Η απόφαση της Κίνας να επενδύσει τώρα στην Ελλάδα είναι ανεξήγητη...

Χρειάζονται εξηγήσεις...

Η απόφαση της Κίνας να επενδύσει στην Ελλάδα είναι ανεξήγητη, αλλά σε μία χώρα που βλέπει μόνο κατάμαυρο μέλλον είναι καλοδεχούμενη. 

Μιχάλης Ιγνατίου, Oυάσιγκτον

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας Γουέν Τζιαμπάο στην Αθήνα που συνδυάστηκε με υποσχέσεις βοήθειας και στήριξης της ταλαιπωρημένης ελληνικής οικονομίας επανέφερε στην επικαιρότητα ένα σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, θέμα για το οποίο πρέπει να τοποθετηθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου: Είχε η Ελλάδα την ευκαιρία τον περασμένο Νοέμβριο να συνεργαστεί με την Κίνα για το θέμα του χρέους και δεν το έπραξε; Και αν όντως έχουν έτσι τα πράγματα -και τείνω να πιστέψω τον «ισχυρισμό»- γιατί έδειξε την πλάτη στους Κινέζους τους οποίους τώρα παρακαλεί γονατιστή να «βάλουν πλάτη»;
Να θυμίσω ότι την περασμένη χρονιά κυκλοφόρησαν πληροφορίες ότι το Πεκίνο και η Μόσχα έδειξαν διάθεση να υποστηρίξουν την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για να βγει από την κρίση, αλλά η Αθήνα έκανε πίσω την τελευταία στιγμή και προτίμησε να ακολουθήσει το δύσβατο μονοπάτι προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εκείνες τις ημέρες η ελληνική κυβέρνηση είχε δεχθεί περίεργες επιθέσεις από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης για την υποτιθέμενη πρόθεσή της να αναζητήσει βοήθεια εκτός της Δύσης.
Η ευκολία με την οποία ο κ. Γουέν μοίρασε υποσχέσεις δημιουργεί υποψίες, όχι τόσο για τις προθέσεις του, αλλά περισσότερο για το γεγονός ότι επιλέγει να υποστηρίξει την αποδεδειγμένα χρεοκοπημένη Ελλάδα -και σίγουρα δεν το πράττει ούτε από αγάπη για τον πρωθυπουργό μας, ούτε για τη χώρα μας. Το ερώτημα, λοιπόν, που πρέπει να απαντήσει μόνο ο κ. Παπανδρέου είναι εάν η Κίνα επιχείρησε να επενδύσει στην προ του ΔΝΤ Ελλάδα και η κυβέρνηση το αρνήθηκε. Και εάν το αρνήθηκε τότε, γιατί το αποδέχθηκε τώρα...
Στο οικονομικό παιγνίδι που παίχθηκε μετά τις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου φαίνεται ότι συμμετείχε και η Ρωσία αν και η ηγεσία της -ειδικά ο Βλαντιμίρ Πούτιν- δεν δείχνει ιδιαίτερη συμπάθεια για τον Ελληνα πρωθυπουργό. Δεν αποδέχθηκε ποτέ το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου διέγραψε προεκλογικά τον αγωγό αερίου -τη συμφωνία είχε υπογράψει πανηγυρικά στη Μόσχα ο κ. Καραμανλής. Και εάν πιστέψω Ρώσο συνάδελφο ο πρωθυπουργός της Ρωσίας πιστεύει πως ο Ελληνας ομόλογός του «σκότωσε» τον αγωγό για να δείξει τον φιλοαμερικανικό προσανατολισμό της κυβέρνησής του.
Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε τον Νοέμβριο ούτε και τώρα έχουν κάνει την παραμικρή κίνηση για να βοηθήσουν την ελληνική οικονομία. Η υποστήριξη που προσφέρουν είναι μόνο στα λόγια. Ο αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν μιλούσε για μιάμιση ώρα με τον κ. Παπανδρέου και δεν πρόφερε ούτε ένα λεπτό τις δύο μαγικές λέξεις που περίμενε ο Ελληνας πρωθυπουργός: «αμερικανικές επενδύσεις».
Οι λέξεις αυτές δεν ακούστηκαν ποτέ. Αλλά και ο πρόεδρος Ομπάμα στην υποτιθέμενη δεκάλεπτη συνομιλία του με τον κ. Παπανδρέου πρόσφερε μόνο συμπάθεια. Αντίθετα, στη Μόσχα ισχυρίζονται ότι ήθελαν αλλά δεν τους... ήθελαν, ενώ το Πεκίνο στέλνει τον τρίτο πιο ισχυρό άνδρα της για να αγοράσει -πέραν των άλλων- και ομόλογα που αυτή τη στιγμή δεν έχουν καμία αξία εκτός εάν συνδυαστούν με την εγγύηση της γης του ελληνικού δημοσίου.
Η απόφαση της Κίνας να επενδύσει στην Ελλάδα είναι ανεξήγητη αλλά σε μία χώρα που βλέπει μόνο κατάμαυρο μέλλον είναι καλοδεχούμενη.
Είναι επίσης ανεξήγητη και γι' αυτό απαιτείται να μιλήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός η υπόθεση της πρόθεσης του Πεκίνου να στηρίξει τη χώρα μας τον περασμένο Νοέμβριο. Γιατί η Αθήνα τους απεθάρρυνε και επέλεξε το ΔΝΤ;

ΠΗΓΗ