Θύματα τῆς ΟΠΛΑ γιατί δὲν ἤθελαν τὸν …κομμουνισμό!!!
Ἐγκλήματα κομμουνιστῶν…
19 Δεκεμβρίου 2019 ἀπὸ τὴν Φιλονόη Κανέλλος Ντόντος
Ἡ Ἐλπὶς Φωτιάδου ἀπὸ τὸ 1938 εἶχε τοποθετηθῆ ὡς δασκάλα σὲ σχολεῖο τῆς Καισαριανῆς, ὅπου διέμενε μαζὺ μὲ τὴν μητέρα τῆς Σοφία, καθὼς ὁ πατέρας τῆς εἶχε ἀποβιώση τὸ 1942.
Κατὰ τὴν περίοδο τῶν «Δεκεμβριανῶν του 1944» ἡ ἐν λόγῳ δασκάλα συνελήφθη τὴν 19η Δεκεμβρίου τοῦ 1944 ἀπὸ τὴν τοπικὴ «ΟΠΛΑ» (ὀργάνωσις προσκειμένη στὸ ΕΑΜ\ΚΚΕ), μὲ τὴν αἰτιολογία ὅτι κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Κατοχῆς δὲν εἶχε ἐνταχθῆ σὲ κάποιαν κομμουνιστικὴ ὀργάνωση, παρὰ τὶς ἐπανειλημμένες προσκλήσεις τοῦ ΚΚΕ.
Ἔτσι ἐχαρακτηρίσθη ὡς «ἀντιδραστικὴ» καὶ ᾡδηγήθη στὰ «γραφεῖα» τῆς «ΟΠΛΑ» γιὰ δῆθεν ἀνάκριση. Ἐκεῖ τελικῶς ἐξυλοκοπήθη ἀνηλεῶς (μαρτυρία τῆς μητέρας τῆς Σοφίας ποὺ τὴν ἐπεσκέφθη).
Τὸ πτῶμα τῆς ἀτυχοῦς δασκάλας, μαζὺ μὲ ἄλλα δώδεκα, ἀνευρέθη ἀργότερα, τὴν 24η Δεκεμβρίου τοῦ 1944 (παραμονὲς Χριστουγέννων), γυμνὸ καὶ παρεμορφωμένο ἀπὸ τοὺς ξυλοδαρμούς, μὰ καὶ σπασμένες ὅλες τὶς ἀρθρώσεις (ἐγκληματολογικὴ ἔκθεσις), στὸ ῥέμα τῆς Καισαριανῆς ἀπὸ ἔνοπλο τμῆμα τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, τὸ ὁποῖον περιπολοῦσε.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΣΤΙΣ 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1944, ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΚΕ, ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΜΙΑ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΗΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ.
Όλη η ουσία του Κόκκινου Δεκέμβρη βρίσκεται στην εκτέλεση της Παπαδάκη, στο παλτό της που δόθηκε λάφυρο σε μια κόκκινη πουτάνα.
Η αιμοσταγής κοινοπραξία ΚΚΕ/ SOE & Co , και οι «ηρωικοί» Ελασίτες άρχισαν να μάχονται με τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές, τους χίτες και τους ταγματασφαλίτες στις 4 Δεκεμβρίου 1944.
Στις 21 Δεκεμβρίου, 17 ημέρες μετά, και ενώ συνεχίζονται «αψιμαχίες», η εκτέλεση της Παπαδάκη μας δίνει μια εικόνα της «ηρωικής αντίστασης» του λαού και της καθημερινής ζωής στην Αθήνα.
Οι (ηρωικοί) εαμίτες Δημήτρης Μυράτ (γερμανομαθής) και ο εβραίος Σαμ Μπράντενμπουργκ, έπαιζαν χαρτιά και δεν πολέμαγαν με τους άγγλους ιμπεριαλιστές. Στο σπίτι τους, εμφανίστηκαν ένοπλοι, οι («ηρωικοί») κομμουνιστές Κων. Μπιλιράκης, Θεόδωρος Μιχαλόπουλος, και Δημήτρης Σούλης που συνέλαβαν την καταζητούμενη Ελένη Παπαδάκη.
Προηγουμένως, στις 20 Οκτωβρίου 1944 το διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΗ που ελεγχόταν από το ΚΚΕ, συνεδρίασε στα γραφεία του, στην οδό Σατωβριάνδου 52α. με θέμα της ημερησίας διάταξης την, «Πρόταση διαγραφής Ελλήνων ηθοποιών που πρόδωσαν τον ιερό Εθνικό Ελληνικό αγώνα».
Το προεδρείο του Κόκκινου ΣΕΗ ήταν, ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Θεόδωρος Μορίδης, ο Σπύρος Πατρίκιος, ο Χρήστος Τσαγανέας, και ο Πάνος Καραβουσάνος.
Οι προδότες ηθοποιοί ήσαν: 1) Βεργή Έλσα 2) Δαδοκαρίδου Έλλη 3) Ζαμάνου Χαρ. 4) Θάνος Διονύσιος 5) Ιακωβίδης Μιχάλης 6) Πόπολα Αγγέλα 7) Κόππολα Αλφρέδος 8) Μοσχούτης Δ. 9) Μπέλλα Σμάρω 10) Παπαδάκη Ελένη 11) Παυλόφσκαγια Νίνα 12) Ραμασόφ Ροβέρτος 13) Φελίτσης Δημήτριος και 14) Αγγελική Κοτσάλη.
Η ΚΕ του ΕΑΜ, έδωσε την πολιτική κάλυψη στην εξόντωση των «αντιδραστικών» με την ανακοίνωση της 21ης Νοεμβρίου 1944, (με αριθμό πρωτοκόλλου 7313) που έβαζε ως καθήκον «Να ξεμπερδέψουμε με μιας με όλους αυτούς».
Σε εφαρμογή της πρόσκλησης του ΚΚΕ/ΕΑΜ συγκροτήθηκαν Λαϊκά Δικαστήρια που καταδίκασαν τους μελλοθάνατους αντιδραστικούς.
Σε εφαρμογή αυτής της οδηγίας, οι ΕΑΜίτες ηθοποιοί δημοσίευσαν στις 23 Νοεμβρίου τη λίστα των «προδοτών ηθοποιών» των οποίων η «δίκη» έγινε στις 24 Νοεμβρίου στο λαϊκό δικαστήριο που στήθηκε από το ΕΑΜ ηθοποιών στο θέατρο Διονύσια. Γραμματέας του ΕΑΜ ηθοποιών ήταν ο Δημήτρης Μυράτ.
Σε εφαρμογή της απόφασης του Λαϊκού Δικαστηρίου των Ηθοποιών η Ελένη Παπαδάκη συνελήφθη από την ΟΠΛΑ το απόγευμα της 21ης Δεκεμβρίου 1944 στο σπίτι του Μυράτ .
Ο επικεφαλής ήταν ο φοιτητής Κων. Μπιλιράκης. Μαζί ήταν ένας ο αστυφύλακας Θεόδωρος Μιχαλόπουλος (με πολιτικά), και ο υποβολέας Δημήτρης Σούλης, από την Κομματικη Οργάνωση των ηθοποιών.
Οι τρείς, με την Παπαδάκη που την συνόδευε η φίλη της Αιμίλια Καραβία και ο (φίλος της) γραμματέας του ΕΑΜ ηθοποιιών Δ. Μυράτ, κατευθύνθηκαν με τα πόδια, στα γραφεία της Λαϊκής Επιτροπής του ΕΑΜ, επί της οδού Πατησίων 314, χωρίς να συναντήσουν Εγγλέζους ιμπεριαλιστές και χωρίς να τους βομβαρδίσει η ΡΑΦ. Από εκεί πήγαν στα περιφερειακά γραφεία του ΕΑΜ, στη διασταύρωση Πολυλά και Μαρτζώκη, στην επιταγμένη έπαυλη Παπαλεονάρδου, όπου βρισκόταν ο Διοικητής της Πολιτοφυλακής Πατησίων , ένας νεαρός 23 ετών με το «καλλιτεχνικό ψευδώνυμο» Ορέστης τον οποίο εκτέλεσε αργότερα εκ μέρους του ΚΚΕ ο Νίκος Ανδρικίδης. Ο «Ορέστης» ενημέρωσε την ΚΟΑ και τον Μπαρτζώτα , που αποφάσισε την τύχη της Ελένης Παπαδάκη. Στην έπαυλη Παπαλεονάρδου, ηταν παρών και ο «ηρωικός» κομμουνιστής και ΟΠΛΑΤΖΗΣ ηθοποιός Πάνος Καραβουσάνος, που υποδέχτηκε την Παπαδάκη με χειροφίλημα.
Εκεί στην Πολιτοφυλακή της Πατησίων υπήρχαν και άλλες κρατούμενες. Μαζί με την Παπαδάκη ήταν η Νιόβη Χαριτάκη, Ενα κορίτσι γύρω στα είκοσι και εφτά μηνών έγκυος που την είχαν συλλάβει στις 18 Δεκεμβρίου μαζί με την αδελφή της, Μαρίκα, με την κατηγορία ότι ο πατέρας τους ήταν διευθυντής της Ούλεν και η Νιόβη γνώριζε καλά οτι επρόκειτο να την εκτελέσουν.
Ο "Ορέστης" πήρε το δαχτυλίδι και το ρολόι της Παπαδάκη και τα έδωσε δώρο στην γκόμενα.
Γύρω στα μεσάνυχτα με αυτοκίνητο της ΟΠΛΑ, τις έστειλαν στο Γαλάτσι στα Διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ όπου οι (ηρωικοί) κομμουνιστές και στελέχη της ΟΠΛΑ Βλάσσης Μακαρώνας, Στέφανος Λιόλιος, Πέτρος Τζογανάκης, Ιωάννης Κουκούτσης και άλλοι, των οποίων τα ονόματα δεν τα διέσωσε η ιστορία, περίμεναν για να εκτελεσουν τα σιδηροδέσμια θύματα και να πάρουν τα ρούχα τους για τις ανάγκες του λαού. Αυτοί πήραν το γούνινο παλτό και τις γόβες τις Παπαδάκη, που η Εθνική Αλληλεγγύη τα έδωσε ως κοινωνικό μέρισμα στους πελάτες του ΚΚΕ.
Η ομάδα του Γαλατσίου δεν συνάντησε ποτέ τους «ιμπεριαλιστές» και έκανε τη δουλειά της σύμφωνα με τις εντολές που είχε.
Αυτός ο «ηρωικός» μηχανισμός δεν «πολέμαγε», αλλά δολοφονούσε όσους είχαν προγραφεί.
Αυτά γινόντουσαν 17 ημέρες μετά την έναρξη των Δεκεμβριανών.
Τα μάτια της ήταν ορθάνοικτα από τρόμο και καθρέφτιζαν όλη τη φρίκη που είχε ζήσει.
Τη Νιόβη την είχαν ρίξει σε άλλο λάκκο.
Ο Βλάσσης Μακαρώνας και ο Στέφανος Λιόλιος ομολόγησαν στο στρατοδικείο και εκτελέστηκαν.
Ο γερμανομαθής εαμίτης Μυράτ έγινε θιασάρχης και πέθανε το 1991 από γεράματα.
Σπ. Χατζάρας
Η αιμοσταγής κοινοπραξία ΚΚΕ/ SOE & Co , και οι «ηρωικοί» Ελασίτες άρχισαν να μάχονται με τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές, τους χίτες και τους ταγματασφαλίτες στις 4 Δεκεμβρίου 1944.
Στις 21 Δεκεμβρίου, 17 ημέρες μετά, και ενώ συνεχίζονται «αψιμαχίες», η εκτέλεση της Παπαδάκη μας δίνει μια εικόνα της «ηρωικής αντίστασης» του λαού και της καθημερινής ζωής στην Αθήνα.
Οι (ηρωικοί) εαμίτες Δημήτρης Μυράτ (γερμανομαθής) και ο εβραίος Σαμ Μπράντενμπουργκ, έπαιζαν χαρτιά και δεν πολέμαγαν με τους άγγλους ιμπεριαλιστές. Στο σπίτι τους, εμφανίστηκαν ένοπλοι, οι («ηρωικοί») κομμουνιστές Κων. Μπιλιράκης, Θεόδωρος Μιχαλόπουλος, και Δημήτρης Σούλης που συνέλαβαν την καταζητούμενη Ελένη Παπαδάκη.
Προηγουμένως, στις 20 Οκτωβρίου 1944 το διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΗ που ελεγχόταν από το ΚΚΕ, συνεδρίασε στα γραφεία του, στην οδό Σατωβριάνδου 52α. με θέμα της ημερησίας διάταξης την, «Πρόταση διαγραφής Ελλήνων ηθοποιών που πρόδωσαν τον ιερό Εθνικό Ελληνικό αγώνα».
Το προεδρείο του Κόκκινου ΣΕΗ ήταν, ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Θεόδωρος Μορίδης, ο Σπύρος Πατρίκιος, ο Χρήστος Τσαγανέας, και ο Πάνος Καραβουσάνος.
Οι προδότες ηθοποιοί ήσαν: 1) Βεργή Έλσα 2) Δαδοκαρίδου Έλλη 3) Ζαμάνου Χαρ. 4) Θάνος Διονύσιος 5) Ιακωβίδης Μιχάλης 6) Πόπολα Αγγέλα 7) Κόππολα Αλφρέδος 8) Μοσχούτης Δ. 9) Μπέλλα Σμάρω 10) Παπαδάκη Ελένη 11) Παυλόφσκαγια Νίνα 12) Ραμασόφ Ροβέρτος 13) Φελίτσης Δημήτριος και 14) Αγγελική Κοτσάλη.
Η ΚΕ του ΕΑΜ, έδωσε την πολιτική κάλυψη στην εξόντωση των «αντιδραστικών» με την ανακοίνωση της 21ης Νοεμβρίου 1944, (με αριθμό πρωτοκόλλου 7313) που έβαζε ως καθήκον «Να ξεμπερδέψουμε με μιας με όλους αυτούς».
Σε εφαρμογή της πρόσκλησης του ΚΚΕ/ΕΑΜ συγκροτήθηκαν Λαϊκά Δικαστήρια που καταδίκασαν τους μελλοθάνατους αντιδραστικούς.
Σε εφαρμογή αυτής της οδηγίας, οι ΕΑΜίτες ηθοποιοί δημοσίευσαν στις 23 Νοεμβρίου τη λίστα των «προδοτών ηθοποιών» των οποίων η «δίκη» έγινε στις 24 Νοεμβρίου στο λαϊκό δικαστήριο που στήθηκε από το ΕΑΜ ηθοποιών στο θέατρο Διονύσια. Γραμματέας του ΕΑΜ ηθοποιών ήταν ο Δημήτρης Μυράτ.
Στο λαϊκό Δικαστήριο όπου αποφασίστηκε ουσιαστικά η εκτέλεση της Ελένης Παπαδάκη υπό τις κραυγές, «Θάνατος στην πουτάνα!» πρωταγωνίστησαν η ετεροθαλής αδελφή του Μυράτ και φανατική κομμουνίστρια Μιράντα Μυράτ, και οι γνωστοί αριστεροί καλλιτέχνες όπως ο Σπύρος Πατρίκιος, ο Δήμος Σταρένιος, ο Λ. Δαρζέντας, η Ολυμπία Παπαδούκα , η Ασπασία Παπαθανασίου η Αλέκα Παΐζη, η Καίτη Ντιριντάουα, ο πολιτοφύλακας Πάνος Καραβουσάνος και ο υποβολέας θεάτρου Δημήτρης Σούλης.
Ο επικεφαλής ήταν ο φοιτητής Κων. Μπιλιράκης. Μαζί ήταν ένας ο αστυφύλακας Θεόδωρος Μιχαλόπουλος (με πολιτικά), και ο υποβολέας Δημήτρης Σούλης, από την Κομματικη Οργάνωση των ηθοποιών.
Οι τρείς, με την Παπαδάκη που την συνόδευε η φίλη της Αιμίλια Καραβία και ο (φίλος της) γραμματέας του ΕΑΜ ηθοποιιών Δ. Μυράτ, κατευθύνθηκαν με τα πόδια, στα γραφεία της Λαϊκής Επιτροπής του ΕΑΜ, επί της οδού Πατησίων 314, χωρίς να συναντήσουν Εγγλέζους ιμπεριαλιστές και χωρίς να τους βομβαρδίσει η ΡΑΦ. Από εκεί πήγαν στα περιφερειακά γραφεία του ΕΑΜ, στη διασταύρωση Πολυλά και Μαρτζώκη, στην επιταγμένη έπαυλη Παπαλεονάρδου, όπου βρισκόταν ο Διοικητής της Πολιτοφυλακής Πατησίων , ένας νεαρός 23 ετών με το «καλλιτεχνικό ψευδώνυμο» Ορέστης τον οποίο εκτέλεσε αργότερα εκ μέρους του ΚΚΕ ο Νίκος Ανδρικίδης. Ο «Ορέστης» ενημέρωσε την ΚΟΑ και τον Μπαρτζώτα , που αποφάσισε την τύχη της Ελένης Παπαδάκη. Στην έπαυλη Παπαλεονάρδου, ηταν παρών και ο «ηρωικός» κομμουνιστής και ΟΠΛΑΤΖΗΣ ηθοποιός Πάνος Καραβουσάνος, που υποδέχτηκε την Παπαδάκη με χειροφίλημα.
Εκεί στην Πολιτοφυλακή της Πατησίων υπήρχαν και άλλες κρατούμενες. Μαζί με την Παπαδάκη ήταν η Νιόβη Χαριτάκη, Ενα κορίτσι γύρω στα είκοσι και εφτά μηνών έγκυος που την είχαν συλλάβει στις 18 Δεκεμβρίου μαζί με την αδελφή της, Μαρίκα, με την κατηγορία ότι ο πατέρας τους ήταν διευθυντής της Ούλεν και η Νιόβη γνώριζε καλά οτι επρόκειτο να την εκτελέσουν.
Ο "Ορέστης" πήρε το δαχτυλίδι και το ρολόι της Παπαδάκη και τα έδωσε δώρο στην γκόμενα.
Γύρω στα μεσάνυχτα με αυτοκίνητο της ΟΠΛΑ, τις έστειλαν στο Γαλάτσι στα Διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ όπου οι (ηρωικοί) κομμουνιστές και στελέχη της ΟΠΛΑ Βλάσσης Μακαρώνας, Στέφανος Λιόλιος, Πέτρος Τζογανάκης, Ιωάννης Κουκούτσης και άλλοι, των οποίων τα ονόματα δεν τα διέσωσε η ιστορία, περίμεναν για να εκτελεσουν τα σιδηροδέσμια θύματα και να πάρουν τα ρούχα τους για τις ανάγκες του λαού. Αυτοί πήραν το γούνινο παλτό και τις γόβες τις Παπαδάκη, που η Εθνική Αλληλεγγύη τα έδωσε ως κοινωνικό μέρισμα στους πελάτες του ΚΚΕ.
Η ομάδα του Γαλατσίου δεν συνάντησε ποτέ τους «ιμπεριαλιστές» και έκανε τη δουλειά της σύμφωνα με τις εντολές που είχε.
Αυτός ο «ηρωικός» μηχανισμός δεν «πολέμαγε», αλλά δολοφονούσε όσους είχαν προγραφεί.
Αυτά γινόντουσαν 17 ημέρες μετά την έναρξη των Δεκεμβριανών.
Και τα ξέρουμε λόγω της Παπαδάκη. Αυτά έγιναν και για χιλιάδες άλλα αθώα θύματα σαν την Παπαδάκη.
Τα μάτια της ήταν ορθάνοικτα από τρόμο και καθρέφτιζαν όλη τη φρίκη που είχε ζήσει.
Τη Νιόβη την είχαν ρίξει σε άλλο λάκκο.
Ο Βλάσσης Μακαρώνας και ο Στέφανος Λιόλιος ομολόγησαν στο στρατοδικείο και εκτελέστηκαν.
Ο γερμανομαθής εαμίτης Μυράτ έγινε θιασάρχης και πέθανε το 1991 από γεράματα.
Σπ. Χατζάρας
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Ο ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΦΟΒΙΚΟΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην δημιουργία παγκοσμίου εμβέλειας "δικτύου Θερμοπυλών" ανακοίνωσε στο περιφερειακό συμβούλιο Στερεάς Ελλάδος ο περιφερειάρχης της Νέας Δημοκρατίας, Σπανός Φάνης.
Επιδεικνύοντας απίστευτο θράσος και προσβολή της νοημοσύνης των πολιτών της Φθιώτιδας με δεδομένο ότι η παράταξή του και ο ίδιος δεξί χέρι του Κώστα Μπακογιάννη ίδρυσαν επάνω στον Ιερό τόπο των Θερμοπυλών, 100 μέτρα από το άγαλμα του Λεωνίδα (!), ένα από τα μεγαλύτερα "hot spot" λαθρομεταναστών σε ένα πρώην πεντάστερο ξενοδοχείο και σε μία από τις σημαντικότερες ιαματικές πηγές της χώρας. Μάλιστα ανακοίνωσαν και την σύνθεση των μελών της επιτροπής μέλη της οποίας θα είναι και τρεις κάτοικοι του δήμου Θερμοπυλών.
Παίρνοντας το λόγο ο περιφερειακός Σύμβουλος της Ελληνικής Αυγής Χαράλαμπος Γιώτης είπε:
«Κύριοι συνάδελφοι θεωρώ απόλυτα φασιστική και μνημείο ρατσισμού τη σύνθεση της επιτροπής του υπό ίδρυση "Δικτύου Θερμοπυλών" που μας ανακοίνωσε ο περιφερειάρχης κ Σπανός και η παράταξη του.
Είναι αδιανόητο στην επιτροπή να υπάρχουν μέλη από το Δήμο Θερμοπυλών και να μην υπάρχει κανένας αφγανός, κανένας Μπαγκλαντεσιανός, κανένας Σομαλός, κανένας Πακιστανός, κανένας Ιρανός, όταν όλοι αυτοί είναι πληθυσμιακά πενταπλάσιοι από τους κατοίκους στο χωριό των Θερμοπυλών και οι πρόγονοι τους υπέστησαν ξενοφοβική συμπεριφορά και σφαγή από τον ρατσιστή και ξενοφοβικό βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα και τους λοιπούς Έλληνες».
«Όχι κύριοι της συμπολίτευσης δεν σας ειρωνεύομαι απλά, σας παρουσιάζω μία πραγματικότητα,... μία εικόνα από το εγγύς μέλλον που ετοιμάζετε εσείς και η οικογένεια Μητσοτάκη στο λαό μας».
Ζ.Π.
"ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ". ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑΣ ΔΕΣΠΟΤΗΣ, Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΧΙΟΥ, ΜΙΛΑΕΙ ΣΑΝ ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόγονους των Οθωμανών κατακτητών χαρακτήρισε τους «πρόσφυγες» και «μετανάστες».
Κατά την τέλεση Δοξολογίας στις Καρυές με αφορμή την επέτειο παράδοσης της Χίου από τους Οθωμανούς Τούρκους στον Ελληνικό Στρατό τον Δεκέμβριο του 1912, ο Μητροπολίτης Χίου δήλωσε ευθέως την αντίθεσή του στο σενάριο δημιουργίας νέας υπερδομής 7.000 ατόμων στο Αίπος.
“Ούτε μόνιμα, ούτε προσωρινά στο Αίπος οι ομογενείς των τότε κατακτητών”.
Αναλυτικά ανέφερε:
“Η ηρωική μάχη του Αίπους, καθιστούν εμάς υπευθύνους, εκεί όπου χύθηκαν αίματα ηρώων και σκορπίστηκαν οστά ηρώων, να μην επιτρέψουμε ούτε μόνιμα, ούτε προσωρινά να ξαναπατήσουν τα πόδια των ομογενών των τότε κατακτητών”.
Ζ.Π.