ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ. ΤΟ 2060 ΟΙ (ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ) ΕΛΛΗΝΕΣ (ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ) ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. «Στο 241% του ΑΕΠ μπορεί να φθάσει το χρέος έως το 2060».

 

  Έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους κατέθεσε η Κομισιόν στο Ecofin της προηγούμενης εβδομάδας, μέρος της οποίας αποκαλύπτει το Bloomberg  και το  οποίο  κρύβει πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις για την Ελλάδα.

ΠΡΩΤΟ  ΣΕΝΑΡΙΟ  (ΤΟ  ΕΥΝΟΪΚΟ)  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ.

Σύμφωνα με το  πρώτο  σενάριο που έχει εξετάσει η Κομισιόν, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας θα υποχωρήσουν στο 9,3% το 2020 από 17,5% που αναμένεται ότι θα διαμορφωθούν φέτος. Όμως θα αρχίσουν να αυξάνουν σταδιακά από το 2020 και μετά και ξεπεράσουν το 20% μετά το 2045, ενώ θα αγγίξουν το 20,8% έως το 2060.

Υπενθυμίζεται σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup της προηγούμενης εβδομάδας, οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες θα πρέπει να μειωθούν στο 15% του ΑΕΠ για κάποιο διάστημα και μετά δεν θα πρέπει να ξεπεράσουν το 20% του ΑΕΠ τουλάχιστον μέχρι το 2060.

Σύμφωνα, επίσης, με το πρώτο σενάριο της Κομισιόν, το ελληνικό χρέος θα αγγίξει  το 176,% του ΑΕΠ φέτος, θα υποχωρήσει στο 159,9% του ΑΕΠ το 2020 και θα συνεχίσει να αποκλιμακώνεται αγγίζοντας το 123,1% του ΑΕΠ το 2030 και το 91,6% του ΑΕΠ το 2060. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση το ελληνικό χρέος θα παραμείνει και μετά το 2060 αρκούντως υψηλότερα από το όριο του 60% του ΑΕΠ που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης!

 

ΤΟ  ΔΕΥΤΕΡΟ  ΣΕΝΑΡΙΟ  (ΤΟ  ΔΥΣΜΕΝΕΣ)  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ.
 

Αξίζει, όμως, να εξετάσει κάποιος προσεκτικότερα και το δυσμενές σενάριο -το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποκλειστεί- το οποίο παρουσίασε η Κομισιόν στους υπουργούς Οικονομικών της Ε.Ε.

Βάσει αυτού, το οποίο όπως σημειώνει η Κομισιόν μπορεί να επαληθευτεί εάν οι οικονομικές συνθήκες δεν είναι ευοίωνες, το ελληνικό χρέος θα καταστεί εκρηκτικό στα μέσα της δεκαετίας που ξεκινά το 2030, φθάνοντας στο καταστροφικό 241% του ΑΕΠ το 2060!

Επίσης και πάντα σύμφωνα με το δυσμενές σενάριο, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες θα αγγίξουν το 20% το 2033 και θα εκτιναχθούν στο 56% του ΑΕΠ το  2060.

 

Η  ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ,  ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ,  ΑΡΙΣΤΕΡΗ  ΓΕΝΙΑ  ΤΟΥ  "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ"  ΠΟΥ  ΚΑΤΑΧΡΕΩΣΕ  ΚΑΙ  ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ  ΤΟΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΟ  ΛΑΟ  ΓΙΑ  ΤΑ  ΕΠΟΜΕΝΑ  150  ΧΡΟΝΙΑ.

 ΟΙ  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ  ΚΑΙ  ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ  ΓΟΝΕΙΣ  ΤΟΥΣ 
ΕΙΧΑΝ  ΚΑΤΑΣΦΑΞΕΙ  ΤΟΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΟ  ΛΑΟ  ΤΟ  1944-49. 

 

Θέλουμε ἕνα καλλίτερο μέλλον γιὰ τὰ παιδιά μας

20 Ἰουνίου 2017,

 

  Ἀγαλιώτης Γεώργιος - Φιλονόη

 

ΚΑΝΝΙΒΑΛΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ

«Ζούμε σε μια χώρα δίχως αύριο. Καλλίτερα να μας ενέγραφαν στο ληξιαρχείο ως νεκρούς.»

Κραυγές απελπισίας των νέων μας.
Κραυγές αγωνίας των παιδιών και των εγγονών μας.
Κραυγές μιας τουλάχιστον) γενεάς που δε περιμένει κάτι από την χώρα της.

Τα επίσημα (πάντοτε μαγειρεμένα) στοιχεία αμείλικτα.
Σε ποσοστό 22,5% η ανεργία στην χώρα.
Στις ηλικίες 18-29 τα ποσοστά ξεπερνούν το 50%.
Στο 25% η μερική απασχόληση με εκτίναξη μέσα σε μια δεκαετία.
Στο 33% ο κίνδυνος για φτώχεια.
Φαντασθείτε τα πραγματικά νούμερα που ευρίσκονται!

Με τέτοια ποσοστά για ποιο κοινωνικό μοντέλο μπορεί να γίνει κουβέντα;
Για ποιόν κοινωνικό ιστό μπορούμε να μιλήσουμε;
Πού βαδίζουμε; Πώς διαγράφεται πλέον το μέλλον της χώρας;
Πώς μπορεί να επιβιώσει μια χώρα της οποίας το 60% των νέων 25-29 ετών και το 24% ηλικίας 30-34 ετών ζουν με τους δικούς τους λόγω ανεχείας;
Πώς μπορεί να γίνει παραγωγική μια χώρα η οποία σπαταλά, δεν δίνει δυνατότητες, δεν εκμεταλλεύεται το πιο δυναμικό και παραγωγικό ανθρώπινο δυναμικό της;
Τι ακριβώς συμβαίνει και οι νέοι μας δεν έχουν δουλειά αλλά ούτε ελπίδα;
Για ποιον λόγο τους «ωθούμε» ξεκάθαρα σε μετανάστευση ή «κοινωνικό θάνατο»;

Ας δούμε λίγο το πρόβλημα συνοπτικά αλλά συνολικά.
Η χώρα έχει πλέον των τριών (3) εκατομμυρίων συνταξιούχους πάσης φύσεως και ηλικίας.
Έχει έναν δημόσιο, διεφθαρμένο και αναξιόπιστο «στενό» δημόσιο τομέα στον οποίον απασχολούνται περίπου 600 χιλιάδες, αλλά κι επί πλέον άγνωστο ακριβώς αριθμό (100, 200, 300-400 χιλιάδες εργαζομένων στο «ευρύτερο» δημόσιο (ΔΕΚΟ, «οργανισμοί τύπου Κωπαϊδος» κλπ.).
Άγνωστος επίσης είναι ο αριθμός των σιτιζομένων εμμέσως από το Δημόσιο (ΜΚΟ, σύμβουλοι, επιτροπές, υποεπιτροπές, κρατικά επιχορηγούμενοι οργανισμοί κλπ.)
Έχει περίπου ένα (1) εκατομμύριο ανέργους επισήμως. Το πραγματικό νούμερο ουδείς το γνωρίζει.
Ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας αριθμεί μετά βίας 2,5 εκατομμύρια εργαζομένους και εργοδότες.

Τι συμβαίνει λοιπόν;
Τα 2,5 εκατ. καλούνται να «σιτίσουν» τα υπόλοιπα 5 εκατομμύρια πλέον του μη ενεργού πληθυσμού. Δηλαδή απαιτείται να εργάζεται ένας για να «ζούν» από αυτόν άλλοι τέσσερις. Αυτός ο ένας να δουλεύει για πέντε!

Ας το πάμε λίγο πιο βαθειά με ερωτοαπαντήσεις.
Πόση περίπου είναι η μέση σύνταξη; Γύρω στο χιλιάρικο.
Πόσο περίπου είναι ο μέσος μισθός; Γύρω στα εξακόσια.
Πόση περίπου είναι η μέση σύνταξη στο δημόσιο; Πάνω από χιλιάρικο.
Πόση η μέση σύνταξη στον ιδιωτικό τομέα; Κάτω από εξακόσια.
Πόσος περίπου ο μέσος μισθός στο Δημόσιο; Περίπου στο χιλιάρικο.
Πόσος ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα; Κάτω από εξακόσια.

Οι ερωτήσεις που δείχνουν το «παράδοξο» της χρεωκοπίας της χώρας, περιγράφοντας ταυτόχρονα τον βιασμό κάθε οικονομικού και κοινωνικού ορθολογισμού, θα μπορούσαν να είναι ατελείωτες. Παραθέτω ένα μικρό μόνον δείγμα.
Πόσοι παίρνουν σύνταξη χωρίς να έχουν πληρώσει εισφορές; Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο.
Πόσοι παίρνουν σύνταξη μεγαλύτερη από τον μισθό τους; Περισσότεροι από τους μισούς.
Πόσοι παίρνουν σύνταξη χωρίς να είναι σε ηλικία πραγματικής συνταξιοδοτήσεως; Περισσότεροι από 550 χιλιάδες.
Πόσοι παίρνουν αναπηρική σύνταξη χωρίς να είναι ανάπηροι; Περισσότεροι από 400 χιλιάδες. Ακόμη και σήμερα η συγκεκριμένη «βιομηχανία» καλά κρατεί.
Πόσοι έχουν πάρει εφάπαξ ή εξακολουθούν και παίρνουν χωρίς να πληρώσουν μία; Σχεδόν οι μισοί σημερινοί συνταξιούχοι.
Πώς γίνεται ο μισθωτός των 500 ευρώ να πληρώνει τον συνταξιούχο των 1.000 ευρώ;
Μέσω των φόρων στο 100%.

Όσο πιο πολύ εμβαθύνουμε στο πρόβλημα, περιγράφοντας την κατάσταση, τόσο πιο πολύ βλέπουμε αυτό που εκφράζουν οι νέοι μας ως μια «κραυγή απελπισίας».
Οι συντάξεις είναι δυσανάλογα μεγάλες των μισθών. Στον δημόσιο τομέα υπάρχει πλήρης αναντιστοιχία, ενώ στην αντιδιαστολή-σύγκριση δημοσίου και ιδιωτικού τομέως υπάρχει «φονικό» χάσμα χρεωκοπίας. Εργαζόμενοι με μισθούς που καλούνται να πληρώνουν το τριπλάσιο (σε φόρους) για τους συνταξιούχους μπαμπάδες, μαμάδες, παπούδες, γιαγιάδες.

Γιατί στέκεται ακόμη το εξωφρενικό αυτό σύστημα και δεν έχει ακόμη καταρρεύσει;
Γιατί απλούστατα όλα τα βάρη καλούνται να πληρωθούν μέσω φορολογίας-προϋπολογισμού. Τα δανεικά τελείωσαν, χρεωκοπήσαμε. Πρέπει να τα καλύπτουμε μόνοι μας.

Έτσι έφθασαν οι φόροι στον ιδιωτικό τομέα στο 82%, οι ασφαλιστικές εισφορές στο 50% και βάλε (σύνολο), οι φόροι στην βενζίνα στο 67%, οι φόροι στα καπνά στο 90%.
Έτσι μπήκε ο Ε.Ν.Φ.Ι.Α, έτσι μηδενίσθηκε το αφορολόγητο κ.ο.κ

Ποιοί πραγματικά στραγγαλίζονται και πληρώνουν περισσότερα είναι παραπάνω από εμφανές. Φυσικά όσο συνεχίζουμε το διαρκές αυτό οικονομικό έγκλημα θα φθάσουμε σε σημεία που ούτε τα φανταζόμαστε (φόρος στους ανέργους, φόρος στον φόρο, φόρος στην αναπνοή).
Αν θέλαμε να αποδώσουμε με μια λέξη αυτό που γίνεται στην χώρα, η κατάλληλη λέξη είναι ο «καννιβαλισμός».

Ξεκάθαρα οι παλαιότερες γενεές καννιβαλίζουν επάνω στις νεώτερες. Αφού εδώ και δεκαετίες φόρτωσαν στους νεωτέρους «τόννους-δισεκατομμυρίων» χρέους, χρέη που θα κληθούν να πληρώσουν στο άμεσο μέλλον, άγνωστο με ποιον τρόπο, εξακολουθούν ακόμη και την υστάτη στιγμή να απαιτούν την καταβολή ποσών-συντάξεων που δεν έχουν την οποιανδήποτε αντιστοιχία με τους υπάρχοντες μισθούς, αλλά ούτε και με τους παλαιούς.

Ταυτόχρονα δίνοντας ψήφο, στήριξη και ανοχή σε διακυβερνήσεις που ασπάζονται πλήρως την διαιώνιση του καταρρέοντος συστήματος, ρίχνουν ηθελημένα στο πυρ το εξώτερον τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Την ίδια στιγμή νίπτουν τας χείρας των, ρίχνοντας «κατάρες» στους πολιτικούς που οι ίδιοι εξέθρεψαν και βοήθησαν – βοηθούν για να φθάσουμε σε αυτό το σημείο και μαθαίνουν στα παιδιά τους μόνο να απαιτούν, να μην προσπαθούν να γίνουν καλλίτεροι, να ζητούν αμοιβή χωρίς μόχθο και γενικά να εχθρεύονται ο,τιδήποτε είναι δυνατόν να απειλήσει το υπάρχον σάπιο σύστημα.

Οι καννίβαλοι τρών τα παιδιά των άλλων καννιβάλων και εκπαιδεύουν τα παιδιά τους στο να κάνουν το ίδιο στο μέλλον, προσφέροντας ως αντάλλαγμα θαλπωρή και χαρτζιλίκι.

Ορισμένοι μάλιστα «κρατικά σιτιζόμενοι» καννίβαλοι έχοντας χάσει κάθε έννοια ορθολογισμού και λογικής, χαμένοι μέσα στην ιδεολογική σύγχυση ή θέλοντας «πανέξυπνα» (όπως έκαναν πάντα) να προσφέρουν υπηρεσίες στο «σύστημα», κατηγορούν όσους από τους νέους μας βλέπουν το αδιέξοδο, γνωρίζουν τις δυνατότητές τους, θέλουν το καλλίτερο για αυτούς, δεν θέλουν να «προσκυνήσουν» αλλά να «πετάξουν» ελεύθερα κάπου, όπου τους σέβονται, έχουν δυνατότητα να δημιουργήσουν και να είναι επί τέλους ελεύθεροι, αποκαλώντας τους «προδότες».
Οι αρχικαννίβαλοι αποκαλούν όσα από τα παιδιά μας θέλουν την ελευθερία τους προδότες!

Χρειάζεται όλοι να προβληματισθούμε. Ο κόμπος έχει φθάσει στο κτένι. Το τελευταίο στάδιο της καταρρεύσεως φαίνεται πως θα μας βρεί όλους απροετοίμαστους. Όλοι μας γνωρίζουμε πως αυτό που έχουμε δημιουργήσει και ανεχόμαστε είναι σάπιο, αναξιοκρατικό, άδικο και ανελεύθερο. Πρέπει να βρούμε τα κουράγια και το σθένος να αντιμετωπίσουμε τον εαυτόν μας. Είναι εμφανές πως διαπράττουμε διαχρονικό και κατ’ εξακολούθηση έγκλημα κατά των παιδιών μας.

Είναι άμεση ανάγκη να δόσουμε χώρο και στήριξη σε αυτούς που θα τολμήσουν να μας «ξυπνήσουν» λέγοντας την αλήθεια, προτείνοντας επώδυνες για εμάς αλλά πραγματικές λύσεις.
Πρωτίστως βέβαια να απομονώσουμε και να «τιμωρήσουμε» πολιτικά όλους τους αρχικαννιβάλους που έχουν το θράσος να εκστομίζουν τέτοιους χαρακτηρισμούς όπως «προδότης» για τα παιδιά μας. Η αυτοκριτική και η αυτοεκτίμηση θα μας βοηθήσει να βρούμε τον δρόμο για να δόσουμε σε αυτά τα απελπισμένα παιδιά διέξοδο.

Στο κάτω κάτω της γραφής δεν ζητούν κάτι άλλο παρά να έχουν έστω μιαν ελπίδα να επιβιώσουν.
Αν μπορούν να επιβιώσουν θα μείνουν στην Πατρίδα και έτσι θα χαρούμε τα εγγόνια μας.
Ας θυσιάσουμε κάτι από το δικό μας σήμερα για αυτά. Έτσι κι αλλιώς για αυτά «υποτίθεται» πως αγωνιζόμαστε και μοχθούμε καθημερινά. Για να έχουν αυτά ένα καλλίτερο αύριο.

Ας σταματήσουμε λοιπόν το καννιβαλισμό επάνω στο παρόν και το μέλλον τους, ας απομονώσουμε τους αρχικαννιβάλους και ας αποδείξουμε στους εαυτούς μας επάνω από όλα, αλλά και στα παιδιά μας, πως μπορούμε να αλλάξουμε το μέλλον τους, μαθαίνοντας από τα τραγικά λάθη μας!

Δεν θέλουμε ούτε καννιβάλους ούτε προδότες!
Θέλουμε ένα καλλίτερο μέλλον για τα παιδιά μας!

 

 

«Ἡ ἀργία ἐγέννησε τήν πενίαν.

Ἡ πενία ἔτεκεν τήν πείναν.

Ἡ πείνα παρήγαγε τήν ὄρεξιν.

Ἡ ὄρεξις ἐγέννησεν τήν αὐθαιρεσίαν.

Ἡ αὐθαιρεσία ἐγέννησε τήν ληστεία.

Ἡ ληστεία ἐγέννησε τήν πολιτική.

Ἰδοῦ ἡ αὐθεντική καταγωγή τοῦ τέρατος τούτου….»

Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης (Οἱ ἔμποροι τῶν ἐθνῶν)

 

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ