Το... πώς ανέβηκε το Βόϊδι και έφτασε στον 116ο όροφο και αποπάτησε στο παρτέρι, εκεί που τρείς τριανταφυλλιές, γεμάτες κατακόκκινα τριαντάφυλλα, κάποιον Μάη, κοσμούσαν το Κρυστάλλινο Γραφείο, δεν υπήρχε λόγος να το εξηγήσει ο ερωτώμενος Αυτοδημιούργητος Επιχειρηματίας στον φέρελπι γιό του που μόλις είχε αποφοιτήσει από το Harvard!
Τα ερωτηματικά
Αλήθεια, γιατί; Ενώ οι αρχαιολόγοι του 19ου αιώνα... βαφτίζουν τον Θησαυρό του Ατρέως, γιατί οι σύγρονοι αρχαιολόγοι, ιστορικοί, φιλόλογοι, ξεναγοί και διδάσκαλοι ομιλούν γιά τον Τάφο του Ατρέως; Άσχετα με το εάν ένα χρηστικό κτήριο μπορεί να φιλοξενήσει και τις ταφές των μεγαλοσχημόνων ιδιοκτητών ή διαχεριστών του, εσείς γνωρίζετε τι σημαίνει, στα Ελληνικά, Θησαυρός;
Τελικά, υπήρχε τρόπος και ο λόγος ώστε το Βόϊδι να ανέβει στον 116ο όροφο για να λιπάσει τις τριανταφυλλιές;
Τους ξέρετε τους Κύκλωπες; Επιτρέψατέ μου να διατυπώσω το ερώτημα καλλίτερα. Εσείς, τι ξέρετε από Ποιητές και από Υψηλή Ποιητική;
- Αληθές το Ορθόν! Τα πάντα, γύρω μας, είναι όπως ακριβώς ο καθένας μας τα αντιλαμβάνεται! Αλήθεια, ως η προσωπική αντίληψη των πραγμάτων, καλείται η προσεγγίζουσα το αληθές θέση και ως τέτοια, μωραίνει, κάποτε, και κάποτε άλλοτε γίνεται επικίνδυνα… προφυτική! [Προφύτης = ο Υπονομευτής] -
Η Υψηλή Ποιητική
Τρέχει ο Όμηρος! Ακατανόητο είναι τούτο για έναν σύγχρονο ποιητή! Τρέχει να συστήσει τους Κύκλωπες στους ακροατές του και να δώσει τις απαραίτητες διευκρινίσεις σε μελλοντικούς του αναγνώστες και μελετητές!
Τρέχει ο Όμηρος! Ακατανόητο είναι τούτο για έναν σύγχρονο ποιητή! Τρέχει να συστήσει τους Κύκλωπες στους ακροατές του και να δώσει τις απαραίτητες διευκρινίσεις σε μελλοντικούς του αναγνώστες και μελετητές!
Από την αρχαιότητα, μιλούσαν για τους Κύκλωπες, τα Κυκλώπεια τείχη και τις Κυκλώπειες κατασκευές. Για τους Κύκλωπες όμως, από την στιγμή που δεν θα τους ανακαλύψετε στους καταλόγους της σύγχρονης Βιολογίας, μην ψάχνετε στην… αρρωστημένη φαντασία των αρχαίων. Ποιητικά όντα, οι προσωποποιημένοι Κύκλωπες – επίθετο των ηφαιστείων – θα… αναγκάσουν τον Ποιητή των Ομηρικών να δώση τις απαραίτητες εξηγήσεις1.
Θα μας επισημάνει, λοιπόν, προσεκτικά, ο Ποιητής και το «τι δεν είναι», αλλά, και το «τι είναι» ο Κύκλωπας.
Οι κάτοικοι ηφαιστειογενών περιοχών, καθώς και ταξιδευτές ναυτικοί, είχαν την τύχη να αφουγκραστούν ένα ζωντανό ηφαίστειο και ακόμη λιγότεροι από τους ταξιδευτές έτυχε στην ζωή τους να ζήσουν την έκρηξη ενός τέτοιου βρυχώμενου γίγαντα.
Με το «τι δεν είναι», ο Ποιητής, σπάζει την προσωποποίηση που απαιτούσε η υψηλή ποιητική του, ενώ με την περιγραφή που ακολουθούσε έδιδε την άσκηση. Γιατί η αληθινή ποίηση είναι, πρώτα απ’ όλα, διδαχών άσκηση.
……………………………………………………………
[1] Οδύσσεια (Ι. 190-193): «… και γάρ θαύμ’ ετέτυκτο πελώριον, ουδέ εώκει / ανδρί γε σιτοφάγωι, αλλά ρίωι υλήεντι / υψηλών ορέων, ό τε φαίνεται οίον απ’ άλλων.»
(Διαβάστε τους στίχους από το πρωτότυπο και βρέστε τον τρόπο να τους… μεταφράσετε –κατά λέξη– μόνοι σας. Οι επίσημοι, εκ λογίων, μεταφραστές ατύχησαν. Την απο-προσωποποίηση του Κύκλωπα, που κάνει ο ποιητής, την αντελήφθησαν αλλά, στην συνέχεια, την περιγραφή δεν την… καταλάβανε, την απέδωσαν με παρομοίωση και έτσι, οι κύκλωπες… παρέμειναν Κύκλωπες!)
Τα Κυκλώπεια
Παρατηρώντας το υπέρθυρο του Θησαυρού του Ατρέως ή του Οχυρού του Άργους στις Μυκήνες, δεν μένεις έκπληκτος από τον τεράστιο όγκο του θεόρατου αμυγδαλίτη λίθου που… ανέβηκε και ισορρόπησε εκεί επάνω, αλλά από την εξήγηση των συνοδών των επισκεπτών, που επικαλούμενοι την άποψη των αρχαιολόγων περιγράφουν το περιπετειώδες ταξίδι του από το κάπου, όπου λαξεύτηκε, και το πώς, ακριβώς, έκανε αυτό το άλμα ακριβείας και ισορροπίας, έως εκεί επάνω.
Αφουγκραστείτε τον Ποιητή και τους Μυθολόγους. Η ποιητική τέχνη δουλεύει με την εικόνα και η εικόνα, της διδασκαλίας πλάσμα, σαγηνεύει και καλλιεργεί τον καλοπροαίρετο μαθητή, αποκαλύπτοντάς του τον μυστηριώδη κόσμο της γνώσεως. Ο Κύκλωπας, λοιπόν, είναι, ποιητικά, το Ηφαίστειο με το κυκλοειδές όμμα, εν ηρεμίαι, το σύννεφο-γίγαντας που εκτοξεύει αέρια και μύδρους, εν θυμώι, ενώ Κυκλώπειος είναι, πρωτίστως, ο δομημένος εκ της ηφαιστειακής ύλης.
Η ηφαιστειακή ύλη, λοιπόν, γονιμοποιεί και συνέχει και παγώνει - πηγματοποιεί την Ζύμη των Λίθων, την Ζύμη των Σκύρων και ως Δομαίος Πηλός, αυτή κατασκευάζει, από την αρχαιότητα, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης κατασκευές… Κυκλώπειες!
ούΤιΣ = ουΔείΣ = ο οΔυΣεύς!
Αν πράγματι θέλετε να ξέρετε, επί τηι ευκαιρίαι, τι σημαίνει… Οδυσσέας, μην εμπιστεύεστε τους σύγχρονους επαΐοντες ούτε τους λεξικογράφους! Έξω από την Χώρα της Υψηλής Ποιητικής κυκλοφορεί ένας τραγικά… παραμορφωμένος κόσμος! Ρωτάτε, λοιπόν, τον ίδιον τον… Οδυσσέα!
ούΤιΣ εμοί γ’ όνομα*! Έτσι συστήνεται ο εν λόγωι Ήρωας της Ομηρικής Λογοτεχνίας! ούΤιΣ = ουΔείΣ = ο οΔυΣεύς, λοιπόν!
- Βεβαίως, ένα ποιητικό όνομα, από την φύση του, έχει πολλαπλές αναγνώσεις που σχετίζονται με τις δράσεις του ήρωα εντός του έργου! Το σχετικό λήμμα ελήφθη από το "Γραμματικό - Δομικό Λεξικό του Κοινού της Ελληνικής" -
……………………………………………..
*Οδύσσεια (Ι. 364 - 367): «Κύκλωψ, ειρωτάς μ’ όνομα κλυτόν; Αυτάρ εγώ τοι / εξερέω· συ δε μοι δός ξείνιον, ως περ υπέστης. / Ούτις εμοί γ’ όνομα· Ούτιν δε με κικλήσκουσι / μήτηρ ηδέ πατήρ ήδ’ άλλοι πάντες εταίροι.»
http://bouzanis.blogspot.gr/2015/03/blog-post_28.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.