Μόνο ένας βαθύς γνώστης της ιστορίας θα μπορούσε να προβεί σε μία τέτοια ανάλυση!
Ελπίζουμε την Κυριακή ο Μέσι να τους στείλει ...φανερό μήνυμα...
Το κρυφό μήνυμα που έστειλε στον κόσμο η νέα φανέλα της Γερμανίας ...πηγη
Είναι δυνατόν μία μικρή αλλαγή στην εμφάνιση και τα εθνικά χρώματα ενός αντιπροσωπευτικού εθνικού συγκροτήματος όπως αυτού της Γερμανίας να περνάει μηνύματα αναφορικά με θέματα πέραν της «στρογγυλής θεάς» και του ποδοσφαίρου;
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
Η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι θετική. Πριν προχωρήσουμε σε μία
ενδιαφέρουσα ελπίζουμε επισήμανση, να ξεκαθαρίσουμε πως τα λόγια είναι λίγα
για να περιγράψει το επίτευγμα των «πάντσερ» του Γιόακιμ Λεμπ, αναφορικά με τη διαχείριση της επιχείρησης «Βραζιλία».
Με το Blitzkrieg που εκτυλίχτηκε μεταξύ του 20ου και 30ου λεπτού οι Γερμανοί κατάφεραν να στείλουν τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική αυτοκρατορία που γνώρισε ο πλανήτης στην εποχή του λίθου και σίγουρα να της δημιουργήσουν ένα τέτοιο ψυχολογικό τραύμα που είναι σίγουρο πως οι Βραζιλιάνοι δεν πρόκειται να ξεπεράσουν ούτε σε έναν αιώνα από σήμερα ακόμα και εάν πάρουν το επόμενο παγκόσμιο κύπελλο.
Φυσικά, ο αγώνας με την Αργεντινή δεν πρόκειται να είναι ο ίδιος, διότι η παρέα του Μέσι είναι σίγουρο πως θα λειτουργήσει πιο ορθολογικά και λιγότερο συναισθηματικά από τους Βραζιλιάνους, οι οποίοι διαλύθηκαν από την πίεση της έδρας, τα λάθη τους, αλλά και την ανωτερότητα του αντιπάλου.
Είναι όμως επίσης σίγουρο, πως εάν αληθεύουν οι πληροφορίες που θέλουν οι Γερμανοί να προετοιμάζονταν για το παιχνίδι με τη Βραζιλία εδώ και δύο χρόνια αφού είχαν… αναθέσει μελέτη αναφορικά με τον τρόπο παιχνιδιού της Σελεσάο σε πανεπιστημιακή ερευνητική ομάδα της χώρας τους, είναι εξίσου σίγουρο πως θα έχουν κάνει το ίδιο και με τους εκτιμώμενους αντιπάλους τους στον τελικό, μεταξύ των οποίων και η Αργεντινή.
Άρα, το κατά πόσον η επιστήμη, η οργάνωση και η μεθοδικότητα, θα υπερισχύσει του πάθους, της φινέτσας και της ορμητικότητας θα φανεί σε λίγα 24ωρα.
Κλείνουμε την παρένθεση, φεύγουμε από το ποδόσφαιρο και περνάμε στην σφαίρα της πολιτικής, γυρνώντας στο αρχικό ερώτημα της ανάλυσής μας. Τα χρώματα της εμφάνισης που χρησιμοποιεί η εθνική Γερμανίας στην διοργάνωση οδηγεί στην εξής παρατήρηση: Τα χρώματα της εμφάνισης της ομάδας στο τουρνουά είναι τρία, το κόκκινο, το μαύρο και το άσπρο. Στη συγκεκριμένη εμφάνιση λείπει το κίτρινο.
Αυτό εκ πρώτης όψεως κρίνεται ως περίεργο αφού η τρίχρωμη σημαία της Γερμανίας αποτελείται από μαύρο-κόκκινο και κίτρινο,κρίνεται όμως και ως επουσιώδες και χωρίς κανένα ενδιαφέρον, αφού κάποιος θα ρωτούσε «και τι έγινε που οι Γερμανοί δεν έχουν βάλει το κίτρινο στην εμφάνισή τους;». Ο περισσότερος κόσμος μπορεί να βρει το θέμα όντως αδιάφορο αλλά ας προχωρήσουμε στη συλλογιστική μας και ίσως τελικά το θέμα να μην είναι τόσο απλό και «επουσιώδες» όσο κάποιος νομίζει:
Πρώτον, η εθνική Γερμανίας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά χρησιμοποιεί ως κύριες εμφανίσεις λιτές εμφανίσεις σε άσπρο-μαύρο, είτε εμφανίσεις σε άσπρο-μαύρο αλλά με στοιχεία της σημαίας της δηλαδή μοτίβα σε μαύρο-κόκκινο-κίτρινο. Η δεύτερη εμφάνιση έχει αποχρώσεις του πράσινου ενώ στις περισσότερες εξ αυτών χρησιμοποιείται και κάποιο μοτίβο στα χρώματα της σημαίας.
Δεύτερον, εμφάνιση σε αποχρώσεις μαύρο-κόκκινο-άσπρο έχουμε να δούμε από τη Γερμανία από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1938.
Τρίτον, η εμφάνιση μαύρο-κόκκινο-κίτρινο αντιστοιχεί στη σημαία της Γερμανίας όπως έχει αυτή υιοθετηθεί από το 1949, αλλά και όπως είχε αυτή χρησιμοποιηθεί την περίοδο 1919-1933 δηλαδή την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Με άλλα λόγια, η συγκεκριμένη σημαία συμβολίζει μία ηττημένη και κατεστραμμένη χώρα, η οποία αναγκάστηκε να υιοθετήσει άλλη σημαία από αυτή πού είχε αρχικά. Δεν είναι τυχαίο πως η συγκεκριμένη σημαία υιοθετήθηκε μετά από τους μεγάλους Παγκοσμίους Πολέμους.
Δεν είναι τυχαίο επίσης πως η σημαία αυτή πρωτοεμφανίστηκε την ταραγμένη δεκαετία του 1840 όπου ολόκληρη η Ευρώπη συγκλονιζόταν από «αστικές» και «σοσιαλιστικές» επαναστάσεις, όπως αυτή του Βερολίνου του 1848. Οι επαναστάτες από κάθε τάξη και με διαφορετική εν πολλοίς ατζέντα προσπάθησαν να αλλάξουν την καθεστηκυία τάξη της εποχής τους, κάτι το οποίο έλαβε χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη, η σημαία υπό την οποία έλαβαν χώρα τα γεγονότα αυτά στην πόλη αυτή της Γερμανικής Συνομοσπονδίας είναι η σημερινή σημαία της Γερμανίας.
Τέταρτον, η σημαία της αυτοκρατορικής Γερμανίας (1871-1918) ήταν η τρίχρωμη μαύρη-άσπρη-κόκκινη σημαία, η οποίααποκαταστάθηκε τα πρώτα χρόνια της ναζιστικής εξουσίας (1933-1935), πριν φυσικά δώσει τη θέση της στα σύμβολα του Ναζισμού.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: H εμφάνιση της εθνικής ομάδας της Γερμανίας σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο, με το να απορρίπτει το κίτρινο χρώμα και να επικεντρώνεται στην τρίχρωμο συνδυασμό μαύρο-άσπρο-κόκκινο, φαίνεται να προσομοιάζει τη σημαία του αυτοκρατορικού, ένδοξου, εξωστρεφούς παρελθόντος και να αποστρέφεται τη σημαία περιόδων οι οποίες έχουν να κάνουν με την ήττα, την ταπείνωση και την εσωστρέφεια.
Η αυτοκρατορική εμφάνιση σε αυτό το τουρνουά, με τη «τεσσάρα» στην Πορτογαλία, την ήττα της Γαλλίας και φυσικά την «εφτάρα» στη Βραζιλία, φαίνεται να ακολουθεί και την αλλαγή στα χρώματα της φανέλας.
Όμως, η αλλαγή προς το «αυτοκρατορικό» της Γερμανίας δεν εντοπίζεται μόνο στο ποδόσφαιρο. Η νότια Ευρώπη και ειδικά ο ελληνισμός σε Ελλάδα και Κύπρο έχει νιώσει με τον πλέον οδυνηρό τρόπο την μεταβολή που συντελείται τα τελευταία χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή τη μετάβαση από μία Ευρωπαϊκή Γερμανία σε μία Γερμανική Ευρώπη.
Σε κάθε περίπτωση, κρίνεται ως εντυπωσιακή η χρονική συγκυρία κατά την οποία η Γερμανία υιοθετεί τα αυτοκρατορικά χρώματαστην ομάδα της, ενώ σε πολιτικό επίπεδο, η «μπάλα» που παίζει στις Βρυξέλλες δεν φαίνεται να έχει αντίπαλο με τις «εφτάρες» να πέφτουν βροχή ακόμα και σε πρώην πρωταθλητές Ευρώπης…
Κατά τα άλλα, αναμένουμε έναν συναρπαστικό τελικό στον οποίο η σύγκρουση όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση δεν είναι μόνο αθλητική. Σε κάθε περίπτωση, ο αθλητισμός ποτέ δεν υπήρξε απεξαρτημένος από ατζέντες πολιτικής προπαγάνδας, φυλετικής ανωτερότητας και εθνικής υπερηφάνειας.
Πηγή
Ωραία, έξυπνη ανάλυση με πολύ λογικό ειρμό και ταιριαστό στο πνεύμα της εποχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέραν όμως από αυτό ας μην ξεχνούμε, ότι εκτός από την Ελλάδα, σχεδόν καμία εθνική ομάδα, δεν παίζει με τα ακριβή χρώματα της σημαίας της, καμιά φορά φορούν και τελείως διαφορετικά. Αυτή είναι μια μόδα που την ξεκίνησαν οι μεγάλες δυνάμεις του ποδοσφαίρου, βλέπε Ιταλία, Ολλανδία, Γερμανία (που πιο παλιά φορούσε και πράσινο εκτός έδρας), κ.α.
Να συμπληρώσω ότι στην Γερμανική σημαία δεν υπάρχει κίτρινο αλλά χρυσό και γι αυτό αποφεύγουν να το προβάλλουν έντονα στην εμφάνιση τους, θα έμοιαζε με φόρεμα λαικής τραγουδίστριας. Ωστόσο στην λευκή εμφάνιση υπάρχει μια κίτρινη ρίγα στο πίσω μέρος του λαιμού.
Forza Argentina !!!!
Φοβερή παρατηρητικότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι ο συγγραφέας θέλησε να υπονοήσει ότι επικρατούν τα χρώματα της σημαίας του 3ου Ράιχ, παραπέμποντας εμμέσως πλήν σαφώς στους ανάλογους συνειρμούς. Πάντως έχεις απόλυτο δίκιο μιας και παρόλο που δεν έχω ιδέα από αθλητικά γνωρίζω ότι κάποιες ομάδες χρησιμοποιούν εντελώς διαφορετικά χρώματα στις στολές τους.
Απορίας άξια είναι η τελική έκβαση ενός πολέμου μεταξύ δυνάμεων που εξυπηρετούν στην ουσία τα ίδια συμφέροντα. Δυστυχώς την μάχη μέχρι στιγμής την έχει χάσει το ανθρώπινο γένος, όχι μόνο από τα επιστημονικά μέσα που χρησιμοποιούνται για να το μεταλλάξουν αλλά κυρίως σε ηθικό επίπεδο που όλα τα υγιεί πρότυπα έχουν καταργηθεί. Έχουμε φθάσει πλέον σε τέτοιο επίπεδο που αναρωτιέμαι πραγματικά αν υπάρχει γυρισμός από αυτήν την κατηφόρα στην οποία έχει επέλθει ο άνθρωπος. Σκέπτομαι μερικές φορές, μήπως είναι καιρός να καταστραφεί το Σιδηρό γένος των ανθρώπων...όπως έχει πει ο Ησίοδος....;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί τη ευκαιρία να σε ενημερώσω ότι αυτή η εξαιρετική σειρά των άρθρων σου έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία και ότι παρόλο που ο Blogger δεν δείχνε ούτε το 1/3 από τα κλικ των αναρτήσεων στα στατιστικά, τα άρθρα σου ξεπέρασαν κατά πολύ τις 4.500 χιλιάδες στο σύνολο τους.
Τα σέβη μου αγαπητέ μου Λάμπη! χαίρομαι πραγματικά που σε έχουμε κοντά μας!
Αγαπητή μου Ιφιγένεια, είναι αφάνταστα δύσκολο να πεις κάτι τόσο σύνθετο με λίγα λόγια. Γι αυτό και επιμένω στην λογική προσέγγιση, που κι αυτή έχει τις δυσκολίες της. Φαινομενικά μόνον οι δυο δυνάμεις επιδιώκουν τον ίδιο στόχο, το καλό δηλαδή. ---Όπως π.χ. η Γιούνισεφ και οι πρέσβεις καλής θελήσεως του ΟΗΕ που προφανώς δεν θέλουν το καλό μας...---. Γι αυτό και κατά καιρούς οι αντιπρόσωποι των ΔΥΟ αντιπάλων έχουν τα ίδια σύμβολα, όπως η τρίχρωμη σημαία και ο φοίνικας στον 18ο-19ο αιώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα υπόλοιπα είναι περιπεπλεγμένα και το να βλέπει ο καθένας κάποιες πλευρές, δεν είναι πρόβλημα.
Σ' ευχαριστώ και για τα καλά λόγια, αλλά κυρίως ανήκουν σε σένα, αφού εσύ άνοιξες την δικτυακή αγκαλιά σου για να πω μερικά πράγματα.
Τα ξαναλέμε.
Έχεις δίκιο Λάμπη μου! είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις και να καταφέρεις να αποδόσεις το νόημα των σκέψεων σου με ελάχιστα λόγια αναφορικά με μία κατάσταση όταν τόσο έντονα συναισθήματα σε κυριεύουν... θλίψη... αγανάκτηση... οργή... κυρίως βλέποντας τις Ανθρωπιστικές Οργανώσεις και τους Παγκόσμιους Οργανισμούς που "υπηρετούν" τα δικαιώματα των Εθνών να έχουν την θέση απλώς ενός προκαλύμματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα διαφωνήσω ως προς τα εύσημα... απλώς προωθήσαμε με σεβασμό και αγάπη το αποτέλεσμα της δικής σου έρευνας και μελέτης πολλών ετών τις οποίες κατέγραψες εξαιρετικά!!