Αναλυτικότερα, επισημαίνουμε:
«Το 356 π.Χ. στις έξι του Εκατομβαιώνα, πρώτου μήνα του αττικού χρόνου – που οι Μακεδόνες τον έλεγαν Λώο -, γεννήθηκε στην Πέλλα, την αρχαία πρωτεύουσα της Μακεδονίας, ο Αλέξανδρος. Γ΄… ο Αλέξανδρος ο Μέγας, που έμελλε να γίνει η συναρπαστικότερη φυσιογνωμία της παγκόσμιας Ιστορίας.
Μυστήριο, η αχλύ του μύθου και θεών επιφάνειες περιβάλλουν την στιγμή της γέννησης των μεγάλων θεμελιωτών πολιτισμών και θρησκειών.
Η γέννηση του Αλέξανδρου, του πιο χαρακτηριστικού ίσως κράματος ανθρώπινου και θεϊκού μεγαλείου, τυλίγεται κυριολεκτικά μέσα στα πέπλα θαυμαστών φαινομένων που αναδίδουν μιαν εξαιρετικά γοητευτική οσμή. Ο ίδιος, άλλωστε, ο Αλέξανδρος – κατά τον Πλούταρχο – «ανέδιδε ευωδίαν», κι έτσι μυρωμένοι είναι οι μύθοι και οι θρύλοι, που συνοδεύουν τη γέννησή του.
« Όταν γεννήθηκε ο Αλέξανδρος
σημάδια τρανά φανερωθήκαν.
Οι αετοί και τ’ άλογα αναρριγήσαν,
η Άρτεμις στον τοκετό ξεχάστηκε
και κάηκε ο ναός της,
καθώς τον ουρανό έσχιζε
η θεϊκή αστραπή του Δία».
Είναι νύχτα της 22ας προς την 23η Ιουλίου του 356 π.Χ.
Η Ολυμπιάδα, βασίλισσα της Μακεδονίας, κόρη του βασιλιά των Μολοσσών Νεοπτόλεμου, φέρνει στον κόσμο μέσα στο ανάκτορο της Πέλλας τον διάδοχο του θρόνου, Αλέξανδρο.
Την ίδια εκείνη νύχτα πυρπολήθηκε, από τον Ηρόστρατο, ο ναός της Αρτέμιδας – προστάτιδας του τοκετού – στην Έφεσο.
Ο Φίλιππος Β΄, βασιλιάς της Μακεδονίας, γιος του Αμύντα, πληροφορείται την γέννησή του γιου του, ταυτόχρονα με την είδηση της νίκης των στρατευμάτων του στην Ιλλυρία και των αλόγων του στην Ολυμπία.
Και την ίδια εκείνη νύχτα, δύο βασιλικοί αετοί πέταξαν απ’ τον Όλυμπο κι ήρθαν και στάθηκαν στην στέγη του ανακτόρου της Πέλλας.
Μύθοι, θρύλοι, δοξασίες και υπερφυσικά φαινόμενα συντροφεύουν από τότε την ζωή και το έργο του μεγάλου Μακεδόνα.
Έτσι, εκείνη τη νύχτα που ήρθε στον κόσμο ο Αλέξανδρος, γεννήθηκε μαζί του ένα συναρπαστικό, επικό παραμύθι, που ως τις μέρες μας συνεχίζει να γοητεύει τις ψυχές των ανθρώπων.
Ένα παραμύθι, που γίνεται ακόμη πιο σαγηνευτικό, όταν ανακαλύπτει κανείς ότι είναι πέρα για πέρα αληθινό»!..
ΟΛΥΜΠΙΑ
©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ/visaltis.blogspot
Ο Μέγιστος των Ελλήνων Αλέξανδρος, ο απεσταλμένος του Διός επί της γης, ο στρατηλάτης ο οποίος άλλαξε τον ρούν της ιστορίας, ο ανίκητος στρατηγός, ο γενναιότατος και ακατάβλητος μαχητής, είναι ξακουστός και αγαπητός σε όλη την υφήλιο για το έργο του. Ένα έργο, του οποίου ορισμένες πτυχές είναι ακόμη αδύνατον να αναλυθούν επαρκώς από τους ιστορικούς και τους σύγχρονους ερευνητές. Εκείνη όμως η πτυχή, η οποία του χάρισε την αιώνια λατρεία των λαών με τους οποίους ήλθε σε επαφή, είναι ο εκπολιτιστικός χαρακτήρας της αποστολής του. Οι λαοί της ανατολής, οι οποίοι των γνώρισαν είτε σαν νικηθέντες αντίπαλοι, είτε σαν οικιοθελώς προσερχόμενοι σαν σύμμαχοί του, ήταν οι περισσότερο ωφεληθέντες από όσους λαούς δεν είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Το γεγονός αυτό γλαφυρά περιγράφεται από τον Πλούταρχο στο έργο του «περί της Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής» ως εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή« Αλλά αν μπορούσες να εξετάσεις την παιδεία, που επέβαλε ο Αλέξανδρος, θα έβλεπες ότι έμαθε τους Υρκανούς να παντρεύονται και τους Αραχωσίους να καλλιεργούν την γή, έπεισε τους Σογδιανούς να τρέφουν τους γονείς τους και να μην τους σκοτώνουν και τους Πέρσες να σέβονται τις μητέρες τους, αλλά να μην τις παντρεύονται. Ω, η θαυμαστή εκείνη φιλοσοφία, μέσω της οποίας οι Ινδοί προσκυνούν τους Ελληνικούς Θεούς και οι Σκύθες θάβουν τους νεκρούς και δεν τους τρώνε…..Ο Αλέξανδρος ωστόσο σε έθνη βάρβαρα έκτισε περισσότερες από εβδομήντα πόλεις και έσπειρε σε ολόκληρη την Ασία εξουσίες Ελληνικές, υπερνικώντας μ’ αυτήν τη μέθοδο τον ανήμερο και θηριώδη τρόπο ζωής….Πιό ευτυχισμένοι λοιπόν, είναι αυτοί που υποτάχθηκαν στον Αλέξανδρο, από εκείνους που ξέφυγαν την εξουσία του. Γιατί αυτών την άθλια ζωή κανείς δεν την σταμάτησε, ενώ εκείνους, ο νικητής τους να ζούν ευτυχισμένοι τους ανάγκασε…..Και αν ο Θεός, που έστειλε εδώ κάτω την ψυχή του Αλεξάνδρου, δεν την έπαιρνε τόσο γρήγορα από τον κόσμο μας, ένας νόμος θα κυβερνούσε όλους τους ανθρώπους και ένα δίκαιο, σαν να έβλεπαν εκείνοι προς την ίδια κοινή πηγή φωτός. Τώρα όμως έμεινε ανήλιο και σκοτεινό ένα μέρος του κόσμου μας, αυτό που ο Αλέξανδρος δεν είδε.»!!!
Τι άλλο θα μπορούσαμε εμείς να πούμε για τον μόνο ιστορικά Μέγιστο πέρα από το να αισθανόμαστε υπερήφανοι που είμαστε Έλληνες, ομοεθνείς του Μακεδόνα Εκπολιτιστή Αετού!!
ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ.
Αν η προσωπικότητα και το όραμα του Μεγίστου των Ελλήνων διδασκόταν λεπτομερώς στα σχολεία από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού έως τουλάχιστον τις τελευταίες τάξεις του λυκείου, πόσο διαφορετική θα ήταν η χώρα μας σήμερα και κατ' επέκταση και όλη η ανθρωπότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρείται τετριμμένο να λέμε ότι θα έπρεπε τα παιδιά να διδάσκονται όλους τους Έλληνες κλασικούς με ένα ευγενές σύστημα διδασκαλίας που θα τα βοηθούσε να κατανοήσουν τα διδάγματα των προγόνων μας και να τα ενστερνιστούν, όμως ειδικά ο βίος του Μέγα Αλέξανδρου και οι διδαχές του Ομήρου είναι απαραίτητα στην γαλούχηση του παιδιού, είναι το Α και το Ω της παιδείας και γενικότερα της μόρφωσης και διαμόρφωσης του ανθρώπου.
Το Α Είναι η ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ και το Ω ο ΩΡΙΩΝΑΣ;;;;;;;;;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Ωρίωνα δεν καταλήγει η ΨΥΧΗ μετα το σχολείο που περνά με την ενσάρκωσή της;;;