Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ, ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΣΤΟΝ ΧΗΜΙΚΟ, ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. ΣΤΟ ΙΚΟΝΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ «ΚΒΡΝ», ΔΗΛΑΔΗ Kimyasal, Biyolojik, Radyolojik, Nükleer, (ΧΗΜΙΚΟ, ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΡΑΔΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΤΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ).

ΤΟ  ΙΣΡΑΗΛ  ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕ

ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΑ  ΤΟΥΣ  «ΕΛΛΗΝΕΣ 

ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ»  ΤΙ  ΘΑ  ΓΙΝΕΙ,  ΑΝ  Η 

ΤΟΥΡΚΙΑ  ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ  ΠΥΡΗΝΙΚΟ 

ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ.

    Οι Κούρδοι είχαν επανειλημμένα καταγγείλει την Άγκυρα για χρήση χημικών όπλων κατά του άμαχου κουρδικού πληθυσμού.  Τα χημικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν από τους φανατικούς μουσουλμάνους της Συρίας προέρχονται από την Τουρκία και ειδικά εκπαιδευμένοι Τούρκοι πρωτοστάτησαν στην χρήση τους εναντίον του καθεστώτος Άσαντ.

 

         

 

 

      (Από:  nikosxeiladakis.gr)

 

Την αποκάλυψη ότι στην Τουρκία λειτουργεί Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων για επιχειρήσεις χημικού, βιολογικού και πυρηνικού πολέμου, έκανε σε ανύποπτο χρόνο ο Τούρκος δημοσιογράφος ερευνητής, Erka Acar, στην τουρκική εφημερίδα, Bugün, σε αποκλειστικό του δημοσίευμα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα το Κέντρο αυτό για πρώτη φορά άνοιξε τις πύλες του σε κάποιο δημοσιογράφο και όπως αναφέρεται λειτουργεί στην περιοχή του Ικονίου νοτιοδυτικά της Άγκυρας. Το Κέντρο είναι ουσιαστικά απροσπέλαστο από τα ΜΜΕ και καλύπτεται από μεγάλη μυστικότητα όσον αφορά τους επιχειρησιακούς του σχεδιασμούς και την πολύ ειδική εκπαίδευση που παρέχεται στους κομάντος. Η διοίκηση του υπάγεται απ’ ευθείας στο Επιτελείο Στρατού της Τουρκίας και έχει την κωδική ονομασία, «KBRN», από τα αρχικά των τουρκικών λέξεων, Kimyasal, Biyolojik, Radyolojik, Nükleer, δηλαδή, Χημικό, Βιολογικό, Ραδιολογικό, Ατομικό κέντρο εκπαιδεύσεως και στελεχώνεται από κομάντος ειδικών επιχειρήσεων.

 

 

Το Κέντρο εφαρμόζει συστήματα εκπαίδευσης ειδικών επιχειρήσεων και ο «κορμός» του αποτελείται από 55 επίλεκτους κομάντος, όπως διαπίστωσε ο Τούρκος δημοσιογράφος όταν επισκέφτηκε πρόσφατα τις εγκαταστάσεις του Κέντρου. Το πρώτο στάδιο βασικής εκπαίδευσης διαρκεί 3 εβδομάδες και άλλες τρεις εβδομάδες πιο εξειδικευμένη εκπαίδευση για την εισδοχή στα βασικά αντικείμενα του Κέντρου. Συμμετέχουν αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, ειδικά στελέχη του στρατού, ακόμα και πολιτικά πρόσωπα που υπηρετούν σε στρατηγικές θέσεις. Η πιο προχωρημένη εκπαίδευση χωρίζετε σε 12 κατηγορίες και ο συνολικός χρόνος αποτελείται από 17 περιόδους. Το Κέντρο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι εξοπλισμένο με όλα τα τελευταία τεχνολογικά συστήματα.

 

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η προϊστορία της δημιουργίας αυτού του Κέντρου. Όπως αναφέρεται οι πρώτες κινήσεις για την δημιουργία ανάλογου Κέντρου αρχίζουν πολύ παλιά από το 1930. Την περίοδο του μεσοπολέμου και συγκεκριμένα το 1930 ιδρύεται στην Άγκυρα από το Γενικό Επιτελείο η λεγόμενη «Επιθεώρηση Φυσικού Αερίου». Το 1937 μετονομάζεται σε «Γενική Διοίκηση Φυσικού Αερίου». Το ίδιο έτος δημιουργείται το «Χημικό Τάγμα» και το 1939 το «Χημικό Σύνταγμα». Το 1957 ιδρύεται το «Χημικό Σώμα» ενώ στην νεοϊδρυθείσα Σχολή Εκπαίδευσης Χημικού Πολέμου διευρύνεται η εκπαίδευση στους τομείς πυρηνικών όπλων. Το 1962 στην περιοχή του Çankırı ενώνονται όλα αυτά και δημιουργείται η νέα «Σχολή Χημικού και Ατομικού-Βιολογικού Πολέμου» που υπάγεται στο Επιτελείο Στρατού της Τουρκίας.

 

Ο διοικητής του Κέντρου, ανώτερος αξιωματικός του τουρκικού στρατού, Sebahattin Kılınç, μιλώντας στον Τούρκο δημοσιογράφο τόνισε τις μεγάλες δυνατότητες που δίνει η ειδική εκπαίδευση του Κέντρου και ότι οι όσοι τελειώνουν την βασική εκπαίδευση είναι έτοιμοι για επιχειρήσεις σε κάθε περίπτωση στο αντικείμενο εκπαίδευσης τους. Εκτός από τους στρατιωτικούς το Κέντρο παρέχει ειδική εκπαίδευση και σε πολιτικά πρόσωπα ενώ μαθήματα παρακολουθούν και διοικητικά στελέχη του Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας, Στρατοχωροφυλακής και της Ακτοφυλακής. Επίσης παρέχει βασικές γνώσεις και σε υπαλλήλους που υπηρετούν στα υπουργεία Υγείας, Περιβάλλοντος και στην Γενική Ασφάλεια.

Ένα από τα βασικά μαθήματα της εκπαίδευσης είναι οι επιχειρήσεις βιολογικού πολέμου. Εδώ οι εκπαιδευόμενοι μαθαίνουν πως να διεξάγουν πολεμικές επιχειρήσει με χημικά και βιολογικά όπλα. Επίσης μαθαίνουν να χρησιμοποιούν ειδικά τεθωρακισμένα οχήματα για την διεξαγωγή χημικού πολέμου. Παράλληλα μαθαίνουν τα κυριότερα χημικά όπλα και των συνεπειών της χρήσεως τους σε μια πολεμική σύγκρουση. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει και αποστολή ειδικών ομάδων σε περιοχές που έχουν ήδη προσβληθεί από επιθέσεις με χημικά και βιολογικά όπλα, (;;;) και πως γίνεται η εκκαθάριση των περιοχών αυτών.

Όλα αυτά προφανώς ενισχύουν την άποψη που έχει διατυπωθεί από πολλούς ότι τα χημικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν από τους φανατικούς μουσουλμάνους της Συρίας προέρχονται από την Τουρκία και ακόμα περισσότερο ότι ειδικά εκπαιδευμένοι Τούρκοι πρωτοστάτησαν στην χρήση τους εναντίον του καθεστώτος Άσαντ.

Είναι γνωστό επίσης ότι παλαιότερα οι Κούρδοι είχαν επανειλημμένα καταγγείλει την Άγκυρα για χρήση χημικών όπλων κατά του άμαχου κουρδικού πληθυσμού.

 

 

Η ανακοίνωση από την Τουρκία της δημιουργίας τρίτου Κέντρου παράγωγης πυρηνικής ενέργειας στην νήσο İğneada, απέναντι από την ακτή της Ανατολικής Θράκης, στην Μαύρη θάλασσα, έφερε ξανά στο προσκήνιο τις πυρηνικές φιλοδοξίες της Τουρκίας αλλά και της…ελληνικής εμπλοκής, ένα τεράστιο θέμα για το οποίο πολύ λίγες πληροφορίες έχουν βγει στην δημοσιότητα εδώ στην Ελλάδα.

Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ένα έντονο παρασκήνιο γύρω από το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας. Οι πληροφορίες και οι ενδείξεις αναφέρουν ότι η γειτονική χώρα επιδιώκει την δημιουργία πυρηνικών κέντρων παραγωγής ενέργειας, σαν ένα προπέτασμα για την κατασκευή πυρηνικών όπλων. Σαν πρόφαση και αιτία προβάλλεται το τεράστιο ενεργειακό πρόβλημα της, στην πραγματικότητα όμως οι Τούρκοι φέρονται να είναι αποφασισμένοι να ακολουθήσουν το παράδειγμα τους Ισραήλ και άλλων χωρών που απέκτησαν πυρηνικό οπλοστάσιο, κάνοντας αρχή με την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας για καταναλωτικούς σκοπούς.

Το θέμα είχε έρθει στην δημοσιότητα για πρώτη φορά με ξεκάθαρο τρόπο το 2000. Σύμφωνα με τότε δημοσίευμα της εφημερίδας Χουριέτ, στις 13 Μαρτίου του 2000, το κόμμα της Εθνικιστικής Δράσης, που μετείχε τότε στην τουρκική κυβέρνηση συνασπισμού, (Ετσεβίτ, Γιλμάζ, Μπαχτσελί), εξέφρασε την επιθυμία να αποκτήσει η Τουρκία πυρηνικά όπλα.

Συγκεκριμένα ο τότε υπουργός Συγκοινωνιών της τουρκικής κυβέρνησης και βουλευτής του κόμματος των Εθνικιστών, Ενίς Οκσούζ, δήλωσε ότι το κόμμα του επιθυμεί την δημιουργία πυρηνικών κέντρων και την απόκτηση πυρηνικής τεχνολογίας για την κατασκευή ατομικής βόμβας. Ο Τούρκος υπουργός δήλωσε πως :«Ενώ την δυνατότητα αυτή την έχουν πολλές χώρες όπως ΗΠΑ, Ρωσία ακόμα και η Βουλγαρία και κανείς δεν διαμαρτύρεται, στην περίπτωση της Τουρκία υπάρχουν αδικαιολόγητα πολλές και έντονες διαμαρτυρίες». Ο Ενίς Οκσούζ πρόσθεσε πως, «Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν έχει χρησιμοποιηθεί πουθενά η ατομική βόμβα. Το γεγονός αυτό δείχνει πως τα πυρηνικά όπλα χρησίμευσαν για τον αμοιβαίο εκφοβισμό και την εδραίωση της ειρήνης. Όπως κατέχουν και άλλες χώρες ατομική βόμβα, έτσι πρέπει και η Τουρκία να αποδεχτεί αυτή την προοπτική. Η κατοχή ατομικής βόμβας αυξάνει την εμπιστοσύνη στην ασφάλεια της χώρας. Η ατομική βόμβα είναι εγγύηση σε όποια εχθρική επιβουλή κατά της Τουρκίας».

 

Στις 23 Μαρτίου του 2001 ο τότε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας, στρατηγός Χουσεΐν Κιβρίκογλου, επισκέπτεται το νέο πυρηνικό κέντρο του Πακιστάν ειδικευμένο για εφαρμογές στον τομέα της άμυνας, προσκεκλημένος του τότε Πακιστανού προέδρου, στρατηγού Περβέζ Μουσερέφ, με τον οποίο, όπως ανέφερε ο τουρκικός τύπος, είχε διαβουλεύσεις για την προώθηση της συνεργασίας των δυο χωρών στον πυρηνικό τομέα.

Οι Κιβρίκογλου και ο Μουσερέφ συζήτησαν το θέμα της στρατιωτικής συνεργασίας των δυο χωρών, ιδιαίτερα στον τομέα των πυρηνικών όπλων, ένας τομέας που από καιρό η Τουρκία είχε εκδηλώσει μεγάλο ενδιαφέρων για να έχει συνεργασία με το Πακιστάν που είναι πυρηνική χώρα, αλλά δεν έγινε γνωστό τι ακριβώς είπαν και τι συμφωνήθηκε κατά την διάρκεια των συνομιλιών τους.

Ο Πακιστανός ηγέτης είχε ζητήσει από την Τουρκία να ενισχύσει την διεθνή παρουσία του Πακιστάν και ότι είναι θαυμαστής του Κεμάλ Ατατούρκ, ενώ θέλει να ακολουθήσει τα βήματα του στον εκσυγχρονισμό του Πακιστάν. Πρόσθεσε δε, ότι μπορεί να έρθει στην Τουρκία μετά, από ένα δύο μήνες για να έχει άμεση επαφή με την τουρκική ηγεσία.

Ο Μουσερέφ γρήγορα θέλησε να εκπληρώσει την επιθυμία του και έτσι στις 8 Νοεμβρίου 2001 έσπευσε να επισκεφτεί την Άγκυρα, την πρώτη ξένη πρωτεύουσα που επισκέπτονταν μετά την επικράτηση του. Στην Άγκυρα ο Μουσερέφ είδε και τον Ετσεβίτ και τον Ντεμιρέλ, ενώ κατέθεσε στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ εκδηλώνοντας για άλλη μια φορά τον θαυμασμό του στον ιδρυτή της τουρκική δημοκρατίας. Αν και δεν έγιναν γνωστές πολλές λεπτομέρειες από τις επαφές του Πακιστανού δικτάτορα, με την τουρκική ηγεσία από τότε υπήρξαν συζητήσεις για την στρατιωτική συνεργασία στο πυρηνικό τομέα. Παράλληλα ο Μουσερέφ έκανε τώρα γνωστό στον Κιβρίκογλου, πως ενδιαφέρετε για αγορά οπλικών συστημάτων από την Τουρκία, καθώς και για συνεργασία στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας.

Το θέμα επανήλθε πριν από έξη χρόνια, το 2009. Σύμφωνα με ανταπόκριση από την Ουάσιγκτον της τουρκικής εφημερίδας Χουριέτ, στις 7 Μαρτίου 2009, ο βασικός σύμβουλο του Εθνικού Συμβουλίου των ΗΠΑ και της κυβέρνησης Ομπάμα, γνωστός στην Ελλάδα από παλιότερη θητεία του στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, Ζίμπγκνιου Μπρεζίνσκυ, δήλωσε πως : «Η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει την ατομική βόμβα στην περίπτωση που το Ιράν προχωρήσει στην δημιουργία πυρηνικού οπλοστασίου». Ο Μπρεζίνσκυ σε ειδική συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του αμερικανικού Κογκρέσου, υποστήριξε ότι η προσπάθεια του Ιράν να αποκτήσει εμπλουτισμένο ουράνιο και στη συνέχεια να δημιουργήσει πυρηνικό οπλοστάσιο, δίνει το δικαίωμα στην Τουρκία να προχωρήσει στην ίδια κατεύθυνση προς απόκτηση ατομικής βόμβας.

 

Τις ίδιες απόψεις υποστήριξε και ο πρόεδρος του Τουρκοαμερικανικού Συμβουλίου, (ATC), Brend Scowcroft, οποίος επίσης μίλησε στην ίδια συνεδρίαση του αμερικανικού κογκρέσου. Ο Scowcroft ισχυρίστηκε Brend Scowcroft, οι τρεις συμμαχικές χώρες των ΗΠΑ , δηλαδή η Τουρκία, η Αίγυπτος (πριν από την επικράτηση του στρατηγού Σίσι), και η Σαουδική Αραβία, να εισέλθουν στο κλαμπ των πυρηνικών χωρών εφ’ όσον το Ιράν δεν εγκαταλείψει τις πυρηνικές του φιλοδοξίες για την απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου.

Εντύπωση προκαλούσε και το γεγονός πως την ίδια μέρα που οι δηλώσεις αυτές γίνονταν γνωστές στην Τουρκία από τον τουρκικό τύπο, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Χιλμί Γκιουλέρ, δήλωνε στην τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ, πως η δημιουργία πυρηνικών κέντρων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας για την Τουρκία δεν είναι πολιτική επιλογή, αλλά αναγκαιότητα. Ο Γκιουλέρ υποστήριξε ότι η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει στην απόκτηση εμπλουτισμένου ουρανίου που θα την βοηθήσει στο να λύσει τα αυξημένα ενεργειακά της προβλήματα και στην ενεργειακή της αυτάρκεια. Παράλληλα ισχυρίστηκε πως δεν είναι δυνατό ενώ σχεδόν όλες οι γειτονικές με την Τουρκία χώρες να παράγουν ενέργεια από πυρηνικά κέντρα, η ίδια η Τουρκία να μην έχει αυτή την δυνατότητα.

 

Στις 10 Φεβρουαρίου 2010 με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευα τής τουρκικής εφημερίδας Βατάν και με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Στην Τουρκία υπάρχουν ατομικές βόμβες», άνοιγε εκ νέου το θέμα της ύπαρξης πυρηνικών όπλων στην Τουρκία. Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα, ο τότε Γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Τζωρτζ Ρόμπερσον, είχε δηλώσει ότι στην Τουρκία υπάρχουν πυρηνικά όπλα αμερικανικής προέλευσης. Παράλληλα στην τότε Διάσκεψη για την Ασφάλεια που γίνονταν στο Μόναχο, ο τότε Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Guido Westerwelle, ανέφερε ότι μετά την λήξη του ψυχρού πολέμου οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν 180 ατομικές βόμβες στις χώρες Ιταλία, Τουρκία, Ολλανδία και Βέλγιο, όπου υπήρχαν αποθήκες πυρηνικών όπλων.

Οι δηλώσεις αυτές του Γερμανού υπουργού προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό της Γερμανίας και μάλιστα ακουστήκαν και πολλές φωνές που ζητούσαν από τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών να ξεκαθαρίσουν το ζήτημα της ύπαρξης ή μη πυρηνικών οπλών στο έδαφος τους από την εποχή του ψυχρού πολέμου και αν οι βόμβες αυτές είναι δυνητικά χρησιμοποιήσιμες και γιατί δεν έχουν εξουδετερωθεί. Όσον αφορά την Τουρκία από αυτές τις ατομικές βόμβες οι 40, με 90, όπως αναφέρθηκε, βρίσκονται στην μεγάλη αμερικανική αεροπορική βάση του Ιντζιρλίκ και έχουν εγκαταλειφθεί στα χέρια των Τούρκων.

 

 

 

Το θέμα όμως απόκτησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον μετά την αιφνίδια παρέμβαση του Ισραηλινού παράγοντα με μια «περίεργη», όπως χαρακτηρίστηκε τότε από πολλούς Τούρκους, και εδώ θα πρέπει να δώσουμε προσοχή, ανάμειξη και της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας. Πάνω σε αυτό μετά από λίγες μέρες όπως έγινε γνωστό στην ίδια την Τουρκία, είχαμε τρία απανωτά δημοσιεύματα για το ζήτημα της ύπαρξης πυρηνικού οπλοστασίου στην Τουρκία.

Συγκεκριμένα στις 16 Φεβρουαρίου της Τζουμχουριέτ και στις 17 Φεβρουαρίου 2010 στις Ζαμάν και Μιλιέτ, όπου αναφέρονταν στην περίεργη και «τυχαία ;;», όπως χαρακτήριζαν οι τουρκικές εφημερίδες, συνάντηση του τότε Έλληνα πρωθυπουργού κ Παπανδρέου και του Ισραηλινού πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου στην Μόσχα, όπου πραγματοποιούσαν επίσημη επίσκεψη. Στην συνάντηση αυτή, όπως ανέφεραν οι τουρκικές εφημερίδες, (η οποία επιβεβαιώθηκε και από ελληνικής πλευράς), ο Ισραηλινός πρωθυπουργός επέσεισε την προσοχή στον Έλληνα συνάδελφο του για τον κίνδυνο που δημιουργεί η ύπαρξη ατομικών όπλων στην Τουρκία.

Το ατομικό οπλοστάσιο της Τουρκίας, που έρχεται σύμφωνα με τον Νετανιάχου μετά την απόκτηση ατομικού οπλοστασίου από το Ιράν, δημιουργεί μεγάλο κίνδυνο αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή και είναι ένα θέμα, που όπως ανέφεραν οι τουρκικές εφημερίδες, διαβίβασε στον κ Παπανδρέου ο Ισραηλινός πρωθυπουργός. Ο Νετανιάχου πρόσθεσε επίσης ότι πυρηνικά όπλα εκτός από το Ιράν και τώρα και την Τουρκία και πολύ πιθανό σύντομα και στην Σαουδική Αραβία και στην Αίγυπτος, μετατρέπουν κυριολεκτικά την Μέση Ανατολή σε ανεξέλεγκτη πυρηνική πυριτιδαποθήκη. Φυσικά δεν υπήρξε καμία αντίδραση από ελληνικής πλευράς. Άλλωστε κάνεις δεν περίμενε κάτι τέτοιο από τον γνωστό μας ΓΑΠ!

 

 

https://youtu.be/CDb7WkzIAAA

 

 

Στο ίδιο θέμα επανήλθε στις 22 Φεβρουαρίου 2010 η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ, η οποία αναδημοσίευε άρθρο της ισραηλινής εφημερίδας Χααρέτς, η οποία υποστήριζε ότι η Τουρκία έχει ήδη πυρηνικό οπλοστάσιο. Οι Ισραηλινοί όπως φαίνεται επέμειναν στην θέση αυτή επισημαίνοντας τους κινδύνους της ύπαρξης τέτοιων βομβών στην Τουρκία. Ο λόγος ήταν ότι είχαν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην Άγκυρα. Το άρθρο υπογράφονταν από τον έγκυρο Ισραηλινό ερευνητή, Ζβι Μπαρέλ, ο οποίος ισχυρίζονταν ότι στην συνάντηση που είχαν στην Μόσχα ο Ισραηλινός πρωθυπουργός και ο Έλληνας πρωθυπουργός κ Παπανδρέου, ο κ Νετανιάχου προειδοποίησε την Ελλάδα για τις σοβαρές συνέπειες που μπορεί να έχει ακόμα και στην εθνική κυριαρχία της Ελλάδας η ύπαρξη πυρηνικού οπλοστασίου στην Τουρκία, όπως έχει για το Ισραήλ η ύπαρξη πυρηνικού οπλοστασίου στο Ιράν.

Το θέμα τώρα επανέρχεται για άλλη μια φορά και είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που άπτεται άμεσα της ασφάλειας της χώρας μας αλλά και γενικότερα της ευρύτερης περιοχής. Είναι ένα θέμα που επιβάλλεται να το παρακολουθούμε άμεσα.

 

Τι λέει για την Ελλάδα ο αρχηγός του «Μυστικού Στρατού» που αποκάλυψε η «Χουριέτ»

Τουρκικός «παράλληλος στρατός» σχεδιάζει 100 υβριδικά χτυπήματα τύπου Ίμια

Νεφέλη Λυγερού   ΠΡΩΤΟ  ΘΕΜΑ   01/03/2017

 

 

Επικεφαλής ο επίσημος σύμβουλος του Ερντογάν, Αντνάν Τανρίβερντι - Βιτρίνα η εταιρεία SADAT που ειδικεύεται σε ανορθόδοξο πόλεμο σε αστικό περιβάλλον, Αιγαίο, Μεταναστευτικό, τεχνικές συλλογής πληροφοριών, σαμποτάζ, επιδρομών και πολιτικών δολοφονιών

Εν μέσω μιας αδιάκοπης επίδειξης ισχύος στο Αιγαίο και στη Θράκη και μιας διάθεσης ελέγχου όλης της Κύπρου, η Άγκυρα σχοινοβατεί. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν χτυπήσει κόκκινο, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι η Τουρκία θα επιχειρήσει να προκαλέσει τετελεσμένα εις βάρος της Ελλάδας. Σε αυτά ενδέχεται να αναμειχθεί ένα είδος άτυπης πολιτοφυλακής, μια παρακρατική οργάνωση που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ιδρύσει μυστικά το 2012 για μυστικές επιχειρήσεις σε αραβικές χώρες, αλλά στη συνέχεια τη χρησιμοποίησε για να αντιμετωπίσει το δίκτυο του άλλοτε συμμάχου του Φετουλάχ Γκιουλέν.

Στο τιμόνι του παρακρατικού στρατού του Ερντογάν βρίσκεται ένας φανατικός ισλαμιστής και ανθέλληνας, ο απόστρατος αξιωματικός Αντνάν Τανρίβερντι. Έχοντας την απόλυτη στήριξη του Ερντογάν, είναι ένας από τους αρχιτέκτονες της πρόσφατης επιθετικής στάσης της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας, η οποία αποτυπώνεται σε συνεχείς προκλήσεις, θερμά επεισόδια και προπαγάνδα.

Ακριβώς όπως ο εκλιπών Ιρανός ηγέτης Αγιατολάχ Χομεϊνί αλλά και ο Λίβυος Μουαμάρ Καντάφι πριν από αυτόν, ο Τούρκος πρόεδρος ποντάρει στην άρτια εκπαιδευμένη οργάνωση, η οποία κρύβεται πίσω από τη βιτρίνα μιας ιδιωτικής εταιρείας στρατιωτικών συμβούλων και εκπαίδευσης ονόματι SADAT. Στην ιστοσελίδα της η εταιρεία διαφημίζει ότι «είναι η πρώτη και η μοναδική εταιρεία στην Τουρκία που παρέχει διεθνώς στρατιωτική συμβουλευτική, εξοπλισμό και εκπαίδευση, είτε πρόκειται για συμβατικό πόλεμο, είτε για ειδικές αποστολές».

Η ύπαρξη της εταιρείας έγινε ευρέως γνωστή και συνδέθηκε με τον Τούρκο πρόεδρο από τις αποκαλύψεις του whistleblower (πληροφοριοδότης του Διαδικτύου) Φουάτ Αβνί με πάνω από 3 εκατομμύρια ακολούθους στο Twitter. Ο Αβνί αποκάλυψε ότι η συγκεκριμένη εταιρεία είναι στην πραγματικότητα ένας μυστικός ιδιωτικός στρατός, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί μαζί με την προσωπική φρουρά του Ερντογάν και πλέον έχει την αμέριστη υποστήριξη των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Μετά την επιβεβαίωση της πληροφορίας αυτής από την έγκριτη εφημερίδα «Χουριέτ» προκλήθηκε σάλος, αν και οι επίμονες προσπάθειες της αντιπολίτευσης να προκαλέσει κοινοβουλευτικό έλεγχο έπεσαν στο κενό.

Απάντηση στην Αραβική Ανοιξη 

Η εταιρεία έχει ήδη πλούσια δράση, καθώς μετράει πέντε χρόνια ζωής. Ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 2012, ακριβώς αμέσως μετά το ξέσπασμα της Αραβικής Ανοιξης. Από τότε, στο τιμόνι της βρίσκεται ο απόστρατος ταξίαρχος του τουρκικού στρατού Αντνάν Τανρίβερντι, ο οποίος έχει γεννηθεί στις 8 Νοεμβρίου του 1944 στην Κωνσταντινούπολη. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο σπούδασε Ζωολογία στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Το 1964 εισήλθε στη Στρατιωτική Ακαδημία και αποφοίτησε ως αξιωματικός Πυροβολικού με διακρίσεις.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχε προαχθεί στον βαθμό του συνταγματάρχη. Αμέσως μετά την αποστρατεία του με τον βαθμό του ταξιάρχου εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα προτού ιδρύσει τη SADAT. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι η εταιρεία του «παρέχει υπηρεσίες εκπαίδευσης και στρατιωτικών συμβούλων καθώς και εξοπλισμό σε 22 τουρκικά (σ.σ: κεντροασιατικά) και μουσουλμανικά κράτη». Προσέθεσε, μάλιστα, ότι «ενώ θα το επιθυμούσε διακαώς, δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να καλύψει τις σχετικές ανάγκες και των 60 μουσουλμανικών κρατών του κόσμου».

Αν και όταν ήταν εν ενεργεία είχε τιμηθεί με την ανώτατη διάκριση του τουρκικού στρατού, η καριέρα του έληξε πρόωρα. Το 1996 αποπέμφθηκε από τους κεμαλικούς με την κατηγορία ότι ασκούσε ακραία ισλαμική προπαγάνδα, η οποία ήταν σε αντίθεση με το κοσμικό κράτος. Η ισλαμική ιδεολογία του και η αποπομπή του τον έφεραν στον κύκλο των συνεργατών του Ερντογάν. Προτιμούσε να δρα παρασκηνιακά και γι’ αυτό δεν απέκτησε ποτέ επίσημη ιδιότητα.
Μόνο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου, ο Τούρκος πρόεδρος τον έχρισε και επισήμως σύμβουλό του επί στρατιωτικών θεμάτων. Τουρκικές πηγές υποστηρίζουν πως ο μυστικός στρατός της SADAT έπαιξε κρίσιμο ρόλο εκείνο το βράδυ του πραξικοπήματος, οργανώνοντας και κατευθύνοντας τους οπαδούς του Ερντογάν. Δημοσιεύματα, μάλιστα, του καταλογίζουν τις περισσότερες από τις δολοφονίες που διεπράχθησαν τα πρώτα εικοσιτετράωρα.

Σε συνέντευξη που έδωσε αμέσως μετά τον διορισμό του σε Μέσο που πρόσκειται στην ισλαμιστική κουρδική οργάνωση Χιζμπουλά, που πρόσκειται στον Ερντογάν, ο Τανρίβερντι υποστήριξε ότι πρέπει πλέον να αλλάξουν η στρατιωτική εκπαίδευση και η στρατολογία στην Τουρκία. Στόχος πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός ισχυρού ισλαμικού στρατού που δεν θα ελέγχεται από τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Περιττό να αναφερθεί πως η SADAT και ο ιδρυτής της είναι από τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του τουρκικού επεκτατισμού στο Αιγαίο και στη Θράκη, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Ο ίδιος έχει γράψει ότι επιθυμεί να αφιερώσει τη ζωή του «στον έναν και μοναδικό σκοπό: να αναδειχθεί ο μουσουλμανικός κόσμος στον απόλυτο νικητή, να φτάσει παγκοσμίως σ’ ένα πολύ υψηλό σημείο αναγνώρισης και κυριαρχίας». Για του λόγου το αληθές το καταστατικό της εταιρείας, όταν αυτή ιδρύθηκε, περιλαμβάνει τη φράση: «Κύριο μέλημα είναι να προστατεύει τα συμφέροντα των μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο».

Σύμφωνα με δηλώσεις του, αποφάσισε να δημιουργήσει την εταιρεία SADAT πολλά χρόνια νωρίτερα, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στη Βοσνία. Τότε ήταν ακόμα ανώτερος αξιωματικός και είχε αναλάβει τη δημιουργία ενόπλων δυνάμεων των μουσουλμάνων της Βοσνίας. Ο ίδιος, εξάλλου, κατά την τελευταία δεκαετία της θητείας του στον τουρκικό στρατό είχε γίνει γνωστός για την εκτέλεση δύσκολων και αμφιλεγόμενων ειδικών αποστολών.
Μαζί του συνεργάστηκαν αρχικά για τη δημιουργία της εταιρείας 23 πρώην αξιωματικοί του στρατού, οι οποίοι είχαν αποστρατευτεί το 2000 με την κατηγορία της διασύνδεσης με ισλαμιστικές οργανώσεις. Ηταν η εποχή όπου οι κεμαλικοί έλεγχαν πλήρως το στράτευμα. Σήμερα, που η εταιρεία έχει μεγαλώσει, οι απόστρατοι που εργάζονται σ’ αυτή έχουν φτάσει τους εξήντα τρεις. Αμέσως μετά την ίδρυσή της, η SADAT άρχισε να δραστηριοποιείται στη Λιβύη και ανέπτυξε πολύ στενές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η βασική δραστηριότητά της ήταν η εκπαίδευση και ο εξοπλισμός Σύρων ανταρτών εναντίον του καθεστώτος Ασαντ, κάτι που η ίδια έχει επισήμως διαψεύσει. Σύμφωνα με πληροφορίες, συμμετείχε και σε εμπόριο όπλων και σε λαθρεμπόριο ναρκωτικών, χρησιμοποιώντας τις στενές σχέσεις της με ριζοσπαστικές ισλαμιστικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο.

Με ενεργό δράση ως ταξίαρχος στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ο Αντνάν Τανρίβερντι αποπέμφθηκε το 1996 από τους κεμαλικούς με την κατηγορία της «ακραίας ισλαμικής προπαγάνδας». Η αποπομπή του τον έφερε πιο κοντά στους σκληρούς ισλαμικούς κύκλους και στους συνεργάτες του Ερντογάν. Ο Τούρκος «σουλτάνος» τον κρατούσε στο παρασκήνιο μέχρι το πραξικόπημα του Ιουλίου, οπότε και τον έχρισε σύμβουλό του επί στρατιωτικών θεμάτων 

Πρώτοι οι Ρώσοι εντόπισαν τις κινήσεις της SADAT 

Η SADAT δραστηριοποιήθηκε σχεδόν σ’ όλες τις χώρες στις οποίες εμφανίστηκαν τα κινήματα της Αραβικής Ανοιξης και έτσι αναπόφευκτα μπήκε στο ραντάρ των μυστικών υπηρεσιών πολλών δυτικών χωρών, οι περισσότερες από τις οποίες δεν έδωσαν την πρέπουσα σημασία. Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες ήταν από τις πρώτες που συνειδητοποίησαν τις ακριβείς δραστηριότητες και την εντυπωσιακή επιρροή της εταιρείας.

Σε απόρρητο έγγραφό τους διαμήνυαν κάποια χρόνια νωρίτερα: «Εξι νταλίκες με βελγικές πινακίδες τράβηξαν την προσοχή στο λιμάνι εμπορευματοκιβωτίων της Κωνσταντινούπολης κατά την εκφόρτωση στρατιωτικού εξοπλισμού που επρόκειτο να αποσταλεί στη συριακή αντιπολίτευση. Αυτά τα φορτηγά οχήματα μετέφεραν εξοπλισμό μάχης για την ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία SADAT. Τα κιβώτια που μεταφέρονταν είχαν πάνω τους όλα το σήμα SADAT και προορισμό το Ισκέντερουμ (Νότια Τουρκία) και τελούσαν υπό αυστηρή συνοδεία με την ένδειξη “στρατιωτική αποστολή”».

Η Ρωσία, μάλιστα, προχώρησε σε καταγγελίες στον ΟΗΕ για τον ρόλο της εταιρείας στον πόλεμο της Συρίας, όπου κυρίως εκπαίδευσε και εξόπλισε τους τζιχαντιστές. Μετά τον σάλο που προκλήθηκε, η SADAT αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τη Συρία και να ασχοληθεί κυρίως με τη στρατολόγηση και εκπαίδευση μελών νεαρής ηλικίας του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν με σκοπό την εκτέλεση ειδικών αποστολών.

Προωθεί θερμά επεισόδια

Αρκετές από αυτές τις αποστολές αφορούν στα Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Η δράση της εταιρείας, έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται σε απόρρητα έγγραφα, καθιστά σαφές ότι θα μπορούσε να αποβεί ιδιαίτερα επιζήμια για την Ελλάδα, καθώς ο Αντνάν Τανρίβερντι είναι εκείνος που προωθεί θερμά επεισόδια τύπου Ιμίων σε πάνω από 100 βραχονησίδες στο Αιγαίο, ενώ επιμένει στην απομάκρυνση του Ελληνικού Στρατού από την Κω και την παραδειγματική τιμωρία της χώρας μας γιατί δεν παρέδωσε ως όφειλε τους οκτώ αξιωματικούς.

Οι απόρρητες ρωσικές εκθέσεις χαρακτηρίζουν τη SADAT «παραστρατιωτική ομάδα, η οποία έχει ως στόχο να αποσταθεροποιεί χώρες». Είναι αξιοσημείωτο ότι το ίδιο ισχυρίζεται και η Τουρκία. Οπως γράφει άλλωστε η ίδια η SADAT στην ιστοσελίδα της, «στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων μας παρέχουμε εκπαίδευση ανορθόδοξου πολέμου σε αστικό περιβάλλον, καθώς και εκπαίδευση σε τεχνικές συλλογής πληροφοριών, ψυχολογικού πολέμου, σαμποτάζ, επιδρομών, παγίδευσης, αλλά και πολιτικών δολοφονιών». Καλά ενημερωμένες πηγές αναφέρουν ότι η εταιρεία είναι βαθιά αναμεμειγμένη στα κυκλώματα διακινητών προσφύγων και μεταναστών. Κατά τις ίδιες πηγές, έχει στρατολογήσει ισλαμιστές από την Κεντρική Ασία, τους οποίους μετέφερε και εκπαίδευσε στη Συρία και οι οποίοι σήμερα βρίσκονται στην Τουρκία και στελεχώνουν κυκλώματα διακινητών. Εξάλλου, κάποτε, ο Τουργκούτ Οζάλ είχε πει ότι «δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με την Ελλάδα. Αρκεί να αφήσουμε μετανάστες να περάσουν τα ελληνικά σύνορα και να εγκατασταθούν εκεί». Σήμερα, η Αγκυρα χρησιμοποιεί τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές ως όπλο για να εκβιάσει την Ευρώπη και να κάμψει την Ελλάδα. Εάν η συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας καταρρεύσει, θεωρείται σίγουρο ότι η SADAT θα παίξει κεντρικό ρόλο στην προώθηση προσφύγων και μεταναστών προς τα ελληνικά νησιά.


Είναι ακόμα ασαφές εάν η SADAT έχει αναμειχθεί στη Θράκη. Εχει αποδειχθεί, όμως, η ανάμειξή της στην Αλβανία με σκοπό να αποκτήσει στρατηγικά ερείσματα και να ενισχύσει τη διαδικασία μετατροπής της σε δορυφόρο της Τουρκίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, η SADAT είναι ένα από τα όργανα του νεοοθωμανικού καθεστώτος για την εφαρμογή της στρατηγικής του ήσσονος κινδύνου. Αυτή η στρατηγική περιλαμβάνει μικρής κλίμακας και σποραδικές τακτικές οι οποίες έχουν επιθετικό χαρακτήρα, αλλά όχι τόσο έντονο ώστε να προκαλέσουν ισχυρές αντιδράσεις. Σε αυτές συγκαταλέγεται και η συλλογή πληροφοριών. Η SADAT προσφέρεται για την εκτέλεση τέτοιων αποστολών επειδή ακριβώς δεν συνδέεται επισήμως με το τουρκικό κράτος. Η κινητοποίηση εναντίον των πραξικοπηματιών τον περασμένο Ιούλιο, όμως, ήταν η μεγάλη απόδειξη της χρησιμότητάς της. Οπως έχουν αποκαλύψει και πληροφοριοδότες του Διαδικτύου, τα τελευταία δύο χρόνια η εταιρεία είχε εστιάσει τις προσπάθειές της στην εκπαίδευση νεαρών οπαδών του κυβερνώντος κόμματος σε παρακρατική βάση. Η δραστηριότητα αυτή έχει ενταθεί τους τελευταίους μήνες. Παράλληλα, όμως, προετοιμάζεται, αν αυτό κριθεί απαραίτητο, να πραγματοποιήσει και αιφνίδια χτυπήματα εντός και εκτός Τουρκίας.

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ