ΝΕΓΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΛΑΩΝ
ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
στις 9 Ιουλίου 2010 ένας ύμνος του κ. Μαριά για τον Καλλέργη. Στις 24 Νοεμβρίου 2015 έγινε μία ερώτηση στον κ. Μαριά για το θέμα αυτό, που έμεινε αναπάντητη.
Διαβάστε και το άρθρο:
ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΕΡΓΗ: «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΓΑΣ. Η ΗΓΕΤΙΔΑ ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΜΙΓΑΔΩΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΑΡΟΣ ΛΑΟΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ».
Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης και η Πανευρώπη
Του Νότη Μαριά* Αναπληρωτή καθηγητή Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστημίου Κρήτης,
marias@econ.soc.uoc.gr
Ο γνωστός ευρωπαίος οραματιστής Ριχάρδος Νικόλαος Κουντενχόβε -Καλλέργης γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1894 στο Τόκιο της Ιαπωνίας όπου ο πατέρας του Heinrich υπηρετούσε ως διπλωμάτης. Η μητέρα του ήταν Γιαπωνέζα. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών στις 27 Ιουλίου 1972 στο Schruns της Αυστρίας. Η καταγωγή του Κουντενχόβε – Καλλέργη ανιχνεύεται στην Κρήτη, καθώς ήταν απόγονος της γνωστής οικογένειας των Καλλέργηδων που προέρχεται από τη Βυζαντινή οικογένεια Φωκά που εγκαταστάθηκε στην Κρήτη το 1182 μ.Χ.
Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστημίου Κρήτης,
marias@econ.soc.uoc.gr
Ο γνωστός ευρωπαίος οραματιστής Ριχάρδος Νικόλαος Κουντενχόβε -Καλλέργης γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1894 στο Τόκιο της Ιαπωνίας όπου ο πατέρας του Heinrich υπηρετούσε ως διπλωμάτης. Η μητέρα του ήταν Γιαπωνέζα. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών στις 27 Ιουλίου 1972 στο Schruns της Αυστρίας. Η καταγωγή του Κουντενχόβε – Καλλέργη ανιχνεύεται στην Κρήτη, καθώς ήταν απόγονος της γνωστής οικογένειας των Καλλέργηδων που προέρχεται από τη Βυζαντινή οικογένεια Φωκά που εγκαταστάθηκε στην Κρήτη το 1182 μ.Χ.
Αντίθετα οι «Καλλέργηδες ήταν παραδοσιακοί επαναστάτες που πολεμούσαν και πέθαιναν αδιάλειπτα για την ελευθερία στο νησί της καταγωγής τους στην Κρήτη, πρώτα κατά των Βενετών και εν συνεχεία κατά των Τούρκων κατακτητών».
Η Πανευρώπη
Τον Οκτώβριο του 1923 o Κουντενχόβε – Καλλέργης γράφει στα γερμανικά το περίφημο βιβλίο του «Πανευρώπη» που δημιούργησε τρομερή αίσθηση την εποχή εκείνη, διότι υποστήριζε ότι η λύση στο ζήτημα της ειρήνης στην Ευρώπη περνούσε μόνο μέσα από την ενοποίηση της γηραιάς ηπείρου. Με τον τρόπο αυτό πίστευε ότι θα μπορούσε να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη και ευημερία στην Ευρώπη και ταυτόχρονα η Ευρώπη θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό με την Αμερική και τη Βρετανική Αυτοκρατορία.
Η έκταση και τα όρια της Πανευρώπης του Κουντενχόβε-Καλλέργη ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση των 27. Δεν συμπεριλάμβανε το σημερινό Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία.
Τα κυρίαρχα κράτη που θα απάρτιζαν την Πανευρώπη ήταν η Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Πολωνία, Ισπανία, Ρουμανία, Τσεχοσλοβακία, Σερβία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Κάτω Χώρες, Αυστρία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Ελβετία, Φιλανδία, Δανία, Νορβηγία, Λιθουανία, Λετονία Εσθονία, Αλβανία, Λουξεμβούργο και Ισλανδία.
Κατά τον Κουντενχόβε – Καλλέργη το ευρωπαϊκό πρόβλημα, θα μπορούσε να βρει τη λύση του μόνο με τη συγχώνευση των λαών της Ευρώπης
Η έκταση και τα όρια της Πανευρώπης του Κουντενχόβε-Καλλέργη ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση των 27. Δεν συμπεριλάμβανε το σημερινό Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία.
Τα κυρίαρχα κράτη που θα απάρτιζαν την Πανευρώπη ήταν η Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Πολωνία, Ισπανία, Ρουμανία, Τσεχοσλοβακία, Σερβία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Κάτω Χώρες, Αυστρία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Ελβετία, Φιλανδία, Δανία, Νορβηγία, Λιθουανία, Λετονία Εσθονία, Αλβανία, Λουξεμβούργο και Ισλανδία.
Κατά τον Κουντενχόβε – Καλλέργη το ευρωπαϊκό πρόβλημα, θα μπορούσε να βρει τη λύση του μόνο με τη συγχώνευση των λαών της Ευρώπης
οικειοθελώς με την ίδρυση μιας Πανευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.
Η Πανευρώπη στην ουσία θα μπορούσε να συμπυκνώσει ένα αναγκαίο συμβιβασμό που θα στηριζόταν σε πλήρη αυτονομία των κυρίαρχων κρατών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξωτερικά δε σε πλήρη ομοσπονδία. Άλλωστε η διπλή μέθοδος της αυτονομίας και της ομοσπονδίας είχε ήδη αποδειχθεί επιτυχής και σε άλλες περιπτώσεις συγκρότησης και λειτουργίας πολυεθνικών «συγκροτημάτων».
Πανευρωπαϊσμός ή παγγερμανισμός;
Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του από τη στιγμή που αποφάσισε να ιδρύσει ένα πανευρωπαϊκό κίνημα.
Ιδρύει λοιπόν το 1922 την Πανευρωπαϊκή Ένωση.
Στο οργανωτικό σχήμα της Πανευρωπαϊκής Ένωσης εντάσσονται κορυφαίοι πολιτικοί όπως ήταν ο Γάλλος υπουργός εξωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργός Μπριάν, ο Αντενάουερ αλλά και ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Επίσης εντάχθηκαν στην Πανευρωπαϊκή Ένωση και διανοούμενοι όπως ο SigmuntFreud, o Albert Einstein, o Thomas Mann κ.λ.π.
Η Πανευρώπη στην ουσία θα μπορούσε να συμπυκνώσει ένα αναγκαίο συμβιβασμό που θα στηριζόταν σε πλήρη αυτονομία των κυρίαρχων κρατών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξωτερικά δε σε πλήρη ομοσπονδία. Άλλωστε η διπλή μέθοδος της αυτονομίας και της ομοσπονδίας είχε ήδη αποδειχθεί επιτυχής και σε άλλες περιπτώσεις συγκρότησης και λειτουργίας πολυεθνικών «συγκροτημάτων».
Πανευρωπαϊσμός ή παγγερμανισμός;
Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του από τη στιγμή που αποφάσισε να ιδρύσει ένα πανευρωπαϊκό κίνημα.
Ιδρύει λοιπόν το 1922 την Πανευρωπαϊκή Ένωση.
Στο οργανωτικό σχήμα της Πανευρωπαϊκής Ένωσης εντάσσονται κορυφαίοι πολιτικοί όπως ήταν ο Γάλλος υπουργός εξωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργός Μπριάν, ο Αντενάουερ αλλά και ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Επίσης εντάχθηκαν στην Πανευρωπαϊκή Ένωση και διανοούμενοι όπως ο SigmuntFreud, o Albert Einstein, o Thomas Mann κ.λ.π.
(Σημείωση: όλοι εβραίοι).
Κατά το διάστημα 1924 – 1932 βασικός στόχος του Κουντενχόβε – Καλλέργη ήταν η γαλλογερμανική προσέγγιση. Η στρατηγική του αυτή άλλαξε όταν στις 30 Ιανουαρίου 1933 ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος της Γερμανίας. Από εκείνη τη στιγμή η Πανευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε εκστρατεία κατά του ναζισμού και του παγγερμανικού κινήματος.
Στον παγγερμανισμό ο Κουντενχόβε – Καλλέργης αντέταξε τον πανευρωπαϊσμό.
Αυτή η παράμετρος είναι ιδιαίτερα επίκαιρη και σήμερα.
Η Πανευρωπαϊκή Ένωση δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα κατά το διάστημα 1925 – 1933 με εθνικές επιτροπές σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Όμως μετά το 1933 απαγορεύτηκε η λειτουργία της στη Γερμανία και υπέστη στην πορεία σωρεία διώξεων, αφού αυτή άλλωστε αποτελούσε μια από τις βασικές οργανώσεις που πάλευε σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατά του ναζισμού.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου βρέθηκε στις ΗΠΑ και μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου επιστρέφει στην Ευρώπη και ιδρύει την Πανευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Ένωση με στόχο να προωθήσει την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Κατά το διάστημα 1924 – 1932 βασικός στόχος του Κουντενχόβε – Καλλέργη ήταν η γαλλογερμανική προσέγγιση. Η στρατηγική του αυτή άλλαξε όταν στις 30 Ιανουαρίου 1933 ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος της Γερμανίας. Από εκείνη τη στιγμή η Πανευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε εκστρατεία κατά του ναζισμού και του παγγερμανικού κινήματος.
Στον παγγερμανισμό ο Κουντενχόβε – Καλλέργης αντέταξε τον πανευρωπαϊσμό.
Αυτή η παράμετρος είναι ιδιαίτερα επίκαιρη και σήμερα.
Η Πανευρωπαϊκή Ένωση δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα κατά το διάστημα 1925 – 1933 με εθνικές επιτροπές σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Όμως μετά το 1933 απαγορεύτηκε η λειτουργία της στη Γερμανία και υπέστη στην πορεία σωρεία διώξεων, αφού αυτή άλλωστε αποτελούσε μια από τις βασικές οργανώσεις που πάλευε σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατά του ναζισμού.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου βρέθηκε στις ΗΠΑ και μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου επιστρέφει στην Ευρώπη και ιδρύει την Πανευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Ένωση με στόχο να προωθήσει την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος
και η Τουρκία
Με την Ελλάδα ο Κουντενχόβε-Καλλέργης διατηρούσε πάντοτε δεσμούς κυρίως μέσω Ελλήνων πολιτικών και διανοουμένων που στήριξαν την προσπάθεια του. Σ? αυτούς περιλαμβάνονται εκτός από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και οι Νικόλαος Πολίτης, Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, Λέων Μακκάς και άλλοι πολιτικοί.
Με τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος άλλωστε κατά τον Κουντενχόβε-Καλλέργη του μιλούσε «σαν παλιός φίλος, σχεδόν σαν συμπατριώτης αφού το επώνυμο Καλλέργης είχε ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με την Κρήτη», εγκαινίασε μια ιδιαίτερα στενή συνεργασία ιδίως σε σχέση με το ζήτημα της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας δεδομένου ότι ο Βενιζέλος μετά την προσέγγισή του με τον Ατατούρκ το 1930 υποστήριζε ότι η Τουρκία θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της Ευρώπης ενώ ο Κουντενχόβε – Καλλέργης πίστευε ότι η Τουρκία ως χώρα ασιατική δεν είχε καμία θέση στην Ενωμένη Ευρώπη. Μάλιστα ο Βενιζέλος του επεσήμανε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συνεργαστεί με την πανευρωπαϊκή πολιτική του κίνηση μόνο εάν συμπεριλαμβανόταν και η Τουρκία.
Τελικά φαίνεται ότι ο Βενιζέλος έπεισε τον Κουντενχόβε – Καλλέργη, ο οποίος σε μεταγενέστερο έργο του συμπεριέλαβε και την Τουρκία στην Πανευρώπη.
Το πανευρωπαϊκό
κίνημα των πολιτών
Αυτό όμως που πρέπει να συγκρατήσει κανείς από τις σκέψεις του Κουντενχόβε – Καλλέργη σε σχέση με την οργάνωση της πολιτικής δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η μεγάλη σημασία που επέδιδε στο ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι πολίτες στην οικοδόμηση της Ενωμένης Ευρώπης. Για τον λόγο αυτό προσπάθησε να δημιουργήσει και να οργανώσει ένα πανευρωπαϊκό κίνημα με οργανωτικές ρίζες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Η Πανευρωπαϊκή Ένωση απέκτησε γραφεία και παραρτήματα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και προχώρησε μάλιστα και στη διοργάνωση πανευρωπαϊκών συνεδρίων.
Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης δε στηρίχθηκε σε υπάρχοντα εθνικά πολιτικά κόμματα και σχηματισμούς για την προώθηση της Ενωμένης Ευρώπης. Ζήτησε τη βοήθεια και τη στράτευση βεβαίως σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων της Ευρώπης αλλά πάντοτε στο πλαίσιο μιας πολιτικής κίνησης που είχε υπερεθνικά πολιτικά και οργανωτικά χαρακτηριστικά.
Μήπως άραγε και η Ευρώπη του μέλλοντος μας θα μπορέσει τελικά να οικοδομηθεί μόνο αν στηριχθεί κυρίως σε πολιτικά κόμματα και κινήσεις πολιτών που βασικό χαρακτηριστικό τους θα είναι η υπερεθνική οργανωτική τους συγκρότηση;
και η Τουρκία
Με την Ελλάδα ο Κουντενχόβε-Καλλέργης διατηρούσε πάντοτε δεσμούς κυρίως μέσω Ελλήνων πολιτικών και διανοουμένων που στήριξαν την προσπάθεια του. Σ? αυτούς περιλαμβάνονται εκτός από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και οι Νικόλαος Πολίτης, Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, Λέων Μακκάς και άλλοι πολιτικοί.
Με τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος άλλωστε κατά τον Κουντενχόβε-Καλλέργη του μιλούσε «σαν παλιός φίλος, σχεδόν σαν συμπατριώτης αφού το επώνυμο Καλλέργης είχε ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με την Κρήτη», εγκαινίασε μια ιδιαίτερα στενή συνεργασία ιδίως σε σχέση με το ζήτημα της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας δεδομένου ότι ο Βενιζέλος μετά την προσέγγισή του με τον Ατατούρκ το 1930 υποστήριζε ότι η Τουρκία θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της Ευρώπης ενώ ο Κουντενχόβε – Καλλέργης πίστευε ότι η Τουρκία ως χώρα ασιατική δεν είχε καμία θέση στην Ενωμένη Ευρώπη. Μάλιστα ο Βενιζέλος του επεσήμανε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συνεργαστεί με την πανευρωπαϊκή πολιτική του κίνηση μόνο εάν συμπεριλαμβανόταν και η Τουρκία.
Τελικά φαίνεται ότι ο Βενιζέλος έπεισε τον Κουντενχόβε – Καλλέργη, ο οποίος σε μεταγενέστερο έργο του συμπεριέλαβε και την Τουρκία στην Πανευρώπη.
Το πανευρωπαϊκό
κίνημα των πολιτών
Αυτό όμως που πρέπει να συγκρατήσει κανείς από τις σκέψεις του Κουντενχόβε – Καλλέργη σε σχέση με την οργάνωση της πολιτικής δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η μεγάλη σημασία που επέδιδε στο ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι πολίτες στην οικοδόμηση της Ενωμένης Ευρώπης. Για τον λόγο αυτό προσπάθησε να δημιουργήσει και να οργανώσει ένα πανευρωπαϊκό κίνημα με οργανωτικές ρίζες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Η Πανευρωπαϊκή Ένωση απέκτησε γραφεία και παραρτήματα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και προχώρησε μάλιστα και στη διοργάνωση πανευρωπαϊκών συνεδρίων.
Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης δε στηρίχθηκε σε υπάρχοντα εθνικά πολιτικά κόμματα και σχηματισμούς για την προώθηση της Ενωμένης Ευρώπης. Ζήτησε τη βοήθεια και τη στράτευση βεβαίως σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων της Ευρώπης αλλά πάντοτε στο πλαίσιο μιας πολιτικής κίνησης που είχε υπερεθνικά πολιτικά και οργανωτικά χαρακτηριστικά.
Μήπως άραγε και η Ευρώπη του μέλλοντος μας θα μπορέσει τελικά να οικοδομηθεί μόνο αν στηριχθεί κυρίως σε πολιτικά κόμματα και κινήσεις πολιτών που βασικό χαρακτηριστικό τους θα είναι η υπερεθνική οργανωτική τους συγκρότηση;
1 σχόλιο
- [Δημήτρης Τσουκαλάς] ~ 24 Νοεμβρίου 2015
- Κύριε ΚαθηγητάΠοια η γνώμη σας για τις αναφορές που γίνονται στο βιβλίο:– Αυτό που κυρίως διαχωρίζει τους Εβραίους από τους μέσους αστούς είναι το γεγονός ότι είναι καθαροί άνθρωποι.
– Η ευρωασιατική-νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, όμοια στην εμφάνιση της με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων.
– Ο πόλεμος μεταξύ του Καπιταλισμού και του Κομμουνισμού για την κληρονομιά της εκλιπαρούσης αριστοκρατίας του αίματος είναι ένας πόλεμος φατριών της νικηφόρας αριστοκρατίας του πνεύματος, ένας αγώνας μεταξύ ατομισμού και του σοσιαλισμού, του εγωισμού και του αλτρουισμού, του ειδωλολατρικού και του χριστιανικού πνεύματος. Το γενικό επιτελείο αμφοτέρων στρατολογείται από την πνευματική αρχηγική φυλή της Ευρώπης [Führerrasse] τους Εβραίους.
– Οι Ευρωπαίοι είναι άνθρωποι της ποσότητος και οι Εβραίοι άνθρωποι ποιότητος!Με τιμή
Δημήτρης ΤσουκαλάςΥ.Γ
Το βραβείο Kalergi έλαβαν ο κ. Ρομπάι και η κυρία Μέρκελ.
Γνωρίζετε αν ο -Πανευρωπαισμός- διδάσκεται σε κάποια σχολεία;
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Υ.Γ.
2 σχόλια :
Ανώνυμος7 Σεπτεμβρίου 2018 - 11:20 μ.μ.
ΓΙΑ
ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΤΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ
ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΑ ΤΟΝ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΙΔΕΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΟΥΝΤΕΝΧΟΒΕ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΑΡΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΛΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ ΙΔΕΑΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΟΥΝΤΕΝΧΟΒΕ, ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ. Η ΠΛΗΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΔΙΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΤΟΣΑ ΑΡΘΡΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΑΡΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΛΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ ΙΔΕΑΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΟΥΝΤΕΝΧΟΒΕ, ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ. Η ΠΛΗΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΔΙΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΤΟΣΑ ΑΡΘΡΑ.
- Όλοι εμείς, που στερούμαστε γνώσης και σοβαρότητας και σχολιάζουμε επιφανειακά και αποσπασματικά τις θεωρίες του Καλλέργη, ο οποίος δίνει απαντήσεις σε όλα τα σημερινά θέματα (!), ας διαβάσουμε τι γράφει ο ίδιος ο Καλλέργης στην προσωπική αυτοβιογραφία του:
«Στις αρχές του 1924, έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον Baron Louis de Rothschild και τον φίλο του, τον Max Warburg από το Αμβούργο, είχαν διαβάσει το βιβλίο μου. Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Warburg αυθόρμητα μου πρόσφερε 60.000 ΧΡΥΣΑ μάρκα, για βοήθεια…
Ο Max Warburg, ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους και σοφότερους των ανδρών που έχω έρθει ποτέ σε επαφή. Δεν έπαψε ποτέ να χρηματοδοτεί την προσπάθειά μου και την Pan-Europe . Ο Max Warburg χρηματοδότησε το 1925 το ταξίδι μου στις Ηνωμένες Πολιτείες, για να παρουσιάσω το βιβλίο μου στο ίδρυμα Ροκφέλερ. Αργότερα είχα την υποστήριξη και την
χρηματοδότηση από τούς (ιουδαίους) τραπεζίτες Paul Warburg, Bernard Baruch, Λούντβιχ φον Μίζες, Arthur Burns, Milton Friedman και τον Mont Pelerin».
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
χωρις σκολιον
ΑπάντησηΔιαγραφή