Το έχουμε πει πολλές φορές ότι αυτή η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα και κυρίως ο τρόπος που έχει επιλεγεί για να αντιμετωπιστεί, δηλαδή η πολιτική του μνημονίου, θα είναι, όσο και αν αυτό ηχεί περίεργα, το τέλος της Αριστεράς.
Μπορεί η Αριστερά να ηττήθηκε στον τελευταίο εμφύλιο πόλεμο, παρέμεινε όμως από τότε ανεκπλήρωτος πόθος στη συνείδηση πολλών Ελλήνων και αυτός ο πόθος για κατάληψη της εξουσίας από αριστερές δυνάμεις, μεταφέρθηκε στις επόμενες γενιές. Βέβαια η Αριστερά, αν και ηττήθηκε στο πεδίο των μαχών, εντούτοις κατόρθωσε να νικήσει στο χώρο των ιδεών. Μέχρι σήμερα αποτελεί την ηγέτιδα δύναμη τόσο σε πρόσωπα όσο και σε ιδεολογία στην…. πνευματική ελίτ της χώρας, στις τέχνες, στα γράμματα και στον καλλιτεχνικό κόσμο.
Μπροστά σ’ αυτή τη δύναμη, βοηθούσης και της παλιάς δεξιάς νοοτροπίας του βολέματος της εκλογικής πελατείας στο Δημόσιο, αλλά και των επιρροών του Κεϋνς, η φιλελεύθερη σκέψη και η ανάπτυξη ιδιωτικών παραγωγικών δυνάμεων στη χώρα, υποτάχτηκαν πλήρως στο παντοδύναμο κράτος. Μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981, ο ελληνικός λαός διδάχτηκε μια νέα πολιτική νοοτροπία. Το «κράτος λάφυρο» από το εκάστοτε κόμμα εξουσίας, την οποία νοοτροπία υπηρέτησαν πιστά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, μέχρι τη σημερινή κρίση. Η ιδιωτική παραγωγική μηχανή υποχώρησε ακόμα περισσότερο και η χώρα ζούσε με δανεικά.
Στο βάθος όμως του λαϊκού υποσυνείδητου, η ανάληψη της ίδιας της πολιτικής εξουσίας από την “ηθική” και “ανιδιοτελή” Αριστερά, παρέμεινε και παραμένει ακόμα, ένας πόθος μεγάλων τμημάτων του λαού. Αυτή η αρρωστημένη κατάσταση του δισυπόστατου εαυτού μας, δηλαδή το να ζούμε μια καπιταλιστική υλιστική ζωή με αντίθετη αριστερή συνείδηση, αυτός ο περίεργος διχασμός του εαυτού μας, καλύπτει όλη την περίοδο μετά τον εμφύλιο μέχρι σήμερα και μας γέμισε με ενοχές και συμπλέγματα, με αναπόφευκτη συνέπεια την αδιαφορία για την ατομική αξία του πολίτη και την ενοχοποίηση της έννοιας του επιχειρηματικού κέρδους.
Η πρωτοφανής άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ εξ αιτίας της κρίσης, βοηθούντων και των φοβισμένων δημοσίων υπαλλήλων καθώς και διαφόρων κρατικοδίαιτων, αλλά και εξαθλιωμένων τμημάτων του ελληνικού λαού, θα ολοκληρωθεί στις επόμενες εκλογές σε λίγες ημέρες, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναδειχθεί πρώτη δύναμη και θα εισπράξει και το bonus των 50 βουλευτών, που τόσο πολύ κατηγορεί ο ίδιος. Το ΚΚΕ, θα παραμείνει καθηλωμένο και ίσως σημειώσει και κάμψη, δεδομένου ότι αφενός δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, αφετέρου, πολλοί αριστεροί ψηφοφόροι του, θα θελήσουν να δουν να υλοποιείται με κάποιο τρόπο ο πόθος τους για εξουσία της Αριστεράς.
Υποχρεωτικά λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με την ΔΗΜΑΡ, ίσως και το ΠΑΣΟΚ (εδώ θα είναι το μεγάλο δίλημμα και του ΚΚΕ για να παράσχει ψήφο εμπιστοσύνης), θα κυβερνήσει. Και επειδή φυσικά δεν θα μπορέσει να κάνει κάτι άλλο, είτε θα εφαρμόσει πλήρως το μνημόνιο, είτε θα επιστρέψουμε στη δραχμή. Εννοείται ότι με την αριστερή φρασεολογία του θα επιδιώξει να τα φορτώσει όλα στις προηγούμενες “καπιταλιστικές” κυβερνήσεις, αλλά η πείνα, δεν ακούει από τέτοια λόγια.
Αυτό νομοτελειακά θα συμβεί και θα πρέπει όλοι μας να επιδιώξουμε να συμβεί ψηφίζοντας μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει επιτέλους να ηττηθεί και η Αριστερή κρατικοδίαιτη διανόηση στη χώρα μας που έχει καταστρέψει Έθνος, Παιδεία και Παραγωγή.
Χωρίς η χώρα να ζήσει αυτό το παιδικό της όνειρο, χωρίς να ηττηθεί μέσα μας η αριστερίστικη ιδεολογία, χωρίς να ξεριζωθεί αυτό το απωθημένο, η Ελλάδα δεν μπορεί να απελευθερωθεί και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα.
Πέτρος Χασάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.