Ιωάννης Καποδίστριας
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 δεν δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας∙
δολοφονήθηκε η Ελλάς (εν. το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος)!
(John Eynard, Ελβετός Τραπεζίτης)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
LinkWithin
Ενδεικτικά της προχειρότητας και των στερεότυπων που και εδώ επικράτησαν:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ο γάμος Καποδίστρια-Στούρτζα ματαιώθηκε λόγω χαμηλών εισοδημάτων του γαμπρού !
2. Ο Γαλάτης μύησε τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο στην Εταιρεία! Δεν κατάλαβαν ότι μιλούσε για τον Φιραρή, αλλά κι αυτό ψέμα είναι
3. Δεν ξέρουμε αν στήριξε την Εταιρεία, αλλά κάποιοι λένε ότι την κατηύθυνε!
4. Είπε στον Ξάνθο (ο Καποδίστριας)...!
5. Ο Μέττερνιχ ήταν μισέλληνας, ο Κάνινγκ εργαζόταν υπέρ των Ελλήνων!
6. Ο Μέττερνιχ ήταν εμπνευστής της Ιεράς Συμμαχίας!
7. Ο Ναπολέων έγινε βασιλιάς ! (θα ήταν το καλύτερο, αν δεν υπήρχε η Οδησσός)
8. Την εταιρεία που στησε μέσα στην Βιέννη το 1814 την ξέχασαν; Και τι σήμαινε αυτή;
9. Η δολοφονία του Γαλάτη φαίνεται κολλητή με την συνάντηση που είχε με τον Καποδίστρια (απέχουν 3 χρόνια)
10. Ο Καποδίστριας τα κατάφερε ως φιλελεύθερος στην Ευρώπη (!) αλλά στην Ελλάδα βρήκε χάος (!!) και ως συγκεντρωτικός δεν τα κατάφερε (!!!), αφού μισήθηκε και από τους Έλληνες φιλελεύθερους (!!!!)
11. Τον Ιανουάριο του 1828 ο Καποδίστριας φτάνει στην Αίγινα. Δεν μας λέει όμως γιατί ήρθε μέσω Μάλτας.
12. Συνειδητοποίησε την κατάσταση της χώρας μόλις έφτασε (!!!!!)
13. Ο Καποδίστριας πασχίζει να σκαρφιστεί τρόπους για να επιβιώσει η αλληλοσπαρασόμενη Ελλάς (αν είναι έτσι, να μας πουν αν ο Καποδίστριας έλυνε σταυρόλεξα στην Ευρώπη και αν η Ελλάς αλληλοσπαράχθηκε από μόνη της)
14. "Αναπάντεχη" η αναστολή του Συντάγματος (αυτό θέλει εγκυκλοπαίδεια και μια ντουζίνα ψυχιάτρους για να εξετάζουν όσους ιστορικούς βγάζουν τα δημοκρατικόμετρα)
15. Ο Καποδίστριας βάζει στο κράτος την προσωπική του περιουσία, δεν παίρνει φοίνικα ως αμοιβή, αλλά κατέχεται από νεποτισμό, άρα είναι ματαιόδοξος (για ποιο πράγμα είπαμε ότι κατηγορήθηκε ο Χριστός από τους ορισμένους Εβραίους του ιερατείου;). Άλλη αντίφαση είναι το να παραδέχονται οι ιστορικοί ότι ο Καποδίστριας γίνεται αγαπητός λόγω της φορολογικής δικαιοσύνης που επιβάλει. Διχασμένη προσωπικότητα θα ήτανε.
16. "Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει" είπαν όσοι πλήρωσαν βουλευτές για να ρίξουν την κυβέρνηση Πετρόμπεη το 1823 και να ανεβάσουν τον Κουντουριώτη που θα έπαιρνε το δάνειο από αυτούς που θα το έδιναν και θα το χρησιμοποιούσε για τους λόγους που δόθηκε (εμφύλιος). "Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει" είπαν όσοι έγιναν δικτάτορες της Δ. Ελλάδας (με απόφαση της κυβέρνησης) για να δυσφημήσουν τον Βαρνακιώτη, να χρεώσουν το Πέτα στον Μπακόλα, να αφορίσουν τον Καραϊσκάκη και να διαλύσουν την Επανάσταση στην Δ. Ελλάδα-Ήπειρο.
17. Ο Μακρυγιάννης απογοητεύτηκε. Φυσικά, αφού πληρώθηκε από το δάνειο στον εμφύλιο του 1824, πληρώθηκε για να συμμετάσχει στην συνομωσία κατά του Καποδίστρια. Το ότι ο Μακρυγιάννης ομολογεί ότι οργανωτής της Επανάστασης ήταν ο Καποδίστριας (όλοι το ήξεραν ανεπίσημα) το ξέχασε η κυρά μηχανή του χρόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφή18. "Γιατί χάλασες το βουλευτικό και τους νόμους;" ρωτάει ο Μακρυγιάννης (κι άλλη εγκυκλοπαίδεια)
19. Ο Κοραής (που είχε αποδείξει από χρόνια την ευθυκρισία του) στρέφεται (από μόνος του) εναντίον του Καποδίστρια. Τουλάχιστον ομολογείται έτσι ότι το 1821 ήταν το αντίθετο από την Γαλλική Επανάσταση.
20. Ομάδες, πρόκριτοι και τοπικιστές συγκρούστηκαν με τον Καποδίστρια – κανείς δεν ήθελε ένα κεντρικά οργανωμένο κράτος. Το πιο χοντρό ψέμα που θέλει να στηρίξει την άποψη ότι η σφαίρα στον Καποδίστρια ήρθε από ελληνικό χέρι.
21. Αφού έδειξαν τον φοίνικα 100 φορές, ξέχασαν να εξηγήσουν τι συμβόλιζε (όχι πάντως την αναγέννηση της Ελλάδας), τι ήταν το φως πάνω από τον φοίνικα, πώς βρέθηκε στα χέρια του Αλ. Υψηλάντη και του Δ. Υψηλάντη, πώς η Α’ Εθνοσυνέλευση απαγόρευσε τον φοίνικα και πώς η αντιβασιλεία πέταξε τον φοίνικα από το νόμισμα και την σφραγίδα στα σκουπίδια, επαναφέροντας την Αθηνά του Μαυροκορδάτου.
22. Το ότι τον καιρό της ανακατάληψης της Στερεάς έχουμε Ρωσοτουρκικό πόλεμο είναι λεπτομέρεια;
23. Την "ανεξαρτησία" την επέβαλε ο Καποδίστριας που δέχθηκε να είναι μικρότερο το κομμάτι της Στερεάς !
24. Αυτό που ονομάζουν "εμφύλια σύρραξη" λέγεται "ανταρσία επί νόμιμης εξουσίας" λίαν επιεικώς, σύμφωνα με την ορολογία της άλλης πλευράς που αδιάκοπα επικαλείται την "νομιμότητα".
25. Ο Καποδίστριας σύντομα καταλαβαίνει ότι το νεοσύστατο κράτος είναι υποδουλωμένο στα δάνεια του αγώνα !!!!!
26. Ο Καποδίστριας πρώτος έκανε τάση πληρωμών. Όχι, η στάση είχε γίνει πριν έλθει ο Καποδίστριας και το μένος εναντίον του γιγαντώθηκε όταν είδαν ότι παρά τον απίστευτο οικονομικό πόλεμο, υπήρχε περίπτωση η χώρα να μπει σε τροχιά αποπληρωμής του χρέους και έτσι να γίνει ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ (όχι "ανεξάρτητη" όπως το 1830).
27. Επειδή συμβαίνουν τα παραπάνω, η Βρετανία θεωρεί τον Καποδίστρια πράκτορα των Ρώσων !!!!!!!!!!
28. "Τα πλοία στον Πόρο τα πυρπόλησε ο Μιαούλης"! Ναι, ήταν πασίγνωστη η πολιτική δράση του Ανδρέα Βώκου σε όλη την διάρκεια της Επανάστασης. Αυτός μόνος του πήρε την απόφαση !
29. Την σχέση των Μαυρομιχαλαίων με τον Ναπολέοντα, με το Πατριαρχείο και την Φιλική Εταιρία λίγο πριν την Επανάσταση δεν την ακούσαμε. Έτσι κόβεται και ράβεται η ιστορία, πάνω στο πατρόν "ο Κυβερνήτης συμπεριφέρθηκε υπεροπτικά και παραγνώρισε τους Μαυρομιχαλαίους". Η δε φράση "τον σκοτώσαμε" ελέγχεται ως αναληθής. Βέβαιο είναι ότι οι Μαυρομιχαλαίοι ύψωχαν την Γαλλική σημαία της Μανιάτικης Επανάστασης, συμμετείχαν στις συζητήσεις της Ύδρας. Αυτό εννοούσε η δήλωση του Πετρόμπεη. Η ιδεολογική τοποθέτηση των ιστορικών δεν τους αφήνει να πούνε και την άλλη πλευρά, ότι σύμφωνα με τον Δεληγιάννη οι αντίπαλοι του Καποδίστρια βουτούσαν τα μαντήλια τους στο αίμα του Μαυρομιχάλη που έπεσε νεκρός λίγο μετά την δολοφονία, μαντήλια που τα έβαζαν στο εικονοστάσι. Αυτός ο Καραγιάννης ποιος ήτανε; "Συνομωσία από αγγλογαλλική πλευρά δεν υπήρξε". Η μόνη συνομωσία που βρήκαν αυτοί οι ιστορικοί ήταν του Ξάνθου που οργάνωσε την πρώτη δημιουργία κράτους από εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή30. Ο Καποδίστριας κατηγορήθηκε ως φωτοσβέστης. Δηλαδή το αντίθετο, ο φωτοδότης ήταν ο Γκίλφορντ (που δημιούργησε Πανεπιστήμιο στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα). Ναι, αλλά πρώτον η ιστορία εμφανίζει συνεργάτες τους Γκίλφορντ-Καποδίστρια (προεπαναστατικά !), δεύτερον με υποτροφίες του Γκίλφορντ σπούδασαν επίλεκτα μέλη της αντικαποδιστριακής πλευράς (Φαρμακίδης, Τρικούπης).
Από τα χιλιάδες που ξέχασε να πει η εκπομπή είναι τα οικονομικά. Αν ανέλαβε υπό πτώχευση ο Καποδίστριας, τι έκανε με τα δάνεια του Μαυροκορδάτου, τι δάνειο του έδωσαν οι σύμμαχοι, τι εμπόδια του έβαλαν οι μέσα και οι έξω που υποστήριξαν τους Τούρκους στην Εύβοια και σαμποτάρησαν την Τράπεζα που δημιούργησε ο Καποδίστριας. Κορυφαίο σημείο των αντιπάλων ήταν να μην δοθεί η εθνική γη στους ακτήμονες (σας θυμίζει κάτι αυτό σε σχέση με το σήμερα;)
Και βέβαια θα έπρεπε ακόμα να ειπωθεί ότι η λύσσα εναντίον του ήταν τέτοια που τον κατηγόρησαν ακόμα και ως κλέφτη (Αλ. Σούτσος)
Θα έπρεπε να ειπωθεί ότι ο Πολυζωίδης πήγε στο Λονδίνο και ήρθε με τις λίρες μαζί (δεξί χέρι του Μαυροκορδάτου), δεν έγινε αντικαποδιστριακός λόγω του Τύπου, άσε που άμα ανοίξουμε το θέμα "Τύπος" στο διάστημα 1824-26 θα δούμε ουκ ολίγα τέρατα και σημεία, άσε που άμα διαβάσουμε τον "Απόλλωνα" θα καταλάβουμε αμέσως τι εννοούσε ως "ελευθεροτυπία" ο Πολυζωίδης και οι συν αυτώ.
Και αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στο ότι ο Καποδίστριας "κρίνεται" ως "Κυβερνήτης", δηλαδή για τα προηγούμενα 50 χρόνια που έζησε, τι μας είπαν;
Βγάζετε σεις κάποιο συμπέρασμα;
Τους περίμενα τους σχολιασμούς αγαπητέ Μπάμπη όμως κάποιες γνώσεις μπορούμε να αντλήσουμε από αυτό το εγχείρημα παρόλο που γνωρίζουμε ότι ο παρουσιαστής δεν υπηρετεί την αμερόληπτη και αντικειμενική δημοσιογραφία.
ΔιαγραφήΟι παρατηρήσεις σου σαφώς δημιουργούν ερωτήματα και πολλές από αυτές τα απαντούν, αλλά δεν τακτοποιούν όλο αυτό το συνονθύλευμα των πληροφοριών σε όσους δεν κατέχουν την λεπτομέρεια της ιστορίας. Είναι όμως πολύ χρήσιμες αυτές οι παρατηρήσεις σε όσους δεν αρέσκονται στην... "μασημένη τροφή".... η οποία καμιά φορά όμως χρειάζεται σε κάποιον που θέλει να βρει την άκρη του νήματος για να αρχίζει να το ξετυλίγει, πράγμα που δεν αγαπάς απ΄ ότι έχω καταλάβει. Οι διατυπώσεις των παρατηρήσεων σου θυμίζουν εκείνες του σωστού διδασκάλου προς τον μαθητή οι οποίες τον ωθούν να σκέπτεται και να μην παπαγαλίζει. Είναι πάρα πολύ χρήσιμες σε αυτόν τον χώρο και χαιρόμαστε ιδιαίτερα γι αυτό.
Καλημέρα αγαπητέ μου!
Υ.Γ, Σου ζητώ συγνώμη Λάμπη που μπέρδεψα το όνομα σου!
ΔιαγραφήΑπόλυτα συμφωνώ Ιφιγένεια. Να πω συμπληρωματικά για τα θετικά σημεία, ότι βλέπω δύο: ποιος κίνησε τα πράγματα και εξελέγη ο Καποδίστριας; το είπε καθαρά: ο Κολοκοτρώνης. Δεν είναι πλήρης η εικόνα, άσε που τα πλήρη στοιχεία δεν τα ξέρουμε, όμως υπήρξε συμμαχία τουλάχιστον σε επίπεδο Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Κ. Τζαβέλα από το 1825, οι υπογραφές μαζεύονταν μυστικά και το έγγραφο στην Τροιζήνα βγήκε στο παρά πέντε, ενώ ο παραλίγο δολοφονημένος Κολοκοτρώνης το παίζει από την στιγμή της αποφυλάκισης αγγλόφιλος -εν τω μέτρω-, επί δυο χρόνια. Μέχρι που καταφέρνει να ξεγελάσει και να αποσπάσει τον Κουντουριώτη από το αγγλικό κύκλωμα, που έχει πλέον εναποθέσει τις επιδιώξεις του στον Ζαΐμη. Το μέγιστο ερώτημα: Σε ποια βάση καλείται ο Καποδίστριας από τους κορυφαίους στρατιωτικούς-πολιτικούς της Επανάστασης; Αυτά δεν μας θέτει το ντοκιμαντέρ, όμως τουλάχιστον δεν λέει και την σκόπιμη ασάφεια / μισό ψέμα “ψηφίστηκε καθολικά ο Καποδίστριας” ώστε να θεμελιώσει μετά την αληθοφανή κατηγορία “υπήρξε καθολική εξέγερση εναντίον του τυράννου”.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο θετικό είναι η πολλαπλή αναφορά αμφιβολιών ως προς τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας (Μαυρομιχάληδες και Καραγιάννης).
Συνολικά λοιπόν: όταν θέλεις να παρουσιάσεις κάτι νέο, δεν βάζεις απλώς τις διαφορετικές απόψεις να συγκρούονται μεταξύ τους. Δεν βάζεις την Κουλούρη και τον Σπανό με τον Κούκο απλώς για να παραθέσεις “όλες” τις απόψεις. Τι στην ευχή ήταν δηλαδή ο Καποδίστριας; Δυο αντίθετα πράγματα; Ό,τι νομίζει ο καθένας; Τότε γιατί κάνεις νέο ντοκιμαντέρ; Αυτά τα ξέρουμε, έχουν ακουστεί πολλές φορές. Από την άλλη, να πούμε ότι ούτε οι απόψεις των υποστηρικτών του Καποδίστρια είναι αλάθητες, αντίθετα μερικές φορές περιπλέκουν τα πράγματα, αφού απαντούν στις συκοφαντίες της άλλης πλευράς με απολογητικό τόνο, δηλαδή δεχόμενοι κατ’ αρχήν το πλαίσιο των κατηγοριών ως στέρεο (δημοκρατία, κοινοβουλευτισμός, αντίθεση σε πρόκριτους κλπ)
Τι είναι τελικά ζητούμενο στο κεφάλαιο “Καποδίστριας”; Ότι δεν μπορεί οι ύψιστες αντιθέσεις και αντιφάσεις να οδηγούν σε συμψηφισμό και μέση οδό, αλλά σε οδό επίλυσης των κεντρικών, αναπάντητων ως σήμερα, ερωτημάτων για το 1821: Ποιος το οργάνωσε; Τι ήθελε να πετύχει; Πού κατέληξε η υπόθεση;
Εντός των προσεχών ημερών θα αναρτήσω τις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις ενός εξαίρετου φίλου και συνεργάτη του ιστολογίου μας, με τις απαντήσεις που δίνει στους συντελεστές του ντοκιμαντέρ του Σκάϊ, επί τη ευκαιρία του τόσο ενδιαφέροντος θέματος που έχεις ανοίξει, πιστεύω ότι σε συνδυασμό με τα δικά σου ερωτήματα-παροτρύνσεις θα γίνει πιο ξεκάθαρο το ομιχλώδες τοπίο της κρίσιμης περιόδου της Επαναστάσεως και εντεύθεν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα περιμένω όπως καταλαβαίνεις, τα κοσμήματα της οξυδέρκειας σου!
Την καλημέρα μου αγαπητέ Λάμπη!
Εντάξει. Θα ξεσκονίσω το αυτοκρατορικό μου σμόκιν και θα ακονίσω την ιστορική μου πένα (θα κάνω και καμιά επανάληψη στον Βερέμη...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην το παραλείψεις αυτό σε παρακαλώ! (στην επανάληψη αναφέρομαι :) )
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που "λείπει" από την ανάλυση του Λάμπη (αλλά και του κ. Ζυγουρη-το καραβακι της ιστορίας, π.χ. https://karavaki.wordpress.com/2017/09/14/september-14ht-holly-alliance-philike-hetaireia/) είναι η ΔΙΑΚΡΙΣΗ των ρωσικών επιδιώξεων από την (κατά βάση) "Φαναριώτικής"-"Κωνσταντινοπολίτικης" αντίληψης περί "ανασυστασης ενός πολυεθνικού κράτους" ως διάδοχου της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το θέμα είναι άκρως συζητήσιμο, τουλάχιστον όσον αφορά το "ποιοι" επαναστατικοί φορείς είναι φορείς αυτής της "φαναριώτικής" αντίληψης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ουσία, ο Λάμπης έχει καθορίσει το "focus of inquery" (την "πρίσμα" υπό το οποίο εξετάζει)το 1821. Σ' αυτό είναι εξαιρετικά ξεκάθαρος υπογραμμίζοντας ότι κάθε άλλη εξέταση των γεγονότων εκτός αυτής της προσέγγισης δεν έχει κοινή βάση για έναν διάλογο.
Κατά την γνώμη μου ΔΕΝ πρόκειται για "εκτροπή" του 1821 από την παραπάνω αντίληψη λόγω δυσμενών εσωτερικών συσχετισμών και της αδράνειας του Τσάρου να βγει στον πόλεμο - αντίθετα τα γεγονότα της "εκτροπής"από τον "σκοπό" του 1821 ("σκοπό" ως "υπόθεση εργασίας" του Λάμπη) δείχνουν την έλλειψη μιας συγκροτημενης "πολιτικής δύναμης" ως φορέα του 1821 στην επιδίωξη του "πολυεθνικού χριστιανικού κράτους" και ενισχύει την διαπίστωση ότι αυτή η αντίληψη είναι κατά βάση ένα "ιδεολόγημα" συγκεκριμένων κύκλων του τότε και σήμερα.
Ωστόσο, η προέλευση του έχει αντικειμενική ιστρορική βάση: πρόκειται για την ρωσική επεκτατική πολιτική ου ενέπνευσε όχι μόνο αντιλήψεις και ελπίδες, αλλά και επαναστατική δράση των υποδούλων υπό το λάβαρο της "χριστιανικής ορθοδοξίας" που βρέθηκε στο απόγειο της με το λεγόμενο "ελληνικό πρόγραμμα" της Μ. Αικατερίνης. Από τις Ηγεμονονίες, την Σερβία την Ελλάδα και προπάντων μέσα στην καρδιά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, το Φανάρι, η ομόδοξη Ρωσία υπήρξε πηγή "έμπνευσης" ενός ξεσηκωμού που βασιζόμενος στα ρωσικά όπλα θα κατέλυε την οθωμανική αυτοκρατορία. Η κινητοποίηση των ελληνικών επαναστατικών δυνάμεων, στο όνομα της "ελληνο-ορθοδοξίας" αλλά στοχεύοντας και σε επιμέρους "κρατικές χειραφετήσεις"(προγράμματα αυτονομίας ή προτεκτοράτων) έφτασε στο απόγειο της με το καθεστώς της Σερβίας, των Ηγεμονίων και τελικά με το προτεκτοράτο της Επτανήσου Πολιτείας (ως τελικό ιστορικό "προϊον" μιας ιστορικής εποχής) στα 1800. Δεν γνωρίζουμε τι θα γινόταν χωρίς την Γαλλική Επανάσταση ακι τον Ναπολέοντα, αλλά ήδη με τον τελευταίο ρωσο-τουρκικό πόλεμο της Μ. Αικατερίνης (σε συνεργασία με τον Αυστριακό αυτοκράτορα)η ρωσική πολιτική είχε φτάσεισ το απόγειο της. Από την σκοπια της ελληνικής εξέγερσης και των ιδεολογικών ζυμώσεων αυτής ακριβώς της "φαναριώτικής δεξαμενής" (που έδωσε έναν Φιραρή και κυρίως έναν Κ. Υψηλάντη καιμια Επτάνησο Πολιτεία) η αντιλήψεις του Ρήγα εκφράζουν αυτήν την απόπειρα προσαρμογής στην νέα διεθνή συγκυρία που χαρακτηρίστηκε από την διεθνή ρευστότητα των ναπολεόντειων πολέμων και της ευρωπαϊκής παλινόρθωσης. (restoration).