Τελικά ποιος κέρδισε στις εκλογές;

Βγήκε το βράδυ των εκλογών (χθες) ο πρωθυπουργεύων Γιώργος Παπανδρέου και ανακοίνωσε (μάλλον περιχαρής) πως δεν θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Η μπλόφα έπιασε, το κόμμα συσπειρώθηκε, ο λαγός (βλ Δημαράς δούλεψε άψογα), η πτώση ήταν τέτοια που κράτησε το κόμμα του ΔΝΤ πρώτο στην γενική προτίμηση των Ελλήνων πολιτών… Όλα άψογα… έγιναν και κάποια παιχνίδια με τα spreads για να κερδίσουν οι φίλοι από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού…

Το ζητούμενο, όμως, είναι: Ποιος κέρδισε από αυτές τις εκλογές;

• Μήπως κέρδισε η τοπική αυτοδιοίκηση;
• Μήπως κέρδισαν τα κόμματα, των οποίων όλοι οι εκπρόσωποι είναι ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα;
• Μήπως κέρδισε η οικονομία της χώρας;
• Μήπως κέρδισαν οι πολίτες;

Δυστυχώς, σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν κέρδισε κανείς. Θα έλεγα, μάλλον πως όλοι έχασαν. Και περισσότερο από όλους, έχασαν οι πολίτες. Οι πολίτες το μήνυμα των οποίων και πάλι διαστρεβλώθηκε…

Αποχή ίσον Ανοχή, διατράνωναν από χθες τα αβανταδόρικα ΜΜΕ των μεγαλοκαναλαρχών… «Η αποχή είναι κάτι που θα πρέπει κάποια στιγμή να μας προβληματίσει», ψιθύριζαν στα πάνελ των «σοφών» οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης… Για μία ακόμη φορά, και με ένα πανελλαδικό ποσοστό αποχής να αγγίζει το 50%, οι παπαγάλοι κατάπιαν την καμήλα και αρκέστηκαν στο να διυλίσουν τον κώνωπα… Γνωστή η τακτική για τους παρακοιμώμενους λακέδες της εκάστοτε εξουσίας και για τα μίσθαρνα των ΜΜΕ που προβιβάστηκαν από την αριστερά στο κέντρο, στην δεξιά και γενικότερα, όπου τους καθοδηγεί η κερδοσκοπική (εις βάρος της εθνικής οικονομίας) εργοδοσία τους…

Την ίδια στιγμή, η αποχή στέρησε τη δυνατότητα από μικρά κόμματα και συνδυασμούς, να μπούνε στη μύτη της εξουσίας, να γίνουν παρανυχίδα στα σχέδια των κυβερνώντων και να αλλάξουν τον πολιτικό χάρτη της χώρας, η οποία κυβερνάται από μία θλιβερή κυβέρνηση μειοψηφίας, που θα μείνει στην ιστορία και ως η κυβέρνηση της αποχής…

Κατά γενική ομολογία, από το χθεσινό αποτέλεσμα, κερδισμένο κόμμα (από τα μεγάλα) είναι το ΚΚΕ. Το οποίο ήταν σαφέστατο κατά του μνημονίου. Και δεν είχε αντιμνημονιακό χαρακτήρα μόνο στα λόγια, αλλά και στα έργα, αφού έστω και καθυστερημένα, έστω και με μεγάλα λάθη, έβγαλε στο δρόμο ανθρώπους να διαμαρτυρηθούν για την λαίλαπα της τρόικας, του ΔΝΤ και των «επενδυτών» του Γιώργου… Το ΚΚΕ εισέπραξε αυτό που τόλμησε. Τόλμησε λίγο, εισέπραξε λίγο, σε αντίθεση με τη ΝΔ, που δεν τόλμησε τίποτε πέρα από… λόγια.

Μέσα από το χθεσινό αποτέλεσμα, όμως, ο μεγάλος χαμένος ήταν ο Έλληνας πολίτης, που για μία ακόμη φορά, μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, δεν μπόρεσε να υπερασπισθεί την πολιτική, αλλά κυρίως την φυσική του ύπαρξη…

Προσωπικά, θεωρώ αδιανόητο το γεγονός να στηρίζεται από πολίτες η κυβέρνηση

• Που αφαίρεσε τα ασφαλιστικά δικαιώματα,
• Που αφαίρεσε τα εργασιακά δικαιώματα,
• Που οδηγεί σε μισθούς των 400 ευρώ,
• Που ισοπεδώνει την Υγεία και την Παιδεία,
• Που ανεβάζει σε δυσθεώρητα ύψη το κόστος ζωής (καθημερινά και περισσότερο),
• Που έχει πάρει μία σειρά οικονομικών μέτρων προς τους πολίτες χωρίς να λύνει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας (αφού δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα που είναι το έλλειμμα αλλά αρκείται στο να εξυπηρετεί το χρέος –το οποίο μαθηματικά δεν αποπληρώνεται ούτε σε 50 χρόνια-)

Δεν μπορώ να διανοηθώ πως υπάρχουν πολίτες που στήριξαν με την ψήφο τους τα ανδρείκελα του ΔΝΤ και της τρόικας…

Δεν μπορώ να διανοηθώ πως υπάρχουν συμπολίτες μου που δεν έχουν κατανοήσει που οδηγεί την χώρα αυτό το «πράγμα» που αυτοαποκαλείται κυβέρνηση…

Ίσως, τελικά, θα πρέπει η χώρα να περάσει από μεγάλους κινδύνους, ίσως θα πρέπει οι πολίτες αυτού του δύσμοιρου τόπου να πεινάσουν, να νιώσουν στο πετσί τους τις λαθεμένες επιλογές τους, ίσως θα πρέπει τελικά να «καούμε» για τις επί σειρά δεκαετιών λαθεμένες μας επιλογές, για να κατανοήσουμε το μέγεθος της απάτης αλλά και του λάθους μας…

Τελικά, είμαστε άξιοι της μοίρας και των επιλογών μας…

Κωνσταντίνος

ΠΗΓΗ: Ας μιλήσουμε επιτέλους!