Αυτόχθονες

Στην αρχαία μυθολογία Αυτόχθονες καλούνταν εκείνοι οι οποίοι σύμφωνα με την παράδοση προέρχονταν από την γη (έδαφος). Οι εκφράσεις «απόγονοι της γης» και «απόγονοι της Γαίας» διαφέρουν, διότι οι απόγονοι της γης δεν έχουν γονείς, εν αντιθέσει με τους απογόνους της Γαίας οι οποίοι εντάσσονται στο αντίστοιχο γενεαλογικό δένδρο. Προς τούτο υπήρχε ο όροςγηγενής προκειμένου να υπάρχει διάκριση από τον αντίστοιχο όρο αυτόχθων, αλλά με την πάροδο των ετών οι εν λόγω όροι ταυτίσθηκαν εννοιολογικά.

Χρονική εμφάνιση: Σύμφωνα με

την μυθολογία, αυτή η ασυνήθιστη μορφή ύπαρξης εμφανίζεται, κατά τη διάρκεια των περιόδων εκείνων στις οποίες αντιστρέφεται η κίνηση του σύμπαντος. Όσο η θεία και αμετάβλητος αιτία της κίνησης του σύμπαντος ταυτίζεται με αυτήν, το σύμπαν περιστρέφεται προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά όταν η θεϊκή παρέμβαση παύσει να υφίσταται, ξεκινά αυτοβούλως στροφή προς τα πίσω προς την αντίθετη κατεύθυνση. Έτσι ορισμένες περιόδους το σύμπαν καθοδηγούμενο από θεϊκές δυνάμεις κινείται προς τα εμπρός και άλλες περιόδους, χωρίς θεϊκή παρέμβαση κινείται προς τα πίσω.

Αυτή η χρονική περίοδος αντίστροφης κίνησης έχει περιγραφεί ως εποχή σοβαρών αλλαγών και μεγάλης διάρκειας. Κατά την διάρκεια αυτής εξαφανίζονταν πολλά είδη ζώων και μεταξύ των ανθρώπων επιβιώνουν ελάχιστοι οι οποίοι στη συνέχεια επηρεάζονται από την πλήρη αντιστροφή των πάντων. Έτσι, για παράδειγμα, όλα τα θνητά πλάσματα σταματούν να γερνούν και γίνονται νεότερα, με ότι αυτό συνεπάγεται τα γκρίζα μαλλιά γίνονται σκούρα, η επιδερμίδα απαλότερη και καθώς το σύμπαν συνεχίζει να περιστρέφεται προς τα πίσω, όλοι οι νέοι άνδρες και γυναίκες μικραίνουν ηλικιακά, μέχρι να καταλήξουν νεογέννητα στο σώμα και το μυαλό και τελικά να εξαφανισθούν.

Υπό αυτές τις συνθήκες, οι οποίες προκαλούνται από την αντιστροφή της εξέλιξης των ουρανίων σωμάτων, καθίσταται αδύνατη η δημιουργία γενεάς και τα υπάρχοντα δημιουργήματα δεν αποτελούν τμήμα της φυσικής τάξης. Έτσι οι φυλές αντί να εξελίσσονται, όπως γίνεται στις μέρες μας, εκείνη την χρονική περίοδο βρίσκονταν εκτός της διαδικασίας εξέλιξης. Διότι ενώ ήσαν νεκροί, απέκτησαν υπόσταση προερχόμενοι από την γη ως γέροι και εν συνεχεία ζώντες την αντίστροφη περίοδο επέστρεψαν στην παιδική ηλικία.

Παράδοση: Η ύπαρξη (ανάμνηση) αυτών «των παιδιών του εδάφους» λέγεται ότι διατηρήθηκε μέσω της παράδοσης από τους προγόνους μας, οι οποίοι γεννήθηκαν στην αρχή της δικής μας χρονικής περιόδου (αυξητικής περιόδου) και υπήρξαν μάρτυρες του τέλους της αντίστροφης περιόδου.

Κέκρωψ αθηναϊκός ερυθρόμορφος κύλικας 500 π.κ.ε.Βερολίνο
Η γη παραδίδει τον Ερυχθόνιο στην Αθηνά αθηναϊκός ερυθρόμορφος κύλικας 500 π.κ.ε Βερολίνο
Ερεχθείο [Eos Aurora]

Ως αυτόχθονες θεωρούνται οι κάτωθι:

Αμφικτύων ο οποίος ορισμένες φορές αναφέρεται ως γιος του Δευκαλίωνα & της Πύρρας, όπου ο Δευκαλίων ήταν γιος του Προμηθέα και ο άνθρωπος που επέζησε από τον κατακλυσμό. Ο Αμφικτύων αφού εξεδίωξε τον Κραναό από το θρόνο της Αθήνας, έγινε βασιλιάς της Αττικής και κατόπιν εξεδιώχθη από τον Εριχθόνιο. Παντρεύτηκε την Ατθίδα, μετά από την οποία η χώρα έλαβε την ονομασία Αττική (οι Αθηναίες ονομάζονταν Ατθίδες) ενώ πριν ονομαζόταν Ακταία.

Ωστόσο σύμφωνα με ορισμένους η Ατθίς ήταν κόρη του βασιλιά Κραναού & της Παιδείας, κόρης του Μύνη του Λακεδαιμόνιου. Ο Αμφικτύονας ήταν πατέρας του Ίτονου, πατέρα του Βοιωτού, εξ ου και η ονομασία Βοιωτία. Επίσης λέγεται ότι είχε μια κόρη η οποία συνευρέθη με τον Ποσειδώνα και γέννησε τον Κερκύονα, έναν ληστή που σκοτώθηκε από τον Θησέα. Επίσης κόρη του Αμφικτύονα, της οποίας το όνομα είναι άγνωστο, λέγεται ότι είναι η μητέρα του Τριπτόλεμου, του νεαρού άνδρα ο οποίος έλαβε από την Δήμητρα ένα άρμα με φτερωτούς δράκους και σιτάρι, με αποστολή να διαδώσει στους ανθρώπους την τέχνη της σποράς και της ανάπτυξης των καλλιεργειών (Απολλόδωρος 1.7.2, 3.14.6, Παυσανίας 1.2.6, 1.14.3, 5.1.4).

Άρας θεωρείται ότι είναι ο πρώτος άνθρωπος της Φλιάσιας, τοποθεσίας κοντά στην Σικυωνία στον Ισθμό της Κορίνθου και είχε έναν γιο τον Αώρη, ο οποίος ήταν κυνηγός και πολεμιστής και μια κόρη την Αραιθυρέα. Αμφότεροι είχαν ταφεί μετά το θάνατό τους στο λόφο Αραντίνη στη δυτική Αργολίδα. Η Αραιθυρέα παντρεύτηκε τον Κείσο, ο οποίος έγινε βασιλιάς του Άργους μετά από τον Διηφόντη, αμφότεροι απόγονοι των Ηρακλειδών. Ο γιος του Κείσου και της Αραιθυρέας σύμφωνα με τους Αργείους ήταν ο Φλίας ο επώνυμος ήρωας της Φλιάσιας (Παυσανίας 2.12.4-5).

Καστάλιος ο οποίος ήταν από την Φωκίδα. Είχε μια κόρη την Θυία, η οποία ήταν ιέρεια του Διονύσου και σύμφωνα με την παράδοση η πρώτη που διοργάνωσε όργια προς τιμήν του. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ο Δελφός από τον οποίο ονομάστηκε η πόλη των Δελφών, είναι γιος του Απόλλωνα και της Θυίας ( Παυσανίας 10.6.4).

Κέκρωψ του οποίου το σώμα ήταν εξ ημισείας ανθρώπου και ερπετού και υπήρξε ο πρώτος βασιλιάς των Αθηνών. Ανέλαβε το βασίλειο από τον Ακταίο ο οποίος διοικούσε την Ακτή, μετά τον γάμο με την κόρη του Άγραυλο (η), η οποία γέννησε τον Ερυσίχθωνα, την Έρση τον Άγραυλο και τον Πάνδροσο. Ορισμένοι θεωρούν ότι ο Κέκροπας είναι γιος της Γαίας (Απολλόδωρος 3.14.1-2, Υγίνος «Αστρονομικά» 2.29, Υγίνος «Ιστορίαι» 48, Λιβεράλις «Μεταμορφώσεις» 6, Νόννος 41.59, Παυσανίας 1.2.6).

Κόρεσος είναι γνωστός ως ιδρυτής του ιερού της Αρτέμιδος στην Έφεσσο (Παυσανίας 7.2.7).

Κραναός βασιλεύς των Αθηνών ο οποίος εκθρονίσθηκε από τον Αμφικτύονα και μετά τον θάνατό του ετάφη στis Λαμπτρές (Βαυρώνα). Επί της εποχής του συνέβη ο «Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα». Ήταν πατέρας της Κρανάης, της Κραναίχμης και της Ατθίδας. (Απολλόδωρος 3.14.5-6, Παυσανίας 1.2.6, 1.31.3)

Εριχθόνιος το κάτω μέρος του σώματός του ήταν ερπετό, όπως του Κέκροπα. Έγινε βασιλέας των Αθηνών αφού εξεδίωξε τον Αμφικτύονα. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι δεν ήταν Αυτόχθων, αλλά πατέρας του ήταν ο Ήφαιστος και μητέρα του η Ατθίς, είτε η Γαία, είτε η Αθηνά. Επιπλέον προσθέτουν ότι η Αθηνά τον παρουσίασε στους θεούς ενόσω ήταν άγνωστος και όταν πέθανε ετάφη στο ίδιο σημείο των Αθηνών από το οποίο τον ανέσυρε η Αθηνά. Παντρεύτηκε την Ναϊάδα Πραξιθέα και γιός τους ήταν ο Πανδίων. (Απολλόδωρος 3.14.6-7, Ευριπίδης Ίων 21, Υγίνος «Αστρονομικά» 2.13, Υγίνος «Ιστορίες» 48, 166, Παυσανίας 1.2.6)

Πανδίων βασιλέας των Αθηνών (Απολλόδωρος 3.14.6-7, Ευριπίδης «Ίων» 21, Υγίνος «Αστρονομικά» 2.13, Υγίνος «Ιστορίες» 48 – 166, Παυσανίας 1.2.6).

Ευήνωρ προέρχεται από την Ατλαντίδα και είχε μια κόρη την Κλειτώ (μητέρα η Λευκίππη) η οποία συνευρέθη με τον Ποσειδών και γέννησε πέντε ζεύγη διδύμων. (Πλάτων «Κριτίας» 113d)

Ινδός, οι Ινδοί προέρχονται από τον Ινδό τον οποίον σκότωσε ο Δίας. (Νόννος 18.271).

Λέλεξ είναι ο πρώτος βασιλέας της Λακωνίας και λέγεται ότι προερχόταν από την Αίγυπτο. Ακόμη αναφέρεται ότι ήταν Αυτόχθων, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι ήταν γιός του Ποσειδώνα και της Λιβύας. Παντρεύτηκε την Ναϊάδα Κλεοχάρια και απέκτησε τους Ευρώτα, Μύλη, Πολυκάονα, Κλέσονα και Βία. (Απολλόδωρος 3.10.3, 3.15.5, Παυσανίας 1.39.6, 1.44.3, 3.1.1).

Λυκάων είναι ο βασιλέας της Αρκαδίας ο οποίος θυσίασε στον Δία ένα βρέφος και προκάλεσε την οργή του. Λέγεται επίσης ότι ήταν γιός του Πελασγού και της Μελιβοίας, ή της Δηιάνειρας, ή της Κυλλήνης. (Απολλόδωρος 3.8.1-2, Λιβεράλις «Μεταμορφώσεις» 31, Παυσανίας 8.17.6, 8.2.3, 8.3.1ff., 8.44.1, Πλούταρχος 39, Στράβων 5.2.4)

Παλαίχθων αναφέρεται και ως πατέρας του Πελασγού (Αισχύλος «Ικέτιδες» 250).

Πελασγός βασιλέας της Πελοποννήσου πριν την εποχή του Λυκάονα, μετά τον οποίο οι κάτοικοι της Πελοποννήσου ονομάζονταν Πελασγοί. Αναφέρεται επίσης και ως ο βασιλέας του Άργους στον οποίον ήρθαν οι Δαναΐδες. Ο Πελασγός ήταν αυτόχθων στην προέλευση ή γιός του Δία και της Νιόβης (κόρης του Φορωνέα) ή γιός του Παλαίχθονα. Ήταν πατέρας του Λυκάονα και του Τεμένου και σύζυγός του ήταν η Μελιβοία (Ωκεανίδα νύμφη) ή η Κυλλήνη (Νύμφη) ή η Δηιάνειρα (κόρη του Λυκάονα). (Αισχύλου Ικέτιδες 250, Απολλόδωρος 2.1.1, 3.8.1, Διονύσιος Αλικαρνασσεύς 1.11.2, Παυσανίας 8.22.1)

Περίφας λέγεται ότι βασίλευσε στην Αττική πριν τον Κέκροπα και μεταμορφώθηκε από τον Δία σε αετό. (Λιβεράλις «Μεταμορφώσεις» 6).

Φίγαλος ιδρυτής της Φιγαλίας στην Αρκαδία και σύμφωνα με ορισμένους ήταν γιός του Λυκάονα. (Παυσανίας 8.39.1-2).

Φλεγύας βασιλέας των Φλεγυών στην Βοιωτία. Σύμφωνα με ορισμένους τον διεδέχθη ο Χρύσης, πατέρας του Μινύα. Λέγεται ότι ο Φλεγύας ήταν πατέρας της Κορωνίδας μητέρας του Ασκληπιού. Επίσης ως πατέρας του Φλεγύα αναφέρεται ο Άρης και μητέρα η Δοτίδα, ή η Χρυσή κόρη του Άλμου γιού του Σίσυφου. Ο Φλεγύας δολοφονήθηκε από τους αδελφούς Λύκο και Νυκτέα, οι οποίοι σφετερίσθηκαν την εξουσία στις Θήβες. (Απολλόδωρος 3.5.5 – 3.10.3, Ομήρου «Ύμνοι στον Ασκληπιό» 16, Ησιόδου «Κατάλογοι» 89, Νόννος 29.31, Παυσανίας 9.36.1-4).

Τύλλος πατέρας της Αλίης η οποία παντρεύτηκε τον Κότυ ο οποίος λέγεται ότι ήταν ο πρώτος βασιλέας της Λυδίας. Γιοί του Κότυ και της Αλίης ήταν ο Ασίης και ο Άτυς ο οποίος διετέλεσε βασιλέας της Λυδίας μετά τον πατέρα του και επίσης λέγεται ότι ήταν απόγονος του Ηρακλή και της Ομφιάλης (Διονύσιος Αλικαρνασσεύς 1.27.1).

***
Αρχαίοι Δράκοντες

Μάγοι και Κατάρες στην Αρχαία Ελλάδα

Περί Δουλείας στην Αρχαία Ελλάδα

Πορνεία στην αρχαία Ελλάδα

Σφεντόνα, ένα όπλο που τσάκιζε κόκαλα στην Αρχαία Ελλάδα

***
Βιβλιογραφία

Αισχύλος «Ικέτιδες»250
Απολλόδωρος «Βιβλιοθήκη»2.1.1, 3.8.1, 3.10.3, 3.14.1-2, 3.14.5-6
Διονύσιος Αλικαρνασσεύς «Ρωμαϊκή αρχαιολογία» 1.27.1
Ευρυπίδης «Ίων» 21
Αντωνίνος Λιβεράλις «Μεταμορφώσεις» 6
Νόννος ο Πανοπολίτης «Διονυσιακά» 18.271, 29.31
Παυσανίας «Περιγραφή της Ελλάδος» 2.12.4-5, 7.2.7, 8.39.1-2, 10.6.4
Πλάτων «Κριτίας» 113dff & «Πολιτικός» 269cff

http://www.terrapapers.com/?p=67492&utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+Terrapapers+%28TERRAPAPERS%29