Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Η προσευχή στον θεό του κάτω κόσμου, και η εικαστική κακοποίηση του έργου του Ντύρερ ...


Προ ημερών διάβασα ένα άρθρο με τίτλο Προσευχή στον θεό του "κάτω κόσμου"; του οποίου το περιεχόμενο με εκνεύρισε πολύ . Διαβάστε το και θα με καταλάβετε. 

Η εικόνα αριστερά, είναι ένα έργο το οποίο κοσμεί το κέντρο της Αθήνας και σύμφωνα με δημοσιεύματα εξυπηρετεί τον σκοπό που παραθέτω:

"Μία εκδοχή του πίνακα «Χέρια που προσεύχονται» του Άλμπρεχτ Ντύρερ, επιλέχθηκε να τοιχογραφηθεί στην Ομόνοια, στο δεκαώροφο ξενοδοχείο «Vienna» στην οδό Πειραιώς, ως το πρώτο γκράφιτι, στο πλαίσιο των δράσεων «Εικαστικές παρεμβάσεις στο Δημόσιο Χώρο» του Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Η καλλιτεχνική πρόταση του έργου με τίτλο Praying for us, έγινε από τον φοιτητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Παύλο Τσάκωνα και υλοποιήθηκε από τους ζωγράφους Μανώλη Αναστασάκο και τους αδελφούς Δημήτρη, Μπάμπη και Θανάση Κρέτση.


Η διαφορά με το πρωτότυπο έργο είναι ότι τα χέρια που προσεύχονται στον τοίχο του ξενοδοχείου δεν στρέφονται προς τα πάνω, αλλά προς τα κάτω. Το πιλοτικό αυτό πρόγραμμα πρόκειται να συνεχιστεί το προσεχές διάστημα και με άλλες δύο εικαστικές παρεμβάσεις σε τοίχους πολυκατοικιών στις οδούς Κριεζώτου και Κασομούλη.

Στόχος του πιλοτικού αυτού προγράμματος εικαστικών παρεμβάσεων δεν είναι ο τεχνητός “εξευγενισμός” του ιστορικού κέντρου της πόλης, αλλά η επιστροφή της κατοικίας σε μία περιοχή, όπου μετά το μεσημέρι, η ζωή της αγοράς και των μικρο-επαγγελματιών ανθρώπων νεκρώνει και δίνει τη θέση της στην εγκληματικότητα και την ανθρώπινη εγκατάλειψη, όπως αναφέρει το υπουργείο."



Duerer-Prayer

Το εν λόγο έργο είναι ένα αντίγραφο-κακοποίηση του σπουδαίου έργου του  Άλμπρεχτ Ντύρερ, "Προσευχή" (εικόνα δεξιά) ενός σπουδαίου γερμανού καλλιτέχνη του οποίου το χαρακτικό έργο έχει ξεχωρίσει ανάμεσα στα έργα της Αναγεννησιακής περιόδου. 
Γνήσια έργα του Ντυρέρ είχα την χαρά να θαυμάσω στην έκθεση που πραγματοποιήθηκε το 2003 στην Εθνική Πινακοθήκη με τίτλο "Υπό το Φως του Απόλλωνα" μία έκθεση που πιστεύω ότι δεν θα ξεχάσουν ποτέ όσοι είχαν την τύχη να την απολαύσουν. 

Στην προκειμένη περίπτωση με εκνεύρισε όχι μόνο η αντιγραφή που έχει γίνει αλλά κυρίως ο συμβολισμός που του έχει αποδοθεί. "Προσευχή στον θεό του κάτω κόσμου" που κοσμεί το κέντρο της Αθήνας. Δηλαδή τι θέλουν να μας πουν ότι πρέπει να αρχίσουμε να προσευχόμαστε και στους θεούς του..... κάτω κόσμου....εκτός όλων των άλλων....; Οι εκπρόσωποι της επίσημης θρησκείας του Κράτους γιατί δεν έχουν διαμαρτυρηθεί; δεν προσβάλει το θρησκευτικό αίσθημα των πολιτών αυτής της πόλης;

Άκουσα επίσης και την άποψη ότι το εν λόγω έργο συμβολίζει και την θλίψη του θεού για το πως έχει εξελιχθεί η ανθρωπότητα στις μέρες μας και προσεύχεται στους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν τα μεγάλα λάθη που έχουν διαπράξει και να επανορθώσουν.


Δεν είναι όμως το μόνο έργο, υπάρχουν πολλά έργα στο κέντρο της Αθήνας, που προσβάλουν την αισθητική μας και μαυρίζουν την ψυχή μας, βλέποντας την απόλυτη παρακμή αυτού του τόπου και στον εικαστικό τομέα. 
Αυτή είναι η Αθήνα σήμερα! συγκρίνετε την νοερά με την Αθήνα των αρχαίων προγόνων μας και την Αθήνα του 1834 όταν κηρύχθηκε  πρωτεύουσα της Ελλάδας. 



Εκπεσών Άγγελος



Συγκρίνετε και τα δύο έργα, προσέξτε τις εικόνες,
τα συμπεράσματα δικά σας... 


2 σχόλια :

  1. Είναι αδύνατον στην εποχή του ευτελισμού και στην κοινωνία της απαξίας, η τέχνη να χαρακτηρίζεται από κάλλος και αρμονία και να εμπνέει στους ανθρώπους ήθος και ιδανικά. Μοιραία η μηδενιστική μας κοινωνία αναδεικνύει, ως καλλιτεχνικό προϊόν, αυτό που μπορεί μόνον να παράγει: Την ασχήμια και τον ευτελισμό. Αλλοίμονο, η χώρα η οποία κάποτε δια της Τέχνης κατέστησε ορατή την ουράνια αρμονία στα βλέμματα των θνητών, σήμερα βρίσκει καλλιτεχνική διέξοδο στις «καλλιτεχνικές» ανησυχίες των ανθρώπων των σπηλαίων και των τρωγλοδυτών!! Δεν πάσχουμε μόνον από πολιτικούς, αλλά έχουμε γίνει πολύ φτωχοί σε ανθρώπους του Πνεύματος και των Τεχνών. Και το χειρότερο, αναδεικνύουμε σε πνευματική και πολιτιστική πρωτοπορία απαίδευτα και αρρωστημένα μυαλά, ικανά μόνον να φέρουν το χάος σε μία κοινωνία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι σκέψεις μου ταυτίζονται απόλυτα με τις δικές σου αγαπητέ Μεγιστία!
    Οι άνθρωποι του Πνεύματος και των Τεχνών είναι στενοί από ιδέες και ιδανικά και αναπαύονται στις βελούδινες πολυθρόνες των εδρών και των τίτλων τους δίχως να παράγουν ουσιαστικό έργο. Πόσο πνευματικοί και καλλιτέχνες να είναι άραγε όταν ανέχονται να ζουν σε έναν κόσμο γεμάτο ασχήμια, δυσαρμονία, ανηθικότητα, ευτελισμό και εξαθλίωση;
    Είναι ψεύτικοι και περιττή η ύπαρξη τους όταν είναι ανίκανοι να ανυψώσουν το ηθικό του λαού και να του δώσουν όραμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...