Αδίστακτος αλλά και εθνικά επικίνδυνος πλέον αποδεικνύεται ο Γ. Παπανδρέου
Με τα εκβιαστικά διλήμματα που σχεδιάζει να θέσει δημιουργεί συνθήκες εθνικού και κοινωνικού διχασμού, τον οποίο πλήρωσε πανάκριβα στο παρελθόν η Ελλάδα και οι σύγχρονες γενιές πίστευαν ότι δεν θα χρειαστεί να ζήσουν ποτέ ξανά. Αλλωστε, μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου που προβλέπεται να διεξαχθεί το δημοψήφισμα (αν φυσικά αντέξει μέχρι τότε η κυβέρνηση), η χώρα μπαίνει σε δραματική περίοδο. Τουλάχιστον ένα τρίμηνο χάους ξεκινά σε όλα τα επίπεδα. Η πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή διαλύεται εντελώς, μόνο και μόνο διότι ο κ. Παπανδρέου, που μέχρι προχθές εμφανιζόταν κήρυκας της σταθερότητας, θέλει διά της βίας να επιβάλει τις επιλογές που τον βολεύουν.
Η στιγμή που προχώρησε σε αυτήν την κίνηση, αδειάζοντας ακόμη και κορυφαίους υπουργούς του -μεταξύ των οποίων και τον ίδιο τον «ύπαρχο» Ευ. Βενιζέλο- που διαφωνούσαν από καιρό με το ενδεχόμενο του δημοψηφίσματος, δεν είναι τυχαία. Η οργή της κοινωνίας σε βάρος του έχει φουντώσει. Οι πολιτικοί συσχετισμοί έχουν αλλάξει θεαματικά. Η εσωκομματική αμφισβήτηση έχει κορυφωθεί και τα δεδομένα σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουν διαφοροποιηθεί ύστερα από την απόφαση της κυβέρνησης της Πορτογαλίας να ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές της, φέροντας έτσι σε δύσκολη θέση, εξ αντιδιαστολής, την πειθήνια και υποταγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας. Ολα αυτά σηματοδοτούσαν πια την αντίστροφη μέτρηση για την παραμονή του κ. Παπανδρέου στην εξουσία.
Υστερα λοιπόν από το αναγκαίο οικογενειακό συμβούλιο, αποφάσισε να το παίξει «ήρωας» και αφού δεν μπόρεσε να εκβιάσει τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, για να τις καταστήσει συνένοχες στην πολιτική του, τώρα παίζει το τελευταίο του χαρτί, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια τη χώρα. Με μια απίστευτη ανευθυνότητα, προσπαθεί να βαφτίσει από χθες το βράδυ εθνικό θέμα το απόλυτα κινδυνολογικό, καταστροφικό και εν τέλει ψευδεπίγραφο ερώτημα για την υποταγή της χώρας σε νέα πολυετή δεσμά μιας αποτυχημένης συνταγής ή την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή. Αυτό είναι και το δίλημμα που σε συνθήκες τρομοκράτησης και εκφοβισμού των πολιτών θα αρχίσει να προβάλει από σήμερα η κυβερνητική προπαγάνδα, αδιαφορώντας για την εθνική περιπέτεια που προκαλούν.
Ζητεί και ψήφο εμπιστοσύνης για να εκβιάσει (και) τους βουλευτές του
Τον μεγαλύτερο εκβιασμό της Μεταπολίτευσης επιχειρεί ο Γιώργος Παπανδρέου, βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, πολλώ δε μάλλον, καλλιεργώντας τον εθνικό διχασμό, με ένα δημοψήφισμα που δρομολογεί για τα τέλη Ιανουαρίου του 2012. Την ίδια ώρα, εκβιάζει και την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης, όταν λίγες ώρες νωρίτερα άλλοι βουλευτές τού ζητούσαν να φύγει και να σχηματιστεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας και άλλοι να κάνει εκλογές.
Ο κ. Παπανδρέου για άλλη μια φορά αποφάσισε, με γνώμονα το προσωπικό του συμφέρον και της οικογένειάς του, και άδειασε με την απόφασή του όχι μόνο τους βουλευτές αλλά και κορυφαίους υπουργούς του, ανακοινώνοντας δημοψήφισμα για τη νέα δανειακή σύμβαση.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ισχυρίστηκε, για να δικαιολογήσει τον εκβιασμό του, ότι «για τη νέα σύμβαση πρέπει να πάμε σε δημοψήφισμα. Για μια εθνική απάντηση στο μείζον εθνικό ερώτημα, ο λαός πρέπει να τοποθετηθεί υπεύθυνα (...) Θέλει να υιοθετήσουμε τη νέα συμφωνία ή θέλει να την απορρίψουμε; Αν δεν τη θέλει ο λαός, δεν θα εφαρμοστεί. Εάν ναι, θα προχωρήσουμε» είπε, επιδεικνύοντας πρωτοφανή ανευθυνότητα για το μέλλον της χώρας, μια και αρνητική απάντηση σημαίνει ουσιαστικά και έξοδο της χώρας από το ευρώ. Την ίδια ώρα, δεν τόλμησε να πάει σε εκλογές, επιμένοντας να παραμένει γαντζωμένος στην εξουσία, απορρίπτοντας ταυτόχρονα τα σενάρια συγκυβέρνησης και «συγκατοίκησης».
Παράλληλα, επιχειρώντας να εκβιάσει πρωτίστως τη στήριξη των δικών του βουλευτών, ζήτησε την ανανέωση της εμπιστοσύνης της Βουλής, για να προχωρήσει δήθεν σε μεγάλες αλλαγές στο κεντρικό κράτος, στη δικαιοσύνη, στην οικονομία κ.α.
Νωρίτερα, άλλωστε, ο κ. Παπανδρέου είχε μιλήσει για τους όρους με τους οποίους διεξάγεται η πολιτική σύγκρουση στη χώρα και είχε αναφερθεί σε συνασπισμό ετερόκλητων δυνάμεων που «παίζουν τα ρέστα τους». Επιχείρησε άλλωστε, να καλοπιάσει τους βουλευτές του, εξαίροντας τη στάση τους στην τελευταία ψηφοφορία.
Αναφερόμενος εμμέσως στα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου, υποστήριξε ότι μπορεί να συμμεριστεί την οργή του κόσμου, πλην όμως δεν δικαιολογεί τη βία. Αγνοώντας επιδεικτικά δε το ότι η δική του επιλογή μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει στον εθνικό διχασμό, αναρωτήθηκε αν θέλει η πλειοψηφία την αστάθεια και την αναρχία, και αν θέλει τον εθνικό διχασμό, υποστηρίζοντας ότι το να χωρίζονται οι πολίτες σε εθνικόφρονες και μιάσματα δεν υπηρετεί την πατρίδα.
Μαριτίνα Ζαφειριάδου
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.