Τη στιγμή που η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα για τη μείωση του ελλείμματος, η εξέλιξη του χρέους παραμένει το μεγάλο «αγκάθι» της ελληνικής οικονομίας.
Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που θεωρούν ότι μπορεί τα spread να αποκλιμακώνονται και η κυβέρνηση να κάνει «γιγάντιες» προσπάθειες να μειωθεί το έλλειμμα, το ερωτηματικό όμως για το χρέος παραμένει.
Κι αυτό γιατί η χώρα εδώ και χρόνια έχει οδηγηθεί σε μια κατάσταση όπου η επιβίωσή της εξαρτάται από το αν και κατά πόσο μπορεί να βρει δάνεια για να εξυπηρετήσει το χρέος της. Η κυβέρνηση βασίζεται πολύ στις αποκρατικοποιήσεις, οι οποίες όμως αν δεν μπορέσουν να είναι τόσο μεγάλες ώστε να μειώσουν το δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ, θα πρέπει να βρεθούν άλλοι τρόποι.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού, το χρέος στο τέλος του 2010 εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 340,4 δισ. ευρώ ή 144,3% του ΑΕΠ έναντι 298,5 δισ. ευρώ ή 125,7% του ΑΕΠ το 2009. Το 2011 το ύψος του χρέους προβλέπεται ότι θα διαμορφωθεί στα 360,1 δισ. ευρώ ή 155,1% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ότι ο υπουργός Οικονομικών έχει δεσμεύσει στον προϋπολογισμό το 6,8% του ΑΕΠ για την πληρωμή τόκων. Για την αναχρηματοδότηση των δανείων που λήγουν και των τόκων που πρέπει να καταβληθούν θα πρέπει να δανειζόμαστε 75-90 δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Μαζί με το χρέος διογκώνονται και οι δαπάνες για την εξυπηρέτησή του (τόκοι και χρεολύσια). Σύμφωνα με το προσχέδιο, οι δαπάνες για τους τόκους θα ανέλθουν τον επόμενο χρόνο στα 15,8 δισ. ευρώ, δηλαδή θα είναι αυξημένες κατά 2,591 δισ. ευρώ σε σχέση με φέτος. Με άλλα λόγια δανειζόμαστε για να ξεπληρώνουμε παλιότερα χρέη.
Η δυναμική του δημόσιου δανεισμού είναι τέτοια που η αποπληρωμή του είναι δύσκολη έως αδύνατη. Την τελευταία δεκαετία η συνολική εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους στοίχισε γύρω στα 450 δις ευρώ, δηλαδή τα έσοδα 8 προϋπολογισμών του 2009. Από αυτά που δανειστήκαμε, το 97% πήγε στην εξυπηρέτηση παλιότερων δανείων, ενώ μόνο το 3% πήγε στην κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος.
Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που θεωρούν ότι μπορεί τα spread να αποκλιμακώνονται και η κυβέρνηση να κάνει «γιγάντιες» προσπάθειες να μειωθεί το έλλειμμα, το ερωτηματικό όμως για το χρέος παραμένει.
Κι αυτό γιατί η χώρα εδώ και χρόνια έχει οδηγηθεί σε μια κατάσταση όπου η επιβίωσή της εξαρτάται από το αν και κατά πόσο μπορεί να βρει δάνεια για να εξυπηρετήσει το χρέος της. Η κυβέρνηση βασίζεται πολύ στις αποκρατικοποιήσεις, οι οποίες όμως αν δεν μπορέσουν να είναι τόσο μεγάλες ώστε να μειώσουν το δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ, θα πρέπει να βρεθούν άλλοι τρόποι.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού, το χρέος στο τέλος του 2010 εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 340,4 δισ. ευρώ ή 144,3% του ΑΕΠ έναντι 298,5 δισ. ευρώ ή 125,7% του ΑΕΠ το 2009. Το 2011 το ύψος του χρέους προβλέπεται ότι θα διαμορφωθεί στα 360,1 δισ. ευρώ ή 155,1% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ότι ο υπουργός Οικονομικών έχει δεσμεύσει στον προϋπολογισμό το 6,8% του ΑΕΠ για την πληρωμή τόκων. Για την αναχρηματοδότηση των δανείων που λήγουν και των τόκων που πρέπει να καταβληθούν θα πρέπει να δανειζόμαστε 75-90 δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Μαζί με το χρέος διογκώνονται και οι δαπάνες για την εξυπηρέτησή του (τόκοι και χρεολύσια). Σύμφωνα με το προσχέδιο, οι δαπάνες για τους τόκους θα ανέλθουν τον επόμενο χρόνο στα 15,8 δισ. ευρώ, δηλαδή θα είναι αυξημένες κατά 2,591 δισ. ευρώ σε σχέση με φέτος. Με άλλα λόγια δανειζόμαστε για να ξεπληρώνουμε παλιότερα χρέη.
Η δυναμική του δημόσιου δανεισμού είναι τέτοια που η αποπληρωμή του είναι δύσκολη έως αδύνατη. Την τελευταία δεκαετία η συνολική εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους στοίχισε γύρω στα 450 δις ευρώ, δηλαδή τα έσοδα 8 προϋπολογισμών του 2009. Από αυτά που δανειστήκαμε, το 97% πήγε στην εξυπηρέτηση παλιότερων δανείων, ενώ μόνο το 3% πήγε στην κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.