ΣΚΟΠΙΑ (ΠΓΔΜ): ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

ΔΥΟ  ΑΡΘΡΑ  ΓΙΑ  ΤΑ  ΣΚΟΠΙΑ  ΠΟΥ  ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ  
ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ  ΟΛΟΙ  ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΠΡΩΤΟ  ΑΡΘΡΟ

ΣΚΟΠΙΑ
(Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία Μακεδονίας)

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Του Αντιστρατήγου ε.α. Θ. ΓΟΥΛΑ

Η ΝΕΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ (FYROM)

Κατά την απογραφή του 1941, η οποία έγινε με ευθύνη των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, και άρα είναι πλέον αντικειμενική, επί συνόλου 800.000 πληθυσμού κατεγράφησαν 100.000 Έλληνες το γένος, Χριστιανοί Ορθόδοξοι στο θρήσκευμα, δηλαδή το 12% του πληθυσμού. Η απογραφή του 1951 δίνει 158.000 ελληνικό στοιχείο. Εξ αυτών 25.000 είναι Έλληνες γηγενείς κάτοικοι
Μοναστηρίου, 100.000 βλαχόφωνοι Έλληνες (Γκρέκ), 3.000 Έλληνες Σαρακατσαναίοι και 32.000 Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες του εμφυλίου. Ήτοι το 18% του εξ 900.000 (τότε) πληθυσμού. Τα στοιχεία αυτά ενόχλησαν τις αρχές των Σκοπίων οι οποίες υποχρέωσαν τους 100.000 Έλληνες να δηλώνονται «Μακεδόνες» ή το πολύ «Βλάχοι». Τα απογραφικά στοιχεία του 1961 και 1971 είναι απολύτως ασαφή από την προσπάθεια των Σκοπιανών να μειώσουν τη δύναμη των Ελλήνων. Με την απογραφή όμως του 1991 αποκαθίσταται εν μέρει η αλήθεια. Παρ΄ότι δεν κοινοποιήθηκαν λεπτομερή απογραφικά στοιχεία, εν τούτοις στον αντιπολιτευόμενο τύπο δημοσιεύθηκαν πληροφορίες περί του ότι ποσοστό μεταξύ 12 και 18% εδήλωσε ότι έχει ελληνική εθνική συνείδηση. Δηλαδή περίπου 250.000 επί συνόλου 2.200.00 κατοίκων. Όλοι αυτοί είναι εκείνοι οι οποίοι είχαν εξαναγκασθεί στο παρελθόν να δηλώσουν «Μακεδόνες» ή «Βλάχοι» ή «Γιουγκοσλάβοι». Είναι αυτοί που στην πραγματικότητα είναι «Γηγενείς Έλληνες». «Βλάχοι», «Σαρακατσαναίοι» και «Πολιτικοί Πρόσφυγες». Αυτός ο εξαναγκασμός των κατοίκων της χώρας αυτής οι οποίοι διέθεταν ελληνική εθνική συνείδηση, να προσδιορίζονται ως Μακεδόνες, Βλάχοι, Γιουγκοσλάβοι, Σαρακατσαναίοι κ.λ.π. είχε ως σκοπό τη διάκριση αυτών από τα Σλαβικά φύλα τα οποία κυριαρχούσαν στο κρατίδιο αυτό από της εποχής του Τίτο, και τα οποία συνιστούσαν, όπως ακόμη και σήμερα, την άρχουσα τάξη των Σκοπίων. Απλή ανάγνωση των ονομάτων και των επιθέτων της διοικούσης ελίτ (Γκρικόρωφ, Τσεβρενκόφσκυ, Γκρουέφσκυ κ.λ.π.) πείθει και τους πλέον κακόπιστους και αφελείς περί της Σλαβικής καταγωγής της κυβερνώσης τάξεως. Και είναι απορίας άξιον πως οι ιθύνοντες του κρατιδίου αυτού απαρνούνται την καταγωγή των και κατ΄ακολουθίαν την συγγένειά των με τα Σλαβικά φύλα της Ανατολικής Ευρώπης. Σε αντίθεση όμως με τους διωγμούς των Ελλήνων της Τουρκίας, οι διωγμοί των Ελλήνων των Σκοπίων δεν έλαβαν ποτέ έκταση γενοκτονίας. Οπωσδήποτε οι Έλληνες και λόγω των χαρισμάτων της φυλής, διακρινόμενοι στις τοπικές κοινωνίες, επέσυραν πάντοτε τον φθόνο των αλλοφύλων, αλλά στην περίπτωση των Σκοπίων και λόγω της εγγύτητος προς την βόρειο Ελλάδα το φρόνημα των γηγενών ιδίως Ελλήνων δεν κατέστη δυνατόν να καταβληθεί. Υπάρχει συνεπώς σήμερα αναντιρρήτως ελληνισμός στα Σκόπια. Αυτός θα πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος μας. Θα πρέπει να ενισχυθεί παντοειδώς. Οικονομικώς, ηθικώς, πολιτιστικώς, εθνικώς. Το Κράτος μας έχει τους μηχανισμούς να καταγράψει τους γηγενείς Έλληνες, τους Βλάχους Έλληνες, τους Σαρακατσαναίους Έλληνες, τους πολιτικούς πρόσφυγες Έλληνες και να σταθεί δίπλα τους. Να στηρίξει το φρόνημά τους. Εάν διατηρούμε ελπίδες ότι με την ένταξη της Τουρκίας στην Ενωμένη Ευρώπη τα τυχόν υπολείμματα Ελληνισμού και Κρυπτοχριστιανών θα διασωθούν και θα ανακάμψουν από την χειμερία νάρκη αιώνων, στην περίπτωση των Σκοπίων μία συμπαγής τεράστια μειονότητα με Ελληνική εθνική συνείδηση αδιακρίτως ονομασίας (Μακεδόνες, Βλάχοι, Σαρακατσαναίοι κ.λ.π.) επωφελουμένη των ελευθεριών του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, θα επανέλθει στο Ελληνικό Έθνος, όπως τούτο συμβαίνει με τους Έλληνες των απανταχού της γης πολιτισμένων Κρατών.http://www.elesme.gr/elesmegr/periodika/t38/t38_11.htm

Γενικά

     Το πρόβλημα των σχέσεων της χώρας μας με τα Σκόπια είναι πολύ παλαιό. Ανάγεται στην εποχή προ του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου επί Προέδρου της Γιουγκοσλαβίας του Μπροζ Τίτο, ο οποίος εδημιούργησε το μόρφωμα αυτό των Σλάβων, Αλβανοφώνων, Βουλγαροφώνων, Τσιγγάνων, υπολειμμάτων Τουρκοφώνων, και γηγενών Ελλήνων, σε μία προσπάθεια εμφανίσεως μίας δημοκρατίας εντός της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, της οποίας η φυσική διέξοδος θα ήταν το Αιγαίο Πέλαγος.

     Και βέβαια από της εποχής εκείνης παρετηρούντο ενίοτε φωνές αλυτρωτικού κυρίως χαρακτήρος από προσφυγικά κυρίως στοιχεία, τα οποία γεννούσαν οι πληθυσμιακές αναταραχές και ανακατατάξεις συνεπεία των πολεμικών συγκρούσεων. Παρ΄όλα ταύτα ουδέποτε η χώρα μας εθεώρησε τις φωνές αυτές ως μείζον εθνικό θέμα και ως απειλή κατά της χώρας μας. Εις τούτο συνέβαλαν πάντοτε και οι σχετικά καλές σχέσεις της χώρας μας με την Ομόσπονδη Γιουγκοσλαβία.

     Από της διαλύσεως όμως της Ομοσπόνδου Γιουγκοσλαβίας και της σταδιακής αναγνωρίσεως υπό της διεθνούς κοινότητος των επί μέρους συστατικών κρατών και εθνοτήτων, και ιδιαίτερα μετά τις αιματηρές συγκρούσεις Βοσνίων και Σέρβων, είναι σαφές ότι διαμορφώθηκε πλέον νέα κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

     Το κράτος των Σκοπίων, εν πλήρει επιγνώσει της φυλετικής του ανομοιογένειας, στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει τις Βουλγαρικές αιτιάσεις περί Βουλγαρικότητος του εδαφικού διαμερίσματος του Πιρίν, όπως και τις Αλβανικές αιτιάσεις περί Αλβανικότητος περισσότερον του ενός τρίτου του Δυτικού τμήματος της χώρας, και του αντιστοίχου πληθυσμού, κατέφυγε στο τέχνασμα της δημιουργίας ενός νέου έθνους.

     Δυστυχώς και ατυχώς για τη χώρα μας, δεν είχε το Κράτος αυτό να αντιμετωπίσει και Ελληνικές αιτιάσεις περί Ελληνικότητος ολοκλήρου του μέχρι των Σκοπίων χώρου, όπου επί αιώνες ανθούσαν ελληνικοί πληθυσμοί.

     Επέλεξαν έτσι οι κρατούντες των Σκοπίων μέρος του ενδόξου ελληνικού παρελθόντος, και ονόμασαν το κρατίδιο αυτό Μακεδονία, και την βουλγαρογενή γλώσσα των, Μακεδονική. Ταυτόχρονα επινόησαν και έναν εθνικό στόχο, περισσότερο για την συγκόλληση της πανσπερμίας του πληθυσμού παρά για την πραγμάτωσή του. Και ο στόχος έγινε η κατάληψη της Ελληνικής Μακεδονίας του Αιγαίου.

     Θα ήταν εντελώς ανάξιο πάσης ενασχολήσεως του κράτους μας και του λαού μας με τις αιτιάσεις και τις κινήσεις μιας κλίκας ιθυνόντων του γειτονικού μας κρατιδίου. Εν τούτοις εν επιγνώσει της εξελίξεως των διεθνών γεγονότων, του συσχετισμού των δυνάμεων εις την ευρύτερη περιοχή, της ρευστότητος των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων, ορθόν θα είναι η χώρα μας να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα στην γειτονική μας χώρα, και να ενεργεί καταλλήλως.

Μερικές νέες ιδέες

Ο Ελληνισμός των Σκοπίων

     Κατά την απογραφή του 1941, η οποία έγινε με ευθύνη των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, και άρα είναι πλέον αντικειμενική, επί συνόλου 800.000 πληθυσμού κατεγράφησαν 100.000 Έλληνες το γένος, Χριστιανοί Ορθόδοξοι στο θρήσκευμα, δηλαδή το 12% του πληθυσμού.

     Η απογραφή του 1951 δίνει 158.000 ελληνικό στοιχείο. Εξ αυτών 25.000 είναι Έλληνες γηγενείς κάτοικοι Μοναστηρίου, 100.000 βλαχόφωνοι Έλληνες (Γκρέκ), 3.000 Έλληνες Σαρακατσαναίοι και 32.000 Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες του εμφυλίου. Ήτοι το 18% του εξ 900.000 (τότε) πληθυσμού. Τα στοιχεία αυτά ενόχλησαν τις αρχές των Σκοπίων οι οποίες υποχρέωσαν τους 100.000 Έλληνες να δηλώνονται «Μακεδόνες» ή το πολύ «Βλάχοι».

     Τα απογραφικά στοιχεία του 1961 και 1971 είναι απολύτως ασαφή από την προσπάθεια των Σκοπιανών να μειώσουν τη δύναμη των Ελλήνων.

     Με την απογραφή όμως του 1991 αποκαθίσταται εν μέρει η αλήθεια. Παρ΄ότι δεν κοινοποιήθηκαν λεπτομερή απογραφικά στοιχεία, εν τούτοις στον αντιπολιτευόμενο τύπο δημοσιεύθηκαν πληροφορίες περί του ότι ποσοστό μεταξύ 12 και 18% εδήλωσε ότι έχει ελληνική εθνική συνείδηση. Δηλαδή περίπου 250.000 επί συνόλου 2.200.00 κατοίκων. Όλοι αυτοί είναι εκείνοι οι οποίοι είχαν εξαναγκασθεί στο παρελθόν να δηλώσουν «Μακεδόνες» ή «Βλάχοι» ή «Γιουγκοσλάβοι». Είναι αυτοί που στην πραγματικότητα είναι «Γηγενείς Έλληνες». «Βλάχοι», «Σαρακατσαναίοι» και «Πολιτικοί Πρόσφυγες».

     Αυτός ο εξαναγκασμός των κατοίκων της χώρας αυτής οι οποίοι διέθεταν ελληνική εθνική συνείδηση, να προσδιορίζονται ως Μακεδόνες, Βλάχοι, Γιουγκοσλάβοι, Σαρακατσαναίοι κ.λ.π. είχε ως σκοπό τη διάκριση αυτών από τα Σλαβικά φύλα τα οποία κυριαρχούσαν στο κρατίδιο αυτό από της εποχής του Τίτο, και τα οποία συνιστούσαν, όπως ακόμη και σήμερα, την άρχουσα τάξη των Σκοπίων. Απλή ανάγνωση των ονομάτων και των επιθέτων της διοικούσης ελίτ (Γκρικόρωφ, Τσεβρενκόφσκυ, Γκρουέφσκυ κ.λ.π.) πείθει και τους πλέον κακόπιστους και αφελείς περί της Σλαβικής καταγωγής της κυβερνώσης τάξεως. Και είναι απορίας άξιον πως οι ιθύνοντες του κρατιδίου αυτού απαρνούνται την καταγωγή των και κατ΄ακολουθίαν την συγγένειά των με τα Σλαβικά φύλα της Ανατολικής Ευρώπης.

     Σε αντίθεση όμως με τους διωγμούς των Ελλήνων της Τουρκίας, οι διωγμοί των Ελλήνων των Σκοπίων δεν έλαβαν ποτέ έκταση γενοκτονίας. Οπωσδήποτε οι Έλληνες και λόγω των χαρισμάτων της φυλής, διακρινόμενοι στις τοπικές κοινωνίες, επέσυραν πάντοτε τον φθόνο των αλλοφύλων, αλλά στην περίπτωση των Σκοπίων και λόγω της εγγύτητος προς την βόρειο Ελλάδα το φρόνημα των γηγενών ιδίως Ελλήνων δεν κατέστη δυνατόν να καταβληθεί.

     Υπάρχει συνεπώς σήμερα αναντιρρήτως ελληνισμός στα Σκόπια. Αυτός θα πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος μας. Θα πρέπει να ενισχυθεί παντοειδώς. Οικονομικώς, ηθικώς, πολιτιστικώς, εθνικώς. Το Κράτος μας έχει τους μηχανισμούς να καταγράψει τους γηγενείς Έλληνες, τους Βλάχους Έλληνες, τους Σαρακατσαναίους Έλληνες, τους πολιτικούς πρόσφυγες Έλληνες και να σταθεί δίπλα τους. Να στηρίξει το φρόνημά τους. Εάν διατηρούμε ελπίδες ότι με την ένταξη της Τουρκίας στην Ενωμένη Ευρώπη τα τυχόν υπολείμματα Ελληνισμού και Κρυπτοχριστιανών θα διασωθούν και θα ανακάμψουν από την χειμερία νάρκη αιώνων, στην περίπτωση των Σκοπίων μία συμπαγής τεράστια μειονότητα με Ελληνική εθνική συνείδηση αδιακρίτως ονομασίας (Μακεδόνες, Βλάχοι, Σαρακατσαναίοι κ.λ.π.) επωφελουμένη των ελευθεριών του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, θα επανέλθει στο Ελληνικό Έθνος, όπως τούτο συμβαίνει με τους Έλληνες των απανταχού της γης πολιτισμένων Κρατών.

Οικονομία

     Η οικονομική συνεργασία της Ελλάδος με τα Σκόπια είναι ένας τομέας ο οποίος εκτός από την κερδοφορία των άμεσα εμπλεκομένων είναι δυνατόν να εξυπηρετήσει και τα γενικότερα εθνικά συμφέροντα. Τα Σκόπια έχουν κάθε συμφέρον να διατηρούν τον εμπορικό δίαυλο με την Ελλάδα σε υψηλό επίπεδο, και λόγω του λιμένος Θεσσαλονίκης, αλλά και γενικότερα για την προσέλκυση ελληνικών και ξένων επενδύσεων μέσω της χώρας μας. Θα μπορούσε να λεχθεί ότι η οικονομική υποταγή του γειτονικού κράτους είναι μέσα στις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. Και η οικονομική εξάρτηση λύει πληθώρα προβλημάτων τα οποία υπό άλλας συνθήκας θεωρούνται ανυπέρβλητα.

     Εθνικός συνεπώς στόχος πρέπει να καταστεί η οικονομική διείσδυση του ελληνικού κράτους και των Ελλήνων επιχειρηματιών στην γειτονική μας χώρα.

Πολιτισμός - Γράμματα - Τέχνη

     Η εμμονή των Σκοπιανών με την Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο πρέπει να εκτιμάται στις πραγματικές της διαστάσεις. Οι Σκοπιανοί γνωρίζουν ότι έφθασαν στην Βαλκανική 1000 χρόνια μετά τον Μέγα Αλέξανδρο. Γνωρίζουν ότι ποτέ δεν κατοίκησαν πρόγονοί των στην Ελληνική Μακεδονία. Γνωρίζουν ότι αποτελούνται από πανσπερμία φυλών, μερικές των οποίων αλληλομισούνται. Έχουν όμως μεγάλη ανάγκη να είναι κράτος και έθνος. Μέρος των κατοίκων είναι Έλληνες-Μακεδόνες, με λαμπρή ιστορία. Αυτή την ιστορία αποφάσισαν να οικειοποιηθούν, γνωρίζοντες ότι κανένας δεν θα ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα. Ούτε οι προστάτες των στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία θα κάνουν τον κόπο να μελετήσουν την τεράστια ελληνική ιστορία, αλλά ακόμη περισσότερο και οι τριτοκοσμικοί υπήκοοί των, Βουλγαρόφωνοι, Αλβανόφωνοι, Τσιγγάνοι, Σέρβοι, δεν θα ασχοληθούν με το θέμα. Πρόκειται για μία υπόθεση της κυβερνώσης νομενκλατούρας.

     Εφ΄όσον λοιπόν έχουν μέρος των υπηκόων τους Μακεδόνας, λατρεύουν τον Μέγα Αλέξανδρο, θα πρέπει το Ελληνικό Κράτος να επιδιώξει κοινές πολιτιστικές εκδηλώσεις με βάση την γλώσσα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και του διδασκάλου του Αριστοτέλους. Μεγάλος αριθμός Σκοπιανών, ιδίως των ελληνικής καταγωγής, ομιλούν την ελληνική γλώσσα. Κατά το παράδειγμα της Βουλγαρίας η οποία είναι γεμάτη από Σχολεία και φροντιστήρια εκμαθήσεως της ελληνικής γλώσσας, θα πρέπει και τα Σκόπια να συγκατανεύσουν στην ελληνική βοήθεια για την προβολή και προώθηση της γλώσσας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όπως στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας έτσι και στο Πανεπιστήμιο των Σκοπίων θα πρέπει να ιδρυθεί έδρα ελληνικής γλώσσας.

     Κατά τον τρόπον αυτόν οι δύο λαοί θα πλησιάσουν ο ένας τον άλλον, οι εκατέρωθεν καχυποψίες θα διαλυθούν για το καλό και της παρούσης αλλά και των μελλοντικών γενεών.

Η Ασφάλεια των Σκοπίων

     Τα Σκόπια αντιμετωπίζουν σοβαρότατο πρόβλημα εθνικής ασφαλείας. Και το πρόβλημα αυτό συνίσταται τόσο στην εθνοτική ανομοιογένεια του πληθυσμού του, όσον και στην μετά δυσχερείας αποκρυπτομένη απολυτρωτική διάθεση των γειτόνων του.

     Και συγκεκριμένα το ένα τρίτο του Αλβανικής εθνοτικής προελεύσεως πληθυσμού του, έχει κατά καιρούς εκδηλώσει την επιθυμία αποσχίσεώς του και συνενώσεώς του με την μητέρα Αλβανία. Το ίδιο συμβαίνει, αλλά ολιγότερο εμφανώς με τις ορέξεις της γειτονικής Βουλγαρίας, η οποία δεν χάνει ευκαιρία να ισχυρίζεται ότι το τμήμα των Σκοπίων που περιλαμβάνει την οροσειρά του Πιρίν ανήκει ιστορικά σε αυτήν, η δε γλώσσα των Σκοπιανών, η ονομασθείσα Μακεδονική, δεν είναι παρά μία παραφθορά της Βουλγαρικής γλώσσας.

     Μόνον η χώρα μας, για λόγους που είναι πέραν του παρόντος άρθρου, παρά την ύπαρξη ισχυρής ελληνικής μειονότητος στα Σκόπια, ουδέποτε έθεσε αλυτρωτικό θέμα στο γειτονικό κράτος. Πρέπει συνεπώς το κράτος μας να καταστήσει σαφές στα Σκόπια ότι στην αντιμετώπιση μελλοντικών εσωτερικών του προβλημάτων μόνον στην παντοειδή βοήθεια της Ελλάδος μπορεί να ελπίζει. Αλλά αυτό θα είναι δυνατό να γίνει μόνο εφ΄όσον το γειτονικό κρατίδιο δώσει από τώρα αποδείξεις των καλών του προθέσεων έναντι της χώρας μας.

     Και επειδή η καλυτέρα άμυνα είναι η επίθεση, θα πρέπει και η χώρα μας να τους καταστήσει σαφές ότι ένα 12-18% του πληθυσμού της γείτονος αποτελείται από κατοίκους παντοειδώς συνδεδεμένους ιστορικά με την Ελλάδα και διαθέτοντας ελληνική εθνική συνείδηση.

     Τέλος η εκτύπωση χαρτών με τις ελληνικές πόλεις και τοπωνύμια από της γραμμής των συνόρων μέχρι και του ύψους των Σκοπίων, θα αποτελούσε την καλύτερη απάντηση στους χάρτες των Σκοπιανών οι οποίοι εκτείνουν την επικράτειά των μέχρι του Ολύμπου!!!!

Η Ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ

     Αποτέλεσμα της προαναφερθείσης ανασφάλειας των Σκοπίων, κυρίως έναντι των γειτόνων του, είναι η ανυπομονησία των να ενταχθούν στην Ενωμένη Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ. Και η μεν ένταξή των στην Ενωμένη Ευρώπη θα διέλθει από τις δαιδαλώδεις διαδικασίες των παντοειδών επιτροπών, όπου η παρέμβαση της χώρας μας θα είναι εν μέρει δυνατή, για την προάσπιση των ιδικών μας συμφερόντων, αντιθέτως όμως η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ θα είναι περισσότερο ευχερής, καθόσον τα κριτήρια της προσχωρήσεως μιας χώρας στον Αμυντικό Οργανισμό είναι περισσότερο ρευστά, με κυρίαρχο στοιχείο τα στρατιωτικά δεδομένα κάθε περιπτώσεως.

     Σε κάθε περίπτωση η χώρα μας θα πρέπει να εκμεταλλευθεί την ανάγκη αυτή των Σκοπίων και να αποκομίσει τα κατά περίπτωσιν δυνατά ωφελήματα.

Επίμετρον

     Ένα κρατίδιο 2.200.000 με πρωθυπουργό ηλικίας 35 ετών, που κυβερνά επικεφαλής συνασπισμού 14 κομμάτων, δεν μπορεί να αποτελεί απειλή για την χώρα που διεξήγαγε τους τελειότερους Ολυμπιακούς αγώνες της νεώτερης ιστορίας τους. Η φυλετική πανσπερμία και ανομοιογένεια των υπηκόων του κρατιδίου το καθιστούν εξόχως εύθραυστο στην πρώτη αναταραχή της περιοχής. Είναι συνεπώς αδιανόητη κάθε σκέψη περί εθνικής απειλής από της πλευράς αυτών τούτων των Σκοπίων. Αντίθετα όμως δεν είναι αδιανόητη η χρήση του κρατιδίου αυτού ως αποσταθεροποιητικού παράγοντα στην περιοχή όταν κάποιοι αποφασίσουν προς τούτο. Υπάρχουν δε γνωστοί ενδιαφερόμενοι που επιθυμούν προβλήματα της χώρας μας στα νώτα μας. Εδώ απαιτείται μεγάλη προσοχή.

     Αλλά και η αδιέξοδη αντιπαλότητα σε κάθε ενέργεια των Σκοπίων που τις περισσότερες φορές έχει εσωτερική σκοπιμότητα, δεν εξυπηρετεί την διεθνή εικόνα της χώρας. Εξομοιούμεθα με το λιοντάρι που βρυχάται διότι το απείλησε ένα ποντίκι. Πολύ δε περισσότερο όταν έχουμε κάθε συμφέρον το ποντίκι αυτό να βρίσκεται στα βόρεια σύνορά μας και να μη διαλυθεί, για αυτονόητους λόγους.

     Η μέχρι σήμερα πολιτική μας έναντι των Σκοπίων εξυπηρέτησε τα εθνικά μας συμφέροντα κατά το μέτρον της ενημερώσεως της παγκόσμιας κοινής γνώμης επί της ιστορικής πλαστογραφίας εις βάρος μας από ένα τεχνητό κρατίδιο το οποίο κατά καιρούς εξυπηρέτησε τα συμφέροντα των προστατών του.

     Χωρίς να παραιτούμεθα του δικαιώματος συνεχούς ενημερώσεως της διεθνούς κοινωνίας επί της ιστορικής αυτής απάτης, μήπως θα έπρεπε εκμεταλλευόμενοι την πολυπληθή ελληνική μειονότητα να ασκήσουμε επιτέλους μία πλέον επιθετική εθνική πολιτική επιχειρώντας διείσδυση στο γειτονικό μας κρατίδιο, οικονομική, πολιτιστική, γραμμάτων και τεχνών, η οποία θα μας έφερε περισσότερα οφέλη από την στείρα αντιπαράθεση σε κάθε περίπτωση εσωτερικών γεγονότων των Σκοπίων που θα θίγουν την εθνική μας ευαισθησία;

     Μήπως θα έπρεπε το δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής «δεν διεκδικούμε τίποτε, δεν παραχωρούμε τίποτε» να αντικατασταθεί, με το «διεκδικούμε από τους γείτονές μας εκείνο που ιστορικά μας ανήκει»;-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ


Διαβάστε επίσης: ΣΚΟΠΙΑ: Η πληθυσμιακή κατάστασις εις το κράτος των Σκοπίων. Ιστορική άποψις και σημερινή πραγματικότης.