Σημείωση Αυτοχθόνων Ελλήνων: Αλήθεια, ο ΟΗΕ, οποίος κατά πολλούς πασχίζει για την ειρήνη και την ασφάλεια των Εθνών, επειδή έτσι τους συμφέρει να λένε..., τι κάνει για αυτό;;;;;
Μία από τις πιο ανησυχητικές τάσεις στην παγκόσμια πολιτική είναι ότι, παρά τη σταθερή πτώση του συνολικού αριθμού των ενόπλων υγκρούσεων κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών, τα τελευταία λίγα χρόνια ο αριθμός των βιαίως εκτοπισθέντων έχει σημειώσει άνοδο σε επίπεδα που δεν έχουμε δει από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ενώ η αναγκαστική μετακίνηση των πληθυσμών είναι ένα ολοένα και πιο μαζικό
χαρακτηριστικό των σύγχρονων πολέμων, συνήθως αντιμετωπίζεται ως ακούσιο υποπροϊόν της σύγκρουσης, παρά ως σκόπιμη στρατηγική του. Ωστόσο, πολύ συχνά πρόκειται για μια ενορχηστρωμένη κίνηση από τις εμπόλεμες παρατάξεις.
Οι νέες μετατοπίσεις στο Ιράκ και την Συρία, για παράδειγμα, είναι εν μέρει συνέπεια της ανανεωμένης θρησκευτικής κάθαρσης, μια τακτική που προορίζεται να συμβάλει στην μεταπολεμική "οικοδόμηση του έθνους". Παρόμοια επανεμφάνιση της βίας μεταξύ των χριστιανικών και μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία είχε ως αποτέλεσμα ένας στους πέντε πολίτες να παραμένει εκτοπισμένος.
Αλλά η στρατηγική μετατόπιση των πληθυσμών εκτείνεται πολύ πέρα από αυτές τις περιπτώσεις της εθνοκάθαρσης. Επισκιάστηκε από τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή, ο πακιστανικός στρατός τις τελευταίες βδομάδες ασυντόνιστα μετέφερε σχεδόν μισό εκατομμύριο πολίτες από τις Ομοσπονδιακά Διοικούμενες Φυλετικές Περιοχές της χώρας. Τα χωριά των περιοχών αυτών ερημώθηκαν συστηματικά για να "καθαρίσει" η περιοχή από τους εξεργεθέντες. Το Πακιστάν έχει υιοθετήσει παρόμοια μέτρα και σε προηγούμενες περιόδους ενόπλων συγκρούσεων με ομάδες ανταρτών, όπως η εκκένωση των κοινοτήτων στην κοιλάδα Σουάτ μεταξύ του 2007 και του 2009, η οποία ακολούθησε την επανεγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων αμάχων στην επαρχία Μπαλουχιστάν. Ωστόσο, εκείνοι που εκτοπίστηκαν από τις Ομοσπονδιακά Διοικούμενες Φυλετικές Περιοχές δεν έχουν να πάνε πουθενά, καθώς η κυβέρνηση αδυνατεί να τους προσφέρει προσωρινή στέγαση ή υλική βοήθεια, αναγκάζοντας πολλούς να αντιμετωπίζουν δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Σε κάθε περίπτωση, οι εν λόγω καταστάσεις έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστη δυστυχία και έχουν σπείρει τον όλεθρο στις τοπικές κοινότητες. Οι διεθνείς προσπάθειες αρωγής (όπως στη Συρία και το Ιράκ) και δεδομένου ότι τα περισσότερα θύματα τείνουν να είναι εκτοπισμένοι στο εσωτερικό, βρίσκονται στο έλεος των δικών τους κυβερνήσεων, που μερικές φορές μπλοκάρουν την κατανομή των ενισχύσεων.
Η υπολογισμένη χρήση του αναγκαστικού εκτοπισμού για στρατηγικούς σκοπούς περιπλέκει ακόμη περισσότερο την ανθρωπιστική ανταπόκριση. Για να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις του αναγκαστικού εκτοπισμού, οι υπηρεσίες του ΟΗΕ και διεθνείς παράγοντες οφείλουν να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη.
Το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ δημοσίευσε το 2008 ένα επιστημονικό δοκίμιο σχετικά με την κατάχρηση των προσφύγων ως "όπλο" ("Migration as a weapon of War" - "Η μετανάστευση ως όπλο πολέμου"), το οποίο αργότερα βραβεύτηκε με το "Best Book of the Year Award". Εκτοτε στο John F. Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ μιλούν ανοιχτά για το "μεταναστευτικό όπλο". Οι μελέτες δημοσιεύονται στο περιοδικό "Civil Wars" ("Εμφύλιοι Πόλεμοι"), επειδή τα μεταναστευτικά ρεύματα οδηγούν συχνά σε εμφύλιο πόλεμο. Στις ΗΠΑ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ροές των προσφύγων χρησιμοποιούνται συστηματικά ως "όπλο"...
Πηγή Defencenews
Ενώ η αναγκαστική μετακίνηση των πληθυσμών είναι ένα ολοένα και πιο μαζικό
χαρακτηριστικό των σύγχρονων πολέμων, συνήθως αντιμετωπίζεται ως ακούσιο υποπροϊόν της σύγκρουσης, παρά ως σκόπιμη στρατηγική του. Ωστόσο, πολύ συχνά πρόκειται για μια ενορχηστρωμένη κίνηση από τις εμπόλεμες παρατάξεις.
Οι νέες μετατοπίσεις στο Ιράκ και την Συρία, για παράδειγμα, είναι εν μέρει συνέπεια της ανανεωμένης θρησκευτικής κάθαρσης, μια τακτική που προορίζεται να συμβάλει στην μεταπολεμική "οικοδόμηση του έθνους". Παρόμοια επανεμφάνιση της βίας μεταξύ των χριστιανικών και μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία είχε ως αποτέλεσμα ένας στους πέντε πολίτες να παραμένει εκτοπισμένος.
Αλλά η στρατηγική μετατόπιση των πληθυσμών εκτείνεται πολύ πέρα από αυτές τις περιπτώσεις της εθνοκάθαρσης. Επισκιάστηκε από τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή, ο πακιστανικός στρατός τις τελευταίες βδομάδες ασυντόνιστα μετέφερε σχεδόν μισό εκατομμύριο πολίτες από τις Ομοσπονδιακά Διοικούμενες Φυλετικές Περιοχές της χώρας. Τα χωριά των περιοχών αυτών ερημώθηκαν συστηματικά για να "καθαρίσει" η περιοχή από τους εξεργεθέντες. Το Πακιστάν έχει υιοθετήσει παρόμοια μέτρα και σε προηγούμενες περιόδους ενόπλων συγκρούσεων με ομάδες ανταρτών, όπως η εκκένωση των κοινοτήτων στην κοιλάδα Σουάτ μεταξύ του 2007 και του 2009, η οποία ακολούθησε την επανεγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων αμάχων στην επαρχία Μπαλουχιστάν. Ωστόσο, εκείνοι που εκτοπίστηκαν από τις Ομοσπονδιακά Διοικούμενες Φυλετικές Περιοχές δεν έχουν να πάνε πουθενά, καθώς η κυβέρνηση αδυνατεί να τους προσφέρει προσωρινή στέγαση ή υλική βοήθεια, αναγκάζοντας πολλούς να αντιμετωπίζουν δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Σε κάθε περίπτωση, οι εν λόγω καταστάσεις έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστη δυστυχία και έχουν σπείρει τον όλεθρο στις τοπικές κοινότητες. Οι διεθνείς προσπάθειες αρωγής (όπως στη Συρία και το Ιράκ) και δεδομένου ότι τα περισσότερα θύματα τείνουν να είναι εκτοπισμένοι στο εσωτερικό, βρίσκονται στο έλεος των δικών τους κυβερνήσεων, που μερικές φορές μπλοκάρουν την κατανομή των ενισχύσεων.
Η υπολογισμένη χρήση του αναγκαστικού εκτοπισμού για στρατηγικούς σκοπούς περιπλέκει ακόμη περισσότερο την ανθρωπιστική ανταπόκριση. Για να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις του αναγκαστικού εκτοπισμού, οι υπηρεσίες του ΟΗΕ και διεθνείς παράγοντες οφείλουν να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη.
Το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ δημοσίευσε το 2008 ένα επιστημονικό δοκίμιο σχετικά με την κατάχρηση των προσφύγων ως "όπλο" ("Migration as a weapon of War" - "Η μετανάστευση ως όπλο πολέμου"), το οποίο αργότερα βραβεύτηκε με το "Best Book of the Year Award". Εκτοτε στο John F. Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ μιλούν ανοιχτά για το "μεταναστευτικό όπλο". Οι μελέτες δημοσιεύονται στο περιοδικό "Civil Wars" ("Εμφύλιοι Πόλεμοι"), επειδή τα μεταναστευτικά ρεύματα οδηγούν συχνά σε εμφύλιο πόλεμο. Στις ΗΠΑ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ροές των προσφύγων χρησιμοποιούνται συστηματικά ως "όπλο"...
Πηγή Defencenews
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.