Σκέψεις για το παγκόσμιο χρέος

Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε ευνοϊκά περιθώρια αποπληρωμής στον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500; Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.[1] Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:

• Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
• Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
• ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.

Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος. Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:

• Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
• Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;
• Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
• Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
• Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές; Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:

-Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό! -Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών! -Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές. -Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

• Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;
• Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
• Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
• Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
• Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;

Δείτε τον πλήρη κατάλογο με τα χρέη παγκοσμίως. Διαβάστε προσεκτικά την ανάλυση των παραπάνω σκέψεων για το τι ακριβώς συντελείτε σήμερα στην πατρίδα μας και αυτό που μας κρύβουν εδώ: ''Ο χρόνος φέρνει στο φως την αλήθεια'' Η ουσία και η απορία όλων μετά και τις τελευταίες εξελίξεις είναι ποια θα είναι η κατάληξη ,τι θα βρούμε στο τέλος της διαδρομής.....[2] Η πατρίδα μας δεν ήταν έτοιμη ποτέ. Δεν ήταν έτοιμη ποτέ να γίνει ο άξιος απόγονος της αρχαίας της ιστορίας. Για αυτό φρόντισαν οι δοσίλογοι πολιτικοί και ο αφελής αλλά συνυπεύθυνος λαός -με τη ψήφο εμπιστοσύνης του στις εκάστοτε κυβερνήσεις- που έφεραν τη χώρα μας στο χείλος του γκρεμού. Το σημερινό πολιτικό έκτρωμα που κάθε άλλο παρά Δημοκρατία θυμίζει έφερε την Ελλάδα στον πάτο της Ευρώπης και στο μάτι του κυκλώνα. Ενός χρηματοπιστωτικού κυκλώνα που καταπίνει χώρες και λαούς στο όνομα της παγκοσμιοποίησης. Η σημερινή κυβέρνηση αποτελεί καρκίνωμα σε μια χώρα που πάσχει από βαριά, χρόνια και ανίατη ασθένεια. Η ανύπαρκτη αντιπολίτευση, αν είχε πραγματικά ενεργό ρόλο θα είχε ξεσηκώσει μια επανάσταση, μια επανάσταση για ριζική αλλαγή χωρίς ΔΝΤ, μνημόνια και όρους. Ίσως ο κ. Σαμαράς να είναι πιο πατριώτης από τον Jeffry αλλά θεωρώ ότι δε θα μπορέσει να μας "ξεσκαλώσει" από την οικονομική υποδούλωση. Για τα μικρότερα κόμματα ούτε λόγος…. φανφαρονισμοί, δηλώσεις για το θεαθήναι και λόγια…..ατελείωτα λόγια. Κανείς μα κανείς δεν "ακούει" την φωνή του λαού που θέλει αλλαγή, επανάσταση ενάντια στο κατεστημένο και τιμωρία των ενόχων. Κανείς δεν ακούει γιατί κανείς δεν συμπάσχει ούτε και έχει σχέση με το λαό. Το παράδειγμα της Αιγύπτου πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση. Μπορεί τα ΜΜ"Ε" και όλος ο πολιτικός κόσμος να εξυπηρετούν -με πράξεις ή παραλείψεις- την οικονομική υποδούλωση της χώρας μας αλλά εμείς ως νοήμων πολίτες πρέπει να χαράξουμε την κόκκινη γραμμή, το όριο της ανοχής. Ηγέτης βέβαια αναζητείται αλλά ας ελπίσουμε να βρεθεί στην πορεία. Συνέλληνες δεν πάει άλλο! Κάθε μέρα που περνάει ο λάκκος που μας σκάβουν μεγαλώνει… βαθαίνει. Δεν θα πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα με το να μας αρπάζουν τα κεκτημένα. Κάθε μέρα στους δρόμους. Ενισχύστε κάθε πορεία, Κρατήστε το κεφάλι ψηλά... η Ελλάδα δεν ανήκει ούτε στις τράπεζες, ούτε στους βουλευτές της. Ανήκει σε εσένα, σε εμένα... σε όλους τους Έλληνες! Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα! Όχι στο μνημόνιο και την οικονομική υποδούλωση. Όχι στους λαθρομετανάστες και την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Όλοι οι Έλληνες πρέπει σύντομα πριν είναι πολύ αργά να το πάρουμε απόφαση, και να δούμε τα πράγματα διαφορετικά.

Δυστυχώς, η πολιτική φαίνεται ότι δεν έχει ως στόχο μόνο την προάσπιση του Εθνικού συμφέροντος και της Εθνικής μας κυριαρχίας αλλά και το προσωπικό συμφέρον, όπως αυτό εννοείται, από την κάθε πλευρά… Ας πούμε κάποτε την αλήθεια και στους εαυτούς μας και σε εκείνους ενδεχομένως που μας ζητούν να κάνουμε συνεχώς υποχωρήσεις… Ας αναγνωρίσουμε επιτέλους την αδιαλλαξία των πολιτικών μας. Οι δήθεν υποχωρήσεις τους, δεν είναι παρά κινήσεις τακτικής. Έτσι, τυχόν αναμόρφωσις της κοινωνίας μας, προς μία μόνον κατεύθυνση επιτρέπεται να γίνη: Σκλήρυνσις στάσεως και όχι άλλες υποχωρήσεις.

ΠΗΓΗ:apneagr.blogspot.