Η 28η Οκτωβρίου 1940 και η Κύπρος

Γεμάτοι με εθνικό παλμό, αγνό πατριωτισμό και οραματισμό για το Γένος, τιμούμε και φέτος το ένδοξο Έπος του ’40. Η Ελλάδα μας, με το περήφανο ΟΧΙ στον Άξονα, σε μία άλλη διατύπωση της πατροπαράδοτης απάντησης «Μόλων Λαβε», με την ιαχή «ΑΕΡΑ» και με το πνεύμα της θυσίας έδωσε ένα ισχυρό ράπισμα στον φασισμό, και μια ελληνική ανάσα στην Ευρώπη.  

Ήταν η ώρα του Ελληνισμού να αποδείξει τον πλούτο των αρετών των Ελλήνων. 

Η μικρή Ελλάδα, σε πείσμα κάθε ανθρώπινης λογικής απέναντι σε λόγχες, πολεμικά σκάφη, υποβρύχια και αεροπλάνα έστηνε 7.000 000 καρδίες.
  

Το Πανελλήνιο τραγουδούσε για το χαμόγελο των φαντάρων, που έμπαιναν μπροστά με σεμνότητα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς χειροκροτήματα. Στην Κορυτσά,  στο Αργυρόκαστρο, στους Άγιους Σαράντα, στην Κλεισούρα και στην Τρεμπεσίνα χιλιάδες έφεδροι ανθυπολοχαγοί έπεφταν γενναία και γέμιζαν με χρυσές σελίδες το βιβλίο της Ιστορίας μας με τα ανδραγαθήματα τους.

Και κάποτε ο Μουσολίνι ταπεινωμένος έφευγε για την χώρα του και η ματωμένη Ευρώπη συμβολιζόταν στην Ελλάδα, που λύγισε τους εχθρούς της. Βγαλμένη από τα κόκκαλα των Ελλήνων, συλλαβικά στο Ιερότερο Σύμβολο, η Ελευθερία δεν θα αργούσε να φτάσει.

 Στην Μεγαλόνησο οι αλύτρωτοι Κύπριοι, συγκεντρώνονταν έξω από το Ελληνικό Προξενείο και την Αρχιεπισκοπή και ζητούσαν να στρατευθούν κάτω από την Γαλανόλευκη και να αγωνιστούν για την Ελλάδα. Για την Ελευθερία. 

Έγραφε τότε ο Τύπος: 

"Ένας ψαράς απ’ την Αμμόχωστο, που με κόπο ψάρεψε 13 οκτάδες ψάρι, το πουλά και δίδει με δάκρυα στα μάτια τα χρήματα για την Ελλάδα. 

Ένας γέροντας απ’ τη Λευκωσία, προσφέρει μια λίρα και 13 σελίνια, λέγοντας: 

"Ό,τι έχω εγώ και ο γιος μου. Πάρτε και τους αρραβώνες της γυναίκας μου κι εμένα. Δεν έχουμε τίποτε άλλο να δώσουμε για την Ελλάδα μας, εκτός από τη διάπυρη ευχή να βγουν και πάλι νικηφόρα τα ελληνικά όπλα".

Μία φτωχή γριούλα, λύει το κομπόδεμα της, λέγοντας:  

"Πάρτε αυτό το δεκασέλιδο για τη ψυχή του γιού μου που σκοτώθηκε στον προηγούμενο πόλεμο. Λυπούμαι που δεν έχω άλλο γιο για να πολεμήσει κι αυτός για την Ελλάδα μας".

Ιδανικά, μετάλλια και βραβεία. ΟΛΑ για την Ελλάδα. Το Έπος του ’40, διαλαλεί στους πάντες, δικούς και ξένους, πως οι Έλληνες πάντα θα πολεμούν για την αξιοπρέπεια της γης τους.  Πάντα θα στέκονται γενναία, να υπερασπίζονται τα δίκαια της ανθρωπότητας και να μην διστάζουν να θυσιάσουν την ζωή τους για αυτά. Το Έπος του ΌΧΙ πρέπεινα είναι φάρος φωτεινός για τους Έλληνες που τιμούν την Ιστορία με τις πράξεις τους! Να ξέρουν πως τα γενναία ΟΧΙ σώζουν την πατρίδα τους. 

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 40!

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΜΑΝΕΣ!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ-ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ

Α.Φ.Κ. ΝΙΚΗ ΤΕΠΑΚ