συνέχεια
από:
1821:
Πόθεν πηγάζει το μένος εναντίον της Επανάστασης του Φοίνικα; Μέρος Δ'
Τα παραπάνω είναι συνοπτικά, επιλεκτικά και συμπυκνωμένα, προσπαθούν όμως να περιγράψουν αντιπροσωπευτικά το πολιτικό σκηνικό. Είναι τελείως επιγραμματικά ως προς την προεπαναστατική περίοδο. Λείπει τελείως η περιγραφή του πνευματικού κινήματος. Αν ισχύουν, τότε προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα.
1. Το 1821 είναι ΕΛΛΗΝΙΚΟ γεγονός, αλλά όχι με το πρωθύστερο σχήμα της μεταγενέστερης έννοιας “ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ”, αυτής δηλαδή που σχηματοποιείται μέσα στο κράτος του 19ου και 20ου αιώνα και μπορούμε να την ονομάσουμε “Ελλαδικό πολιτισμό”. Πολύ περισσότερο, το 1821 δεν μπορεί να κρίνεται απλοϊκά, εκ του αποτελέσματος (επιδίωκε αυτό στο οποίο κατέληξε).
2. Το 1821 είναι ΕΓΓΕΝΩΣ ΔΙΕΘΝΕΣ γεγονός και όχι επειδή για λόγους πολιτικής προοπτικής ανακατεύονται στην υπόθεσή του διάφορα κράτη. Ξεκινά ως διεθνικό θέμα, αφού επιδιώκει την ανακατάληψη της οθωμανικής αυτοκρατορίας, την αντίστροφη δηλαδή πορεία από το 1453.
3. Το προηγούμενο, εκτός των άλλων επιβεβαιώνεται και έμμεσα, όταν φανεί ότι ο μείζων ΔΙΧΑΣΜΟΣ προ της Επανάστασης, κατά την διάρκεια, αλλά και μέχρι σήμερα αφορά στην ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ, δηλαδή στον ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ. Μάλιστα ο διχασμός αυτός δεν αφορά μόνον στην ελληνική ταυτότητα, αλλά συνολικά στην ταυτότητα του δυτικού κόσμου, που μέσω του δυτικού διαφωτισμού, θέτει τις βάσεις της ενοποίησης των πολιτισμών, ανεξάρτητα αν άμεσα στοχεύει στις αποσχιστικές τάσεις των εθνικών κινημάτων και την δημιουργία των εθνικών κρατών.
Στο δεύτερο σημείο δεν πρέπει να έχουμε μόνον στο μυαλό μας την μείζονα σύγκρουση γύρω από το “Τι εστί Ελλάς;” αλλά και γεγονότα όπως αυτά του 1805 όταν ο Ναπολέων που έχει ήδη στεφθεί “Αυτοκράτωρ” νικά στην μάχη των τριών αυτοκρατόρων (την μάχη του Αούστερλιτς) τους Αυστριακούς και τους Ρώσους. Με την συνθήκη που υπογράφεται αμέσως μετά, ο Φραγκίσκος ο Β’ παύει να είναι πλέον Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, αφού ο Ναπολέων απαιτεί την κατάργησή της.
Εδώ μπορούμε να συνδέσουμε κάπως τις χρονολογίες 146 π.Χ. και 338 π.Χ. που δημιούργησαν απορίες. Δυο απόψεις υπάρχουν για το 1821 όχι μόνον μεταξύ Κολοκοτρώνη και Μαυροκορδάτου, και όχι μόνον τότε και όχι μόνον μεταξύ Ελλήνων. Τι λέει η μια άποψη; Ότι επαναστατούν αυτοί που έπαψαν να υπάρχουν πολιτικά το 1453. Τι λέει η άλλη άποψη; Ότι επαναστατούν αυτοί που έπαψαν να υπάρχουν το 146 π.Χ. δηλαδή οι “Έλληνες” που υποδουλώνονται στους Ρωμαίους της Ρώμης. Έχουμε δηλαδή μπροστά μας το πασίγνωστο ζήτημα “Τι ήταν το Βυζάντιο;” που όχι μόνον αποτέλεσε σημείο σύγκρουσης κατά την διάρκεια της ζωής του (που ουδέποτε ονομαζόταν έτσι) αλλά και στη συνέχεια, όταν κάποιοι εκ δυσμών θεώρησαν καλό να το ονοματίσουν “Βυζάντιο”. Το ερώτημα αν ήταν ελληνικό δεν είναι δα και τόσο δύσκολο, αφού δεν ήταν εθνικό κράτος, όμως η κυρίαρχη εθνότητα ήταν η ελληνική, δηλαδή η πολιτισμική βάση ήταν ελληνική. Όταν μάλιστα διογκώνεται η σύγκρουση με την Δύση και επέρχεται το περίφημο σχίσμα (το 800, όχι το 1054), οι δυτικοί επιλέγουν να ονομάσουν την Αυτοκρατορία “Γραικική”, δηλαδή Ελληνική. Βέβαια, “ΓΡΑΙΚΙΚΗ” σημαίνει “ΟΧΙ ΡΩΜΑΪΚΗ” αφού ο διεκδικούμενος τίτλος από τον Καρλομάγνο είναι “Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων”. Άρα η εξήγηση του πυρήνα της διαμάχης είναι τι σημαίνει “Ρωμαίος”; Ρωμαίος σημαίνει πολίτης του Ρωμαϊκού κράτους, όμως μετά το 330 “Ρωμαίος” δεν δηλώνει εθνική ιδιότητα (καλά καλά δεν το δήλωνε ούτε στους προηγούμενους αυτοκρατορικούς αιώνες) αλλά υπερεθνική. “ΡΩΜΑΙΟΣ” σημαίνει “ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ”, αφού το κύριο πολιτισμικό και ενωτικό στοιχείο της αυτοκρατορίας είναι ο χριστιανισμός, αφού Αυτοκράτωρ μπορεί να γίνει μόνον ένας Χριστιανός, αφού το “Γραικός” το επιλέγουν για να δηλώσουν όχι απλώς “Έλληνας”, αλλά “μη αυθεντικός (αιρετικός) Χριστιανός”. Ας μην ξεχνούμε ότι ο Καρλομάγνος ενοποιεί τα γερμανικά φύλα εκχριστιανίζοντας όσα δεν ήταν χριστιανικά και διεκδικεί τον τίτλο του Αυτοκράτορα ΟΛΩΝ των Χριστιανών. Μετά τον Καρλομάγνο ο τίτλος του Ρωμαίου Αυτοκράτορα είναι μεταφερόμενος στην Δύση και βεβαίως τον ίδιο τίτλο διεκδικεί και ο Ρώσος Τσάρος (Καίσαρ) ο οποίος και θεωρεί ότι ηγείται του διάδοχου πολιτικού σχήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (δηλαδή του λεγόμενου Βυζαντίου) που παύει να υφίσταται το 1453. Ελπίζω να γίνεται κατανοητό, έστω μ’ αυτή την σύντομη εξήγηση, ότι ΡΩΜΑΙΟΣ σημαίνει και ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ. Η σύγκρουση λοιπόν που μαίνεται από εμφανίσεως του χριστιανισμού, κυρίως όμως από της υιοθέτησής του ως επίσημης κρατικής θρησκείας είναι αν ο χριστιανισμός θα κυριαρχήσει παγκόσμια, ή αν η παγκοσμιοποίηση θα είναι αυτή που θα τον εξαφανίσει.
Τώρα είναι ευκολότερο να εξηγήσουμε πού κολλάει το 338 π.Χ. Σύμφωνα με την δυτική εκδοχή, το 1821 εξεγείρονται οι Έλληνες που δεν είχαν πολιτική υπόσταση στην διάρκεια των μέσων χρόνων, επειδή κατελήφθησαν το 146 π.Χ. από τους Ρωμαίους. Πιο απλά, εξεγείρονται οι Έλληνες που ουδέποτε ήταν χριστιανοί. Οι εισηγητές όμως του διακοπτόμενου ελληνικού πολιτισμού εφευρίσκουν μια ακόμα διχαστική γραμμή. Ότι οι “Έλληνες” παύουν να έχουν πολιτική υπόσταση όταν υποδουλώνονται στους Μακεδόνες του Φιλίππου (μάχη της Χαιρώνειας, 338 π.Χ.) Είναι μια θέση που ζωντανεύει στις προ του 1821 αφηγήσεις των ιστορικών της Δύσης, αλλά και στις αμέσως μετά, αφού ο “κίνδυνος” να ζωντανέψει πάλι ο Φοίνικας μετά τον θάνατο του Καποδίστρια παραμένει υπαρκτός.
Και το ερώτημα που ίσως τεθεί είναι: “Κι αν τα δεχθούμε όλα αυτά, θα πρέπει να δεχθούμε ότι τα ήξεραν όλα αυτά όχι μόνον οι λόγιοι και ο Καποδίστριας, αλλά ο Ζαχαριάς, ο Κολοκοτρώνης και ο Νικηταράς;” Η απάντηση είναι “ναι, τα ήξεραν, ίσως όχι όλοι και σε όλες τις λεπτομέρειες, αλλά οι περισσότεροι ήξεραν τα βασικά και γινόταν αγώνας να τα μάθουν και οι υπόλοιποι”. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κάποιος την τρίχρωμη σημαία του Ζαχαριά, τον Γεροπυριόβολο του Ολύμπου του Ανδρούτσου, το ρολόι με τον Φοίνικα που κάνει δώρο στον Κολοκοτρώνη ο Καποδίστριας; Ξαναείπαμε ότι μόνον με τα σύμβολα δεν βγάζει κανείς άκρη. Και η “Αθηνά” ήταν και εφημερίδα και Εταιρεία στο Παρίσι και άγαλμα σήμερα πάνω στην κορυφή του Λευκού Οίκου (ως Μινέρβα) και η κουκουβάγια απεικονίζεται πάνω στο δαχτυλίδι της Φιλομούσου Εταιρείας, αλλά και στην σημαία που φέρνει μαζί του ο Κόχραν, τάζοντας ένα καζάνι λίρες σε όποιον στρατιώτη του Καραϊσκάκη την στήσει πάνω στην Ακρόπολη. Σαφές είναι ότι ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ίσως η τραγικότερη φυσιογνωμία μέσα στην Επανάσταση, μόλις δόθηκε το σήμα από τον Καποδίστρια, σηκώνει το 1821 την σημαία με το “Εν τούτω νίκα” ως ένας νέος Μέγας Κωνσταντίνος, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κράτος το οποίο ελάχιστα κοινά στοιχεία θα είχε με αυτό στο οποίο ζούμε σήμερα.
Και το ερώτημα που ίσως τεθεί είναι: “Κι αν τα δεχθούμε όλα αυτά, θα πρέπει να δεχθούμε ότι τα ήξεραν όλα αυτά όχι μόνον οι λόγιοι και ο Καποδίστριας, αλλά ο Ζαχαριάς, ο Κολοκοτρώνης και ο Νικηταράς;” Η απάντηση είναι “ναι, τα ήξεραν, ίσως όχι όλοι και σε όλες τις λεπτομέρειες, αλλά οι περισσότεροι ήξεραν τα βασικά και γινόταν αγώνας να τα μάθουν και οι υπόλοιποι”. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κάποιος την τρίχρωμη σημαία του Ζαχαριά, τον Γεροπυριόβολο του Ολύμπου του Ανδρούτσου, το ρολόι με τον Φοίνικα που κάνει δώρο στον Κολοκοτρώνη ο Καποδίστριας; Ξαναείπαμε ότι μόνον με τα σύμβολα δεν βγάζει κανείς άκρη. Και η “Αθηνά” ήταν και εφημερίδα και Εταιρεία στο Παρίσι και άγαλμα σήμερα πάνω στην κορυφή του Λευκού Οίκου (ως Μινέρβα) και η κουκουβάγια απεικονίζεται πάνω στο δαχτυλίδι της Φιλομούσου Εταιρείας, αλλά και στην σημαία που φέρνει μαζί του ο Κόχραν, τάζοντας ένα καζάνι λίρες σε όποιον στρατιώτη του Καραϊσκάκη την στήσει πάνω στην Ακρόπολη. Σαφές είναι ότι ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ίσως η τραγικότερη φυσιογνωμία μέσα στην Επανάσταση, μόλις δόθηκε το σήμα από τον Καποδίστρια, σηκώνει το 1821 την σημαία με το “Εν τούτω νίκα” ως ένας νέος Μέγας Κωνσταντίνος, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κράτος το οποίο ελάχιστα κοινά στοιχεία θα είχε με αυτό στο οποίο ζούμε σήμερα.
Ξέχασα να διευκρινίσω ότι με τα 2300 χρόνια (περίπου) εννοούσα την κλασική Αθήνα, δηλαδή ήθελα να πω ότι είναι εντελώς παράδοξο αυτός που δέχεται και ξεκινάει με την φράση “400 χρόνια σκλαβιάς” να θέλει να αποδείξει ότι η Επαναστατική οργάνωση ήθελε να επαναφέρει τα πράγματα εκεί που ήταν πριν 2300 χρόνια. Σχετίζεται δηλαδή κι αυτό με την μάχη της Χαιρώνειας, με τον προσδιορισμό της εθνικής ταυτότητας….
Σχόλιο Ιστολογίου:Νομίζω ότι ο Υψηλάντης χρησιμοποίησε τον Φοίνικα για να υποδηλώσει την προσπάθεια του Έθνους να αναγεννηθεί ξανά μέσα από τις στάχτες του και φυσικά για να σταθεί ένα έθνος χρειάζεται να έχει δεσμούς από το ένδοξο παρελθόν .Ο φοίνικας και το ΕΝ ΤΟΥΤΟ ΝΙΚΑ ταίριαζε απολυτά στον σκοπό αυτό ως ξεκίνημα για την προσπάθεια αναγέννησης του Ελληνικού Έθνους το οποίο θα βασιζόταν πάνω στις δάφνες
της αρχαίας Ελλάδος και της Βυζαντινής αυτοκρατορίας
Την Νεκροκεφαλή την είχαν ως έμβλημα οι Στρατιώτες του Ιερού Λόχου (του σώματος που ίδρυσε ο Υψηλάντης) στο πηλήκιο τους ,αν και η ομοιότητα με την νεκροκεφαλή των
Skull and Bones είναι πολύ μεγάλη δεν νομίζω ότι υπάρχει ταύτιση γιατί η αδελφότητα του θανάτου γνωστή και ως Skull and Bones ιδρύθηκε το 1832 ,11 χρόνια μετά την ίδρυση του Ιερού Λόχου του Υψηλάντη.
Την Νεκροκεφαλή την είχαν ως έμβλημα οι Στρατιώτες του Ιερού Λόχου (του σώματος που ίδρυσε ο Υψηλάντης) στο πηλήκιο τους ,αν και η ομοιότητα με την νεκροκεφαλή των
Skull and Bones είναι πολύ μεγάλη δεν νομίζω ότι υπάρχει ταύτιση γιατί η αδελφότητα του θανάτου γνωστή και ως Skull and Bones ιδρύθηκε το 1832 ,11 χρόνια μετά την ίδρυση του Ιερού Λόχου του Υψηλάντη.
Απάντηση:Γενικά για τις συνωμοσίες: αυτές είναι που γέννησαν τις Επαναστάσεις, και οι πρώτοι όρκοι υπαλλήλων επί ελληνικού κράτους περιλάμβαναν και τον όρο να μην ανήκει ο δημόσιος υπάλληλος σε μυστική εταιρεία. Τώρα, ως προς τους παραλληλισμούς, κατά περίπτωση συμφωνούμε. Για παράδειγμα, η νεκροκεφαλή του 1821 βρίσκεται κάτω από τον Σταυρό, δηλώνοντας μέσω του "θανάτω θάνατον πατήσας" την πίστη στον Χριστό, στόχο και κινητήρια δύναμη της Επανάστασης. Προφανώς ο κ Μπους μέσα από το Γέιλ κάτι άλλο θα έμαθε και όχι μόνον επειδή λείπει ο σταυρός από πάνω και υπάρχει το 322 από κάτω.
ΛΑΜΠΗΣ
Σημείωση Ιστολογίου: Ευχαριστούμε θερμά τον εξαίρετο φίλο του ιστολογίου μας ερευνητή Λάμπη ο οποίος έχει επιμεληθεί την καταγραφή και παρουσίαση αυτής της Ιστορικής Μελέτης.
Τιμή μας και χαρά μας να φιλοξενούμε στις σελίδες μας τέτοιες αξιόλογες έρευνες.
Όλα τα άρθρα συγκεντρωμένα μπορείτε να τα διαβάσετε στην συνέχεια:
1821: Πόθεν πηγάζει το μένος εναντίον της Επανάστασης του
Φοίνικα; Μέρος Α'
1821: Πόθεν πηγάζει το μένος εναντίον της Επανάστασης του
Φοίνικα; Μέρος Β'
1821: Πόθεν πηγάζει το μένος εναντίον της Επανάστασης του
Φοίνικα; Μέρος Γ'
1821: Πόθεν πηγάζει το μένος εναντίον της Επανάστασης του
Φοίνικα; Μέρος Δ'
1821: Πόθεν πηγάζει το μένος εναντίον της Επανάστασης του
Φοίνικα; Μέρος Ε'
Κι εγώ ευχαριστώ για την μεγάλη τιμή της ξεχωριστής δημοσίευσης αγαπητή Ιφιγένεια. Δεν θα χαθούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου αγαπητέ Λάμπη!
ΔιαγραφήΑΓΑΠΗΤΟΙ Αυτοχθονες, γνωριζτε με ποσο σεβασμο σας παρακολουθω και εκτιμω την προσπαθεια σας. Πιστευω οτι πρεπει να εξεταζετε τις διαφορες αναρτησεις που, προφανως, γραφονται στο γονατο. Με συντομη αναγνωσιν εντοπισα ηδη δυο κραυγαλεα λαθη. Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ ΣΚΟΤΟΣ. Ελπιζω ο γραφων να μην εχει ανθελληνικο σκοπο.
ΑπάντησηΔιαγραφή1.ότι ΡΩΜΑΙΟΣ σημαίνει και ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ=απο ΠΟΥ βγαινει αυτο??????
2.άγαλμα [Αθηνας]σήμερα πάνω στην κορυφή του Λευκού Οίκου (ως Μινέρβα)=ΛΑΘΟΣ!!! Ειναι το αγαλμα της ελευθεριας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Statue of Freedom (1857–62)
The Statue of Freedom—also known as Armed Freedom or simply Freedom—is a bronze statue designed by Thomas Crawford (1814–1857) that, since 1863, has crowned the dome of the U.S. Capitol in Washington, D.C. Originally named Freedom Triumphant in War and Peace, official U.S. government publications now state that the statue "is officially known as the Statue of Freedom".[1] The statue depicts a female figure wearing a military helmet and holding a sheathed sword in her right hand and a laurel wreath and shield in her left.[2]
Καλή σου μέρα αγαπητέ Αμφιτρύων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό σου το σχόλιο μου δίνει μεγάλη χαρά καθώς ο στόχος της προώθησης της έρευνας του αγαπητού Λάμπη, έχει τον σκοπό να δημιουργηθεί ένας διάλογος ώστε να εξιχνιαστεί σε βάθος αυτό το σημαντικό κομμάτι της ιστορίας μας.
Έχω σαφέστατες ενδείξεις ότι η δύναμις της Σοφίας, θέλει να ασχοληθούμε διεξοδικά με αυτό το θέμα, να γνωρίσουμε τα σημεία κλειδιά ώστε να δρομολογηθεί σε άλλες βάσεις η Επανάσταση που θα φέρει αυτήν την φορά την Απελευθέρωση.
Πιστεύω ότι εσύ μπορείς να καταλάβεις τι εννοώ...
Ως ειδικός θα μας απαντήσει στις παρατηρήσεις σου ο συγγραφέας αυτής της έρευνας και ελπίζω να καταφέρουμε να ξεδιπλώσουμε αυτόν τον μίτο σε συλλογική συνεργασία.
Χαρά μας και τιμή μας που σε έχουμε κοντά μας!
Το δεύτερο είναι πολύ απλό αγαπητέ amfitryon. Το άγαλμα πάνω στον Λευκό Οίκο καταφανώς έχει προκύψει μέσα από αντίστοιχη διαδικασία από την οποία προέκυψαν τα σύμβολα των τριών γνωστών Επαναστάσεων. Και τα σύμβολα όχι μόνον επιδέχονται ερμηνειών, αλλά υπάρχει περίπτωση να συμβολίζουν και κάτι πιο μακρινό, αφού το μόνο που δεν γινότανε να υπάρχει, είναι η ενημέρωση. Είτε λοιπόν το πούμε Αθηνά, είτε Μινέρβα, (η μεταξύ τους σχέση είναι σίγουρη;), είτε liberte (το ίδιο συμβολίζει και το άγαλμα στην Ν. Υόρκη), είτε θεά της δικαιοσύσνης (το αγαπημένο σύμβολο των διαφωτιστών), είτε γυναικεία θεότητα / υπέρτατο ον (σαν αυτό που γυρόφερναν στους δρόμους του μετεπαναστατικού Παρισιού) δεν αλλάζει η ουσία της μυστικότητας του στόχου, που για να πείσει παίρνει μορφές λίγο ή περισσότερο παραπλανητικές, ανάλογα με το σε ποιούς απευθύνεται. Εκτός κι αν δεχόμαστε ασυζητητί ότι στόχος του 1789 ήταν η "ελευθερία-ισότητα-αδελφότητα" κατά την προφανή έννοια, που στο δρόμο δεν κατόρθωσε να εκπληρωθεί παρά την θέλησή της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο πρώτο: το "Ρωμαίος" σημαίνει "παγκόσμιος" από τον καταφανώς διεκδικούμενο στόχο των τελευταίων δυο χιλιετιών και βάλε. Δηλαδή η παγκόσμια κυριαρχία έχει ως διεκδικούμενο τίτλο / σύμβολο την αυτοκρατορία με το όνομα ΡΩΜΑΪΚΗ (η διάδοχος κατάσταση από την αυτοκρατορία του Μ. Αλεξάνδρου). Έδωσα μερικά στοιχεία για το ποιοι και πότε πήραν τον τίτλο ή τον διεκδίκησαν, υπάρχουν περισσότερα. Αυτό που απέφυγα να δηλώσω, προκύπτει όμως ως αποτέλεσμα, είναι ότι το 1821 είναι όχι απλώς η Επανάσταση των Ελλήνων αλλά και η Επανάσταση των Ρωμαίων, αυτών που επιχειρούν να ανασυστήσουν το Ρωμαϊκό πολυεθνικό κράτος τουλάχιστον στα γεωγραφικά όρια που είχε τον 11ο αιώνα, πριν δηλαδή αρχίσει η σταθερά παρακμιακή πορεία. Το ότι Ρωμαίος και Έλληνας ταυτίζονται σ' αυτή την κατάσταση δεν χρειάζεται περισσότερη ερμηνεία, άλλωστε η άλλη πλευρά ισχυρίζεται το τελείως αντίθετο.
Είναι κάπως παράδοξο (αν και ευχάριστο) να συμφωνούμε σε όλα πλην αυτών των δυο σημείων. Να συμφωνούμε δηλαδή ότι η Επανάσταση χτίστηκε από τον Καποδίστρια και όχι από τον Ξάνθο και η Ιερά Συμμαχία, κάθε άλλο παρά αντίπαλος του 1821 υπήρξε. Εννοείται βέβαια ότι συμφωνούμε πως η πατρίδα (εγώ θα έλεγα ο κόσμος) δεν αντέχει άλλο σκότος και κυρίως αυτό που ψευδώς εμφανίζεται ως φως.
Αγαπητέ Λάμπη καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον την σειρά των γραφομένων σου διά την Επανάστασιν του 1821 και ομολογώ ότι εξεπλάγην διά το πλήθος των ιστορικών σου αναφορών και των εύστοχων συμπερασμάτων σου.
Οπωσδήποτε το θέμα της Ελληνικής Επαναστάσεως δεν είναι τόσον απλούν, όσον θέλουν κάποιοι να το παρουσιάζουν και φυσικά δεν μπορεί να αποκοπεί από το Ευρωπαϊκόν γίγνεσθαι εκείνης της εποχής.
Ιστορικές καμπές και γεγονότα, τα οποία χειραγώγησαν την εξέλιξιν της Επαναστάσεως, όπως η πολιτική και στρατιωτική εξουδετέρωσις του οπλαρχηγού της Δυτικής Στερεάς Νικολού Βαρνακιώτη από την φατρία Μαυροκορδάτου, σε συνδυασμό με την «ήττα» στην μάχη του Πέτα και την «πτώση» αργότερα του Μεσολογγίου, η έλευσις και ο θάνατος του Μπάϋρον, οι εμφύλιοι, οι διωγμοί των εμπειροπόλεμων αγωνιστών, η «επέμβασις» του Ιμπραήμ, η δολοφονία του Καραϊσκάκη, και τόσα άλλα ακόμη, υπάγονται αναμφισβήτητα στην σφαίρα της έξωθεν καθοδηγήσεως των εξελίξεων.
Δεν έχω βέβαια την πρόσβασιν στο αρχείο των πηγών σου, αλλά θεωρώ με την μέχρι τώρα ενασχόλησι μου με το θέμα, ότι δεν έχεις άδικο στα πλείστα των συμπερασμάτων σου. Και εκφράζομαι με την λέξιν πλείστα, διότι σε ολίγα από αυτά δεν έχω τα κατάλληλα στοιχεία, διά να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω.
Εκείνο όμως το οποίον ήθελα να τονίσω, διά να μην υπάρξει κάποια παρανόησις, είναι ότι η χρήσις των ιδίων συμβόλων μπορεί να γίνεται και από ομάδες αντιθέτων επιδιώξεων, ίσως διότι οι χρήστες αυτών γνωρίζουν την δύναμιν, την οποίαν φέρουν τα σύμβολα. Έτσι διά παράδειγμα, καμία σχέσιν δεν είχε το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ με την Αρχαία Ελλάδα, μόνο και μόνο επειδή χρησιμοποίησε το αρχαίον σύμβολον του σταυρού με τα κεκαμμένα άκρα (σβάστικα).
Πάντως θα ήταν ευχής έργον, εάν μελλοντικά θα μπορούσες να απομονώσεις και να αναπτύξεις διεξοδικά, ως αυτοτελή άρθρα, κάποια από τα πολλά θέματα, τα οποία θίγεις, ώστε να υπάρξει η δυνατότης καλύτερης εξοικειώσεως των αναγνωστών με την επίμαχη αυτήν περίοδον.
Σε συγχαίρω αγαπητέ διά την επίπονη και διαφωτιστική σου εργασία!
ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ.
Αγαπητέ Μεγιστία, για τα σύμβολα δεν έχω να πω κάτι άλλο, συμφωνούμε γενικά. Το Λονδίνο 2012 τελείωσε με τον Φοίνικα, δηλώνοντας με τον τρόπο αυτό ότι “ήρθε η ώρα”. Το ίδιο Λονδίνο ξεκίνησε στην τελετή έναρξης με την ορχήστρα να παίζει τον “Νίμροντ” του Έλγκαρ. Έψαξα κι εγώ να βρω τι πράγμα ήταν αυτό, όποιος έχει όρεξη, ας το ψάξει ως “Nimrod” ή “Νεβρώδ” ελληνιστί και θα μεταφερθεί στην αρχαία Βαβυλώνα και σε αντίστοιχες μάχες παγκόσμιας επικράτησης.
ΔιαγραφήΤώρα, ως προς την έναρξη της έρευνας που προσωπικά έκανα, να πω ότι την ξεκίνησα χωρίς να το καταλάβω πριν 8 χρόνια, τα τελευταία 3 έγινε περισσότερο εντατική. Με έκπληξη διαπίστωνα πολλά πολλά που αγνοούσα, όμως κάθε απορία που με κόπο λυνόταν, δημιουργούσε κι άλλα “γιατί” και γενικά η δυσκολία ήταν πολύ μεγάλη, γιατί υπήρχαν τα θέσφατα και το εξαιρετικά μεγάλο πεδίο σε χρόνο και πολυπλοκότητα. Η παρουσίαση που εδώ έγινε, αποτελεί την πρώτη μου προσπάθεια να παρουσιάσω τον κορμό των συμπερασμάτων, διαβεβαιώνω ότι αν δεν υπήρχε η ευγένεια και η προτροπή της Ιφιγένειας, δεν θα είχε γίνει. Το έκανα και ως προσωπική δοκιμασία, να δω πως μπορώ να συμπτύξω την ύλη, έχοντας κατά νου κάποιον που θέλει να ψάξει, κάποιον που θέλει κατ’ αρχήν να πειστεί και μετά να ερευνήσει.
Όχι μόνον δεν τελείωσε η έρευνα, αλλά έχω προς μελέτη έναν τερατώδη όγκο υλικού, που προσπαθώ να εκμεταλλευτώ με βάση την μεγιστοποίηση του κέρδους στην μονάδα του χρόνου. Αν διαπιστώσω βασικό λάθος, έχω εσωτερική αυτοδέσμευση να το δηλώσω, αφού πρώτη φορά σκιαγραφώ μόνον (όπως σωστά κατάλαβες) το γενικό τοπίο. Αρκετά από αυτά, όπως το περί Καποδίστρια συμπέρασμα, έχουν ξανακουστεί και πολύ παλιότερα. Όμως δεν έχουν στηθεί μ’ αυτό τον τρόπο, να πω μάλιστα ότι κάποιοι κατέληξαν σε εντελώς αντίθετο συμπέρασμα, ότι δηλαδή ο Καποδίστριας επεδίωξε εθνικό κράτος και οι περί αυτόν έγραψαν την Ελληνική Νομαρχία… και άλλα πολλά…
…συνέχεια από το προηγούμενο
ΔιαγραφήΘεωρώ απολύτως κεντρικό θέμα να κατανοηθεί ότι στόχος του πρώτου ΔΑΝΕΙΟΥ δεν είναι η οικονομική υποδούλωση, αυτό γίνεται κάπως με το δεύτερο (1825), κυρίως με το τρίτο δάνειο (Αντιβασιλεία-Όθων) και με τα δάνεια επί Χ. Τρικούπη. Άρα, το ότι ο εμφύλιος ως ταξική σύγκρουση είναι απόλυτη χαζομάρα, πράγμα που φαίνεται από ένα σωρό άλλα στοιχεία, εδώ παίρνει ένα τελειωτικό ξεκαθάρισμα, επειδή εξηγείται πλήρως το ότι συνειδητά στήθηκε το αρχικό ψέμα. Η “ταξική σύγκρουση” του Κορδάτου (συγκλονιστική η αυθαιρεσία του), δεν είναι κάτι εντελώς νέο. Η χαζομάρα του (μπορεί και να τα πίστευε) προκύπτει από την επέκταση της συμβιβαστικής ιστορίας του Σπ. Τρικούπη και του Παπαρρηγόπουλου (βλ. Μέρος Γ’), που κι αυτές λειαίνουν κάπως τα τερατώδη ψέματα του 1824-25, που ήταν έτοιμα στο Λονδίνο και στο Παρίσι, όπως οι λίρες στο Σίτυ, τα Συντάγματα και οι νόμοι στα συρτάρια του Μπένθαμ, και οι Σαξ Κόμπουργκ που απλώς περίμεναν να τους καλέσουν ως βασιλιάδες. Δηλαδή, εφόσον ο μαρξισμός προέρχεται από την προέκταση της γιακωβίνικης γαλλικής επανάστασης που σχεδιάζεται σε Λονδίνο και Παρίσι, πώς μπορεί η μαρξιστική σχολή να λέει κάτι εντελώς άλλο από τους φιλελεύθερους Ουίγους και τους τριγύρω φιλοσόφους του διαφωτισμού;
Ένα ακόμα βασικό σημείο για να φτάσει κάποιος εδώ, είναι να αποτινάξει τελείως τους χαρακτηρισμούς. Δεν ήταν “ΦΑΝΑΡΙΩΤΗΣ”, ούτε “ΑΓΓΛΟΦΙΛΟΣ”, ούτε “ΙΔΙΟΤΕΛΗΣ” ο Μαυροκορδάτος, οι χαρακτηρισμοί αυτοί δεν εξηγούν το βαθύτερο κίνητρο και την οργάνωση στην οποία μετείχε, αντίθετα τσουβαλιάζουν όλη την αριστοκρατία που ήταν κι αυτή σκισμένη στα δυο ή βλέπουν μέρος του όλου. Επίσης: Δεν έχω βρει ως τώρα ούτε έναν επώνυμο “ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ” συνείδησης (προφανώς θα υπάρχουν) που βρίσκεται στον χώρο της Επανάστασης. Στον πολυαναφερόμενο ‘φιλελληνισμό’ συγχέεται σκόπιμα το λαϊκό αίσθημα της δύσης ή το ατομικό αίσθημα κάποιων επωνύμων με τις κυβερνητικές παρεμβάσεις Βρετανίας και Γαλλίας που έστειλαν εδώ ένα προσωπικό όχι απλώς ΚΡΑΤΙΚΟ, αλλά ΜΥΣΤΙΚΟΕΤΑΙΡΙΚΟ. Όποιοι απ’ αυτούς ήταν όντως αφελείς, το απέδειξαν περίτρανα και η ζωή του συνταγματάρχη Στάνχοπ ή του τρελο Trelawny θα έπρεπε να είχε γίνει ταινία. Μια ταινία που δεν θα παιζόταν από τα σημερινά τηλεοπτικά κανάλια, που αν καταλαβαίνει κάποιος τον ρόλο τους, τότε μπορεί πανεύκολα να καταλάβει ότι τέτοια μέσα ακριβώς ήταν οι εφημερίδες του 1824 που ανέφερα μέσα στο κείμενο. Πιεστήρια από το Λονδίνο και το Παρίσι, τεράστιο ενδιαφέρον για την ίδρυση Ταχυδρομικής Υπηρεσίας. Όποιος έχει διαβάσει την ζωή των Ρότσιλντ του 1800 ή έχει δει τις ιστορικές ταινίες που υπάρχουν στο διαδίκτυο, θα προσέξει πόσο μεγάλη σημασία έδιναν στην τάχιστη μεταφορά της πληροφορίας.
Έχεις δίκιο και για τις αναπτύξεις των επί μέρους, με την πρώτη ευκαιρία θα στείλω στο φιλόξενο μπλογκ ό,τι ετοιμάσω. Σ’ ευχαριστώ Μεγιστία.
Εμείς πρέπει να σε ευχαριστήσουμε αγαπητέ Λάμπη!
ΔιαγραφήΕίναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι μπορούν κυριολεκτικά να βουτούν με αντικειμενικήν διάθεσιν και ερευνητικόν πάθος στο πέλαγος της ιστορικής πραγματικότητος παρακάμπτοντες τις διάφορες εύπεπτες παγίδες των κατ' επίφασιν ιστορικών.
Χαίρομαι με την διαπίστωσιν, ότι ένας εξ αυτών είσαι κι εσύ και χαίρομαι επίσης με την επιμονήν της πολύ καλής φίλης και άξιας Ελληνίδος Ιφιγένειας, η οποία με τον ευγενικόν της τρόπον και το αληθινό ενδιαφέρον της, σε προέτρεψε να παραθέσεις στο κοινόν των "Αυτοχθόνων Ελλήνων" την μελέτην σου αυτήν!
Θα περιμένουμε λοιπόν με ενδιαφέρον κάθε εργασία την οποίαν θα ετοιμάσεις επί του θέματος, αφού είναι αδύνατος ένας προσωπικός διάλογος σε τόσο μεγάλης σημασίας ιστορικά θέματα!
Να υγιαίνεις και να ευδαιμονείς!
ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ.
Όταν βλέπεις την ποιότητα και το πνεύμα ενός ανθρώπου που σε τιμά με την παρουσία του και τα σχόλια του δεν έχεις παρά να επιμένεις και να τον ενθαρρύνεις να ξεδιπλώσει τις σκέψεις του αγαπητέ μου Μεγιστία και χάρη σε αυτήν την επιμονή απολαμβάνουμε και τα δικά σου άρθρα και σε ευχαριστώ πολύ για την χαρά και την τιμή!
ΔιαγραφήΑγαπητοι συν ομιληται, δεν σας αγνοησα, απλως εχω φορτον εργασιας επι του παροντος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα απαντησω ς' τον Λαμπη, αλλα οταν ευκαιρισω.
Να ειστε βεβαιοι οτι σκοπος μου δεν ειναι η αντιπαραθεσις αλλα η ΜΗ σπιλωσις της πατριδος.
Υγιαινετε
Θα ήθελα να σε ενημερώσω αγαπητέ μου Λάμπη ότι η μελέτη σου αυτή παρουσίασε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στο αναγνωστικό κοινό του ιστολογίου μας παρόλο που θέματα σε συνέχειες δεν είναι ιδιαιτέρως αγαπητά. Επίσης προσπάθησα να την προωθήσω σε κάποιο μέσω Κοινωνική Δικτύωσης όπου δεν σημείωσε ενδιαφέρον, προφανώς διότι ο όγκος της πληροφορίας είναι τεράστιος και ανεξέλεγκτος σε τέτοιους χώρους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την ευκαιρία αυτής της μελέτης, και άλλες εξ' ίσου ενδιαφέρουσες που κρατάμε στο αρχείο μας θα ανοίξουμε μία νέα ενότητα που θα αφορά τέτοιες σημαντικές Ιστορικές Μελέτες.
Σου εύχομαι καλή δύναμη και καλή συνέχεια Έλληνα μου!
Την καλησπέρα μου!
Θα παραμείνω επιφυλακτικός γι αυτό αγαπητή μου Ιφιγένεια, όχι γιατί υπερβάλλεις, αλλά γιατί κάτι ξέρω κι εγώ που ασχολούμαι μ' αυτό. Πάντως, αν κάτι αξίζει, αυτό θα φανεί στο μέλλον και συ θα χεις το μερίδιό σου στην ηθική ικανοποίηση. Αν όχι, καλή η προσπάθεια, πάμε γι' άλλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως η υπόθεση προχωράει. Αργά μεν, αλλά προχωράει...
Καλή σου νύχτα!
Ένα πρόσφατο επεισόδιο σχετικά με την εταιρεία Skull & Bones
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://tolimeri.blogspot.com/2013/10/t-k.html
Σε ευχαριστούμε φίλε ανώνυμε για την παραπομπή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν την λησμονήσαμε... θα την αξιοποιήσουμε με την πρώτη ευκαιρία...