Η δράση του ιερου Πυρός κατά τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες

(από το βιβλίο μου ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ εκδοσεις ΕΥΑΝΔΡΟΣ, Ακαδημίας 86 5ος οροφος) 

Την μεγάλη σημασία του Πυρός μας δείχνουν αφενός μεν ο Συμβολισμός της Θεάς Εστίας[1] και αφετέρου το αρχαίο λόγιο η φύση ολόκληρη αναγεννάται δια του Πυρός.  Το λόγιο αυτό δείχνει την μεταμορφωτική δράση του Πυρός στον υλικό, στον μορφικό, στον ψυχικό και στον πνευματικό κόσμο. Εξ αυτού συνάγεται ότι το στοιχείο του Πυρός αποτελεί τον παράγοντα εκείνον ο οποίος μετέχει σ’ όλες τις μεταμορφώσεις της Φύσεως οι οποίες είναι εμφανέστερες κατά τις τέσσαρες εποχές του έτους[2]. Ιδιαιτέρως κατά τα ηλιοστάσια (θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο) που η ένταση (θερινό) και η χαλάρωση (χειμερινό) αντιστοίχως της ενεργείας του στοιχείου του Πυρός του Ηλίου δημιουργεί όλα τα γνωστά θαυμαστά φαινόμενα, όχι μόνον επί της υλικής φύσεως αλλά και επί της συνειδητής και πνευματικής φύσεως.

Γνώρισμα της εντέλειας ενός σώματος είναι η εκδήλωση των Νόμων της Θερμότητας και του Φωτός. Γνωρίζουμε επίσης ότι και τους δύο αυτούς νόμους (Θερμότητας και Φωτός) τους έχει εκδηλώσει σε υπέρτατο βαθμό στο ηλιακό μας σύστημα ο Ήλιος. Συνεπώς, εξ αυτού του γεγονότος, κατανοούμε ευχερέστερα ότι όταν η Γη δέχεται εντονότερα την επίδρασή του Πυρός του Ηλίου κατά την θερινή τροπή τότε το υπάρχον στην Γη Πυρ παρουσιάζει μεγαλύτερη ενεργητικότητα ενώ, όταν δέχεται ασθενέστερα την επίδραση του Πυρός του Ηλίου κατά την χειμερινή τροπή, συμβαίνει το αντίθετο.

Εκτός από τα προαναφερθέντα ηλιοστάσια (Θερινό και Χειμερινό) έχουμε και τις δυο ενδιάμεσες θέσεις, τις δύο ισημερίες (Εαρινή και Φθινοπωρινή), με αποτέλεσμα να εμφανίζονται στην Γη οι τέσσαρες εποχές του έτους. Έτσι, όταν οι δυνάμεις της ενεργητικότητας της Γης είναι μειωμένες, κυοφορεί τα εντός αυτής σπέρματα και αναμένει την νέα εντονότερη ζωογόνο επίδραση του Ηλίου ώστε να εκκολάψει τα σπέρματα. Συνεπώς οι μεταμορφώσεις και η εξέλιξη των ουσιών της Φύσεως πάνω στην Γη είναι αποτέλεσμα της επιδράσεως του πυρός Ηλίου γιατί ο Ήλιος είναι Εκείνος που δίνει τον ρυθμό στο πλανητικό μας σύστημα και  την ζωή υπό την ευρεία της έννοια. Τα διάφορα φαινόμενα που λαμβάνουν χώραν πάνω στην Γη μαρτυρούν την ζωογόνο επίδραση του Πυρός Ηλίου στην Γη γιατί ο Ήλιος είναι Εκείνος που συνθέτει  σήμερα για να αποσυνθέσει αύριο και να ανασυνθέσει αργότερα. Με την βοήθεια του ηλιακού πυρός μετατρέπεται το απλό σπέρμα σε δρυ και με τις διαφορετικής εντάσεως ακτίνες του προκαλούνται οι διαφορετικές λειτουργίες στον κάθε οργανισμό. Επίσης ο Ήλιος επιδρά και επί των συνειδητών νοητικών υπάρξεων, με αποτέλεσμα την αναγέννηση και αναμόρφωση του πνεύματος αυτών, με την αναγέννηση και αναμόρφωση των συναισθημάτων, των ιδεών και της ενέργειας της κάθε ατομικότητας η οποία ενέργεια είναι το πλαστικό μέρος του οργανισμού της. Συνεπώς ο Ήλιος με τις ακτινοβολίες του αφυπνίζει τα σπέρματα των Ιδεών και επιβοηθεί τα όντα να ανέλθουν σε ανέλιξη. Για να είναι όμως αμεσότερα τα αποτελέσματα αυτών των επιδράσεων στον άνθρωπο, πρέπει να φροντίσει να εκμηδενίσει κάθε αντίδραση των στοιχείων της κατώτερής του φύσεως.

Τόσο ο Ήλιος όσο και τα άλλα πλανητικά σώματα ασκούν επί της Γης επίδραση δια της ενεργείας του Πυρός τους. Η επίδραση αυτή μεταδίδεται και στα νοητικά και πνευματικά όντα της Γης και επιδρά στους προσωπικούς λόγους κατά τρόπο ώστε να αναγεννά και μεταμορφώνει το πνεύμα δια της αναγεννήσεως και αναμορφώσεως των συναισθημάτων, των ιδεών και της ενεργείας του κατά μέρος πυρός του ατομικού λόγου ο οποίος είναι το πλαστικό στοιχείο του οργανισμού. Αυτά αποτελούν την μυστική κλείδα με την οποία μόνον ένα ακηλίδωτο χέρι μπορεί να χρησιμοποιήσει ώστε να ανοίξει την θύρα εκείνη που θα τον οδηγήσει στο πεδίο υπεργήινης σοφίας και ταυτόχρονα είναι η κλίμακα εκείνη που θα τον αναβιβάσει στα ουράνια δώματα.

Οι εκδηλώσεις του ιερου πυρός

Το πυρ εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα, γι’ αυτό μιλάμε για υλικό, ζωικό και πνευματικό πυρ.

Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, η ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ είναι εκδήλωση της μεριστής ή ατομικής ουσίας και το ΦΩΣ είναι εκδήλωση της αμέριστης ή συνεχούς ουσίας ή αιθέρος. Συνεπώς το γνωστό σε όλους μας Πυρ, που προέρχεται από την καύση υλικών σωμάτων, είναι αποτέλεσμα της συλλειτουργίας της αμέριστης και της μεριστής ουσίας και γι’ αυτό το ονομάσουμε Υλικό Πυρ.

Εκτός από αυτό το υλικό πυρ υπάρχει και άλλο πυρ το οποίο είναι αποτέλεσμα της λειτουργίας των ζωικών οργανισμών των ζώων και εκδηλώνεται ως ΖΩΙΚΗ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ και ως ΖΩΙΚΟ ΦΩΣ τα οποία από κοινού συνιστούν Ζωικό Πυρ. Η Ζωική Θερμότητα μας είναι γνωστή ενώ το Ζωικό Φως θα το ιδούμε όταν καταστείλουμε τα πάθη μας και αποκτήσουμε ήρεμο νου τον οποίο δεν τον ταράζουν τα πάθη και οι κακίες. Το Ζωικό Πυρ είναι το κυριότερο αναγεννητικό μέσο των ανθρώπων που μπορεί να τους οδηγήσει στην αποθέωση.

Τέλος εκτός από το Ζωικό Πυρ των όντων που έχουν γήινους οργανισμούς υπάρχει και το Πνευματικό Πυρ στους οργανισμούς των αθανάτων πνευμάτων και το οποίο προέρχεται από την συλλειτουργία της θερμότητας και του φωτός των οργανισμών αυτών των οντοτήτων. Χαρακτηριστικό του πνευματικού πυρός έναντι του ζωικού πυρός είναι η αφθαρσία του η οποία προέρχεται από την αδιάσπαστη συλλειτουργία των ηλιακής ποιότητος στοιχείων του.

---

[1] Για την θεά Εστία θα αναφερθούμε σε άλλο δημοσίευμα.

[2] Το θέμα αυτό αναλύεται στο δημοσίευμα του ΙΧΩΡ «ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ» (τεύχος 47-48 Αύγουστος 2004)

http://lykomidis.wordpress.com/2010/09/11/%CE%B7-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%85%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B1-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC/