Ο εγκέφαλος και το σώμα των ατόμων που περπατάνε αργά είναι πιο γερασμένοι σε ηλικία 45 ετών, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση "JAMA Network Open", έδειξε ότι εκείνοι που περπατούν πιο αργά "γερνούν γρηγορότερα" και οι πνεύμονες, τα δόντια και το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι σε χειρότερη κατάσταση συγκριτικά με εκείνους που περπατούν πιο γρήγορα.
Η ίδια επίσης προσθέτει ότι είναι εκπληκτικό το γεγονός πως οι επιδόσεις των συμμετεχόντων σε νευροψυχολογικά τεστ στα οποία υποβλήθηκαν κατά την παιδική ηλικία αποτελούσαν καλούς προβλεπτικούς παράγοντες της μελλοντικής ταχύτητας βηματισμού.
Η Τέρι Μόφιτ, επικεφαλής συντάκτρια της μελέτης, εξηγεί ότι προηγούμενες έρευνες έχουν ήδη δείξει ότι οι άνθρωποι ηλικίας 70 έως 80 ετών που περπατάνε πιο αργά τείνουν να πεθαίνουν νωρίτερα συγκριτικά με αυτούς που περπατάνε πιο γρήγορα.
Η ίδια προσθέτει ότι η έρευνα αυτή κάλυψε τη χρονική περίοδο από την παιδική ηλικία έως τη μέση ενήλικη ζωή και βρήκε ότι το αργό βάδισμα είναι σημάδι προβλημάτων και σε αυτές τις ηλικίες.
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου και διαπιστώθηκε ότι αυτοί που περπατούσαν πιο αργά παρουσίαζαν μειωμένο όγκο εγκεφάλου, χαμηλότερο μέσο πάχος φλοιού, μικρότερη συνολική έκταση του εγκεφαλικού φλοιού και υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης εντάσεων λευκής ουσίας (σ.σ: τραύματα εγκεφάλου που απεικονίζονται στη μαγνητική τομογραφία ως πολύ φωτεινές περιοχές). Συνοπτικά, ο εγκέφαλός τους φαινόταν αρκετά πιο γερασμένος.
"Είναι κρίμα που δεν μετρήσαμε την ταχύτητα βαδίσματος και δεν κάναμε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου κατά την παιδική ηλικία αυτών των συμμετεχόντων", δήλωσε η Ράσμουσεν.
Παίζουν, φυσικά, ρόλο και οι παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής των συμμετεχόντων, αλλά ήδη από την παιδική ηλικία φάνηκε ποιος θα εμφάνιζε πιο αργό βηματισμό στη μετέπειτα ζωή του.
Στην έρευνα αυτή έλαβαν μέρος 904 άτομα από τη Νέα Ζηλανδία οι οποίοι παρατηρήθηκαν από τον Απρίλιο του 2017 έως τον Απρίλιο του 2019, όταν ήταν 45 ετών.
Το να έχει ο άνθρωπος ένα σταθερό σκοπό στη ζωή του, μπορεί να τον προστατεύσει καλύτερα από την άνοια και το Αλτσχάιμερ όσο περνάνε τα χρόνια, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που δείχνει ότι οι ηλικιωμένοι πρέπει να μην έχουν απάθεια και κατάθλιψη, αλλά, αντίθετα, να αισθάνονται ότι ζουν για κάποιο σκοπό.
Οι ερευνητές, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ψυχιατρικό περιοδικό «Archives of General Psychiatry» του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, διαπίστωσαν ότι, για κάποιο λόγο, όσοι άνθρωποι αισθάνονται περισσότερο από τους άλλους ότι έχουν ένα σκοπό στη ζωή τους, είναι αυτοί που, ακόμα κι αν έχουν στον εγκέφαλό τους τα φυσικά σημάδια της άνοιας και του Αλτσχάιμερ, τα καταφέρνουν καλύτερα να μην επηρεάζονται αρνητικά από αυτά, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι ερευνητές μελέτησαν τα τεστ που είχαν δοθεί σε περίπου 250 ηλικιωμένους, οι οποίοι αργότερα πέθαναν και οι εγκέφαλοί τους ελέγχθηκαν μέσω νεκροψίας για να διαπιστωθεί σε ποιό βαθμό ήταν προχωρημένη η εξάπλωση των σημαδιών της άνοιας. Προτού οι συμμετέχοντες πεθάνουν, οι ερευνητές τους είχαν ζητήσει να προσδιορίσουν κατά πόσο αισθάνονται ότι έχουν ένα σκοπό στη ζωή τους και αν βρίσκουν συγκεκριμένο νόημα σε αυτήν. Η ύπαρξη στόχου θεωρείται από τους ψυχολόγους δείκτης ψυχικής υγείας και ικανοποίησης στην προσωπική ζωή.
Εδωσαν ένα ψυχολογικό τεστ στους ηλικιωμένους από το οποίο αξιολόγησαν σε ποιό βαθμό οι τελευταίοι όντως αισθάνονταν ότι ζουν για κάποιο σκοπό. Η μεταθανάτια μελέτη του εγκεφάλου των ατόμων αυτών επέτρεψε στους επιστήμονες να συσχετίσουν το ψυχικό βίωμα καθενός, όσον αφορά το σκοπό και την αξία της ζωής του, με την μεταθανάτια κατάσταση του εγκεφάλου του.
Όπως διαπιστώθηκε, ακόμα και ανάμεσα σε εκείνους τους ηλικιωμένους που είχαν πολλά σημάδια άνοιας (τις χαρακτηριστικές «πλάκες» που προκαλούν το θάνατο των νευρωνικών εγκεφαλικών κυττάρων), όσοι, όσο ζούσαν, αισθάνονταν ότι είχαν ένα σκοπό, ήσαν αυτοί που επηρεάζονταν λιγότερο αρνητικά από την πρόοδο της νευροεκφυλιστικής νόσου και τη σταδιακή έκπτωση των νοητικών λειτουργιών τους.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, τα άτομα μ’ ένα σκοπό στη ζωή τους είχαν περίπου 30% βραδύτερη επιδείνωση των νοητικών λειτουργιών τους σε σχέση με όσους σε μικρό μόνο βαθμό θεωρούσαν ότι ζούσαν για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό.
Δεν είναι ακόμα σαφές για ποιό λόγο και μέσα από ποιό βιολογικό μηχανισμό ο σκοπός στη ζωή συσχετίζεται με την καλύτερη υγεία του εγκεφάλου στα γεράματα. Εξάλλου, από την μελέτη προκύπτει ότι οι πιο μορφωμένοι φαίνεται να είναι πιο ικανοί στο να επιβραδύνουν την άνοια.
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Το Ινστιτούτο Παρατήρησης της Γης (Earthwatch Institute) ανακήρυξε τις μέλισσες ως τα πιο σημαντικά έμβια όντα στον πλανήτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αποδείξεις και η ανακοίνωση έγιναν στην τελευταία συνάντηση της Βασιλικές Γεωγραφικής Εταιρείας στο Λονδίνο.
Η «διάκριση» αυτή έρχεται σε μια εποχή που οι μέλισσες ανήκουν στα πλέον απειλούμενα είδη του πλανήτη.
Οι πρόσφατες μελέτες αποκαλύπτουν μια δραματική μείωση στην αριθμό των μελισσών, έως και το 90% του πληθυσμού τους λέγεται ότι θα έχει εξαφανιστεί σε λίγα χρόνια. Η ανεξέλεγκτη χρήση εντομοκτόνων και φυτοφαρμάκων, η αποψίλωση και η έλλειψη λουλουδιών είναι οι κύριοι λόγοι γι’ αυτή την εξαφάνιση.
Γιατί το σημαντικότερο πλάσμα
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι απλούστατη. Από τις μέλισσες εξαρτάται απολύτως ούτε λίγο ούτε πολύ το 70% της παγκόσμιας γεωργίας.
Η εργασία των μελισσών είναι η επικονίαση. Αν αυτή δεν συμβεί, τα φυτά δεν θα μπορούσαν να αναπαραχθούν, με αποτέλεσμα την εξαφάνιση της χλωρίδας.
Εκτός από αυτό, μια έρευνα που διεξήχθη από το Κέντρο Επιχειρήσεων Γεωργίας του Universidad Mayor (CeapiMayor) και της Ένωσης Μελισσοκόμων της Χιλής με τη στήριξη της Ένωσης Αγροτικής Καινοτομίας συμπέρανε ότι οι μέλισσες είναι το μόνο έμβιο ον που δεν μεταφέρει κάποιο είδος παθογόνου μικροοργανισμού.
Ζ.Π.
Σχεδόν 2 στα 3 παιδιά στην Αμερική περνούν περισσότερες από 2 ώρες καθημερινά μπροστά σε μία οθόνη, σύμφωνα με νέα έρευνα που ανέλυσε τα επίπεδα δραστηριότητας 4.800 παιδιών ηλικίας από 8 έως 11 ετών. Τα παιδιά αυτά, μάλιστα, εμφανίζουν προβλήματα στην απομνημόνευση, στη γλώσσα και στα τεστ αντίληψης, συγκριτικά με τα παιδιά που δεν περνούν τόσο χρόνο μπροστά στις οθόνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ευρήματα της έρευνας που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Lancet Child & Adolescent Health, ενισχύουν την ανησυχία, ότι η εκτεταμένη χρήση των smartphones, των tablets και της τηλεόρασης μπορεί να βλάψει την ανάπτυξη του εγκεφάλου, ωστόσο απαιτούνται ακόμα εκτενέστερες έρευνες για να το επιβεβαιώσουν αυτό.
Στην συγκεκριμένη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία από απαντήσεις γονιών και παιδιών σχετικά με την χρήση οθόνης, την γυμναστική και τον ύπνο, καθώς και σε σχέση με τις πνευματικές τους δυνατότητες. Ως ορόσημο έθεσαν τις 2 ώρες χρήσης οθόνης, καθώς αυτό είναι το μέγιστο που όρισαν ως ασφαλές οι ειδικοί το 2016. Σύμφωνα με τις τότε οδηγίες, τα παιδιά θα πρέπει, επίσης, να αφιερώνουν μία ώρα καθημερινά στην άθληση και περίπου 9-11 ώρες στον ύπνο.
Τα κακά νέα είναι, όμως, ότι μόνο το 5% των παιδιών ακολουθούν τις παραπάνω οδηγίες. Για την ακρίβεια, όπως έδειξαν τα στοιχεία αυτής της έρευνας, τα περισσότερα παιδιά περνούν 3,6 ώρες καθημερινά μπροστά σε μία οθόνη, ενώ κοιμούνται πολύ λιγότερο από το συνιστώμενο. Τα ίδια αυτά παιδιά, όμως, εμφανίζουν χειρότερα αποτελέσματα στα τεστ πνευματικών δεξιοτήτων, συγκριτικά με τα παιδιά που ανήκουν στο προαναφερθέν 5%.
Οι ειδικοί ξεκαθαρίζουν, ότι δεν είναι σαφές ακόμα τι είναι αυτό που κάνει τα παιδιά αυτά να μειονεκτούν σε σχέση με τα άλλα: Οι πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη, το τι βλέπουν εκεί ή η απουσία κάποιας άλλης δραστηριότητας. «Μπορεί απλά τα πιο έξυπνα παιδιά να επιλέγουν να μην περνούν τόσες ώρες μπροστά σε μία οθόνη» λέει ο παιδίατρος Michael Rich από το Boston Children’s Hospital.
Σε κάθε περίπτωση, και μέχρι να πραγματοποιηθούν ακόμα περισσότερες μελέτες που θα δώσουν πιο οριστικές απαντήσεις, έχει νόημα να λάβουμε υπ’όψιν μας τα παραπάνω επιστημονικά ευρήματα και να πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα για να προστατεύσουμε την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών μας.
Πηγή: sciencenews.org
Ζ.Π.