"Τα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό American Heart Journal του Απριλίου 2006, ήταν σαφέστατα: Δεν υπήρχε οποιαδήποτε διαφορά ανάμεσα στους ασθενείς, για τους οποίους κάποιοι προσεύχονταν και τους ασθενείς για τους οποίους δεν γίνονταν προσευχές! Τι μεγάλη έκπληξη! Υπήρχε όμως μια διαφορά ανάμεσα στους ασθενείς που ήξεραν ότι κάποιοι προσεύχονταν γι' αυτούς και εκείνους που δεν γνώριζαν οτιδήποτε σχετικό: Όσοι γνώριζαν ότι κάποιοι προσεύχονταν για χάρη τους, παρουσίασαν πολύ περισσότερες επιπλοκές απ' ότι οι ασθενείς που αγνοούσαν το θέμα.
Άραγε ο θεός προκάλεσε μερικές επιπλοκές για να δείξει την αποδοκιμασία του γι' αυτό το θεοπάλαβο εγχείρημα; Πιθανότερο φαίνεται, οι ασθενείς που ήταν ενήμεροι για τις προσευχές υπέρ της ταχείας ανάρρωσής τους, απέκτησαν, λόγω αυτής της επίγνωσης, μεγαλύτερο στρες! Οι ερευνητές το χαρακτήρισαν «άγχος για την επίδοσή τους...»
Ο Δρ. Herbert Benson είναι Καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, εργάζεται επίσης ως Καθηγητής στο Ινστιτούτο Μυαλού / Σώματος του ίδιου Πανεπιστημίου, και ακόμη, είναι Ιδρυτής και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Benson – Henry.
Herbert Benson: «Μελετήσαμε ανθρώπους που προσεύχονταν επαναλαμβανόμενα, με την προϋπόθεση ότι κατά τη διάρκεια της προσευχής ήταν πολύ συγκεντρωμένοι.
Βρήκαμε πως όταν οι άνθρωποι κάνουν αυτά τα δύο βήματα, υπάρχει ελαττωμένος μεταβολισμός, μειωμένοι παλμοί καρδιάς, μειωμένη πίεση του αίματος, μειωμένος ρυθμός αναπνοής, και μείωση της δραστηριότητας του εγκεφάλου (κάτι που προέκυψε από μαγνητικές απεικονίσεις). Έτσι, αρχικά αποδείξαμε επιστημονικά ότι η προσευχή επηρεάζει τις λειτουργίες του σώματος και καταπολεμά το στρες. Βρήκαμε πως υπάρχει σχέση με ό,τι κάνει ένα άτομο κατ’ επανάληψη, αμελώντας άλλες σκέψεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι προβαίνουν σε αυτό μέσω της προσευχής. Επομένως, ναι, πιστεύουμε πως όταν ένα άτομο επαναλαμβάνει μία προσευχή, ξανά και ξανά, υπάρχει μία ίαση, ιδιαίτερα αν η ασθένεια έχει προκληθεί από το στρες.
Βιβλίο του R. Dawkins,
«Η περί θεού αυταπάτη»,
σελίδα 85:
Το μεγάλο πείραμα της προσευχής
Μια διασκεδαστική -αν και επίσης αξιοθρήνητη- μελέτη περιπτώσεων σχετικά με τα θαύματα, είναι το μεγάλο πείραμα της προσευχής: άραγε η προσευχή υπέρ των ασθενών βοηθά στην ανάρρωσή τους; Είναι πολύ συνηθισμένο να αναπέμπονται ευχές για την ίαση των αρρώστων, είτε κατ' ιδίαν είτε σε επίσημους τόπους λατρείας.
Ο εξάδελφος του Δαρβίνου, ο Francis Galton, υπήρξε ο πρώτος που ανέλυσε επιστημονικά την περίπτωση να φέρνει αποτέλεσμα η προσευχή υπέρ κάποιου προσώπου. Πρόσεξε ότι κάθε Κυριακή προσευχόταν ολόκληρο το εκκλησίασμα δημοσίως σε πολλές εκκλησίες της Βρετανίας για την καλή υγεία της βασιλικής οικογένειας. Δεν θα έπρεπε λοιπόν να έχουν τα μέλη της βασιλικής οικογένειας εξαιρετική ευεξία, συγκρινόμενα με εμάς τους υπολοίπους, αφού για λογαριασμό μας προσεύχονταν μόνο οι πιο αγαπημένοι μας άνθρωποι;
Ο Galton το εξέτασε και δεν βρήκε στατιστικές διαφορές. Η πρόθεσή του μπορεί να ήταν βέβαια σατιρική, όπως και τότε που προσευχόταν πάνω σε τυχαία επιλεγμένες εκτάσεις εδάφους για να δει αν τα φυτά θα μεγάλωναν γρηγορότερα - αλλά δεν μεγάλωναν!
Πιο πρόσφατα, ο φυσικός Russell Stannard (ένας από τους τρεις γνωστότερους θρήσκους επιστήμονες της Βρετανίας...) συμμετείχε σε μια πρωτοβουλία που χρηματοδοτήθηκε (φυσικά) από το ίδρυμα Templeton, για να εξεταστεί πειραματικά η υπόθεση ότι η προσευχή υπέρ νοσούντων βελτιώνει την υγεία τους (H.Benson et al.: «Study of the therapeutic effects of intercessory prayer (STEP) in cardiac bypass patients», American Heart Journal, 151.4, pp. 934-942, 2006).
Για να διεξαχθούν σωστά τέτοιου είδους πειράματα, πρέπει να είναι αυτά «διπλά-τυφλά», όπως λέγονται στη Στατιστική Επιστήμη - και αυτή η προϋπόθεση τηρήθηκε αυστηρά. Οι ασθενείς τοποθετήθηκαν, με αυστηρώς τυχαία δειγματοληψία, είτε στην πειραματική ομάδα (για την οποία απευθύνονταν προσευχές), είτε στην ομάδα ελέγχου (για την οποία δεν απευθύνονταν προσευχές).
Ούτε οι ασθενείς, αλλά ούτε και οι γιατροί τους ή εκείνοι που τους φρόντιζαν, ούτε οι πειραμαστιστές επιτρεπόταν να γνωρίζουν για ποιους από τους ασθενείς απευθύνονταν στο θεό προσευχές και ποιοι ανήκαν στην ομάδα ελέγχου.
Όσοι απηύθυναν τις «πειραματικές προσευχές» έπρεπε βέβαια να γνωρίζουν το όνομα του ανθρώπου, για τον οποίο προσεύχονταν - αλλιώς, πώς θα ήξεραν για ποιον ακριβώς προσεύχονται; Δόθηκε όμως μεγάλη προσοχή να γνωρίζουν μόνο το όνομα και το πρώτο γράμμα του επωνύμου του αντίστοιχου ασθενούς. Καθώς φαίνεται, αυτό αρκούσε για να βοηθήσει το θεό να εντοπίζει το σωστό κρεβάτι στο νοσοκομείο.
Και μόνο η ιδέα της διεξαγωγής τέτοιων πειραμάτων αξίζει μια γενναία δόση χλευασμού - και πράγματι η μελέτη γελοιοποιήθηκε δεόντως. [...] Αγνοώντας θαρραλέα τους χλευασμούς, η ερευνητική ομάδα επέμεινε στο έργο της, ξοδεύοντας 2,4 εκατομμ. δολάρια του Ιδρύματος Templeton με επικεφαλής τον Δρ. Herbert Benson, έναν καρδιολόγο από το Ιατρικό Ινστιτούτο Mind Body Medical Institute που βρίσκεται κοντά στη Βοστόνη (Η Templeton Foundation είναι ιδιωτικό φιλανθρωπικό ίδρυμα που υποστηρίζει τους Δημιουργιστές (δηλαδή την Βίβλο και το Ταλμούδ) και χρηματοδοτεί έρευνες, οι οποίες όμως, κατά κανόνα, αποδεικνύουν το αντίθετο από αυτό που ισχυρίζονται και πιστεύουν...).
Νωρίτερα, ένα δελτίο τύπου από το Ίδρυμα Templeton είχε αναφέρει ότι ο Δρ. Benson πίστευε ότι «αρχίζουν να συγκεντρώνονται αποδεικτικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της διαμεσολαβητικής προσευχής σε κλινικό περιβάλλον». Ασφαλώς λοιπόν, η έρευνα βρισκόταν στα κατάλληλα χέρια και δεν υπήρχε κίνδυνος να πληγεί από διαταραχές σκεπτικιστών!
Ο Δρ. Benson και η ομάδα του παρακολούθησαν συνολικά 1.802 ασθενείς σε έξι (6) νοσοκομεία και όλοι υποβλήθηκαν σε επέμβαση bypass. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: Για τους ασθενείς της Ομάδας 1, κάποιοι πιστοί απηύθυναν προσευχές στο θεό, αλλά οι ασθενείς δεν το γνώριζαν. Για την Ομάδα 2 δεν προσευχόταν κανείς και οι ασθενείς επίσης δεν το γνώριζαν. Οι ασθενείς της Ομάδας 3 γνώριζαν ότι κάποιοι προσεύχονταν υπέρ της ανάρρωσή τους.
Με τη σύγκριση των Ομάδων 1 και 2 εξετάζεται η αποτελεσματικότητα της διαμεσολαβητικής προσευχής. Με την εξέταση της συμπληρωματικής Ομάδας 3 εξετάζεται, αν προκύπτουν κάποιες ψυχοσωματικές επιδράσεις που μπορεί να προκαλεί στον ασθενή η γνώση ότι κάποιοι καλοπροαίρετοι προσεύχονταν για λογαριασμό του.
Τις προσευχές απηύθυναν οι πιστοί τριών εκκλησιών, από τη Μινεσότα, τη Μασαχουσέτη και το Μιζούρι. Όλες οι εκκλησίες βρίσκονται μακριά από τα νοσοκομεία και οι πιστοί που απηύθυναν τις προσευχές γνώριζαν, όπως προαναφέρθηκε, μόνο το μικρό όνομα και το πρώτο γράμμα του επωνύμου τους ασθενούς, για τον οποίο προσεύχονταν.
Επειδή δε η σωστή πειραματική πρακτική επιβάλλει να εξισώνονται οι συνθήκες όσο το δυνατόν περισσότερο, δόθηκε στους πιστούς η οδηγία να επαναλαμβάνουν στις δεήσεις τους τη φράση: «Για μια επιτυχή επέμβαση με ταχεία ανάρρωση, χωρίς επιπλοκές!»
Τα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό American Heart Journal του Απριλίου 2006, ήταν σαφέστατα: Δεν υπήρχε οποιαδήποτε διαφορά ανάμεσα στους ασθενείς, για τους οποίους κάποιοι προσεύχονταν και τους ασθενείς για τους οποίους δεν γίνονταν προσευχές! Τι μεγάλη έκπληξη!
Υπήρχε όμως μια διαφορά ανάμεσα στους ασθενείς που ήξεραν ότι κάποιοι προσεύχονταν γι' αυτούς και εκείνους που δεν γνώριζαν οτιδήποτε σχετικό:
Μια διασκεδαστική -αν και επίσης αξιοθρήνητη- μελέτη περιπτώσεων σχετικά με τα θαύματα, είναι το μεγάλο πείραμα της προσευχής: άραγε η προσευχή υπέρ των ασθενών βοηθά στην ανάρρωσή τους; Είναι πολύ συνηθισμένο να αναπέμπονται ευχές για την ίαση των αρρώστων, είτε κατ' ιδίαν είτε σε επίσημους τόπους λατρείας.
Ο εξάδελφος του Δαρβίνου, ο Francis Galton, υπήρξε ο πρώτος που ανέλυσε επιστημονικά την περίπτωση να φέρνει αποτέλεσμα η προσευχή υπέρ κάποιου προσώπου. Πρόσεξε ότι κάθε Κυριακή προσευχόταν ολόκληρο το εκκλησίασμα δημοσίως σε πολλές εκκλησίες της Βρετανίας για την καλή υγεία της βασιλικής οικογένειας. Δεν θα έπρεπε λοιπόν να έχουν τα μέλη της βασιλικής οικογένειας εξαιρετική ευεξία, συγκρινόμενα με εμάς τους υπολοίπους, αφού για λογαριασμό μας προσεύχονταν μόνο οι πιο αγαπημένοι μας άνθρωποι;
Ο Galton το εξέτασε και δεν βρήκε στατιστικές διαφορές. Η πρόθεσή του μπορεί να ήταν βέβαια σατιρική, όπως και τότε που προσευχόταν πάνω σε τυχαία επιλεγμένες εκτάσεις εδάφους για να δει αν τα φυτά θα μεγάλωναν γρηγορότερα - αλλά δεν μεγάλωναν!
Πιο πρόσφατα, ο φυσικός Russell Stannard (ένας από τους τρεις γνωστότερους θρήσκους επιστήμονες της Βρετανίας...) συμμετείχε σε μια πρωτοβουλία που χρηματοδοτήθηκε (φυσικά) από το ίδρυμα Templeton, για να εξεταστεί πειραματικά η υπόθεση ότι η προσευχή υπέρ νοσούντων βελτιώνει την υγεία τους (H.Benson et al.: «Study of the therapeutic effects of intercessory prayer (STEP) in cardiac bypass patients», American Heart Journal, 151.4, pp. 934-942, 2006).
Για να διεξαχθούν σωστά τέτοιου είδους πειράματα, πρέπει να είναι αυτά «διπλά-τυφλά», όπως λέγονται στη Στατιστική Επιστήμη - και αυτή η προϋπόθεση τηρήθηκε αυστηρά. Οι ασθενείς τοποθετήθηκαν, με αυστηρώς τυχαία δειγματοληψία, είτε στην πειραματική ομάδα (για την οποία απευθύνονταν προσευχές), είτε στην ομάδα ελέγχου (για την οποία δεν απευθύνονταν προσευχές).
Ούτε οι ασθενείς, αλλά ούτε και οι γιατροί τους ή εκείνοι που τους φρόντιζαν, ούτε οι πειραμαστιστές επιτρεπόταν να γνωρίζουν για ποιους από τους ασθενείς απευθύνονταν στο θεό προσευχές και ποιοι ανήκαν στην ομάδα ελέγχου.
Όσοι απηύθυναν τις «πειραματικές προσευχές» έπρεπε βέβαια να γνωρίζουν το όνομα του ανθρώπου, για τον οποίο προσεύχονταν - αλλιώς, πώς θα ήξεραν για ποιον ακριβώς προσεύχονται; Δόθηκε όμως μεγάλη προσοχή να γνωρίζουν μόνο το όνομα και το πρώτο γράμμα του επωνύμου του αντίστοιχου ασθενούς. Καθώς φαίνεται, αυτό αρκούσε για να βοηθήσει το θεό να εντοπίζει το σωστό κρεβάτι στο νοσοκομείο.
Και μόνο η ιδέα της διεξαγωγής τέτοιων πειραμάτων αξίζει μια γενναία δόση χλευασμού - και πράγματι η μελέτη γελοιοποιήθηκε δεόντως. [...] Αγνοώντας θαρραλέα τους χλευασμούς, η ερευνητική ομάδα επέμεινε στο έργο της, ξοδεύοντας 2,4 εκατομμ. δολάρια του Ιδρύματος Templeton με επικεφαλής τον Δρ. Herbert Benson, έναν καρδιολόγο από το Ιατρικό Ινστιτούτο Mind Body Medical Institute που βρίσκεται κοντά στη Βοστόνη (Η Templeton Foundation είναι ιδιωτικό φιλανθρωπικό ίδρυμα που υποστηρίζει τους Δημιουργιστές (δηλαδή την Βίβλο και το Ταλμούδ) και χρηματοδοτεί έρευνες, οι οποίες όμως, κατά κανόνα, αποδεικνύουν το αντίθετο από αυτό που ισχυρίζονται και πιστεύουν...).
Νωρίτερα, ένα δελτίο τύπου από το Ίδρυμα Templeton είχε αναφέρει ότι ο Δρ. Benson πίστευε ότι «αρχίζουν να συγκεντρώνονται αποδεικτικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της διαμεσολαβητικής προσευχής σε κλινικό περιβάλλον». Ασφαλώς λοιπόν, η έρευνα βρισκόταν στα κατάλληλα χέρια και δεν υπήρχε κίνδυνος να πληγεί από διαταραχές σκεπτικιστών!
Ο Δρ. Benson και η ομάδα του παρακολούθησαν συνολικά 1.802 ασθενείς σε έξι (6) νοσοκομεία και όλοι υποβλήθηκαν σε επέμβαση bypass. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: Για τους ασθενείς της Ομάδας 1, κάποιοι πιστοί απηύθυναν προσευχές στο θεό, αλλά οι ασθενείς δεν το γνώριζαν. Για την Ομάδα 2 δεν προσευχόταν κανείς και οι ασθενείς επίσης δεν το γνώριζαν. Οι ασθενείς της Ομάδας 3 γνώριζαν ότι κάποιοι προσεύχονταν υπέρ της ανάρρωσή τους.
Με τη σύγκριση των Ομάδων 1 και 2 εξετάζεται η αποτελεσματικότητα της διαμεσολαβητικής προσευχής. Με την εξέταση της συμπληρωματικής Ομάδας 3 εξετάζεται, αν προκύπτουν κάποιες ψυχοσωματικές επιδράσεις που μπορεί να προκαλεί στον ασθενή η γνώση ότι κάποιοι καλοπροαίρετοι προσεύχονταν για λογαριασμό του.
Τις προσευχές απηύθυναν οι πιστοί τριών εκκλησιών, από τη Μινεσότα, τη Μασαχουσέτη και το Μιζούρι. Όλες οι εκκλησίες βρίσκονται μακριά από τα νοσοκομεία και οι πιστοί που απηύθυναν τις προσευχές γνώριζαν, όπως προαναφέρθηκε, μόνο το μικρό όνομα και το πρώτο γράμμα του επωνύμου τους ασθενούς, για τον οποίο προσεύχονταν.
Επειδή δε η σωστή πειραματική πρακτική επιβάλλει να εξισώνονται οι συνθήκες όσο το δυνατόν περισσότερο, δόθηκε στους πιστούς η οδηγία να επαναλαμβάνουν στις δεήσεις τους τη φράση: «Για μια επιτυχή επέμβαση με ταχεία ανάρρωση, χωρίς επιπλοκές!»
Τα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό American Heart Journal του Απριλίου 2006, ήταν σαφέστατα: Δεν υπήρχε οποιαδήποτε διαφορά ανάμεσα στους ασθενείς, για τους οποίους κάποιοι προσεύχονταν και τους ασθενείς για τους οποίους δεν γίνονταν προσευχές! Τι μεγάλη έκπληξη!
Υπήρχε όμως μια διαφορά ανάμεσα στους ασθενείς που ήξεραν ότι κάποιοι προσεύχονταν γι' αυτούς και εκείνους που δεν γνώριζαν οτιδήποτε σχετικό:
Όσοι
γνώριζαν ότι κάποιοι προσεύχονταν για χάρη τους, παρουσίασαν πολύ περισσότερες
επιπλοκές απ' ότι οι ασθενείς που αγνοούσαν το θέμα.
Άραγε ο θεός προκάλεσε μερικές επιπλοκές για
να δείξει την αποδοκιμασία του γι' αυτό το θεοπάλαβο εγχείρημα; Πιθανότερο
φαίνεται, οι ασθενείς που ήταν ενήμεροι για τις προσευχές υπέρ της ταχείας
ανάρρωσής τους, απέκτησαν, λόγω αυτής της επίγνωσης, μεγαλύτερο στρες! Οι ερευνητές το χαρακτήρισαν «άγχος για την
επίδοσή τους...»
Σάββατο, 11 Μαΐου 2013
αντί για φάρμακο και χάνει δύο παιδιά
Ένα ζευγάρι στην Πενσυλβανία, που βρίσκεται
σε αναστολή, ενώ καταδικάστηκε για τον θάνατο του μεγαλύτερου γιου τους, από
πνευμονία, το 2009, κατηγορείτε εκ νέου, ότι άφησε και το δεύτερο παιδί να
πεθάνει από ιάσιμη νόσο, επειδή επέλεξαν να προσευχηθούν αντί να πάνε το παιδί
τους στον γιατρό.
Σύμφωνα με τοπική εφημερίδα, οι Herbert και Catherine Schaible είναι παθιασμένοι χριστιανοί, και κατηγορούνται ότι άφησαν τον 8 μηνών γιό τους Brandon να πεθάνει μετά από διάρροια διαρκείας, που συνοδευόταν με αναπνευστικά προβλήματα, επειδή πιστεύανε ότι ο θεός θα τον γιατρέψει. Οι Schaible είναι 4 χρόνια με αναστολή αφού είχαν κάνει το ίδιο με τον 2 χρονών γιό τους Kent ο οποίος πέθανε το 2009 από βακτηριακή πνευμονία. Μαζί με την αναστολή από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εξ αμελίας, η τοπικός δικαστής Carolyn Engel Temin διέταξε τους Schaibles να χρησιμοποιούν κανονικές ιατρικοφαρμακευτικές φροντίδες για τα υπόλοιπα 7 παιδιά που έχουν εν ζωή.
Ο δικαστής της Φιλαδέλφια Benjamin Lerner αναφέρει στην ακρόαση της Δευτέρας ότι οι Schaibles σπάσανε την αναστολή τους, αφήνοντας το 9ο τους παιδί, Bradon, να πεθάνει την προηγούμενη Πέμπτη.
"Λυπάμαι βαθυά για την απώλειά σας," Είπε ο Lerner.
"Αλλά με κάθε ειλικρίνεια λυπαμαι περισσότερο για αυτό το παιδί που δεν θα μπορέσει ποτέ να μεγαλώσει και να γίνει ότι θα ήθελε."
Οι Schaibles ασπάζονται την Εκκλησία Gospel, μια εκκλησιαστική συνάθροιση που πιστεύει στο ρητό της αγ. Γραφής, σχετικά με πίστη και προσευχή, αντί της επιστήμης και της φαρμακευτικής για θεραπεία από πληγές και αρρώστιες.
Σύμφωνα με τοπική εφημερίδα, οι Herbert και Catherine Schaible είναι παθιασμένοι χριστιανοί, και κατηγορούνται ότι άφησαν τον 8 μηνών γιό τους Brandon να πεθάνει μετά από διάρροια διαρκείας, που συνοδευόταν με αναπνευστικά προβλήματα, επειδή πιστεύανε ότι ο θεός θα τον γιατρέψει. Οι Schaible είναι 4 χρόνια με αναστολή αφού είχαν κάνει το ίδιο με τον 2 χρονών γιό τους Kent ο οποίος πέθανε το 2009 από βακτηριακή πνευμονία. Μαζί με την αναστολή από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εξ αμελίας, η τοπικός δικαστής Carolyn Engel Temin διέταξε τους Schaibles να χρησιμοποιούν κανονικές ιατρικοφαρμακευτικές φροντίδες για τα υπόλοιπα 7 παιδιά που έχουν εν ζωή.
Ο δικαστής της Φιλαδέλφια Benjamin Lerner αναφέρει στην ακρόαση της Δευτέρας ότι οι Schaibles σπάσανε την αναστολή τους, αφήνοντας το 9ο τους παιδί, Bradon, να πεθάνει την προηγούμενη Πέμπτη.
"Λυπάμαι βαθυά για την απώλειά σας," Είπε ο Lerner.
"Αλλά με κάθε ειλικρίνεια λυπαμαι περισσότερο για αυτό το παιδί που δεν θα μπορέσει ποτέ να μεγαλώσει και να γίνει ότι θα ήθελε."
Οι Schaibles ασπάζονται την Εκκλησία Gospel, μια εκκλησιαστική συνάθροιση που πιστεύει στο ρητό της αγ. Γραφής, σχετικά με πίστη και προσευχή, αντί της επιστήμης και της φαρμακευτικής για θεραπεία από πληγές και αρρώστιες.
(Διάβασε και την αντίστοιχη ελληνική ορθόδοξη θεωρία: Νικολάου Στυλ. Καμπάνη, "Η μεταφυσική προέλευση των ασθενειών", Εκδόσεις "Ερωδιός". ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΨΑΛΜΩΝ ΤΟΥ ΔΑΥΙΔ"!)
Ο αγροτικός ιατρός Attorney Joanne Pescatore είπε στο δικαστήριο ότι οι Schaibles γνωρίζανε ότι ο 8 μηνών γιος τους Brandon έκλαιγε, δεν κοιμόταν, και είχε διάρροια την περασμένη εβδομάδα. Το ζευγάρι προσευχότανε πάνω το μωρό, ενώ εκείνο βαριανάσαινε όσπου και πέθανε. Όταν πέθανε καλέσανε γραφείο κηδειών.
"Μας καλέσανε κι εμείς ειδοποιήσαμε τον ιατροδικαστή," είπε το ιδιοκτήτης Rick Fluehr.
Οι αρχες περιμένανε το πόρισμα πριν συνάψουν κατηγορίες στους Schaibles. Αντιμετωπίζουν 5 εως 10 χρόνια φυλάκιση επειδή σπάσανε την αναστολή. Ο δικαστής Lerner άφησε προσωρινά ελεύθερο το ζευγάρι με εγγύηση. Τα υπόλοιπα 7 παιδιά αφαιρέθηκαν από την κηδεμονία τους.
"Δεν αποτελείτε κίνδυνο για την κοινωνία," είπε ο δικαστής Lerner στο ζευγάρι.
"Είστε κίνδυνος για τα παιδιά σας."
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.