Επενδύσεις από το Κατάρ!

Γράφει ο Σωφρόνιος ο Ασκητής  

Με όλον το σεβασμό προς το Κατάρ, τον Αραβικό κόσμο και όλους τους λαούς και τους ανθρώπους της γης, τι περιμένουμε από το Κατάρ; Περιμένουμε να μας φέρουν επενδύσεις για ν’ αναπτυχθούμε;

Ας αναλογισθούμε λίγο τι σημαίνει «επένδυση» και τι σημαίνει «ανάπτυξη», για να εννοήσουμε εάν είναι δυνατόν να αναμένουμε από το Κατάρ «επενδύσεις» που θα φέρουν «ανάπτυξη» στην Ελλάδα. 

«Επένδυση» σημαίνει «αξιοποιώ μία ποσότητα κεφαλαίου (χρήμα, μηχανήματα, ο,τιδήποτε έχει «αξία») ώστε να επιτύχω έναν σκοπό». Ο σκοπός αυτός μπορεί
να είναι: Πρώτον, το να κερδοσκοπήσει ο επενδυτής, να κερδίσει ακόμη και σε βάρος της κοινωνίας. (Αυτό συμβαίνει τις περισσότερες φορές, παντού στο κόσμο, ιδιαίτερα σε χώρες όπου οι επενδυτές ελέγχουν τους πολιτικούς και το κράτος.) Δεύτερον, το να ωφεληθεί η κοινωνία, χωρίς να κερδίσει ο επενδυτής. (Αυτό υποτίθεται ότι συνέβαινε στις σοσιαλιστικές κοινωνίες.) Τρίτο, το να ωφεληθεί η κοινωνία μέσω της κερδοσκοπίας του επενδυτή. (Αυτό θέλουν να μας πείσουν ότι συμβαίνει στις δυτικού τύπου δημοκρατίες.)

Όταν ο σκοπός της επένδυσης είναι να ωφεληθεί η κοινωνία, το όφελος αυτό θα μπορούσε να είναι «η ανάπτυξη». Τι θα πει «ανάπτυξη»; Ας θυμηθούμε το γνωστό κινέζικο ρητό που λέει «καλύτερα να μάθεις σε κάποιον να ψαρεύει, από το να του δώσεις ένα ψάρι να φάει», για να προσεγγίσουμε την έννοια της «ανάπτυξης». Έτσι, «ανάπτυξη» θα πει ότι και έχω μάθει να ψαρεύω, αλλά και ψαρεύω, αντί να περιμένω να μου δώσουν ένα ψάρι να φάω.

Μπορούμε βάσιμα να προσδοκούμε ότι το Κατάρ θα μας μάθει «να ψαρεύουμε»; Το Κατάρ έχει μάθει το ίδιο «να ψαρεύει» για να διδάξει και άλλους να «ψαρεύουν»; Δηλαδή, εάν ξαφνικά σταματούσε να ρέει το πετρέλαιο από τα σπλάχνα της αραβικής γης, το Κατάρ (και όχι μόνον) θα μπορούσε να διατηρήσει το σημερινό βιοτικό του επίπεδο, για να μην πω θα μπορούσε να επιβιώσει; Η απάντηση είναι «όχι». Και είναι «όχι» διότι η οικονομία του στηρίζεται αποκλειστικά και μόνον στο πετρέλαιο, τα δε έσοδα από το πετρέλαιο αφ’ ενός, διανέμονται με τέτοιον τρόπο ώστε μία μικρή πληθυσμιακή ομάδα να καρπούται την μερίδα του λέοντος και αφ’ ετέρου, δαπανώνται κυρίως σε καταναλωτικά αγαθά και πολυτελή διαβίωση.

Ανάπτυξη επέρχεται μόνον όταν υπάρχει ελευθερία, ώστε να απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις του ανθρώπου. Η δε ελευθερία αυτή πρέπει να ασκείται με περίσκεψη και αυτο- επιβαλλόμενους ηθικούς φραγμούς, ώστε να μην γίνεται κατάχρησή της, διότι «παν μέτρον άριστον». Υπάρχει ένα τέτοιο πολιτικο-κοινωνικό σύστημα στο Κατάρ; Όχι! Άρα, το Κατάρ δεν γνωρίζει από ανάπτυξη, για να μας μάθει και εμάς.

Το μόνο που μπορεί να κάνει το Κατάρ, είναι να «ρίξει χρήμα» στην Ελλάδα. Χρήμα «έριξαν» στην Ελλάδα τα κονδύλια της ΕΟΚ και μετά Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την εποχή των «Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων» του αλήστου μνήμης Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, και όλων των συνεχιστών της πολιτικής του, τόσο πασόκων όσο και νεοδημοκρατών. Χρήμα έπεσε στην Ελλάδα και μάλιστα πολύ. Ανάπτυξη όμως δεν είχαμε! Αν και έπεσε πολύ χρήμα είχαμε αντί ανάπτυξης κρίση, φτώχεια, βρώμα και δυσωδία! Γιατί το χρήμα από το Κατάρ να φέρει ανάπτυξη;

Άρα, ανάπτυξη από το χρήμα του Κατάρ ας μην περιμένουμε. Αυτό που μπορούμε να περιμένουμε, όσο δεν ξεριζώνουν τα λαμόγια και τους αεριτζήδες, είναι κλέψιμο από τα λαμόγια και χρέη για τον λαό. Επίσης, αυτό που μπορούμε να περιμένουμε είναι ότι οι μουσουλμάνου μετανάστες, οι νόμιμοι και οι παράνομοι, θα αποκτήσουν έναν πάμπλουτο προστάτη, από τον οποίο θα εξαρτάται η πολιτικο-οικονομική ηγεσία Ελλάδος. Ελπίζω να μην καταλήξουμε στο ν’ αντικαταστήσουμε την φουστανέλα του τσολιά με την κελεμπία του βεδουΐνου.

http://kostasxan.blogspot.gr