Οικονομική κρίση, εγκληματικότητα, τρομοκρατία και ασφάλεια. Ποιά η σχέση τους

Του Α.Γ. Τενεκούδη
Μέλος Δ.Σ. Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος(ΑΑΚΕ)
τ. Γενικός Διευθυντής ΥΠΕΘΑ

Η αριστοποίηση των δυνατοτήτων της παγκόσμιας παραγωγής - σε συνδυασμό με την ορθολογιστική διανομή των εξ αυτής διατεθειμένων αγαθών (παροχής υπηρεσιών, προϊόντων καταναλωτικών και βιομηχανικών) – πρέπει να εξασφαλισθεί με διατήρηση ισορροπίας στη σχέση προσφορά-ζήτηση, ανάλογα με το γεωγραφικό σημείο εκτέλεσης των εμπορικών πράξεων, των οικονομικών δυνατοτήτων-συνθηκών της περιοχής αυτής και της οικονομικής αντοχής των καταναλωτών κατοίκων της.

Η αξιοποίηση του παραγόμενου κέρδους, πέραν των κλασσικών πρακτικών χρησιμοποίησής του, πρέπει να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάπτυξης κλίμακας και μέτρου σε όλα τα επίπεδα κοινωνικών τάξεων και σε όλες επί της γης γεωγραφικές περιοχές, διαφορετικά οι συνέπειες για την ανθρωπότητα, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ενδέχεται να είναι καταστροφικές. Αρκεί κανείς να συμβουλευθεί τις εκθέσεις που υποβάλλουν σχετικά αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ. Για παράδειγμα, η ανοχή του Τρίτου Κόσμου εξαντλείται μέσα στα όρια της εξαθλίωσης, της πενίας και της απελπισίας που βρίσκεται και μπορούν να τον φέρουν σε δραματική ρήξη με τον υπόλοιπο κόσμο.

Από την άλλη όχθη, τα εισοδήματα των αστικών τάξεων αρχίζουν να υφίστανται πρωτοφανής προς τα κάτω πιέσεις από τις υποχρεώσεις κάλυψης της υπερκατανάλωσης που δημιουργήθηκε, με αποτέλεσμα να απειλείται πλέον το βιοτικό τους επίπεδο που κατάφεραν με αγώνες και θυσίες δεκαετιών να αποκτήσουν. Αυτή η τάση μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε φαινόμενα συρρίκνωσης ή και εξαφάνισης της μεσαίας τάξης στις δυτικού τύπου κοινωνίες και να προκαλέσει μια … «Επανάσταση των Αστών» στις αρχές του 21ου αιώνα σε αντιδιαστολή με την «Επανάσταση του Προλεταριάτου» στις αρχές του 20ου αιώνα.

Η εκμετάλλευση του γήινου φυσικού πλούτου γίνεται με τρόπο βίαιο, ανισομερή, αλόγιστο. Αλλού απομυζούνται όλα του τα αποθέματα, ενώ αλλού βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση που αν αξιοποιούντο σωστά η σίτιση του ανθρώπινου είδους θα είχε λυθεί δια παντός. Η δε φύση επακόλουθα αντιδρά βίαια με τους γνωστούς της τρόπους (φαινόμενα θερμοκηπίου, θερμοκρασιακές ανωμαλίες, μείωση χλωρίδας, πανίδας κλπ).
Το πρόβλημα επομένως είναι παγκόσμιο οικονομικό και παγκόσμια πολιτικό που μπορεί να εξελιχθεί και σε στρατιωτικό.

Στον οικονομικό άξονα, απαιτείται ένας επαναπροσδιορισμός των αρχών και των μεθοδολογιών των κλασικών μορφών εμπορίας και οικονομικής ανάπτυξης πέραν των ορίων που μέχρι σήμερα καλύπτουν οι προσεγγίσεις και πρακτικές των θεωριών μικροοικονομίας (microeconomics), μακροοικονομίας (macroeconomics) και οικονομιών κλίμακας (economics of scale).

Επομένως, στον πολιτικό-στρατιωτικό άξονα, απαιτούνται δράσεις διατήρησης εκ μέρους των σημερινών κοινωνιών των τριών πιο σημαντικών αγαθών που μπορεί και δικαιούται να απολαμβάνουν σήμερα οι ανθρώπινες κοινωνίες και βεβαίως και η Ελληνική. Δηλαδή, την Ελευθερία, την Ασφάλεια και την Ειρήνη, αντίστοιχα.

Έτσι , η σημασία της εσωτερικής ασφάλειας μιας χώρας οποιασδήποτε κλίμακας, εθνικής, συμμαχικής ή διακρατικής, λαμβάνει ιδιαίτερη αξία και σηματοδοτεί σήμερα μια νέα εποχή με το διεθνή - όρο “Home Land Security”.

Κατά τη Γεωπολιτική Επιστήμη, ως Πολιτική Εθνικής Ασφάλειας νοείται το πλέγμα των σχετικών δράσεων οι οποίες, βασιζόμενες στην χρήση των κατάλληλων μέσων, ικανοποιούν το περί ασφαλείας αίσθημα ενός κράτους και επιβάλλονται σε κάθε απειλή που εκδηλώνεται ή τείνει να εκδηλωθεί κατά των εθνικών συμφερόντων από εσωτερικούς ή εξωτερικούς παράγοντες. Η Πολιτική δε αυτή διακρίνεται σε τέσσερις Κλάδους:

• Τον Κλάδο της Στρατιωτικού Τύπου Αμυντικής Στρατηγικής (Military Security Policy), αφορά στην αντιμετώπιση εξωτερικής απειλής (external threat) μέσω του «εναρμονισμού των δυνατών πολιτικών επιλογών προς τα διαθέσιμα στρατιωτικά μέσα».

• Τον Κλάδο της Πολιτικής Εθνικής Συνοχής (Situational Security Policy), ο οποίος αφορά στην καταπολέμηση κινδύνων προερχόμενων από κοινωνικο-πολιτισμικές, δημογραφικές, οικονομικές και οικολογικές μεταβολές στο εθνικό πλαίσιο.

• Τον Κλάδο της Αμυντικής Διπλωματίας (Intelligence Diplomacy). Η Αμυντική Διπλωματία λειτουργεί με γνώμονα την συλλογή αμυντικής φύσεως πληροφοριών από το γεωστρατηγικό περιβάλλον του ενδιαφερόμενου κράτους, με σκοπό την πρόληψη θερμών κρίσεων και την προβολή εθνικής ισχύος του συγκεκριμένου δρώντος (National Power Projection) στο περιβάλλον αυτό, και

• Τον Κλάδο της Πολιτικής Εσωτερικής Ασφάλειας (Homeland/Internal Security Policy), ο οποίος αφορά στην αντιμετώπιση κινδύνων διαβρώσεως της Εθνικής Ασφάλειας εκ των έσω. Η Εσωτερική Ασφάλεια επικεντρώνεται ιδίως στο ζήτημα των δημογραφικών-οικονομικών – γεωπολιτισμικών αλλαγών, οι οποίες δύναται να αποτελέσουν απειλές υπό τις εξής οπτικές γωνίες:

• Εισδοχή στο πλαίσιο του εθνικού γεωγραφικού χώρου εθνοπολιτισμικών (“εθνοτικών”/ “θρησκευτικών”) συγκρούσεων, οι οποίες μπορούν να λάβουν τρομοκρατική και κατ’ επέκταση, ανατρεπτική διάσταση.
• Διάβρωση της κοινωνικής συνοχής και ρήξη του εθνικού κοινωνικού ιστού μέσω της δημιουργίας μη ενσωματούμενων κοινωνικώς εθνοτικών /θρησκευτικών θυλάκων, οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν σε φαινόμενα «θερμής» ριζοσπαστικοποίησης με επικίνδυνα για την Εσωτερική Ασφάλεια αποτελέσματα.
• Δημιουργία δικτύων ή πυρήνων Οργανωμένου Εγκλήματος (διαφθορά, διακίνηση και εμπορεία ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών, δουλεμπόριο, λαθρεμπόριο όπλων, λαθρεμπόριο πυρηνικών υλικών κλπ) για την κάλυψη των αναγκών των εθνοτικο-θρησκευτικών αυτών θυλάκων και σε συνεργασία με διεθνικά (transnational) κυκλώματα Οργανωμένου Εγκλήματος.
• Τοποθέτηση και εκμετάλλευση του οικονομικού προϊόντος των πιο πάνω εγκληματικών δραστηριοτήτων για λογαριασμό διεθνών κυκλωμάτων τρομοκρατίας (ή και ενσωμάτωσή του στο νόμιμο εθνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα).

Σήμερα περισσότερο από ποτέ απαιτείται μία συνεκτική και περιεκτική συνεργασία των διαφόρων «Διαχειριστών» της χώρας μας συνδυασμένη με την έμπρακτη και αρμονική συνεργασία με τους αντίστοιχους διεθνείς «Διαχειριστές» προκειμένου να δημιουργήσουν αποτελέσματα απαραίτητα για την επιτυχία των αντικειμενικών στόχων και επίτευξη του τελικού σκοπού κατά τρόπο αριστοποίησης των διατιθέμενων πόρων (έμψυχο και άψυχο υλικό).

Ένα τέτοιο πλέγμα «Διαχειριστών» ταξινομείται στις πιο κάτω 4 Κατηγορίες, που πρέπει αρμονικά και συνεκτικά να συντονίζονται και να δρουν προληπτικά αλλά και κατασταλτικά:

α. Πολιτικοί: Δηλαδή, οι χρήστες της πολιτικής δύναμης, ιδιαίτερα στην διπλωματική αρένα προκειμένου να δημιουργηθεί ευνοϊκό κλίμα.
β. Οικονομικοί:Δηλαδή, η χρήση των οικονομικών παραγόντων της χώρας
γ. Δημόσιοι: Δηλαδή, η χρήση των Σωμάτων Ασφαλείας, Δημόσιας Διοίκησης, Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ΜΜΕ, Εθνικών Μέσων και Υποδομών (Ενέργειας, Υγείας, Παραγωγής, κλπ).
δ. Στρατιωτικοί: Δηλαδή, η χρήση της υφιστάμενης στρατιωτικής ισχύος και δύναμης.
Όπου,
- Στον μεν πόλεμο, οι Ένοπλες Δυνάμεις θα είναι ο κύριος «Διαχειριστής»
- Στη δε ειρήνη (Ασύμμετρες Απειλές, Τρομοκρατία, Χειρισμός Κρίσεων κλπ) οι Ένοπλες Δυνάμεις θα είναι ένας από τους «Διαχειριστές» που σε αρκετές περιπτώσεις θα κατέχει υποστηρικτικό ρόλο.

Η Ελλάς μετά τα τελευταία γεγονότα έξαρσης της εγκληματικότητας και των τρομοκρατικών δράσεων, σε ένα τέτοιο σύνθετο ευαίσθητο και απρόβλεπτο διεθνές γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον, που ενίοτε θέτει σε δοκιμασία την εθνική ασφάλεια ολόκληρων γεωγραφικών περιοχών, πρέπει επιτέλους να πορευθεί με στοχευμένο και ρεαλιστικό μακροπρόθεσμο σχέδιο πρόληψης, καταστολής και ελέγχου τέτοιων απαράδεκτων για την νεοελληνική κοινωνία φαινομένων. Διαφορετικά τίποτα δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει κοινωνικές εκρήξεις με απρόβλεπτες για την συνοχή του ελληνικού λαού επιπτώσεις και / ή αντιδράσεις που κυριολεκτικά θα τινάξουν στον αέρα την εσωτερική ασφάλεια της χώρας μας.

Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί ένα τέτοιο δραματικό ενδεχόμενο, είναι να διαμορφωθεί και εφαρμοστεί το συντομότερο δυνατό ένα αραγές εσωτερικό μέτωπο... κτισμένο με πολιτική συναίνεση απ’ όλες τις πολιτικές τάσεις και το πολιτικό προσωπικό.

Διαφορετικά,... ‘’Η Πόλις Εάλω’’.-