Εσύ μπορείς να αγγίξεις το Τόξο της Ίριδας;

Μπορείς! Αν έχεις αφήσει την Ψυχή σου ανέγγιχτη από την κακία, τα μίση, την μοχθηρία, την ζήλια...
Μπορείς, αν δεν αφήσεις τα πάθη της Ψυχής σου να γεννήσουν τέρατα αλλά όμορφες νοήσεις, Δια-νοήσεις...
Αν έχεις αφήσει την Ψυχή σου αλώβητη μετά από κάθε καταιγίδα...
Αν έχεις παραμείνει παιδί, δεν έχεις αφήσει να σου πάρουν την αγνότητα σου...
Αν έχουν καταπατηθεί τα όνειρα σου αλλά εξακολουθείς να ονειρεύεσαι...
Αν παρ' όλες τις απογοητεύσεις εξακολουθείς να πιστεύεις ότι όλοι είναι καλοί... μέχρις αποδείξεως του εναντίου και όχι το αντίθετο...
Αν τα ποιο απλά πράγματα μπορεί να σε συγκινήσουν αφάνταστα...
Αν ένας χορός στα άστρα μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο...
Αν είναι γεμάτη αγάπη η καρδιά και η ψυχή σου...

Τότε μπορείς να αρπάξεις το Τόξο της Ίριδας ή και να περπατήσεις πάνω σε αυτό...

When evening falls
She'll run to me
Like whispered dreams
Your eyes can't see

Soft and warm
She'll touch my face
A bed of straw
Against the lace

We believed we'd catch the rainbow
Ride the wind to the sun
Sail away on ships of wonder

But life's not a wheel
With chains made of steel
So bless me

Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn

We believed we'd catch the rainbow
Ride the wind to the sun
And sail away on ships of wonder

But life's not a wheel
With chains made of steel
So bless me, oh bless me, bless me

Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn
Come the dawn