Με εμπιστευτικό τηλεγράφημά της προς διάφορους αποδέκτες στις 27 Ιανουαρίου 2010 η αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα επιβεβαιώνει τα σχέδια των κεμαλικών να προκαλέσουν προβοκάτσια στα σύνορα με την Ελλάδα και να επιτεθούν με σκοπό την κατοχή του Βορείου Έβρου, αποκαλύπτεται σε ένα από τα έγγραφα του WikiLeaks που ήρθε πριν λίγο στην δημοσιότητα. Στο τηλεγράφημα αναφέρεται ότι "οι στρατιωτικοί γνωρίζουν ότι τα πραξικοπήματα δεν είναι πλέον αρεστά στη κοινή γνώμη και γι΄ αυτό έφτιαχναν σενάρια που θα δικαιολογούσαν την επέμβασή τους.
Ένα απ΄ αυτά το πιο ενδιαφέρον ήταν η «Βαριοπούλα». Οι στρατιωτικοί είχαν σχεδιάσει αυτή την επιχείρηση που προέβλεπε βομβιστικές επιθέσεις σε τζαμιά ώστε να προκληθεί ένταση που θα εξελισσόταν σε κρίση με την Ελλάδα κι έτσι να δικαιολογούσαν την ανάγκη επέμβασης του Στρατού. Στην συνέχεια αναφέρεται στις πιθανότητες επιτυχίας της επίθεσης κατά της Ελλάδας.
Το θέμα είναι τεράστιο, αφού για πρώτη φορά έρχεται επίσημη επιβεβαίωση από τις ΗΠΑ για σχεδιαζόμενη επίθεση κατά της Ελλάδα το 2003. Μάλιστα αφήνονται υπονοούμενα ότι "Είναι πολύ πιθανόν να επιχειρηθούν και πάλι τέτοιες ενέργειες από τον τουρκικό Στρατό στο πλαίσιο της σύγκρουσης με την ισλαμική κυβέρνηση"! Περισσότερες πληροφορίες εντός των επόμενων ωρών.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010
WikiLeaks: ΗΠΑ - "Ναι, η Τουρκία ετοιμαζόταν για επίθεση στην Ελλάδα και μπορεί να το επαναλάβει"!
Με εμπιστευτικό τηλεγράφημά της προς διάφορους αποδέκτες στις 27 Ιανουαρίου 2010 η αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα επιβεβαιώνει τα σχέδια των κεμαλικών να προκαλέσουν προβοκάτσια στα σύνορα με την Ελλάδα και να επιτεθούν με σκοπό την κατοχή του Βορείου Έβρου, αποκαλύπτεται σε ένα από τα έγγραφα του WikiLeaks που ήρθε πριν λίγο στην δημοσιότητα. Στο τηλεγράφημα αναφέρεται ότι "οι στρατιωτικοί γνωρίζουν ότι τα πραξικοπήματα δεν είναι πλέον αρεστά στη κοινή γνώμη και γι΄ αυτό έφτιαχναν σενάρια που θα δικαιολογούσαν την επέμβασή τους.
Ένα απ΄ αυτά το πιο ενδιαφέρον ήταν η «Βαριοπούλα». Οι στρατιωτικοί είχαν σχεδιάσει αυτή την επιχείρηση που προέβλεπε βομβιστικές επιθέσεις σε τζαμιά ώστε να προκληθεί ένταση που θα εξελισσόταν σε κρίση με την Ελλάδα κι έτσι να δικαιολογούσαν την ανάγκη επέμβασης του Στρατού. Στην συνέχεια αναφέρεται στις πιθανότητες επιτυχίας της επίθεσης κατά της Ελλάδας.
Το θέμα είναι τεράστιο, αφού για πρώτη φορά έρχεται επίσημη επιβεβαίωση από τις ΗΠΑ για σχεδιαζόμενη επίθεση κατά της Ελλάδα το 2003. Μάλιστα αφήνονται υπονοούμενα ότι "Είναι πολύ πιθανόν να επιχειρηθούν και πάλι τέτοιες ενέργειες από τον τουρκικό Στρατό στο πλαίσιο της σύγκρουσης με την ισλαμική κυβέρνηση"! Περισσότερες πληροφορίες εντός των επόμενων ωρών.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Wikileaks : Ο έξυπνος αποδομητικός μηχανισμός της παγκόσμιας κυβέρνησης
Ξαφνικά και σχεδόν απο το πουθενά ένας μυστήριος Αυστραλός κατασκευάζει μια ιστοσελίδα και βγάζει στην δημοσιότητα 700.000 απόρρητα έγγραφα των ΗΠΑ που αφορούσαν τον πόλεμο στο Ιράκ.Σήμερα λίγους μήνες μετά προαναγγέλλεται ένας δεύτερος σεισμός οκτώ μάλιστα φορές ισχυρότερος απο τον πρώτο.Όπως έγραψε χαρακτηριστικά το φιλοκυβερνητικό " Έθνος" :
Το Wikileaks ιδρύθηκε από τον Αυστραλό Τζούλιαν Ασάντζ, τον οποίο οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν «επικίνδυνο χάκερ».Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών έδωσε εντολή στους πρέσβεις στις χώρες οι οποίες θα επηρεαστούν να ενημερώσουν τις κυβερνήσεις τους. Αρμόδιοι στην Ουάσιγκτον και την Αθήνα επιβεβαίωσαν σε συνομιλίες τους με το «Εθνος της Κυριακής» ότι αξιωματούχος της αμερικανικής πρεσβείας επισκέφθηκε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και ενημέρωσε για το θέμα τον πρέσβη Χρήστο Παναγόπουλο, που θεωρείται ο πιο στενός συνεργάτης του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα.Σύμφωνα με πληροφορίες, τα έγγραφα που εκλάπησαν είναι της περιόδου 2006-2009. Αφορούν τηλεγραφήματα που εστάλησαν από όλες τις πρεσβείες του εξωτερικού προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τις απαντήσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και καλύπτουν όλα τα διεθνή προβλήματα.""Κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής, ανέμεναν με αγωνία την αποκάλυψη εκατοντάδων χιλιάδων άκρως απόρρητων εγγράφων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα οποία είχαν κλαπεί και είχαν αποσταλεί στην ιστοσελίδα Wikileaks, η οποία με τη σειρά της τα μοιράστηκε με τις εφημερίδες New York Times και Guardian και το περιοδικό Der Spiegel.
Με δυό λόγια το Wikileaks , για λόγους που θα εξετάσουμε πιο κάτω , άνοιξε το καπάκι του βόθρου και η μπόχα της μυστικής και υπόγειας διπλωματίας θα ξεχυθεί παντού.
Ήδη απο την πρώτη φορά , η έκπληξη του κόσμου δεν προήλθε τόσο απο το περιεχόμενο των δημοσιευμένων "απορρήτων" εγγράφων, αφού σχεδόν οι πάντες έχουν αντιληφθεί την "ηθική" και τους τρόπους εφαρμογής της "Νέας Τάξης Πραγμάτων " δια της "Pax Americana", όσο απο αυτό καθ΄αυτό το γεγονός της "διαρροής" τόσο πολλών και σημαντικών για την ...εικόνα της Αμερικής "μυστικών".
Μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ένας μυστηριώσης "ακτιβιστής" απέκτησε ξαφνικά τέτοια ισχύ ώστε να γκρεμίσει όλο το σύστημα ασφαλείας των ΗΠΑ και να προσπεράσει την πολυεπίπεδη και πολύμορφη δραστηριότητα των αμερικανικών μυστικών αλλά και "φανερών" υπηρεσιών.
Είναι προφανές ότι στην περίπτωση της αποκαλυπτικής δράσης της wikileaks ισχύει αυτό που λέει ο Ελληνικός λαός ότι δηλαδή "κάποιο λάκκο έχει η φάβα".
Για να μπορέσουμε να κατέβουμε στον "λάκκο της φάβας" και να δούμε τι βρίσκεται στον πυθμένα της , αναγκαστικά θα πρέπει να δούμε ορισμένα δεδομένα.
1ο Δεδομένο:
Το πλήγμα που δέχτηκαν οι ΗΠΑ με το πρώτο κύμα αποκαλύψεων απο την wikileaks ήταν αναμφισβήτητα μεγάλο και σίγουρα απείρως μικρότερο απο αυτό που έρχεται.
Το state derartment έχει ομολογήσει ότι οι συνέπειες των επερχόμενων αποκαλύψεων θα συνταράξουν τα θεμέλια της Αμερικανικής διπλωματίας (μυστικής και φανερής) , η οποία ως γνωστό είναι ο ένας απο τους δύο πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται η πλανηταρχική ισχύς της Αμερικής.
Ο πρώτος πυλώνας, δηλαδή η στρατιωτική ισχύς και παρουσία της Pax Americana στα "απελευθερωθέντα" κράτη του Ιράκ και του Αφγανιστάν, που εν πολλοίς σηματοδοτούσε και τον ρόλο των ΗΠΑ σε διεθνείς ή "ημιδιεθνείς" οργανισμούς και συμμαχίες , όπως ο ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ, με το πρώτο κύμα των αποκαλύψεων του Wikileaks απέκτησε ακόμα μεγαλύτερες ρωγμές απο εκείνες που είχε προκαλέσει η δημοσιοποίηση δεκάδων videos με τα αισχρά και απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστησαν οι φυλακισμένοι του Γκουαντανάμο ή με την απάνθρωπη δράση τόσο του Αμερικανικού στρατού όσο και της ιδιωτικής εταιρείας "ασφαλείας" Blackwaters στο Ιρακ.
2ο Δεδομένο:
Είναι πλέον γεγονός ότι οι ΗΠΑ έχουν ήδη μπεί στον δεύτερο και χειρότερο κύκλο της οικονομικής κρίσης που σκηνοθέτησαν και πυροδότησαν οι Lechman Brothers, η Goldman Sachs και οι υπόλοιποι τραπεζοπιστωτικοί δορυφόροι του παγκόσμιου κεφαλαίου.Το ότι οι σχεδόν όλοι οι "πυροκροτητές" της έκρηξης αυτής της παγκόσμιας οικονομικής τρομοκρατίας εναντίον των λαών, διότι περί αυτού πρόκειται και όχι περί απλής κρίσης οικονομικού χαρακτήρα,είναι Εβραϊκών συμφερόντων μπορεί να έχει κάποια σημειολογική αξία , όμως αυτό που είναι σημαντικώτερο επι του παρόντος είναι το τι παρήγαγε σε πολιτικό επίπεδο αυτή η οικονομική τρομοκρατία.
Η ψευδαίσθηση της κοινωνικής ομαλότητας και της πλανηταρχικής αυτάρκειας που είχε καλλιεργηθεί στον Αμερικανικό λαό ήδη απο την εποχή του "New Deal" και η οποία γιγαντώθηκε μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, γκρεμίστηκε σαν χαρτινος πύργος με την οικονομική κρίση.Τα εκατομμύρια των ανέργων και νεοπτώχων της Αμερικανικής κοινωνίας δεν εμπιστεύονται πλέον το παραδοσιακό διπολικό πολιτικό τους σύστημα και είναι έτοιμα να εμπιστευθούν οποιονδήποτε "φακίρη" τους υποσχεθεί ασφάλεια και ένα "New - new deal".
3ο Δεδομένο:
Μετά το δεύτερο πλήγμα αποκαλύψεων το οποίο όπως είπαμε θα "πληγώσει" σοβαρά τον δεύτερο πυλώνα της αμερικανικής πλανηταρχίας , η Αμερική κινδυνεύει σοβαρά να απωλέσει τον ρόλο του διαχειριστή της "Παγκόσμιας Νέας Τάξης Πραγμάτων".Με απλά λόγια , η απαξίωση της ισχύος των ΗΠΑ που άρχισε με την εκρηξη της αμερικανικής τραπεζοπιστωτικής φούσκας, επεκτείνεται σήμερα με την σκηνοθετημένη ρηγμάτωση των δύο βασικών πυλώνων της Pax Americana, δηλαδή της στρατιωτικής ισχύος και της διεθνούς πολιτικής επιρροής που πραγματοποιείται μέσω της μυστικής και φανερής διπλωματίας.
Στο άμεσο μέλλον οι ΗΠΑ θα βρεθούν μόνες, χωρίς στρατιωτικούς συμμάχους αφού κανείς ς δεν θα θέλει να είναι δίπλα σε ένα ψωριασμένο λιοντάρι και δίχως τους "εθνικούς εταίρους" οι οποίοι θα προσπαθούν να σκεπάσουν τα αίσχη της μυστικής διπλωματίας που ήταν και ο συνεκτικός δεσμός τους με την "μαμά- Αμερική".
Συμπερασμα
Αν λοιπόν οι ρηγματώσεις των δύο πυλώνων που αναφέραμε μεγαλώσουν ,πράγμα που κατα τα φαινόμενα θα συμβεί στο άμεσο μέλλον, τότε το κενό αυτής της "πλανητικής εξουσίας" κατά πάσα βεβαιότητα θα καλυφθεί απο μια "παγκόσμια κυβέρνηση" , για την οποία εξ΄άλλου μιλούν διαρκώς τον τελευταίο καιρό, όλοι σχεδόν οι μέχρι σήμερα "εταιροι" της καταρρέουσας υπερδύναμης ,προεξάρχοντος βεβαίως του δικού μας αμερικανοθρεμένου πρωθυπουργού.
Αύριο όλοι αυτοί που μέχρι τώρα λιβανίζουν τον "προκαθήμενο" στο Αμερικανικό καπιτώλιο, θα του γυρίσουν την πλάτη και θα καταγγέλλουν με την γνωστή σε όλους μας υποκρισία, την ανηθικότητα της μυστικής διπλωματίας στην οποία φυσικά μέχρι χθές συμμετείχαν ως "σημαντικοί εταίροι".
Οι χρεοκοπίες αρχικά των κρατών του Ευρωπαϊκού νότου καθώς επίσης και η αποδυνάμωση του ήδη αμφιλεγόμενου ατλαντικού προστατευτισμού θα είναι η αρχή μιας αλυσιδωτής αντίδρασης η οποία θα κατακερματίσει το πολιτικό σύστημα και θα δημιουργήσει την πλαστή ανάγκη της ανάδειξης μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Ο νέος ολοκληρωτισμός βρίσκεται ante portas και οι λαοί παιδαγωγημένοι στα νανουριστικά δόγματα της "Νέας Εποχής" δεν θα έχουν αναπτύξει εκείνες τις αντιστάσεις που θα ανέκοπταν αυτή την ζοφερή προοπτική.
Υπό τις παρούσες συνθήκες , το wikileaks δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας χρήσιμος και έξυπνος αποδομητικός μηχανισμός του παγκόσμιου πολιτικού συστήματος , ο οποίος στερούμενος πολιτικών κατευθύνσεων και ιδεολογίας εξυπηρετεί τα συμφέροντα του αναδυόμενου νέου ολοκληρωτισμού που θα εφαρμοστεί άριστα με μία "παγκόσμια κυβέρνηση".
Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο καπιταλισμός έτσι κι αλλιώς θα εμφάνιζε τέτοιου είδους "αυτοάνοσες" ασθένειες και έτσι πιο "ευάλλωτος¨ θα είναι εύκολο να χτυπηθεί απο τα "αριστερά".Με αυτή την θεωρία θα συμφωνούσαμε αν ο περιγραφόμενος υπο αυτών "αριστερός αντίπαλος" υπήρχε σαν αυτόνομη και αποστειρωμένη απο τις "καπιταλιστικές ασθένειες" και άν το σημερινό σύστημα έπνεε τα λοίσθια.Δυστυχώς όμως ούτε ο καπιταλισμός είναι ετοιμοθάνατος , απλώς μεταλλάσσει την μορφή του σε μια ακόμη χειρότερη, ούτε φυσικά η "αριστερά" έμεινε απρόσβλητη τόσο απο τις δικές της "παιδικές ασθένειες" όσο και πο τις μεταλλάξεις που τις προκάλεσε η ενεργός συμμετοχή της στο καπιταλιστικό σύστημα.
Αυτό που μένει τελικά στους λαούς είναι να αντισταθούν κατ΄αρχάς πνευματικά στην αποδοχή της νεοεποχήτικης κοσμοαντίληψης και να υπερασπισθούν τα Θεόσδοτα δώρα της ελευθερίας και του αυτεξούσιου που είναι και ο κύριος στόχος της "Νέας -νέας Τάξης Πραγμάτων".Άλλος ένας τρόπος αντίστασης σε αυτήν την επερχόμενη παγκόσμια λαίλαπα, είναι η καλλιέργεια του πατριωτισμού και η δημιουργία πατριωτικών κινημάτων τα οποία θα ανακόψουν την σχεδιασμένη αποεθνικοποίηση των κρατών και κατ΄επέκταση την ανάδυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία δεν θα βασίζεται ασφαλώς σε κάποιου είδους διεθνισμό, αλλά στην επιβολή μίας παγκόσμιας δικτατορίας.Μιας δικτατορίας η οποία θα "συγκολήσει" δια της βίας όλους τους λαούς μιας και θα τους έχει δέσει πισθάγκωνα μέσω της οικονομικής εξαθλίωσης και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Αυτό που άλλοι το θεωρούν ως προοπτική μιας παγκόσμιας ειρήνης και ευημερίας , θα είναι στην πραγματικότητα η ειρήνη και η ευημερία μιας παγκόσμιας φυλακής οι κρατούμενοι της οποίας αναγκαστικά θα κάθονται ήσυχοι και θα είναι ευχαριστημένοι με το "συσσίτιο" που θα τους προσφέρουν.
ΠΗΓΗ:ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
Η Ελλάδα ζητά από Ουάσιγκτον τη ΜΗ δημοσίευση των ελληνο-σκοπιανών διαπραγματεύσεων
Η Ελλάδα ζητά από την Ουάσιγκτον να σταματήσει τη δημοσίευση των απόρρητων πληροφοριών σχετικά με τις ελληνο-σκοπιανές σχέσεις. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας έστειλε το απόγευμα χθες σημείωμα διαμαρτυρίας προς τον αμερικανό πρέσβη στην Ελλάδα, Ντάνιελ Σμιθ, και παρότρυνε την Ουάσιγκτον να κάνει τα πάντα ώστε να εμποδίσει τη δημοσίευση των μυστικών εγγράφων που θα μπορούσαν να βλάψουν τα ελληνικά συμφέροντα, όπως πληροφορήθηκε το «Канал 5 Телевизија» από ανεπίσημες διπλωματικές πηγές στην Αθήνα. Εξάλλου ο πρόεδρος του αλβανικού κόμματος DPA , Μεντούχ Τάτσι, δήλωσε χθες ότι τις επόμενες ημέρες θα ανακοινώσει έγγραφα του Wikileaks που επιβεβαιώνουν την Eλληνική ανάμειξη, καθώς και πρόσωπα, στην σύγκρουση της Βαρντάσκας το 2001. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που αντλήθηκαν από τη διαρροή των αμερικανικών μυστικών εγγράφων, ο Φίλιπ Γκόρντον υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ ανέφερε στους συμβούλους του Σαρκοζί, ήδη, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, ότι στην Ελλάδα θα έρθει άλλη κυβέρνηση που επιτρέπει μεγαλύτερη ευελιξία στην ελληνοσκοπιανή διαφορά. Ο Γκόρντον, μάλιστα, συμφώνησε ότι καμία άλλη κυβέρνηση, εκτός του ΠΑΣΟΚ, δεν θα ήταν τόσο ευέλικτη στις διαπραγματεύσεις του ελληνοσκοπιανού ζητήματος. Σύμφωνα με την έκθεση Γκόρντον, υπήρχε αισιοδοξία ότι εάν η διεθνής κοινότητα μπορούσε να πείσει τα Σκόπια να διοργανώσουν ένα δημοψήφισμα, ώστε η Ελλάδα να εγκαταλείψει την επιμονή της στην αλλαγή των σκοπιανών διαβατηρίων, τότε θα υπήρχε πρόοδος στο θέμα του ονόματος. ΠΗΓΗ:greeknationΕλβετία: Ψήφισαν "Ναι" στην απέλαση των εγκληματιών μεταναστών
Δημοψήφισμα για τα «μαύρα πρόβατα»Η πλειοψηφία των Ελβετών ψηφοφόρων σε δημοψήφισμα για "αυτόματη" απέλαση ξένων υπηκόων που καταδικάζονται για σοβαρά εγκλήματα είπε "Ναι", δίνοντας εντολή με 53% στο Εθνικό Συμβούλιο (το ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο) να καταρτίσει το σχετικό νόμο.
Στο ίδιο δημοψήφισμα, οι Ελβετοί απέρριψαν την εισαγωγή ελάχιστου φόρου στα πολύ υψηλά εισοδήματα σε όλα τα καντόνια, μένοντας πιστοί στο "φιλικό φορολογικό κλίμα" της χώρας.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, σημειώνουν τα διεθνή ΜΜΕ, φαίνεται να επιβεβαιώνει την αυστηρότερη στάση που υιοθετούν σταδιακά οι Ελβετοί απέναντι στους μετανάστες. Πρόσφατα, η διεθνής κοινότητα είχε εκπλαγεί από την ελβετική απαγόρευση των μιναρέδων, που είχε αποφασιστεί πάλι με δημοψήφισμα.
Με την ισχύουσα νομοθεσία, προβλέπεται μεν απέλαση για μετανάστες που καταδικάζονται για σοβαρά εγκλήματα, αλλά κάθε περίπτωση εξετάζεται ξεχωριστά. Η πρόταση που εγκρίθηκε με το δημοψηφίσμα προβλέπει αυτόματη απέλαση μαζί με την καταδίκη.
Το Εθνικό Συμβούλιο καλείται τώρα να συντάξει το νόμο, ο οποίος όμως δεν θα πρέπει να αντιβαίνει στις διεθνείς Συνθήκες που έχει υπογράψει η Ελβετία για ισότιμη μεταχείριση αλλά και τις ευρωπαϊκές αρχές για ελεύθερη διακίνηση προσώπων (αν και εκτός ΕΕ, η Ελβετία είναι στη Ζώνη του Σένγκεν).
Η πρόταση για το δημοψήφισμα είχε κατατεθεί από το Ελβετικό Λαϊκό Κόμμα (SVP), το οποίο είχε πρωτοστατήσει και στο δημοψήφισμα για τους μιναρέδες.
Κεντρικό σημείο της διαμάχης ήταν ξανά (όπως και στην περίπτωση των μιναρέδων) η αφίσα υπέρ του SVP υπέρ του "ναι", που απεικόνιζε ένα λευκό πρόβατο πάνω στην ελβετική σημαία να "κλωτσάει" έξω από τη χώρα ένα μαύρο πρόβατο. Οι αντιρατσιστικές οργανώσεις της χώρας κατήγγειλαν ότι η αφίσα αναπαράγει (και) φυλετικά στερεότυπα.
ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ
Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010
Η κρίση χρέους έγινε κρίση εθνικής κυριαρχίας (Ιρλανδία)
Eξοργισμένη είναι η ιρλανδική κοινή γνώμη με την απόφαση της κυβερνητικής παράταξης του κεντροδεξιού Fianna Fàil να ζητήσει την υπαγωγή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης, ύστερα από δύο εβδομάδες υψωμένων τόνων και αντεγκλήσεων στην ιρλανδική Βουλή, με την αντιπολίτευση να εγκαλεί την κυβερνητική πλειοψηφία για παράδοση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας στο ΔΝΤ και την Ε.Ε.
Η «διάσωση» της χώρας από το δάνειο ύψους 80 – 90 δισ. ευρώ του μηχανισμού αντιμετωπίζεται στην Ιρλανδία ως η μεγαλύτερη εθνική συμφορά από τον εμφύλιο, ενώ κυρίαρχο είναι το αίσθημα της ντροπής για την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.
Για τους Ιρλανδούς η «εθνική κυριαρχία» είναι κορυφαίο πολιτικό διακύβευμα ύστερα από αγώνες 200 χρόνων για την εθνική ανεξαρτησία από τους Βρετανούς, με το όραμα της ιρλανδικής ολοκλήρωσης να παραμένει ακόμη ανεκπλήρωτο.
Η υπαγωγή μίας ακόμη χώρας (της δεύτερης για την ώρα) της ευρωζώνης στον μηχανισμό είναι πλέον γεγονός, παρά το ότι προηγήθηκε πολυήμερο διάστημα συζητήσεων στο ιρλανδικό Κοινοβούλιο, με τον κυβερνητικό συνασπισμό να καλεί την αντιπολίτευση σε συναίνεση για το τετραετές πρόγραμμα λιτότητας που υποτίθεται ότι είχε εκπονήσει για τη διαχείριση της κρίσης.
Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκβιασμό, αν οι Ιρλανδοί δεν ήταν εκείνοι που θα έβαζαν τάξη στα οικονομικά τους μόνοι τους, τότε θα το έκαναν για λογαριασμό τους οι Ευρωπαίοι εταίροι, κάτι που θα συνεπάγετο την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Όπερ και εγένετο
Εξαπάτηση
Επόμενο είναι ότι μετά απ’ αυτό οι Ιρλανδοί θεωρούν ότι εξαπατήθηκαν από την κυβέρνηση, η οποία τουλάχιστον επί δεκαήμερο απέκρυπτε της επαφές και τις συζητήσεις με τους εκπροσώπους του μηχανισμού, εν μέσω διαβεβαιώσεων ότι η χώρα διαθέτει χρήματα τουλάχιστον για το επόμενο εξάμηνο. Ο πρωθυπουργός και τα στελέχη της κυβερνητικής πλειοψηφίας διέψευδαν, εν μέσω οργιαστικών φημών για το αντίθετο, το ενδεχόμενο προσφυγής στον μηχανισμό.
Η φιλοκυβερνητική «Sunday Independent» (21.11), την ημέρα που η εξέλιξη της προσφυγής στον μηχανισμό στήριξης έγινε επίσημη, αποκαλεί τα μέλη της κυβέρνησης ψεύτες και τους καλει να φύγουν για το καλό της χώρας: «Είπατε ψέματα, μας απογοητεύσατε, για το καλό της Ιρλανδίας φύγετε τώρα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο τίτλος κάτω από τις φωτογραφίες των κυβερνητικών στελεχών.
Όλες τις προηγούμενες μέρες είναι πολυάριθμες οι αναφορές της αντιπολίτευσης και του Τύπου που παραλληλίζουν τον μηχανισμό με το βρετανικό κατοχικό καθεστώς του παρελθόντος. Πλήγμα φαίνεται να αποτελεί το γεγονός ότι η Βρετανία προτίθεται να «βοηθήσει» με δάνειο ύψους 7 δισ. ευρώ καθώς της δίνει τη δικαιοδοσία ανάμιξης στα οικονομικά της χώρας.
Η δυσαρέσκεια είναι διάχυτη στους πολίτες, σε όλη την αντιπολίτευση, ενώ και τα ιρλανδικά ΜΜΕ όχι μόνο κρατούν αποστάσεις από την κυβερνητική παράταξη του Fianna Fàil, αλλά επιδεικνύουν την… έλλειψη τακτ απέναντί της ασκώντας της δριμεία κριτική, η οποία κατά κανόνα κάνει λόγο για παράδοση της εθνικής κυριαρχίας. Επιπλέον, αποκαλούν ανοιχτά τα κυβερνητικά στελέχη «ψεύτες» και «ανίκανους», που το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να φύγουν από την εξουσία.
«Ανικανότητα»
Το κλίμα στις δημόσιες συζητήσεις ήταν τόσο βαρύ την περασμένη εβδομάδα, ώστε χαρακτηρίστηκε ως «η πιο σκοτεινή εβδομάδα από τον εμφύλιο» από τον ηγέτη των Εργατικών.
Ο Έντα Κέννυ, ηγέτης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Fine Gael, την Τρίτη 16 του μήνα, μιλώντας στη Βουλή, στους ισχυρισμούς του πρωθυπουργού Μπράιαν Κόουεν ότι η κυβέρνηση χειρίζεται ικανοποιητικά το ζήτημα της κρίσης παρά τις «κατευθυνόμενες φήμες» για ενδεχόμενο διάσωσης από την Ε.Ε., απάντησε καλώντας τον να παραιτηθεί για «εθνική προδοσία». «Η βαριά ανικανότητα αυτής της κυβέρνησης να οδηγήσει τη χώρα» είπε «είχε ως αποτέλεσμα την πιο χαοτική κακοδιαχείριση των δημόσιων υποθέσεων από ιδρύσεως του κράτους».
Ο εκπρόσωπος για οικονομικά θέματα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Fine Gael, Μάικλ Νούναν, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό Μπράιν Κόουεν για παράδοση της κυριαρχίας του κράτους καθώς και ότι μπλόφαρε επί εβδομάδες.
Ο ηγέτης των Εργατικών Ήμον Γκίλμορ στην ίδια συζήτηση στη Βουλή σημείωνε ότι η αξιοπιστία της κυβέρνησης έχει καταρρεύσει και πως «είναι διάχυτη η αίσθηση ότι είμαστε έτοιμοι να χάσουμε την οικονομική ανεξαρτησία της χώρας, αν δεν την έχουμε χάσει ήδη».
Ωστόσο η επιβεβαίωση των φημών ότι η κυβέρνηση πραγματοποιούσε επαφές με τους αξιωματούχους της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της ΕΚΤ ήρθε από μη κυβερνητικούς παράγοντες, όπως μεταξύ άλλων ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιρλανδίας Πάτρικ Χό-νοχαν, ο οποίος την περασμένη Τετάρτη έβλεπε εξαιρετικά πιθανή την προσφυγή στον μηχανισμό και μάλιστα προσδιόριζε το ύψος του δανείου σε «πολλές δεκάδες δισ. ευρώ».
Οι αντιδράσεις οξύνθηκαν με αποκορύφωμα – από πλευράς Τύπου – το κύριο άρθρο των «Irish Times» (18.11), το οποίο ανοίγει ως εξής: «(…) γι’ αυτό πέθαναν οι αγωνιστές του 1916: για τη διάσωση από τη γερμανική καγκελαρία με λίγα σελίνια συμπάθειας της Βρετανίας. Αυτό είναι ντροπή. Έχοντας κατακτήσει την πολιτική μας ανεξαρτησία από τη Βρετανία προκειμένου να είμαστε κυρίαρχοι των υποθέσεών μας, παραδίδουμε τώρα την εθνική μας κυριαρχία στην Κομισιόν, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».
Την ίδια μέρα οι αξιωματούχοι της τρόικας έκαναν την εμφάνισή τους στο Δουβλίνο προκαλώντας περαιτέρω αντιδράσεις από την αντιπολίτευση. Την Παρασκευή 19 του μήνα κι ενώ ξεκινούσαν επίσημα οι διαπραγματεύσεις, ο Ήμον Γκίλ-μορ ζήτησε την παραίτηση του πρωθυπουργού για λόγους εθνικού συμφέροντος, λέγοντας πως η Ιρλανδία έζησε την πιο σκοτεινή εβδομάδα της ιστορίας της από τον εμφύλιο. «Το πιο τίμιο πράγμα θα ήταν η διενέργεια εκλογών τη δεύτερη εβδομάδα του Δεκεμβρίου» είπε. «Αυτή η κυβέρνηση» συμπλήρωσε «δεν έχει ούτε την ηθική ούτε την πολιτική νομιμοποίηση να λάβει αποφάσεις που θα έχουν τέτοια επίδραση στην κατεύθυνση της χώρας για πολλά χρόνια».
Το αίτημα για άμεση διενέργεια εκλογών υποστήριξε και το ριζοσπαστικό Sinn Fein. Σύμφωνα με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος, η παρέμβαση του ΔΝΤ θα οδηγήσει σε άγριες περικοπές στην Υγεία και την Παιδεία, στην απασχόληση στον δημόσιο τομέα, στην κοινωνική πρόνοια, καθώς και αύξηση φόρων που θα επιβαρύνει τους χαμηλόμισθους και ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων του κράτους. Συμπλήρωσε ότι πρόκειται για «μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιρλανδική ιστορία», καθώς και πως «η παρέμβαση του ΔΝΤ είναι μια καταστροφή για την Ιρλανδία, την οποία προξένησαν οι σκανδαλώδεις πολιτικές της κυβέρνησης».
Η επισημοποίηση της προσφυγής μεγέθυνε την κατακραυγή της κυβέρνησης από τον ιρλανδικό Τύπο. Σύμφωνα με την «Irish Sun», «μη εκλεγμένοι γραφειοκράτες θα διαχειρίζονται στο εξής τις υποθέσεις μας. Ωστόσο, μας μένει μία εξουσία: να τιμωρήσουμε αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή της χώρας μας».
Με τίτλο «Μία επονείδιστη παράδοση», η «Ιrish Daily Mail» καταγγέλλει «μία άνευ προηγουμένου παράδοση», με την οποία η κυβέρνηση «έθεσε τέλος στην 90ετή ανεξαρτησία» και «ύψωσε λευκή σημαία».
Επίσης, οι «Irish Times» ζητούν την παραίτηση της «πολύ αντιδημοφιλούς» κυβέρνησης. «Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών είναι αναγκαία για να τεθεί τέλος στο όνειδος. Ο (κυβερνών) συνασπισμός δεν θα αντέξει σε καμία περίπτωση μέχρι την άνοιξη» γράφει η εφημερίδα.
Η «Irish Independent» παρατηρεί ότι «η παρουσία τους (σ.σ.: Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ) αποδεικνύει την αποτυχία στη διαχείριση των δικών μας υποθέσεων. Είναι σαφές, έχουμε χρεοκοπήσει».
«Ταφόπλακα» ο μηχανισμός
Στις πρώτες της αντιδράσεις η αντιπολίτευση σημειώνει ότι οι αποφάσεις στερούνται δημοκρατικής νομιμοποίησης και καλεί σε παραίτηση της κυβέρνησης και άμεση διενέργεια εκλογών
Η αναπληρώτρια εκπρόσωπος του Εργατικού Κόμματος Τζόαν Μπέρτον υπογράμμισε πως η επισημοποίηση του αιτήματος της Ιρλανδίας για το οικονομικό πακέτο διάσωσης ήταν η «ταφόπλακα για το Fianna Fàil, το οποίο οδήγησε τη χώρα σε οικονομική άβυσσο και έχει συνειδητά και κατ’ εξακολούθηση πει ψέματα στον ιρλανδικό λαό». Πολλές εφημερίδες αυτές τις μέρες θύμιζαν το σύνθημα της εξέγερσης του 1916 απέναντι στη Βρετανική Αυτοκρατορία, εν τω μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου: «Δεν υπηρετούμε ούτε τον Βασιλιά ούτε τον Κάιζερ, υπηρετούμε την Ιρλανδία». Σήμερα μάλλον αυτό το σύνθημα μοιάζει επίκαιρο για τους Ιρλανδούς…
Οι Πράσινοι φεύγουν…
Ακόμα και το Πράσινο Κόμμα του κυβερνητικού συνασπισμού μίλησε για την ανάγκη εκλογών στα τέλη Ιανουαρίου προκαλώντας τα επικριτικά σχόλια του εκπροσώπου του Sinn Fein ότι προσπαθεί να διαφύγει των ευθυνών και πως «θα πληρώσει εκλογικά τον ρόλο του στην κυβέρνηση». Το Sinn Fein κατηγόρησε τους Πράσινους ότι διευκολύνουν τον πρωθυπουργό καλώντας σε εκλογές τον Ιανουάριο και όχι άμεσα όπως ζητά η αντιπολίτευση.
Μετά τις 7 Δεκεμβρίου
Πάντως ο ηγέτης των Πρασίνων και υπουργός Περιβάλλοντος Τζον Γκρόμλυ ανακοίνωσε ότι το κόμμα του αποχωρεί από την κυβέρνηση αμέσως μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού στις 7 Δεκεμβρίου. Δικαιολόγησε ωστόσο την παραμονή μέχρι τότε λέγοντας πως, αν και είναι λυπηρό το ότι η χώρα βρίσκεται «στα χέρια του ΔΝΤ», πρέπει τώρα να διασφαλιστεί ότι η όποια βοήθεια θα είναι προς το συμφέρον του ιρλανδικού λαού και της ευρωζώνης»!
ΠΗΓΗ: Greek National Pride
Αστυνομία τροφίμων: Ετοιμάζονται να απαγορεύσουν την καλλιέργεια οπωρολαχανικών στους ιδιωτικούς κήπους!!!
Δείτε με τα ίδια σας τα μάτια για ποιους δουλεύει ο Γιωργάκης.
Θα καταλάβετε γιατί η γεωργία οδηγείται σκόπιμα στην καταστροφή. Θα καταλάβετε για ποιον λόγο πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα ώστε να μετατραπεί η κοινωνία σε μία ζούγκλα όπου θα νικάει ο ισχυρότερος δηλαδή ΟΧΙ ο πολίτης.
Δείτε πως ετοιμάζουν να απαγορεύσουν την αποθήκευση σπόρων και την κατ'οίκον καλλιέργεια λαχανικών σε ιδιωτικούς κήπους.
Με πρόσχημα την "προστασία" των καταναλωτών θα φροντίσουν κάθε μπουκιά που καταλήγει στο στόμα μας να έχει την έγκριση και τη σφραγίδα "ευαγών" πολυεθνικών όπως η Monsanto της οποίας υπάλληλοι ήδη κατέχουν υψηλόβαθμες θέσεις στην Αμερικανική κυβέρνηση. Το παρακάτω video θα σας εξοργίσει τουλάχιστον. Όλος ο πλανήτης , πελάτης στην ίδια εταιρία.
Σε συνδυασμό με το γνωστό codex alimentarius ... η θηλιά γύρω από τον λαιμό της ανθρωπότητας σφίγγει επικίνδυνα. Αρρωστημένοι εγκέφαλοι, που αισθάνονται "παιδιά του θεού" και ανώτερη φυλή έχουν συγκεντρώσει στα χέρια τους τον πλούτο του πλανήτη και ετοιμάζονται για την πραγματοποίηση τόσο αρρωστημένων σχεδίων που ούτε ο κινηματογράφος επιστημονικής φαντασίας δεν πρόλαβε να σκεφτεί ως σενάριο. macedonia-greece
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΟ FORUM
Σε συνδυασμό με το γνωστό codex alimentarius ... η θηλιά γύρω από τον λαιμό της ανθρωπότητας σφίγγει επικίνδυνα. Αρρωστημένοι εγκέφαλοι, που αισθάνονται "παιδιά του θεού" και ανώτερη φυλή έχουν συγκεντρώσει στα χέρια τους τον πλούτο του πλανήτη και ετοιμάζονται για την πραγματοποίηση τόσο αρρωστημένων σχεδίων που ούτε ο κινηματογράφος επιστημονικής φαντασίας δεν πρόλαβε να σκεφτεί ως σενάριο. macedonia-greece
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΟ FORUM
Οικονομολόγος (πρώην) του ΔΝΤ: Η Αργεντινή δεν ήταν τίποτε. Εσάς θα σας εξαφανίσουν...
- Ένα άρθρο γραμμένο από τον Δρα Mark Weisbrot, διακεκριμένου οικονομολόγου (Washington D.C.) που έζησε τα γεγονότα της Αργεντινής από κοντά
Ερώτηση: Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δεν γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ. Το μόνο που θυμάμαι (και μʼ έχει σημαδέψει), είναι ένα πλάνο από κάπου ψηλά, που έδειχνε μία «αδέσποτη» αγελάδα να τρέχει και κόσμο, πολύ κόσμο, να την κομματιάζει ενώ ήταν ζωντανή(!) όπως έλεγε ο σπίκερ, για να εξασφαλίσει κρέας.
Απάντηση: Ο μόνος τρόπος να επιβιώσετε είναι επί ένα μήνα κάθε ημέρα συνέχεια να βγαίνετε σύσσωμοι και ενωμένοι 8 εκατομμύρια άνθρωποι, μιλάω για τους ενήλικες, στους δρόμους μέχρι να ανασταλούν όλες μα όλες οι καθημερινές λειτουργίες. Μόνο κατʼ αυτόν τον τρόπο θα εκβιαστεί η Ε.Ε. αρκετά ώστε να δώσει χρήματα και άτοκα μάλιστα, τα οποία και διαθέτει. Δεν είστε ξέμπαρκοι, για όνομα του Θεού, ενώ η Αργεντινή ήταν εντελώς μόνη και απροστάτευτη.
Η Ε.Ε. δεν επιθυμεί κάτι αντίστοιχο, μα πρέπει να ασκηθεί η κατάλληλη πίεση πλέον από κάτω προς τα πάνω και όχι αντιστρόφως. Η μόνη σωτηρία πλέον είναι να εξαναγκάσετε τη Γερμανία να πληρώσει τα 74 δις. που χρωστάει στην Ελλάδα για την περίοδο 1939-1945. Μάλιστα ακούγεται ταυτόχρονα σε πολλούς κύκλους στη Γενεύη όπου ζω, ότι η Ελβετία θα δώσει ως δώρο στην Ελλάδα, δίχως απαίτηση επιστροφής, 100 δις, ώστε να μην οδηγηθεί ευρωπαϊκή χώρα, με τέτοιες τραγικές συνέπειες, στο στόμα του λιονταριού.
Πιστέψτε με, στην Ουγγαρία ήταν πιο ομαλά τα πράγματα, στην Ελλάδα προετοιμάζεται το έδαφος για μαζική καταστροφή όλου του κοινωνικού ιστού με τραγικές συνέπειες, όπου το μηνιαίο εισόδημα ακόμα και στις ιδιωτικές εταιρίες θα μειωθεί από 1000 ευρώ φερʼ ειπείν, στα 250 ευρώ, ενώ οι τράπεζες θα επιτρέπουν την ανάληψη πλαφόν των 100 ευρώ ανά ημερολογιακού μήνα.
Η Κυβέρνησή που τώρα σας κυβερνάει, προσφέρουν τα κλειδιά στους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. για να συμβεί κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη στην Αργεντινή.
Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί των 25.000.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να απαιτήσει ο Ελληνικός λαός και με τη βία όπου κρίνει, την προσέλευση όλων των υπευθύνων που έκλεψαν τον Έλληνα φορολογούμενο στην δικαιοσύνη, και ξέρουνε όλοι στην Ελλάδα ποιοι είναι αυτοί, και την εκδίκαση των προηγούμενων δυο κυβερνήσεων της Ελλάδος, με τελικό σκοπό την ισόβια φυλάκισή τους. Ταυτόχρονα θα πρέπει ο κάθε πολίτης της Ελλάδος να διασφαλίσει την αλλαγή πορείας της τωρινής Κυβέρνησης, η οποία προμελετημένα και εσκεμμένα προδίδει τον Ελληνικό λαό με την επιθυμία την πλήρης υποταγή του καθώς και την εξαθλίωσή του οδηγώντας τον προς το Δ.Ν.Τ. Το να έχει αναλάβει το Δ..Ν.Τ. μια χώρα σημαίνει την εφόρου ζωής σχεδόν ομηρία της στο χρέος. Στο διεθνές οικονομικό σύστημα, το χρέος ισούται με χρήμα και άρα κέρδος για τους ανθρώπους, που όχι μόνον έχουν δημιουργήσει την οικονομική κρίση, αλλά και τους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. που καιροφυλακτούν να αναλάβουν άμεσα την δράση της εξαθλίωσης στην Ελλάδα.
Αυτά δεν είναι τα λόγια κάποιου θεοσεβούμενου ή ανθρωπιστή, αλλά ούτε και αυτά ενός ξεπεσμένου ή ξεχασμένου κομμουνιστή ή ρομαντικού αριστερού. Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη.Στην Αργεντινή με το που έλαβε δράση το Δ.Ν.Τ., ο κόσμος βγήκε με τσεκούρια, χαντζάρες και πριόνια στους δρόμους και εισέβαλαν σε τράπεζες, στα Μ.Μ.Ε. και σε κυβερνητικά κτίρια, σφάζοντας και αποκεφαλίζοντας στην κυριολεξία τραπεζικούς υπαλλήλους, διευθυντές, δημοσιογράφους, οι οποίοι είναι στην κορυφή της διαφθοράς και της απάτης, καθώς και στελέχη και μέλη βιομηχανιών, της Κυβέρνησης, Κυβερνητικούς Εκπροσώπους και συγκεκριμένα μέλη της Κυβέρνησης του αντίστοιχου Υπουργείου Οικονομικών.
Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί των 25.000, αλλά φυσικά ο αριθμός που ανακοίνωναν τα Μ.Μ.Ε. της χώρας και με την διαταγή του Δ.Ν.Τ. ήταν κατά πολύ λιγότερος και συγκεκριμένα είχανε αναφέρει μόνον 27 θανάτους.
Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη, επεξεργασμένη με χλωρίνη και ασβέστη και άλλα ναρκωτικά της μιας δόσης, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα, όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι, όπως και οι Έλληνες και δεν είδα μάνες στην Αργεντινή να πουλάνε τα παιδιά τους, όπως γίνεται στο L.A. από το 1960. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους, όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν, όσα δεν πήραν οι τράπεζες τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γιʼ αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους.
Γι αυτό και εξάλλου η προ-μελετημένη υποβάθμιση του κέντρου της Αθήνας και η μαζική προώθηση και πώληση των ναρκωτικών, μέχρι όπως μαρτυρείται και από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό από ανθρώπους που έχουν και είχαν ανέκαθεν στενές επαφές με την ζούγκλα των ιδιωτικών καναλιών, κυβερνητικά στελέχη, πολιτικούς, μεγαλοδικηγόρους, βιομήχανους και ανθρώπους γενικότερα που εξυπηρετούν μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Ημερησίως στο κέντρο της Αθήνας πεθαίνουν περίπου 140 άνθρωποι, κυρίως μετανάστες από ναρκωτικά νοθευμένα.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο εύκολα σώπαιναν όλοι οι ενοχλητικοί.
Στην Αργεντινή του τότε, όπως και στην Ελλάδα του τώρα, όλα τα ΜΜΕ διατυμπάνιζαν την «ανάγκη της βοήθειας».
Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ.
Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!!!
Είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές, όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά. Πρέπει εσείς στην Ελλάδα να ξυπνήσετε τώρα προτού να είναι αργά, πρέπει με οποιοδήποτε κόστος να αποφύγετε το Δ.Ν.Τ.
Ήδη οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου 17-18 Απριλίου 2010 στη χώρα σας, απειλούν για μαζικές απολύσεις περί των 350.000 εργαζομένων και εσείς ακόμα κοιμάστε όρθιοι, αντί να έχετε αποκλείσει τη Βουλή σας με την απειλή μαζικής βίας. Σας κοροϊδεύουν, λεφτά και μάλιστα πάρα πολλά υπάρχουν.
Για το Δ.Ν.Τ. είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντινοί μας θεωρούν σωτήρες.
Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές, με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα, ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε. Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος Άιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν «θέλουμε τη χώρα μας πίσω»! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω!
Οι τηλεοράσεις έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση υπήρχε, έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί.
Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω, που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή.
Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. Άνθρωποι που δεν έμοιαζαν πλιατσικολόγοι. Ακόμα και μεσήλικες, σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους. Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα «τρομοκράτες». Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε.
Στην Ελλάδα συμβαίνει και το εξής: τα πετρέλαια στο Αιγαίο επιθυμούν να τα εκμεταλλευτούν πλήρως και μόνο οι Γερμανοί, ώστε κατʼ αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους και επιτέλους να βγούνε νικητές από έναν παγκόσμιο πόλεμο έχοντας ήδη δημιουργήσει 2 και χάνοντάς τους. Τον 3ο αυτόν, μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως οικονομικό πόλεμο.
Αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι ότι η Ευρώπη και η Ε.Ε. δεν φαίνονται γενικότερα να ενδιαφέρονται να σώσουν το ευρώ τους διότι αν διπλώσει η Ελλάδα, το ευρώ θα είναι εντελώς άχρηστο στις διεθνές αγορές και σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, το ευρώ θα καταρρεύσει βυθίζοντας σε τύπου Αργεντίνικης κρίσης όχι μόνον την Ελλάδα αλλά και όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε. Γιατί δεν βοηθούν και γιατί έχουν αφήσει την Ελλάδα στην τύχη της ακόμα και προς το παρόν ουδείς δεν μπορεί να δώσει εξήγηση. Ένα είναι σίγουρο, ότι σε μια εβδομάδα από σήμερα η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια αν επιτρέψετε στην Κυβέρνησή σας και στα Μ.Μ.Ε. να συνεχίσουν να καθορίζουν εσκεμμένα την πορεία σας προς την κόλαση του Δάντη.
Σήμερα, όμως, συγκλίνουν, εκ των πραγμάτων, τα συμφέροντα του Αμερικανού Προέδρου, Ομπάμα, και του γ. Διευθυντή του ΔΝΤ Ντ. Στρος Καν, σε μια εμπλοκή του ΔΝΤ, με την Ελλάδα, με την νέα όμως αποκατεστημένη μορφή του, που σαν θεωρητική αρματωσιά και πρακτική θα ανατρέπει τη σημερινή εικόνα και θα πλησιάζει στην ειδυλλιακή παραδοσιακή πρακτική του, του Φίλου των Εθνών!
Ο μεν πρ. Ομπάμα γιατί θέλει νέο κύρος στο εγχείρημά του για επιβολή κρατικού ελέγχου στο διεθνές Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, του οποίου έχασε τον α΄γύρο. Και ο κ. Ντ. Στρος Καν του ΔΝΤ θα επιθυμούσε σφόδρα ένα έπαθλο 10 εκατομμυρίων ικανοποιημένων από τους παραδείσιους σχεδόν όρους παρέμβασης ενός νέου ΔΝΤ Ελλήνων.
ΠΗΓΗ: Ας μιλήσουμε επιτέλους!
Απάντηση: Ο μόνος τρόπος να επιβιώσετε είναι επί ένα μήνα κάθε ημέρα συνέχεια να βγαίνετε σύσσωμοι και ενωμένοι 8 εκατομμύρια άνθρωποι, μιλάω για τους ενήλικες, στους δρόμους μέχρι να ανασταλούν όλες μα όλες οι καθημερινές λειτουργίες. Μόνο κατʼ αυτόν τον τρόπο θα εκβιαστεί η Ε.Ε. αρκετά ώστε να δώσει χρήματα και άτοκα μάλιστα, τα οποία και διαθέτει. Δεν είστε ξέμπαρκοι, για όνομα του Θεού, ενώ η Αργεντινή ήταν εντελώς μόνη και απροστάτευτη.
Η Ε.Ε. δεν επιθυμεί κάτι αντίστοιχο, μα πρέπει να ασκηθεί η κατάλληλη πίεση πλέον από κάτω προς τα πάνω και όχι αντιστρόφως. Η μόνη σωτηρία πλέον είναι να εξαναγκάσετε τη Γερμανία να πληρώσει τα 74 δις. που χρωστάει στην Ελλάδα για την περίοδο 1939-1945. Μάλιστα ακούγεται ταυτόχρονα σε πολλούς κύκλους στη Γενεύη όπου ζω, ότι η Ελβετία θα δώσει ως δώρο στην Ελλάδα, δίχως απαίτηση επιστροφής, 100 δις, ώστε να μην οδηγηθεί ευρωπαϊκή χώρα, με τέτοιες τραγικές συνέπειες, στο στόμα του λιονταριού.
Πιστέψτε με, στην Ουγγαρία ήταν πιο ομαλά τα πράγματα, στην Ελλάδα προετοιμάζεται το έδαφος για μαζική καταστροφή όλου του κοινωνικού ιστού με τραγικές συνέπειες, όπου το μηνιαίο εισόδημα ακόμα και στις ιδιωτικές εταιρίες θα μειωθεί από 1000 ευρώ φερʼ ειπείν, στα 250 ευρώ, ενώ οι τράπεζες θα επιτρέπουν την ανάληψη πλαφόν των 100 ευρώ ανά ημερολογιακού μήνα.
Η Κυβέρνησή που τώρα σας κυβερνάει, προσφέρουν τα κλειδιά στους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. για να συμβεί κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη στην Αργεντινή.
Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί των 25.000.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να απαιτήσει ο Ελληνικός λαός και με τη βία όπου κρίνει, την προσέλευση όλων των υπευθύνων που έκλεψαν τον Έλληνα φορολογούμενο στην δικαιοσύνη, και ξέρουνε όλοι στην Ελλάδα ποιοι είναι αυτοί, και την εκδίκαση των προηγούμενων δυο κυβερνήσεων της Ελλάδος, με τελικό σκοπό την ισόβια φυλάκισή τους. Ταυτόχρονα θα πρέπει ο κάθε πολίτης της Ελλάδος να διασφαλίσει την αλλαγή πορείας της τωρινής Κυβέρνησης, η οποία προμελετημένα και εσκεμμένα προδίδει τον Ελληνικό λαό με την επιθυμία την πλήρης υποταγή του καθώς και την εξαθλίωσή του οδηγώντας τον προς το Δ.Ν.Τ. Το να έχει αναλάβει το Δ..Ν.Τ. μια χώρα σημαίνει την εφόρου ζωής σχεδόν ομηρία της στο χρέος. Στο διεθνές οικονομικό σύστημα, το χρέος ισούται με χρήμα και άρα κέρδος για τους ανθρώπους, που όχι μόνον έχουν δημιουργήσει την οικονομική κρίση, αλλά και τους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. που καιροφυλακτούν να αναλάβουν άμεσα την δράση της εξαθλίωσης στην Ελλάδα.
Αυτά δεν είναι τα λόγια κάποιου θεοσεβούμενου ή ανθρωπιστή, αλλά ούτε και αυτά ενός ξεπεσμένου ή ξεχασμένου κομμουνιστή ή ρομαντικού αριστερού. Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη.Στην Αργεντινή με το που έλαβε δράση το Δ.Ν.Τ., ο κόσμος βγήκε με τσεκούρια, χαντζάρες και πριόνια στους δρόμους και εισέβαλαν σε τράπεζες, στα Μ.Μ.Ε. και σε κυβερνητικά κτίρια, σφάζοντας και αποκεφαλίζοντας στην κυριολεξία τραπεζικούς υπαλλήλους, διευθυντές, δημοσιογράφους, οι οποίοι είναι στην κορυφή της διαφθοράς και της απάτης, καθώς και στελέχη και μέλη βιομηχανιών, της Κυβέρνησης, Κυβερνητικούς Εκπροσώπους και συγκεκριμένα μέλη της Κυβέρνησης του αντίστοιχου Υπουργείου Οικονομικών.
Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί των 25.000, αλλά φυσικά ο αριθμός που ανακοίνωναν τα Μ.Μ.Ε. της χώρας και με την διαταγή του Δ.Ν.Τ. ήταν κατά πολύ λιγότερος και συγκεκριμένα είχανε αναφέρει μόνον 27 θανάτους.
Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη, επεξεργασμένη με χλωρίνη και ασβέστη και άλλα ναρκωτικά της μιας δόσης, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα, όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι, όπως και οι Έλληνες και δεν είδα μάνες στην Αργεντινή να πουλάνε τα παιδιά τους, όπως γίνεται στο L.A. από το 1960. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους, όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν, όσα δεν πήραν οι τράπεζες τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γιʼ αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους.
Γι αυτό και εξάλλου η προ-μελετημένη υποβάθμιση του κέντρου της Αθήνας και η μαζική προώθηση και πώληση των ναρκωτικών, μέχρι όπως μαρτυρείται και από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό από ανθρώπους που έχουν και είχαν ανέκαθεν στενές επαφές με την ζούγκλα των ιδιωτικών καναλιών, κυβερνητικά στελέχη, πολιτικούς, μεγαλοδικηγόρους, βιομήχανους και ανθρώπους γενικότερα που εξυπηρετούν μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Ημερησίως στο κέντρο της Αθήνας πεθαίνουν περίπου 140 άνθρωποι, κυρίως μετανάστες από ναρκωτικά νοθευμένα.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο εύκολα σώπαιναν όλοι οι ενοχλητικοί.
Στην Αργεντινή του τότε, όπως και στην Ελλάδα του τώρα, όλα τα ΜΜΕ διατυμπάνιζαν την «ανάγκη της βοήθειας».
Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ.
Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!!!
Είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές, όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά. Πρέπει εσείς στην Ελλάδα να ξυπνήσετε τώρα προτού να είναι αργά, πρέπει με οποιοδήποτε κόστος να αποφύγετε το Δ.Ν.Τ.
Ήδη οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου 17-18 Απριλίου 2010 στη χώρα σας, απειλούν για μαζικές απολύσεις περί των 350.000 εργαζομένων και εσείς ακόμα κοιμάστε όρθιοι, αντί να έχετε αποκλείσει τη Βουλή σας με την απειλή μαζικής βίας. Σας κοροϊδεύουν, λεφτά και μάλιστα πάρα πολλά υπάρχουν.
Για το Δ.Ν.Τ. είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντινοί μας θεωρούν σωτήρες.
Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές, με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα, ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε. Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος Άιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν «θέλουμε τη χώρα μας πίσω»! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω!
Οι τηλεοράσεις έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση υπήρχε, έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί.
Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω, που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή.
Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. Άνθρωποι που δεν έμοιαζαν πλιατσικολόγοι. Ακόμα και μεσήλικες, σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους. Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα «τρομοκράτες». Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε.
Στην Ελλάδα συμβαίνει και το εξής: τα πετρέλαια στο Αιγαίο επιθυμούν να τα εκμεταλλευτούν πλήρως και μόνο οι Γερμανοί, ώστε κατʼ αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους και επιτέλους να βγούνε νικητές από έναν παγκόσμιο πόλεμο έχοντας ήδη δημιουργήσει 2 και χάνοντάς τους. Τον 3ο αυτόν, μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως οικονομικό πόλεμο.
Αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι ότι η Ευρώπη και η Ε.Ε. δεν φαίνονται γενικότερα να ενδιαφέρονται να σώσουν το ευρώ τους διότι αν διπλώσει η Ελλάδα, το ευρώ θα είναι εντελώς άχρηστο στις διεθνές αγορές και σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, το ευρώ θα καταρρεύσει βυθίζοντας σε τύπου Αργεντίνικης κρίσης όχι μόνον την Ελλάδα αλλά και όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε. Γιατί δεν βοηθούν και γιατί έχουν αφήσει την Ελλάδα στην τύχη της ακόμα και προς το παρόν ουδείς δεν μπορεί να δώσει εξήγηση. Ένα είναι σίγουρο, ότι σε μια εβδομάδα από σήμερα η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια αν επιτρέψετε στην Κυβέρνησή σας και στα Μ.Μ.Ε. να συνεχίσουν να καθορίζουν εσκεμμένα την πορεία σας προς την κόλαση του Δάντη.
Σήμερα, όμως, συγκλίνουν, εκ των πραγμάτων, τα συμφέροντα του Αμερικανού Προέδρου, Ομπάμα, και του γ. Διευθυντή του ΔΝΤ Ντ. Στρος Καν, σε μια εμπλοκή του ΔΝΤ, με την Ελλάδα, με την νέα όμως αποκατεστημένη μορφή του, που σαν θεωρητική αρματωσιά και πρακτική θα ανατρέπει τη σημερινή εικόνα και θα πλησιάζει στην ειδυλλιακή παραδοσιακή πρακτική του, του Φίλου των Εθνών!
Ο μεν πρ. Ομπάμα γιατί θέλει νέο κύρος στο εγχείρημά του για επιβολή κρατικού ελέγχου στο διεθνές Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, του οποίου έχασε τον α΄γύρο. Και ο κ. Ντ. Στρος Καν του ΔΝΤ θα επιθυμούσε σφόδρα ένα έπαθλο 10 εκατομμυρίων ικανοποιημένων από τους παραδείσιους σχεδόν όρους παρέμβασης ενός νέου ΔΝΤ Ελλήνων.
ΠΗΓΗ: Ας μιλήσουμε επιτέλους!
Πετρέλαιο, έλος και έλεος
- Γράφει ο Όθων ιακωβίδης
Και ξαφνικά, έγινε θαύμα !!
Ενώ δεν υπήρχε πετρέλαιο κάτω από τις Ελληνικές θάλασσες, όπως επισήμως, πριν λίγους μόλις μήνες, από του βήματος της Βουλής, βεβαίωνε ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησής μας κ Θ. Πάγκαλος, προχθές, ο Πρωθυπουργός ΓΑΠ, από το ίδιο βήμα, κατέθεσε, κατά τον πλέον κατηγορηματικό και επίσημο τρόπο, τη διαβεβαίωση ότι πετρέλαιο υπάρχει, και μάλιστα πολύ !!!
Της δήλωσής του αυτής, προηγήθηκε δήλωση της αρμόδιας Υπουργού Έρευνας και τεχνολογίας (κ. Μπιρμπίλη) σε τηλεοπτική εκπομπή (του Κώστα Χαρδαβέλα) ότι για την ίδρυση φορέα έρευνας και αξιοποίησης των Ελληνικών πετρελαίων, απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των Υπουργείων Εξωτερικών, Άμυνας και Ενέργειας. Έσδωσε έτσι, εμμέσως αλλά σαφώς, την τεράστια διάσταση της αξίας του ορυκτού αυτού πλούτου που έχει η χώρα μας, όχι μόνο ανεκμετάλλευτο, αλλά, εδώ και πολλά χρόνια, κρυφά από τον κύριό του, τον Ελληνικό λαό.
Το ότι είναι η πρώτη φορά που Ελληνική κυβέρνηση του καθεστώτος πολιτικού συστήματος, παραδέχεται, ομολογεί και ανακοινώνει επισήμως και τελεσίδικα την ύπαρξη μεγάλης αξίας κοιτασμάτων πετρελαίου, είναι νόμισμα με δύο όψεις, την καλή και την κακή.
- Η καλή όψη, είναι η επικράτηση και η δημοσιοποίηση της αλήθειας προς τον Έλληνα πολίτη, προς τον οποίο, όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης, το πολιτικό σύστημα ψευδόμενο, του έκρυβε αυτή την αλήθεια, που είχε το δικαίωμα να είναι ο πρώτος που έπρεπε να γνωρίζει.
- Η κακή όψη του νομίσματος, είναι η παρούσα συγκυρία, μέσα στην οποία γίνεται αυτή η συνταρακτική αποκάλυψη. Μία συγκυρία, που διαμορφώνεται από:
- Τη δεινή θέση της Χώρας, που βρίσκεται υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο και, ως εκ τούτου, έχει μειωμένη αντίσταση στη θέληση (συμφέροντα) των ελεγκτών της και των εκλεκτών τους (μεγάλοι «παίκτες» της παγκόσμιας ενέργειας και οικονομίας, κράτη, κ.ά).
- Τη διακυβέρνηση της Χώρας από ένα πολιτικό σύστημα που, από Δημοκρατία, έχει διολισθήσει σε μία, πολιτική και οικονομική, Ολιγαρχία της οποίας το κύριο μέλημα, όπως ο καθ’ ένας αντιλαμβάνεται, είναι το άμεσο συμφέρον της, η γιγάντωση και διαιώνισή της, εις βάρος του οφέλους της κοινωνίας και των πολιτών της, άρα και εις βάρος του θησαυρού αυτού, κύριος του οποίου είναι η κοινωνία των Ελλήνων πολιτών.
- Ένα πολιτικό σύστημα που, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πατρόνων του, (στα οποία, γιατί να μη συμπεριλαμβάνεται και η ιδιοποίηση του θησαυρού αυτού;) ψεύδεται συνεχώς στον λαό, μέσα από έναν αποτελεσματικό προπαγανδιστικό μηχανισμό ψεύδους, που στηρίζεται αφ’ ενός στην ελλιπή (και παραμορφωτική) Παιδεία και αφ’ ετέρου στα ΜΜΕ, τα οποία έχει εντάξει στις δυνάμεις του.
Ο σημερινός πρωθυπουργός, έχει απωλέσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας, (πλήν αυτής που χαίρει από τους ομοτράπεζούς του πάτρωνες και διεθνείς παίκτες της οικονομικής παγκοσμιοποίησης), αφού :
- Εκλέχθηκε ψευδόμενος ότι «λεφτά υπάρχουν» ή αγνοώντας εγκληματικά ότι «δεν υπάρχει ούτε σάλιο» (όπως είπε χαρακτηριστικά Υπουργός του, αμέσως μετά την άλωση της κυβερνητικής Εξουσίας).
- Προκειμένου να παραμείνει στην κυβερνητική εξουσία, πρόδωσε βάναυσα κάθε ίχνος της πολιτικής ιδεολογίας του (Σοσιαλισμός), προσκυνώντας τα άκρως φιλελεύθερα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνησή του, με την ίδια (ή και περισσότερη) ευλάβεια και ζέση, με τα ακριβώς αντίθετά τους, που ευαγγελίζονταν ως Σοσιαλιστής.
- Έφερε στην Ελλάδα, υπογράφοντας το ελεεινό «Μνημόνιο», αυτό που δεν πρόφτασε, πριν από λίγα χρόνια, να φέρει ο ίδιος πάλι, στην Κύπρο, με το «Σχέδιο Αναν» που τόσο μανιωδώς προώθησε και υποστήριξε: Την ξένη επικυριαρχία, με ταυτόχρονη απώλεια της Εθνικής Ανεξαρτησίας μας, και μάλιστα στον πλέον ζωτικό Εθνικό χώρο, αυτόν της Οικονομίας μας.
- Από την άλλη πλευρά, της αντιπολίτευσης, η Αριστερά, έχει πάθει αυτό που έπαθε ο βοσκός του ανέκδοτου που φώναζε συνέχεια «λύκος – λύκος», χωρίς να υπάρχει λύκος και όταν εμφανίστηκε ο λύκος, κανένας δεν τον πίστευε.
- Ο ΛΑ.Ο.Σ, με την πρώτη έχασε τα φτερά και τα πούπουλα του πατριωτισμού του, υπογράφοντας το εθνικά επαίσχυντο «Μνημόνιο» της παράδοσης της Εθνικής Ανεξαρτησίας μας στον πλέον ζωτικό εθνικό χώρο, αυτόν της Οικονομίας μας.
- Η ΝΔ, δια του Σαμαρά, ασκεί την ίδια ακριβώς (με του Πα.Σο.Κ) καταστροφική πολιτική των μεγάλων ψεμμάτων, δηλαδή της μεγάλης απάτης. Συνεργός η ίδια και συναυτουργός, όλα αυτά τα χρόνια, στο μέγα έγκλημα της πτώχευσης της χώρας και της φτωχοποίησης των πολιτών, απευθυνόμενη σε πολίτες/οπαδούς μειωμένης αντίληψης που, (μέσα από τις κομματικές παρωπίδες που τους έχει φορέσει) είναι ικανοί να βλέπουν μόνο τα λάθη του ΠΑΣΟΚ, (όπως ακριβώς οι αντίστοιχοι του Πα.Σο.Κ είναι ικανοί να βλέπουν μόνο τα λάθη της ΝΔ) προσπαθεί να ανακτήσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας, ψευδόμενος ασύστολα, ότι η δική του πρόταση περί ανάπτυξης, θα βγάλει τη χώρα από την πτώχευση σε δύο-τρία χρόνια. Πλήρης απόκρυψη της αλήθειας ότι στο πηγάδι που μας έριξε το κόμμα του, μαζί με τον συναυτουργό του Πα.Σο.Κ, δεν μπορούμε να βγούμε πριν περάσουν 15-20 χρόνια, κι αυτό υό όρους. Καμία νύξη για την απώλεια της Εθνικής Ανεξαρτησίας μας, που συνεπάγεται η υπογραφή του Μνημονίου. Πού είναι ο πατριωτισμός σας κ. Σαμαρά; Γιατί βλέπετε μόνο την οικονομική πλευρά του Μνημονίου;; Και γιατί, ως σήμερα, η ΝΔ δεν έβγαλε μιλιά για τα Ελληνικά πετρέλαια; Μήπως, η απάντηση στο ερώτημα αυτό έχει άμεση σχέση με αυτό που κατέθεσε ο (σοβαρός, καθηγητής του Παν. Θεσ/κης) Ιωάννης Τσουκαλάς, πρώην (επί ΝΔ) Γεν. Γρ. του Υπουργείου Έρευνας και Τεχνολογίας (μέσα από την χθεσινή τηλεοπτική εκπομπή «Λαβύρινθος» του Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη, στην ΕΡΤ3) κατά την οποία ακούστηκε να λέει το εκπληκτικό, ότι ντρέπεται να πεί τον λόγο που αυτός ο θησαυρός μένει, επί σειρά ετών, αναξιοποίητος; Και, πότε ντρέπεται ένας δημόσιος άνδρας, (σήμερα Ευρωβουλευτής); Ας μου επιτραπεί η αυτονόητη απάντηση: Όταν η θέση της ηγεσίας του, είναι αναφανδόν εναντίον των συμφερόντων της κοινωνίας, την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί και έχει ορκισθεί γι’ αυτό (με βαρύγδουπες τελετές, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Αρχιεπισκόπου και όλου του Ελληνικού λαού, μέσα από την τηλεόραση...)
- Το σκηνικό της κακής συγκυρίας, συμπληρώνει η αναστάτωση που έχει προκαλέσει στην περιοχή, η πρόσφατη απόφαση της Κύπρου να εκμεταλλευτεί τα αποθέματα πετρελαίων που υπάρχουν στη δική της περιοχή, η έλευση του Τούρκου πρωθυπουργού και διεκδικητή της συνεκμετάλλευσης των θησαυρών του Αιγαίου, η στρατιωτική υπεροπλία και η οικονομική ευρωστία της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τα πλεονέκτημα της γεωγραφικής θέσης της Τουρκίας, στο «δρόμο των αγωγών» πετρελαίων και φυσικού αερίου, από το Μπακού και τη Ρωσσία. Την ενεργοποίηση αυτού του σκηνικού, έρχεται να προϊδεάσει η, προ ημερών, ομιλία του ακαδημαϊκού κ. Βασ. Μαρκεζίνη στη Θεσσαλονίκη, όπου προέβλεψε ότι πριν τα Χριστούγεννα θα υπάρξει ανακοίνωση γενικών αρχών του ελληνικού κράτους με την Τουρκία και προσχέδιο ενδεχόμενου προσυμφώνου για προσφυγή στη Χάγη που θα αφορά μεταξύ άλλων και στη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε περισσότερο την κακή συγκυρία, μέσα στην οποία γίνεται η πολύ σημαντική αυτή κυβερνητική παραδοχή, η οποία συνοδεύτηκε από την πρωθυπουργική διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχει καμία συνεννόηση με τη Τουρκία για συνεκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου.
Αυτή η διαβεβαίωση είναι το χειρότερο από όλα που αναπτύχθηκαν παραπάνω. Κι αυτό, διότι σε όποιο σοβαρό θέμα μας διαβεβαίωσε ο ΓΑΠ περί του αληθούς, έγινε ακριβώς το αντίθετο. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Ας αφήσουμε το «λεφτά υπάρχουν» που αμέσως μετά, έγινε «δεν υπάρχει σάλιο». Ας αφήσουμε τον σοσιαλισμό που έκρυβε τον υφέρποντα άκρατο φιλελευθερισμό. Ας θυμηθούμε μόνο το «Εμείς δεν έχουμε ανάγκη και δεν ζητάμε λεφτά» για να καταλήξουμε «κατεχόμενο έδαφος» από τους νέους δανειστές μας. Ας θυμηθούμε το «Δεν θέλουμε το ΔΝΤ γιατί οι λύσεις που προσφέρει είναι καταστροφικές για την οικονομία», με κατάληξη να είμαστε εμείς (δηλαδή ο ΓΑΠ) που έβαλε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το ΔΝΤ ως «πιστόλι», με το οποίο οι συνομιλητές μας μάς πυροβόλησαν στο «δοξαπατρί» και μας έχουν ξαπλώσει, στο δάπεδο της φτώχειας.
Όταν, λοιπόν, το ίδιο πρόσωπο (και το κόμμα που τον υποστηρίζει υπογράφοντας τις αποφάσεις του), λέει ότι δεν υπάρχει καμία συνεννόηση με τη Τουρκία για συνεκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου, τι πρέπει να περιμένουμε;
Και γιατί να μην το κάνει; Τι είναι εκείνο που θα τον εμποδίσει, όταν τίποτε δεν τον εμπόδισε να προδώσει την ιδεολογία του και να παραδώσει το πιο ζωτικό κομμάτι της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Χώρας, σε χέρια τρίτων, αλλοεθνών;
Το Πετρέλαιο, σίγουρα θα μπορούσε να μας βγάλει από το έλος, στο οποίο μας οδήγησε και μας έχει βουτήξει μέχρι το λαιμό, το καθεστώς πολιτικό σύστημα, χωρίς έλεος, υπό μία και μόνο προϋπόθεση: Την ηγεσία της Ελλάδας να την ασκούσαν πρόσωπα που «κόβουν φλέβες» για την πατρίδα τους.
Δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, κανένα τέτοιο πρόσωπο δεν υπάρχει μέσα στο πολιτικό προσωπικό του καθεστώτος πολιτικού συστήματος.
Οπότε, τι πρέπει να κάνουμε ;
Σίγουρα, δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και να παρατηρούμε την αρπαγή της ζωής μας και της περιουσίας που μας ανήκει, από τους μοιραίους που μας κυβερνούν.
Πρέπει, το συντομώτερο δυνατόν, να τους εκπαραθυρώσουμε από την ηγεσία της χώρας.
Αυτό, είναι υπόθεση δική μας.
Εμείς είμαστε αυτός που περιμένουμε.
Εμείς είμαστε αυτό που θέλουμε.
Εμείς είμαστε αυτός που περιμένουμε.
Εμείς είμαστε αυτό που θέλουμε.
Η κοινωνία, δηλαδή ο κάθε πολίτης και κυρίως η νεολαία, στην οποία ανήκει το αύριο και ο εθνικός πλούτος της πατρίδας μας, πρέπει να αγωνισθεί, μέσα στις πόλεις και τα χωριά αυτού του τόπου, για να σώσει ότι έχει απομείνει, και αυτό είναι πολύ μεγάλης αξίας.
Σ’ αυτό τον αγώνα, που ήδη άρχισε, με τον Μίκη Θεοδωράκη να υψώνει το λάβαρο της Αντίστασης, καλείται κάθε Έλληνας και Ελληνίδα, να δώσει όλη του τη δύναμη και ενέργεια.
Η δουλειά του καθ’ ενός, τα «Αγγλικά» ή το «Γυμναστήριο» των παιδιών, οι ανέξοδες κουβέντες του καναπέ και η προσμονή του «κανένα» που θα βγάλει τα πράγματα από τα αδιέξοδο, έχουν ήδη τελειώσει, έστω και αν ατό δεν φαίνεται ακόμη. Είναι δανεικά που θα ζητηθούν πίσω, οσονούπω.
Η επανάπαυση του «μπόρα είναι θα περάσει», είναι για τους μύωπες της πραγματικότητας, αυτούς που το καθεστώς πολιτικό σύστημα έχει φορέσει τις πράσινες, τις κόκκινες, τις θαλασσιές κομματικές παρωπίδες.
(Ευτυχώς, η γενικευμένη αποχή από τις πρόσφατες εκλογές ΟΤΑ, έδειξε πως πολλοί από αυτούς τις πετάξανε και ελευθερώθηκαν από τη ιζέρια της κομματικής κοντοφθαλμίας.
Η ώρα της έγερσης έχει σημάνει.
Και, επειδή από ‘δώ και πέρα τα σημειώματά μου που αναρτώνται σε bloggs παύουν να είναι απλώς καταγγελτικά και περιγραφικά της εφιαλτικής κατάστασης που βιώνουμε, όποιος θέλει να πάρει μέρος σε αυτό τον αγώνα, δεν έχει παρά να στείλει ένα σημείωμα στο othonj3@gmail.com .
Ζητούνται πολίτες / οπλίτες
για να σταματήσουμε , πριν είναι πολύ αργά, την εκτροπή της Δημοκρατίας προς την πλήρη επικράτηση της πολιτικής και οικονομικής Ολιγαρχίας που, ήδη, αφού πρόδωσε τις (δήθεν) ιδεολογίες της (σοσιαλισμό, πατριωτισμό, κλπ) παράδωσε σε αλλοεθνείς τον πλέον ζωτικό χώρο της Πατρίδας μας, την Εθνική μας Οικονομία και ετοιμάζεται, όπως δείχνουν τα σημάδια, να παραδώσει κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή, δηλαδή το μέλλον της κοινωνίας μας.
ΠΗΓΗ: Ας μιλήσουμε επιτέλους!
Η Τουρκία θέλει να "σβήσει" το Καστελλόριζο από το χάρτη
Σε ιδιαίτερα προχωρημένο στάδιο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία για το θέμα της υφαλοκρηπίδας, όπως αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα Κόσμος του Επενδυτή που φέρνει στο φως της δημοσιότητας άκρως απόρρητο έγραφο του υπουργείου Εξωτερικών.
Στο έγγραφο αυτό της Δ1 Διεύθυνσης του υπουργείου Εξωτερικών η πρώτη αποκάλυψη αναφέρει ότι η Τουρκία απαιτεί η διαπραγμάτευση για την υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο να είναι ξεχωριστή από τη διαπράγματευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.
Με αυτό το τρόπο στην ουσία η Τουρκία προσπαθεί να αποσυνδέσει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου από τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα και να το παρουσιάσει ως αποκομμένες νησίδες που επικάθονται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα. Μία τέτοια εξέλιξη αυτόματα σημαίνει ότι οι Τούρκοι θα αμφισβητήσουν το νομικό δικαίωμα αυτών των νησιών να έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και άρα Αποκλειστικη Οικονομική Ζώνη.
Τι σημαίνει όμως αυτό; Πως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η Ελλάδα δεν θα μπορεί διεκδικήσει την εκμετάλλευση μιας μεγάλης θάλασσιας έκτασης, στο υπέδαφος της οποίοας θεωρείται πως υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Και ενώ η Τουρκία φαίνεται πως προχωρά σε κάθε μορφής πίεση για να προασπίσει τα συμφέροντά της, σύμφωνα με την εφημερίδα η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αλλάξει στην ελληνική νομοθεσία ούτε τον σύγχρονο ορισμό της υφαλοκρηπίδας αν και έχει εθνικό συμφέρον και διατηρεί τον περιοριστικό ορισμό του 1958.
Μία δεύτερη αμέλεια της Αθήνας είναι πως δεν έχουν ακόμα υποβληθεί χάρτες με τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στα αρμόδια όργανα του ΟΗΕ αν και η αρμόδια υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού έχει ετοιμάσει τέτοιους χάρτες.http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=1296
ΠΗΓΗ: Ινφογνώμων Πολιτικά
Γιατί η Τουρκία «στήνει εξέδρες» χωρίς Χάγη
Οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας ουδέποτε διέψευσαν το τελευταίο διάστημα ότι υπάρχει στα σκαριά συμφωνία για το Αιγαίο, ενώ οι ξεκάθαρες θέσεις του υπουργού Επικρατείας της Τουρκίας, Ε. Μπαγίς, την περασμένη εβδομάδα, ότι «θα στήσουμε εξέδρες στη θάλασσα του Αιγαίου που θα μας λύσουν τα προβλήματα», οδηγούν στο μάλλον ασφαλές συμπέρασμα ότι η «λύση» θα είναι η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Ομως η οποιαδήποτε διαπραγμάτευση και συμφωνία για συνεκμετάλλευση από κοινού με την Τουρκία των κοιτασμάτων του Αιγαίου, χωρίς προηγουμένως να έχουν καθοριστεί τα χωρικά ύδατα και να έχουν οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), αφήνει ανοιχτή την πόρτα για παραχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και οικονομικών δικαιωμάτων.
Η Τουρκία δεν επιθυμεί, και γι' αυτό αποφεύγει, την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, και τούτο γιατί γνωρίζει ότι το Δικαστήριο, στην καλύτερη περίπτωση για την ίδια, θα της εκχωρήσει (σ.σ. σύμφωνα με υπολογισμούς επίσημων ελληνικών φορέων) 2%-3% στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο, τίποτα στα Δωδεκάνησα μέχρι και τη Ρόδο και περίπου 25% μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου και 18% ανατολικά της Μεγίστης.
(Στο χάρτη φαίνεται η καλύτερη πιθανή υφαλοκρηπίδα που θα μπορούσε να οριοθετήσει το Διεθνές Δικαστήριο για την Τουρκία, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας και με βάση την πρακτική του δικαστηρίου.)
Η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να διαπραγματευθεί και να συμφωνήσει την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ από την κόκκινη γραμμή στο χάρτη και ανατολικά, σύμφωνα με την αρχική, επίσημη ελληνική θέση από τη μεταπολίτευση, με την οποία, άλλωστε έγινε και η πρώτη -και ατελέσφορη- προσπάθεια διαπραγμάτευσης το 1976. Οποιαδήποτε συζήτηση δυτικά της κόκκινης γραμμής ισοδυναμεί με απεμπόληση ελληνικής κυριαρχίας και ελληνικών οικονομικών δικαιωμάτων.
Προσφυγή στην παρανομία
Επειδή λοιπόν η Τουρκία γνωρίζει τι δικαιούται στην περιοχή του Αιγαίου, και κυρίως ότι θα πάρει τα ελάχιστα από τον Εβρο μέχρι τη Ρόδο, αποφεύγει συστηματικώς το Διεθνές Δικαστήριο και προσπαθεί με παράνομες ενέργειες να πετύχει τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Επιπροσθέτως, η Αγκυρα φαίνεται να γνωρίζει τις πληροφορίες περί ύπαρξης κοιτασμάτων στην περιοχή του Καστελόριζου, γι' αυτό επιμένουν οι πληροφορίες από τις διμερείς «μυστικές διαπραγματεύσεις» ότι η Αγκυρα δεν θέλει καμία συζήτηση για την περιοχή αυτή, ισχυριζόμενη ότι το Καστελόριζο δεν έχει ούτε υφαλοκρηπίδα ούτε ΑΟΖ, υπονοώντας σαφώς ότι την περιοχή αυτή την θέλει αποκλειστικά δική της.
Επομένως, οποιαδήποτε πιθανή θέση της κυβέρνησης για εγκατάλειψη της οριοθέτησης των χωρικών υδάτων και της υφαλοκρηπίδας, με στόχο να βρεθεί λύση με την οριοθέτηση μόνον της ΑΟΖ, αποτελεί αλχημεία για τη συγκάλυψη τυχόν παραχωρήσεων.
Η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα αποτελούν τελείως διαφορετικές έννοιες, έχουν διαφορετικά μεγέθη και το εύρος τους δεν συμπίπτει.
Το άρθρο 76 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας ορίζει ότι η υφαλοκρηπίδα μετράται από τις ακτές και μπορεί να έχει έκταση έως 200 ναυτικά μίλια από αυτές.
Το άρθρο 55 ορίζει ότι η ΑΟΖ εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων και το άρθρο 57 ότι μπορεί να φτάσει τα 200 ν.μ. από την άκρη των χωρικών υδάτων.
Ετσι φαίνεται ότι απαιτείται η οριοθέτηση των χωρικών υδάτων (που αποτελούν τη βάση για την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα) και, επομένως, η όποια συμφωνία για συνεκμετάλλευση, χωρίς προηγουμένως να οριοθετηθούν η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ, αποτελεί παραχώρηση.
Απαιτείται η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, διότι μετρώνται διαφορετικά και είναι πιθανόν η Τουρκία να στήσει εξέδρα σε τουρκική ΑΟΖ, πλην όμως ο βυθός να αποτελεί ελληνική υφαλοκρηπίδα και το αντίστροφο...
Το σενάριο δεν είναι επιστημονικής φαντασίας, αντιθέτως το έφερε στο προσκήνιο ο ίδιος ο κ. Μπαγίς σε πρόσφατες δηλώσεις του στην Αθήνα.
Μια τυχόν συνεκμετάλλευση δυτικά της κόκκινης γραμμής στο χάρτη θα επιφέρει, πέραν της απεμπόλησης κυριαρχίας, και επιπλέον προβλήματα που θα οδηγήσουν σε νέες παραχωρήσεις.
Παραχώρηση κυριαρχίας
Η ανάθεση, για παράδειγμα, σε αμερικανική εταιρεία (και τέτοια ονόματα αρχίζουν να ακούγονται από διάφορες πλευρές) να στήσει κοινές ελληνοτουρκικές εξέδρες (όπως έχει προαναγγείλει - περιγράψει ο κ. Μπαγίς) 20 ν.μ. δυτικά των Σαμοθράκης, Λήμνου, Λέσβου, Χίου, Σάμου, Ρόδου και νότια του Καστελόριζου αποτελεί σοβαρή κίνηση παραχώρησης ελληνικής κυριαρχίας.
Βεβαίως, ο υπό καλλιέργεια αντίλογος είναι ότι διά του τρόπου της συνεκμετάλλευσης αυτού του είδους θα εξαλειφθούν τα υπάρχοντα πολιτικά προβλήματα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία.
Θα προκύψουν όμως και νέα προβλήματα, περισσότερο επικίνδυνα, προς την κατεύθυνση της συρρίκνωσης της Ελλάδας, και αυτό γιατί ανοίγει πιθανότατα ο δρόμος να χρησιμοποιήσει τις εξέδρες αυτές η Τουρκία ως αφετηρία διαμελισμού του Αιγαίου. Ετσι δημιουργείται ο κίνδυνος η Τουρκία:
Αποκοπή των νησιών
* Να ισχυριστεί ότι η περιοχή δυτικά από τις εξέδρες αυτές ανήκει στην Ελλάδα και ανατολικά ανήκει στην Τουρκία. Ετσι, μια σειρά από τα προαναφερθέντα ελληνικά νησιά κινδυνεύουν να βρεθούν αυτόματα πάνω στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας και θα απομονωθούν, με κίνδυνο τον οικονομικό και εθνικό μαρασμό των κατοίκων τους.
* Να απαιτήσει την αναδιάταξη του FIR Αθηνών με αφετηρία τη γεωγραφική θέση στην οποία βρίσκονται οι εξέδρες αυτές, με αποτέλεσμα την απώλεια πολλών εκατομμυρίων ευρώ από τα τέλη υπέρπτησης.
* Να απαιτήσει, με αφετηρία τις εξέδρες (ανατολή-δύση), την επαναδιάταξη των ορίων στις περιοχές έρευνας και διάσωσης.
* Να ζητήσει την εφαρμογή του άρθρου 43 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας για την περιοχή ανατολικά από τις εξέδρες, προκειμένου να αναλάβει η Αγκυρα τον έλεγχο και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, καθώς και για τη ρύπανση της θάλασσας, αποκομίζοντας μέγιστα οικονομικά οφέλη.
* Να απαιτήσει με βάση τις εξέδρες την οριοθέτηση των ελληνοτουρκικών συνόρων με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί η κυριαρχία της Ελλάδας.
* Τέλος, το θεσμικό και εξόχως εθνικό δικαίωμα της Ελλάδας για επέκταση των χωρικών υδάτων μέχρι και τα 12 ν.μ. θα παραπεμφθεί στις καλένδες. *
ΠΗΓΗ: Ινφογνώμων Πολιτικά
Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010
ΠΛΗΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΑΝΗΘΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ!
Θα ευεργετήσεις αφάνταστα την πόλη σου,αν αντί να υψώσεις τους ορόφους των οικιών, υψώσεις τις ψυχές των πολιτών.
Διότι είναι προτιμότερο σε μικρά σπίτια να κατοικούν μεγάλες ψυχές, παρά σε μεγάλα σπίτια να φωλιάζουν, ευτελή υποζύγια δούλοι.
Πλήγμα για την πόλη, είναι η κατάκτηση αξιώματος από ανήθικο άνθρωπο... ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ
Πτώχευση και αναδιάρθρωση ή άρνηση του χρέους;
- Του Δημήτρη Καζάκη
Η Πέμπτη 6 Μαΐου, όταν ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος η παράδοση της χώρας στον μηχανισμό κατοχής Ε.Ε. και ΔΝΤ, θα καταγραφεί στην ιστορία με τα μελανότερα χρώματα. Τι ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα;
«Δεν άκουσα και δεν έχει ακούσει κανένας εναλλακτική λύση. Πολύ θα το θέλαμε. Πείτε, εξηγήστε τι θα συμβεί αν χρεοκοπήσει η χώρα, αν κηρύξει στάση πληρωμών. Τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, που όλοι κοπτόμαστε, κατά τα άλλα; Τι θα γίνει, κύριοι της Ν.Δ., με ένα κράτος που δεν μπορεί να δώσει τίποτα; Τι θα γίνει με τις καταθέσεις των κόπων του ελληνικού λαού σε μια οικονομία που θα καταρρεύσει;» (Βουλή, 6.4).
Όταν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του εκφράζουν την «αγωνία» τους για «αποφυγή της χρεοκοπίας», δεν εννοούν τη δεδομένη πτώχευση της χώρας, αλλά τη διασφάλιση με κάθε μέσο και τρόπο των τεράστιων υπερκερδών που προσδοκούν να απομυζήσουν από τη χώρα οι αγορές. Έτσι πιστεύουν οι ευρωκρατούντες ότι θα συγκρατήσουν το ευρώ, του οποίου η επιβίωση, μέρα με τη μέρα, γίνεται όλο και πιο αμφίβολη.
Μιλάμε δε για δεδομένη πτώχευση της χώρας, όχι μόνο επειδή οι αγορές τη θεωρούν ως τέτοια και ποντάρουν σ' αυτήν, αλλά κυρίως διότι ο ίδιος ο χαρακτήρας του προγράμματος «στήριξης» της Ε.Ε. και του ΔΝΤ το εξασφαλίζει. Κι αυτό επειδή τα 110 δισ. ευρώ που υπόσχεται - στον βαθμό που θα δοθούν - όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της πλήρους αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους, αλλά το επιδεινώνουν καταδικάζοντας την Ελλάδα στη χειρότερη ύφεση της μεταπολεμικής ιστορίας της.
Πρόκειται στην ουσία για πρόσθετο δανεισμό της χώρας με όρους και προϋποθέσεις επαχθείς. Γι' αυτό τον λόγο και ο κ. Παπακωνσταντίνου έφερε την τροπολογία στη Βουλή που του δίνει εν λευκώ εξουσιοδότηση να κλείνει συμβάσεις με την «τρόικα» δίχως να είναι υποχρεωμένος να τις φέρνει στο κοινοβούλιο και να αποκαλύπτει έτσι το περιεχόμενό τους.
Ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του Κέντρου Μελετών για Ευρωπαϊκές Πολιτικές, ενός ινστιτούτου που χρηματοδοτείται από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ε.Ε. και την ίδια την Κομισιόν, εκτίμησε πρόσφατα ότι για κάθε 1% μείωση του ΑΕΠ της Ελλάδας σε κρατικές δαπάνες, η συνολική ζήτηση της χώρας πέφτει κατά 2,5% του ΑΕΠ. Αν λοιπόν η κυβέρνηση μειώσει πράγματι τις δαπάνες κατά 15% του ΑΕΠ, το αρχικό σοκ στη ζήτηση μπορεί να υπερβεί το 30% του ΑΕΠ. Ανάλογες εκτιμήσεις κάνουν σχεδόν όλοι οι διεθνείς αναλυτές, που βλέπουν την πτώση του ΑΕΠ της χώρας για την τριετία ανάμεσα στο 25% και το 37%.
Αυτό σημαίνει εκτίναξη της επίσημης ανεργίας στο 30% και αντίστοιχη πτώση του καθαρού τζίρου της αγοράς με πάνω από τα δύο τρίτα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να κλείνουν. Τα δεδομένα αυτά θα σημάνουν αναπόφευκτα δημοσιονομική κατάρρευση και μια μακροχρόνια ύφεση, που πολλοί εκτιμούν ότι ίσως να μην είναι αντιστρέψιμη.
Αυτό έκανε τον Σάιμον Τζόνσον, οικονομικό σύμβουλο του ΔΝΤ και του προέδρου των ΗΠΑ, να γράψει στις 7 του μηνός ότι:
«Η Ελλάδα πρέπει να καταλήξει σε μια αναδιάρθρωση του χρέους. Το πρόγραμμα του ΔΝΤ το κάνει ολοφάνερο: Πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να πραγματοποιήσει ένα σύνολο από 19% του ΑΕΠ σε περικοπές, μόνο και μόνο για να καταλήξει με 149% του ΑΕΠ σε χρέος και έναν λογαριασμό στο διηνεκές για να πληρώνει στους Γερμανούς, Γάλλους και άλλους ξένους ομολογιούχους περίπου το 10% του ετήσιου εισοδήματος μόνο και μόνο για να καλύπτει τους τόκους;»
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε εκατοντάδες ανάλογες εκτιμήσεις από κάθε είδους αναλυτή της διεθνούς αγοράς, των τραπεζών και θεσμικών επενδυτών, που καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα: η αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας είναι ζήτημα χρόνου! Γι' αυτό η αγορά φέρεται αδυσώπητα στην Ελλάδα, ώστε οι κερδοσκόποι ομολογιούχοι να ισχυροποιήσουν τη θέση τους σε αναμονή μιας αναδιαπραγμάτευσης, που πάντα προηγείται της αναδιάρθρωσης του χρέους.
Τι είναι η αναδιάρθρωση του χρέους
Αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται όταν μια χώρα δηλώνει επίσημα ότι αδυνατεί να πληρώσει τους δανειστές της και προχωρά σε πτώχευση. Προηγείται ένας κύκλος διαπραγματεύσεων με τους δανειστές ομολογιούχους. Συνήθως οι διαπραγματεύσεις αυτές ξεκινούν πριν καν η χώρα δηλώσει επίσημα πτώχευση και προχωρήσει σε στάση πληρωμών. Όπως ακριβώς κάνει σήμερα και η ελληνική κυβέρνηση, η οποία εδώ και ένα μήνα έχει προσλάβει ξένους διαμεσολαβητές, όπως την εταιρεία Lazard, που ειδικεύονται στην αναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του χρέους.
Αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται όταν μια χώρα δηλώνει επίσημα ότι αδυνατεί να πληρώσει τους δανειστές της και προχωρά σε πτώχευση. Προηγείται ένας κύκλος διαπραγματεύσεων με τους δανειστές ομολογιούχους. Συνήθως οι διαπραγματεύσεις αυτές ξεκινούν πριν καν η χώρα δηλώσει επίσημα πτώχευση και προχωρήσει σε στάση πληρωμών. Όπως ακριβώς κάνει σήμερα και η ελληνική κυβέρνηση, η οποία εδώ και ένα μήνα έχει προσλάβει ξένους διαμεσολαβητές, όπως την εταιρεία Lazard, που ειδικεύονται στην αναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του χρέους.
Τι αφορούν αυτές οι διαπραγματεύσεις; Πρώτα και κύρια την αντικατάσταση των ομολόγων που έχουν ήδη στα χέρια τους οι δανειστές του ελληνικού κράτους με νέα μεγαλύτερης διάρκειας και διαφορετικής αξίας. Με τον τρόπο αυτόν το κράτος δεν απαλλάσσεται από το χρέος του, απλά προσπαθεί να το μεταθέσει για αργότερα.
Φυσικά αυτό δεν γίνεται με το αζημίωτο. Οι ομολογιούχοι, για να συμφωνήσουν να ανταλλάξουν τις αξίες που κρατούν με τις νέες αξίες που προσφέρει το κράτος, ζητούν μεγάλες αποζημιώσεις και πολλά ανταλλάγματα. Έτσι μια τέτοια διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει όχι απλά να μεταθέτει το πρόβλημα του χρέους, αλλά να αυξάνει σημαντικά και το κόστος της εξυπηρέτησής του.
Ορισμένες φορές, κυρίως ύστερα από παρέμβαση του ΔΝΤ, εκτιμάται ότι το χρέος είναι τόσο μεγάλο ώστε το κράτος αδυνατεί να το πληρώσει ακόμη κι αν το μεταθέσει στο αόριστο μέλλον. Τότε, έπειτα πάντα από συμφωνία με τους ομολογιούχους, το κράτος εκδίδει νέα ομόλογα με μειωμένη αξία έναντι των παλιών. Έτσι η Αργεντινή εξέδωσε νέα ομόλογα το 2003 προς αντικατάσταση των παλαιών, στο 30% της αξίας που είχαν τα παλιά. Με αυτόν τον τρόπο διαγράφεται ένα μέρος των χρεών της χώρας, που συνεχίζει να αποπληρώνει το υπόλοιπο.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ευνοείται η χώρα. Κι αυτό διότι εξαρτάται από τους κατόχους των νέων ομολόγων και τις αποζημιώσεις και τα ανταλλάγματα που ζητούν. Στην περίπτωση της Αργεντινής, παρ' ότι υπήρξε διαγραφή χρεών κατά 70%, το υπόλοιπο 30% βρέθηκε στα χέρια των πιο αδίστακτων επενδυτικών κεφαλαίων, που ονομάζονται «γύπες» (vulture funds), που συνέχισαν να πιέζουν αδιαλείπτως την Αργεντινή ζητώντας τεράστιες αποζημιώσεις.
Το αποτέλεσμα ήταν η Αργεντινή να οδηγηθεί φέτος πάλι στον δανεισμό από τη διεθνή αγορά ομολόγων, με επιτόκια πάνω από 15%, ώστε να βρει τα χρήματα για να αποζημιώσει τους «γύπες» ομολογιούχους. Έτσι μια εντυπωσιακή μονομερής διαγραφή χρέους, η πιο σημαντική των τελευταίων χρόνων, έκλεισε άδοξα, με τη χώρα να ξαναπέφτει στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων!
Η άρνηση του χρέους
Με ποιο όπλο λοιπόν μπορεί ένα κράτος να εκβιάσει ή να πιέσει τους δανειστές του, ιδίως όταν πρόκειται για διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους; Μόνο ένα: την άρνηση πληρωμής του χρέους. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι εκπρόσωποι του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Γι' αυτό, όταν τη δεκαετία του '80 οι χώρες της Λατινικής Αμερικής είχαν βρεθεί σε παρόμοια κρίση χρέους και κινδύνευαν κυρίως οι μεγάλες τράπεζες των ΗΠΑ, αλλά και διεθνώς, να υποστούν μεγάλες ζημιές από μια ενδεχόμενη παύση πληρωμών, ο Κίσινγκερ έτρεξε και ξεκαθάρισε τη στρατηγική που έπρεπε να ακολουθηθεί για να «διασωθεί η παγκόσμια οικονομία»: «Το πρώτο βήμα είναι να αλλάξουμε το πλαίσιο διαπραγμάτευσης: πρέπει να αφαιρεθεί από τους οφειλέτες - όσο είναι δυνατόν - το όπλο της παύσης πληρωμών. Οι βιομηχανικές δημοκρατίες χρειάζεται επειγόντως να προσφέρουν κάποιο είδος κρατικής βοήθειας έκτακτης ανάγκης προς τα απειλούμενα πιστωτικά ιδρύματα. Αυτό θα μειώσει τόσο την αίσθηση πανικού όσο και τη δυνατότητα των οφειλετών να εκβιάζουν» (Newsweek, 24.1.1983).
Έπειτα από πολλές πιέσεις, όλες οι υπερχρεωμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής ακολούθησαν τον δρόμο του Κίσινγκερ. Αποδέχτηκαν δηλαδή τις «βοήθειες» και προχώρησαν σε αναδιαπραγμάτευση του χρέους αντί να αρνηθούν μονομερώς να το πληρώσουν, όπως απαιτούσαν οι λαοί αυτών των χωρών. Το αποτέλεσμα ήταν, ύστερα από σχεδόν δυο δεκαετίες άγριας λιτότητας, μαζικής εξαθλίωσης του πληθυσμού και καταστροφής, να βρεθούν με υπερδιπλάσια χρέη από την εποχή της αναδιαπραγμάτευσης τη δεκαετία του '80.
Άλλες χώρες κατάφεραν να επιβάλουν την άρνηση, όπως η Βενεζουέλα το 2001, η Αργεντινή το 2003, η Βολιβία το 2004, το Εκουαδόρ το 2008 κ.ο.κ., ενώ αλλού ο αγώνας ακόμη συνεχίζεται. Όσες χώρες το κατάφεραν, κατόρθωσαν να πατήσουν στα πόδια τους, άρχισαν μια νέα πορεία, έστω κι αν δεν έχουν κατορθώσει να λύσουν ακόμη τα προβλήματά τους, έστω κι αν υπάρχουν ενίοτε πισωγυρίσματα. Σε κάθε περίπτωση όμως γλίτωσαν την οικονομική και κοινωνική καταστροφή.
Τι σημαίνει άρνηση της πληρωμής του χρέους
Η ελληνική κυβέρνηση επισήμως επιχειρεί να ταυτίσει την άρνηση πληρωμής του χρέους με την πτώχευση της χώρας. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές. Με απλά λόγια:
* Γλιτώνουμε τα 8 με 11 δισ. ευρώ που έχουμε να πληρώσουμε στις 19 Μαΐου και για τα οποία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αναγκάστηκε να αποδεχτεί τα σκληρά μέτρα που ζήτησε η «τρόικα».
* Γλιτώνουμε τα πάνω από 80 δισ. ευρώ που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.
1. «Μα δεν θα έχουμε λεφτά να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις» ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Ψέμα. Το 97% όσων δανειστήκαμε την τελευταία δεκαετία πήγαν στην εξυπηρέτηση παλαιότερων δανείων. Μόλις το 3% κάλυψε ελλείμματα του Δημοσίου!
* Μόνο με την πτώχευση και την παύση πληρωμών που ετοιμάζουν η κυβέρνηση και οι επιτηρητές της δεν θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις.
1. «Μα δεν θα έχουμε λεφτά να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις» ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Ψέμα. Το 97% όσων δανειστήκαμε την τελευταία δεκαετία πήγαν στην εξυπηρέτηση παλαιότερων δανείων. Μόλις το 3% κάλυψε ελλείμματα του Δημοσίου!
* Μόνο με την πτώχευση και την παύση πληρωμών που ετοιμάζουν η κυβέρνηση και οι επιτηρητές της δεν θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις.
* Μόνο με την πολιτική που ακολουθείται σήμερα είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα καταντήσουμε σαν την Ιρλανδία, την οποία οι περιοριστικές πολιτικές ανάγκασαν, μετά την περικοπή του 13ου και 12ου μισθού, να πληρώνει τους δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους κάθε δεύτερο ή τρίτο μήνα.
* Μόνο με αυτή την πολιτική θα βρεθεί στην ανάγκη η κυβέρνηση να δεσμεύσει τις λαϊκές καταθέσεις στις τράπεζες, όπως έγινε στην Αργεντινή, προκειμένου να περισώσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας, το οποίο βρίσκεται ένα μόλις βήμα πριν από τη χρεοκοπία.
Αντίθετα, γλιτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλώς για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
2. Μα, λένε, δεν θα μπορούμε να δανειστούμε για να καλύψουμε το έλλειμμα του κράτους.
Είναι αλήθεια ότι με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό, όμως, δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται από τη διεθνή κερδοσκοπία: έχει χάσει το παιχνίδι από χέρι. Αν εκλείψει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό, με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ, χωρίς να κινδυνεύει από χρεοκοπία.
3. Το έλλειμμα του κράτους δεν αποτελεί ταμπού.
Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάισμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα ελλείμματά του είναι εκ φύσεως παρασιτικά και αποτελούν μεγάλο βραχνά για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή, που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Είναι αλήθεια ότι με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό, όμως, δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται από τη διεθνή κερδοσκοπία: έχει χάσει το παιχνίδι από χέρι. Αν εκλείψει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό, με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ, χωρίς να κινδυνεύει από χρεοκοπία.
3. Το έλλειμμα του κράτους δεν αποτελεί ταμπού.
Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάισμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα ελλείμματά του είναι εκ φύσεως παρασιτικά και αποτελούν μεγάλο βραχνά για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή, που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
4. Τι θα γίνει όμως με τους «γύπες» της αγοράς;
Μόνο με τη μονομερή άρνηση της πληρωμής του χρέους μπορούν να αντιμετωπιστούν. Υπό την προϋπόθεση της αποχώρησης από την Ευρωζώνη, η οποία όχι μόνο παρέχει τη δυνατότητα να επανέλθουμε στο εθνικό νόμισμα και να αποκτήσουμε τον έλεγχο της οικονομίας, αλλά και στερεί από τους «γύπες» τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα ευρωπαϊκά δικαστήρια εις βάρος μας. Το να πτωχεύσει η χώρα εντός του ευρώ είναι γι' αυτά τα κεφάλαια η πιο πρόσφορη λύση.
Μόνο με τη μονομερή άρνηση της πληρωμής του χρέους μπορούν να αντιμετωπιστούν. Υπό την προϋπόθεση της αποχώρησης από την Ευρωζώνη, η οποία όχι μόνο παρέχει τη δυνατότητα να επανέλθουμε στο εθνικό νόμισμα και να αποκτήσουμε τον έλεγχο της οικονομίας, αλλά και στερεί από τους «γύπες» τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα ευρωπαϊκά δικαστήρια εις βάρος μας. Το να πτωχεύσει η χώρα εντός του ευρώ είναι γι' αυτά τα κεφάλαια η πιο πρόσφορη λύση.
5. Όμως μια επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν σημαίνει διαρκείς υποτιμήσεις και οικονομική καταστροφή;
Δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα πριν μπει στο ευρώ υπέστη με τους χειρότερους δυνατούς όρους πάνω από 12 επίσημες υποτιμήσεις της δραχμής σε ολόκληρη την μεταπολίτευση. Καμιά απ' αυτές δεν την οδήγησε στη χρεωκοπία. Η επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν θα γίνει για να το διαθέσουμε βορά στους κερδοσκόπους της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος, όπως έκαναν ανέκαθεν οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας, αλλά για να λυτρωθούμε από τις διαρκείς πιέσεις της κερδοσκοπίας, να ελέγξουμε την οικονομία μας, να χρηματοδοτήσουμε την παραγωγική της ανάπτυξη, να στηρίξουμε το λαϊκό εισόδημα, να επαναπροσανατολίσουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.
Δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα πριν μπει στο ευρώ υπέστη με τους χειρότερους δυνατούς όρους πάνω από 12 επίσημες υποτιμήσεις της δραχμής σε ολόκληρη την μεταπολίτευση. Καμιά απ' αυτές δεν την οδήγησε στη χρεωκοπία. Η επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν θα γίνει για να το διαθέσουμε βορά στους κερδοσκόπους της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος, όπως έκαναν ανέκαθεν οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας, αλλά για να λυτρωθούμε από τις διαρκείς πιέσεις της κερδοσκοπίας, να ελέγξουμε την οικονομία μας, να χρηματοδοτήσουμε την παραγωγική της ανάπτυξη, να στηρίξουμε το λαϊκό εισόδημα, να επαναπροσανατολίσουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.
Το αν μια υποτίμηση ενός εθνικού νομίσματος είναι καταστροφική ή ευεργετική για την παραγωγή και τα εισοδήματα εξαρτάται πρωτίστως από την πολιτική που το υποστηρίζει.
* Αν συνοδεύεται από πολιτική σκληρής λιτότητας, παραγωγικής απο-επένδυσης, ανοίγματος των αγορών και διάλυσης του «κοινωνικού κράτους» στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», τότε πράγματι οδηγεί στην καταστροφή.
* Αν γίνεται για να χρηματοδοτηθούν η παραγωγή και οι εξαγωγές της, αν συνοδεύεται με ισχυρές πολιτικές κοινωνικής προστασίας και στήριξης του λαϊκού εισοδήματος, τότε ακόμη και μια απρόσμενη μεγάλη υποτίμηση δεν θα επιφέρει σοβαρή ζημιά στην οικονομία και την κοινωνία.
* Αν γίνεται για να χρηματοδοτηθούν η παραγωγή και οι εξαγωγές της, αν συνοδεύεται με ισχυρές πολιτικές κοινωνικής προστασίας και στήριξης του λαϊκού εισοδήματος, τότε ακόμη και μια απρόσμενη μεγάλη υποτίμηση δεν θα επιφέρει σοβαρή ζημιά στην οικονομία και την κοινωνία.
6. Το τραπεζικό σύστημα όμως δεν θα καταρρεύσει;
Το σίγουρο είναι ότι ήδη οι τράπεζες είναι υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία και του νοικοκυριού. Έτσι μπορεί να ελεγχθεί και η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό, που αποτελεί μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.
Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, όπως κι αν την δει κανείς, είναι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή και η μόνη ευκαιρία για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους. Για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα...
Το σίγουρο είναι ότι ήδη οι τράπεζες είναι υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία και του νοικοκυριού. Έτσι μπορεί να ελεγχθεί και η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό, που αποτελεί μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.
Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, όπως κι αν την δει κανείς, είναι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή και η μόνη ευκαιρία για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους. Για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα...
* Ο Δημήτρης Καζάκης είναι οικονομολόγος - αναλυτής.
ΠΗΓΗ: Ας μιλήσουμε επιτέλους!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
LinkWithin
