Δὲν ὑπάρχει ἀδύνατον…
Μόνον στὸ μυαλό
μας…
ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΙΚΡΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ
ΦΙΛΟΝΟΗ.
Ὑπερτιμώντας τὴν τουρκικὴ στρατιωτικὴ μηχανὴ
23 Φεβρουαρίου
2017, Δημητριάδης Κωνσταντῖνος
Ὅσοι ἔχουν διαβάσει τουρκικὰ ἱστορικὰ βιβλία, θὰ καταλάβουν πόσο τὸ σκατό τους φθάνει στὴν …κάλτσα, ὅποτε ἔχουν «κόντρα» μαζύ μας.
Ἂν διαβάσῃ κάποιος τὸ
βιβλίο τοῦ Φαχρεδὶν Πασσᾶ, Διοικητοῦ τοῦ Ἱππικοῦ τοῦ Κεμᾶλ, μὲ τίτλο «Ὁ ἀγὼν
τῆς Ἀνεξαρτησίας», θὰ σᾶς πῆ πόσο ἐφοβοῦντο τὴν νύκτα οἱ ἄνδρες του ὅταν
ἄκουγαν διαφόρους θορύύβους….
…κι ἐκοιμοῦντο δύο-δύο ἢ τρεῖς τρεῖς, γιὰ νὰ ξεγελοῦν τὸν τρόμο τους…
…κι ἐκοιμοῦντο δύο-δύο ἢ τρεῖς τρεῖς, γιὰ νὰ ξεγελοῦν τὸν τρόμο τους…
Ἂν διαβάσῃ κάποιος τὸ
βιβλίο τοῦ Χακκὴ Πασσᾶ, κάποιαν ἐποχὴ Διευθυντοῦ τῆς Σχολῆς Πολέμου τῆς
Ἀγκύρας, μὲ τίτλο «Σακάρυα» θὰ ἐκπλαγῆ ἀπὸ τὸν φόβο τῶν Τούρκων τῆς
Ἀγκύρας, ἀκούγοντας τὰ κανόνια τοῦ Στρατοῦ μας νὰ βροντοῦν, δεῖγμα τοῦ
ὅτι ἡ Ἄγκυρα ἐκινδύνευε νὰ πέσῃ…
Ἀλλὰ καὶ ὁ Γάλλος
βιογράφος τοῦ Κεμάλ, ὁ Μασσέν, περιγράφει τὴν νύκτα ποὺ ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς
ἔλαβε διαταγὴ νὰ ἀποτραβηχθῇ πίσω στὴν Γραμμὴ Ἀμύνης Ἐσκὶ Σεχὶρ – Ἀφιὸν
Καραχισάρ, ἐνᾦ οἱ Τοῦρκοι τὸ ἀγνοοῦσαν κι ἐνᾦ κάποιες Ἑλληνικὲς πολεμοῦσαν ἀκόμη μὲ πεῖσμα καὶ ἐπιθετικὸ πνεῦμα
πρὸ τοῦ Πολατλί, γιατὶ δὲν τοὺς εἶχε πάη ἡ διαταγὴ τῆς ἀπαγκιστρώσεως: «Ὁ Κεμὰλ περίμενε ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ ἕνας
ἀπὸ τοὺς δύο ἀντιπάλους νὰ σπάσῃ. Καὶ οἱ δύο ἦσαν στὰ ὅριά τους. Στριφογύριζε
στὸ ἐκστρατευτικό του γραφεῖο, ἄγρυπνος, νευρικός, ταραγμένος καὶ
ἀναποφάσιστος. Τελικὰ πῆρε τὴν ἀπόφαση. Θὰ διέταζε ὑποχώρηση τῶν τουρκικῶν τμημάτων σὲ γραμμὴ ἀμύνης πίσω ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα, ἀφοῦ πρῶτα θὰ ὁλοκλήρωνε τὴν
ἐκκένωσή της. Σηκώθηκε καὶ κατευθύνθη στὸ μαγνητικὸ τηλέφωνο, γιὰ νὰ δόσῃ τὴν
δραματική του διαταγή. Δὲν εἶχε διανύση τὴν ἀπόσταση ἀπὸ τὸ γραφεῖο του μέχρι
τὸ τηλέφωνο, ὅταν ἐκεῖνο ἐκτύπησε. Ἦταν ὁ Φεβζὴ Πασσᾶς: «Οἱ Ἕλληνες ἐδίπλωσαν τὶς σημαῖες τους. Ὑποχωροῦν σὲ ὅλο τὸ μέτωπο»,
τοῦ ἀνήγγειλε. Τότε ὁ Κεμὰλ ἔβγαλε ἕνα οὐρλιακτὸ λύκου, ὅπως συνήθιζε σὲ ὦρες
ἀβυσσαλέας ἀποφασιστικότητος καὶ διέταξε γενικὴ ἀντεπίθεση…»
Ἐνῶ ἦταν χεσμένος πρὶν ἀπὸ ἕνα λεπτό…
Ἐνῶ ἦταν χεσμένος πρὶν ἀπὸ ἕνα λεπτό…
Ἐὰν διαβάσῃ κάποιος
τὸ βιβλίο τοῦ Δρ.Κιουτσοῦκ, Ἀξιωματικοῦ τοῦ Τουρκικοὺ Στρατοῦ Εἰσβολῆς στὴν
Κύπρο, μὲ τίτλο «Νταλγκᾶ Νταλγκᾶ», θὰ καταλάβη πόσο χέστες ἦσαν τὰ «μεχμετζίκ»,
ποὺ ἔβλεπαν ξεροὺς θάμνους, μέσα στὴν νύκτα νὰ κουνιοῦνται, ἀπὸ τὸ καλοκαιρινὸ
ἀεράκι κι ἐνόμιζαν ὅτι ἦσαν καταδρομεῖς «ἀπίστων», ποὺ ἔρχονταν νὰ τοὺς
σφάξουν…
Ἂν διαβάσῃ κάποιος
τὴν «Μιλλιέτ» τὸν Μάρτιο τοῦ 1987, στὰ γεγονότα τῆς ἐξόδου τοῦ Σισμίκ, καὶ
εἰδικὰ στὸ πῶς ἀντέδρασαν οἱ κάτοικοι τῶν παραθαλασσίων περιοχῶν τῆς Ἰωνίας, θὰ
καταλάβη ὅτι οἱ γείτονες εἶναι πεπεισμένοι ὅτι κάποιαν στιγμὴ ….θὰ κάνουμε
ἀπόβαση ξανὰ στὴν Ἰωνία…
Χεσμένοι ἦσαν ὅλοι τους καὶ ἔφευγαν πρὸς τὸ ἐσωτερικό….
Χεσμένοι ἦσαν ὅλοι τους καὶ ἔφευγαν πρὸς τὸ ἐσωτερικό….
Στὴν δὲ κρίση τῶν
Ἰμίων, ἐὰν διαβάσῃ κάποιος τὰ ῥεπορτὰζ τῶν τουρκικῶν ἐφημερίδων γιὰ τὸ Πολεμικὸ
Συμβούλιο, ὑπὸ τὴν Προεδρεία τῆς Τσιλέρ, θὰ καταλάβη πόσο χεσμένοι ἦσαν, μὲ τὸ Αἰγαῖο γεμάτο ἀπὸ τὰ πλοῖα τοῦ Στάγκα.
Τί θέλω νά πῶ μέ ὅλα τά παραπάνω;
Μὴν ὑπερτιμᾶτε τὶς δυνατότητες τῆς Τουρκικῆς
Στρατιωτικῆς μηχανῆς, εἴτε στὸν Ἕβρο εἴτε στὴν Ἰωνία εἶτε στὴν Κύπρο.
Ἐδῶ ἀποφασισμένες Κούρδισσες τρέπουν σὲ φυγὴ Ἐπίλεκτες
Μονάδες τους.
Οἱ Τοῦρκοι ξέρουν ὅτι γιὰ νὰ ἐπιτύχουν κάτι, θὰ πρέπη νὰ μᾶς βροῦν ξανὰ
σὲ «πολιτικὴ κατάσταση καί μὲ στρατιωτικὴ ἡγεσία, ὅπως αὐτὴν τοῦ 1974…»
Στὸ χέρι μας εἶναι νὰ μὴν τοὺς τὸ ἐπιτρέψουμε…
Καὶ τότε, ἐὰν ποτὲ τολμήσουν κάτι, τὸ κρίμα στὸν λαιμό τους!!!
Καὶ τότε, ἐὰν ποτὲ τολμήσουν κάτι, τὸ κρίμα στὸν λαιμό τους!!!
4 Μαρτίου 2017, Δημητριάδης Κωνσταντῖνος
Καὶ μὲ τὴν ἰδιότητά μου αὐτὴν τοῦ φερέλπιδος Ἱστορικοῦ, θὰ τονίσω κάτι:
Tὸν «μαῦρο» Αὔγουστο τοῦ 1922, ὅταν ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας εἶχε καταῤῥεύση καὶ ὑποχωροῦσε ἄτακτα, μὲ ἐξαίρεση τὸ 5/42 τοῦ Πλαστῆρος, τὸ Ἀπόσπασμα Λούφα, τὴν Μεραρχία Ἱππικοῦ καὶ τὴν Ἀνεξάρτητη Μεραρχία, οἱ Τοῦρκοι στὶς μάχες ἐνικήθησαν παντοῦ.
Μίαν ἀλήθεια ποὺ τὴν ἀγνοοῦν ὅλοι, γιατὶ οὐδεὶς Ἱστορικός, μὲ ἐξαίρεση τὸν Κ. Χατζηαντωνίου, στὸ βιβλίο του γιὰ τὴν Μικρασιατικὴ Ἐκστρατεία, (ἐκδ.ΠΕΛΑΣΓΟΣ) ἀναφέρει ὅτι ὅπου οἱ Ἑλληνικὲς μονάδες ἐσταμάτησαν κι ἐπολέμησαν, ἀπέκρουσαν τὶς τουρκικὲς ἐπιθέσεις, δίδοντας χρόνο σὲ ἄλλες μονάδες νὰ γλυτώσουν τὴν αἰχμαλωσία καὶ σὲ πρόσφυγες νὰ ἀποφύγουν τὸν ἐξανδραποδισμό.
Αὐτὸ ποὺ ἔμεινε στὴν σφαίρα τοῦ «θρύλου» ὅτι ὁ Κεμὰλ ἀπὸ τὸν ἀσύρματό του ἐκλιπαροῦσε τοὺς Ἕλληνες νὰ σταθοῦν να πολεμήσουν καὶ νὰ μὴν ντροπιάζουν τὴν Ἱστορία τῶν προγόνων τους, δείχνει νὰ φαντάζῃ ἀληθινὴ (ἂν καὶ οὐδέποτε ἀπεδείχθη) ὑπὸ τὸ ἑξῆς σκεπτικό:
Μέσα στὴν γενικὴ ἀποσύνθεση τῆς Ἑλληνικῆς Στρατιᾶς Μικρᾶς Ἀσίας, ἦταν ἐμφανὲς ὅτι εἶχε κερδίσει τὸν ὑπερτριετῆ Πόλεμο, ἀλλὰ δὲν εἶχε ἐπιτύχει κάποιαν νίκη ἀπέναντι στοὺς Ἕλληνες σὲ Μάχη. Τοῦ ἔλειπε ἡ εὐχαρίστησις τῆς Νίκης στὸ Πεδίο τῆς Τιμῆς.
Ὅπου ἐστέκοντο οἱ Ἕλληνες νὰ πολεμήσουν ἀπωθοῦσαν τὶς Μεραρχίες του. Ἐχασε μάλιστα καὶ Μέραρχο (τὸν Ῥεσὰτ Μπέη τῆς 57ης Τουρκικῆς Μεραρχίας), ὁ ὁποῖος ηὐτοκτόνησε ἐπειδὴ δὲν κατάφερε νὰ λυγίσῃ τὸ «Σειτὰν Ἀσκέρ» τοῦ Πλαστῆρος, τὸ 5/42, στὸ Ὕψωμα Ἐρικμὲν 1710.
Ἦταν θέμα τιμῆς γιὰ ἐκεῖνον νὰ ἐπιτύχῃ μία Νίκη στὸ πεδίο τῆς Μάχης ἀπέναντι στοὺς ῥακενδύτους καὶ προδωμένους Ἕλληνες στρατιῶτες. Κι ὅμως αὐτὴν τὴν χαρὰ δὲν τὴν πῆρε.
Ἀκόμη καὶ τὴν τελευταία στιγμή, στὴν θέση Σταυρὸς στὴν χερσόνησο τῆς Ἐρυθραίας, ὅταν οἱ τελευταῖοι στρατιῶτες ἐπεβιβάζοντο στὰ πλοῖα καὶ ἐκκένωναν ὁριστικὰ τὴν Ἰωνία, ὁ Πλαστῆρας ἐστάθηκε, ἐπολέμησε καὶ τοὺς ἐλιάνισε (οἱ Τοῦρκοι ἔχουν ἀναρτήσει Τιμητικὴ μαρμάρινη στήλη στὸν χῶρο αὐτῆς τῆς μάχης, χωρὶς βέβαια νὰ ἀναφέρουν ὅτι καὶ σὲ αὐτὴν τὴν μάχη ἡττήθησαν).
Γιὰ αὐτὸ λοιπὸν ἐπιμένω!
Διαβᾶστε Ἱστορία!
Θὰ σᾶς κάνη πιὸ ψυχραίμους στὴν ἀποκρυπτογράφηση τῶν γεγονότων ποὺ συμβαίνουν σήμερα!
Γιατί κάνουν τούς …μάγκες οἱ Τοῦρκοι;
6 Μαρτίου 2017, Δημητριάδης Κωνσταντῖνος
Ξέρετε γιατί οἱ μογγόλοι κάνουν τούς μάγκες;
Ἐπειδὴ ἀπὸ τὸ 1923
(ἔτος ποὺ ὑπεγράφη ἡ Συνθήκη τῆς Λωζάννης) καὶ μετὰ …τοὺς «περνᾶ» ὅ,τι καὶ νὰ
κάνουν…
Ἐκεῖνοι ἕνα βῆμα ἐμπρός, ἐμεῖς ἕνα βῆμα πίσω…
Ἐκεῖνοι ἕνα βῆμα ἐμπρός, ἐμεῖς ἕνα βῆμα πίσω…
Καὶ ἂν ποῦμε ὅτι τὴν
περίοδο μέχρι τὴν εἴσοδο τῆς Ἑλλάδος στὸ ΝΑΤΟ ὑπῆρχε ἔνα τυπικὸ μορατόριουμ,
ἀπὸ τὸ 1952 καὶ μετά, μὲ τὴν Ἑλλάδα μέλος τοῦ ΒορειοΑτλαντικοῦ Συμφώνου, ὅλο ὑποχωρήσεις στὸ ὄνομα τῆς
διατηρήσεως τῆς συνοχῆς τῆς Συμμαχίας εἴμαστε
Μιᾶς Συμμαχίας ὅμως ποὺ οὐδέποτε ἀπέτρεψε τὴν γείτονα νᾶ μᾶς δημιουργῇ προβλήματα,
μὲ ἀποκορύφωμα τὰ Σεπτεμβριανὰ τοῦ 1955, τὴν Εἰσβολὴ στὴν Κύπρο τὸ 1974, τὴν Κρίση
τῶν Ἰμίων τὸ 1996 (περίπου κάθε 20 χρόνια – τώρα εἴμαστε ἐκεῖ , στὴν εἰκοσαετία
περίπου, ἀναφορικῶς μὲ τὸ 1996).
Γιατί;
·
Ἐὰν τὸ 1955 καὶ τὸ
1964 τοὺς πακετάραμε 50.000 μουσουλμάνους τῆς Θρᾴκης καὶ τοὺς στέλναμε πεσκέσι
στὴν Ἄγκυρα…
·
Ἐὰν τὸ 1955
δημιουργούσαμε γιὰ τοὺς μουσουλμάνους τῆς Θρᾴκης νόμους παρομοίους μὲ τοὺς
τουρκικούς, ποὺ στὴν οὐσία δήμευαν τὴν περιουσία τῶν Ἑλλήνων ποὺ διέμεναν στὴν
Τουρκία…
·
Ἐὰν τὸ 1974 τοὺς
βουλιάζαμε τὸ Ἀρματαγωγό τους τὸ «Ἐρντογοῦλ» μὲ τὰ ὑποβρύχιά μας…
·
Ἐὰν τὸ 1992, ὅταν
κατέῤῥιψαν τὸν Σιαλμᾶ στὸν Ἀη-Στράτη, τοὺς καταῤῥίπταμε ὄχι ἕνα ἀλλὰ δύο
ἀεροσκάφη…
·
Ἐὰν τὸ 1996 τὸ
«Γιαβοῦζ» πάθαινε κάποιο «ἀτύχημα», ἀπὸ μίαν «ξεχασμένη» νάρκη τοῦ Β΄
Παγκοσμίου Πολέμου (λέμε τώρα) ἢ ἡ μικρὴ Ἴμια ἰσοπεδώνεταο, μαζὺ μὲ τοὺς
Τούρκους κομμάντος (τοῦ κώλου) ἐπάνω της…
·
Ἐὰν τὸ 2006, ὅταν
κατεῤῥίφθη ὁ Ἡλιάκης φροντίζαμε οἱ ἀντιαεροπορικές μας συστοιχίες νὰ
καταῤῥίψουν δύο τουρκικὰ ἀεροσκάφη…
Δὲν θὰ εἶχε συμβῆ κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ προανέφερα!!!
·
Τί θά συνέβαινε ἐάν
στήν Ἡγεσία τῆς Ἑλλάδος τό 1955 ἦταν ὁ Κολοκοτρώνης;
·
Τί θά συνέβαινε ἐάν
στήν Ἡγεσία τῆς Ἑλλάδος τό 1974 ἦταν ὁ Καραϊσκάκης;
·
Τί θά συνέβαινε ἐάν
στήν Ἡγεσία τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τό 1996 ἦταν ὁ Διοικητής τοῦ Ῥοῦπελ
Ταγματάρχης Δουρᾶτσος;
·
Τί θά συνέβαινε ἐάν
σήμερα ἀρχιστράτηγος ἦταν ὁ
Παπαφλέσσας;
Γιὰ νὰ μὴν πάω σὲ
προγενεστέρους….
Εἶναι νά μήν σέ πιάνῃ
ἡ θλίψις;
Εἶναι νά μήν νοιώθῃς ἐθνικά ντροπιασμένος;
Εἶναι νά μήν νοιώθῃς ἐθνικά ντροπιασμένος;
Ἐπιστολή τοῦ Μεταξᾶ πρός τήν σύζυγόν του
29 Ὀκτωβρίου 2012
Τί ἔγραψε ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς στήν σύζυγό του τρεῖς μέρες μετά τήν παράδοσι τῆς πόλεως ἀπό τούς Τούρκους στόν Ἑλληνικό στρατό.
Θεσσαλονίκη 29 Ὀκτωβρίου 1912
Πόσο θὰ σοῦ φαίνεται παράξενο νὰ λαμβάνης γράμμα μου ἀπό τὴν Θεσσαλονίκην.
… Τὸ βράδυ ὴλθον εἰς τὸ στρατηγεῖον Τοῦρκοι ἀπεσταλμένοι προτείνοντες τὴν παράδοσιν τοῦ στρατοῦ καὶ τῆς πόλεως. Ὁ Διάδοχος ἀνέθεσεν εἰς τὸν Δούσμανην καὶ εἰς ἐμέ νὰ διαπραγματευθῶμεν. Τους ἐζητήσαμεν καὶ τὸ Καραμπουρνού. Δὲν ἐδέχθησαν, καὶ τὴν ἄλλην ἡμέραν ἐκινήσαμεν πρὸς μάχην. Εἶχα κάμει τὴν διαταγήν τῆς μάχης, καὶ τὸ ἀπόγευμα τῆς 26ης ἦσαν κυκλωμένοι. Προτοῦ ὅμως ἀρχίσει τό πῦρ, ἔστειλαν πάλιν ἀπεσταλμένους καὶ ἐδέχθησαν ὅλους τοὺς ὅρους μας. Μετέβημεν νύκτα ὁ Δούσμανης καὶ ἐγώ εἰς Θεσσαλονίκην καὶ διεπραγματεύθημεν μὲ τὸν Τοῦρκον ἀρχιστράτηγον τὴν παράδοσιν τοῦ στρατοῦ του, τῆς πόλεως καὶ τοῦ Καραμπουρνοῦ, ὑπεγράψαμεν τὸ πρωτόκολλον.
Συγκινητική στιγμή! Ἐγυρίσαμεν ἀμέσως νύκτα
Τὴν ἄλλην ἡμέραν εἰσήλθαμεν πάλιν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην οἱ δυό μας καὶ ἀπετελειώσαμεν τὴν παράδοσιν.
Τὸ ἀπόγευμα της 27ης εἰσηγάγαμεν τὸν στρατόν. Τὸ δὲ πρωί τῆς 28ης εἰσῆλθεν ὁ Διάδοχος, ἡμείς μαζύ του, καὶ ἀπὸ ὀπίσω του ἡ 1η Μεραρχία.
Ἐχάλασεν ὁ κόσμος!
Ἦμουν ἄυπνος καὶ σχεδὸν νήστις ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας, μὰ τρομερὰν βροχήν, σχεδὸν διαρκῶς καβάλλα.
Ἀλλὰ ἐπήραμεν τὴν Θεσσαλονίκην, τὸ Καραμπουρνού, καὶ 30.000 χιλιάδες στρατοῦ αἰχμαλώτους…
Δὲν ὑπάρχει ἀδύνατον…
Μόνον στὸ μυαλό μας…
ΖΗΝΩΝ
ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.