Αίνιγμα η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ Ο «τρομοκράτης» Πούτιν και το «σκληρό παιχνίδι» με την Κίνα

Μιτ Ρόμνεϊ: η Μόσχα δεν πιστεύει ότι οι απειλές του για «κεραυνοβόλο πλήγμα» στο Ιράν είναι προεκλογικές υπερβολές

Η εξωτερική πολιτική της Αμερικής τα επόμενα χρόνια, ειδικότερα η πολιτική την οποία σκέφτεται να ακολουθήσει ένας Ρεπουμπλικανός πρόεδρος στις διεθνείς σχέσεις της χώρας του, εξακολουθεί να παραμένει αινιγματική, σχεδόν δεν συζητείται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ το αντίθετο θα περίμενε κανείς.

Διότι αν η Αμερική βρίσκεται επί δέκα και πλέον χρόνια σε πόλεμο στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, αυτό είναι μια από τις συνέπειες της λανθασμένης εξωτερικής πολιτικής της. Η αμερικανική κοινή γνώμη έχει αντιληφθεί ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ - την οποία ο Χένρι Κίσινγκερ επανειλημμένως έχει χαρακτηρίσει «αδιέξοδη σε βαθμό επικίνδυνο» - οφείλεται η οικονομική κρίση που περνάει η χώρα.
Υπάρχουν όμως ακόμη δύο στοιχεία που θα έπρεπε να παρακινήσουν τους Αμερικανούς: πρώτον, η στροφή προς την Απω Ασία που έχει ήδη αναγγείλει ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, η οποία συνεπάγεται απομάκρυνση από την πατροπαράδοτη ειδική σχέση με την Ευρώπη, και, δεύτερον, οι λεονταρισμοί που εκτοξεύει σε κάθε ευκαιρία ο Μιτ Ρόμνεϊ εναντίον της Κίνας, του Ιράν, της Ρωσίας κ.ά. Με βέβαιη την επιλογή του Μιτ Ρόμνεϊ ως υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου - ήδη έχει εξασφαλίσει την πλειοψηφία στους εκλέκτορες - κάποιοι πολιτικοί αναλυτές και δύο-τρεις πανεπιστημιακοί άρχισαν να στρέφουν την προσοχή τους στο περιεχόμενο των λόγων που εκφωνεί «γαζώνοντας» προεκλογικά τη μία μετά την άλλη τις Πολιτείες. «Επιστρέφουμε στο σκληρό παιχνίδι;» αναρωτιέται ο Στιβ Χαρστ του AP σε άρθρο του την περασμένη Τετάρτη για το «τι μας επιφυλάσσει» ο Ρόμνεϊ.

Ο οποίος, στα χνάρια του Ρόναλντ Ρίγκαν, επανέλαβε προσφάτως ότι θεωρεί τη Ρωσία τον «υπ' αριθμόν 1 εχθρό» (της Αμερικής) και ότι δεν θα αφήσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν «να τρομοκρατεί» τον κόσμο αλλά, αντίθετα, θα υποστηρίξει «μέτρα που θα συνετίσουν το Κρεμλίνο». Το τι εννοεί ο κ. Ρόμνεϊ μιλώντας για μέτρα το έδειξε την περασμένη Τρίτη, όταν δήλωσε ότι «συντάσσεται απόλυτα» με το ψήφισμα του Κογκρέσου να απαγορευθεί η είσοδος στις ΗΠΑ ρώσων αξιωματούχων που «έστω και έμμεσα» εμπλέκονται σε υποθέσεις οι οποίες - κατά τους αμερικανούς βουλευτές - αποτελούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οσο για την Κίνα, η οποία - υποτίθεται - «επιταχύνει τη νέκρωση της (σ.σ.: αμερικανικής) βιομηχανίας και την καθίζηση των χρηματιστηρίων», ο Ρόμνεϊ τής προσφέρει - σε τελεσιγραφικό ύφος - την «ευκαιρία»(!) «να προσαρμόσει τη δημοσιονομική πολιτική της (...) με βάση διεθνή πρότυπα και διεθνείς συμφωνίες».
Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος δεν μας λέει, δυστυχώς, τι θα κάνει αν το Πεκίνο δεν συμμορφωθεί. Μια ιδέα όμως μας δίνει ο πρώτος σύμβουλός του σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, ο Τζον Μπόλτον, ο σούπερ συντηρητικός πρέσβης και σύμβουλος του Τζορτζ Μπους. Μια ρεπουμπλικανική κυβέρνηση, γράφει στη «Wall Street Journal», πρέπει να απαλλαγεί από «το μύθευμα» της πανίσχυρης Κίνας, οπότε θα μπορέσει να επιβάλει εκείνη μέτρα που «θα συμμορφώσουν το κομμουνιστικό καθεστώς, η επιβίωση του οποίου δεν είναι κατά κανέναν τρόπο εξασφαλισμένη». Το Ιράν βρίσκεται πρώτο στο στόχαστρο του κ. Ρόμνεϊ.

Σε μια θορυβώδη επίδειξη υποστήριξης του ισραηλινού πρωθυπουργού κ. Βενιαμίν Νετανιάχου ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι η Αμερική θα επιτεθεί πρώτη και χωρίς να περιμένει αν το Ισραήλ θα την ακολουθήσει.

Το αμερικανικό προληπτικό πλήγμα θα καταστρέψει όχι μόνο τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν αλλά και κάθε επιστημονικό, τεχνολογικό και επιχειρησιακό «σύστημα» της χώρας ώστε «να απαλλαγεί άπαξ διά παντός η περιοχή, ο κόσμος ολόκληρος» από την «απειλή των αγιατολάχ». Αμερικανικές εφημερίδες έγραψαν - και δεν υπήρξε διάψευση - ότι απόστρατοι αξιωματικοί με εντολή ανθρώπων του επιτελείου Ρόμνεϊ έχουν καταστρώσει σχέδια για «κεραυνοβόλο πλήγμα» εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.

Οι λεονταρισμοί του Μιτ Ρόμνεϊ ίσως δεν λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη στον Λευκό Οίκο, φαίνεται όμως ότι ενοχλούν άλλες πρωτεύουσες οι οποίες, έστω για καλό και για κακό, άρχισαν να παίρνουν κάποια μέτρα. Ισραηλινές εφημερίδες και πολιτικά περιοδικά αποκαλύπτουν ότι η Μόσχα δεν πιστεύει ότι οι απειλές του Ρόμνεϊ για το Ιράν είναι προεκλογικές υπερβολές και τίποτε περισσότερο.

Το Κρεμλίνο δεν χάνει ευκαιρία να τονίσει τη γενικότερη αναστάτωση που θα υπάρξει στον ευρύτερο χώρο της Κεντρικής Ασίας αν προκριθεί η πολεμική σύγκρουση ως λύση του πυρηνικού προβλήματος. Επίσημες και ανεπίσημες ρωσικές πηγές δεν κρύβουν ότι, σε περίπτωση που γίνει επίθεση στο Ιράν, η Ρωσία δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια, ακόμη και αν στην επίθεση πάρει μέρος η Αμερική. Πλήγμα στο Ιράν Η Μόσχα παίρνει μέτρα Η Μόσχα δεν κρύβει ότι παίρνει ήδη μέτρα για μια ενδεχόμενη επίθεση στο Ιράν.

 Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Αμυνας απαντώντας σε (προετοιμασμένη) ερώτηση δημοσιογράφου δήλωσε ότι ρωσικά πολεμικά, πραγματικά, περιπολούν στα ανοιχτά των ακτών της Συρίας και ότι δεν προβλέπεται η ανάκλησή τους στο εγγύς μέλλον. Είναι επίσης γεγονός ότι ρωσικές αμφίβιες δυνάμεις εγκαταστάθηκαν στην Κασπία, τα νερά της οποίας βρέχουν όχθες της Ρωσίας αλλά και του Ιράν.

Ο εκπρόσωπος δεν διέψευσε ξένα δημοσιεύματα τα οποία αναφέρονται σε πρόσφατη μετακίνηση ρωσικών δυνάμεων ξηράς εγγύς των συνόρων με τη Γεωργία, ούτε ότι σε περίπτωση μεγαλύτερης έντασης στην κρίση η Ρωσία «θα κινηθεί ανάλογα». Εξήγησε ότι το Ιράν είναι χώρα που συνδέεται όχι μόνο γεωγραφικά αλλά και πολιτικά, όπως και από πλευράς ασφαλείας, με τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, την Αρμενία και την περιοχή του Καυκάσου που αποτελούν ζωτικής σημασίας τμήματα της ζώνης ασφαλείας της Ρωσίας.

Στάθης Ευσταθιάδης