Μεγάλη Ελλάδα.(Μagna Grecia) Μέρος 4ον : Σύβαρις - Θούριοι

O Αρχαιολογικός χώρος της Σύβαρις

ΣΥΒΑΡΙΣ
Η Σύβαρις της Καλαβρίας ήταν «η σπουδαιότερη αποικία των πόλεων Ελίκης, Βούρας και Αιγών της Αχαϊας» και βρισκόταν στον κόλπο του Τάραντος. 
''Iδρύθηκε το 720 π.Χ. ανάμεσα σε δύο ποτάμια, τα οποία ονομάστηκαν Κράθις από το ομώνυμο ποτάμι των Αιγών της Αχαϊας και Σύβαρις από την ομώνυμη πηγή της Βούρας. Γρήγορα έγινε η πολυανθρωπότερη, πλουσιότερη και ισχυρότερη πόλη της περιοχής με αποτέλεσμα να επεκταθεί και να ιδρύσει δικές της αποικίες εκ των οποίων η σπουδαιότερη ήταν η Ποσειδωνία.

Ο Στράβων γράφει ότι Σύβαρη ήταν μια κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή, η οποία κυβέρνησε πάνω από τέσσερις φυλές και εικοσιπέντε πόλεις.
Στο δεύτερο μισό του έκτου αιώνα π.Χ. Σύβαρη άρχισε να κόβει πρώτα νομίσματα της, εκ των οποίων τα παλαιότερα έχουν χρονολογηθεί περίπου στο 530 π.Χ..
Oι Συβαρίτες φαίνεται ότι ανακάλυψαν από νωρίς το "νόημα της ζωής". Όλες οι χειρωνακτικές εργασίες γίνονταν από δούλους και οι πολίτες ξεκουράζονταν σε πολυτελείς επαύλεις. Έτρωγαν εξωτικά εδέσματα, ενώ οι μάγειροι και οι ζαχαροπλάστες που επινοούσαν νέα γλυκά ή φαγητά διατηρούσαν το προνόμιο της ευρεσιτεχνίας για ένα χρόνο. Oι προσκλήσεις για τα γεύματα έφταναν στους παραλήπτες τους ένα χρόνο πριν.
Aπαγόρευαν ακόμα στους ξυλουργούς και στους σιδηρουργούς, η εργασία των οποίων ήταν θορυβώδης, να δουλεύουν μέσα στην πόλη  Oι πρωτοτυπίες δε σταμάτησαν εδώ. Kάποιοι δρόμοι πλούσιων συνοικιών ήταν σκεπασμένοι με τέντες για να προστατεύονται από τον ήλιο και τη βροχή.
Αυτή η ευζωία και η φιληδονία των Συβαριτών την οποία κριτίκαραν άσχημα οι υπόλοιποι Έλληνες έμεινε στην ιστορία ως "Συβαριτισμός" , η κατάσταση δηλαδή κατά την οποία κάποιος αρέσκεται σε υλικές και μόνο απολαύσεις

Αργυρο νόμισμα της Σύβαρις 530-510 Π.Χ

Η διαμάχη με τον Κρότωνα και η καταστροφή της Σύβαρις.

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει ότι η ολιγαρχική κυβέρνηση της πόλης ανατράπηκε στο 510/09 π.Χ. Ο Ηγέτης αυτής της επανάστασης ,ονόματι Τέλυς ,έπεισε τους Συβαρίτες να εξορίσει τους 500 πλουσιότερους πολίτες της πόλης και να κατασχέσει τον πλούτο τους. Οι εξόριστοι πολίτες κατέφυγαν ικέτες σε βωμούς στην πόλη του Κρότωνα. Η Συβαρις απαίτησε ο Κρότωνας να επιστρέψει τους εξόριστους υπό την απειλή του πολέμου. Οι Κροτωνιάτες ήταν διατεθειμένοι να παραδώσουν τους εξόριστους να αποφευχθεί ο πόλεμος, αλλά ο Πυθαγόρας που ζούσε εκείνη την περίοδο στον Κρότωνα τους έπεισε για την προστασία τους επειδή είχαν καταφύγει ως ικέτες.
Στον πόλεμο εναντίον του Κρότωνα η Σύβαρις,συμφωνα με τις πήγες, συγκέντρωσε κατά τον Στράβωνα 300.000 στρατιώτες αριθμός, που, αν είναι σωστός, δείχνει ότι τον 6ο αι. π.Χ. ήταν η μεγαλύτερη πόλη του ελληνικού κόσμου . Οι Κροτωνιάτες συγκέντρωσαν 100.000 στρατό και κάτω από την καθοδήγηση του γνωστού ολυμπιονίκη Μίλων και οπαδούς του Πυθαγόρα κατάφεραν να νικήσουν και στην συνέχεια να πολιορκήσουν την Συβαρη και τελικά να την κατακτήσουν και να την καταστρέψουν με τους επιζήσαντες Συβαρίτες να τρέπονται σε φυγή. 
Κατά τον Ηρόδοτο μάλιστα μετατράπηκε η ροή του ποταμού Κράθη από τους Πολιορκητές , για να υπερχειλιστεί η πόλη και να θαφτεί ένα μέρος της στις λάσπες.

Πάνω στα ερείπια της Σύβαρις κτίστηκαν οι Θούριοι

ΘΟΥΡΙΟΙ
Οι Θούριοι ήταν μία πανελλήνια αποικία στη Νότια Ιταλία, η οποία ιδρύθηκε με πρωτοβουλία των Αθηναίων, το 444 π.Χ. στην περιοχή της κατεστραμμένης , πριν 65 περίπου χρόνια, Σύβαρις  Ο Περικλής έδωσε πανελλήνια μορφή στον αποικισμό των Θουρίων εγκαθιστώντας Έλληνες από όλα τα μέρη της Ελλάδας. 
Η πόλη είχε δημοκρατικό πολίτευμα και οι πολίτες χωρίστηκαν, όπως μαθαίνουμε από τον Διόδωρο, σε δέκα φυλές, τα ονόματα των οποίων δείχνουν επαρκώς τη προέλευσή τους. Αυτοί ήταν: η Αρκαδική φυλή ,η Αχαίκη ,των Ηλείακή , η βοιωτική , η Αμφικτυονική , η Δωρική, η Ιωνικη ,η Αθηναική, η Ευβοϊκή , και η Νησιωτική φυλή.
Το σχέδιό της έγινε από το Μιλήσιο αρχιτέκτονα Ιππόδαμο και η πόλη γνώρισε γρήγορα μεγάλη άνθηση. Στους Θουρίους συγκεντρώθηκαν προσωπικότητες, όπως ο σοφιστής Πρωταγόρας, ο Λυσίας, ο Ηρόδοτος, ο φιλόσοφος Εμπεδοκλής κ.ά. Για την ακμή της πόλης μαρτυρούν οι αρχαιότητες που έχουν διασωθεί. Μετά την ήττα των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό πόλεμο, η πόλη σταδιακά αυτονομήθηκε από την μητρόπολη. Τα επόμενα χρόνια οι Θούριοι βρέθηκαν αντιμέτωποι και συγκρούστηκαν με τους Ταραντινούς ,αιτία ήταν η κατοχή μιας εύφορης περιοχή περίπου 50 χιλιόμετρα βόρεια των Θουρίων .Στον αγώνα εναντίον του Τάραντα ,της μοναδικής αποικίας της Σπάρτης στην Ιταλία, ηγέτης των Θουρίων ήταν ο Σπαρτιάτης Κλεανδρίδας ο οποίος είχε εξοριστεί από την Σπάρτη πριν από μερικά χρόνια και είχε καταφύγει στους Θουρίους.
Ο αγώνας τελικά κατέληξε σε συμβιβασμό και των δυο πλευρών και με την ίδρυση από κοινού μιας νέας αποικίας μέσα στην επίμαχη περιοχή που ονομάστηκε Ηράκλεια.

Αργυρο νομισμα των Θουρίων. 350-330 Π.Χ

Αργότερα οι Θούριοι συγκρούστηκαν με εχθρικούς λαούς από το εσωτερικό της Ιταλίας, κυρίως τους Βρέτιους (ή Βρούτιους) οι οποίοι κατέλαβαν τελικά την πόλη στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. Η πόλη πέρασε για ένα σύντομο διάστημα στον έλεγχο των Συρακούσιων την εποχή της βασιλίας του Διονύσιου του Νεότερου και στα μέσα του 3ου αιώνα επανήλθε στους Βρέτιους. Λίγες δεκαετίες μετά καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους., οι οποίοι αργότερα μετονόμασαν την πόλη σε «Κοπίαι» (193 π.Χ.).

ΠΗΓΕΣ :wikipedia.org - sakketosaggelos.gr

Επιμέλεια φωτογραφίας Διόνυσος.

Μεγάλη Ελλάδα.(Magna Grecia). Μέρος 1ον


Μεγάλη Ελλάδα.(Μagna Grecia) Μέρος 2ον. Κύμη - Νεάπολη


Μεγάλη Ελλάδα (Magna Grecia) Μέρος 3ον : Ελέα - Ποσειδωνία