Ἐγὼ θὰ φτιάξω τὴν Ἑλλάδα ποὺ ὀνειρεύομαι!

Μόνη μου!

Τὸ θέλετε δὲν τὸ θέλετε, τὸ πιστεύετε δὲν τὸ πιστεύετε, τὸ στηρίζετε δὲν τὸ στηρίζετε….

Ἐγὼ θὰ φτιάξω τὴν Ἑλλάδα ποὺ ὀνειρεύομαι! Μόνη μου. 

Ἐγὼ εἶμαι κάθε Ἕλλην,  κάθε Ἑλληνίς. Ἐγὼ εἶμαι κάθε κύτταρο αὐτῆς τῆς κοινωνίας! Ἐγὼ εἶμαι τὸ σῶμα αὐτῆς τῆς κοινωνίας!  Ἐγὼ  εἶμαι ὁ μόνος ὑπεύθυνος γιὰ ὅσα θὰ γίνουν. Ἐγὼ ὀφείλω νὰ πράξω τὰ πάντα πρὸ κειμένου νὰ ἀποκτήσουμε ὅλοι μας ἕνα νέο σπίτι! Ἕνα σπίτι γεμᾶτο ἦθος  καὶ δικαιοσύνη. Ἐγὼ  εἶμαι ἡ καρδιὰ τῆς κοινωνίας μας. Ἐγὼ, μόνον ἐγώ!

Δὲν μὲ πιστεύετε; Κυττᾶξτε τὸν καθρέπτη σας. Κυττᾶξτε προσεκτικά. Μέσα σας, βαθιά, βαθύτατα στὰ μάτια. Ἐκεῖ ποὺ τὰ μάτια ἀγγίζουν τὴν καρδιά σας. Ἐκεῖ θὰ μὲ ἀνακαλύψετε. Ἐκεῖ θὰ μὲ ἀναγνωρίσετε. Εἶμαι ἐσεῖς. Εἶμαι ὁ κάθε ἔνας ποὺ στὴν καρδιά του ἔχει μόνον Ἑλλάδα καὶ φῶς. Ἐκεῖ φωλιάζω. Μέσα σας!

Ὅπως κι ὁ κάθε ἄλλος Ἕλλην, ἡ κάθε ἄλλη Ἑλληνίς, φωλιάζει μέσα μου. Ἐκεῖ, στὸ βάθος τῶν ματιῶν μου. Ἐκεῖ ποὺ τὰ μάτια μου ἀγγίζουν τὴν καρδιά μου. Εἶστε κομμάτι μου. Εἶστε κύτταρά μου. Εἶστε ἐγώ!

Ἐγὼ κι ἐσεῖς, ποὺ εἴμαστε ὅλοι ἕνα μεγάλο «Ἐγώ», ἕνα «Ἐγὼ» ποὺ εἶναι ἡ Ἑλλάς! Ἐσεῖς κι ἐγὼ, εἴμαστε Ἕνα! Ἐμεῖς εἴμαστε ἡ Ἑλλάς! Ἐμεῖς θὰ τὸ φτιάξουμε ὅλο ἀπὸ τὴν ἀρχή! Μόνοι μας! Διότι δὲν ἔχουμε ἄλλον δρόμο! Διότι αὐτὸ τὸ σῶμα, αὐτὸς ὁ νοῦς, αὐτὴ ἡ σκέψις γεννήθηκαν, ὑπάρχουν καὶ ἐργάζονται γιὰ ἕναν σκοπό. Τὴν Ἑλλάδα μας! Καὶ δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ μὴν γίνῃ ἔτσι ὅπως πρέπει νὰ γίνῃ.

Φιλονόη