ΕΙΚΟΣΙ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΘΕ
ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
1. «Στο κατόπιν», ή «Από τα κορδόνια της αρβύλας του», 1941,
Ρόμπερτ Χάινλάιν. «By his bootstraps» Robert Anson Heinlein
ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο από την κ. Φραντζέσκα Στελλακάτου,
έχει τίτλο "Ταξιδεύοντας στη Σελήνη και τον Άρη" και εκδόθηκε ιδιωτικώς στην Αθήνα, το 1963!
Το παράξενο με το βιβλίο αυτό είναι πως διαθέτει πρόλογο από τον Hermann
Oberth (1894-1989), τον «πατέρα» της πυραυλικής τεχνολογίας και της
αστροναυτικής! Να τι γράφει ο Dr. Oberth(μεταφέρω όλον τον πρόλογό του):
αστροναυτικής! Να τι γράφει ο Dr. Oberth(μεταφέρω όλον τον πρόλογό του):
«Η επιστήμη του Διαστήματος έχει μακρυνό πρόγονο τον μύθο και τη φαντασία, πνευματικό της δε τέκνο είναι το μυθιστόρημα. Λίγα χρόνια μας χωρίζουν από την ημέρα, που ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος ετέθη σε τροχιά γύρω από τη Γη, κι η πρόοδος της Αστροναυτικής κατέστη αλματώδης. Κάθε μήνα που περνά νέο βήμα σημειώνεται προς τα εμπρός. Ο άνθρωπος μ’ απροσδόκητη ταχύτητα εισέρχεται σε μεγαλύτερο βάθος στον πλανητικό χώρο, για να τον εξερευνήση κι ειρηνικά να τον χρησιμοποιήση για το καλό όλων.
Ένας πυρετός επιστημονικός φλογίζει τις καρδιές όλων, με φυσικό επακόλουθο να κεντρίζεται η φαντασία ανδρών και γυναικών, μικρών και μεγάλων.
Η Ελληνική Αστροναυτική Εταιρεία πέτυχε να δημιουργήση αγάπη της Κοινής Γνώμης για τα επιτεύγματα της επιστημονικής τεχνολογίας. Και να, που παράλληλα έσπρωξε το ενδιαφέρον μέχρι του σημείου, ώστε ν’ αναπτύξη και τον τομέα της Αστροναυτικής Φιλολογίας, με το ανά χείρας έργο της κ. Φραντζέσκας Στελλακάτου ‘Ταξιδεύοντας στη Σελήνη και στον Άρη’. Έχω τη γνώμη ότι είναι έργο άξιο, ιδιαιτέρας προσοχής κι επαίνου. Πρόκειται για μιαν αξιόλογη εργασία κι είναι βέβαιο ότι η συγγραφεύς έχει καταβάλει πολλή προσπάθεια και πολλούς κόπους. Το χαρακτηρίζουν η σαφήνεια, η απλότης της αφηγήσεως κι η αληθοφάνεια διαφόρων περιστατικών.
Έχει πολλά σημεία, που το διακρίνει η πρωτοτυπία και, ενώ διατηρεί ευλάβεια σ’ ωρισμένες αρχές της επιστήμης, δίνει στον κεντρικό πυρήνα του μύθου συναρπαστικό περιεχόμενο. Είναι μυθιστόρημα, που διεγείρει γενικά το ενδιαφέρον κι αφορά όχι μόνο τους ειδικούς, αλλά και πάντα μη ειδικό. Εισάγει δεν τον αναγνώστη στις θεμελιώδεις αρχές των διαστημικών ταξιδιών. Αλλ’, επί πλέον, το παρόν βιβλίον παρουσιάζει και κάποια άλλο ενδοαφέρον: Το πώς, δηλαδή, βλέπει μια γυναίκα-συγγραφέας την υπόθεσι των διαστημικών ταξιδιών.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι πλημμυρίζει από αισιοδοξία για το μέλλον και τους μεγάλους σκοπούς της Αστροναυτικής. Μεσ’ από τα γεγονότα, που ιστορούνται με πυκνή αλληλουχία, η κ. Φραντζέσκα Στελλακάτου εμφανίζεται πιστή οπαδός της σύγχρονης επιστήμης του Διαστήματος. Είμαι βέβαιος, ότι η εκλεκτή συγγραφεύς προσφέρει συμβολή στην ανάπτυξι της θετικής διαστημικής Τεχνικής στη χώρα του Δαιδάλου και του Ικάρου, στην ωραία Ελλάδα, με την οποία έχω συνδεθή από ταξίδι, που έκανα το έτος 1961. Επομένως, ο καθένας, που έχει ενδιαφέρον για τις πτήσεις μέσα στο κοσμικό Διάστημα, πρέπει να συντελέση στην περαιτέρω διάδοσι του παρόντος βιβλίου.
Νυρεμβέργη 7 Ιουλίου 1963
Δρ. Χέρμαν Όμπερθ, Καθηγητής»
Ένας πυρετός επιστημονικός φλογίζει τις καρδιές όλων, με φυσικό επακόλουθο να κεντρίζεται η φαντασία ανδρών και γυναικών, μικρών και μεγάλων.
Η Ελληνική Αστροναυτική Εταιρεία πέτυχε να δημιουργήση αγάπη της Κοινής Γνώμης για τα επιτεύγματα της επιστημονικής τεχνολογίας. Και να, που παράλληλα έσπρωξε το ενδιαφέρον μέχρι του σημείου, ώστε ν’ αναπτύξη και τον τομέα της Αστροναυτικής Φιλολογίας, με το ανά χείρας έργο της κ. Φραντζέσκας Στελλακάτου ‘Ταξιδεύοντας στη Σελήνη και στον Άρη’. Έχω τη γνώμη ότι είναι έργο άξιο, ιδιαιτέρας προσοχής κι επαίνου. Πρόκειται για μιαν αξιόλογη εργασία κι είναι βέβαιο ότι η συγγραφεύς έχει καταβάλει πολλή προσπάθεια και πολλούς κόπους. Το χαρακτηρίζουν η σαφήνεια, η απλότης της αφηγήσεως κι η αληθοφάνεια διαφόρων περιστατικών.
Έχει πολλά σημεία, που το διακρίνει η πρωτοτυπία και, ενώ διατηρεί ευλάβεια σ’ ωρισμένες αρχές της επιστήμης, δίνει στον κεντρικό πυρήνα του μύθου συναρπαστικό περιεχόμενο. Είναι μυθιστόρημα, που διεγείρει γενικά το ενδιαφέρον κι αφορά όχι μόνο τους ειδικούς, αλλά και πάντα μη ειδικό. Εισάγει δεν τον αναγνώστη στις θεμελιώδεις αρχές των διαστημικών ταξιδιών. Αλλ’, επί πλέον, το παρόν βιβλίον παρουσιάζει και κάποια άλλο ενδοαφέρον: Το πώς, δηλαδή, βλέπει μια γυναίκα-συγγραφέας την υπόθεσι των διαστημικών ταξιδιών.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι πλημμυρίζει από αισιοδοξία για το μέλλον και τους μεγάλους σκοπούς της Αστροναυτικής. Μεσ’ από τα γεγονότα, που ιστορούνται με πυκνή αλληλουχία, η κ. Φραντζέσκα Στελλακάτου εμφανίζεται πιστή οπαδός της σύγχρονης επιστήμης του Διαστήματος. Είμαι βέβαιος, ότι η εκλεκτή συγγραφεύς προσφέρει συμβολή στην ανάπτυξι της θετικής διαστημικής Τεχνικής στη χώρα του Δαιδάλου και του Ικάρου, στην ωραία Ελλάδα, με την οποία έχω συνδεθή από ταξίδι, που έκανα το έτος 1961. Επομένως, ο καθένας, που έχει ενδιαφέρον για τις πτήσεις μέσα στο κοσμικό Διάστημα, πρέπει να συντελέση στην περαιτέρω διάδοσι του παρόντος βιβλίου.
Νυρεμβέργη 7 Ιουλίου 1963
Δρ. Χέρμαν Όμπερθ, Καθηγητής»
Ο πραγματικός εφευρέτης των πυραύλων και των διαστημικών πτήσεων, ο καθηγητής Όμπερθ, εμφανίζεται με αυτήν την επιστολή, λάτρης της Ελλάδος, να ταξιδεύει και να συνδέεται με την "ωραία Ελλάδα" την χώρα του Δαιδάλου και του Ικάρου, και να γνωρίζει περισσότερα από τον καθένα, για τα επιτεύγματα της Ελληνικής Αστροναυτικής Εταιρείας από το 1963 ! Και όχι μόνο αυτό. Γνωρίζει προσωπικά μία Ελληνίδα, την κ. Φραντζέσκα Στελλακάτου, που σήμερα δεν την ξέρει κανείς στην Ελλάδα, η οποία - προσέξτε - είναι μία γυναίκα το 1963 στην Ελλάδα, που γράφει μυθιστόρημα Επιστημονικής Φαντασίας, τέτοιου επιπέδου, το οποίο να προσελκύσει το ενδιαφέρον του εφευρέτη των πυραύλων !
Επειδή, πιθανόν, ορισμένοι αναγνώστες δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο Όμπερθ, πρέπει να γραφεί ότι είναι ο δημιουργός της πυραυλικής και διαστημικής τεχνολογίας και ο δάσκαλος του Βέρνερ φον Μπράουν. Οι άλλοι δύο που αναφέρονται σαν ισοδύναμοι με τον Όμπερθ, ο Ρώσος Τσιολκόφκυ, ήταν τελείως θεωρητικός, ο δε Αμερικανός Γκόνταρντ, πειραματίστηκε πράγματι με την πυραυλική τεχνολογία, αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία. Έπρεπε, Ρώσοι και Αμερικανοί, όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Άρθουρ Κλαρκ "Το τέλος της παιδικής ηλικίας" να αρπάξουν με την βία τους μαθητές του Όμπερθ και να τους υποχρεώσουν να τους διδάξουν την πυραυλική τεχνολογία.
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΧΕΡΜΑΝ ΟΜΠΕΡΘ
Με τον μαθητή του Βέρνερ φον Μπράουν
Χέρμαν Ιούλιος Όμπερθ γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1894 στην πόλη Hermannstadt της Αυστροουγγαρίας (σήμερα λέγεται Sibiu και βρίσκεται στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας) από Γερμανούς γονείς. Ήταν φανατικός αναγνώστης του Ιουλίου Βερν και είχε αποστηθίσει όλα τα έργα του και κυρίως το «από τη Γη στη Σελήνη». Επηρεασμένος από τις ιδέες του Βερν,ο Χέρμαν κατασκεύασε σε ηλικία 14 ετών το πρώτο του πυραυλικό μοντέλο
και ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα του πολυεπίπεδου πυραύλου! Το 1922 η διατριβή του στις μεταπτυχιακές σπουδές του, απορρίφθηκε σαν ουτοπική! Παρ ΄ολ ΄αυτά την δημοσίευσε το 1923 με τίτλο «By Rocket into Planetary Space» και το 1929 την επέκτεινε στις 429 σελίδες με τίτλο «Ways to Spaceflight».Το 1928-1929 ο Ομπερθ δούλεψε στο Βερολίνο σαν επιστημονικός σύμβουλος στο πρώτο φιλμ το οποίο είχε σκηνές στο διάστημα και είχε τίτλο «The Woman in the Moon”,σκηνοθετημένη από τον Φριτζ Λανγκ. Το φιλμ είχε μεγάλη συνεισφορά στο να εκλαϊκευτεί η ιδέα της πυραυλικής επιστήμης. Η κύρια εργασία του Ομπερθ ήταν να κατασκευάσει και να εκτοξεύσει έναν πύραυλο σαν ένα κοινωνικό γεγονός πριν την πρεμιέρα του φιλμ. Το Φθινόπωρο του 1929,ο Ομπερθ εκτόξευσε τον πρώτο πύραυλο με υγρά καύσιμα, με την ονομασία Kegelduse. Βοηθήθηκε σε αυτό το πείραμα από τους μαθητές του στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, ένας εκ των οποίων ήταν ο Βερνερ φον Μπραουν, ο οποίος θα ηγούταν αργότερα του πολεμικού προγράμματος ανάπτυξης πύραυλων με την ονομασία Α4,περισσοτερο γνωστό σήμερα ως πύραυλος V-2! To 1938 η οικογένειά του έφυγε από το Σιμπιου για τα καλά για να εγκατασταθεί στην Γερμανία. Ο Ομπεθ μετακόμισε πρώτα στην Βιέννη, ύστερα στην Δρέσδη και κατέληξε το 1941 στο Πινεμουντ για να δουλέψει πάνω στο V-2! Το 1950 πήγε στην Ιταλία, όπου ολοκλήρωσε την δουλειά που είχε ξεκινήσει για το Ιταλικό Ναυτικό. Το 1953 επέστρεψε στο Φρεχτ για να δημοσιεύσει το βιβλίο του «Man in Space»,στις σελίδες του οποίου περιγράφει τις ιδέες του για ένα ανακλαστικό τηλεσκόπιο με βάση στο διάστημα, για έναν διαστημικό σταθμό, ένα ηλεκτρικό διαστημόπλοιο και διαστημικές στολές.Το 1950 και το 1960,ο Ομπερθ προσέφερε τις απόψεις του όσον αφορά τα ΑΤΙΑ, ήταν υπέρμαχος της εξωγήινης υπόθεσης. Για παραδειγμα,σε ένα άρθρο του στο «The American Weekly» τον Οκτώβριο του 1954,δηλωσε πως «Είναι η θέση μου πως τα ΑΤΙΑ είναι πραγματικά και είναι διαστημόπλοια από άλλο ηλιακό σύστημα. Νομίζω πως ελέγχονται από νοήμονες παρατηρητές που είναι μέλη μιας φυλής η οποία μελετά την Γη μας εδώ και αιώνες…»! Ο Ομπερθ τελικά δούλεψε για τον πρώην μαθητή του Φον Μπραουν, αναπτύσσοντας διαστημικούς πυραύλους στο Χαντσβιλ, Αλαμπαμα στις ΗΠΑ. Το 1958 επέστρεψε στο Φρεχτ για να δημοσιεύσει τις ιδέες του για σεληνάκατο και για ελικόπτερα απώθησης. Το 1969 μετέβη στις ΗΠΑ για να παρακολουθήσει την εκτόξευση του Saturn V που μετέφερε το πλήρωμα του Apollo 11 στην πρώτη Αποστόλη στο φεγγάρι. Μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973, ξεκίνησε μελέτες για εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Επίσης επέστρεψε ξανά στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 3 Οκτωβρίου 1985 για να παρακολουθήσει την εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Discovery.
και ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα του πολυεπίπεδου πυραύλου! Το 1922 η διατριβή του στις μεταπτυχιακές σπουδές του, απορρίφθηκε σαν ουτοπική! Παρ ΄ολ ΄αυτά την δημοσίευσε το 1923 με τίτλο «By Rocket into Planetary Space» και το 1929 την επέκτεινε στις 429 σελίδες με τίτλο «Ways to Spaceflight».Το 1928-1929 ο Ομπερθ δούλεψε στο Βερολίνο σαν επιστημονικός σύμβουλος στο πρώτο φιλμ το οποίο είχε σκηνές στο διάστημα και είχε τίτλο «The Woman in the Moon”,σκηνοθετημένη από τον Φριτζ Λανγκ. Το φιλμ είχε μεγάλη συνεισφορά στο να εκλαϊκευτεί η ιδέα της πυραυλικής επιστήμης. Η κύρια εργασία του Ομπερθ ήταν να κατασκευάσει και να εκτοξεύσει έναν πύραυλο σαν ένα κοινωνικό γεγονός πριν την πρεμιέρα του φιλμ. Το Φθινόπωρο του 1929,ο Ομπερθ εκτόξευσε τον πρώτο πύραυλο με υγρά καύσιμα, με την ονομασία Kegelduse. Βοηθήθηκε σε αυτό το πείραμα από τους μαθητές του στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, ένας εκ των οποίων ήταν ο Βερνερ φον Μπραουν, ο οποίος θα ηγούταν αργότερα του πολεμικού προγράμματος ανάπτυξης πύραυλων με την ονομασία Α4,περισσοτερο γνωστό σήμερα ως πύραυλος V-2! To 1938 η οικογένειά του έφυγε από το Σιμπιου για τα καλά για να εγκατασταθεί στην Γερμανία. Ο Ομπεθ μετακόμισε πρώτα στην Βιέννη, ύστερα στην Δρέσδη και κατέληξε το 1941 στο Πινεμουντ για να δουλέψει πάνω στο V-2! Το 1950 πήγε στην Ιταλία, όπου ολοκλήρωσε την δουλειά που είχε ξεκινήσει για το Ιταλικό Ναυτικό. Το 1953 επέστρεψε στο Φρεχτ για να δημοσιεύσει το βιβλίο του «Man in Space»,στις σελίδες του οποίου περιγράφει τις ιδέες του για ένα ανακλαστικό τηλεσκόπιο με βάση στο διάστημα, για έναν διαστημικό σταθμό, ένα ηλεκτρικό διαστημόπλοιο και διαστημικές στολές.Το 1950 και το 1960,ο Ομπερθ προσέφερε τις απόψεις του όσον αφορά τα ΑΤΙΑ, ήταν υπέρμαχος της εξωγήινης υπόθεσης. Για παραδειγμα,σε ένα άρθρο του στο «The American Weekly» τον Οκτώβριο του 1954,δηλωσε πως «Είναι η θέση μου πως τα ΑΤΙΑ είναι πραγματικά και είναι διαστημόπλοια από άλλο ηλιακό σύστημα. Νομίζω πως ελέγχονται από νοήμονες παρατηρητές που είναι μέλη μιας φυλής η οποία μελετά την Γη μας εδώ και αιώνες…»! Ο Ομπερθ τελικά δούλεψε για τον πρώην μαθητή του Φον Μπραουν, αναπτύσσοντας διαστημικούς πυραύλους στο Χαντσβιλ, Αλαμπαμα στις ΗΠΑ. Το 1958 επέστρεψε στο Φρεχτ για να δημοσιεύσει τις ιδέες του για σεληνάκατο και για ελικόπτερα απώθησης. Το 1969 μετέβη στις ΗΠΑ για να παρακολουθήσει την εκτόξευση του Saturn V που μετέφερε το πλήρωμα του Apollo 11 στην πρώτη Αποστόλη στο φεγγάρι. Μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973, ξεκίνησε μελέτες για εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Επίσης επέστρεψε ξανά στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 3 Οκτωβρίου 1985 για να παρακολουθήσει την εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Discovery.
Πέθανε στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας, στις 28 Δεκεμβρίου 1989.
1. «Στο κατόπιν», ή «Από τα κορδόνια της αρβύλας του», 1941,
Ρόμπερτ Χάινλάιν. «By his bootstraps» Robert Anson Heinlein
(θέμα: η φύση του χρόνου).
Robert Anson Heinlein (1907 - 1988) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής
φαντασίας. Συχνά αποκαλείται ο «πρύτανις των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας».
φαντασίας. Συχνά αποκαλείται ο «πρύτανις των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας».
2. «Όλοι εσείς οι Νεκροζώντανοι», 1959, Ρόμπερτ Χάινλάιν. «All You Zombies» Robert Anson Heinlein (θέμα: η φύση του χρόνου)
Robert Anson Heinlein (1907 - 1988) Αμερικανός συγγραφέας
επιστημονικής φαντασίας. Συχνά αποκαλείται ο «πρύτανις των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας».
επιστημονικής φαντασίας. Συχνά αποκαλείται ο «πρύτανις των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας».
3. «Η νύχτα», 1941, Ισαάκ Ασίμωφ. «Νightfall» Isaac Asimov
(θέμα: η κατάρρευση του πολιτισμού σε ένα πλανήτη με έξι ήλιους)
(θέμα: η κατάρρευση του πολιτισμού σε ένα πλανήτη με έξι ήλιους)
Isaac Asimov (1920–1992) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας.
ΤΟ ΕΞΑΠΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΣΙΜΩΦ
4. «Τελευτή», 1950, Ροςς Ροκλάιν. «Quiteus» Ross Rocklyne (θέμα: δραματική επαφή με εξωγήινους).
Ross Rocklyne (1913 - 1988) Ήταν το ψευδώνυμο του Ross Louis Rocklin,
Αμερικανού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας.
Αμερικανού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας.
5. «Συνάντηση», 1951, Φρανκ Μπέλκναπ Λονγκ. «The unfinished»,
Frank Belknap Long. (Θέμα: Επαφή με εξωγήινο νοήμων είδος, κυρίαρχο του Γαλαξία, που μοιάζει με πολική αρκούδα).
Frank Belknap Long. (Θέμα: Επαφή με εξωγήινο νοήμων είδος, κυρίαρχο του Γαλαξία, που μοιάζει με πολική αρκούδα).
6. «Αγκαθωτός βάτος», 1960, Ρίτσαρντ Μακκέννα. «Bramble bush», Richard McKenna. (Θέμα: Επαφή με εξωγήινους που ελέγχουν την διάσταση χρόνος) Richard Milton McKenna (1913 - 1964) Αμερικανός ναυτικός και
συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας.
7. «Πρώτη Επαφή», 1945, του Μάρραιη Λάινστερ. «First Contact» Murray Leinster (θέμα: η πρώτη Επαφή με εξωγήινους)
Murray Leinster (1896 - 1975) Ψευδώνυμο του Γουίλιαμ Φιτζέραλντ Jenkins,
ενός βραβευμένου Αμερικανού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας.
ενός βραβευμένου Αμερικανού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας.
8. «Μια ανάσα περιμένω», 1966, Ρότζερ Ζέλαζνυ.«For a breath I tarry» Roger Zelazny (Θέμα: ποιητική αναπαράσταση της αναγέννησης της ανθρώπινης ράτσας από τα ρομπότ).
Roger Joseph Zelazny (1937 - 1995) Αμερικανός ποιητής και συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας.
9. «Ο Μαύρος εξολοθρευτής», 1939, Α.Ε. βαν Βόγκτ. «Black destroyer» Alfred Elton van Vogt (θέμα: επαφή με εχθρικούς εξωγήινους).
Alfred Elton van Vogt (1912 -2000) Αμερικανοκαναδός συγγραφέας
επιστημονικής φαντασίας, ο συγγραφέας του μακρινού «βαθέος Διαστήματος».
επιστημονικής φαντασίας, ο συγγραφέας του μακρινού «βαθέος Διαστήματος».
Το έργο « Alien» είναι ουσιαστικά μια κινηματογραφική εκδοχή
του «Μαύρου Εξολοθρευτή».
10. «Αποστολή σωτηρίας», 1947, Άρθουρ Κλαρκ. « Rescue Party»,
Arthur Charles Clarke
Arthur Charles Clarke
(θέμα: η δυναμική της ανθρώπινης ράτσας).
Arthur Charles Clarke (1917 – 2008). Άγγλος συγγραφέας επιστημονικής
φαντασίας.
φαντασίας.
11. «Χόρευαν και ελούσαν τα Μπορογκόβια», 1943, Χένρυ Κούτνερ. «Μimsy were the Borogoves»
Henry Kuttner (θέμα: η φύση του χρόνου)
Henry Kuttner (1915 -1958) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας
.
.
12. «Ένα τραίνο που λεγόταν Μόμπιους», 1950, του Άρμιν Ιωσήφ Ντόιτς. «A train named Mobius» A. J.Deutsch
(θέμα: μία καταπληκτική εισαγωγή στα μαθηματικά της Τοπολογίας).
13. «Αποχαιρετισμός στον Αφέντη», 1940, Χάρρυ Μπέητς. «Farewell to the master» Harry Bates (θέμα: Επαφή με φιλικούς εξωγήινους)
Hiram Gilmore " Harry " Bates (1900 - 1981) Αμερικανός συγγραφέας
επιστημονικής φαντασίας. Το διήγημά του «Αποχαιρετισμός στον Αφέντη» (1940) ήταν η βάση της γνωστής ταινίας επιστημονικής φαντασίας « Η ημέρα που η Γη σταμάτησε
να γυρίζει» (1951).
επιστημονικής φαντασίας. Το διήγημά του «Αποχαιρετισμός στον Αφέντη» (1940) ήταν η βάση της γνωστής ταινίας επιστημονικής φαντασίας « Η ημέρα που η Γη σταμάτησε
να γυρίζει» (1951).
Ο ΓΚΝΟΥΤ ΤΟΥ ΧΑΡΡΥ ΜΠΕΗΤΣ
14. «Ποιός θα πάει εκεί;», 1938, Τζων Κάμπελ. «Who goes there?» John W. Campbell
(θέμα: Επαφή με εχθρικούς εξωγήινους).
John W. Campbell (1910 - 1971) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας.
15. «Και έχτισε ένα αλλόκοτο σπίτι» 1941, Ρόμπερτ Χάινλάιν. « And He Built a Crooked House» Robert Anson Heinlein (θέμα: καταπληκτική εισαγωγή στα Μαθηματικά και την Φυσική της τετάρτης διαστάσεως - Τετρακτύς)
Robert Anson Heinlein (1907 -1988) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής
φαντασίας. Συχνά αποκαλείται ο «πρύτανις των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας».
φαντασίας. Συχνά αποκαλείται ο «πρύτανις των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας».
Η ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ ΤΟΥ ΧΑΪΝΛΑΪΝ
15. «Ένα εισιτήριο για τον Τρανάι ή η Ουτοπία του Τρανάι», 1973, Ρόμπερτ Σέκλευ. « A Ticket toTranai, Utopia» Robert Sheckley
(θέμα: Χιουμοριστική επιστημονική φαντασία με πολιτική και κοινωνική σάτιρα).
(θέμα: Χιουμοριστική επιστημονική φαντασία με πολιτική και κοινωνική σάτιρα).
Robert Sheckley (1928 - 2005) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής
φαντασίας.
φαντασίας.
16. « Και οι τοίχοι γύρω μου γκρεμίστηκαν», 1951, Τζων
Ουάϊντχαμ. «And the walls came down» John Wyndham
(θέμα: εξωγήινοι, με βιολογική βάση του οργανισμού τους το πυρίτιο (νοήμονες κρυσταλλικοί πυριτόλιθοι), εισβάλλουν στην γη).
Ουάϊντχαμ. «And the walls came down» John Wyndham
(θέμα: εξωγήινοι, με βιολογική βάση του οργανισμού τους το πυρίτιο (νοήμονες κρυσταλλικοί πυριτόλιθοι), εισβάλλουν στην γη).
John Wyndham Parkes Lucas Beynon Harris (1903 - 1969), Άγγλος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας που χρησιμοποιεί συνήθως το ψευδώνυμο John Wyndham.
17. «Σημείο θραύσης», 1972, του Τζέημς Γκαν. «Breaking point» James E. Gunn (θέμα: μία συγκλονιστική επαφή με εξωγήινους).
James Edwin Gunn (1923) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, εκδότης, μελετητής και ανθολόγος.
18. «Η γενιά του στόχου», 1962, του Κλίφφορντ Σίμακ. «Target generation» Clifford D. Simak
(θέμα: ένα το ταξίδι σε μακρυνό πλανήτη).
(θέμα: ένα το ταξίδι σε μακρυνό πλανήτη).
Clifford Donald Simak (1904- 1988) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής
φαντασίας.
φαντασίας.
19. «Απάντηση», 1954, Φρέντρικ Μπράουν. «Answer» Fredric Brown (θέμα: υπάρχει Θεός;)
Fredric Brown (1906 – 1972) Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας,
ο μάστορας του short-short story, του διηγήματος που δεν ξεπερνά
συνήθως την μία σελίδα.
ο μάστορας του short-short story, του διηγήματος που δεν ξεπερνά
συνήθως την μία σελίδα.
(Ανάλογη ιστορία είναι η «Τελευταία Ερώτηση», «The Last Question» του Ισαάκ Ασίμωφ, 1956).
20. «Η φυλακή του τέρατος». 1940, Α.Ε. βαν Βογκτ. «Vault of the Beast» A. E. van Vogt (θέμα: ο έσχατος πρώτος αριθμός και οι εξωγήινοι).
Alfred Elton van Vogt (1912 -2000) Αμερικανοκαναδός συγγραφέας
επιστημονικής φαντασίας, ο συγγραφέας του μακρινού «βαθέος Διαστήματος».
επιστημονικής φαντασίας, ο συγγραφέας του μακρινού «βαθέος Διαστήματος».
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.