Δεν θέλουμε δίκαιο μνημόνιο αλλά σοβαρό αντιμνημόνιο!

Βασικά προεκλογικά λάθη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ:
Βασικό λάθος είναι ότι και στα δυο κόμματα εξουσίας δεν έγινε αντιληπτό  ότι ο πολίτης δεν θέλει ένα δίκαιο και ισοβαρές μνημόνιο, αλλά ένα αντιμνημόνιο,  του οποίου θα μετρήσει την σοβαρότητα και  την προοπτική που έχει και θα ψηφίσει ανάλογα (τον αντιμνημονιακό) που τον εκφράζει…
Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ένα  μνημόνιο που από όπου και να το πιάσεις έχει τελειώσει πολιτικά εντός και εκτός Ελλάδος, και ότι ήδη όλοι γύρω μας  θεωρούν ότι κάπως θα τελειώσει και πρακτικά .
Αν και ειπώθηκε καθαρά  δεν το άκουσε αυτό κανείς ! Δεν θέλησαν να το δουν και να το επεξεργαστούν και επέμεναν στην λογική  της κομματικής πειθαρχίας  δηλώνοντας:  “Αντιμνημόνιο τέλος”  στηριζόμενοι στην λογική των παρακμιακών ΜΜΕ που λένε ότι: “το Αντιμνημόνιο είναι ανευθυνότητα”.

Χαράσσοντας την εκλογική και πολιτική στρατηγική και ρητορική τους σε αυτή την “ανάλυση” -που είναι ήδη ηλικίας σχεδόν ενός χρόνου- και οι δυο τελικά  ψαλίδισαν τα φτερά τους .

Ας δούμε τα επιμέρους λάθη:

Αν θυμάστε η αρχική ανάλυση Βενιζέλου ξεκινούσε από το Καλοκαίρι του 2011 λέγοντας -λίγο πολύ -ότι βρήκε μια κατάσταση διαμορφωμένη. Αυτή η ανάλυση  μαζί με το “συγνώμη”  πέρασε  στον κόσμο και οδήγησε το Μιχελάκη να  προσπαθεί να πείσει ότι Βενιζελος-ΓΑΠ είναι το ίδιο και το αυτό.

Αντί να συνεχίσει όμως το ΠΑΣΟΚ στην γραμμή  αυτή και να παρουσιάσει το επόμενο Βήμα που θα λέει:  “είμαι  στο  πλευρό του αγωνιζόμενου λαού  θα κάνω ότι μπορώ απέναντι στην Μερκελ… αλλά μπρατσέτα με τον Ολάντ”, -πεπεισμένος ο Βενιζέλος ότι  το αντιμνημόνιο   είναι ανευθυνότητα – παγιδεύτηκε και  χρεώθηκε όλο το μνημόνιο.

Από εκείνο το σημείο θα προσπαθήσει να το κάνει δικαιότερο. Το Συγνώμη πλέον δεν αφορούσε την θέση της μεγάλης Δημοκρατικής παράταξης  για το Μνημόνιο αλλά  μόνο τα λάθη του ΓΑΠ στην διαχείριση του.  Ο Μιχελάκης δεν θα  χρειάζονταν να μιλά άλλο καθώς ο Βενιζέλος θα έχει  απλώσει πάνω του  όλο το Λεκέ.

Σήμερα το ΠΑΣΟΚ  δεν έχει μετεκλογική προοπτική πλην της συμμετοχής στην κυβέρνηση. Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που δεν μετέχει σε αυτήν θα είναι μνημονιακό.

Στον αντίποδα η στρατηγική του Σαμαρά  θα είναι το απόλυτο επικοινωνιακό  έγκλημα πρώτου βαθμού με ενδεχόμενο δόλο. Αντί να μείνει και  να ξεδιπλωθεί το “Σοβαρό αντιμνημόνιο” θα κάνει την κωλοτούμπα και θα περάσει στο “δίκαιο μνημόνιο”.

Προσπαθώντας να θολώσει την στροφή θα υιοθετήσει μια τυπική μαυρογιαλούρικη  πρακτική του 50 και του 60. “Τάξε τάξε και ξανατάξε, αρκεί να γίνεσαι πιστευτός έστω και λίγο ώστε να έχουμε κάτι να λέμε στα καφενεία”.  Στρατηγική χωρίς βάθος που  υπόσχεται και αυτή δικαιότερη κατανομή των βαρών του μνημονίου και  που στρέφεται αμυντικά κυρίως κατά προσώπων που ενοχλούν ευκαιριακά:  Καμμένος Βενιζέλος Τσίπρας.

Ξαφνικά όμως -καθώς από το φλερτ με την αυτοδυναμία θα καταλήξει σε φλερτ με το 20%-  η  σοκαρισμένη ΝΔ  θα απαντήσει με μαύρη και γκρίζα προπαγάνδα στα όσα λέει ο Καμένος. Το δεδομένο αυτό θα  κάνει την ΝΔ ακόμη πιο μνημονιακή.

Αμφότεροι λοιπόν οι δυο “μεγάλοι” ακόμη και όταν φρενάρισαν στο τείχος του αντιμνημονίου υιοθέτησαν την λογική των παρακμιακών ΜΜΕ και  θεώρησαν το τείχος απλή ανευθυνότητα.  Αντί να κοιτάξουν να συμμορφωθούν με τον καιρό και να διασώσουν τίποτα εκεί πέρα για το καλό της χώρας, προ-έταξαν στο αντιμνημόνιο  την υπευθυνότητα τους, αποκαλώντας σχεδόν ανοιχτά όσους δεν τους στηρίζουν  ανεύθυνους.

Τι να πει κανείς…

Είδαμε ακόμη και άλλα μικρά εγκλήματα κυρίως στους νέους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ που βγαίνουν σε αυτές τις εκλογές ως “χρήσιμοι και ικανοί μνημονιακοί”.  Παλεύουν έτσι να πιάσουν τις μνημονιακές έδρες που είναι κατειλημμένες.

Χωρίς να μπορούν να σου τάξουν κάποια αλλαγή σου ζητούν, ούτε λίγο ούτε πολύ, να αλλάξεις τον μνημονιακό σου με άλλον μνημονιακό, γιατί προφανώς ο νέος μνημονιακός θα σηκώνει το χέρι και λέει ΝΑΙ στην τρόικα  με… ζωντάνια και παρρησία.

Υπάρχει λοιπόν κι αυτή η ανάλυση. Και όσο και αν αυτό είναι εξωφρενικό στήθηκαν προεκλογικές εκστρατείες  πάνω σε αυτή.

Υ/Γ.: Και αφού δεν ξέρετε γιατί δεν ρωτάτε;

 papaioannou