ΔΕΛΒΙΝΟ ΚΑΙ ΤΕΠΕΛΕΝΙ, ΠΑΛΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΑ ΓΕΝΕΙ. ΔΕΛΒΙΝΟ ΚΙ ΑΓΙΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ, ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

Δέλβινο μωρέ Δέλβινο,

Δέλβινο και Τσαμουριά.

Δέλβινο και Τσαμουριά,

δεν τα δίνουν τα παιδιά.

Δεν τα δίνουν τα παιδιά,

στο σουλτάνο βασιλιά.

Αργυρόκαστρο  καϋμένο, 
μεσ'  στον  κόσμο  ξακουσμένο

Δέλβινο και  Τεπελένι,

Πάλι  Ελληνικό  θα  γένει.

Τεπελένι  και  Αυλώνα
της  Ελλάδος  αρραβώνα.

Κορυτσά κι  Άγιοι Σαράντα,

θα σας πάρουμε για πάντα.

              

Παραδοσιακό πολυφωνικό τραγούδι από την περιοχή της Πρεμετής Βορείου Ηπείρου. 
Το τραγούδι περιλαμβάνεται στον δίσκο "Το μοιρολόι της Πρεμετής", ο οποίος περιλαμβάνει ελληνόφωνα παραδοσιακά τραγούδια της ευρύτερης περιοχής. Οι εικόνες παρουσιάζουν τα δύο αμιγώς ελληνικά χωριά της περιοχής στα σύνορα με την Ελλάδα, τη Βαλοβίστα και την Βλαχοψηλοτέρα. 
 Η  Πρεμετή, είναι μία  Ελληνική  πόλη της Βορείου  Ηπείρου στο Νομό του Αργυροκάστρου. Διαρρέται από τον ποταμό Αώο, που ρέει κατά μήκος της οροσειράς Τρεμπεσίνα-Ντέμπελ-Δούσκο, ανάμεσα στα βουνά Τρεμπεσίνα και Ντέμπελ και στη συνέχεια στο φαράγγι Κέλτσιρε.

Στην περιοχή της Πρεμετής υπάρχουν ακόμη και σήμερα ελληνικοί οικισμοί και κοινότητες αν και αισθητά λιγότερες σε σχέση με παρελθούσες εποχές. 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ 

O  μουσικός και στιχουργός Ζαχαρίας Θεοδοσιαδης, που  διαμένει  στην Καρολίνα των ΗΠΑ, έγραψε  το  παρακάτω   ποίημα   για τον ήρωα Κώστα Κατσίφα που δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις της Αλβανικής Αστυνομίας.

του Δημήτρη Φιλιππίδη,  hellasfm.us

Το ποίημα το έστειλε στο Ραδιόφωνο του Hellas FM Νέας Υόρκης και όταν αναγνώσθηκε πραγματικά συγκλόνισε το ακροατήριο. Μάλιστα ο Ζαχαρίας έγραψε στο facebook χαρακτηριστικά: «Παιδιά Κοινοποιήστε το, Μη με ρωτάτε μπορεί να το έγραψα εγώ, αλλά δεν μου ανήκει, ανήκει στον Κωνσταντίνο στον ήρωα μας!

Ποίημα. ..για τον Κωνσταντίνο.

Καλό ταξίδι αδερφέ.

Οσα δεν τόλμησα εγώ
Εσύ έκανες πράξη
Έλληνας γεννήθηκες
Και ετούτο δεν θα αλλάξει

Κράτησες με παράστημα
το σύμβολο του έθνους
Και η όλη η Ελλάδα βάφτηκε
Στα χρώματα του πένθους

Δεν Έσκυψες δεν λύγισες
Και άνοιξες τα χέρια
Ελευθερία φώναξες
Και πέταξες στα αστέρια

Ακούστηκαν δύο τουφεκιές
Και βάφτηκε το χώμα
Εσένα φίλε Κωσταντή
Θα σε θυμούνται αιώνια

Στίχοι. Ζαχαρίας Θεοδοσιαδης