Ο ΓΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΓΚΙΓΙΩΜ ΦΑΙΥ: "ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΛΑΩΝ".

                        

Το  παρακάτω  άρθρο  γράφτηκε το 2016 από τον Γάλλο διανοούμενο Guillaume Fay σχετικά με τη σιωπηρή «γενοκτονία» των Ευρωπαίων που συντελείται μέσω της μεταναστευτικής κρίσης. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος και συγγραφέας υπήρξε συνιδρυτής της γαλλικής «Νέας Δεξιάς» από την οποία αποχώρησε λόγω της διαφωνίας του με τις "αντισημιτικές" προκαταλήψεις και στηρίζει κριτικά το Εθνικό Μέτωπο και τη Μαρίν Λεπέν.
"Καταστροφή της μετάδοσης του πολιτισμού στην εκπαίδευση. Κατηγορώντας την Ιστορία της Γαλλίας, διαλύοντας τη διδασκαλία των ελληνικών και των λατινικών, κατεδαφίζοντας τη γραμματική και την ορθογραφία, υποβαθμίζοντας τη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας και προωθώντας και επαινώντας τους πολιτισμούς των μεταναστών – ισλαμικό, αφρικανικό και άλλους. Αυτή η απογαλλοποίηση είναι κρατική πολιτική".

  
 ΕΤΣΙ  ΘΕΛΟΥΝ  ΤΟΥΣ  ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ  ΑΝΔΡΕΣ  Ο  ΣΟΡΟΣ  ΚΑΙ  Ο  ΡΟΤΣΙΛΝΤ.

 

ΤΟ  ΑΡΘΡΟ  ΤΟΥ  ΓΑΛΛΟΥ  ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ

Τα ευρωπαϊκά έθνη είναι θύματα μιας συγκαλυμμένης απόπειρας γενοκτονίας, μιας δημογραφικής και πολιτιστικής εξάλειψης, που καθοδηγείται από τη δική τους εθνομαζοχιστική και ξενόφιλη ελίτ. Κάτι που αποτελεί πρωτιά στην ανθρώπινη Ιστορία.

Αν και στολισμένος με «αντιρατσιστική» ιδεολογία, ο στόχος που επιδιώκεται είναι καθαρά φυλετικός και ρατσιστικός: η σταδιακή εξάλειψη των αυτόχθονων Ευρωπαίων.

Οι οποίοι εξαλείφονται με πέντε τρόπους:

■ Προωθώντας τη μετανάστευση μη Ευρωπαίων εποίκων,

■ Αποθαρρύνοντας τους αυτόχθονες να αυξήσουν τα ποσοστά γεννήσεων και τιμωρώντας τη μεσαία τάξη.

■ Προκαλώντας την εξορία νέων εγχώριων δυνάμεων με τα τιμωρητικά φορολογικά μέτρα και με την ανεργία.

■ Ευνοώντας κοινωνικά, οικονομικά, νομικά και πολιτιστικά τους μη ευρωπαϊκούς πληθυσμούς εις βάρος των γηγενών.

■ Ποινικοποιώντας και τιμωρώντας κάθε αντίλογο στη συνολική ιδεολογία και πραγμάτωση της «μεταναστοφιλίας».



Μερικοί ευκολόπιστοι «δεξιοί» ισχυρίζονται ότι το «σύστημα», η εξουσία, το κράτος, οι αρχές της Ε.Ε., όλοι είναι ανίκανοι να σταματήσουν τη μαζική και ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Ανίκανοι; Οχι βέβαια. Είναι πολύ ισχυροί και αρκετά αποτελεσματικοί στην επίτευξη του στόχου τους: στην εθνοκάθαρση της Ευρώπης.

Στη Γαλλία η τροτσκιστική ιδεολογία διαδραματίζει κεντρικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια. Η αστική τάξη και το αριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα και οι σύμβουλοί του, το think tank Terranova (Νέα Γη ή Νέα Χώρα ή Νέος Λαός) είναι οι αιχμές του δόρατος. Ενας από τους ηγέτες του δήλωσε πρόσφατα ότι δεν θα πρέπει να ανησυχούμε πολύ για το Εθνικό Μέτωπο γιατί δεν θα καταφέρει να έρθει στην εξουσία για δημογραφικούς λόγους. Αυτή είναι μια λεπτή, κυνική, συνειδητή στρατηγική. Οι «κακοί» μη επιδεχόμενοι «διόρθωσης ψήφου» ψηφοφόροι θα εξαφανιστούν και στη θέση τους θα έρθουν νέοι. Αυτή η εθνοτική «μεγάλη αντικατάσταση» είναι αυτό ακριβώς που θέλουν.

Το ότι το Ισλάμ είναι σεξιστικό, αντιδραστικό, αντιδημοκρατικό κ.λπ. δεν αποτελεί πρόβλημα για τους «αριστερούς» «δημοκράτες». Μία εμμονή έχουν, και αυτή είναι η εξάλειψη των ευρωπαϊκών εθνικών πληθυσμών. Θα ρωτήσει κάποιος: Μα αυτή η «διεθνιστική» ιδεολογία δεν είναι αυτοκτονική ακόμη και για εκείνους που την υποστηρίζουν; Ναι. Αλλά και τι έγινε; Δεν τους νοιάζει. Επειδή είναι μηδενιστές. Ο στόχος τους είναι να καταστρέψουν αυτό που μισούν –-τον ευρωπαϊκό πολιτισμό- και να οικοδομήσουν έναν «νέο κόσμο», στον οποίο οι ίδιοι δεν πιστεύουν.



         ΕΤΣΙ  ΘΕΛΕΙ  ΤΙΣ  ΕΥΡΩΠΑΙΕΣ  ΓΥΝΑΙΚΕΣ 
               Η  ΝΕΑ  ΤΑΞΗ  ΤΟΥ  ΡΟΤΣΙΛΝΤ

Οι στρατηγικοί άξονες της Μαλακής Γενοκτονίας.

Τα μέσα που χρησιμοποιούνται –ένας συνδυασμός ιδεολογικών, οικονομικών, δικαστικών και αστυνομικών μέτρων– είναι τα εξής:

■ Ενθάρρυνση της μετανάστευσης. Αφήστε τον αποικισμό να συμβεί ή κυνικά προωθήστε τον με κάθε μέσο. Η «μεταναστευτική» ή «προσφυγική» κρίση είναι η πιο πρόσφατη απόδειξη. Τρέχει με μεγάλες ταχύτητες. Επειτα από 30 χρόνια μετανάστευσης (ως διαρροή) έρχεται μια πλημμύρα εκατομμυρίων μεταναστών, υπό τον ανθρωπιστικό όρο «πρόσφυγες». Οι ευρωπαϊκές Αρχές δεν είναι «ανίκανες» να σταματήσουν τις μεταναστευτικές «προσφυγικές» ροές. Αντίθετα, θέλουν να τις αυξήσουν. Οποιαδήποτε απέλαση θεωρείται αδύνατη.

■ Προώθηση της ισλαμοποίησης. Οτιδήποτε μουσουλμανικό είναι ιερό και ανέγγιχτο από τις Αρχές, παρά τις ισλαμικές επιθέσεις στην Ευρώπη και τη στρατιωτική στάση έναντι του ISIS. Η ευνοιοκρατία προς το Ισλάμ αποτελεί κρατική πολιτική. Και, κατά συνέπεια, η «ισλαμοφοβία» είναι ένα κορυφαίο αμάρτημα, ένα ασυγχώρητο έγκλημα.

■ Φτωχοποίηση και υπερφορολόγηση της αυτόχθονης εργατικής τάξης και της μεσαίας τάξης. Κάντε τους να πληρώνουν για τους άλλους. Ολες οι δημοσιονομικές πολιτικές της σοσιαλιστικής κυβέρνησης στη Γαλλία έχουν την ίδια κατεύθυνση: επιδόματα και παροχές για τους λαθρομετανάστες (λειτουργούν ως αντλία αναρρόφησης) που χρηματοδοτούνται από αυξανόμενες απαιτήσεις προς τους γηγενείς Γάλλους.

■ Εφαρμογή πολιτικών κατά της οικογένειας και κατά των γεννήσεων. Αποδομώντας το σύστημα των οικογενειακών επιδομάτων, η κυβέρνηση κατάφερε να μειώσει το ποσοστό γεννήσεων των γηγενών Γάλλων το 2015. Ηταν υπολογισμένο. Η μεγάλη οικογένεια Γάλλων απογόνων δεν είναι πολύ δημοφιλής.


 
ΤΑ  ΜΟΝΤΕΡΝΑ  ΖΕΥΓΑΡΙΑ  ΣΤΗΝ  ΝΕΑ  ΤΑΞΗ

■ Πρακτική θετικών διακρίσεων. Είναι η προτίμηση αλλοδαπών στην απασχόληση στο όνομα του «αντιρατσισμού». Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και οι δημόσιες υπηρεσίες ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν συστηματικά χαμηλής ειδίκευσης εργαζομένους.

■ Εξασφάλιση ότι θα υπάρχει δικαστική ατιμωρησία των αλλοδαπών παραβατών. Αυτή η πολιτική στη Γαλλία, που εγκαινιάστηκε πριν από τουλάχιστον 30 χρόνια, τονίστηκε με τον διορισμό της Taubira στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Ο ιδεολογικός (ή μάλλον σχιζοφρενικός) προσανατολισμός της αριστερής υπουργού με καταγωγή από τη Γουιάνα ήταν απολύτως σαφής: Εχθρότητα προς οτιδήποτε χαρακτηρίζεται γαλλοευρωπαϊκό.


ΟΙ  ΡΟΤΣΙΛΝΤ  ΚΑΙ  ΣΟΡΟΣ  ΔΙΑΛΥΟΥΝ  ΤΗΝ  ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ  ΣΤΗΝ  ΓΑΛΛΙΑ.  ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ  ΓΙ  ΑΥΤΟ  ΕΝΑΣ  ΓΑΛΛΟΣ.

■ Καταστροφή της μετάδοσης του πολιτισμού στην εκπαίδευση. Κατηγορώντας την Ιστορία της Γαλλίας, διαλύοντας τη διδασκαλία των ελληνικών και των λατινικών, κατεδαφίζοντας τη γραμματική και την ορθογραφία, υποβαθμίζοντας τη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας και προωθώντας και επαινώντας τους πολιτισμούς των μεταναστών – ισλαμικό, αφρικανικό και άλλους. Αυτή η απογαλλοποίηση είναι κρατική πολιτική.

■ Καταστολή και τιμωρία κάθε αντίστασης στην κυρίαρχη ιδεολογία. Στη «ζούγκλα» του Καλέ και στις γύρω περιοχές οι παράνομοι μετανάστες που διαπράττουν παραβιάσεις μένουν ατιμώρητοι. Οι Γάλλοι που αντιστέκονται, διαδηλώνουν και προσπαθούν να προστατεύσουν τον εαυτό τους δέχονται τα κλομπ των ΜΑΤ, φυλακίζονται και διώκονται. Η καταστολή ενάντια σε όποιον διαμαρτύρεται πηγάζει από την ίδια λογική: όποιος υπερασπίζεται τη γαλλική ταυτότητα απειλείται και τιμωρείται από το «γαλλικό» κράτος. Η ίδια καταστολή παρατηρείται στα μέσα ενημέρωσης, έντυπα, οπτικοακουστικά μέσα ή στο διαδίκτυο. Τα δικαστήρια και η αστυνομία είναι ανεκτικά προς τον εισβολέα και κατακτητή και ανελέητα προς την αντίσταση. Μπορείς να πεις ότι βρισκόμαστε μπροστά στην αναβίωση ενός «Συνδρόμου Βισί».

Δωσίλογοι εναντίον αντιστασιακών. Και τα δύο στρατόπεδα είναι αρκετά καλά καθορισμένα. Το κράτος, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η Δικαιοσύνη και οι Αρχές επιβολής του νόμου έχουν αναλάβει την αποστολή της εξουδετέρωσης της αντίστασης των αυτόχθονων πληθυσμών.
Κάνουν λάθος όμως αν πιστεύουν ότι έχουν κερδίσει.

Οι αντιστασιακοί έχουν περισσότερες πιθανότητες να υπερισχύσουν, επειδή υποκινούνται από την πίστη στις ρίζες τους, ενώ οι δωσίλογοι υπόκεινται σε αφεντικά που μπορούν ακόμα να προδώσουν...

 

 

 

 

 

 

 

 

    Ο  ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ  ΤΟΥ  ΠΑΠΑ.  ΕΔΩ  ΦΑΙΝΕΤΑΙ  Η  ΚΟΙΝΗ  ΡΙΖΑ  ΤΟΥ  ΠΑΠΑ  ΚΑΙ  ΤΟΥ  ΡΟΤΣΙΛΝΤ,  ΣΤΟΙΧΕΙΟ  ΠΟΥ  ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ  ΜΕ  ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ  Ο  ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ  ΣΤΟ  ΒΙΒΛΙΟ  ΤΟΥ  "ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ  ΙΔΕΑΛΙΣΜΟΣ".

 

 

 

Πέρασαν  δύο  ημέρες  μετά  την  σφαγή  στο  Μάντσεστερ.  Οι  ελληνικές,  οι  αμερικανικές  και  οι  ευρωπαϊκές  εφημερίδες,  καμία  τους   δεν είχε  στο πρωτοσέλιδό της άρθρο σχετικό με την σφαγή στο Μάντσεστερ.

Το θέμα έχει σχεδόν ξεχαστεί.

Με το νεανικό αίμα νωπό ακόμα, αυτές οι ύαινες της «ενημέρωσης» κάνουν το παν για να ξεχαστεί το έγκλημα.

Το βάρος πλέον των Μέσων Μαζικής Αποχαύνωσης έχει πέσει στην ωραιοποίηση του Ισλάμ, στην καταδίκη της «ισλαμοφοβίας» και σε κάποιες σκόρπιες συνεντεύξεις γονιών που τα παιδιά τους σώθηκαν από το μακελειό του φανατικού μωαμεθανού.
Σαν να γλύτωσαν από κάποιο ναυάγιο ή κάποιο ακραίο καιρικό φαινόμενο.

Αυτό ήταν.

Φανταστείτε να είχαμε φόνο ενός έστω, ανθρώπου από «ακροδεξιό», «ναζί», «ρατσιστή» κλπ.

Πόσες συνεντεύξεις, πόσες πορείες, πόση έμφαση στην τραγική μάνα που έχασε το παιδί της, πόσα ντοκιμαντέρ, πόσες ταινίες, πόσες εκκλήσεις για μαζικό πογκρόμ εναντίον των «εχθρών της δημοκρατίας» και τσάκισμα του «φασισμού», πόσοι «σκληροί» νόμοι, πόσες φυλακίσεις, πόσες κατηχήσεις στα σχολεία. Αυτά δεν ζούμε τα τελευταία χρόνια;

 

Το Χόλιγουντ και γενικότερα η βιομηχανία του θεάματος (μουσική, τηλεόραση, εμπορική διαφήμιση) είναι μία καλοστημένη και χρυσοπληρωμένη μηχανή προπαγάνδας που δείχνει να στηρίζει ή και να βλέπει ακόμα «προφητικά» (για να μην πούμε ότι κατασκευάζει), κάθε επιμέρους δράση της Νέας Τάξης.
Η Νέα Τάξη προκειμένου να απαλλαγεί από την «παλαιά», ροκανίζει τους πυλώνες της ανθρώπινης ταυτότητας προκειμένου να ασκεί καλύτερο έλεγχο στις μάζες. Για αυτό συστηματικά αποδομεί : την θρησκεία (ή την πίστη στον Θεό), την οικογένεια, την φυλή, το έθνος και εσχάτως και το φύλο. Το όραμά των κέντρων αυτών είναι ο υποβιβασμός του ανθρώπου σε ένα ον χωρίς ταυτότητα που καταναλώνει και χειραγωγείται εύκολα. Φυσικά, ο στόχος είναι ειδικά ο δυτικός λευκός άνθρωπος.

ΔΥΟ  ΕΠΙΚΑΙΡΑ  ΑΡΘΡΑ  ΤΟΥ  «ΚΟΚΚΙΝΟΥ  ΟΥΡΑΝΟΥ».

 

ΜΕΤΑ  ΤΗΝ  ΣΦΑΓΗ  ΣΤΟ  ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ  ΘΑ  ΑΛΛΑΞΕΙ  ΤΙΠΟΤΕ;  ΜΠΑ,  ΠΕΣΕ  ΚΑΙ  ΚΟΙΜΗΣΟΥ…

 

 

Τετάρτη, 24 Μαΐου 2017

 

 

 

«Το αύριο και το αύριο και πάλι το αύριο, σέρνεται με το μικρό του βήμα…. Και όλα τα χτες μας φώτιζαν τρελούς στον δρόμο τους για τη σκόνη του θανάτου...» - Μάκβεθ

 

Όταν συμβαίνουν τέτοιου είδους πράγματα όπως η βομβιστική επίθεση στο Μάντσεστερ, υπάρχει μια άμεση «καταιγίδα» στο διαδίκτυο από άρθρα, αναφορές, εκπομπές, βιντεάκια και μιμίδια. Κάποια από αυτά ενημερώνουν, πολλά από αυτά επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια και είναι περιττά, και κάποια άλλα απλώς και μόνο τρέφουν την «οργή». Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι πολλά από αυτά προσπαθούν να σας πουν τι να σκεφτείτε και τι να αισθανθείτε σε μια περίπτωση όπου ο Κοινός Νους και το φυσικό συναίσθημα θα έπρεπε να είναι ο καλύτερος οδηγός σας.

 

Στα ελεγχόμενα media τα πράγματα πηγαίνουν όπως το περιμέναμε. Άκουγες π.χ στο BBC Radio 5 μετά την σφαγή, το ίδιο εκείνο ύφος των ραδιοφωνικές εκπομπών «ενημέρωσης» της Μόσχας στη δεκαετία του 1980. Και τα δύο είχαν την ίδια ζοφερή κενότητα ανθρώπων που απλά ακολουθούσαν ένα σενάριο ή κάποιες ακριβείς άκαμπτες κατευθυντήριες γραμμές τις οποίες έπρεπε να ακολουθούν πιστά ξανά και ξανά.

 

Είναι ξεκάθαρο ότι οποιοσδήποτε κρατικός ή εταιρικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας θέλει να σου περάσει ένα συγκεκριμένο τρόπο να «σκέφτεσαι» μετά από κάθε τέτοιο περιστατικό, επειδή οι ίδιες φράσεις και τα ίδια αποσπάσματα "πληροφοριών" επανεμφανίζονται. Εκείνο το βράδυ της σφαγής οι οδηγίες έλεγαν ότι έπρεπε πάση θυσία να περάσει ένα μήνυμα ενός «θετικού και ευαίσθητου ισλάμ», όσο το δυνατόν περισσότερο.

 

 

Η «είδηση» που έπρεπε να γίνει “viral” και να περάσει το μήνυμα στις μάζες ήταν ότι «μουσουλμάνοι ταξιτζήδες δεχόντουσαν να πάνε δωρεάν ανθρώπους στα σπίτια τους». [Στην πραγματικότητα επρόκειτο για έναν Σιχ ταξιτζή που τα media τον έκαναν μουσουλμάνο και μάλιστα «(πολλούς) μουσουλμάνους»!]. Αυτό σαφώς εξυπηρετούσε την ατζέντα του BBC. Ένα άλλο δείγμα ήταν να δείχνουν συνεχώς έναν συναισθηματικά αναστατωμένο μουσουλμάνο πατέρα που ανησυχούσε για την κόρη του, που είχε πάει κι αυτή στη συναυλία της Ariana Grande. Το όνομά του ήταν Imran, ένα αρκετά γνωστό μουσουλμανικό όνομα για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, το οποίο ήταν να περάσει μέσα μας το μήνυμα ότι οι μουσουλμάνοι αφήνουν τις μικρές τους κόρες να πάνε σε τέτοιες συναυλίες και ότι τελικά, είδατε «όλοι είμαστε στην ίδια βάρκα, έτσι δεν είναι;»

 

Στις λιγότερο πολιτικά ορθά πλευρές έχουμε ανθρώπους όπως ο Paul Joseph Watson, η Katie Hopkins, ο Tommy Robinson κλπ., να γράφουν, να τουιτάρουν και να κάνουν podcasting για το πώς είναι «επιτέλους καιρός» να θυμώσουμε και μπλα, μπλα, μπλα. Βγαίνει μια κραυγή του στυλ «δεν μπορούμε να το ανεχτούμε αυτό πια» και ότι πρέπει να «ξεσηκωθούμε» και τα λοιπά.

 

Κατά μία έννοια, αυτή η πλευρά είναι εξίσου ανόητη με την άλλη πλευρά. Γιατί; Επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι δεν βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας Μεγάλης Επανάστασης ενάντια στα κακά που έχει φέρει η μαζική μετανάστευση, η ισλαμοποίηση και η πολυπολιτισμικότητα.

 

Στην πραγματικότητα, αυτές οι δύο τάσεις - η ηρεμιστική τάση "όλοι είμαστε ένα" και η τάση "έχουμε τελικά ξεπεράσει τα όρια" – μπορούμε να πούμε ότι συνεργάζονται. Η μία εργάζεται για να ηρεμήσει και να μπερδέψει τον αφελή και τον θυμωμένο, ενώ η άλλη επιτρέπει σε εκείνους που δεν μπορούν να ηρεμήσουν να εξουδετερώνουν ακίνδυνα τον θυμό τους ασχολούμενοι σε ατελείωτους κενούς χώρους, σε θαλάμους ηχώ και στους παραμορφωτικούς καθρέφτες του Διαδικτύου. Ο χρόνος και το ξέσπασμα μέσω θυμωμένων μιμιδίων είναι ένας μεγάλος θεραπευτής.

 

"Όχι άλλα Manchesters! Όχι άλλα Παρίσια! Όχι άλλες Νίκαιες!...τέλος πάντων, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη σφαγή".

 

Οι άνθρωποι είναι θυμωμένοι και ίσως περισσότεροι άνθρωποι να είναι θυμωμένοι αυτή τη φορά από την τελευταία φορά και, ποιος ξέρει, ίσως μερικοί από αυτούς παραμείνουν ακόμα θυμωμένοι για λίγο καιρό περισσότερο.

 

Η πραγματικότητα όμως είναι ότι δεν είμαστε κοντά στο να κάνουμε κάτι για αυτό το πρόβλημα. Ουσιαστικά, θα πρέπει να περιμένουμε τα πράγματα να γίνουν πολύ χειρότερα, πολύ πιο δυσλειτουργικά και πολύ πιο χάλια οικονομικά. Μόνο τότε ίσως υπάρξει μια πιθανότητα οι μαζικοί βιασμοί 1.400 νεαρών αγγλίδων στο Rotherham ή η ανατίναξη ορισμένων νεαρών οπαδών της Ariana Grande σε μια συναυλία της, να προκαλέσει μια πραγματική αλλαγή. Μέχρι τότε επαναλάβετε τις οδηγίες χρήσης ξανά και ξανά...

 

 

 

 

ΟΙ  ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ  ΖΟΥΝΕ  ΜΕΣΑ  ΣΤΗΝ  ΑΣΦΑΛΕΙΑ. 

Ο  ΑΠΛΟΣ  ΛΑΟΣ  ΠΑΝΤΑ  ΤΗΝ  ΠΛΗΡΩΝΕΙ.

 

O Steven Patrick Morrissey (γεννημένος στις 22 Μαΐου 1959), ο γνωστός τραγουδιστής και τραγουδοποιός, lead singer ενός από τα καλύτερα συγκροτήματα που έβγαλε η Αγγλία, των Smiths, είναι γέννημα θρέμμα του Μάντσεστερ. Ο Morrissey υπήρξε θερμός υποστηρικτής του Brexit, και αν και είναι επικριτικός με τους πολιτικούς γενικότερα, έχει δηλώσει την εκτίμησή του στον Nigel Farage, ενώ είναι γνωστός για τις αρνητικές απόψεις που έχει για τον θεσμό της μοναρχίας. Στην Αμερική υποστήριζε τον Bernie Sanders. Οι απόψεις του και κάποιες εμφανίσεις του (πιο πολύ στο παρελθόν), έχουν πολλές φορές δημιουργήσει "σάλο" στο αγγλικό σύστημα.

 

Morrissey για την σφαγή στο Μάντσεστερ: Οι πολιτικοί λένε λόγια γιατί ζούνε μέσα στην ασφάλεια. Ο απλός λαός πάντα την πληρώνει

 

Έγραψε στην σελίδα του στο Facebook:

 

 

«Γιόρταζα τα γενέθλιά μου στο Μάντσεστερ, καθώς έπεσε η είδηση ​​της βόμβας στο Manchester Arena. Ο θυμός είναι μνημειώδης.

Για ποιο λόγο να σταματήσει αυτό κάποια στιγμή;

 

Η Theresa May λέει ότι τέτοιες επιθέσεις «δεν θα μας σπάσουν», αλλά η δική της ζωή είναι ασφαλής στον αλεξίσφαιρο θόλο που ζει, και δεν χρειάζεται να πάει να αναγνωρίσει νεαρούς ανθρώπους σήμερα στις νεκροψίες του Μάντσεστερ. Επίσης, το "δεν θα μας σπάσει" σημαίνει ότι η τραγωδία δεν θα την σπάσει ή δεν θα σπάσει τις πολιτικές της για τη μετανάστευση. Οι νέοι του Μάντσεστερ έχουν ήδη σπάσει – χάριν της Theresa. Ο Sadiq Khan (ο μουσουλμάνος δήμαρχος του Λονδίνου) λέει ότι «το Λονδίνο είναι ενωμένο με το Μάντσεστερ», αλλά δεν καταδικάζει το Ισλαμικό Κράτος - που έχει αναλάβει την ευθύνη για τη βόμβα. Η Βασίλισσα γίνεται δέκτης παράλογων επαίνων για τα «δυνατά λόγια» της ενάντια στην επίθεση, όμως δεν ακυρώνει το σημερινό πάρτι στον κήπο του παλατιού του Μπάκιγχαμ - για το οποίο δεν επιτρέπεται καμία κριτική στη Βρετανία του ελεύθερου Τύπου.

 

 Ο δήμαρχος του Manchester, Andy Burnham, λέει ότι η επίθεση είναι το έργο ενός «εξτρεμιστή», ενός «ακραίου».

 Ακραίου τι;

 Ενός ακραίου κουνελιού;

 

Στη σύγχρονη Βρετανία όλοι φαίνονται απολιθωμένοι στο να πουν επίσημα αυτά που λέμε όλοι ιδιωτικά. Οι πολιτικοί μας λένε ότι δεν φοβούνται, αλλά δεν είναι ποτέ τα θύματα. Πόσο εύκολο να δηλώνεις άφοβος όταν κάποιος σε προστατεύει από τη φωτιά.
Ο λαός δεν έχει τέτοια προστασία».  Morrissey,  23 Μαΐου 2017.

 

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ