Η ΔΕΛΦΙΚΗ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΑΛΥΣΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΏΝ ΑΓΩΝΩΝ;

Πέτρα με εγχάρακτη απεικόνιση του συμβόλου των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων από τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών.

Την ημέρα της Εαρινής Ισημερίας του 2014, κατά την διάρκεια της επίσκεψης μας στο Ιερό των Δελφών, παρατηρήσαμε στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου την πέτρα  με την εγχάρακτη απεικόνιση του συμβόλου των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.  Έκπληκτοι για αυτήν την ανακάλυψη και συνεπαρμένοι από την θέα αυτού του συμβόλου που καθιερώθηκε ως σύγχρονη έμπνευση ενός μεγάλου ιδεώδες, ξεκινήσαμε μία έρευνα για να μάθουμε για την παλαιότητα της πέτρας αλλά και της εγχάραξης της, μιας και κανείς δεν γνώριζε, ούτε οι φύλακες του αρχαιολογικού χώρου των Δελφών για την χρονολόγηση της.

Τις επόμενες ημέρες προσπαθήσαμε να έλθουμε σε επαφή με τους υπεύθυνους του αρχαιολογικού μουσείου των Δελφών αλλά κατέστει αδύνατη η επικοινωνία. Έτσι ξεκινήσαμε μία μικρή έρευνα στο διαδίκτυο που παραθέτουμε στην συνέχεια, η οποία ολοκληρώνεται με την πολύτιμη συμβολή του αγαπητού φίλου και συνεργάτη του ιστολογίου μας του Γιάννη Χριστόπουλου - Δελφικού, εξαιρετικού ερευνητή και κάτοικου των Δελφών ο οποίος μας μεταφέρει με τις πηγές του σε μία διαφορετική χρονική διάσταση συμπληρώνοντας ένα παζλ διάσπαρτων πληροφοριών. 
Ας πάρουμε όμως το θέμα από την αρχή και ας δούμε τι πληροφορίες έχουμε για την δημιουργία του συμβόλου των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.

"Το 1914, ο Γάλλος αριστοκράτης Baron Pierre de Coubertin, ιδρυτής των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων παρουσίασε την ιδέα του: το σύμβολο του Ολυμπισμού θα έπρεπε να εμπεριέχει τα βασικότερα ιδεώδη του. Και ποιο είναι υπεράνω όλων; Ασφαλώς ο παγκόσμιος χαρακτήρας της αθλητικής διοργάνωσης και το μήνυμα της πανανθρώπινης συμφιλίωσης (εξ ου και οι κύκλοι ενωμένοι ο ένας με τον άλλο). Έτσι ο Coubertin σχεδίασε τους πολύχρωμους κύκλους που συμβολίζουν τις ηπείρους της Γης μας. Από πού όμως εμπνεύστηκε ο Γάλλος αριστοκράτης; Το 1984, ο ιστορικός Robert Barney μελετώντας έναν αρχαιολογικό χώρο εδώ στη γενέτειρα των Ολυμπιακών ανακάλυψε ένα σύμβολο με πέντε αλληλένδετους κύκλους χαραγμένο σε μια αρχαία πέτρα μνημείου. Ήταν λοιπόν αυτό η απόδειξη ότι το σύμβολο προϋπήρχε και απλά ο «πατέρας» των σύγχρονων Ολυμπιακών το τελειοποίησε; 

Οι ιστορικοί έπεσαν κυριολεκτικά πάνω από την πέτρα! Όμως… άνθρακες ο θησαυρός… Όταν το 1936 η Leni Riefenstahl, κινηματογραφίστρια των Γερμανών Ναζί ήρθε στην Ελλάδα για να φτιάξει ένα ντοκιμαντέρ για το Ολυμπιακό ιδεώδες χάραξε το σύμβολο στην πέτρα. Το ντοκουμέντο υπάρχει και σε βίντεο της. Όπως αναφέρουν οι New York Times, όλες αυτές οι κινήσεις ήταν εξαιρετικά ενορχηστρωμένες από τον ίδιο το Γκέμπελς: οι Ναζί θα ήθελαν πολύ να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει ότι το Ολυμπιακό σύμβολο προερχόταν από τα μυστήρια των Δελφών, συνεχίζουν οι ΝΥΤ. Τελικά, η σύλληψη του συμβόλου ανήκει, μέχρις αποδείξεως του εναντίου, στον de Coubertin. Η ειρωνεία της ιστορίας; Το ίδιο μήνα που ο de Coubertin παρουσίασε το σύμβολο των Αγώνων, που ως γνωστόν σήμαιναν και την άμεση πολεμική εκεχειρία άμα τη κήρυξη τους, έπεσε και η πρώτη σφαίρα, η θρυαλλίδα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου." http://ksipnistere.blogspot.gr/2012/07/blog-post_2143.html

Μήπως στο ανωτέρω  άρθρο αναφέρονται σε αυτήν την πέτρα που απεικονίζει τους πέντε κύκλους, η οποία απ' ότι φαίνεται είναι και συλλεκτική; Περισσότερες πληροφορίες πέρα της ιστοσελίδας που αναφέρουμε δεν βρήκαμε.
http://www.shutterstock.com/pic-1300577/stock-photo-ancient-olympic-five-ring-symbol.html

Συνεχίζοντας την έρευνα μάθαμε από το άρθρο που ακολουθεί: 

Σύμφωνα με έναν δημοφιλή μύθο (και ένα ακαδημαϊκό άρθρο) οι δακτύλιοι των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν εμπνευσμένοι από ένα παρόμοιο αρχαίο σχέδιο που βρέθηκε σε μια πέτρα στους Δελφούς. Αυτό το "αρχαίο" σχέδιο, ωστόσο, είναι πραγματικά σύγχρονο.

Για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο, ο Carl Diem, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, ήθελε να μεταφέρει την Ολυμπιακή Φλόγα από το σημείο αφής στην Ολυμπία, στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου. Ο Diem, όπως φαίνεται, είχε το χάρισμα της θεατρικότητας, και συμπεριέλαβε στην λαμπαδηδρομία μια στάση στο αρχαίο στάδιο των Δελφών για μια αναπαράσταση αρχαίας τελετής που ολοκληρώθηκε σε μία αναπαράσταση αρχαίου πέτρινου βωμού με τον μοντέρνο σχεδιασμό των δακτυλίων λαξευμένων στις πλευρές του.

Μετά την τελετή, και το πέρας της λαμπαδηδρομίας, κανείς δεν απομάκρυνε την πέτρα από το γήπεδο. Δύο δεκαετίες αργότερα , Βρετανοί ερευνητές που επισκέφθηκαν τους Δελφούς παρατήρησαν το σχέδιο των δακτυλίων στην πέτρα. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η πέτρα ήταν ένας αρχαίος βωμός , και σκέφτηκαν ότι ο σχεδιασμός των δαχτυλίδιων είχε χρησιμοποιηθεί στην αρχαία Ελλάδα και τώρα γίνεται  "μια σύνδεση μεταξύ αρχαίων και σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων . " ;

Η πραγματική ιστορία πίσω από το ιερό αποκαλύφθηκε αργότερα και η  "πέτρα του Καρλ Ντιμ" ; μεταφέρθηκε από το γήπεδο και τοποθετείται κοντά στην είσοδο της ιστορικής περιοχής . Ολόκληρο το άρθρο θα το διαβάσετε εδώ

Από την άλλη όμως δείτε τι μας αποκαλύπτει το άρθρο που ακολουθεί για την πραγματική προέλευση των Ολυμπιακών κύκλων: 

Origin and History

The founder of the modern Olympic games, Pierre de Coubertin, wanted to memorialize the 20th anniversary of the revival of the Olympic games. He decided to create a banner, an emblem of Olympism, to present at the 1914 Paris Congress of the Olympic Movement. For his design, Coubertin chose a five-ring symbol that came from an altar-stone discovered at Delphi. The number five refers to the five continents. He chose six colors (white, red, yellow, green, blue and black) because each flag of the countries that were part of the Olympic movement contain at least one of those colors. The Paris Congress in 1914 was so taken with the design that they adopted it as the official flag of the Olympic movement. The new flag made its debut at the 1920 games in Antwerp, Belgium. It was here that the rings became the official Olympic symbol.

Μετάφραση: Ο ιδρυτής των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, Pierre de Coubertin, ήθελε να εορτάσει  την 20η επέτειο από την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Αποφάσισε να δημιουργήσει ένα πανό, ένα έμβλημα του Ολυμπισμού, για να παρουσιάσει στο Παρίσι το 1914 συνέδριο του Ολυμπιακού Κινήματος. Για τον σχεδιασμό του, ο Coubertin επέλεξε ένα σύμβολο πέντε δαχτυλιδιών  που προήλθε από ένα βωμό πέτρα η οποία  ανακαλύφθηκε στους Δελφούς. Ο αριθμός πέντε αναφέρεται στις πέντε ηπείρους. Επέλεξε έξι χρώματα (λευκό, κόκκινο, κίτρινο, πράσινο, μπλε και μαύρο), γιατί κάθε σημαία από τις χώρες που αποτελούσαν μέρος του Ολυμπιακού κινήματος περιέχουν τουλάχιστον ένα από αυτά τα χρώματα. Το Συνέδριο του Παρισιού το 1914 ήταν πολύ ευχαριστημένοι με το σχέδιο που ενέκρινε η επίσημη σημαία του Ολυμπιακού κινήματος. Η νέα σημαία έκανε το ντεμπούτο του στα 1920 στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αμβέρσα, στο Βέλγιο. Από τότε οι δακτύλιοι έγιναν το επίσημο ολυμπιακό σύμβολο.

Ολόκληρο το άρθρο από την ιστοσελίδα Olympic-Legacy.com το άρθρο θα το διαβάσετε εδώ

Παράλληλα, αυτή η μικρή έρευνα επισφραγίστηκε και με την ενημέρωση που λάβαμε από τον αγαπητό Δελφικό, ο οποίος σε μία γραπτή συνομιλία, μας πληροφορεί για τα εξής:

Οι Ολυμπιακοί κύκλοι  δεν είναι αρχαίοι όπως η συγκεκριμένη πέτρα.

Απ' όσα γνωρίζω χαράχθηκαν την εποχή των Δελφικών Εορτών (1927-1930) -ίσως και λίγα χρόνια αργότερα*-και συμβολίζουν κι εδώ την ένωση των λαών μέσω της Δελφικής ιδέας όπως την οραματίστηκε ο Σικελιανός. Δηλαδή την πολιτιστική, πνευματική και ανθρωπιστική συναδέλφωση.

Για τους Ολυμπιακούς αγώνες οι πέντε κύκλοι πρωτοχρησιμοποιήθηκαν στην Ολυμπιάδα της Αμβέρσας το 1920 άρα, για την τότε εποχή, ήταν ένα νέο σύμβολο που χαρακτήριζε αυτήν την ένωση των λαών είτε μέσω του αθλητισμού είτε -όπως την εμπνεύστηκε ο Άγγελος Σικελιανός- μέσω του πολιτισμού.

* Κατά μια άλλη μαρτυρία οι κύκλοι  χαράχθηκαν όταν πέρασε από τους Δελφούς η φλόγα των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου, το 1936, όταν και άναψε για πρώτη φορά η Φλόγα στην Ολυμπία και μεταφέρθηκε στην γερμανική πρωτεύουσα με λαμπαδηδρόμους.

Πρός χάριν της ιστορικής αναφοράς επισυνάπτω μια σπάνια φωτογραφία με φουστανελά λαμπαδηδρόμο λίγο πριν φτάσει στους Δελφούς (1936).

Αν όντως ισχύει αυτούσια η πληροφορία του ksipniste (γιατί έχουν δεί πολλά τα μάτια μας..) τότε πιθανότερη είναι η δεύτερη εκδοχή που μου έδωσαν πως έχει σχέσει με την Ολυμπιάδα του Βερολίνου (είτε σαν αθλητικό γεγονός είτε για προπαγανδιστικούς λόγους). Αν η χάραξη είχε γίνει νωρίτερα, την περίοδο των Δελφικών Εορτών (όπως μου είχε πεί ένας παλιός φύλακας του χώρου) τότε οι κύκλοι ήδη προϋπήρχαν.  Μπορεί κάποιος απο τους πολλούς διακεκριμένους ξένους καλεσμένους του Σικελιανού συνεπαρμένος από αυτά που παρακολουθούσε να έκανε την χάραξη ταυτίζοντας την προσπάθεια του Κουμπερντέν με τη Δελφική ιδέα του Σικελιανού.

Δεν αναφέρεται πουθενά πως έχει σχέση ο Σικελιανός με αυτό (θα ήταν γνωστό) και φυσικά δεν είναι σε καμιά περίπτωση αρχαία εγχάραξη.

Ενα ακόμη στοιχείο : Η πέτρα δεν είναι καταγεγραμμένη στα εδώ αρχεία σαν αρχαιολογικό εύρημα (πχ. από τους Γάλλους που έκαναν τις ανασκαφές, από  Έλληνες αρχαιολόγους ή σαν αρχαίο αντικείμενο αξίας γενικότερα ). Αν είχε βρεθεί με τους κύκλους φυσικά και θα είχε γίνει σάλος είτε πρίν είτε κυρίως μετά.

Αν και η εκδοχή της Riefenstahl φαντάζει ισχυρή μην αποκλείεις να μην το κατασκεύασε αυτή αλλά να το βρήκε εδώ (οι Δελφικές Εορτές είχαν προηγηθεί) και να το χρησιμοποίησε. Απλά οι συνωμοσιολόγοι της το χρεώνουν λόγω της γνωστής και έντονης ναζιστικής προπαγάνδας.

Άλλωστε αν ήταν δικό της κατασκεύασμα πιο πιθανό είναι να το τοποθετούσε στην Ολυμπία –όπου και η κοιτίδα των αγώνων- και όχι στους Δελφούς.

Στην συνέχεια παραθέτουμε απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ της 

Leni Riefenstahl - Olympia με την λαμπαδηδρομία. 

Οι ενδιαφερόμενοι να δουν ολόκληρο το ντοκιμαντέρ μπορούν να το δουν εδώ

Τα συμπεράσματα θα τα βγάλει ο αναγνώστης! 

Ταξιδέψαμε ψάχνοντας για την αλήθεια πίσω από έναν μύθο ο οποίος αδιαμφισβήτητα κρύβει και σκοπιμότητες οι οποίες ίσως αποκαλυφθούν στο μέλλον. 

Εμείς κρατάμε την Μεγάλη Δελφική Ιδέα του Άγγελου Σικελιανού, από την οποία εμπνεύστηκε αφήνοντας ένα σπουδαίο έργο το οποίο ελπίζουμε να βρει άξιους συνεχιστές. Κρατάμε στις ψυχές μας το πάθος του Σικελιανού και το όραμα της οικουμενικότητας που έβαζε τέλος στον παγκόσμιο ανταγωνισμό μέσα από την συνενωτική φλόγα του πνεύματος και της τέχνης. Της οικουμενικότητας της Δελφικής Ιδέας!

Ιφιγένεια