ΓΟΕΡΟΣ ΘΡΗΝΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. ΗΜΕΡΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ. 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018. Ο ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΗΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ. ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΞΕΝΩΝ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝ. Ο ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΠΑΘΕΙΣ.
Από
το: florina-history, ΔΟΓΑΣ Ι. ΜΗΝΑΣ, Παρασκευή, 29 Ιανουαρίου 2010
Κατά τους χρόνους της ακμής του αρχαίου
Μακεδονικού βασιλείου, η Μακεδονία
περιελάμβανε δεκαοκτώ επαρχίες. Ο αριθμός των επαρχιών
διαφοροποιείται και αλλού και αναφέρονται περισσότερες. Οι κύριες από αυτές ήταν οι ακόλουθες:
1. Αλμωπία. Κατελάμβανε το νοτίως του όρους Βόρα τμήμα της Κεντρικής Μακεδονίας, στη κλειστή λεκάνη ανάμεσα από το Βόρα και το όρος Πάϊκο. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Εύρωπος (Αλμωπία), ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Όρμα και η Άψαλος.
2. Βισαλτία. Αποτελούσε το δυτικότερο έδαφος της Ανατολικής Μακεδονίας, στην πεδιάδα της Νιγρίτης, ως τις εκβολές του Στρυμόνος όπου και η Αμφίπολις. Εξετείνετο μεταξύ του όρους Βερτίσκου και του ποταμού Στρυμόνος. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε μία ίλη εταίρων, την ίλη της Αμφιπόλεως. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Βισαλτία, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Όσσα, η Άργιλος και η Βέργα.
3. Βοττιαία. Βρισκόταν στην Κεντρική Μακεδονία, ανατολικώς της Αλμωπίας και Ημαθίας και δυτικώς του Αξιού ποταμού, μεταξύ Λουδία (Λοιδία) και Αξιού, όπου σήμερα η επαρχία Γιαννιτσών. Στην επαρχία της Βοττιαίας ήταν η πρωτεύουσα της Μακεδονίας η Πέλλα. Στο Μακεδονικό στρατό συγκροτούσε τη Βοττιαία ίλη των εταίρων. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Πέλλα, δεύτερη πρωτεύουσα του κράτους, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Άλωρος, αι Ίχναι, η Αταλάντη, η Γορτυνία και η Ειδομένη.
4. Ελιμία ή Ελίμεια ή Ελιμιώτιδα. Εκτεινόταν μεταξύ Πίνδου προς δυσμάς και Καμβουνίων και Τιταρίου όρους προς νότον. Στη μέση κοιλάδα του ποταμού Αλιάκμονος, όπου σήμερα το νότιο τμήμα του νομού Κοζάνης και το βορειοανατολικό του νομού Γρεβενών. Προ του Αερόπου Α΄, ήταν χωριστό ανεξάρτητο βασίλειο. Πρώτος γνωστός βασιλιάς της Ελίμειας θεωρείται ο Αρριδαίος ο πατέρας του Δέρδα, σύμφωνα με την πληροφορία κατά την οποία, ‘’Δέρδας Αρριδαίου παις ανεψιός Περδίκκα και Φιλίππου’’. (Ο Περδίκκας και ο Φίλιππος που αναφέρονται είναι αδέλφια του Αλεξάνδρου Α΄). Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε ιδιαίτερη τάξη πεζεταίρων, την Ελιμιώτιδα τάξη. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Έλιμα, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Αίανα, Κέρτος, Φυλακαί, Τύρισσα και Εράτυρα.
5. Εορδαία. Πολύ παλαιότερα οι Εορδαίοι κατοικούσαν στην άνω κοιλάδα του Εορδαϊκού, στη σημερινή περιοχή της Κορυτσάς και της Μπίγλιστας. Εκδιωχθέντες, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της λίμνης Βεγορίτιδος και της σημερινής επαρχίας Πτολεμαΐδος. Έκειτο δυτικώς του όρους Βερμίου. Προ του Αερόπου Α΄, ήταν και αυτή χωριστό ανεξάρτητο βασίλειο. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε ιδιαίτερη τάξη πεζεταίρων, την Εορδαία τάξη. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Εορδαία, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Άρνισσα, αι Κέλλαι και η Βέγορρα. Ο Στέφανος ο Βυζάντιος στη λέξη Εορδαίαι αναφέρει:
‘’Εορδαίαι, δύο χώραι, Μυγδονίας και Μακεδονίας. Εισί και άλλαι δύο, η μεν Ιβηρίας η δε Θράκης, από Εορδού τινος. Ο οικήτωρ Εορδαίος…’’.
6. Ηδωνίδα. Ονομαζόταν και Άντανδρος (Αριστοτ., παρά Στέφ. Βυζ., στη λέξη Άντανδρος). Ήταν η ανατολικότερη Μακεδονική επαρχία. Έκειτο μεταξύ Στρυμόνος και Νέστου, όπου σήμερα οι νομοί Δράμας και Καβάλας, ενώ προς νότον βρεχόταν από το Αιγαίο πέλαγος. Περιελάμβανε ολόκληρη την περιοχή του Παγγαίου, ενώ σε αυτήν υπαγόταν και η Θάσος. Γενάρχης και επώνυμος των Ηδωνών ήταν ο Ηδωνός, υιός του Άρεως και της Καλλιρρόης, θυγατέρας του Νέστου. Εκτός των Ηδωνών, οι οποίοι έδωσαν το όνομά τους στη χώρα, εκεί ήσαν εγκατεστημένοι και οι Πίερες, όπως αναφέρεται από το
Θουκυδίδη, οι οποίοι διωχθέντες εκ της πατρίδος των έκτισαν την πόλη Μεθώνη, ομώνυμη της Μεθώνης της Πιερίας. Πρωτεύουσα πόλις της Ηδωνίδος ήταν η Μύρκινος, η οποία αναφέρεται από το Θουκυδίδη (Δ΄106- 108), και κατόπιν η Αμφίπολις, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν οι Φίλιπποι, η Απολλωνία, η Γαληψός, η Οισύμη, το Δάτον και η Νεάπολις.
7. Ημαθία. Βρισκόταν στην Κεντρική Μακεδονία, ανατολικώς του Βερμίου και μεταξύ των ποταμών Αλιάκμονος και Λουδία. Υπήρξε ο πυρήν του Μακεδονικού βασιλείου, το οποίο επί Περδίκκα Α΄ ονομαζόταν βασίλειον της Ημαθίας. Ευρίσκετο στην περιοχή του σημερινού νομού Ημαθίας και της επαρχίας Εδέσσης. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε μία τάξη πεζεταίρων και μία ίλη εταίρων τη Λευγαία ίλη.
8. Κρηστωνία. Βρισκόταν στην Κεντρική Μακεδονία, μεταξύ Βισαλτίας και Μυγδονίας, στο σημερινό νομό Κιλκίς έως το όρος Δύσωρον (Κρούσια), από τον Αξιό έως το Στρυμόνα. Στο Μακεδονικό στρατό συγκροτούσε μία ίλη εταίρων. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Κρηστών, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Αντιγόνεια, η Ξυλόπολις και η Τέρπυλλος.
9. Λυγκηστίδα ή Λύγκον. Αποτελούσε τμήμα της Δυτικής Μακεδονίας,
εκτεινομένη μεταξύ της λίμνης Λυχνίτιδος (Αχρίδος) και του όρους Βόρα. Απλωνόταν στη μέση κοιλάδα του Εριγώνος και στις λίμνες Πρέσπες, όπου σήμερα ο νομός Φλωρίνης. Ο πρώτος βασιλιάς της Λύγκου ο Αέροπος, όπως αναφέρει ο Μελισσεύς στα Δελφικά, ήταν υιός του Ημαθίωνος. Αυτό από μόνο του προσδιορίζει τη συγγένεια των Μακεδονικών εθνών (φυλών). Προ του Αερόπου Α΄ ήταν ανεξάρτητο βασίλειο. Από τη Λυγκηστίδα καταγόταν η δυναστεία των Βακχιαδών, οι οποίοι ήσαν αντίζηλοι των Αργεαδών. Μέλη της δυναστείας ανήλθαν στο θρόνο της Μακεδονίας. Η Λυγκηστίς ήταν η μόνη επαρχία της Άνω Μακεδονίας, η οποία, προ του Φιλίππου, είχε έλθει σε σύγκρουση με το κεντρικό βασίλειο της Μακεδονίας. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε μία τάξη πεζεταίρων, τη Λυγκηστίδα τάξη, η οποία παρατασσόταν μαζί με την Ορεστίδα τάξη. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Ηράκλεια (Λυγκηστική), ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Μελιττών, η Βεύη, η Κέλλη και η Άθακος. Η Λύγκος αναφέρεται από το Θουκυδίδη κατά τη δεύτερη εκστρατεία του βασιλιά Περδίκκα Β΄ και του Σπαρτιάτη στρατηγού Βρασίδα εναντίον του Αρραβαίου το 422 π.Χ. (Θουκυδ., Δ΄123-124).
10. Μυγδονία. Βρισκόταν ανατολικώς του Αξιού, στις λίμνες Λαγκαδά και Βόλβη, έως το Στρυμονικό κόλπο και τη σημερινή περιοχή της Θεσσαλονίκης. Στο Μακεδονικό στρατό συγκροτούσε δύο ίλες εταίρων, την Απολλωνία ίλη και την Ανθεμουσία ίλη. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Θεσσαλονίκη. Δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Θέρμη, η Χαλάστρα, η Σίνδος, η Στρέψα, η Στάγειρος, η Απολλωνία και η Λητή.
11. Οδομαντική. Βρισκόταν βορείως της Ηδωνίδος, στο μεταξύ Ροδόπης και Στρυμόνος τμήμα της Ανατολικής Μακεδονίας, όπου σήμερα ο νομός Σερρών. Από τα βόρεια ορεινά τμήματα της επαρχίας αυτής, αλλά και της Ηδωνίδος, στρατολογήθηκαν οι Οδρύσσες ιππείς, οι οποίοι υπήρξαν πολύτιμοι στη στρατιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Σίρις (Σέρραι), ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Σκοτούσσα και η Γαρησκός.
12. Ορεστίδα. Εκτεινόταν στα παρά την Ήπειρο σύνορα της Δυτικής Μακεδονίας, μεταξύ Αλιάκμονος και Αώου και ιδιαίτερα στη άνω κοιλάδα του Αλιάκμονος και στις πηγές του Εορδαϊκού, όπου σήμερα ο νομός Καστοριάς και η κοιλάδα της Μπίγλιστας στην Αλβανία. Προ του Αερόπου Α΄ ήταν χωριστό ανεξάρτητο βασίλειο. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε ιδιαίτερη τάξη πεζεταίρων, την Ορεστίδα τάξη. Από την Ορεστίδα καταγόταν ο οίκος του Ορόντη, ο Κρατερός και άλλοι. Ορεστίς ελέγετο και η σημερινή λίμνη της Καστοριάς. Ο Στράβων αναφέρει για την Ορεστίδα. ‘’Η δ΄ Ορεστίς πολλή, και όρος έχει μέγα μέχρι του Κόρακος της Αιτωλίας καθήκον και του Παρνασσού,
περιοικούσι δ΄ αυτοί τε Ορέσται και Τυμφαίοι…’’. ‘’Η δε Ορεστίς έχει μεγάλη έκταση, έχει και μεγάλο όρος που εκτείνεται έως τον Κόρακα της Αιτωλίας και τον Παρνασό, γύρω από αυτό δε κατοικούν οι ίδιοι οι Ορέσται και οι Τυμφαίοι….’’. (Γεωγρ., Ζ΄ απόσπ. 6). Πόλεις της Ορεστίδος ήταν το Κέλετρον, η Αμαντία, η Αρμονία και το Άργος Ορεστικόν.
13. Μακεδονική Παιονία. Ήταν η βορειότερη Μακεδονική χώρα. Στη μέση κοιλάδα του Αξιού, όπου σήμερα η Γευγελή, το Τίτο Βέλες και η Στρώμνιτσα. Στο στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου παρέτασσε χωριστό τμήμα ιππικού. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν οι Στόβοι, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Αντιγόνεια, Άβυδος, Αλμάνα, Αμυδών, Βυλάξωρα, η Δόβηρος, η Άστιβος, η Δερρίοπος (Δευρίοπος), το Αστραίον. (Το Αστραίον είναι η σημερινή πόλη Στρώμνιτσα. Αναφέρεται από τον Τίτο Λίβιο ως Astraeum (XL 24) και τον Πτολεμαίο (Γ΄13,27) ως Αίστραιον. Αστραίος είναι ο έναστρος, ο προερχόμενος εκ των άστρων. Με το ίδιο όνομα υπήρχε ποταμός της Μακεδονίας μεταξύ Βεροίας και Θεσσαλονίκης. ‘’Αιλιανός, Περί ζώων, ΙΕ΄ 1’’).
14. Πελαγονία. Βρισκόταν δυτικότερα της Παιονίας, βορειότερα από την Λυγκηστίδα, στην άνω κοιλάδα του Εριγώνος. Προς βορράν και δυσμάς συνώρευε με την Ιλλυρία. Εκτεινόταν προς το ανώτερο τμήμα του Αξιού, στο σημερινό Μοναστήρι έως τους Στόβους. Στην περιοχή αυτή κυριαρχούσαν, τον περισσότερο καιρό οι Λυγκησταί, έως ότου επί βασιλείας του Αερόπου Α΄, ενσωματώθηκαν στο κεντρικό Μακεδονικό βασίλειο. Αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο, ο οποίος παράγει το όνομά της από τον Πελαγόνα, υιό του Αξιού. Το 359 π.Χ. προσαρτήθηκε στο Μακεδονικό βασίλειο από το Φίλιππο Β΄. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε μία τάξη πεζεταίρων την Πελαγονία τάξη. Ο Στράβων αναφέρει ότι: ‘’Τριπολίτις γουν η Πελαγονία ελέγετο, ης και Άζωρος ήν, και επί τω Ερίγωνι πάσαι αι των Δευριόπων πόλεις ώκηντο, ων το Βρυάνιον και Αλαλκομεναι και Στύβαρα’’. (Γεωγρ., Ζ΄ 7.9). ‘’Η Πελαγονία ονομαζόταν τριπολίτις, και σ΄ αυτήν ανήκε και η Άζωρος. Όλες οι πόλεις των Δευριόπων ήταν κτισμένες στις όχθες του Ερίγωνος και κάποιες από αυτές ήσαν το Βρυάνιον, οι Αλαλκομεναί και Στύβαρα’’. Πρωτεύουσα πόλη της ήταν η Πελαγονία, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν το Πισσαίον, οι Αλκομεναί, η Αυδάριστος.
Η ΑΥΔΑΡΙΣΤΟΣ, πανέμορφο μακεδονικό όνομα. Αυδή = ομιλία, λαλιά, η
ανθρώπινη φωνή, ινδοευρωπαϊκή
(ρίζα) *h₂weyd-. Είναι λέξη ομηρική, την
συναντάμε στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια με κυριολεκτική και μεταφορική σημασία. Σημερινή
λέξη Αν-αυδος , χωρίς
αυδή, χωρίς μιλιά,
χωρίς λαλιά.
H Αυδάριστος, οι Αλκομεναί, και το Πισσαίο ήταν οι μεγαλύτερες πόλεις της αρχαίας Πελαγονίας.
Υ.Γ.
ΕΣΥ ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΚΡΑΤΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ;
«Από πολιτικό που κρατά και εξαργυρώνει το όνομα ενός νεκρού ενώ έχει και σύζυγο αλλά και βαρύ πατρικό όνομα, με ενοχλούν αφάνταστα οι αλαζονικές, οι ειρωνικές μαγκιές για το όνομα των Σκοπίων.
Αν δεν έχει σημασία το όνομα, εσύ κυρά μου γιατί κρατάς του Μπακογιάννη;»
διαφοροποιείται και αλλού και αναφέρονται περισσότερες. Οι κύριες από αυτές ήταν οι ακόλουθες:
1. Αλμωπία. Κατελάμβανε το νοτίως του όρους Βόρα τμήμα της Κεντρικής Μακεδονίας, στη κλειστή λεκάνη ανάμεσα από το Βόρα και το όρος Πάϊκο. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Εύρωπος (Αλμωπία), ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Όρμα και η Άψαλος.
2. Βισαλτία. Αποτελούσε το δυτικότερο έδαφος της Ανατολικής Μακεδονίας, στην πεδιάδα της Νιγρίτης, ως τις εκβολές του Στρυμόνος όπου και η Αμφίπολις. Εξετείνετο μεταξύ του όρους Βερτίσκου και του ποταμού Στρυμόνος. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε μία ίλη εταίρων, την ίλη της Αμφιπόλεως. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Βισαλτία, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Όσσα, η Άργιλος και η Βέργα.
3. Βοττιαία. Βρισκόταν στην Κεντρική Μακεδονία, ανατολικώς της Αλμωπίας και Ημαθίας και δυτικώς του Αξιού ποταμού, μεταξύ Λουδία (Λοιδία) και Αξιού, όπου σήμερα η επαρχία Γιαννιτσών. Στην επαρχία της Βοττιαίας ήταν η πρωτεύουσα της Μακεδονίας η Πέλλα. Στο Μακεδονικό στρατό συγκροτούσε τη Βοττιαία ίλη των εταίρων. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Πέλλα, δεύτερη πρωτεύουσα του κράτους, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Άλωρος, αι Ίχναι, η Αταλάντη, η Γορτυνία και η Ειδομένη.
4. Ελιμία ή Ελίμεια ή Ελιμιώτιδα. Εκτεινόταν μεταξύ Πίνδου προς δυσμάς και Καμβουνίων και Τιταρίου όρους προς νότον. Στη μέση κοιλάδα του ποταμού Αλιάκμονος, όπου σήμερα το νότιο τμήμα του νομού Κοζάνης και το βορειοανατολικό του νομού Γρεβενών. Προ του Αερόπου Α΄, ήταν χωριστό ανεξάρτητο βασίλειο. Πρώτος γνωστός βασιλιάς της Ελίμειας θεωρείται ο Αρριδαίος ο πατέρας του Δέρδα, σύμφωνα με την πληροφορία κατά την οποία, ‘’Δέρδας Αρριδαίου παις ανεψιός Περδίκκα και Φιλίππου’’. (Ο Περδίκκας και ο Φίλιππος που αναφέρονται είναι αδέλφια του Αλεξάνδρου Α΄). Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε ιδιαίτερη τάξη πεζεταίρων, την Ελιμιώτιδα τάξη. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Έλιμα, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Αίανα, Κέρτος, Φυλακαί, Τύρισσα και Εράτυρα.
5. Εορδαία. Πολύ παλαιότερα οι Εορδαίοι κατοικούσαν στην άνω κοιλάδα του Εορδαϊκού, στη σημερινή περιοχή της Κορυτσάς και της Μπίγλιστας. Εκδιωχθέντες, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της λίμνης Βεγορίτιδος και της σημερινής επαρχίας Πτολεμαΐδος. Έκειτο δυτικώς του όρους Βερμίου. Προ του Αερόπου Α΄, ήταν και αυτή χωριστό ανεξάρτητο βασίλειο. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε ιδιαίτερη τάξη πεζεταίρων, την Εορδαία τάξη. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Εορδαία, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Άρνισσα, αι Κέλλαι και η Βέγορρα. Ο Στέφανος ο Βυζάντιος στη λέξη Εορδαίαι αναφέρει:
‘’Εορδαίαι, δύο χώραι, Μυγδονίας και Μακεδονίας. Εισί και άλλαι δύο, η μεν Ιβηρίας η δε Θράκης, από Εορδού τινος. Ο οικήτωρ Εορδαίος…’’.
6. Ηδωνίδα. Ονομαζόταν και Άντανδρος (Αριστοτ., παρά Στέφ. Βυζ., στη λέξη Άντανδρος). Ήταν η ανατολικότερη Μακεδονική επαρχία. Έκειτο μεταξύ Στρυμόνος και Νέστου, όπου σήμερα οι νομοί Δράμας και Καβάλας, ενώ προς νότον βρεχόταν από το Αιγαίο πέλαγος. Περιελάμβανε ολόκληρη την περιοχή του Παγγαίου, ενώ σε αυτήν υπαγόταν και η Θάσος. Γενάρχης και επώνυμος των Ηδωνών ήταν ο Ηδωνός, υιός του Άρεως και της Καλλιρρόης, θυγατέρας του Νέστου. Εκτός των Ηδωνών, οι οποίοι έδωσαν το όνομά τους στη χώρα, εκεί ήσαν εγκατεστημένοι και οι Πίερες, όπως αναφέρεται από το
Θουκυδίδη, οι οποίοι διωχθέντες εκ της πατρίδος των έκτισαν την πόλη Μεθώνη, ομώνυμη της Μεθώνης της Πιερίας. Πρωτεύουσα πόλις της Ηδωνίδος ήταν η Μύρκινος, η οποία αναφέρεται από το Θουκυδίδη (Δ΄106- 108), και κατόπιν η Αμφίπολις, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν οι Φίλιπποι, η Απολλωνία, η Γαληψός, η Οισύμη, το Δάτον και η Νεάπολις.
7. Ημαθία. Βρισκόταν στην Κεντρική Μακεδονία, ανατολικώς του Βερμίου και μεταξύ των ποταμών Αλιάκμονος και Λουδία. Υπήρξε ο πυρήν του Μακεδονικού βασιλείου, το οποίο επί Περδίκκα Α΄ ονομαζόταν βασίλειον της Ημαθίας. Ευρίσκετο στην περιοχή του σημερινού νομού Ημαθίας και της επαρχίας Εδέσσης. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε μία τάξη πεζεταίρων και μία ίλη εταίρων τη Λευγαία ίλη.
8. Κρηστωνία. Βρισκόταν στην Κεντρική Μακεδονία, μεταξύ Βισαλτίας και Μυγδονίας, στο σημερινό νομό Κιλκίς έως το όρος Δύσωρον (Κρούσια), από τον Αξιό έως το Στρυμόνα. Στο Μακεδονικό στρατό συγκροτούσε μία ίλη εταίρων. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Κρηστών, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Αντιγόνεια, η Ξυλόπολις και η Τέρπυλλος.
9. Λυγκηστίδα ή Λύγκον. Αποτελούσε τμήμα της Δυτικής Μακεδονίας,
εκτεινομένη μεταξύ της λίμνης Λυχνίτιδος (Αχρίδος) και του όρους Βόρα. Απλωνόταν στη μέση κοιλάδα του Εριγώνος και στις λίμνες Πρέσπες, όπου σήμερα ο νομός Φλωρίνης. Ο πρώτος βασιλιάς της Λύγκου ο Αέροπος, όπως αναφέρει ο Μελισσεύς στα Δελφικά, ήταν υιός του Ημαθίωνος. Αυτό από μόνο του προσδιορίζει τη συγγένεια των Μακεδονικών εθνών (φυλών). Προ του Αερόπου Α΄ ήταν ανεξάρτητο βασίλειο. Από τη Λυγκηστίδα καταγόταν η δυναστεία των Βακχιαδών, οι οποίοι ήσαν αντίζηλοι των Αργεαδών. Μέλη της δυναστείας ανήλθαν στο θρόνο της Μακεδονίας. Η Λυγκηστίς ήταν η μόνη επαρχία της Άνω Μακεδονίας, η οποία, προ του Φιλίππου, είχε έλθει σε σύγκρουση με το κεντρικό βασίλειο της Μακεδονίας. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε μία τάξη πεζεταίρων, τη Λυγκηστίδα τάξη, η οποία παρατασσόταν μαζί με την Ορεστίδα τάξη. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Ηράκλεια (Λυγκηστική), ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Μελιττών, η Βεύη, η Κέλλη και η Άθακος. Η Λύγκος αναφέρεται από το Θουκυδίδη κατά τη δεύτερη εκστρατεία του βασιλιά Περδίκκα Β΄ και του Σπαρτιάτη στρατηγού Βρασίδα εναντίον του Αρραβαίου το 422 π.Χ. (Θουκυδ., Δ΄123-124).
10. Μυγδονία. Βρισκόταν ανατολικώς του Αξιού, στις λίμνες Λαγκαδά και Βόλβη, έως το Στρυμονικό κόλπο και τη σημερινή περιοχή της Θεσσαλονίκης. Στο Μακεδονικό στρατό συγκροτούσε δύο ίλες εταίρων, την Απολλωνία ίλη και την Ανθεμουσία ίλη. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Θεσσαλονίκη. Δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Θέρμη, η Χαλάστρα, η Σίνδος, η Στρέψα, η Στάγειρος, η Απολλωνία και η Λητή.
11. Οδομαντική. Βρισκόταν βορείως της Ηδωνίδος, στο μεταξύ Ροδόπης και Στρυμόνος τμήμα της Ανατολικής Μακεδονίας, όπου σήμερα ο νομός Σερρών. Από τα βόρεια ορεινά τμήματα της επαρχίας αυτής, αλλά και της Ηδωνίδος, στρατολογήθηκαν οι Οδρύσσες ιππείς, οι οποίοι υπήρξαν πολύτιμοι στη στρατιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Σίρις (Σέρραι), ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Σκοτούσσα και η Γαρησκός.
12. Ορεστίδα. Εκτεινόταν στα παρά την Ήπειρο σύνορα της Δυτικής Μακεδονίας, μεταξύ Αλιάκμονος και Αώου και ιδιαίτερα στη άνω κοιλάδα του Αλιάκμονος και στις πηγές του Εορδαϊκού, όπου σήμερα ο νομός Καστοριάς και η κοιλάδα της Μπίγλιστας στην Αλβανία. Προ του Αερόπου Α΄ ήταν χωριστό ανεξάρτητο βασίλειο. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε ιδιαίτερη τάξη πεζεταίρων, την Ορεστίδα τάξη. Από την Ορεστίδα καταγόταν ο οίκος του Ορόντη, ο Κρατερός και άλλοι. Ορεστίς ελέγετο και η σημερινή λίμνη της Καστοριάς. Ο Στράβων αναφέρει για την Ορεστίδα. ‘’Η δ΄ Ορεστίς πολλή, και όρος έχει μέγα μέχρι του Κόρακος της Αιτωλίας καθήκον και του Παρνασσού,
περιοικούσι δ΄ αυτοί τε Ορέσται και Τυμφαίοι…’’. ‘’Η δε Ορεστίς έχει μεγάλη έκταση, έχει και μεγάλο όρος που εκτείνεται έως τον Κόρακα της Αιτωλίας και τον Παρνασό, γύρω από αυτό δε κατοικούν οι ίδιοι οι Ορέσται και οι Τυμφαίοι….’’. (Γεωγρ., Ζ΄ απόσπ. 6). Πόλεις της Ορεστίδος ήταν το Κέλετρον, η Αμαντία, η Αρμονία και το Άργος Ορεστικόν.
13. Μακεδονική Παιονία. Ήταν η βορειότερη Μακεδονική χώρα. Στη μέση κοιλάδα του Αξιού, όπου σήμερα η Γευγελή, το Τίτο Βέλες και η Στρώμνιτσα. Στο στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου παρέτασσε χωριστό τμήμα ιππικού. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν οι Στόβοι, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Αντιγόνεια, Άβυδος, Αλμάνα, Αμυδών, Βυλάξωρα, η Δόβηρος, η Άστιβος, η Δερρίοπος (Δευρίοπος), το Αστραίον. (Το Αστραίον είναι η σημερινή πόλη Στρώμνιτσα. Αναφέρεται από τον Τίτο Λίβιο ως Astraeum (XL 24) και τον Πτολεμαίο (Γ΄13,27) ως Αίστραιον. Αστραίος είναι ο έναστρος, ο προερχόμενος εκ των άστρων. Με το ίδιο όνομα υπήρχε ποταμός της Μακεδονίας μεταξύ Βεροίας και Θεσσαλονίκης. ‘’Αιλιανός, Περί ζώων, ΙΕ΄ 1’’).
14. Πελαγονία. Βρισκόταν δυτικότερα της Παιονίας, βορειότερα από την Λυγκηστίδα, στην άνω κοιλάδα του Εριγώνος. Προς βορράν και δυσμάς συνώρευε με την Ιλλυρία. Εκτεινόταν προς το ανώτερο τμήμα του Αξιού, στο σημερινό Μοναστήρι έως τους Στόβους. Στην περιοχή αυτή κυριαρχούσαν, τον περισσότερο καιρό οι Λυγκησταί, έως ότου επί βασιλείας του Αερόπου Α΄, ενσωματώθηκαν στο κεντρικό Μακεδονικό βασίλειο. Αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο, ο οποίος παράγει το όνομά της από τον Πελαγόνα, υιό του Αξιού. Το 359 π.Χ. προσαρτήθηκε στο Μακεδονικό βασίλειο από το Φίλιππο Β΄. Στο Μακεδονικό στρατό παρέτασσε μία τάξη πεζεταίρων την Πελαγονία τάξη. Ο Στράβων αναφέρει ότι: ‘’Τριπολίτις γουν η Πελαγονία ελέγετο, ης και Άζωρος ήν, και επί τω Ερίγωνι πάσαι αι των Δευριόπων πόλεις ώκηντο, ων το Βρυάνιον και Αλαλκομεναι και Στύβαρα’’. (Γεωγρ., Ζ΄ 7.9). ‘’Η Πελαγονία ονομαζόταν τριπολίτις, και σ΄ αυτήν ανήκε και η Άζωρος. Όλες οι πόλεις των Δευριόπων ήταν κτισμένες στις όχθες του Ερίγωνος και κάποιες από αυτές ήσαν το Βρυάνιον, οι Αλαλκομεναί και Στύβαρα’’. Πρωτεύουσα πόλη της ήταν η Πελαγονία, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν το Πισσαίον, οι Αλκομεναί, η Αυδάριστος.
Αυδή και
άριστη είναι αυτή
που μιλάει όμορφα,
η γλυκομίλητη. Αυδολέων, ένας Έλληνας βασιλιάς της Παιονίας,
ο έχων την αυδή, την ομιλία του
λιονταριού.
H Αυδάριστος, οι Αλκομεναί, και το Πισσαίο ήταν οι μεγαλύτερες πόλεις της αρχαίας Πελαγονίας.
Η Πελαγονία παρέμεινε ενσωματωμένη στο
Μακεδονικό κράτος μέχρι της Ρωμαϊκής κατακτήσεως. Επί Βυζαντινών αποτελούσε
τμήμα μιας των δύο επαρχιών της Μακεδονίας.
15. Πιερία. Ήταν η νοτιότερη Μακεδονική επαρχία. Εκτεινόταν κατά μήκος των συνόρων προς τη Θεσσαλία. Απλωνόταν από τον Όλυμπο και τα Πιέρια έως το Θερμαϊκό κόλπο, όπου σήμερα ο νομός Πιερίας. Στο Μακεδονικό στρατό συγκροτούσε μία ίλη εταίρων. Κύριες πόλεις της ήταν η Μεθώνη, η Πύδνα και το Δίον, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν το Αιγίνιον, το Ηράκλειον, τα Λείβηθρα, η Πέτρα, η Πίμπλεια και η Φίλα.
16. Σιντική. Βρισκόταν εκεί όπου ευρίσκεται η σημερινή επαρχία Σιντικής (Σιδηροκάστρου). Εκτεινόταν όμως και στη μέση κοιλάδα του Στρυμόνος, έως το Μελένικο, στη σημερινή Βουλγαρία. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Ηράκλεια Σιντική, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Τρίστολος και η Παρθικόπολις.
17. Τυμφαία ή Στυμφαία ή Στυμφαλία ή Στυμφαλίτιδα. Απλωνόταν προς τις ανατολικές κλιτύες της Πίνδου και της Τύμφης, έως τα Χάσια και την Καλαμπάκα, την οποία ο Στράβων τοποθετεί στην Τυμφαία. Προ του Αερόπου Α΄, ήταν χωριστό ανεξάρτητο βασίλειο. Από την Τυμφαία καταγόταν οι πριγκηπικοί οίκοι του Πολυσπέρχοντος, του Πολεμοκράτους, του Ανδρομένους κ.ά. Στο Μακεδονικό στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου παρέτασσε χωριστή τάξη πεζεταίρων, την Τυμφαία τάξη.
18. Χαλκιδική. Βρισκόταν όπου και η σημερινή Χαλκιδική. Προ του Φιλίππου Β΄ στη Χαλκιδική υπήρχαν πολλές αποικίες των νοτίων Ελλήνων. Όλυνθος, Ποτίδαια κ.τ.λ. Χάρις στα μεταλλεία σιδήρου, ο Φίλιππος εγκατέστησε εκεί τα εργαστήρια όπλων, τα οποία τόσο βοήθησαν το Μέγα Αλέξανδρο στον ανεφοδιασμό της στρατιάς του στην Ασία. Στο Μακεδονικό στρατό οι Χαλκιδείς συγκροτούσαν μία ίλη εταίρων. Κύριες πόλεις της ήταν η Ποτίδαια και η Όλυνθος (Ηρόδ, Ζ 122), ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Σάνη, η οποία ήταν αποικία των Ανδρίων, (Θουκ., Δ΄108-110, Ηρόδ., Ζ΄22), η Άσσα
(Ηρόδ, Ζ΄122), η Σάρτη (Ηρόδ, Ζ΄122, ), η Μένδη (Ηρόδ., Ζ΄123), η Σκιώνη (Ηρόδ., Ζ΄123), η Άφυτις (Ηρόδ., Ζ΄123, Θουκ., Α΄64-66), η Μηκυβέρνη (Ηρόδ., Ζ΄122), η Σερμύλη (Ηρόδ., Ζ΄122, Θουκ., Α΄64-66), η Τορώνη (Ηρόδ., Ζ΄122, Θουκ., Δ΄108-110), η Σίγγος (Ηρόδ., Ζ΄122), η Θύσσος (Ηρόδ., Ζ΄22, Θουκ., Δ΄108-110), αι Κλεωναί (Ηρόδ., Ζ΄22, Θουκ., Δ΄108-110), η Ολόφυξος (Ηρόδ., Ζ΄22, Θουκ., Δ΄108-110), η Αιγή (Ηρόδ., Ζ΄123), η Θέραμβος (Ηρόδ.,Ζ΄123) και το Δίον (Ηρόδ., Ζ΄22, Θουκ., Δ΄108-110)
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
15. Πιερία. Ήταν η νοτιότερη Μακεδονική επαρχία. Εκτεινόταν κατά μήκος των συνόρων προς τη Θεσσαλία. Απλωνόταν από τον Όλυμπο και τα Πιέρια έως το Θερμαϊκό κόλπο, όπου σήμερα ο νομός Πιερίας. Στο Μακεδονικό στρατό συγκροτούσε μία ίλη εταίρων. Κύριες πόλεις της ήταν η Μεθώνη, η Πύδνα και το Δίον, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν το Αιγίνιον, το Ηράκλειον, τα Λείβηθρα, η Πέτρα, η Πίμπλεια και η Φίλα.
16. Σιντική. Βρισκόταν εκεί όπου ευρίσκεται η σημερινή επαρχία Σιντικής (Σιδηροκάστρου). Εκτεινόταν όμως και στη μέση κοιλάδα του Στρυμόνος, έως το Μελένικο, στη σημερινή Βουλγαρία. Πρωτεύουσα πόλις της ήταν η Ηράκλεια Σιντική, ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Τρίστολος και η Παρθικόπολις.
17. Τυμφαία ή Στυμφαία ή Στυμφαλία ή Στυμφαλίτιδα. Απλωνόταν προς τις ανατολικές κλιτύες της Πίνδου και της Τύμφης, έως τα Χάσια και την Καλαμπάκα, την οποία ο Στράβων τοποθετεί στην Τυμφαία. Προ του Αερόπου Α΄, ήταν χωριστό ανεξάρτητο βασίλειο. Από την Τυμφαία καταγόταν οι πριγκηπικοί οίκοι του Πολυσπέρχοντος, του Πολεμοκράτους, του Ανδρομένους κ.ά. Στο Μακεδονικό στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου παρέτασσε χωριστή τάξη πεζεταίρων, την Τυμφαία τάξη.
18. Χαλκιδική. Βρισκόταν όπου και η σημερινή Χαλκιδική. Προ του Φιλίππου Β΄ στη Χαλκιδική υπήρχαν πολλές αποικίες των νοτίων Ελλήνων. Όλυνθος, Ποτίδαια κ.τ.λ. Χάρις στα μεταλλεία σιδήρου, ο Φίλιππος εγκατέστησε εκεί τα εργαστήρια όπλων, τα οποία τόσο βοήθησαν το Μέγα Αλέξανδρο στον ανεφοδιασμό της στρατιάς του στην Ασία. Στο Μακεδονικό στρατό οι Χαλκιδείς συγκροτούσαν μία ίλη εταίρων. Κύριες πόλεις της ήταν η Ποτίδαια και η Όλυνθος (Ηρόδ, Ζ 122), ενώ δευτερεύουσες πόλεις της ήταν η Σάνη, η οποία ήταν αποικία των Ανδρίων, (Θουκ., Δ΄108-110, Ηρόδ., Ζ΄22), η Άσσα
(Ηρόδ, Ζ΄122), η Σάρτη (Ηρόδ, Ζ΄122, ), η Μένδη (Ηρόδ., Ζ΄123), η Σκιώνη (Ηρόδ., Ζ΄123), η Άφυτις (Ηρόδ., Ζ΄123, Θουκ., Α΄64-66), η Μηκυβέρνη (Ηρόδ., Ζ΄122), η Σερμύλη (Ηρόδ., Ζ΄122, Θουκ., Α΄64-66), η Τορώνη (Ηρόδ., Ζ΄122, Θουκ., Δ΄108-110), η Σίγγος (Ηρόδ., Ζ΄122), η Θύσσος (Ηρόδ., Ζ΄22, Θουκ., Δ΄108-110), αι Κλεωναί (Ηρόδ., Ζ΄22, Θουκ., Δ΄108-110), η Ολόφυξος (Ηρόδ., Ζ΄22, Θουκ., Δ΄108-110), η Αιγή (Ηρόδ., Ζ΄123), η Θέραμβος (Ηρόδ.,Ζ΄123) και το Δίον (Ηρόδ., Ζ΄22, Θουκ., Δ΄108-110)
ΑΝ ΟΙ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΔΕΝ
ΗΤΑΝ ΑΝΙΚΑΝΟΙ Ή
ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΘΑ
ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΟΙ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΑΣ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ
ΕΝΘΕΡΜΩΣ: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ
ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ
ΠΡΩΗΝ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ.
Ο πρώην πρωθυπουργός
των Σκοπίων, Λιούμπκο Γκεοργκιέφσκι, σε πρόσφατη
συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Kanal 5 των Σκοπίων, ομολογεί με ιστορικά επιχειρήματα ότι οι
Μακεδόνες είναι Έλληνες. Ο
πρώην πρωθυπουργός των
Σκοπίων φαίνεται ότι
έχει διαβάσει πολύ.
Πολύ περισσότερο από
πολλούς «έλληνες πολιτικούς».
Μία σωστή και
ολοκληρωμένη πολιτική αν
είχαν τα γαϊδούρια
που αυτοαποκαλούνται «έλληνες
πολιτικοί», σήμερα η
πλειοψηφία των σκοπιανών
θα ήταν ένθερμοι
Μακεδόνες Έλληνες.
Ο Γκεοργκιέφσκι αντικρούει
με ιστορικά στοιχεία τις θέσεις των Σκοπιανών
περί ύπαρξης «Μακεδονικού» έθνους και «Μακεδόνων» και τονίζει ότι ο
Μέγας Αλέξανδρος πολέμησε ως Έλληνας μεταδίδοντας τον ελληνικό πολιτισμό στα
πέρατα του τότε κόσμου.
ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΦΣΚΙ: «Εάν
αποδείξουμε ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, τότε αυτόματα
ισχυριζόμαστε ότι εμείς είμαστε αυτοί οι αρχαίοι Μακεδόνες. Πρώτα από όλα,
ακόμα και αν ίσχυε ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, δεν σημαίνει ότι
είναι οι σημερινοί Σκοπιανοί, γιατί η ιστορία της περιόδου γνωρίζει μόνο 3
πολιτισμούς σε αυτήν την περιοχή των Βαλκανίων…τους Έλληνες, τους Ιλλυριούς και
τους Θράκες. Οι Μακεδόνες δεν υπήρξαν ως άλλος πολιτισμός».
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όποιον και αν
συμβουλεύτηκα λέει το ακριβώς αντίθετο από εσάς.
ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΦΣΚΙ: Δεν ισχύει
κάτι τέτοιο, σας διαβεβαιώ. Τώρα, το δεύτερο σημείο είναι ότι, εάν υπάρχει
κάποια βάση για εμάς να αποδείξουμε ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες είναι διαφορετικοί
από τους αρχαίους Έλληνες, το συμπέρασμα μας θα είναι ότι είναι, ήταν κάτι
διαφορετικό από τους σημερινούς Σκοπιανούς. Στο μεταξύ είναι και κάτι άλλο. Δεν
ξέρω αν είναι γενετικά οι ίδιοι, αλλά ξέρω ότι 120-130 χρόνια πριν τον Μέγα
Αλέξανδρο, ο προ-προ-προ… παππούς του Αλέξανδρος Α” [ο επονομαζόμενος Φιλέλλην]
λαμβάνει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες στην Ελλάδα και αποδεικνύει την
Ελληνική του καταγωγή από την Πελοπόννησο.
Από τότε και μέχρι την
Γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Μακεδονία είναι μέρος του Ελληνικού Κόσμου
και παίρνει μέρος σε όλους τους αγώνες, σε όλα τα συμβούλια, σε όλες τις μάχες
και σε όλα τα πολιτιστικά και πνευματικά γεγονότα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πριν λίγο σας
διάβασα ότι δεν μιλούσαν την ίδια γλώσσα, πριν λίγο σας διάβασα ότι δεν τα
πήγαιναν καλά μεταξύ τους.
ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΦΣΚΙ: Κοιτάξτε,
μπορούμε να επικαλεστούμε πολλές παραθέσεις από γνώστες, αλλά σας λέω πως η
Μακεδονία λειτουργούσε τότε. Όλες οι ημερομηνίες είναι γνωστές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα υπήρξαν
μεγάλοι πόλεμοι. Ο Φίλιππος τους κατέλαβε, τους σκότωνε Εάν ήταν τόσο στενά
δεμένοι γιατί σκότωνε ο ένας τον άλλο;
ΓKEOΡΓΚΙΕΦΣΚΙ: Το πιο
σημαντικό πράγμα είναι το ακόλουθο… ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος είχαν σκοπό να
ενώσουν τον ελληνικό κόσμο {..} είχαν σκοπό να νικήσουν τον μεγάλο εχθρό του
ελληνικού κόσμου, την Περσία και τελικά ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος, ή καλύτερα
ο Αλέξανδρος σε αυτήν την περίπτωση, όπου και αν κέρδισε, κέρδισε με το
ελληνικό όνομα , από οπουδήποτε πέρασε άφησε ένα ίχνος της παρουσίας του. Είναι
ίχνος της ελληνικής του καταγωγής. Και έχουμε εκατοντάδες μνημεία όπου αρχίζει
με τις λέξεις Εγώ ο Έλλην/Του Έλληνος Αλεξάνδρου.
Έτσι μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ο κόσμος που αφήνει πίσω, είναι ένας Ελληνικός κόσμος και ονομάζεται «Ελληνοποίηση της Μεσογείου». Ο Αλέξανδρος κάνει το μεγάλο μπαμ του ελληνικού ονόματος {…} και πρόσφατα δεν ανακήρυξαν τον Μ. Αλέξανδρο ως τον Μεγαλύτερο Έλληνα όλων των εποχών για το τίποτα, διότι ανύψωσε τον Ελληνικό πολιτισμό στο ύψιστο σημείο…
Έτσι μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ο κόσμος που αφήνει πίσω, είναι ένας Ελληνικός κόσμος και ονομάζεται «Ελληνοποίηση της Μεσογείου». Ο Αλέξανδρος κάνει το μεγάλο μπαμ του ελληνικού ονόματος {…} και πρόσφατα δεν ανακήρυξαν τον Μ. Αλέξανδρο ως τον Μεγαλύτερο Έλληνα όλων των εποχών για το τίποτα, διότι ανύψωσε τον Ελληνικό πολιτισμό στο ύψιστο σημείο…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εάν ο
ελληνικός πολιτισμός είναι τόσο μεγάλος, εάν ο Αλέξανδρος ήταν τόσο μεγάλος και
τον εξέλεξαν ως τον μεγαλύτερο Έλληνα, γιατί ως το 1990 δεν ήθελαν να ακούνε
γι” αυτόν; Γιατί μέχρι το 1990 δεν ήθελαν να ακούσουν για τους Μακεδόνες; Γιατί
το όνομα Μακεδονία ήταν απαγορευμένο στην Ελλάδα;
ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΦΣΚΙ : Δεν είναι
έτσι…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς δεν είναι
έτσι Λιούμπκο; Έτσι είναι. Μιλούσε στους στρατιώτες του σε 2-3 γλώσσες.
ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΦΣΚΙ : Πάντα
νοιαζόντουσαν για το Ελληνικό πνεύμα. Μην έχουμε παραισθήσεις, έτσι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ : Τότε γιατί ο
Φίλιππος τους πολέμησε; Γιατί τους νίκησε;
ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ: Στάσου
Μιλένκο. Γιατί η Αθήνα και η Σπάρτη πολέμησαν μεταξύ τους; Γιατί η Θήβα και η
Σπάρτη πολεμούσαν μεταξύ τους; Όλες οι πόλεις πολεμούσαν μεταξύ τους
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν ξέρω, εάν
καταλαβαίνεις πώς αυτό ακούγονται αυτά που λες στους ανθρώπους που μας
παρακολουθούν.
ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΦΣΚΙ: Kοίτα, δεν
θέλω εμείς να έχουμε κακές παραισθήσεις. Ο κόσμος που έχτισε ο Μέγας Αλέξανδρος
είναι ένας ελληνικός κόσμος, ο κόσμος που ο Μέγας Αλέξανδρος αφήνει πίσω του
είναι ένας ελληνικός κόσμος. Αυτοί είναι ξεκάθαροι δείκτες που ο παγκόσμιος
επιστημονικός κόσμος έχει αναγνωρίσει και μέχρι σήμερα βλέπουμε όλα τα μνημεία,
που έχουν μείνει από αυτήν την περίοδο, να έχουν αυτό το όνομα και επώνυμο.
Γιατί δεν θέλουμε να το καταλάβουμε;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Περίμενε ένα
λεπτό, εξήγησέ μου γιατί, εάν αυτό ήταν αλήθεια, γιατί οι Έλληνες δεν το
εκτιμούσαν ως το 1990;
ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΦΣΚΙ: Πώς μπορείς
να λες ότι δεν το εκτίμησαν;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αφού δεν το
έκαναν. Δεν υπήρχε περιοχή με το όνομα Μακεδονία στην Ελλάδα, δεν υπήρχε
αεροδρόμιο να λέγεται Μακεδονία, δεν υπήρχε Μέγας Αλέξανδρος, δεν υπήρχαν
τίποτα από αυτά…
ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΦΣΚΙ: Περίμενε,
υπήρχε άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Θεσσαλονίκη από τουλάχιστον όταν ήμουν
5 χρονών και επισκέφτηκα για πρώτη φορά την Θεσσαλονίκη. θυμάμαι αυτό το
άγαλμα. Έχεις δίκιο για το αεροδρόμιο…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν υπήρχε
περιοχή με αυτό το όνομα…
ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΦΣΚΙ: Ναι, άλλαξαν
το όνομα της περιοχής αρκετές φορές, αλλά να ισχυρίζεσαι ότι δεν εκτιμούσαν το
πνεύμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν είναι καθόλου αληθινό…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πρώτον, δεν
μιλούσαν την ίδια γλώσσα, δεύτερον δεν έμοιαζαν καθόλου, τρίτον πολεμούσαν
μεταξύ τους…
ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ: Μα όλες οι
ελληνικές πόλεις πολεμούσαν μεταξύ τους…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μιλούσαν
διαφορετική γλώσσα {…} λες ότι ένωσε τον ελληνικό κόσμο. Για παράδειγμα, αν ο
Γκορμπατσώφ ήταν υπέρ της ένωσης της Γερμανίας αλλά δεν ήταν Γερμανός,
καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.
ΓΚΕΟΡΓΚΕΦΣΚΙ: Mιλένκο,
κοίτα… . ολόκληρη η κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν Ελληνική και ως
σήμερα η λέξη είναι Ελληνική {…} μπορούμε να λέμε μεταξύ μας ιστορίες για παρηγοριά,
αλλά αυτά είναι τα ιστορικά γεγονότα! Μέχρι να αποδείξουμε με επιστημονικά
επιχειρήματα ότι αυτά τα γεγονότα δεν είναι αληθινά… εντάξει…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Νομίζω ότι
αρκετοί σπουδαίοι επιστήμονες δεν συμφωνούν με τις απόψεις σου και το ξέρεις,
αληθινά δεν συμφωνούν.
ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: «είναι έγκλημα όλος ο κόσμος να λέει τα Σκόπια
‘’Μακεδονία’’ και εμείς να τους λέμε ‘’φούφουτους’’»
ΕΣΥ ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΚΡΑΤΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ;
«Από πολιτικό που κρατά και εξαργυρώνει το όνομα ενός νεκρού ενώ έχει και σύζυγο αλλά και βαρύ πατρικό όνομα, με ενοχλούν αφάνταστα οι αλαζονικές, οι ειρωνικές μαγκιές για το όνομα των Σκοπίων.
Αν δεν έχει σημασία το όνομα, εσύ κυρά μου γιατί κρατάς του Μπακογιάννη;»
ΜΙΑ ΤΥΠΙΚΗ
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ «ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ»,
Η Κ. ΝΤΟΡΑ ΦΟΥΦΟΥΤΟΥ – ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ.
30 Αυγούστου 2009
Υπουργό
Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη
Υπουργείο Εξωτερικών
Βασιλίσσης Σοφίας 2, 100 21 Αθήνα
Κυρία Υπουργέ,
Η επιστολή αυτή γράφεται με αφορμή την άδικη λεκτική επίθεσή σας δημοσίως στην Ύπατο Πρόεδρο της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ κ. Νίνα Γκατζούλη και στην Πρόεδρο του Κέντρου Μακεδονικών Σπουδών στη Νέα Υόρκη κ. Αθανασία Μπίσκα στο Ηράκλειο της Κρήτης, τον περασμένο Ιούλιο.
Παρά το γεγονός ότι σας προσέγγισαν με φιλική διάθεση για να σας χαιρετίσουν στη γενέτειρά σας, στο πλαίσιο του 41ου Συνεδρίου της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής, δέχθηκαν την έντονη έκφραση της δυσαρέσκειά σας για την κριτική που, όπως ισχυρισθήκατε, σας άσκησαν οι Μακεδόνες του εξωτερικού κατά τη διάρκεια των εργασιών του 10ου Παγκοσμίου Συνεδρίου των ανά την υφήλιο Παμμακεδονικών Ενώσεων στο Λιτόχωρο Πιερίας, παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια.
Ως μέλη των Παμμακεδονικών Ενώσεων ανά την υφήλιο ουδέποτε ασκήσαμε κριτική στο πρόσωπό σας μέσα από τα επίσημα ψηφίσματα των συνεδρίων μας. Είναι γεγονός ότι οι θέσεις και τα ψηφίσματα της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ, καθώς και των λοιπών Παμμακεδονικών Ενώσεων ανά την υφήλιο διαφοροποιούνται από τις θέσεις και τις απόψεις που εσείς εκφράζετε.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι από την ημέρα των ιδρύσεών τους οι Παμμακεδονικές Ενώσεις δεν αποδέχονται τον όρο Μακεδονία ή τα παράγωγα του όρου να συμπεριλαμβάνονται στην ονομασία των Σκοπίων. Γνωρίζετε ότι η ακλόνητη αυτή θέση μας ταυτίζεται με τη βούληση του 85% του ελληνικού λαού.
Παρακολουθώντας τη διεθνή (Αμερικανική και Ευρωπαϊκή) συγκυρία είμαστε
αισιόδοξοι για την εξέλιξη του θέματος και είναι αλήθεια ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την ηττοπαθή στάση του Υπουργείου Εξωτερικών.
Για εμάς είναι αδιανόητες οι δηλώσεις και μάλιστα από εκλεγμένους εκπροσώπους του Ελληνικού λαού, του τύπου «χάσαμε το παιχνίδι, επειδή 125 χώρες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως ‘Μακεδονία’».
Τα εθνικά κεκτημένα δεν αποτελούν και δεν επιτρέπεται να χαρακτηρίζονται ως «παιγνίδι». Η ηττοπάθεια εκ μέρους της ελληνικής πλευράς «θρέφει» την αδιαλλαξία και αλαζονεία της γείτονος χώρας.
Η οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία» για την γείτονα χώρα είναι άκρως επικίνδυνη για τον Ελληνισμό.
Σύνθετη ονομασία σημαίνει ότι ένα πολυεθνές, σλαβοαλβανικό επί το πλείστον, μόνον 18 χρόνων κράτος, θα μοιράζεται το αρχαίο όνομα της Μακεδονίας μας με τον ελληνισμό. Επιπλέον, η λέξη «Μακεδονία» μετά από 3000 χρόνια θα αντιπροσωπεύει ένα ολόκληρο κράτος βορείως της Μακεδονίας μας με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδος.
Είναι καιρός να εξηγήσει το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών για ποιον λόγο κατόρθωσαν να αναγνωριστούν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», όπως αναφερθήκατε στην συνάντησή σας με τις κυρίες Γκατζούλη και Μπίσκα στο Ηράκλειο, «από 125 κράτη» και ποιος είναι ο υπεύθυνος για την ανικανότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής η οποία απεδείχθη κατώτερη των περιστάσεων και επέτρεψε αυτή την εξέλιξη.
Είναι αδιανόητη η πρόσφατη αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονία» από την Ινδία, μια χώρα στην οποία διδάσκεται η ελληνικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου τη στιγμή μάλιστα που η παγκόσμια διανόηση έχει λάβει σαφή θέση υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας.
Τι μήνυμα δίνει στη γείτονα Τουρκία των 75 εκατομμυρίων όταν η Ελλάδα διαπραγματεύεται το όνομα «Μακεδονία» με τους Σκοπιανούς των 2 εκατομμυρίων;
Σας υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία με την ενεργό, συνεπή και κατά συνέπεια επιτυχή πολιτική της, ξεπέρασε όλα τα νόμιμα εμπόδια όλων των αποφάσεων του ΟΗΕ και έχει καταφέρει όχι μόνον να εξισώσει πολιτικώς την ΤΔΒΚ, αλλά επιπροσθέτως να χτυπά τη θύρα της Ε.Ε. χωρίς να υποχωρεί για ό,τι κρίνει να εξυπηρετεί τα εθνικά δίκαια και συμφέροντά της.
Η πρωτοβουλία επιστολής προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα από πανεπιστημιακούς αρχαιολόγους και ερευνητές, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ότι ουδεμία απολύτως σχέση είχε με πρωτοβουλία του τέως πρέσβη στην Ουάσινγκτον κ. Αλ. Μαλλιά και το Υπουργείο Εξωτερικών, όπως ισχυρισθήκατε.
Δεν είναι έργο του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Αντιθέτως ουδόλως αξιοποιήθηκε από αυτό. Θα λέγαμε μάλιστα ότι αγνοήθηκε με προκλητικά επιδεικτικό τρόπο με λαμπρή εξαίρεση τον Πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής κ. Δ. Σιούφα.
Όταν η εν λόγω επιστολή περιήλθε στην προσοχή του κ. Πρέσβη Αλ. Μαλλιά από την Ελληνική Πρεσβεία της Τουρκίας, ανώτατο στέλεχος της Πρεσβείας επικοινώνησε μαζί μας αναρωτώμενος για την κίνηση αυτή των αρχαιολόγων.
Του απαντήσαμε πως η επιστολή προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ήταν μια ανεξάρτητη –όπως και πραγματικά είναι- κίνηση των καθηγητών και ερευνητών της ιστορίας οι οποίοι προέρχονται από πανεπιστήμια κύρους πολλών χωρών. Η κίνηση αυτή των αρχαιολόγων δεν είχε πρόθεση την στήριξη της ελληνικής πλευράς αλλά τη διαφύλαξη του επιστημονικού τους αντικειμένου από αυθαίρετες παραχαράξεις.
Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους από το 1947 ήταν οι πρώτες που έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για τις προδιαγραφόμενες εξελίξεις και τα σημερινά αδιέξοδα.
Η έκφρασή σας προς τις εν λόγω προέδρους των Μακεδονικών οργανώσεων ότι οι Ελληνες των ΗΠΑ «είναι αχάριστοι και ενεργούν από την ασφάλεια της Αμερικής» ήταν δυστυχώς ατυχής.
Δεν έχουμε καμία πρόθεση να παρεμβαίνουμε στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος, η οποία είναι ευθύνη της εκάστοτε Ελληνικής Κυβέρνησης.
Όμως, έχουμε το δικαίωμα ως πολίτες και ψηφοφόροι χωρών στις οποίες ζούμε -και πολλοί από εμάς πολίτες και ψηφοφόροι της Ελλάδος-, να εκφράζουμε τις ανησυχίες μας και τις απόψεις μας στα ψηφίσματα των Συνεδρίων μας και προς τις κυβερνήσεις μας για ένα θέμα που αφορά την πολιτιστική μας κληρονομιά και την εδαφική ακεραιότητα της γενέτειρας πατρίδας μας.
Οι ενέργειες της ομογένειας πρέπει να ενδυναμώνουν την διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας και όπως άλλωστε εκπρόσωποι της Ελληνικής Πολιτείας μας έχουν διαβεβαιώσει, αποτελούν άλλοθι στις διαπραγματεύσεις της με την άλλη πλευρά. Επισυνάπτουμε το κείμενο του ψηφίσματος το οποίο διαβάστηκε παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Λυπούμεθα πολύ που εσείς απουσιάζατε από τις εργασίες του παγκόσμιου συνεδρίου μας, ώστε να έχουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο.
Μετά τιμής,
Πρόεδρος Παμμακεδονικών Ένώσεων ανά την Υφήλιο & Πρόεδρος Παμμακεδονικής Ενώσης ΗΠΑ
Νίνα Γκατζούλη
Πρόεδρος Παμμακεδονικής Ένωσης Αυστραλίας
Δημήτρης Μηνάς
Πρόεδρος Παμμακεδονικής Ένωσης Καναδά
Χαράλαμπος Μουτουσίδης
Πρόεδρος Παμμακεδονικής Ένωσης Ευρώπης
Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου,
Πρόεδρος Μακεδονικών Τμημάτων Αφρικής
Αμύντας Παπαθανασίου
Κοινοποίηση:
Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια
Πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή
Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περιφερειάρχη ΣΑΕ ΗΠΑ κ. Θεόδωρο Σπυρόπουλο
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Υπουργείο Εξωτερικών
Βασιλίσσης Σοφίας 2, 100 21 Αθήνα
Κυρία Υπουργέ,
Η επιστολή αυτή γράφεται με αφορμή την άδικη λεκτική επίθεσή σας δημοσίως στην Ύπατο Πρόεδρο της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ κ. Νίνα Γκατζούλη και στην Πρόεδρο του Κέντρου Μακεδονικών Σπουδών στη Νέα Υόρκη κ. Αθανασία Μπίσκα στο Ηράκλειο της Κρήτης, τον περασμένο Ιούλιο.
Παρά το γεγονός ότι σας προσέγγισαν με φιλική διάθεση για να σας χαιρετίσουν στη γενέτειρά σας, στο πλαίσιο του 41ου Συνεδρίου της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής, δέχθηκαν την έντονη έκφραση της δυσαρέσκειά σας για την κριτική που, όπως ισχυρισθήκατε, σας άσκησαν οι Μακεδόνες του εξωτερικού κατά τη διάρκεια των εργασιών του 10ου Παγκοσμίου Συνεδρίου των ανά την υφήλιο Παμμακεδονικών Ενώσεων στο Λιτόχωρο Πιερίας, παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια.
Ως μέλη των Παμμακεδονικών Ενώσεων ανά την υφήλιο ουδέποτε ασκήσαμε κριτική στο πρόσωπό σας μέσα από τα επίσημα ψηφίσματα των συνεδρίων μας. Είναι γεγονός ότι οι θέσεις και τα ψηφίσματα της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ, καθώς και των λοιπών Παμμακεδονικών Ενώσεων ανά την υφήλιο διαφοροποιούνται από τις θέσεις και τις απόψεις που εσείς εκφράζετε.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι από την ημέρα των ιδρύσεών τους οι Παμμακεδονικές Ενώσεις δεν αποδέχονται τον όρο Μακεδονία ή τα παράγωγα του όρου να συμπεριλαμβάνονται στην ονομασία των Σκοπίων. Γνωρίζετε ότι η ακλόνητη αυτή θέση μας ταυτίζεται με τη βούληση του 85% του ελληνικού λαού.
Παρακολουθώντας τη διεθνή (Αμερικανική και Ευρωπαϊκή) συγκυρία είμαστε
αισιόδοξοι για την εξέλιξη του θέματος και είναι αλήθεια ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την ηττοπαθή στάση του Υπουργείου Εξωτερικών.
Για εμάς είναι αδιανόητες οι δηλώσεις και μάλιστα από εκλεγμένους εκπροσώπους του Ελληνικού λαού, του τύπου «χάσαμε το παιχνίδι, επειδή 125 χώρες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως ‘Μακεδονία’».
Τα εθνικά κεκτημένα δεν αποτελούν και δεν επιτρέπεται να χαρακτηρίζονται ως «παιγνίδι». Η ηττοπάθεια εκ μέρους της ελληνικής πλευράς «θρέφει» την αδιαλλαξία και αλαζονεία της γείτονος χώρας.
Η οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία» για την γείτονα χώρα είναι άκρως επικίνδυνη για τον Ελληνισμό.
Σύνθετη ονομασία σημαίνει ότι ένα πολυεθνές, σλαβοαλβανικό επί το πλείστον, μόνον 18 χρόνων κράτος, θα μοιράζεται το αρχαίο όνομα της Μακεδονίας μας με τον ελληνισμό. Επιπλέον, η λέξη «Μακεδονία» μετά από 3000 χρόνια θα αντιπροσωπεύει ένα ολόκληρο κράτος βορείως της Μακεδονίας μας με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδος.
Είναι καιρός να εξηγήσει το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών για ποιον λόγο κατόρθωσαν να αναγνωριστούν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», όπως αναφερθήκατε στην συνάντησή σας με τις κυρίες Γκατζούλη και Μπίσκα στο Ηράκλειο, «από 125 κράτη» και ποιος είναι ο υπεύθυνος για την ανικανότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής η οποία απεδείχθη κατώτερη των περιστάσεων και επέτρεψε αυτή την εξέλιξη.
Είναι αδιανόητη η πρόσφατη αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονία» από την Ινδία, μια χώρα στην οποία διδάσκεται η ελληνικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου τη στιγμή μάλιστα που η παγκόσμια διανόηση έχει λάβει σαφή θέση υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας.
Τι μήνυμα δίνει στη γείτονα Τουρκία των 75 εκατομμυρίων όταν η Ελλάδα διαπραγματεύεται το όνομα «Μακεδονία» με τους Σκοπιανούς των 2 εκατομμυρίων;
Σας υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία με την ενεργό, συνεπή και κατά συνέπεια επιτυχή πολιτική της, ξεπέρασε όλα τα νόμιμα εμπόδια όλων των αποφάσεων του ΟΗΕ και έχει καταφέρει όχι μόνον να εξισώσει πολιτικώς την ΤΔΒΚ, αλλά επιπροσθέτως να χτυπά τη θύρα της Ε.Ε. χωρίς να υποχωρεί για ό,τι κρίνει να εξυπηρετεί τα εθνικά δίκαια και συμφέροντά της.
Η πρωτοβουλία επιστολής προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα από πανεπιστημιακούς αρχαιολόγους και ερευνητές, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ότι ουδεμία απολύτως σχέση είχε με πρωτοβουλία του τέως πρέσβη στην Ουάσινγκτον κ. Αλ. Μαλλιά και το Υπουργείο Εξωτερικών, όπως ισχυρισθήκατε.
Δεν είναι έργο του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Αντιθέτως ουδόλως αξιοποιήθηκε από αυτό. Θα λέγαμε μάλιστα ότι αγνοήθηκε με προκλητικά επιδεικτικό τρόπο με λαμπρή εξαίρεση τον Πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής κ. Δ. Σιούφα.
Όταν η εν λόγω επιστολή περιήλθε στην προσοχή του κ. Πρέσβη Αλ. Μαλλιά από την Ελληνική Πρεσβεία της Τουρκίας, ανώτατο στέλεχος της Πρεσβείας επικοινώνησε μαζί μας αναρωτώμενος για την κίνηση αυτή των αρχαιολόγων.
Του απαντήσαμε πως η επιστολή προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ήταν μια ανεξάρτητη –όπως και πραγματικά είναι- κίνηση των καθηγητών και ερευνητών της ιστορίας οι οποίοι προέρχονται από πανεπιστήμια κύρους πολλών χωρών. Η κίνηση αυτή των αρχαιολόγων δεν είχε πρόθεση την στήριξη της ελληνικής πλευράς αλλά τη διαφύλαξη του επιστημονικού τους αντικειμένου από αυθαίρετες παραχαράξεις.
Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους από το 1947 ήταν οι πρώτες που έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για τις προδιαγραφόμενες εξελίξεις και τα σημερινά αδιέξοδα.
Η έκφρασή σας προς τις εν λόγω προέδρους των Μακεδονικών οργανώσεων ότι οι Ελληνες των ΗΠΑ «είναι αχάριστοι και ενεργούν από την ασφάλεια της Αμερικής» ήταν δυστυχώς ατυχής.
Δεν έχουμε καμία πρόθεση να παρεμβαίνουμε στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος, η οποία είναι ευθύνη της εκάστοτε Ελληνικής Κυβέρνησης.
Όμως, έχουμε το δικαίωμα ως πολίτες και ψηφοφόροι χωρών στις οποίες ζούμε -και πολλοί από εμάς πολίτες και ψηφοφόροι της Ελλάδος-, να εκφράζουμε τις ανησυχίες μας και τις απόψεις μας στα ψηφίσματα των Συνεδρίων μας και προς τις κυβερνήσεις μας για ένα θέμα που αφορά την πολιτιστική μας κληρονομιά και την εδαφική ακεραιότητα της γενέτειρας πατρίδας μας.
Οι ενέργειες της ομογένειας πρέπει να ενδυναμώνουν την διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας και όπως άλλωστε εκπρόσωποι της Ελληνικής Πολιτείας μας έχουν διαβεβαιώσει, αποτελούν άλλοθι στις διαπραγματεύσεις της με την άλλη πλευρά. Επισυνάπτουμε το κείμενο του ψηφίσματος το οποίο διαβάστηκε παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Λυπούμεθα πολύ που εσείς απουσιάζατε από τις εργασίες του παγκόσμιου συνεδρίου μας, ώστε να έχουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο.
Μετά τιμής,
Πρόεδρος Παμμακεδονικών Ένώσεων ανά την Υφήλιο & Πρόεδρος Παμμακεδονικής Ενώσης ΗΠΑ
Νίνα Γκατζούλη
Πρόεδρος Παμμακεδονικής Ένωσης Αυστραλίας
Δημήτρης Μηνάς
Πρόεδρος Παμμακεδονικής Ένωσης Καναδά
Χαράλαμπος Μουτουσίδης
Πρόεδρος Παμμακεδονικής Ένωσης Ευρώπης
Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου,
Πρόεδρος Μακεδονικών Τμημάτων Αφρικής
Αμύντας Παπαθανασίου
Κοινοποίηση:
Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια
Πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή
Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περιφερειάρχη ΣΑΕ ΗΠΑ κ. Θεόδωρο Σπυρόπουλο
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.