ΑΒΡΑΑΜ, Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΜΑΓΟΣ, ΠΟΥ ΑΝΑΜΕΙΓΝΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΑΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΜΑΓΟ ΠΡΟΦΗΤΗ ΑΒΡΑΑΜ. Γ΄ ΜΕΡΟΣ

 

ΠΟΙΟΣ  ΗΤΑΝ  Ο  «ΘΕΟΣ»  ΤΟΥ  ΑΒΡΑΑΜ; 

Αναρωτιέστε ακόμα ποιός μπορεί να ήταν αυτός ο "θεός" που έλεγε στον Αβραάμ κάθε φορά μόνο αυτά που ήθελε ν’ ακούσει; Μα ποιος άλλος απ’ την φωνή των καυτών του πόθων!

 

Ένα  απόσπασμα  από  το  βιβλίο  του  Μ.  Καλόπουλου  «Αβραάμ,  ο  μάγος».

Ο  Αβραάμ  είναι  ο  μάγος - προφήτης, που απ’ τα βάθη της εβραϊκής ιστορίας, έχει καταφέρει να αναμειγνύεται στην ζωή μας, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο!
Μπορεί να μη φαίνεται, ή να έχουμε συνηθίσει, όμως ένα είναι απολύτως σίγουρο, τον άνθρωπο αυτόν τον κουβαλάμε στις ιστορικές μας πλάτες, περισσότερο και προσεκτικότερα απ’ οποιονδήποτε άλλον! Γι’ αυτό, με κουράγιο και υπομονή ας  αναζητήσουμε όσα  στοιχεία  μπορούμε, για την διεκδικητικότερη αυτή μορφή της ανθρώπινης ιστορίας.

Ο Αβραάμ  πληγώνοντας και θεραπεύοντας πλούσιους βασιλιάδες της περιοχής, έγινε «πλούσιος σφόδρα», τα θεϊκά όμως ελέη και τα ατέλειωτα αγαθά του, ήταν αναγκασμένος να τα σέρνει στις ερημιές, μέσα σε σκηνές και αθλιότοπους.
Ο Αβραάμ χρειαζόταν επειγόντως πατρίδα, άνεση χώρου και βοσκοτόπια.
Ο ξένος όμως αυτός τόπος, ήταν γεμάτος απ’ αυτούς τους τρισκατάρατους Σοδομο-Χαναναίους!

Αυτοί οι θεομίσητοι Χαναναίοι, αν και δεν είχαν για δικό τους κανένα τέτοιο παντοδύναμο "θεό", και ήταν αμαρτωλοί, γλεντζέδες και άσπλαχνοι, από γενιές τώρα είχαν δυστυχώς τα καλύτερα μέρη δικά τους. Όταν ο Αβραάμ κατέβηκε στην Χαναάν διαπίστωσε ότι: «οι Χαναναίοι κατώκουν τότε (ήδη) την γη ταύτην» Γέν.ΙΒ΄6
Για τους Χαναναίους, ο Αβραάμ δεν ήταν παρά ένας «περάτης». Δηλαδή ένας περαστικός ή «εβραίος»,  όπως τον αποκαλούσαν.
Ήταν δηλαδή ένας προσωρινός κάτοικος, ένας φιλοξενούμενος διαβατάρης από την γη τους. Ο Αβραάμ όμως, που ήθελε οπωσδήποτε τη γη και το βιός τους, ανέθεσε το καυτό του αυτό πρόβλημα στον προσωπικό του θεό, που μετά χαράς, σαν ο από μηχανής θεός (τζίνι της ανατολής), με ευνοϊκούς όρους και εντυπωσιακούς τρόπους, έλυσε και το προσωπικό αυτό προβλήματα του προφήτη του!

 

ΠΟΙΟΣ  ΗΤΑΝ  Ο  «ΘΕΟΣ»  ΤΟΥ  ΑΒΡΑΑΜ; 
Αναρωτιέστε ακόμα ποιός μπορεί να ήταν αυτός ο "θεός" που έλεγε στον Αβραάμ κάθε φορά μόνο αυτά που ήθελε ν’ ακούσει; Μα ποιος άλλος απ’ την φωνή των καυτών του πόθων! Ο Αβραάμ ήταν αδύνατον να δεχθεί, ότι αυτός ο μέγας μάγος απ’ την Χαλδαία, κάτοχος τόσων δυνάμεων και γόνος σπουδαίων προγόνων, τριγυρνάει στις καυτές ερημιές μεσ’ το λιοπύρι με τις ανεμόδαρτες και καψαλισμένες από τον ήλιο σκηνές του, χωρίς νερά και βοσκοτόπια για τα ζώα του ενώ... οι "κακοί" αυτοί και ανόητοι Χαναναίοι, έχουν τα καλύτερα βοσκοτόπια δικά τους, τις δροσερές πηγές και τις καλύτερες γωνίες της Χαναάν με παραδεισένιους αγρούς, κήπους, σπίτια, και πολιτείες!
Λοιπόν, σου μιλάει... ο οικογενειακός σου "θεός" ή δεν σου μιλάει!

Ο θεαματικός αυτός μάγος λοιπόν, σκηνοθέτησε και με θεατρική μαεστρία εκτέλεσε για τους απογόνους του μια εκστασιακή τελετή, με την οποία έδωσε κυριολεκτικά μαγική λύση στην μεγάλη αυτή ιδιοκτησιακή εκκρεμότητα της περιοχής. Σε ένα μοναδικό θεατρικό απόγευμα, με μια λαλίστατη σκηνική εξεικόνιση, διανθισμένη με φοβική έκσταση και άφθονα μαγικά δρώμενα, ανάγκασε όχι μόνο τα θεϊκά συμβόλαια να πέσουν κατ΄ ευθείαν από τον ουρανό, αλλά και να αφήσει πίσω του μια απαράμιλλη συνταγή πραγμάτωσης των μεγαλοϊδεατισμών του!

  Διαβάζουμε αργά με δέος:

«Μετά δε τα πράγματα ταύτα εγενήθη ρήμα Κυρίου προς τον Αβραάμ... Εγώ είμαι ο Κύριος ο εξάγων σε εκ της Ουρ των Χαλδαίων δια να σοι δώσω την γη ταύτην εις κληρονομίαν. (Αυτά του είπε ο θεός). Ο δε Αβραάμ είπε (προσέξτε την ερώτηση!) Κύριε πόθεν γνωρίζω ότι θέλω κληρονομήσει αυτήν; (Β.Β. Κύριε, πως θα ξέρω ότι θα είναι δική μου;) Και είπεν ο Κύριος, (ότι ακολουθεί είναι η απάντηση!) Λάβε δάμαλι τριών ετών, και αίγα τριών ετών, και κριό τριών ετών, και τρυγόνα και περιστέρα. Και έλαβε πάντα ταύτα, και διέσχισε αυτά εις το μέσον και έθεσε έκαστο τμήμα απέναντι του ομοίου.(!) Κατέβησαν δε όρνεα επί τα πτώματα τα διχοτομημένα (Ο΄) και συνεκάθισεν αυτοίς ο Αβραάμ. Περί δε την δύσην του ηλίου έκστασις επέπεσεν επί τον Αβραάμ και φόβος σκοτεινός μέγας επέπιπτε έπ’ αυτόν... Όταν δε ο ήλιος έδυσεν (ο Αβραάμ με) λαμπάδες πυρός διήλθον ανά μέσον των διχοτομημάτων (πτωμάτων) Την ημέρα δε (νύχτα!) εκείνη, διαθήκη έκαμε ο Κύριος προς τον Αβραάμ λέγων, Εις το σπέρμα σου έδωσα την γην ταύτην. Από του ποταμού της Αιγύπτου (Νείλου) έως του ποταμού του μεγάλου του ποταμού Ευφράτου,  τους Κεναίους, τους Κενεζαίους, τους Κεδμωναίους, τους Χαιτταίους, τους Φερεζαίους, τους Ραφαΐν, τους Αμορραίους, τους Χαναναίους, τους Ευαίους, τους Γεργεσαίους και τους Ιεβουσαίους.» Ο΄Γέν.ΙΕ΄ 7- 20

    Ο προφήτης Αβραάμ, διχοτόμησε προφητικά τα έθνη-ζώα και κατόπιν "συνεκάθισε"ανάμεσα στα φυσικούς διαμελιστές τους δηλαδή τα "όρνια"!   «κατέβησαν δε όρνεα επί τα διχοτομημένα σώματα... και συνεκάθισεν αυτοίς Αβραάμ» Ο΄ Γέν.ΙΕ΄11 

Σκεφτείτε για λίγο τον άνθρωπο αυτόν παρακαθήμενο με τα σαρκοβόρα όρνια πλάι στα διαμελισμένα πτώματα! Ο άνθρωπος αυτός κάθε άλλο παρά αστειεύεται. Κυριευμένος από εκστατική μανία, καθισμένος ανάμεσα στα αρπακτικά... φαίνεται αυτός να είναι ο αρπακτικότερος όλων! Ήρθε στην Χαναάν κυνηγημένος από παντού, και σκοπεύει "ευλογώντας" να εκδιώξει κυριολεκτικά διαμελίζοντας παντοιοτρόπως τους πάντες!
Η μαγική αυτή τελετή, που πιο μαύρη και ζοφερή δεν θα μπορούσε να την κάνει κανένας, απαντά σε συγκεκριμένη ερώτηση: πως θα κληρονομήσω εγώ και οι απόγονοί μου αυτή τη γη;! Τι λέει όμως τελικά η τελετουργική αλλά και παραστατικότατη αυτή απάντηση;
Η αρχαιο-μαγική αυτή ιεροτελεστία, που δυστυχώς μέχρι σήμερα κανείς ούτε ασχολήθηκε ούτε νοιάστηκε να ερμήνευσε, είναι κατά βάσην εξαιρετικά απλή! Ο Αβραάμ με την συγκεκριμένη τελετουργική παραστατική μαγεία του, αναθεματίζει (ειμαρμενοποιεί αρνητικά, καταροποιεί) φυλές, λαούς και έθνη, αφαιρώντας τους εικονικά ότι πολυτιμότερο έχουν, την "γη" και την κληρονομιά τους. Ο μεγάλος πρωτοπατριάρχης, άφησε στους απόγονους του, μια μοναδική συνταγή κατάκτησης της επιθυμητής γης.
Τα διχοτομημένα απ’ αυτόν ζώα, που ολοφάνερα προσφέρονται βορά στα σαρκοβόρα όρνεα, ανάμεσα στα οποία συνεκάθισε, είναι οι λαοί και τα έθνη, ενάντια στα οποία στρέφει το μαγικό αυτό ανάθεμα. Οι διαμελιστικές δυνάμεις ενάντιων τους, θα ενισχύονται από τους φυσικούς τους εχθρούς, (δηλαδή τα "όρνια") με τους οποίους σιωπηρά πρέπει να συνεργούν. Οι καυτές δάδες με τις οποίες περνά τελετουργικά ανά-μεσα στα διχοτομημένα υπολείμματα τους, είναι οι συνεχείς "καυτηριασμοί" που θα αποκλείουν κάθε δυνατότητα επανένωσης των εθνικών υπολειμμάτων και θα μονιμοποιούν τον συμβολικά εδώ δοσμένο διαμελισμό τους!
Απ’ τα βάθη της ιστορίας, η θεατρικο-μαγική αυτή συνταγή της καταστροφής των λαών μας κοιτά σαρκαστικά! Το διαιρεί και βασίλευε γεννήθηκε πολύ νωρίτερα απ’ ότι νομίζαμε. Η «γη» λοιπόν ήταν το λι-γότερο, η εξουσία πάνω στα έθνη ήταν το βασικό ζητούμενο.
Διαμέλιζε, δώσε βορά στους φυσικούς εχθρούς και κάψε κάθε δυνατότητα επανένωσης των υπολειμμάτων τους! Αυτή φαίνεται πως είναι η διαχρονική συνταγή του Αβραάμ, για την συντριβή των εθνών, για την κατάληψη της αλλότριας (συμβολικής και ενίοτε πραγματικής) γης.

  "Κανείς" εκκλησιαστικός δεν τόλμησε να σχολιάσει το παραμικρό για την κατάμαυρη αυτή μαγική εικόνα, με τον παρακαθήμενο στο γεύμα των ορνέων Αβραάμ! 
Ο Θεοδώρητος κάτι προσπάθησε φευγαλέα να ψελλίσει, για το συμβολικό αυτό απόγεμα λέγοντας: «τα δε τετράποδα διαμέλισε, επειδή την (επερχόμενη) εν Αιγύπτω κακουχία (των απογόνων του) εσήμαινε» Θεοδώρητος (ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΝ ΞΣΤ΄) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΚΤΑΤΕΥΧΟ 63.14
Μα αν ήταν έτσι, η ερμηνεία αυτή, όχι μόνο δεν άπαντα στην πολύ συγκεκριμένη ερώτηση του Αβραάμ, αλλά στην εξεικονιστική αυτή παράσταση ο ίδιος ο Αβραάμ θα φαινόταν ως ο άμεσος διαμελιστής του λαού του! Οι δε δάδες με τις οποίες διέρχεται ο ίδιος ανά μέσων των υπολειμμάτων, δεν μπορούν να αποκτήσουν κανένα νόημα!

Ο Αβραάμ είχε λοιπόν έναν μοναδικό τρόπο να χαρίζει στον εαυτό του προνομία. Σε μια έκρηξη προφητικής μελαγχολίας, αυτός ο απόλυτος ακτήμον, αυτοανακηρύσσεται διαχρονικός ιδιοκτήτης της περιούσιας όλων των εθνών της περιοχής!!! Αυτός ο μεγαλοευφυής κατασχέτης, σε ένα μοναδικό μαγικό απόγεμα, σε μια έξαρση προφητικής υστερίας, κατεβάζοντας τον θεό στο επίπεδο των αναγκών του, ανακηρύσσει ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο μελλοντική του ιδιοκτησία! Το μέλλον ολόκληρης της γης, με θεϊκές διαδικασίες μεταβιβάζεται στον προφήτη μαγο-καταροποιό Αβραάμ!!! 
Κανένας λαός δεν εγνώριζε το παραμικρό. Κανείς δεν πληροφορήθη-κε την από τον Αβραάμ τον μάγο ειμαρμενοποίηση του λαού του! Όμως απ’ το συγκεκριμένο "θεατρικό" απόγευμα και μετά, κυριολεκτικά ως δια μαγείας, οι ρόλοι άλλαξαν!
Η υπόσχεση είναι κατηγορηματική και σαφής: «τω σπέρματί σου δώσω την γην ταύτην» Γέν.ΙΒ΄7 «τω σπέρματί σου έως αιώνος» Γέν.ΙΓ΄15. Η "γη" όλων των προαναφερθέντων λαών, είναι πια με θεϊκά συμβόλαια "γραμμένη" στον Αβραάμ και στο "σπέρμα" του!
Φαίνεται παράξενο, αλλά όλα δείχνουν ότι ο Αβραάμ την συγκεκριμένη αυτή μοναδική για την ιστορία της ανθρωπότητας νύχτα, έγραψε κυριολεκτικά όλη την ανθρωπότητα... στο σπέρμα του ...!!!
Στα μάτια του Αβραάμ, οι πέριξ λαοί είναι πλέον παρείσακτοι και προσωρινά φιλοξενούμενοι στην δική του πια θεόδοτη γη!!!

Οποίος, νομίζει ότι στην ενδιαφέρουσα πράγματι αυτή ερμηνεία υπερβάλουμε, και χάριν εντυπώσεων παραποιούμε την λαλίστατη αυτή εικόνα, τότε διαβάστε προσεκτικά την με κάθε λεπτομέρεια προσχεδιασμένη συντριβή των εθνών, που λίγο αργότερα ο κύριος αποδέκτης της μαγικής αυτής τελετής (το εβραϊκό ιερατείο) αναλαμβάνει δραστικά να πραγματοποιήσει:
«Ούτω λέγει Κύριος, Λάβε το ποτήριον τούτο του (Ο΄ άκρατου) οίνου εκ της χειρός μου (τι είδους "οίνος" είναι αυτός... αποφασίστε εσείς) και πότισον εξ αυτού πάντα τα έθνη, προς τα οποία εγώ σε αποστέλλω και θέλουσι πίει και ταραχθεί και παραφρονήσει... και έλαβον το ποτήριον εκ χειρός Κυρίου και επότισα πάντα τα έθνη... και τους βασιλείς και τους μεγιστάνας δια να καταστήσω αυτούς ερήμωσιν, θάμβος, συριγμόν και κατάραν... τον Φαραώ και τους δούλους αυτού και άπαντα τον λαόν αυτού (Ο΄) και πάντας τους βασιλείς των αλλοφύλων, (Φιλισταίων), Ασκάλωνα, Γάζα, Ακκαρών, Αζώτου, Εδώμ, Μωάβ, Αμών, Τύρου, και πάντας τους βασιλείς της Σιδώνος και τους βασιλείς των νήσων των πέραν της Θαλάσσης (Αιγαίου) Δαιδάν και Θαιμάν και πάντας του βασιλείς της Αραβίας και των λαών των κατοικούντων εν τη ερήμω και τους βασιλείς της Ζιμβρί, Ελάμ και πάντες τους βασιλείς των Μήδων και πάντες τους βασιλείς του βορρά τους μακράν και τους εγγύς ένα μετά του άλλου και πάντα τα βασίλεια της οικουμένης τα επί προσώπου της γης... πίετε  και μεθύσατε και εμέσατε και πέσετε και μη σηκωθείτε.» Μασ. Ιερεμίας ΚΕ΄15-27 (Ο΄ Ιερεμίας ΛΒ΄13-) 
Αυτό που μόλις διαβάσατε, δεν είναι ένα προφητικό παραλήρημα άνευ σημασίας. Είναι ο επόμενος προωθημένος ιερατικός σχεδιασμός, για την εκπλήρωση της αβραμικής κατασχετήριας δέσμευσης: «τω σπέρματί σου δώσω την γην ταύτην». 
Ένα είναι σίγουρο. Κανένας αξιοπρεπής "θεός" σε οποιαδήποτε μεριά της γης και σε καμμιά γωνιά της ιστορίας δεν χαρίζει ξένη γη. Η Βίβλος είναι ολοφάνερα γεμάτη από συνταγές κατασχετικής μαγείας, και φορτωμένη από συνεπέστατες ιερατικές ενέργειες, στην ιδια ακριβώς κατεύθυνση των παρανοϊκών διεκδικήσεων της αβραμικής τους κληρονομιάς!
Αν νομίζετε ότι τα εδάφια αυτά, είναι μια εξαίρεση στα βιβλικά κείμενα, κάνετε τεράστιο λάθος. Υπάρχει ατελείωτη ποικιλία από τέτοιες και χειρότερες συνταγές καταμαγγάνευσης των λαών της γης, και είναι διάσπαρτες σχεδόν σε όλα τα βιβλία και τις παράξενες ιστορίες της Παλαιάς Διαθήκης. Το αβραμικό κατασχετήριο όραμα που δεσπόζει εντυπωσιακά στα πρώτα κιόλας κεφαλαία της, διατρέχει σαν κατακόκκινο ματωμένο νήμα, ολόκληρη την προφητική αλυσίδα  από και προς τον Αβραάμ!

Η Παλαιά Διαθήκη από την άποψη αυτή, δεν είναι παρά ο τσελεμεντές του εξανδραποδισμού και της παρανοϊκότερης καταστροφής των λαών, που εμείς με την εγκληματική αγαθότητα μας, για ελάχιστα, ανε-ξακρίβωτης αξίας ανταλλάγματα... πρόθημα αγιοποιήσαμε!!!

Αν λοιπόν δεχθούμε ότι όλα αυτά αληθεύουν απολύτως, τότε κάτι πολύ σοβαρό έγινε ακριβώς εκείνη την νύχτα, όταν ο Αβραάμ ρώτησε τον εγκεφαλικό θεό του: πόθεν γνωρίζω ότι θέλω κληρονομήσει την γη;
Ο άνθρωπος αυτός, που διωγμένος από παντού έφτασε στο πυκνοκατοικημένο αυτό σταυροδρόμι δύσης και ανατολής, (ανάμεσα σε έντεκα τουλάχιστο διακριτές σ’ αυτόν εθνότητες), δεν είχε την δύναμη να αποσπάσει με τους συνήθεις τρόπους, ούτε ένα μικρό τμήμα γης. Ο ίδιος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το κατασκηνωμένος στην Χαναάν: «πλησίον των δρυών Μαμβρή» Γέν.ΙΒ΄18. Μεσ’ την προφητική του όμως μελαγχολική μεγαλομανία, έκανε κάτι τρομακτικό... έθεσε τις βάσεις για αιώνιο διεκδικητικό και δόλιο κατασχετικό πόλεμο.
Με τους καλά θεολογιμένους πόθους του, κατάφερε να δεσμεύσει τις εξελίξεις! Αυτός ο ειμαρμενοποιός μάγος, κληροδοτεί στους συνεχιστές του, μαζί με τις ασυνήθιστες δυνατότητές του και την εντολή κατάσχεσης της γης των εθνών! Στο "σπέρμα"  του θα ακουμπήσει την απαράγραπτη υποχρέωση για αιώνια επιβουλή κατά των οργανωμένων εθνών!
Μετά απ’ αυτόν τον μαγικό διαμελισμό των εθνών, το ανθρώπινο μέλλον δεν θα είναι ποτέ πια το ίδιο! Από την άποψη αυτή, ο άνθρωπος αυτός, είναι όχι μόνο η απαρχή των προφητών, αλλά και ο χειρότερος εμπρηστής του μέλλοντος... ο καταστροφικότερος προφήτης όλων των εποχών!

Ο Αβραάμ σε μια στιγμή προφητικής έκρηξης, δέσμευσε και προκαθόρισε το βασικότερο ανθρώπινο περιουσιακό στοιχείο... το μέλλον!

Αν όλα αυτά δεν τελούσαν υπό την προστατευτική καλύπτρα της πανίσχυρης θρησκείας, με μια μάτια και ο τελευταίος σκεπτόμενος άνθρωπος, θα τοποθετούσε τη συμπεριφορά του Αβραάμ, στα πλέον ενδιαφέροντα άκρα της στερητικής παθολογίας. Με τον θεό παραμάσκαλα όμως, ο Αβραάμ μπορεί να λέει μεγαλοστομίες στο όριο του θεολογικού μεγαλείου και της παράνοιας, χωρίς κανείς να ενδιαφέρετε για την πιθανότητα της στεγνής θεοκαπηλίας!
Η εποχή λοιπόν της ιστορικής αθωότητας, έλιξε εκείνη την μαγική νύχτα. Η εποχή της φυσικής αντιπαλότητας μεταξύ των εθνών ξεπεράσθηκε. Στην ιστορία της ανατολικής μεσόγειου, εμφανίσθηκαν δυναμικά οι διαχρονικοί καταροποιοί και οι αναίτιοι κατ’ επάγγελμα διαμελιστές εθνών! Η σοβαρή ανάμιξή τους στην διεθνή και πλανητική ιστορία, ήταν απλά θέμα χρόνου!
Πράγματι στο διάβα του χρόνου μετά από κατάλληλες αβραμικές "ευλογίες", οι ανυποψίαστοι λαοί επρόκειτο να καταλήξουν νεροκουβαλητές και ξυλοκόποι (Ιησ. Ναυή Θ΄21), τσοπάνηδες, κηπουροί και ανεγκέφαλοι δούλοι των ταλαντούχων αυτών μάγων. Ησαΐας ΞΑ΄5
Φαίνεται λοιπόν ότι στην τέως Χαναάν (Παλαιστίνη), γεννήθηκε ο χειρότερος εφιάλτης της ιστορίας! Η ανίκητη ιδέα της διαχρονικής ευλογητικής κατάρας! Ο ίδιος ο δόλος αυτοπροσώπως, που σαν ψυχοβόρος θεός απ’ την Χαλδαία, κατέφθασε για να κατασπαράξει τους ανυποψίαστους λαούς της γης!
  Ο αρχιπατριάρχης του δόλου Αβραάμ, αποφάσισε, δέσμευσε και υποχρέωσε το ιερατείο των απογόνων του, να κατάσχει την "γη" των λαών και να θρέφεται παρασιτικά, παγιδεύοντας, διαμελίζοντας και καταναλώνοντας, τους κόπους των άλλων εθνών!
Τα έθνη είναι μακρόβιες διαχρονικές οντότητες, όταν υπονομεύεται το μέλλον των εθνών, υπονομεύεται το μέλλον της ανθρωπότητας! Ο Αβραάμ λοιπόν το μοιραίο αυτό απόγευμα, με την ευφυΐα ενός μαινόμενου ακτήμονα μάγου, είχε το μεγάλο ιστορικό όραμα, τόλμησε να διασπαθίσει ολόκληρο το ανθρώπινο μέλλον!!!

Η ειμαρμενοποιός μαγεία      

Κάτι που στην παραπάνω προφητική εικόνα δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστο, είναι η ομολογημένη έκσταση  (Γέν.ΙΕ΄12) κάτω απ’ την οποία συμβαίνουν τα αβραμικά δρώμενα. Η έκσταση και ο μέγας σκοτεινός φόβος που έπεφτε πάνω του, απ’ τον Β. Βέλλα μεταφράζεται: «ο Αβραάμ έπεσε σε βαθύ ύπνο, (!) και τον έπιασε έντονο και φοβερό άγχος»
Τέτοιες θεατρικές προφητικές εκστάσεις ήταν και παραμένουν πολύ συνηθισμένες στους κύκλους των μάγων.
Ο Αβραάμ όπως κάθε τυπικός προφήτης, φαίνεται πως συνήθιζε και ο ίδιος την χρήση ενορατικών φυτών! Τα εκστασιογώνα αυτά φυτά, όφειλε να τα γνωρίζει κάθε συνετός μάγος, αφού ουσιαστικά ήταν τα καθημερινά όπλα του προφητισμού και της μαγείας του. 
Ειδικά για τον Αβραάμ, βρίσκουμε γραμμένη την χαρακτηριστικότερη περιγραφή που παραπέμπει σε εκστασιακή θεοκατάληψης. Ο προφήτης με την αλλοιωμένη απ’ τα εκστατικά-προφητικά βότανα συμπεριφορά του, έπειθε και τον τελευταίο απ’ τους θεατές του, ότι μετά την προφητική του έξαρση, ο θεός εγκατέλειπε το σώμα του, στο οποίο είχε προσωρινά κατέβει! Αυτό ακριβώς βρίσκουμε πολύ καθαρά γραμμένο για τον άνθρωπο της βοτανο-μαγείας Αβραάμ: «Αφού δε ετελείωσε λαλών (ο θεός) προς αυτόν, ανέβη ο θεός (!) από του Αβραάμ» Γέν.ΙΖ΄22


Αργότερα, επί Μωυσέως, όταν οι συνομιλίες με τον φυλετικό αυτό θεό έγιναν καθημερινές, οι λόγοι αυτής της θεατρικής έκστασης εξέλειπαν! Ο θεός ερχόταν και έφευγε καθημερινά στην σκηνή του Μαρτυρίου χωρίς να ανεβαίνει ή να κατεβαίνει πια πάνω στους προφήτες του, αλλοιώνοντας καθημερινά την συμπεριφορά τους!

Βέβαια η ανατριχιαστική αυτή εικόνα του προφητικού εθνο-διαμελισμού, (για να επιστρέψουμε στον Αβραάμ) μπορεί να διέφυγε με κάθε ευκολία από την δική μας παθητικότητα. Μπορεί και χιλιάδες ακόμα ιερο-νυσταγμένοι θεολόγοι, διαβάζοντας την Βίβλο, με τα χοντρά παραμορφωτικά γυαλιά της υπόδουλης πίστης τους, να προσπέρασαν κατανυκτικά τον ορνιο-συνάχτη Αβραάμ... είχα όμως την βεβαιότητα, πως η εξαιρετικά αποκαλυπτική αυτή εικόνα, δεν θα άφηνε αδιάφορους τους σοφούς Ραββίνους.
Με ζωηρή την ελπίδα της δικαίωσης στην παραπάνω ερμηνεία, έριξα μια μάτια στους «εβραϊκούς μύθους»... και φυσικά δικαιώθηκα αμέσως! Διαβάζουμε την απόλυτη σχεδόν παραδοχή της ερμηνείας μας: «Άλλοι υποστηρίζουν ότι τα τεμαχισμένα από τον Αβραάμ πτώματα ήταν προάγγελοι αυτοκρατοριών...(άρα εθνών!) Αν ο Αβραάμ δεν είχε (από τότε) τεμαχίσει τα ζώα (ζώα=έθνη!) με το σπαθί του, (εννοεί το "σπαθί" της μαγείας του) αυτές οι αυτοκρατορίες θα ‘χαν γίνει πανίσχυρες, έτσι όμως εξασθένισαν»! Gen. Rab. 437. Mid. Agada Gen. 33 PRE, κεφ. 28. «Εβραϊκοί Μύθοι» σελ. 142,(ε)
Συγχαρητήρια λοιπόν, πράγματι εμείς ήμασταν και παραμένουμε...  τα ζώα του προφητικού διαμελισμού!

Αν λοιπόν όλα αυτά αληθεύουν, γεννιέται το εξαιρετικά σημαντικό ερώτημα: Είμαστε ιστορικά αντιμέτωποι μόνο με την φυσική μας ειμαρμένη;
Είχαμε δηλαδή μέχρι σήμερα αντιπάλους μας, μόνο τις φυσικές μας ανεπάρκειες; Την άγνοια, τις στενοκεφαλιές μας, την τεμπελιά μας αν θέλετε, και τις δεισιδαιμονίες μας...; Ή κάποιοι συστηματικά και με κάθε μέσον, διαμέλιζαν και καταροποιούσαν τις επιδόσεις μας, και υπονόμευαν τις εξελίξεις και την ιστορία των λαών μας;
Οι φυσικές δυνάμεις των εθνών, καταναλώνονται στην δύνη και τις τριβές της φυσικής τους ειμαρμένης, ή κάποιοι μεθοδικά συνωμοτούν εις βάρος τους; Αντιμετωπίζουμε μόνο τους φυσικούς μας εχθρούς, ή κάποιοι επαγγελματίες εθνο-σπαράκτες, χωρίς φανερό κίνητρο και εχθρότητα, με την επαγγελματική ψυχρότητα των αόρατων ψιθυριστών εξουσίας, κρυμμένοι πέρα απ’ το ορατό φάσμα των υποψιασμών μας, μεθοδικά σχεδιάζουν διλήμματα, δημιουργούν ανίερες συμμαχίες, αναμοχλεύουν εχθρότητες, αναθερμαίνουν διαιρετικές τάσεις, και κατακαίουν αόρατοι κάθε δυνατότητα επανένωσης, ενισχύοντας ακατάπαυστα τους φυσικούς μας διαμελιστές; Είμαστε αντιμέτωποι μόνο με την φυσική μας ειμαρμένη ή η αβραμικη μαγεία εδώ και αιώνες ανενόχλητη ειμαρμενοποιεί σε βάρος μας;
Επιτέλους, μήπως υπάρχουν κατ’ επάγγελμα διαμελιστές λαών και πολιτισμών;
Είναι το ίδιο βασικό ερώτημα δοσμένο με διαφορετικούς τρόπους. Θεωρώ λοιπόν αυτήν την ερώτηση, σημαντικότερη από οποιαδήποτε άλλη.
Στην πολυδάκρυτο μάχη της νοημοσύνης, νικήσαμε πολούς εχθρούς! Αυτός όμως ο αόρατος δόλος, φαίνεται πραγματικά ανίκητος! Η τελική έκβαση εξαρτάται απολύτως, απ’ την απάντηση που θα δώσουν άμεσα οι άνθρωποι στη συγκεκριμένη αυτή ερώτηση: Ζούμε ή όχι σε καθεστώς ευλογο-καταροποιού μαγείας; Μήπως δεσμώτες και ελευθερωτές είναι τα ιδια πρόσωπα;
Οι λαοί όπως και οι άνθρωποι, έχουν αμέτρητους κατανοητούς λόγους να μαθαίνουν απ’ τα λάθη τους, αν όμως πίσω απ’ τις αποτυχίες τους υπάρχει κάποια αόρατη μεθοδική παγιδοποιός δύναμη, τα προβλήματα χιλιαπλασιάζονται και η κατάσταση αυτή, μπορεί να τρελάνει και τους πλέον φιλότιμους ανθρώπους, και να καταστήσει ακατανόητα ακόμα και τα πιο απλά δεδομένα της ιστορίας!
Τι συμβαίνει λοιπόν, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μας, έχουμε καταφέρει μόνο άθλους αποτυχίας; Μήπως η ιερότητα, το πλέον κατανοητό εγερτήριο των λαών μας πρόδωσε; Μήπως προδώσαμε εμείς την ιερότητα, παραδίδοντάς την σε ιεροφανείς και αναξίους; Δυστυχώς, ακόμα και οι ερωτήσεις αυτές, ακούγονται απόκοσμες και ξένες, σαν να έρχονται από έναν άλλον αξιοπρεπέστερο και φιλευσεβέστερο κόσμο!
 Παραδόξως, σχεδόν σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία, γύρω απ’ το μέγιστο λαϊκό αγαθό την ιερότητα, αντί να βλέπουμε άσβεστη την εξαγνιστική πυρά των ερωτήσεων... βλέπουμε μονίμως γύρω της τον πολιορκητικό χορό των ιερατείων. 

 

Ολόκληρο το μέλλον της ανθρωπότητας, έχει γίνει στόχος κατάσχεσης και συνολικά το ανθρώπινο μέλλον, έχει εμπλακεί στα κατασχετικά σχέδια μιας αιώνιας αβρααμικής συνομωσίας! Πρόκειται πράγματι για την σημαντικότερη και αινιγματικότερη ιστορικά, κήρυξη μυστικού διαχρονικού παγκόσμιου πολέμου!

ΑΒΡΑΑΜ: Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΕΡΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩN

Οι θεϊκές υποσχέσεις, ήταν πλέον επίμονες και μεγαλεπήβολες, και επιτέλους από κάπου έπρεπε οπωσδήποτε ν’ αρχίσει και η πραγματοποίησή τους. Ο "θεός" του, γίνεται ολοένα και πιο συγκε­κριμένος στην παραχώρηση εδαφών, αλλά και συνεχώς πιο γενναιόδωρος: «έκαμε διαθήκη ο Κύριος προς τον Αβραάμ λέγων. Εις το σπέρμα σου (στους απογόνους σου) έδωσα την γην ταύτην, από του ποταμού της Αιγύπτου (Νείλο!) έως του ποταμού του μεγάλου, του ποταμού Ευφράτου»! Gen.15.18.

Φαντασθείτε την έκταση!

Ο "θεός" έφτασε να υποσχεθεί στον προφήτη του, ακριβώς όλη τη γνωστή στον Αβραάμ περιοχή των περιπλανήσεών του. Διότι, κατάγεται απ’ την Ουρ του Ευφράτη στην Ανατολή. Μετανάστευσε Βόρια στην Χαρράν, της Βόρειας Μεσοποταμίας και εμπορεύτηκε τις χάρες της Σάρρας, Νότια στα Γέραρα και δυτικότερα στην Αίγυπτο! Ε λοιπόν, όλη αυτή την απέραντη περιοχή της δράσης του, εκτάσεως χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων,[1] διεκδικεί ο θεός του Αβραάμ για το "σπέρμα" του προφήτη του... Τι καλός θεός πράγματι!

Οφείλουμε να παραδεχθούμε, ότι ο Άνθρωπος αυτός, μόνο τυχαίος δεν είναι! Οι διαστάσεις των διεκδικήσεών του είναι αυτοκρατορικές. Υπερβαίνουν κατά πολύ μάλιστα εκείνες των ισχυρότερων βασιλέων της περιοχής του. Και βέβαια ο θεός του, δεν του χαρίζει μόνο γη, αλλά προσδιορίζει πολύ συγκεκριμένα και τους λαούς που πρόκειται να χάσουν την γη τους! Είναι σαφέστατος, καταγράφοντας μάλιστα με λογιστική ακρίβεια, τις 10 εθνότητες που τότε κατοικούσαν την παραπάνω έκταση, σαν τα μελλοντικά θύματα των ατελείωτων απαλλοτριώσεών του: «στους απόγονους σου θα δώσω την γη που τώρα κατοικείται απ’ τους Κεναίους και τους Κενεζαίους και τους Κεδμωναίους και τους Χετταίους και τους Φερεζαίους και τους Ραφαΐν και τους Αμορ­ραίους και τους Χαναναίους και τους (Ο΄: Ευαίους) Γεργεσαίους και τους Ιεβουσαίους». Γέν.15.20.

Με λογιστική επιμέλεια απαριθμεί ο προφήτης τους λαούς-στόχους δείχνοντας μας μεταξύ των άλλων του προσόντων και την άριστη γνώση της περιοχής. Δέκα (10) και κατά την μετάφραση των Ο΄ έντεκα (11) είναι οι λαοί που εν αγνοία τους, θα χάσουν προσεχώς την γη τους, γιατί έτσι το θέλησε ένας άγνωστος θεός ενός περαστικού προφήτη!

Οι Χαναναίοι (Σόδομα-Γόμορρα) είναι μέσα στους θεόδοτους στόχους. Τίποτε λοιπόν δεν μπορεί να αναχαιτίσει τον προφήτη, απ’ το να ψάχνει για οποιαδήποτε ευκαιρία να εκπληρώσει τη θεϊκή αυτή συναλλαγή κατάσχεσης, που συνεχώς γίνεται και πιο συγκεκριμένη: «σε σένα και στους απογόνους σου θα δώσω την χώρα που τώρα κατοικείς σαν ξένος, όλη τη χώρα της Χαναάν για αιώνια ιδιοκτησία (Ο΄ εις κατάσχεσιν) και (έτσι) θα είμαι ο θεός τους». Γέν.17.8 // Γέν.15.7. // Γέν.18.18. // Γέν.22.18. // Γέν.24.7.

 Σε πιάνει πράγματι δέος μπροστά στις αξιώσεις ενός τέτοιου πληθωρικού καιροσκόπου Χαλδαίου. Ο άνθρωπος αυτός... που είναι ανεξήγητα, αθεράπευτα, ίσως και παθολογικά μεγα­λο­μανής, διεκδικεί ιδιοκτησία, έτσι απλά, σ’ όλη τη γη που έτυχε να δει, να περάσει, να φιλοξενηθεί, ή... να ακούσει για την ύπαρξη της!

Οι παραπάνω βιβλικές κατασχετικές δηλώσεις, είναι το σημαντικότερο έγγραφο αναίτιας και αναίσχυντης εχθρότητας και ουσιαστικά το μεγαλειωδέστερο μνημείο κήρυξης αιώνιου κατασχετικού πόλεμου, κατά του μέλλοντος ολόκληρης της ανθρωπότητας. Τίποτε παρόμοιο δεν μπορεί να βρεθεί, στα κείμενα ολόκληρης της ανθρώπινης γραπτής κληρονομιάς!

Μπροστά σ’ αυτήν την ορκισμένη, αιώνια υπονόμευση της ειρήνης, οι υπόλοιπες βιβλικές καταστροφές που προηγήθηκαν, φαίνονται κυριολεκτικά από φανταστικές έως ασήμαντες. Οι γραμμένες όμως αυτές αιώνιες κατασχετικές διεκδικήσεις, γέννησαν, εξέθρεψαν και ανόρθωσαν, έναν διαχρονικό ον, με στόχο την παντοειδή κατασχετική επίθεση σ’ ολόκληρο το μέλλον της ανθρωπότητας!

Ίσως ακούγεται υπερβολικό, αλλά απ’ την στιγμή που τα συμβόλαια των κατασχέσεων αυτών, επεκτείνουν την ισχύ τους στις μέλλουσες γενεές και απειλούν σαφέστατα την ιδιοκτησία των κατοίκων ολόκληρης της γης... τότε ολόκληρο το μέλλον της ανθρωπότητας, έχει γίνει στόχος κατάσχεσης και συνολικά το ανθρώπινο μέλλον, έχει εμπλακεί στα κατασχετικά σχέδια μιας αιώνιας αβρααμικής συνομωσίας! Πρόκειται πράγματι για την σημαντικότερη και αινιγματικότερη ιστορικά, κήρυξη μυστικού διαχρονικού παγκόσμιου πολέμου!

Τι δίνει όμως στον Αβραάμ αυτή την απίστευτη αίσθηση κατασχετικής δύναμης; Μόνο μέρος της πολυσήμαντης αυτής ερώτησης μπορούμε να απαντήσουμε. Ο Αβραάμ γνωρίζει! Γνωρίζει κάτι, που εμείς ακόμα με καθυστερήσει χιλιάδων χρόνων απ’ την εποχή του, ούτε που υποπτευόμαστε! Ο Αβραάμ γνωρίζει, ότι με τα μυστικά του όπλα και τις σιωπηρές παγίδες του δόλου του, είναι αήττητος και δικαιολογημένα πιστεύει ότι κληροδοτώντας τέτοια απόκρυφη σοφία και αόρατα όπλα στους απογόνους του, θα είναι ικανός, μέσα απ’ αυτούς, να κατακτήσει (να ευλογήσει) ολόκληρο τον μέλλοντα Κόσμο!

Βέβαια, πρέπει εδώ να σημειώσουμε προσγειωμένα, ότι η τεράστια αυτή έκταση απ’ τον Ευφράτη έως το Νείλο, ουδέποτε κατακτήθηκε απ’ το σπέρμα, (φυσικούς απογόνους), του υπερ-φιλόδοξου προφήτη και η ιστορία βγάζει σχετικά ψεύτικη την υπόσχεση του Αβρααμικού θεού. Τελικώς όμως, δ’ άλλης οδού και τρόπου, ο Αβραάμ και η θεότητα του, άπλωσαν την ιδεολογική τους επιρροή και σκέπασαν όντως αυτήν και πολύ μεγαλύτερη ακόμα έκταση απ’ την προαναφερθείσα.

---

[1] Τον Νείλο χωρίζουν σε ευθεία γραμμή απ’ τον Ευφράτη 1600 χμ! Αν κάνετε έναν κύκλο με αυτή την διάμετρο, θα δείτε ότι μόνο στην συγκεκριμένη περιοχή ιδιοκτησίας του Αβραάμ περιλαμβάνονται 2.000.000 τετρ. Χιλιόμετρα! Αργότερα αυτή η κληρονομιά αυξήθηκε έτι περισσότερο περιλαμβάνοντας όλα τα έθνη της γης!

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ