Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΦΡΑΝΚ
ΧΕΡΜΠΕΡΤ (ΝΤΙΟΥΝ) ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ
ΚΑΜΠΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ «ΜΠΕΝΕ ΓΚΕΣΕΡΙΤ»
ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΗΣ
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Επιστημονική ιστορική φαντασία. Ο Μεσσίας έχει έρθει στον κόσμο μας και έχει κατατροπώσει τον αντίχριστο. Η Μεσσιανική Αυτοκρατορία ασυγκράτητη ξεχύνεται στο διάστημα.
Μόνο που στον τρίτο πλανήτη του Κανώπου κάτι τρομακτικό τους περιμένει.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ: «Το βιβλίο προβάλλει την πιο σκοτεινή και απωθητική ιδεολογία». Δηλαδή προβάλλει την αγάπη για την Ελληνική Ιστορία και
Ο Κωνσταντίνος Ρωμοσιός παίρνει τον Χρυσό «Ικαρομένιππο» από τα χέρια του Δημοσθένη Κούρτοβικ (φωτογραφία περιοδικού Ε.Φ. «Πλειάδες»).
Πολυβραβευμένος συγγραφέας της λογοτεχνίας του φανταστικού, με βραβεία όπως το «Ικαρομένιππος» για το καλύτερο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, το «Ηρακλής» για την καλύτερη ανάδειξη της ελληνικής μυθολογικής ιστορίας, το βραβείο «Γραμματείας Νέας Γενιάς» για το καλύτερο διήγημα επιστημονικής φαντασίας, το βραβείο της εφημερίδας «Τα Νέα» για το καλύτερο διήγημα πανελλαδικού διαγωνισμού διηγήματος κ.λπ.
Κάποιοι ενοχλήθηκαν φοβερά για την ύπαρξη βραβείου με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ όνομα
«ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ».
Το εβραϊκό βραβείο ΧΙΟΥΓΚΟ του αποδεδειγμένα κλεφταρά και μεγάλου απατεώνα
Χιούγκο Γκέρνσμπανκ δεν τους ενοχλεί καθόλου.
Περισσότερο, βέβαια, τους ενόχλησε το θέμα και ο τίτλος του βιβλίου του
Ρωμοσιού.
Έτσι έγραψαν:
«Το βιβλίο του Ρωμοσιού είναι περισσότερο απ' όλα ένα βιβλίο που προβάλλει την πιο σκοτεινή και απωθητική ιδεολογία, αυτή που στην Ελλάδα εκπροσωπεί κυρίως η ομάδα του νεοφασιστικού ΔΑΥΛΟΥ. Όπως αποκαλύπτει ο Μέγιστος Ραβίνος μέσα από μια ακατάσχετη επεξηγηματική φλυαρία: η ιστορία της ανθρωπότητας είναι αποτέλεσμα σατανικού εβραϊκού σχεδίου, το ολοκαύτωμα ήταν μια στημένη αναγκαστική θυσία από τους ίδιους τους Εβραίους και φυσικά ο Μαρξισμός και ο Κομμουνισμός ήταν μέρος του ίδιου σχεδίου αφού οι Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν ήταν Εβραίοι».
«Το βιβλίο του Ρωμοσιού είναι περισσότερο απ' όλα ένα βιβλίο που προβάλλει την πιο σκοτεινή και απωθητική ιδεολογία, αυτή που στην Ελλάδα εκπροσωπεί κυρίως η ομάδα του νεοφασιστικού ΔΑΥΛΟΥ».
Μόνο που στον τρίτο πλανήτη του Κανώπου κάτι τρομακτικό μας περιμένει.
Κωνσταντίνος Ρωμοσιός
Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1962 και ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Το 1991 ίδρυσε τη HELLENIC STAR TREK SOCIETY, την πρώτη λέσχη φίλων του Σταρ Τρεκ στην Ελλάδα και ήταν συντάκτης του περιοδικού επιστημονικής φαντασίας «Πλειάδες» .
Έχει κερδίσει τα εξής βραβεία:
- Πρώτο λογοτεχνικό βραβείο διηγήματος της εφημερίδας Τα Νέα για το διήγημα "Ένας Πολύ Προσωπικός Πόλεμος"
- Πρώτο βραβείο διηγήματος επιστημονικής φαντασίας της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς για το διήγημα "Ο Κόσμος του 'Ακρος"
- Πρώτο βραβείο διηγήματος του περιοδικού Ανεξήγητο για το διήγημα "Ένα Κάπως Παράξενο Πρωινό"
- Χρυσό βραβείο Ικαρομένιππος 1995, για το καλύτερο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, για το μυθιστόρημα "Μεσσιανική Αυτοκρατορία"
- Χρυσό βραβείο Ικαρομένιππος 1997, για το καλύτερο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, για το μυθιστόρημα "Μεσσιανική Αυτοκρατορία 2: Η Φωτιά Περπατά Μαζί μου"
- Βραβείο Ηρακλής, για την καλύτερη ανάδειξη της ελληνικής ιστορίας και μυθολογίας, για το μυθιστόρημα "Μεσσιανική Αυτοκρατορία 2: Η Φωτιά Περπατά Μαζί μου"
- Επίσης έγραψε:
- Ο βασιλιάς του ονειρόκοσμου
- Στο βράχο των νεκρών μυστικών
- Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου
- Η επιστροφή των Κεφαλίνανς
- Η απίστευτη συσκευή του δόκτορα Κατσαράκι
- Ναυάγια στην ακτή των πόθων
ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΝΩΠΟΣ
(είναι ο πλανήτης του Ρωμοσιού και του Χέρμπερτ – Ντιουν).
Ο Κάνωπος (αρχικός τύπος Κάνωβος, απαντώμενος στους Ερατοσθένη και Πτολεμαίο), γνωστός και διεθνώς ως Canopus, είναι ο φωτεινότερος αστέρας (δηλαδή με το μικρότερο φαινόμενο μέγεθος) στον αστερισμό Τρόπιδα, ο άλφα (α) Τρόπιδος, αλλά και ο δεύτερος σε φωτεινότητα ολόκληρης της ουράνιας σφαίρας, μετά τον Σείριο (τρίτος είναι ο Άλφα Κενταύρου). Είναι πολύ νότιος αστέρας, με αποτέλεσμα να είναι ορατός μόνο από τη νότια Ελλάδα σήμερα, κυρίως την Κρήτη.
Το όνομα προέρχεται από τον μυθικό πλοίαρχο, όχι της «Αργούς», του πλοίου που μέρος του συνιστά ο αστερισμός Τρόπις, αλλά του στόλου του Μενελάου, όταν ο Σπαρτιάτης βασιλιάς εξωθήθηκε από την κακοκαιρία στην Αίγυπτο επιστρέφοντας από τον Τρωικό Πόλεμο (υποτίθεται το 1183 π.Χ.!). Εκεί ο Κάνωπος πέθανε και τιμήθηκε, κατά τον
Σκύλακα, με μνημείο που ύψωσε ο ευγνώμων αρχηγός του και με την απόδοση του ονόματός του στην πόλη, εκεί που βγήκε στη στεριά ο Μενέλαος, και στον μεγαλοπρεπή αυτόν αστέρα, που τότε έφθανε μέγιστο σε ύψος 7,5 μοίρες από τον νότιο ορίζοντα στον τόπο εκείνο. Το όνομα αποδόθηκε όπως φαίνεται στον συγκεκριμένο αστέρα για πρώτη φορά από τον Ερατοσθένη.
«Οταν ο όφις κλείσει τον κύκλο του, το απολλώνιο φως θα επιστρέψει».
(Ο τελευταίος χρησμός του Δελφικού Μαντείου.)
Χρόνος: 137 μετά Μεσσία.
Τόπος: Γη.
Η αρχέγονη διαμάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του Καλού και του Κακού έχει επιτέλους λήξει. Ο Μεσσίας, ο γιος του Θεού, που όλες οι θρησκείες προφήτευαν τη δευτέρα παρουσία Του, έχει επιτέλους έρθει.
Τόπος: Γη.
Η αρχέγονη διαμάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του Καλού και του Κακού έχει επιτέλους λήξει. Ο Μεσσίας, ο γιος του Θεού, που όλες οι θρησκείες προφήτευαν τη δευτέρα παρουσία Του, έχει επιτέλους έρθει.
Οι πόλεμοι έχουν σταματήσει. Η ειρήνη επικρατεί. Οι άπιστοι έχουν εξαφανιστεί. Η Μεσσιανική Αυτοκρατορία ασυγκράτητη ξεχύνεται στο διάστημα.
Μόνο που στον τρίτο πλανήτη του Κανώπου κάτι τρομακτικό μας περιμένει.
Ετος 138 μ.Μ. (μετά Μεσσία).
Η αυτοκρατορία του Μεσσία ξαναγυρίζει στους ουρανούς κατακτώντας τους.
Ο όφις κλείνει τον κύκλο του.
Η αυτοκρατορία του Μεσσία ξαναγυρίζει στους ουρανούς κατακτώντας τους.
Ο όφις κλείνει τον κύκλο του.
Ετος 138 μετά Μεσσία.
Στον τρίτο πλανήτη του Κανώπου οι μεσσιανικές δυνάμεις συναντούν τον απόλυτο τρόμο. Έναν τρόμο που θα στοιχειώσει τα χώματα του μητρικού πλανήτη, αντιστρέφοντας τους κανόνες του κοσμικού παιχνιδιού.
Ένα ελάχιστο σωματίδιο ύλης δείχνει να κατέχει το τρομερό μυστικό του σύμπαντος και να παίζει με τις διαστάσεις του χρόνου και του χώρου.
Ένας φυγάς θα ξεκινήσει μια νέα Οδύσσεια για να θυμηθεί αυτό που ξέχασε στο χαμένο δορυφόρο του Κανόπους-3.
Ένας άντρας θα διασχίσει μια πορεία μύησης για το υπέρτατο μυστικό.
Και μια μικρή ανεμώνη θα εγκλωβίσει μέσα στα δάκρυα της τελευταίας ιέρειας ενός ξεχασμένου θεού τη φοβερή αλήθεια που ο άνεμος της ψιθυρίζει.
Στον τρίτο πλανήτη του Κανώπου οι μεσσιανικές δυνάμεις συναντούν τον απόλυτο τρόμο. Έναν τρόμο που θα στοιχειώσει τα χώματα του μητρικού πλανήτη, αντιστρέφοντας τους κανόνες του κοσμικού παιχνιδιού.
Ένα ελάχιστο σωματίδιο ύλης δείχνει να κατέχει το τρομερό μυστικό του σύμπαντος και να παίζει με τις διαστάσεις του χρόνου και του χώρου.
Ένας φυγάς θα ξεκινήσει μια νέα Οδύσσεια για να θυμηθεί αυτό που ξέχασε στο χαμένο δορυφόρο του Κανόπους-3.
Ένας άντρας θα διασχίσει μια πορεία μύησης για το υπέρτατο μυστικό.
Και μια μικρή ανεμώνη θα εγκλωβίσει μέσα στα δάκρυα της τελευταίας ιέρειας ενός ξεχασμένου θεού τη φοβερή αλήθεια που ο άνεμος της ψιθυρίζει.
Η δράση τοποθετείται στο 137 μετά Μεσσία, όταν στον πλανήτη γη έχει εγκαθιδρυθεί μια παγκόσμια αυτοκρατορία, προϊόν της τελικής επικράτησης των Μεσσιανιστών επί των κάθε μορφής αντιπάλων τους. Μέσα σε ένα ζοφερό κλίμα που θυμίζει το «1984», ένας άνθρωπος που μόλις διέφυγε την λοβοτομή, καλείται να λύση το αίνιγμα της υπάρξεως ενός αρχαίου ελληνικού αγάλματος στην άλλη άκρη του γαλαξία. Οι απαντήσεις που θα βρή είναι χρήσιμες όχι μόνο γιά τον ίδιο αλλά και για τους "λοβοτομημένους" πολίτες γύρω μας.
- Το μυθιστόρημα "Μεσσιανική Αυτοκρατορία" του Κωνσταντίνου Ρωμοσιού αποτέλεσε την εκδοτική έκπληξη στα λιμνάζοντα νερά της ελληνικής επιστημονικής φαντασίας.
- Πολεμήθηκε από το κατεστημένο, αγαπήθηκε από το κοινό, που το ανέβασε στην πρώτη θέση των πωλήσεων της ελληνικής επιστημονικής φαντασίας, και εξυμνήθηκε από τους κριτικούς κερδίζοντας το βραβείο "ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ" για το καλύτερο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας της χρονιάς.
Ο άντρας ήταν κορυφαίος αστρονόμος. Ερευνητής, αφοσιωμένος στην επιστήμη του. Η καρδιακή προσβολή διακόπτει άδοξα μια λαμπρή σταδιοδρομία.
Η γυναίκα ήταν αυτοδημιούργητη επιχειρηματίας. Επιτυχημένη, έξυπνη, όμορφη. Περιζήτητη. Με το μοναδικό χάρισμα να διαβάζει τη σκέψη των άλλων. Το νήμα της ζωής της κόβεται από πνιγμό στα νερά τού Αργοσαρωνικού…
Βραβείο Επιστημονικής Φαντασίας «Ικαρομένιππος»
- Το βραβείο θεσμοθετήθηκε από τους υπεύθυνους του περιοδικού Πλειάδες.Το «Ικαρομένιππος» ήταν ετήσιο λογοτεχνικό βραβείο που απονεμήθηκε σε έλληνες συγγραφείς διηγημάτων και μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας την περίοδο 1996-2000.
Θεσμοθετήθηκε από την ομάδα Φανταστικοί Αργοναύτες και το περιοδικό Πλειάδες για να επιβραβεύσει την ελληνική παραγωγή Ε.Φ. Την επιλογή των έργων που βραβεύονταν έκανε πενταμελής κριτική επιτροπή, η οποία διάβαζε και αξιολογούσε ολόκληρη την παραγωγή μυθιστορημάτων του προηγούμενου έτους και επιλεγμένα από τους διοργανωτές υποψήφια διηγήματα (short list), που είχαν δημοσιευθεί σε ανθολογίες ή περιοδικά. Στα υποψήφια διηγήματα δεν περιλαμβάνονταν δημοσιευμένα σε φανζίν του χώρου. Δίνονταν τρία βραβεία -Χρυσός, Αργυρός και Χάλκινος Ικαρομένιππος- ανά κατηγορία (διήγημα - μυθιστόρημα) καθώς επίσης ένα πρόσθετο βραβείο: πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα το πρώτο και τέταρτο έτος απονομής, βραβείο «Ηρακλής» το δεύτερο και τρίτο.
Την κριτική επιτροπή το πρώτο έτος αποτέλεσαν οι: Χρήστος Λάζος, συγγραφέας, Δόμνα Παστουρματζή, πανεπιστημιακός, Δημήτρης Παναγιωτάτος, σκηνοθέτης και μεταφραστής, Δημοσθένης Κούρτοβικ, κριτικός και συγγραφέας και Γιώργος Μπαλάνος, συγγραφέας και μεταφραστής. Τα επόμενα δύο έτη τη θέση των Κούρτοβικ και Μπαλάνου πήραν οι: Γιώργος Κουσουνέλος, μεταφραστής και Μάριος Βερέττας, εκδότης και συγγραφέας. Το 2000 απονεμήθηκαν τα βραβεία για τη διετία 1998-1999 με τον Διονύση Σιμόπουλο στη θέση του Μάριου Βερέττα.Βραβευμένα έργα
Έτος Α', έργα που δημοσιεύθηκαν το 1995Η απονομή για τα έργα που εκδόθηκαν ή δημοσιεύθηκαν το 1995 έγινε στις 7 Μαΐου 1996, στο Θέατρο «Τεχνοχώρος» της Αθήνας. Ανά κατηγορία, δόθηκαν τα βραβεία:
Καλύτερο μυθιστόρημα- Χρυσός Ικαρομένιππος, Κωνσταντίνος Ρωμοσιός, Μεσσιανική αυτοκρατορία, εκδ. Λιβάνης
- Αργυρός Ικαρομένιππος, Διονύσης Καλαμβρέζος, Η αρρώστια και το λουλούδι του λωτού, εκδ. Αίολος
- Χάλκινος Ικαρομένιππος (δεν απονεμήθηκε)
Καλύτερο διήγημα- Χρυσός Ικαρομένιππος, Μάκης Πανώριος, «Ηθοποιός»
- Αργυρός Ικαρομένιππος, Διονύσης Καλαμβρέζος «Βλέπετε την εκπομπή Αμφιθέατρο»
- Αργυρός Ικαρομένιππος (ισοψηφία), Κυριάκος Αθανασιάδης, «Τιμωρία»
Το βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα απονεμήθηκε στην Ανθίππη Φιαμού για το μυθιστόρημά της Λαμπρά φεγγάρια στον ποταμό της λησμονιάς (εκδ. Καστανιώτη).
Επιπλέον, οι διοργανωτές Φανταστικοί Αργοναύτες απένειμαν τα δικά τους βραβεία «Αργώ» στο συγγραφέα Θανάση Μάργαρη και τον εκδότη Ηλία Λιβάνη, για τη συνδρομή τους στην ανάπτυξη και καλύτερη παρουσίαση της εφ στην Ελλάδα.
Έτος Β', έργα που δημοσιεύθηκαν το 1996
Στις 19 Ιουνίου 1997, σε ειδική εκδήλωση που έγινε στη Στοά του Βιβλίου, απονεμήθηκαν τα βραβεία για την παραγωγή του 1996. Ανά κατηγορία αυτά ήταν:
Καλύτερο μυθιστόρημα- Χρυσός Ικαρομένιππος, Μιχάλης Αντωνόπουλος, Υπερβορέα - Η πάλη με τις Σκιές, εκδ. Αίολος
- Αργυρός Ικαρομένιππος, Διονύσης Παπαδόπουλος, Ο πλανήτης της εκδίκησης, εκδ. Alien
- Χάλκινος Ικαρομένιππος, Κυρ. Αθανασιάδης, Μικροί Κόσμοι, εκδ. Λιβάνης
Καλύτερο διήγημα- Χρυσός Ικαρομένιππος, Θανάσης Βέμπος, «Τα παιδιά του Κρόνου»
- Αργυρός Ικαρομένιππος, Γιώργος Παυλίδης, «Το όπλο»
- Χάλκινος Ικαρομένιππος, Δημήτρης Βανέλλης, «Το Γερονήσι»
Απονεμήθηκε επίσης το βραβείο «Ηρακλής» για το μυθιστόρημα ή διήγημα που ανέδειξε καλύτερα την ελληνική ιστορία - μυθολογία στον Μιχάλη Αντωνόπουλο.
Οι διοργανωτές Φανταστικοί Αργοναύτες απένειμαν αυτή τη φορά το βραβείο «Αργώ» στο Star Channel και τον εκδότη Γιώργο Μπαζίνα.
Έτος Γ', έργα που δημοσιεύθηκαν το 1997
Στις 17 Ιουνίου 1998, σε εκδήλωση στην «Αίθουσα Λόγου & Τέχνης» της Στοάς του Βιβλίου απονεμήθηκαν τα βραβεία για τα έργα που εκδόθηκαν ή δημοσιεύθηκαν το 1997:
Καλύτερο μυθιστόρημα- Χρυσός Ικαρομένιππος, Κωνσταντίνος Ρωμοσιός, Η φωτιά περπατά μαζί μου, εκδ. Λιβάνης
- Αργυρός Ικαρομένιππος, Σταύρος Μαντουφάρης Αιώνων όνειρα, εκδ. Λιβάνης
- Χάλκινος Ικαρομένιππος, Ηρώ Γιαννοπούλου Και η Σφίγγα χαμογέλασε, εκδ. Alien
Καλύτερο διήγημα- Χρυσός Ικαρομένιππος, Σταυρούλα Βεντούρι, «Ο επιβάτης», ανθολογίαΜεταλλικές ιστορίες φαντασίας και τρόμου, εκδ. Αιόλος
- Αργυρός Ικαρομένιππος, Ηλίας Τολιάδης, «Νυχτομαχία», ανθ.Μεταλλικές κλπ.
- Χάλκινος Ικαρομένιππος, Δημήτρης Βανέλλης, «Όνειρα», περ. Απαγορευμένος Πλανήτης, τ. 5
- Χάλκινος Ικαρομένιππος (ισοψηφία), Βασίλης Καρακίτσος, «Το παραμύθι της νεράιδας», ανθ. Μεταλλικές κλπ.
Το βραβείο «Ηρακλής» απονεμήθηκε στον Κωνσταντίνο Ρωμοσιό.
Περίοδος Δ', έργα που δημοσιεύθηκαν το 1998 & 1999
Το Δεκέμβριο του 1999 η κριτική επιτροπή ανακοίνωσε ότι δεν θα δίνονταν βραβεία για το 1998: «Η Επιτροπή ενημερώνει τους φίλους και φίλες της ελληνικής επιστημονικής φαντασίας ότι δεν πρόκειται να δοθούν βραβεία για το έτος 1998 λόγω της μικρής εκδοτικής παραγωγής. Τα διηγήματα ήταν ικανοποιητικά σε αριθμό, όμως επειδή δεν υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός βιβλίων (εκδόθηκαν μόνον τρία μυθιστορήματα), δεν δίνονται βραβεία μόνο σε διηγήματα, βάσει του εσωτερικού κανονισμού της Επιτροπής. Τα βιβλία και τα διηγήματα του 1998 θα προστεθούν στα αντίστοιχα του 1999 και έως το Μάρτιο του 2000 θα δοθούν τα βραβεία για τη διετία πλέον 1998-1999. Μετά την παραίτηση του Μάριου Βερέττα από την Επιτροπή, τη θέση του παίρνει ένα διακεκριμένο μέλος της ελληνικής κοινωνίας, διάσημος επιστήμων στο χώρο του και μεγάλος λάτρης της επιστημονικής φαντασίας. Πρόκειται για τον κ. Διονύση Σιμόπουλο, αστρονόμο, Διευθυντή του Ευγενίδειου Πλανηταρίου. Τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής τον καλωσορίζουμε στην ομάδα μας και ελπίζουμε στη γόνιμη συνεργασία και συμμετοχή του για την αναβάθμιση της ελληνικής επιστημονικής φαντασίας». (περ. Big Bang , τ. 8)
Έτσι, το 2000 βραβεύτηκαν οι ακόλουθοι συγγραφείς για το έργο τους:
Καλύτερο μυθιστόρημα- Χρυσός Ικαρομένιππος, Θανάσης Βέμπος, Η επέτειος εκδ. Λιβάνης
- Αργυρός Ικαρομένιππος, Τάκης Ανδρουτσόπουλος, Γη, 2040 μ.Χ., εκδ. Ποταμός
- Χάλκινος Ικαρομένιππος,
Καλύτερο διήγημα- Χρυσός Ικαρομένιππος, Νίκος Παπανδρέου, «Ένα δάκτυλο ήσυχο σαν στυλό»
- Αργυρός Ικαρομένιππος, Βάσω Χρήστου, «Περί ευθύνης προγραμματιστών»
- Χάλκινος Ικαρομένιππος, Νίκος Φαρούπος, «Θάλαμος Ευρώπη»
Το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα δόθηκε στον Δημοσθένη Παπαμάρκο για το μυθιστόρημα Η αδελφότητα του πυριτίου (εκδ. Αρμός, 1998).
Η Αμφισβήτηση και η διαμάχη για το Ελληνικό βραβείο Ε.Φ.
«ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ».
Κάποιοι ενοχλήθηκαν φοβερά για την ύπαρξη βραβείου με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ
όνομα «ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ».
Το εβραϊκό βραβείο ΧΙΟΥΓΚΟ του αποδεδειγμένα κλεφταρά και μεγάλου απατεώνα
Χιούγκο Γκέρνσμπανκ δεν τους ενοχλεί καθόλου.
Περισσότερο, βέβαια, τους ενόχλησε το θέμα και ο τίτλος του βιβλίου του Ρωμοσιού.
Έτσι έγραψαν:
«Το βιβλίο του Ρωμοσιού είναι περισσότερο απ' όλα ένα βιβλίο που προβάλλει την πιο σκοτεινή και απωθητική ιδεολογία, αυτή που στην Ελλάδα εκπροσωπεί κυρίως η ομάδα του νεοφασιστικού ΔΑΥΛΟΥ. Όπως αποκαλύπτει ο Μέγιστος Ραβίνος μέσα από μια ακατάσχετη επεξηγηματική φλυαρία: η ιστορία της ανθρωπότητας είναι αποτέλεσμα σατανικού εβραϊκού σχεδίου, το ολοκαύτωμα ήταν μια στημένη αναγκαστική θυσία από τους ίδιους τους Εβραίους και φυσικά ο Μαρξισμός και ο Κομμουνισμός ήταν μέρος του ίδιου σχεδίου αφού οι Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν ήταν Εβραίου».
- Η αντιπαράθεση για το κύρος του θεσμού έχει καταγραφεί στα τεύχη 2 και 3 του Απαγορευμένου Πλανήτη (1997)
Αμέσως μετά την πρώτη απονομή των βραβείων, το περιοδικό Απαγορευμένος Πλανήτης δημοσίευσε ένα επικριτικό για το θεσμό άρθρο, όπου ανάμεσα σε άλλα αναφερόταν: «Η Ελλάδα μπορεί να είναι υπερήφανη για μια ακόμα πρωτιά: των πιο ανυπόληπτων λογοτεχνικών βραβείων που δόθηκαν ποτέ (...) Η πενταμελής ομάδα, παρέα, φανς Φανταστικοί Αργοναύτες ανήγγειλαν την καθιέρωση μεγάλου λογοτεχνικού βραβείου, αντίστοιχου προς τα αμερικανικά Hugo και Nebula (...) Η αναγγελία και ο τρόπος που έγινε φανερώνει δύο χαρακτηριστικά: αυθαιρεσία και φανφαρονισμό (...) Τελικά ποιον ωφέλησε όλη αυτή η ιστορία και γιατί έγινε; Με λύπη λέμε, γιατί δεν είναι πρόθεσή μας να αντιπαρατεθούμε με κανέναν σε προσωπικό επίπεδο, ότι όλη αυτή η ιστορία ωφέλησε έναν και μοναδικό: τον Κ. Ρωμοσιό, που είναι και ο ιθύνουν νους των Φανταστικών Αργοναυτών. Για στοιχειώδεις λόγους δεοντολογίας δεν μπορούσε να συμμετέχει ως διαγωνιζόμενος από τη στιγμή που ήταν μέλος της ομάδας που οργάνωσε τα βραβεία και καθόριζε τις υποψηφιότητες».
Η συνέχεια δόθηκε στο επόμενο τεύχος του περιοδικού, όπου δημοσιεύθηκε από μια επιστολή των Χρήστου Λάζου και Φανταστικών Αργοναυτών καθώς και σχετικές απαντήσεις από τον εκδότη του Απαγορευμένου Πλανήτη.
Η συνέχεια δόθηκε στο επόμενο τεύχος του περιοδικού, όπου δημοσιεύθηκε από μια επιστολή των Χρήστου Λάζου και Φανταστικών Αργοναυτών καθώς και σχετικές απαντήσεις από τον εκδότη του Απαγορευμένου Πλανήτη.
- 1. Ελληνικά βραβεία εφ - μια αληθινή ιστορία , Big Bang, τ. 2 (1997)
- 2. Ικαρομένιππος 3 , Big Bang, τ. 6 (1998)
- 3. Και ένα σχόλιο , Απαγορευμένος πλανήτης, τ. 2 (1996)
- 4. Αντιπαραθέσεις - Σχετικά με το φαιδρό βραβείο Ικαρομένιππος , Απαγορευμένος πλανήτης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΦΑΙΔΡΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ
Αυτό που εμείς ονομάσαμε το "πιο ανυπόληπτο βραβείο που δόθηκε ποτέ" και αυτοί το ονομάζουν "Μεγάλο βραβείο αντίστοιχο προς τα Αμερικανικά HUGO και NEBULA".
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ
Στο προηγούμενο τεύχος του ο ΑΠΑΓ. ΠΛΑΝΗΤΗΣ αναφέρθηκε στα "βραβεία" ΙΚΑΝΟΜΕΝΙΠΠΟΣ" αποκαλώντας τα "τα πιο ανυπόληπτα βραβεία που δόθηκαν ποτέ". Ονομάσαμε την κριτική επιτροπή "ομάδα κατά τα άλλα αξιόλογων ανθρώπων που πιστεύουμε ότι συνήργησαν αφελώς και όχι σκοπίμως". Κατηγορήσαμε την ομάδα των "Φανταστ. Αργοναυτών" που τα οργάνωσαν για Αυθαιρεσία, Φανφαρονισμό και Μικροσκοπιμότητα, αφού η κατάληξη ήταν να βραβευθεί με τον "Χρυσό Ικαρομένιππο" ο Κ. Ρωμοσιός που ήταν και ο "ιθύνων νους" της ομάδας. Σε μια επεξηγηματική πρόταση που υποδεικνύαμε ότι το είδος του βραβείου θα έπρεπε να παραλληλιστεί μόνο με τα βραβεία Theodore Sturgeon και Philip K. Dick επειδή "ψηφίστηκε από μια επιτροπή "ειδημόνων"..." τα εισαγωγικά στη λέξη "ειδήμονες" θεωρήθηκε από ένα τουλάχιστον μέλος ότι μειώνουν την κριτική επιτροπή.
Διευκρινίζουμε, λοιπόν, εδώ ότι η πρόθεσή μας δεν ήταν να αμφισβητήσουμε την επαγγελματική επάρκεια των ανθρώπων που αποτέλεσαν την επιτροπή,τους περισσότερους από τους οποίους εκτιμάμε. Ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί το πνεύμα του σχολίου. Ότι δηλαδή η κριτική επιτροπή πρόσφερε το κύρος της σε μια φαιδρή απόπειρα προσωπικής προβολής των ανθρώπων που οργάνωσαν αυτή την ιστορία. Η συμμετοχή της Δόμνας Παστουρματζή, του Δ. Κούρτοβικ, του Δ. Παναγωτιάτου, μας εξέπληξε δυσάρεστα, γιατί ήταν οφθαλμοφανής η αμετροέπεια του Κ. Ρωμοσιού και της παρέας του, γιατί και μόνο η εξαγγελία "Μεγάλου βραβείου αντιστοίχου προς τα Αμερικανικά Χιούγκο και Νέμπιουλα" ήταν εξ αρχής δηλωτική (από τη μεγαλοστομία της) για τις φαιδρότητες που θα επακολουθούσαν.
Η τελική κατάληξη ήταν η βράβευση του βιβλίου του Κ. Ρωμοσιού Μεσσιανική Αυτοκρατορία, που εμείς θεωρούμε μυθιστόρημα αφελές, απωθητικό και κακό αντίγραφο. Η βασική του μυθοπλασία είναι αντιγραφή του επεισοδίου του STAR TREK "Who Mourns for Adonais" (το "Εντερπράιζ συναντά τους Έλληνες Θεούς στον πλανήτη Όλυμπο). Αλλά το βιβλίο του Ρωμοσιού είναι περισσότερο απ' όλα ένα βιβλίο που προβάλλει την πιο σκοτεινή και απωθητική ιδεολογία, αυτή που στην Ελλάδα εκπροσωπεί κυρίως η ομάδα του νεοφασιστικού ΔΑΥΛΟΥ: Όπως αποκαλύπτει ο Μέγιστος Ραβίνος μέσα από μια ακατάσχετη επεξηγηματική φλυαρία: η ιστορία της ανθρωπότητας είναι αποτέλεσμα σατανικού εβραϊκού σχεδίου, το ολοκαύτωμα ήταν μια στημένη αναγκαστική θυσία από τους ίδιους τους Εβραίους και φυσικά ο Μαρξισμός και ο Κομμουνισμός ήταν μέρος του ίδιου σχεδίου αφού οι Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν ήταν Εβραίου...
- Απ' την άλλη μεριά υπήρχε τουλάχιστον το βιβλίο του Διονύση Καλαμβρέζου Η Αρρώστια και το Λουλούδι του Λωτού, που είναι ένα πολύ καλό μυθιστόρημα από έναν συγγραφέα με γνώση της γλώσσας, με ευρηματική μυθοπλασία και άψογη αφηγηματική δόμηση, το οποίο και αδικήθηκε κατάφωρα. Η διαφορά του από το βιβλίο του Ρωμοσιού ήταν 1 (μία) καθοριστική ψήφος (3-2).
Πέρα από τις γελοιότητες περί λάσπης, εμπορικής σκοπιμότητας, πέτρινα και στείρα χρόνια και συγγραφείς που θα διηγούνται στα εγγόνια τους τη βράβευσή τους που θα βρείτε στην επιστολή των "Φαντ. Αργοναυτών" που δημοσιεύουμε, το βασικό ερώτημα είναι σε τι βοηθούν τα βραβεία στην ελληνική πραγματικότητα; Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή τη στιγμή όχι μόνο δεν έχουν την παραμικρή χρησιμότητα, αν εξαιρέσεις τις μωροφιλοδοξίες ορισμένων, αλλά εισάγουν με το χειρότερο τρόπο τον ανταγωνισμό, (που είναι σύμφυτος με το θεσμό). Κι αν υπάρχει μια επαρκώς μεγάλη παραγωγή, υπάρχει λόγος να ξεχωριστούν και να τιμηθούν οι πιο αξιόλογοι συγγραφείς. Όταν όμως συγγραφείς και βιβλία μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού τότε καταντά φαρσοκωμωδία. Και επειδή τα βραβεία δεν είναι άμοιρα εμπορικών σκοπιμοτήτων, παντού και πάντα υπάρχει ανάγκη από διαφάνεια και δεοντολογία, έννοιες που στην περίπτωση των "Ικαρομενίππων" καταπατήθηκαν βάναυσα.
Οι οργανωτές δεν μπορεί να είναι και υποψήφιοι. Πώς να το κάνουμε; Πώς να εξηγήσουμε καλύτερα ότι ο Κ. Ρωμοσιός δεν μπορεί να είναι αυτός που θα επιλέξει τους κριτές, όντας ο ίδιος υποψήφιος; Η βράβευσή του κρίθηκε από μία ψήφο. Ένας τουλάχιστον κριτής στάθηκε καθοριστικός για το σε ποιον θα πάει το βραβείο. Ένας από τους κριτές (πριν επιλεγεί) είχε εκφραστεί με λόγια άκρατου θαυμασμού για το πόνημα του Ρωμοσιού.
Τα μέλη της επιτροπής που προετοιμάζει το βραβείο ΧΙΟΥΓΚΟ δεν μπορούν να έχουν υποψήφια για βράβευση διηγήματα. Το περιοδικό LOCUS που διεξάγει ετήσιο δημοψήφισμα μεταξύ των αναγνωστών του δεν είναι υποψήφιο για το βραβείο του καλύτερου περιοδικού στο δικό του δημοψήφισμα. Στο LOCUS (10/1995) ο Rick Lieder αποσύρει την υποψηφιότητα του έργου του γιατί στην επιτροπή συμμετέχει η Kathe Koja, η σύζυγός του.
Αν οι Φ.Α. πίστευαν ότι το βραβείο βοηθά πραγματικά την Ε.Φ., και όχι την προσωπική τους προβολή, θα είχαν κάνει τη μόνη τίμια κίνηση: Να καλέσουν στην οργανωτική τους επιτροπή ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Εκδότες, επιμελητές, άλλους συγγραφείς. Τότε δεν θα μιλούσαμε καθόλου για φαιδρότητες. Για την καταμέτρηση των ψήφων από τον Κ. Ρωμοσιό (κάποιοι ψήφοι εστάλησαν ταχυδρομικά). Και ασφαλώς δεν θα είχαμε το εξωφρενικό φαινόμενο το βιβλίο του Κ. Ρωμοσιού να πουλιέται την ημέρα της απονομής των βραβείων με τυπωμένο εξώφυλλο "ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ - ΒΡΑΒΕΙΟ ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ - ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ Ε.Φ. ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ".
Τότε δεν θα μιλούσαμε για φαιδρότητες. Η δική μας ένσταση θα παρέμενε μόνον όσον αφορά τη χρησιμότητά τους. Εμείς, το ξαναλέμε, πιστεύουμε ότι αυτή τη στιγμή η θεσμοθέτηση ενός βραβείου είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο χώρος. Χρειάζεται περιοδικά, και χρειάζεται περισσότερες εκδόσεις. Χρειάζεται γνωριμία με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο φάσμα από τη σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή Ε.Φ.. Χρειάζεται πληροφόρηση για το τι γίνεται στον κόσμο. Δηλαδή χρειάζεται δουλειά και όχι κοσμικές επιδείξεις. - ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ προκάλεσε δύο οργίλα γράμματα. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν μας αρέσει το σπορ της αντιπαράθεσης και απροθύμως επιδιδόμαστε σ' αυτή. Δηλώνουμε ωστόσο ότι δεν επιθυμούμε να τη συνεχίσουμε και αυτή είναι η τελευταία φορά που μας απασχολεί το θέμα.
Από τον κ. Χρήστο Δ. Λάζο λάβαμε την ακόλουθη επιστολή:
- Κύριε Μπαζίνα,
Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον το σχόλιο του δεύτερου τεύχους του περιοδικού σας "Απαγορευμένος Πλανήτης", σελ. 86 - 97, όπου κάποιος ανώνυμος (Α.Π.) σχολιάζει τόσο την επιτροπή που απένειμε τα Βραβεία Ικαρομένιππος 1995, όσο και τους οργανωτές αυτής της εκδήλωσης, όπως το περιοδικό "Πλειάδες" και τους "Φανταστικούς Αργοναύτες", δηλαδή την συντακτική ομάδα του περιοδικού αυτού.
Ξεκινώ ρωτώντας πώς ένα περιοδικό σαν το δικό σας, που ποτέ δεν έχει "καταδεχτεί" να δημοσιεύσει ένα ελληνικό διήγημα Ε.Φ., ασχολείται με τα ελληνικά τεκταινόμενα! Αυτά τα δήθεν περί "αυστηρών κριτηρίων" για επιλογές ελληνικών διηγημάτων αφήστε τα στην άκρη. Μας τα έχουν πει κι άλλοι ποικιλοτρόπως.
Ερχομαι στο σχόλιο του Α.Π. και από την συνολική του ανάγνωση μπορώ να το διαιρέσω σε δύο σκέλη. Στο ένα θεωρεί τα μέλη της επιτροπής επιεικώς συναυτουργούς σε τεράστιο έγκλημα, αν και κάπου μας χαρίζεται, λέγοντας ότι είμαστε "αξιόλογοι άνθρωποι" και προς το τέλος μας αποκαλεί επιτροπή "ειδημόνων" (το ειδήμων έχει εισαγωγικά από τον ίδιο). Στο άλλο σκέλος κατηγορεί με εμπάθεια τους "Φανταστικούς Αργοναύτες" για ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ και ΦΑΝΦΑΡΟΝΙΣΜΟ ενώ προς το τέλος προσθέτει και το ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ, όπου κατηγορεί τον κ. Ρωμοσιό ότι οργάνωσε όλα αυτά προς ίδιο συμφέρον, οπότε εμείς της επιτροπής συνδράμαμε το Ρωμοσιό να πάρει βραβείο και να μας μοιράσει στα κρυφά κάποια εκατομμύρια!!!
Και καλά κ. Μπαζίνα, ο συνεργάτης σας έγραψε τις αρλούμπες αυτές, αλλά εσείς πως τις δημοσιεύσατε. Θα σας πω κάτι αληθινό. Αν δεν υπήρχε το πάθος του κ. Ρωμοσιού για όλα αυτά, δεν θα είχε συμβεί τίποτα απολύτως. Περίπου μόνος του έτρεξε για να μπορέσει η υπόθεση να φτάσει εκεί που έφτασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, χωρίς καλά - καλά να έχει και τη δική μας βοήθεια (της επιτροπής εννοώ) που του θέταμε όρους για να πάρουμε μέρος και προθεσμίες. Το πάθος του ήταν μεγάλο, αλλά απορρίπτω τις ηλίθιες αναφορές για μικροσκοπιμότητες προς όφελός του.
Πιστεύεται αλήθεια ότι οι "Φανταστικοί Αργοναύτες" επέλεξαν τα βιβλία και τα διηγήματα που βραβεύτηκαν; Ο αρθρογράφος σας έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δυο χαρακτηρισμούς: ή είναι ηλίθιος, ή ψεύδεται σκόπιμα. Μιλώ μόνο εκ μέρους μου και όχι για τα υπόλοιπα μέλη που γνωρίζω ότι έχουν εκνευριστεί με την όλη ιστορία. Και η επιτροπή τι ρόλο έπαιξε; Ο αρθρογράφος σας πιστεύει ότι τα βραβεία τα είχε προαποφασίσει η ομάδα των Φανταστικών Αργοναυτών" και εμείς υπήρξαμε συνεργοί και κομπάρσοι. Κάτω από αυτό το πρίσμα μας αποκαλεί ειρωνικά "ειδήμονες" (σε εισαγωγικά). Φαίνεται ότι ο άνθρωπος έχει πνευματικές διαλείψεις, αλλά δεν εξηγείται το γιατί δεν θεωρεί ειδήμονες για να επιλέξουν και να βραβεύσουν έργα Ε.Φ. ανθρώπους όπως:
- τη Δόμνα Παστουρματζή, που διδάσκει λογοτεχνία της επιστημονικής φαντασίας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης!
- το Δημοσθένη Κούρτοβικ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, γνωστό κριτικό και καταξιωμένο συγγραφέα!
- το Δημήτρη Παναγιωτάτο, γνωστό σκηνοθέτη έργων Ε.Φ. και συγγραφέα.
- το Γιώργο Μπαλάνο, γνωστό συγγραφέα και μελετητή, που ανάμεσα στα βιβλίατου περιλαμβάνονται και τρεις τόμοι Ε.Φ.!
- τέλος εμένα, με 12 (δώδεκα) ιστορικές μελέτες στο ενεργητικό μου, που υπήρξα εκδότης των πρώτων ελληνικών περιοδικών Ε.Φ. και που δοκίμιό μου για την ελληνική Ε.Φ. μεταφράζεται για έκδοση κατευθείαν στα αγγλικά!
Ολοι εμείς, λοιπόν, δεν είχαμε γνώμη, αλλά ενεργήσαμε κατά προτροπή ή υπόδειξη. Αλήθεια, τόση πολλή ηλιθιότητα κυκλοφορεί έτσι ασυμμάζευτη, διατυπώνοντας ανοησίες δεξιά και αριστερά;
Ο άγνωστος Α.Π. (ή μήπως Α.Π. σημαίνει Απαγορευμένος Πλανήτης;) πήρε πολύ σοβαρά το ρόλο του ως "φύλακας" της Ε.Φ. στην Ελλάδα. Φυσικά, όλα όσα λέει για τα υπερβολικά που ακούστηκαν (ότι ο Ικαρομένιππος είναι ισάξιος των Hugo και Nebula είναι σωστά, αλλά διατυπώθηκαν έτσι καθ' υπερβολήν και πιστεύω ότι όσοι έχουν αίσθηση του χιούμορ καταλαβαίνουν την υπερβολή που διατυπώθηκε για "πλάκα" και καθόλου δεν μπορεί να γίνει σύγκριση μεταξύ τους. Πως να γίνει άλλωστε, αφού συγκρίσεις γίνονται ανάμεσα σε περίπου ίδιας αξίας πράγματα.
Κύριε Μπαζίνα, ειλικρινά δεν λυπόσαστε που, ενώ κάτι ξεκίνησε να γίνεται, ώστε να μπορέσουμε να βγάλουμε την ελληνική Ε.Φ. από την αφάνεια που την έχουν εξοστρακίσει και την βρίζουν, γίνατε συνεργός και συναυτουργός μιας άδικης διαιώνισης κατηγορώντας καταξιωμένους συγγραφείς, τα μέλη της επιτροπής βράβευσης και ανθρώπους με μεράκι και πάθος;
Να γιατί δεν μπορεί να προκόψει κάτι σ' αυτό το χώρο. Ελπίζω να έχετε το κουράγιο να δημοσιεύσετε την επιστολή μου.
Χρήστος Δ. Λάζος - Υ.Γ. Λυπάμαι ειλικρινά για όλα αυτά που γράφτηκαν από ένα τόσο καλό και χρήσιμο για την Ε.Φ. περιοδικό, όπως ο Απαγορευμένος Πλανήτης. Φυσικά, η επιστολή μου δεν θέλει να κλείσει διαύλους αλλά να αποκαταστήσει την αλήθεια.
ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Κύριε Λάζο,
Διάβασα με προσοχή το γράμμα σας και ειλικρινά δεν περίμενα ένας άνθρωπος του έχει συγγράψει 12 (δώδεκα) ιστορικές μελέτες, που υπήρξε εκδότης των πρώτων ελληνικών περιοδικών Ε.Φ. και που δοκίμιό του για την ελληνική Ε.Φ. μεταφράζεται κατευθείαν στα αγγλικά (!) θα έγραφε τόσες μαζεμένες ανοησίες σε τόσο μικρό χώρο.
Επί της ουσίας: Σωστά μαντέψατε! Α.Π. σημαίνει Α(ΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ) Π(ΛΑΝΗΤΗΣ) και τα αρχικά μπήκαν στο σχόλιο για να διαχωριστεί από την στήλη που υπογράφει ο κ. Λιθαρής, ακριβώς για να τονιστεί ότι αφορά συνολική άποψη του περιοδικού μας και όχι απλώς άποψη συνεργάτη.
Οσον αφορά το "χιούμορ" των Φαν. Αργοναυτών, την απάντηση σας τη δίνουν οι ίδιοι στο γράμμα τους. Το εννοούν! Επιμένουν ότι το βραβείο τους είναι "ισοδύναμο των Χιούγκο και Νέμπιουλα". Είναι αμπαθείς στην αμάθειά τους κι αρνούνται να καταλάβουν τα στοιχειώδη: Τα Χιούγκο και Νέμπιουλα είναι βραβεία συλλογικών διαδικασιών, προέρχονται από φορείς που νομιμοποιούνται να αποδίδουν βραβεία (παγκόσμιο συνέδριο για τα Χιούγκο, η Ενωση των Αμερικανών Συγγραφέων για τα Νέμπιουλα) και τηρούν κανόνες δεοντολογίας και διαφάνειας. Γι' αυτό μιλήσαμε για Αυθαιρεσία, Φανφαρονισμό και Μικροσκοπιμότητα.
Ρωτάτε: Πιστεύεται αλήθεια ότι οι "Φ.Α." επέλεξαν τα βιβλία και τα διηγήματα που βραβεύτηκαν;
Το σημείωμά μας έγραφε: "Τα Βραβεία "Ικαρομένιππος" ψηφίστηκαν από μια επιτροπή "ειδημόνων" που δέχτηκαν τις επιλογές μιας ομάδας φανς.Τεχνικά (και τηρουμένων των αναλογιών) θα έπρεπε να μιλούν για βραβεία "αντίστοιχα" των Βραβείων Στέρτζεον, Ντικ κλπ..." Θα χρησιμοποιήσουμε την ορολογία σας και θα σας πούμε πως μόνο ένας άνθρωπος με πνευματικές διαλείψεις θα ανακάλυπτε ότι στο κείμενο αυτό που επεξηγεί την αντιστοιχία των βραβείων θα υπήρχαν οι βαριές μομφές ότι οι κριτές ψήφισαν κατ' υπόδειξη. Αυτό που δήλωνε, είναι αυτό που οι Φ.Α. τόνιζαν στην αναγγελία του βραβείου: "Οι υποψηφιότητες των προς βράβευση έργων θα υποβάλλονται στην επιτροπή από τους ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥΣ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ, η δε επιλογή της τελευταίας πρέπει οπωσδήποτε να είναι μέσα από τα συγκεκριμένα αυτά προταθέντα έργα". Εσείς που είστε έμπειρος άνθρωπος δεν πιστεύετε πως αυτός είναι ένας όρος που περιορίζει τις επιλογές της κριτικής επιτροπής και δίνει την εξουσία στους Φ.Α. να απορρίπτουν εκ των προτέρων ό,τι δεν τους βολεύει. Κι εσείς που πιστεύετε ότι οι Φ.Α. ενδιαφέρονται για την "προκοπή του χώρου" δεν νομίζετε ότι ο αποκλεισμός των διηγημάτων που δημοσιεύονται σε ΦΑΝΖΙΝ που υπάρχει στη διακήρυξη του βραβείου, είχε πιθανώς σκοπό την "εξάρτηση" κάθε νέου συγγραφέα από το περιοδικό τους (την εποχή της αναγγελίας του βραβείου ο ΑΠ. ΠΛΑΝΗΤΗΣ δεν είχε επανεκδοθεί). Ολα αυτά δεν σας υποψιάζουν ότι μπορεί να υπάρχει πονηριά εκ μέρους τους; Ας δούμε λίγο τώρα τη δική μας στάση απέναντι στο περιοδικό τους: Εμείς κάναμε αναφορά και ενημερώσαμε τους αναγνώστες μας για την ύπαρξη των "Πλειάδων", και για τα περιεχόμενα των δύο τελευταίων τευχών του. Και παρ' όλο που βρίσκουμε τα σχόλια του Κ. Ρωμοσιού βλακώδη και απωθητικά, αποφύγαμε κάθε σχολιασμό. Παράλληλα, παρουσιάσαμε με καλά λόγια (γιατί το άξιζαν) δύο βιβλία των Εκδόσεων ALIEN (του εκδότη των "Πλειάδων"), επειδή δεν νιώθουμε καμμιά απολύτως εμπορική αντιπαλότητα με κανέναν. Μια πρακτική που γνωρίζετε ότι τηρήσαμε και στη διάρκεια των δύο χρόνων που έβγαινε παλιότερα ο ΑΠΑΓ. ΠΛΑΝ., τότε που δημοσιεύσαμε δωρεάν διαφημίσεις για το συν-δικό σας (τότε) φάνζιν (το CYBORG). Αντιθέτως, οι εμπαθείς "Αργοναύτες" απέφυγαν οποιαδήποτε αναφορά στην επανέκδοση του ΑΠ: ΠΛΑΝΗΤΗ και αγνόησαν επιδεικτικά τα 9 βιβλία της σειράς IN ORBIT που κυκλοφόρησαν στο μεταξύ, ενώ γλοιωδώς βραβεύουν τον Ηλία Λιβάνη (ο εκδότης του βιβλίου του Ρωμοσιού) με το απίστευτο σκεπτικό ότι εξέδωσε 5 (πέντε) βιβλία ε.φ. μέσα στη χρονιά που πέρασε ενώ τις προηγούμενες χρονιές δεν!
Τώρα, όσον αφορά την κριτική επιτροπή, διευκρινήσαμε ότι δεν θέταμε σε αμφισβήτηση την επάρκειά της. Θεωρούμε ότι οι περισσότεροι εξαπατήθηκαν όσον αφορά τις προθέσεις των Φ.Α.. Για τη δική σας περίπτωση βέβαια υπάρχει μια ιδιαιτερότητα και αν δεν κυριαρχούσε και σε σας η τριτοκοσμική αντίληψη αυθαιρεσίας που χαρακτηρίζει τους Φ.Α, θα έπρεπε να είχατε αποσυρθεί από μέλος της κριτικής επιτροπής, γιατί η επιλογή σας ήταν άδικη για τους άλλους συμμετέχοντες. Εσείς ήδη είχατε εκφραστεί με δημοσίευμα στις "Πλειάδες" για το βιβλίο του Κ. Ρωμοσιού: "Αν το συγκεκριμένο βιβλίο δεν αποτελεί την έκπληξη της νεότερης λογοτεχνίας μας, κυρίως της ελληνικής επιστημονικής φαντασίας, τότε η άποψή μου είναι ότι η γνώση που έχω για τη συνολική παραγωγή της ε.φ. στην χώρα μας πρέπει να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων." Κατ' αρχάς να σας πούμε ότι κρατάμε τη δήλωσή σας για το καλάθι των αχρήστων και δεύτερον: Εσείς ο παλαίμαχος του χώρου δεν είχατε την ευθιξία να πείτε στο Ρωμοσιό ότι σας τιμά η επιλογή του, αλλά θα ήταν αντιδεοντολογικό και άδικο για τους άλλους υποψήφιους αφού εκφραστήκατε με τέτοιο απόλυτο τρόπο γι ατο πόνημά του; Οτι η επιλογή σας μπορεί να εκλειφθεί ως δεδηλωμένη ψήφος υπέρ του; Και ξέρετε η δική σας ψήφος είναι αυτή που καθόρισε την τελική επιλογή. Δεν νομίζετε λοιπόν πως η μη τήρηση κανόνων δεοντολογίας επηρέασε προς όφελος του Κ. Ρωμοσιού τη βράβευση; Αφήστε, λοιπόν, σας παρακαλούμε τις κορώνες για το ότι τίποτα δεν μπορεί να προκόψει σ' αυτό τον τόπο και κοιτάξτε να είστε έντιμος και δίκαιος σε ό, τι σας αφορά. Η δική μας πράξη είναι αυτό το περιοδικό. Ας κάνει ο καθένας όσο μπορεί καλύτερα τη δουλειά του. -Γ.Μ.
Από τη ομάδα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ λάβαμε το πολυσέλιδο, ασύντακτο και εξαντλητικό γράμμα που ακολουθεί. Για τα ορθογραφικά λάθη δεν ευθύνεται ο επιμελητής μας. Είναι κατάκτηση δική τους.
Αγαπητέ κε Μπαζίνα και αγαπητέ κε Λίθαρη,
σας αποστέλουμε αυτήν την επιστολή, ως πρώτη αντίδραση, στο σχόλιο των σελίδων 96 και 97 του δευτέρου τεύχους του περιοδικού σας, σχετικά με την εκδήλωση απονομής των βραβείων ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ.
Μετά την πρώτη μας έκπληξη που συνίστατο στον χώρο και στην χρονική στιγμή εκδήλωσης μιας επίθεσης λάσπης εναντίον μας, από ένα κατά τα άλλα "φίλιο" και "ομοειδές" κατά γένος (και σίγουρα όχι κατά είδος) περιοδικό, όπως το δικό σας, όταν είχαν προηγηθεί θετικότατα και μόνο, σχόλια από πολιτικές εφημερίδες και περιοδικά, που αγγίζουν τον χώρο της επιστημονικής φαντασίας περιστασιακά και όχι κατ' αποκλειστικότητα, όπως προφανώς θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ο ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ, διχαστήκαμε άν θα έπρεπε να σας αφήσουμε στη μακαριότητα της εμπορικής σκοπιμότητας της επίθεσης λάσπης του σχολίου ή να απαντήσουμε με κάποιο τρόπο.
Η αποστολή της παρούσας δείχνει ότι επιλέξαμε τη δεύτερη λύση όχι, διότι βαυκαλιζόμαστε ότι θα αναθεωρήσετε τις απόψεις σας, αφού τελικά το "απίθανο και απίστευτο" σχόλιό σας, μόνο απόψεις δεν περιείχε, παρά ένα συνονθύλευμα κακοήθους κριτικής και συνειδητής παραπλάνησης του αναγνωστικού κοινού, που δεν παρευρέθηκε στην εκδήλωση, αλλά διότι οφείλαμε μια κατά το δυνατόν αποκατάσταση της αλήθειας στους οπαδούς της ε.φ. που είχαν την ατυχία να πληροφορηθούν για την ύπαρξη των ΠΛΕΙΑΔΩΝ και των λογοτεχνικών βραβείων ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ μέσα από το εν λόγω σχόλιό σας.
Αντιπαραθέτουμε λοιπόν την αλήθεια στα πρωτοφανή σχόλιά σας λέξη προς λέξη:
1.Χαρακτηρίσατε τα βραβεία "τα πιο ανυπόληπτα λογοτεχνικά βραβεία που δόθηκαν ποτέ", εμάς "δράστες" και την κριτική επιτροπή "αφελείς συναυτουργούς".
Η υπόληψη ενός βραβείου αποκτάται (διότι κανένα βραβείο δεν γεννιέται υπολήψιμο) με την επίτευξη του σκοπού για τον οποίο θεσπίζεται και με την αποδοχή του εκ μέρους κοινού και κριτικών. Ο ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ θεσπίστηκε για την ανάπτυξη και διάδοση της ελληνικής ε.φ. και δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς έβλαψε αντί να βοηθήσει την ελληνική ε.φ. η καθιέρωση μετά από ολόκληρες πέτρινες και στείρες δεκαετίες ενός βραβείου, που η έλλειψή του ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής.Μήπως ενοχληθήκατε από το γεγονός ότι δεν προλάβατε εσείς; Αν είναι έτσι κακώς ενοχληθήκατε. Διότι ο ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΣ δεν είναι τέκνο δικό μας. Γεννήθηκε από την αυθύπαρκτη ανάγκη της ελληνικής επιστημονικής φαντασίας ν' ανδρωθεί και να αρθρώσει λόγο.
Για την παραδοχή του από το κοινό της ε.φ. δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. Αρκεί η προτροπή μας να ξεφυλισετε το τελευταίο τεύχος των ΠΛΕΙΑΔΩΝ.
Όσο για τους κριτικούς, φροντίσαμε η επιτροπή βράβευσης ν' απαρτίζεται από τους πλέον εκλεκτούς ειδήμονες κρίσης και αξιολόγησης της ε.φ. στην χώρα μας. Να σας θυμίσουμε ποιους χαρακτηρίσατε "αφελείς συναυτουργούς";
Την Δόμνα Παστουρματζή, καθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που διδάσκει ε.φ. στην μοναδική έδρα ε.φ. σε ελληνικό Πανεπιστήμιο, συγγραφέα και κριτικό της ε.φ.
Τον Δημοσθένη Κούρτοβικ, καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης, κριτικό λογοτεχνίας, δημοσιογράφο, συγγραφέα ε.φ. και έναν από τους κορυφαίους έλληνες λογοτέχνες.
Τον Δημήτρη Παναγιωτάτο, συγγραφέα και μοναδικό έλληνα σκηνοθέτη ε.φ., με διεθνείς κινηματογραφικές επιτυχίες αλλά και τηλεοπτικά διαμάντια από τον χώρο του φανταστικού.
Τον Χρήστο Λάζο, συγγραφέα, ιστορικό ερευνητή και εκδότη μοναδικών περιοδικών για την ελληνική ε.φ., όπως τα ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ή η ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ.
Τον Γιώργο Μπαλάνο, κριτικό, σχολιαστή τηλεοπτικών εκπομπών για τον χώρο του φανταστικού, ερευνητή και συγγραφέα ε.φ., που όποια πέτρα της ε.φ. και να σηκώσει κάποιος τον βρίσκει από κάτω.
Αυτοί λοιπόν είναι οι "αφελείς συναυτουργοί" κύριοι; Προτείνετέ μας πέντε καταλληλότερους κριτές των βραβείων ελληνικής ε.φ.
2.Μας αποκαλείτε "ομάδα, παρέα, φανς", προφανώς σε ευθεία αντιπαράθεση με τον αυστηρό εμπορικό σας επαγγελματισμό.
Ναι, είμαστε ομάδα "τρελλών" που χάνουν τη δουλειά τους και την ώρα τους - πολύτιμη όσο και η δική σας, να είστε βέβαιοι γι' αυτό - με το να επιμένουν να γράφουν την ύλη ενός περιοδικού εις βάρος κάθε σκοπιμότητας εμπορικού κέρδους.
Ναι, είμαστε παρέα, διότι η δύναμη της παρέας και της φιλίας που αυτή γεννά, είναι ο μοναδικός δρόμος προώθησης ενός σκοπού στην κοινωνία σήψης και παρακμής και μεστής καιροσκοπικών φαινομένων, που βιώνουμε.
Και ναι, είμαστε "φανς" της επιστημονικής φαντασίας, όσο κι αν αυτό σας φαντάζει αταίριαστο στην επαγγελματική πρακτόρευση ιδεών που πιθανόν θα θέλατε να πρεσβεύουμε, ακολουθώντας τα χνάρια σας.
3.Απομονώνοντας μια φράση από απάντηση σε επιστολή αναγνώστη προηγούμενου τεύχους των ΠΛΕΙΑΔΩΝ, διερωτάσθε σκωπτικά "τί μας έδωσε το δικαίωμα να γίνουμε οι τιμητές του χώρου; Τό ότι είμαστε φανς της τηλεοπτικής σειράς STAR TREK;"
Με την μέθοδο της αυθαίρετης απομόνωσης φράσεων από κάποιο κείμενο μπορείτε να αποδείξετε ότι η Αγία Γραφή προπαγανδίζει ότι δεν υπάρχει Θεός. Αλλά ακόμη κι άν δεχτούμε ότι ολόκληρος ο αυτοπροσδιορισμός μας έγκειται στη φράση "φανς μιας τηλεοπτικής σειράς" και δεν είμαστε τίποτα άλλο εκτός από αυτό, εσείς γιατί κόπτεσθε; Σαν ειδήμονες του χώρου και νέοι αυτοπροσκληθέντες τιμητές αυτού θα πρέπει να ξέρετε ή τουλάχιστον να υποψιάζεστε τί σήμαινε το STAR TREK για την εξέλιξη της ε.φ. σε παγκόσμιο επίπεδο και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα, που την εποχή προβολής του διαμόρφωσε γνώμες, εξαρτήσεις και άνοιξες λεωφόρους πνευματικής αναζήτησης στα χωράφια της ε.φ., αφού το 1970 δεν υπήρχε τίποτα άλλο, ούτε σήριαλ, ούτε ταινία, ούτε καν βιβλίο σε ελληνικό βιβλιοπωλείο που να φέρει την ετικέττα της ε.φ.
Αν παρ' όλα δεν μεταπείθεστε συγχωρέστε μας να επιμένουμε στον προσδιορισμό φανς του STAR TREK και όχι της SANTA BARBARA.
4.Μας μέμφεστε με περισσή ειρωνία για την εξαγγελία των βραβείων μόλις στο δεύτερο τεύχος. Αν η αξιολόγηση ενός λογοτεχνικού βραβείου κρίνεται από τον χρόνο καθιέρωσής του τότε ως καινοφανείς τιμητές του χώρου υποδείξτε μας ποιό τεύχος θα σας ικανοποιούσε για την εξαγγελία του: το δέκατο, το εκατοστό, το τετράκις χιλιάδες πεντακοσιοστό έκτο;
5.Μας χαρακτηρίσατε "φανφαρόνους, αδαείς και συνειδητούς υποτιμητές των φίλων της ε.φ." επειδή αντιστοιχίσαμε τον ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟ με τα Αμερικανικά HUGO και NEBULA. Η έννοια της αντιστοιχίας είναι καθαρά μαθηματική έννοια κι άν την αγνοείτε ή προσποιείστε προς την αγνοείτε ανοίξτε μια Ευκλείδιο Γεωμετρία και μελετήστε την. Στην Αμερική των 50.000.000 οπαδών της ε.φ. τα μεγαλύτερα βραβεία λέγονται HUGO και NEBULA σε αντιδιαστολή με τα μικρότερα βραβεία των "Theodore Sturgeon", "Philip K. Dick" κ.λ.π. Στην Ελλάδα των 5.000 οπαδών της ε.φ. που δεν υπάρχει κανένα άλλο βραβείο ε.φ., πλην του ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟΥ, με ποια βραβεία θα έπρεπε να τον αντιστοιχίσουμε; Και άν ακολουθήσουμε τις φιλικές και άδολες οπωσδήποτε προτροπές σας "να μιλάμε για βραβεία αντίστοιχα των βραβείων Theodore Sturgeon, Philip K. Dick κ.λ.π." τότε υποδείξτε μας και το αντίστοιχο ελληνικό βραβείο των HUGO και NEBULA;
6.Προφανώς για να δείξετε την αποτυχία της εκδήλωσης στους αναγνώστες σας που δεν παραβρέθηκαν στην εκδήλωση (γιατί όσοι παραβρέθηκαν μάλλον γελούσαν με το άρθρο σας) μιλάτε για "κοινό, που έφτανε, σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, τα 150-200 άτομα".
Μήπως έχετε να μας θυμίσετε άλλη εκδήλωση ε.φ. στο παρελθόν που να συγκέντρωσε άν όχι περισσότερο, τον ίδιο τουλάχιστον κόσμο;
Είναι αποτυχία να συγκεντρωθούν σ' ένα θέατρο 170 θέσεων, 200 άτομα και να υπάρχουν και όρθιοι;
Γιατί κατάπιατε τη γλώσσα σας στη παρουσία, τόσων και τόσων δημοσιογράφων, συγγραφέων, πολιτικών, διπλωματών, βουλευτών και ηθοποιών, που τίμησαν την εκδήλωση με την παρουσία τους για να στηρίξουν την κρυφή ή φανερή τους αγάπη, την επιστημονική φαντασία; Και άν δεν τους προσέξατε διαβάστε το τελευταίο τεύχος των ΠΛΕΙΑΔΩΝ και το έγχρωμο φωτογραφικό υλικό που το συνοδεύει. Μπορεί να φρεσκάρει τη μνήμη σας.
7.Επιτίθεστε εναντίον ενός εξ ημών, του Κων/νου Ρωμοσιού, διότι τον θεωρείτε "ιθύνοντα νου των ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΩΝ ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ" και άρα πρωτεύοντα στόχο στην επίθεσή σας. Γράφετε επί λέξει ότι "όλη αυτή η ιστορία ωφέλησε έναν και μοναδικό: τον Κων/νο Ρωμοσιό", που για στοιχειώδεις λόγους δεοντολογίας δεν μπορούσε να συμμετέχει ως διαγωνιζόμενος απο την στιγμή που ήταν μέλος της ομάδας που διοργάνωσε τα βραβεία και καθόρισε τις υποψηφιότητες. Αποψή μας είναι ότι όλη η διοργάνωση έγινε για δική του χρήση και προβολή."
Τί να πρωτοσχολιάσουμε εδώ; Αν είναι όντως έτσι, τότε μπράβο του Ρωμοσιού. Γιατί ο άνθρωπος είναι γάτα. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, παγίδευσε προς ίδιον όφελος (και μάλιστα τί όφελος: ένα αγαλματάκι αξίας 4.350 δρχ.) μια πενταμελή επιτροπή αξιολόγησης, των πλέον ειδημόνων της ε.φ. στην Ελλάδα, τους οποίους πριν την θέσπιση των βραβείων δεν γνώριζε καν κατ' όψη, όπως και όλοι μας εξ άλλου, πλην του Χρήστου Λάζου, στα γραφεία του οποίου γνωριστήκαμε μεταξύ μας, οι αποτελούντες την λογοτεχνική μας ομάδα, για πρώτη φορά. Μάλιστα δυο απο τα μέλη της επιτροπής τα είδαμε για πρώτη φορά στην εκδήλωση της απονομής, διότι τα' αποτελέσματά τους μας τα είχαν αποστείλει ταχυδρομικά.
Παγίδευσε προφανώς και τους 200 καλεσμένους, που μάλλον ήταν κολλητοί του. Αλλά προφανώς είχε παγιδεύσει και τα μέλη άλλων τριών επιτροπών στο παρελθόν για τα πρώτα βραβεία που του είχαν απονείμει σε αντίστοιχους διαγωνισμούς που είχε λάβει μέρος. Μιλάμε μάλλον για πρωταθλητή συνωμοτικών ικανοτήτων.
Και για να σοβαρευτούμε, άν και είναι δύσκολο με το κείμενο που προσπαθούμε να σχολιάσουμε, κανείς μας δεν καθόρισε υποψηφιότητες. Το 1995 εξεδόθησαν 4 μυθιστορήματα ε.φ., τα οποία και συμμετείχαν όλα στο διαγωνισμό. Και αφού παρουσιάζεστε ως πλέον ειδήμονες της κριτικής επιτροπής υποδείξτε μας και ποιό ήταν καλύτερο της "Μεσσιανικής Αυτοκρατορίας"; Και τα τέσσερα μέλη της ομάδος μας είμαστε συγγραφείς ε.φ. και μόνο αυτής, και σύμφωνα με τις πωλήσεις των βιβλίων μας αλλά και απο αντικειμενική θέαση, θεωρούμαστε καλοί συγγραφείς στο χώρο. Αν αυτοεξαιρεθούμε εφ' όρου ζωής, όπως διακαώς επιθυμείτε ποιοι θα διαγωνίζονται στον ΙΚΑΡΟΜΕΝΙΠΠΟ; Σκεφθείτε μόνο ότι φέτος, μέχρι στιγμής, υπάρχουν μόνο δύο μυθιστορήματα ε.φ., εκ των οποίων το ένα είναι του μέλους μας Μιχάλη Αντωνόπουλου. Αν το εξαιρέσουμε τί έργο προσφέρουμε στην ισχυροποίηση ενός βραβείου με μια μόνη αναγκαστική υποψηφιότητα; Φυσικά εσείς αυτό θα θέλατε, την αποδυνάμωση ενός βραβείου, που δεν προλάβατε να εμπνευσθείτε πρώτοι. Αλλά ο σεβασμός και η αγάπη προς την ε.φ. δεν μας το επιτρέπουν.
Και γιατί από την εκδήλωσε ωφελήθηκε ο Ρωμοσιός και όχι και οι λοιποί βραβευθέντες, ο Μάκης Πανώριος, ο Διονύσης Καλαμβρέζος, ο Κυριάκος Αθανασιάδης, ο Θανάσης Μάργαρης και η Ανθίππη Φιαμού. Αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν να δείχνουν στα εγγόνια τους συγκινημένοι ένα βραβείο, που επιβράβευσε την λογοτεχνική τους αξία, για πρώτη φορά στην ιστορία του είδους της λογοτεχνίας υπηρετούν. Δεν ωφελήθηκαν αυτοί; Δεν ωφελήθηκε ο απλός φίλος της ε.φ. που βλέπει ένα νέο θεσμό να τείνει χέρι ανάτασης από την αφάνεια στην ελληνική επιστημονική φαντασία.
Ναι, σίγουρα, ως πρώτη φορά έγιναν και λάθη, υπήρξαν και αδύναμα σημεία που θα διορθωθούν στο μέλλον, όμως αυτό απέχει παρασάγγας από το πικρόχολο και μικρόψυχο σχόλιό σας "για διοργάνωση που είχε τελικά σαν αποτέλεσμα τη γελοιοποίηση της ιδέας του λογοτεχνικού βραβείου για την Ε.Φ.".
Εν κατακλείδι δεν, κακώς μας επιτεθήκατε θεωρώντας μας εμπόδιο στους εκδοτικούς σας στόχους. Εμείς είμαστε οι συντάκτες και αρθρογράφοι των ΠΛΕΙΑΔΩΝ, του ελληνικού περιοδικού της επιστημονικής φαντασίας, με απώτερο στόχο την ανάδειξη της ελληνικής ε.φ., ενώ εσείς, οι εκδότες-μεταφραστές αγγλικών κειμένων, με απώτερο και μοναδικό στόχο την αναπαραγωγή και διάδοση στη χώρα μας μέσω του
- ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ της Αμερικάνικης κουλτούρας του είδους.Δεν βλέπουμε λοιπόν κάποιον κοινό τόπο.
Ελπίζουμε η επιστολή μας να δημοσιευτεί αυτούσια και χωρίς περικοπές όπως απαιτούν τα συναλλακτικά ήθη και ο νόμος περί Τύπου.
Με αληθείς φιλικούς χαιρετισμούς
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ
(Ακολουθούν 4 δυσανάγνωστες υπογραφές)
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ:
Λυπούμαστε, μας είναι αδύνατο να συζητήσουμε όταν ανοητολογείτε ασυστόλως: "Ναι, είμαστε ομάδα τρελών που χάνουν τη δουλειά τους και την ώρα τους.. Ναι, είμαστε παρέα διότι η δύναμη της παρέας και της φιλίας που αυτή γεννά είναι ο μοναδικός δρόμος προώθησης ενός σκοπού στην κοινωνία σήψης και παρακμής και μεστής καιροσκοπικών φαινομένων, που βιώνουμε..."
Αν για σας η κριτική μας έγινε επειδή "ενοχληθήκαμε που δεν προλάβαμε εμείς" και ότι σας κάναμε "επίθεση λάσπης λόγω εμπορικής σκοπιμότητας" εμείς οι "εκδότες και μεταφραστές" σε εσάς τους "συντάκτες και αρθρογράφους" πορευθείτε μακάριοι το δρόμο σας. Μια συζήτηση μαζί σας, επιτρέψτε μας αυτή την εγωιστική διατύπωση, είναι προσβλητική για τη νοημοσύνη μας. Κι όπως λέει ο ήρωας του διηγήματος "Gulf" του Χάινλαϊν "Το χάσμα που μας χωρίζει είναι στενό, αλλά είναι βαθύ".-
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.