«Αραβική Άνοιξη» και Ελλάδα!

Γράφει ο Λουκάς Δ. Συμπεράς 

Είναι ευρύτερα γνωστό ότι οι μέχρι τώρα χώρες όπου η «αραβική άνοιξη» εξελίχθηκε αλλά και συνεχίζει να συμβαίνει (Συρία) είχαν και έχουν απολυταρχικά καθεστώτα. Η Δημοκρατία ως πολίτευμα διαδόθηκε ανά τον κόσμο μέσω της Ελληνικής Παιδείας, ενώ δεν χαρακτηρίστηκε τυχαία και ως κοινωνικό αγαθό στην περίπτωση πάντα που ακολουθηθεί πιστά υπό τους βασικούς της κανόνες.

Είτε υπέρμαχος της «αραβικής άνοιξης» είτε πολέμιος αυτής θα μπορούσε να γίνει ο καθένας από εμάς ανάλογα με το που, πως και τι έχει βιώσει. Αυτό που ωστόσο πρέπει να μας κάνει να προβληματιστούμε είναι ότι σήμερα ορισμένοι ταύτισαν, ίσως και επέβαλλαν να ταυτιστεί η έννοια «άνοιξη» με εκείνη της «επανάστασης».

Όσοι ενδεχομένως απαντήσουν με ένα …«απλώς έτυχε», στην ενδεχόμενη ερώτηση:

«Γιατί να λάβει χώρα μια …«άνοιξη» στις βόρειες Αφρικανικές χώρες και όχι στις χώρες που η ασιτία και οι μολυσματικές ασθένειες μαστίζουν»;
μάλλον δεν θα μας έπειθαν.

Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αν η «αραβική άνοιξη» έχει όρια, έχει σχέδια μόνο ενάντια στα συγκεκριμένα απολυταρχικά καθεστώτα και ότι δεν θα εξελιχθεί ως «επικίνδυνη μόδα» κατάλυσης στο μέλλον ακόμη και δημοκρατικών πολιτευμάτων και θεσμών.

Πριν έναν αιώνα η έννοια «πόλεμος» ήταν συγκεκριμένη και όλοι γνώριζαν με εκείνη τι είχαν να αντιμετωπίσουν. Ο εχθρός; Ορατός.

Λίγο πριν και μετά την δεκαετία του ’70 γνωρίσαμε τους πολέμους των …λίγων
ημερών (Μέση Ανατολή, τέλη δεκαετίας του ’60 – Κύπρος, αρχές δεκαετίας του ‘70).

Στη μετέπειτα πορεία, η «ανθρωπότητα» μας δίδαξε και τα …«θερμά επεισόδια».

Οι πόλεμοι δεν «πουλάνε»

Ως όρος ο πόλεμος ήταν κάποτε γενικότερα και …«ιδέα». Αρκεί να θυμηθεί τους Έλληνες προγόνους μας στον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο. «Ζήτω ο Πόλεμος» ήταν το σύνθημα και τα πρωτοσέλιδα έσφυζαν από ζωή και περηφάνια την 28η Οκτωβρίου 1940.

Το έγκλημα δεν είναι να καταδικάσουμε έναν Έλληνα αν δεν πει σήμερα «Ζήτω ο Πόλεμος» στην περίπτωση που έρθει, το έγκλημα είναι να μην προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα και νέα ιδανικά.

Ο πόλεμος στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και πόσοι άλλοι παρόμοιοι με εκείνους έχουν αποδείξει ότι οι πόλεμοι καταστρέφουν οικονομίες, καταστρέφουν τη δομή ενός κράτους και δημιουργούν εκ των έσω εντάσεις αλλά και πολιτικό κόστος.

Η εξαγωγή εντάσεων και συγκρούσεων στο εσωτερικό μιας άλλης χώρας αποτελεί τη «νέα μέθοδο» που έχει υιοθετηθεί και εφαρμόζεται - όπως φαίνεται με επιτυχία - σήμερα.

Ανέξοδη σαφώς, λόγω ύπαρξης των σχετικών ΜΚΟ (μη κυβερνητικές οργανώσεις) και πολλών δικών τους ευρύτερων δραστηριοτήτων (σχεδιασμός, αλλοίωση πληθυσμού, αλλοίωση Παιδείας, χειραγώγηση των ΜΜΕ κλπ) που κατευθύνονται κυρίως από τις Μυστικές Υπηρεσίες. Παράλληλα είναι οικονομικότερη από μια αμιγώς πολεμική επιχείρηση, που ΩΣΤΟΣΟ υπάρχει το ενδεχόμενο να ακολουθήσει (βασισμένη σε τελικούς σχεδιασμούς που δεν θα κρατήσουν περισσότερο από 2-3 ημέρες) στην περίπτωση που οι προαναφερθείσες δόλιες προσπάθειες δεν επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα στο ανάλογο ποσοστό!

Ελλάδα και Κίνδυνοι

- Λαθρομετανάστευση: Μπορεί να χρησιμοποιηθούν οι λαθρομετανάστες (όπως έχει ήδη γίνει) και να δημιουργήσουν ένταση εκ των έσω,

- «Στημένες πολιτικές φωνές» που είτε αποσκοπούν σε προσωπικό, είτε σε ιδεολογικό όφελος, τάζοντας πολλά εν καιρώ δυσμενούς κατάστασης της χώρας,

- «Φίδια» γείτονες. Είναι σε όλους γνωστό ότι ανεπίσημα η μεν Αλβανία διεκδικεί Ελληνικά εδάφη (Ήπειρο και όχι μόνο), με τους Σλάβους των Σκοπίων να διεκδικούν ανοιχτά ολόκληρη τη Μακεδονία. Οι δε Βούλγαροι δεν κρύβουν τη χαρά τους για την ελληνική οικονομική κρίση. Για την Τουρκία είναι περιττό να αναφερθούμε…

- Υπόθεση: ΘΡΑΚΗ – Ένα ζήτημα που πονάει. Εδώ και δεκαετίες τα πολιτικά κόμματα ενδιαφέρθηκαν μόνο ψηφοθηρικά για την Θράκη και για τίποτε περισσότερο. Κίνδυνος!

- Κάποιοι έχουν ήδη ξεκινήσει σχετικές «επαναστατικού» τύπου διεργασίες στην Κρήτη, Φλώρινα αλλά και Κέρκυρα. Ας έχουμε τα «μάτια» μας ανοιχτά!

Οι κίνδυνοι είναι πολλοί και για να τους αποφύγουμε υπάρχει μία και μόνο λύση. Να βαδίσουμε οι Έλληνες Ενωμένοι!