Κάθε μου ξύπνημα
μοιάζει μὲ καινούργια γέννηση!
Τὴν κάθε φορὰ ἡ Νύχτα
μὲ ξαναγεννάει κοιλοπονώντας
ἀπ’ τὴν ὁλοσκότεινη Μήτρα της.
καὶ μὲ ἀγωνία ἀναζητῶ τὴν Αἰτιότητά μου∙
τὴν στιγμή καὶ τὸ στίγμα
τῆς Συνείδησής μου…
«Ποῦ βρίσκομαι;»
Τὸ στίγμα μου στὸν Χῶρο ἀναρωτιέμαι.
«Τί ὥρα; Ποιὰ εἶναι τοῦ Χρόνου ἡ στιγμὴ
ποὺ μέσα της ξαναγεννιέμαι;»
Τὸ Περασμένο -μιὰ μακρυνὴ μνήμη.
Τὸ Μελλοντικό -μιὰ ἀπροσδιόριστη ὑποψία.
Καὶ τὸ Παρόν, ἀσύλληπτο∙ ἀκατανόητα φευγαλέο!
Λάχεσις, Κλωθώ, καὶ Ἄτροπος
μὲς ἀπὸ τὴν ἀχλύ τους μοῦ γνέφουν,
τῆς μιᾶς Μοίρας τὰ νήματα γνέθοντας…
Ἆραγε, εἶναι Ροὴ ὁ Χρόνος,
ἢ μιὰ ἀκόμη Ἐφεύρεσή μας;
Χρόνος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ψευδαίσθησις της κινήσεως της αιωνιότητος!
Ο άρχων των εναλλαγών της πραγματικότητος στον χαμηλοδονούμενον υλικόν μας κόσμον!...
Μα αν ο υλικός κόσμος είναι μία ψευδής εικόνα, τότε και ο χρόνος είναι το ψευδές πλαίσιόν της!...
Εμπνευσμένη και βαθειά φιλοσοφημένη η ποίησις του Γιώργου Λαθύρη, μας μεταφέρει εδώ με την λιτή και απέριττη ομορφιά της, τον στοχασμό του ποιητή, διά το μεγάλο και ασύλληπτο θέμα της ταυτότητος του χρόνου!
Μία ποίησις, η οποία πατώντας γερά στα ριζώματα της Ελληνικής διανοήσεως, ανοίγει δρόμους σκέψεως στον νούν των κοινωνών της!
Τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα δια την προσφοράν του αυτήν, όπως ευχαριστούμε κι εσένα, αγαπητή Ιφιγένεια, διά την παρουσίασίν του, μέσα από το βήμα πολιτισμού της φιλόξενης ιστοσελίδας σου!
ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ.