Ψυχή μου σ’ αγαπώ!

Ποιο είναι το πιο σπουδαίο γλυκόλογο ενός ερωτευμένου; Να λέει τον άνθρωπο που λατρεύει ψυχή μου. Με όλη την γκάμα των ερωτικών εκφράσεων: ψυχή μου σ’ αγαπώ, σε λατρεύω, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, - ή απλά: Ψυχή μου…

Το πόση αλήθεια υπάρχει σε αυτό το απλό γλυκόλογο, είναι εντελώς απίστευτο. Το ανθρώπινο ερωτικό ένστικτο, ακόμα και όταν δεν πιστεύει ο άνθρωπος στα ψυχικά μεγέθη, εκφράζεται με ακρίβεια και σοφία. Τι είναι ο άνθρωπός μας, η αγάπη μας, ο έρωτάς μας; Μα, η Ψυχή μας και τίποτα λιγότερο!

Ο μύθος του Έρωτα και της Ψυχής είναι πολύ λίγο γνωστός. Ο μικρός γιος της
Αφροδίτης έχει πάρει εντολή από την μητέρα του να παιδέψει την Ψυχή, γιατί η ομορφιά της επισκίαζε τη θεά. Ο Έρωτας – μετά από πολλές περιπέτειες, παντρεύεται την Ψυχή, αλλά ξέρετε τι μορφή παίρνει ο πανέμορφος Έρωτας για την καλή του; Αυτήν του Δράκου! Την κρατάει τυραννισμένη, φυλακισμένη και μακριά από τις αδελφές της (τις άλλες Ψυχές!!!!!!!!!) Στα μεταξύ τους παθιασμένα ερωτικά παιχνίδια, που περιλαμβάνουν μυστικά, προδοσίες, ψέματα, εξουσία, ο Έρωτας καίγεται από την Ψυχή και η Ψυχή λαβώνεται από τα βέλη του, χωρίς κανείς από τους δυο να φταίει…

Κάποια στιγμή και ο Έρωτας και η Ψυχή χτυπιούνται από τον Λήθαργο, και όλοι νομίζουν ότι έχουν πεθάνει! Αλλά βέβαια, ζουν…Μετά από πολλά βάσανα και πολλές περιπέτειες ο Δίας δίνει λύση στο δράμα τους, επιτρέποντάς τους να παντρευτούν και να φέρουν στον κόσμο τον καρπό της ένωσής τους, που είναι ένας γιος με το όνομα Φιλήδονος! Πρόκειται για μια βαθιά αλληγορία της ανθρώπινης περιπέτειας όχι μόνον με τον Έρωτα, αλλά και με τη λήθη και με τον ίδιο τον θάνατο.

Όταν ένας άνθρωπος, γυναίκα ή άντρας, λέει τον άλλον Ψυχή μου, παίρνει τη θέση του Έρωτα…η Ψυχή δεν αγαπάει Ψυχή. Η Ψυχή αγαπάει τον Έρωτα…Γιατί; Μα, γιατί η Ψυχή είναι μία στην πραγματικότητα. Την μοιράζονται όλοι οι άνθρωποι, όπως όλο το νερό του κόσμου είναι ένα, αλλά μοιράζεται σε σταγόνες…Κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι της μεγάλης Ψυχής, δεν είναι χωριστός.

Όταν ένας άνθρωπος έχει την μεγάλη τύχη να είναι ερωτευμένος, αναγνωρίζει στον άλλον τον ίδιο του τον εαυτό και στην αγάπη που τους ενώνει, αναγνωρίζει τον Έρωτα με τη θεϊκή μορφή του Άντρα της Ψυχής. Προσοχή όμως: ο Έρωτας μπορεί να έχει τη μορφή του Δράκου. Να παριστάνει τον άγριο, τον δυνάστη, τον αιμοβόρο. Δεν είναι. Είναι απλά μια μορφή που παίρνει ο Έρωτας για να δοκιμάσει την Ψυχή, μέχρι να μη χρειάζεται καμία δοκιμασία, μέχρι να ανέβουν στον Όλυμπο και να ενωθούν για πάντα.

Η ένωση του Έρωτα με την Ψυχή διώχνει τον λήθαργο. Θυμίζει στην Ψυχή ότι δεν ανήκει σε αυτά τα ερημικά δωμάτια της Γης, που είναι μια φυλακή, αλλά στα ουράνια δώματα. Ο ανθρώπινος έρωτας, η ένωση δυο ανθρώπων με τα δεσμά αυτού του «δράκου» φέρνει ελευθερία και μνήμη . Ο άνθρωπος δεν έχει τίποτα να μάθει, γιατί τα ξέρει όλα. Πρέπει απλά να τα θυμηθεί. Τότε τα μάγια λύνονται και ο «δράκος» δείχνει τη γλυκιά του μορφή, ανεβάζοντας στον ουρανό τη λατρεμένη του Ψυχή.

Ένας Άντρας και μια Γυναίκα δεν είναι τίποτα λιγότερο από θεοί…Ας το σκεφτούμε αυτό την επόμενη στιγμή, όταν θα μπορούμε να κοιτάξουμε τα μάτια του ανθρώπου που αγαπάμε. Αυτός ο άνθρωπος, ο σύντροφος μας, είναι η ελευθερία μας και η αποστολή μας.

http://www.briefingnews.gr/olazoi/item/74118-psuchi-mou-aga