΕΛΙΑ

Οι Τιτάνες σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν 12, τέκνα του Ουρανού και της Γαίας.

Έξι άρρενες: Ωκεανός, Κάος, Κοίος, Υπερίων, Ιαπετός, Κρόνος και

Έξι θήλεις: Θυία, Ρέα, Θέμις, Μνημοσύνη, Τηθύς, Φοίβη.

Την επόμενη σχέση τη βρίσκουμε στους 12 άθλους του Ηρακλή που όπως φαίνεται είναι εμβλήματα του ήλιου στο πέρασμά του από τα 12 ζώδια.

Δεν θα αναλύσουμε στη συγκεκριμένη εργασία τις ερμηνείες των άθλων αλλά απλά αναφέρουμε την αστρονομική-αστρολογική έννοια  που δείχνει την αντιστοιχία του ήλιου με τους ζωδιακούς οίκους και αστερισμούς σε σχέση με τα κατορθώματα των ηρώων της ελληνικής μυθολογίας. 

Λέων : Το λιοντάρι της Νεμέας                           Καρκίνος : Η Λερναία Ύδρα

Αιγόκερος : Η Κερυνίτης Έλαφος                        Παρθένος: Ο Ερυμάνθειος Κάπρος

Τοξότης : Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες                      Ζυγός : Οι Σταύλοι του Αυγεία

Σκορπιός : Τα άλογα του Διομήδη                      Ταύρος : Ο Ταύρος της Κρήτης

Κριός : Η Ζώνη της Ιππολύτης                            Δίδυμοι : Τα βόδια του Γηρυόνη

Ιχθείς : Τα μήλα των Εσπερίδων                         Υδροχόος : Ο Κέρβερος του Άδη

Δώδεκα ήταν και οι γιοι του Ιπποκόοντα, του σφετεριστή του βασιλικού θρόνου της Σπάρτης.

Η Λητώ σε 12 ημέρες έφτασε στη Δήλο για να γεννήσει τον Απόλλωνα και την Άρτεμη.

Η Θεανώ, η κόρη του Κισσέως και σύζυγος του Αντήνορο, ιέρεια της Αθηνάς στην Τροία «δυοκαίδεκα βους» θα θυσίαζε στη θεά Αθηνά αν στέφονταν εναντίον του Διομήδη και συμπονούσε την πόλη των Τρώων, τις συζύγους τους και τα μωρά παιδιά τους...

Ο Αχιλλέας 12 Τρώες θυσίασε προς τιμήν του νεκρού Πατρόκλου.

Τη δωδέκατη ημέρα της επιστροφής του από τη Λήμνο ο θεός έριξε τον Λυκάονα, γιο του Πριάμου, στα χέρια του Αχιλλέα, που ήταν γραφτό να τον στείλει στον Άδη.

Με 12 καράβια πήρε το δρόμο της επιστροφής ο Οδυσσέας. Επίσης δώδεκα ζωδιακές περιπέτειες πρέπει να ξεπεράσει και ο Οδυσσέας προτού φθάσει στην Ιθάκη.

Υδροχόος :Στο νησί της Νύμφης Καλυψώς          Ιχθείς : Η χώρα των Λωτοφάγων

Κριός : Στη χώρα των Κικώνων                          Ταύρος : Στη χώρα των Λωτοφάγων

Δίδυμοι : Ο κύκλωπας Πολύφημος                     Καρκίνος : Στο νησί του Αιόλου

Λέων : Στη γη των Λαιστρυγόνων                       Παρθένος : Στο νησί της μάγισσας Κίρκης

Ζυγός : Στη χώρα των Κιμμερίων                        Σκορπιός : Στο νησί των Σειρήνων

Τοξότης : Η Σκύλα και η Χάρυβδη                      Αιγόκερως : Στο νησί του Ήλιου

Δώδεκα ήταν οι βασιλείς που αποτελούσαν το συμβουλευτικό σώμα του Αλκίνοου στο νησί των Φαιάκων.

Φθάνοντας στην Ιθάκη αφού πέρασε τις 12 δοκιμασίες έρχεται η στιγμή να αντιμετωπίσει τους μνηστήρες στο παραδοσιακό αγώνισμα του Τόξου όπου ετοιμάζονται 12 πελέκυς στην σειρά  και ο υποψήφιος πρέπει να περάσει το βέλος απ' την οπή και των 12 πελέκων που ήταν στημένοι στη σειρά ο ένας πίσω από τον άλλον.

Κάτι ανάλογο συναντούμε και στο μύθο του Περσέα όπου η αφετηρία του μύθου ξεκινά από το ζώδιο των Ιχθύων για να διανύσει ο Περσέας τη ζωδιακή του πορεία

Ιχθείς: Ο ψαράς Δίκτυς σώζει τον Περσέα βρίσκοντάς τον στη σε μια κιβωτό στη θάλασσα.

Δίδυμοι: Λαμβάνει τα «θεία» δώρα από τον Ερμή

Καρκίνος: Η σφαγή της Μέδουσας

Λέων: Ο Κήπος των Εσπερίδων

Παρθένος: Ο Περσέας στην Αιθιοπία και η απελευθέρωση της Ανδρομέδας

Ζυγός: Η μάχη με τον Φινέα

Σκορπιός: Η εξολόθρευση των σκορπιών

Τοξότης: Η εκθρόνιση του Πολυδέκτη

Αιγόκερως: Ο θάνατος του Ακρίσιου

Υδροχόος: Η μάχη με τις «γυναίκες της θάλασσας»

Δεν έχουν σωθεί τα στοιχεία των ζωδίων του Κριού και του Ταύρου που αντιστοιχούν μάλλον με κάποια ανάλογα κατορθώματα.

Επίσης ο Βελλεροφόντης παρουσιάζει στοιχεία με τη ζωδιακή δομή.

Ιχθείς: Γεννήθηκε ξεπηδώντας από τη θάλασσα σαν ένας άνθρωπος-ψάρι.

Κριός: Ο θάνατος του αδελφού του Βέλλερου.

Ταύρος:Η άρνηση του ήρωα στο πάθος της Σθενόβοιας σύζυγος του βασιλιά Προίτου

Δίδυμοι: Ο Ιοβάτης στέλνει τον ήρωα να σκοτώσει την Χίμαιρα.

Καρκίνος: Το δάμασμα του Πήγασου.

Λέων: Ο θάνατος της Χίμαιρας.

Παρθένος: Η αποκάλυψη της πλεκτάνης από τη Χρυσαύγεια.

Ζυγός: Η μάχη με τους Σολύμους.

Σκορπιός: Η μάχη με τις Αμαζόνες.

Τοξότης: Η μάχη με το στρατό του Ιοβάτη και ο γάμος με τη Χρυσαύγεια.

Αιγόκερως: Η πτώση του από τον Πήγασο.

Υδροχόος: Το πέρασμά του στο βασίλειο του Άδη.

Ο Θησέας

Τοξότης: Το τράβηγμα του σπαθιού από την πέτρα.

Κριός: Το ταξίδι για την Αθήνα.

Δίδυμοι: Οι νίκες του Θησέα κατά των γιγάντων αδελφών Περιφήτη και Πευκοκάμπτη Σίνη.

Καρκίνος: Ο θάνατος του αγριόχοιρου της Φαίας,του κακούργου Σκείρωνα και της σαρκοβόρας χελώνας.

Σκορπιός: Η μάχη με τον Κερκύωνα.

Ζυγός: Η μάχη με τον Προκρούστη.

Παρθένος: Η συνάντηση με τον Αιγέα και τη Μήδεια.

Λέων: Η αποκάλυψη του κήρυκα του Πάλλα Λέως για την συνομωσία κατά του ήρωα

Ταύρος: Ο Ταύρος του Μαραθώνα.

Ιχθείς: Ο Θησέας στην Κρήτη και η συνάντηση με τον Μίνωα.

Αιγόκερως: Η μάχη με το Μινώταυρο.

Υδροχόος: Η επιστροφή του Θησέα και ο θάνατος του Αιγέα.

Ιάσων

Κριός: Οι ετοιμασίες για την αργοναυτική εκστρατεία.

Ταύρος: Στο νησί της Λήμνου.

Δίδυμοι: Η περιπέτεια στη χερσόνησο Κύζικο.

Καρκίνος: Η άφιξη στη Μυσία.

Λέων: Στις ακτές της Βιθυνίας, η μάχη με τους Βεβρύκους.

Παρθένος: Η συνάντηση με το γέρο μάντη Φινέα.

Ζυγός: Ο μάντης Φινέας αποκαλύπτει στον Ιάσονα τους μελλοντικούς κινδύνους.

Σκορπιός: Η μάχη με τις Άρπυιες.

Τοξότης: Το πέρασμα από τις Συμπληγάδες πέτρες.

Αιγόκερως: Η συνάντηση με τις Στυμφαλίδες Όρνιθες.

Υδροxόος: Ο Ιάσων φθάνει στην Κολχίδα και μετά από τη μάχη με το δράκο της σπηλιάς παίρνει το Χρυσόμαλλο Δέρας.

Ιχθείς: Ο διαμελισμός του Άψυρτου

Στο περίφημο ορθογώνιο τρίγωνο του Πυθαγόρα με κάθετες πλευρές 3, 4 και υποτείνουσα 5, το άθροισμα όλων των πλευρών δίνει τον ιερό αριθμό δώδεκα.

Δώδεκα ήταν κατά τους Αλεξανδρινούς συγγραφείς οι Ώρες (εποχές) του έτους, θυγατέρες του Χρόνου και της Γαίας.

Στους Ρωμαίους δώδεκα θεοί αποτελούσαν το δωδεκάθεό τους και Δωδεκάδελτος ονομαζόταν η αρχαία κωδικοποίηση του ρωμαϊκού δικαίου γραμμένη σε 12 χάλκινες πινακίδες (Leges duodecim tabularum).

(Ας μην ξεχνάμε όμως ότι πιο μπροστά δωδεκάθεο είχαν οι Αιγύπτιοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Ασσύριοι, οι Χαλδαίοι, οι Ελαμίτες, οι Χιττίτες, οι Ετρούσκοι) 

Ο Ιανός είναι ο θεός των 12 μηνών και απεικονίζεται με 12 βωμούς κάτω από τα πόδια του.

Δώδεκα ήταν και οι Αρουραίοι αδελφοί (Frates Arvales), γιοι της θεάς Άκκας Λαρεντίας και 12 ιερείς αποτελούσαν τον σύλλογο των Αρουραίων αδελφών που ιδρύθηκε προς τιμήν τους.

Επίσης 12 ραβδούχοι προπορεύονταν του Υπάτου.

Δώδεκα ήταν οι προφητικές λόγχες (Hastae martiae) που φυλάσσονταν σε μια αίθουσα στη Ρετζία, το μυθικό ανάκτορο του Νουμά στους πρόποδες του Παλατινού λόφου.

Δώδεκα ήταν οι ιερές προφητικές ασπίδες που τις φύλαγαν οι Σάλιοι, οι ιερείς του θεού Άρη στην Curiam Saliorum, στην κορυφή του Παλατίνου λόφου της Ρώμης και δώδεκα ήταν οι flamines minores, οι δευτερεύοντες ιερείς των θεών.

Περνώντας μετά στο Χριστιανισμό βλέπουμε ότι 12 ήταν και οι μαθητές του Χριστού: Σίμων ο Πέτρος, Ανδρέας, Ιάκωβος και Ιωάννης γιοι του Ζεβεδαίου, Φίλιππος, Βαρθολομαίος, Θωμάς, Ματθαίος, Ιάκωβος του Αλφαίου, Ιούδας ο ονομαζόμενος Λεβαίος και Θαδδαίος, Σίμων ο Χαναναίος και Ιούδας ο Ισκαριώτης.

Υπάρχουν 12 καταγραμμένες εμφανίσεις του Χριστού μετά τον θάνατό του:

Στη Μαρία τη Μαγδαληνή, στις γυναίκες της Γαλιλαίας, σε δύο μαθητές, στον Πέτρο, στους δέκα Αποστόλους, σε έντεκα Αποστόλους, σε επτά Αποστόλους, και άλλους ψαράδες, σε 500 αδελφούς ταυτόχρονα, στον Ιάκωβο το νεώτερο, στο Στέφανο τη στιγμή του μαρτυρίου του, στον Παύλο τη στιγμή της μεταστροφής του και στον Απόστολο Ιωάννη.

Επίσης 12 δώδεκα είναι οι ευαγγελικές περικοπές που διαβάζουν οι ιερείς στον Εσπερινό την Μεγάλη Πέμπτη γνωστές ως 12 Ευαγγέλια.

Δωδεκαήμερο αναφέρεται η εορταστική περίοδος από τα Χριστούγεννα έως την παραμονή των Θεοφανίων .

Δώδεκα είναι τα άρθρα του Συμβόλου της πίστεως.

Δώδεκα άρτοι της προθέσεως, βωμοί εκ 12 λίθων, 12 πύλες της ουράνιας Ιερουσαλήμ, 12 κόφινοι πλήρεις περισσευμάτων από τη διατροφή των 5.000, και 12Χ12.000 = 144.000 οι «σεσωμένοι» στην Αποκάλυψη.

Κάτι ανάλογο φαίνεται και στη σχέση που υπάρχει στο μύθο του Αρθούρου ( ο βασιλιάς Άρκτος ) με τους 12 ιππότες της στρογγυλής τραπέζης καθώς και με το γιγαντιαίο Ζώδιο που σχηματίζεται στην τοποθεσία του Γκλαστόνμπερυ.

Τοξότης: Είναι ο Αρθούρος

Λέων: Ο Σερ Λάνσελοτ

Κριός: Ο Σερ Γκάγουεν, ο πρώτος ιππότης που μπήκε στο τάγμα των ιπποτών

Ταύρος: Ο Σερ Έκτορ

Δίδυμοι: Ο Σερ Κέϋ  με τον Λόχοτ ή ο Γκάλαχαν που παίρνει τη θέση του Λόχοτ

Υδροχόος:  Ο Πάρσιφαλ 

Ζυγός: Το περιστέρι

Παρθένος: Η Γκουήνιβερ

Σκορπιός: Ο Μόρντρεντ

Καρκίνος: Το πλοιάριο που βρίσκεται μέσα του ένα παιδί / Το πλοίο του Σολομώντα

Αιγόκερως: Ο Μάγος Μέρλιν

Ιχθείς: Ο Ιωσήφ της Αριμαθέας, ο γενάρχης του Αρθουριανού κύκλου.

Ο Αρθούρος συγκέντρωσε γύρω του τους πιο εκλεκτούς Ιππότες, δηλαδή συγκέντρωσε τις δυνάμεις και τις ικανότητες που υπάρχουν μέσα στον άνθρωπο και που μέχρι τότε φθείρονταν σε άσκοπες διαμάχες. Έτσι δημιουργήθηκε η Στρογγυλή Τράπεζα. Αυτός ο κύκλος των 12 συνδέεται με τα 12 ζώδια και αντιστοιχεί στην προσωπικότητα. Γύρω της συγκεντρώνονται οι 12 πιο εκλεκτές όψεις της προσωπικότητας.  Και οι Ιππότες είναι οι 12 τύποι της προσωπικότητας που αναπτύσσονται σύμφωνα με τις εμπειρίες που προσφέρει η γέννηση κάτω από κάποιο ζώδιο.  

Επηρεασμένοι σε αρκετά σημεία από το Χριστιανισμό οι Μουσουλμάνοι και ειδικότερα οι Σιίτες πιστεύουν επιπλέον (κι αυτή είναι η διαφορά τους με τους Σουνίτες ) α) Στους 12 δώδεκα Ιμάμηδες και β) Στη δικαιοσύνη και την ειρήνη που θα έλθει στον κόσμο από τον δωδέκατο Ιμάμη (ενώ τον Ιησού Χριστό [Ισά] τον θεωρούν ως προφήτη, πρόδρομο του Μωάμεθ, ο οποίος θεωρείται ο τελευταίος προφήτης του Θεού). Μετά το θάνατο του προφήτη  η καθοδήγηση των Μουσουλμάνων γίνεται με τους δώδεκα Ιμάμηδες, πιστεύοντας ότι κάποια στιγμή θα έλθει ξανά, φέρνοντας ειρήνη και δικαιοσύνη στον κόσμο.

Τον αριθμό 12 τον συναντούμε και στα χαρτοπαίγνια και κυρίως σε μια συνηθισμένη τράπουλα όπου βλέπουμε ότι υπάρχουν 12 φιγούρες.

Αλλά και μέσα στο Ταρό όπου υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές μεταξύ τους βλέπουμε τον αριθμό 12 μαζί με τους υπόλοιπους να εκφράζουν μια «μαγική σκέψη», η οποία είναι μακριά από την αυστηρή λογική ή την καθαρά επιστημονική σκέψη. Είναι μια γνώση αρκάνα (μυστικής κλείδας) που λειτουργεί με έναν τρόπο πολύ διαφορετικό από την αιτιοκρατική λογική. Εδώ θα κάνουμε μια μικρή ανάλυση του 12 που είναι ένα από τα 22 Μεγάλα Αρκάνα στο γνωστό Ταρό της Μασσαλίας.

Το Μεγάλο Αρκάνα, αριθμός 12: Ο Κρεμασμένος

Αυτό το Αρκάνο συνδέεται με τους θυσιασμένους θεούς όπως ο Οντίν (είχε 12 ονόματα, δηλαδή προσωποποιημένες ιδιότητες), ο Όσιρις και ο Χριστός. Είναι ένα σύμβολο σωτηρίας και απολύτρωσης. Είναι ένα χαρτί εξιλέωσης είτε αναγκαστικής είτε κατόπιν επιλογής, παραίτησης, αποπληρωμής χρεών και λησμονιάς του εαυτού μας.

Στην ψυχική Αλχημεία θεωρείται ότι η κάθαρση του «Εγώ» επιτυγχανόταν μέσω 12 φάσεων : Πύρωση, Συμπύκνωση, Στερέωση, Διάλυση, Πέψη, Απόσταξη, Εξάχνωση,Διαχώριση, Αποτέφρωση, Σήψη, Πολλαπλασιασμός και Προβολή.

B.M.

ΠΗΓΗ: http://www.schizas.com