Ο ΡΟΤΣΙΛΝΤ, Ο ΡΟΚΦΕΛΕΡ ΚΑΙ Ο ΣΟΡΟΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ "ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ", ΠΡΟΩΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΧΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΓΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΠΟΥ, ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΟΣΑ, ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΓΡΟΥΣ.
Ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος Νιλ Κλαρκ γράφει στο RUSSIA TODAY για την απάτη των «δημοψηφισμάτων» και των δήθεν αλλαγών.
Βλέπετε το πρότυπο;
Αυτό που δείχνουν τα παραπάνω παραδείγματα είναι ότι ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζουμε, οι άνθρωποι πίσω από τα παρασκήνια – οι άντρες με τα πολλά λεφτά, οι ενσωματωμένοι στο σύστημα γραφειοκράτες, όσοι δεν θέλουν να σταματήσουν τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση επειδή το κάνουν τόσο καλά έξω από αυτό, δεν θα αποδεχθούν την ετυμηγορία του λαού. Αν το «μεγάλοι άπλυτοι» ψηφίσουν με τον «λανθασμένο τρόπο», δηλαδή τον Τραμπ, το ΣΥΡΙΖΑ, το Brexit ή τον Ολάντ, τότε θα βρεθούν τρόποι να επανέλθει σύντομα η κανονικότητα…
Ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος Νιλ Κλαρκ γράφει στο RUSSIA TODAY για την απάτη των «δημοψηφισμάτων» και των δήθεν αλλαγών.
"Εάν η ψήφος άλλαζε τίποτα, θα την
καταργούσαν".
Αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο ρηχό, αλλά ας εξετάσουμε αυτά τα πρόσφατα γεγονότα.
Αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο ρηχό, αλλά ας εξετάσουμε αυτά τα πρόσφατα γεγονότα.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΟΡΡΟΣΣΥΡΙΖΑ
Τον Ιανουάριο του 2015, ο ελληνικός λαός, άρρωστος και κουρασμένος από την λιτότητα και το ταχύτατα επιβραδυνόμενο βιοτικό επίπεδο, ψήφισε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ενός ριζοσπαστικού κομμουνιστικού κόμματος κατά της λιτότητας. Ο Συνασπισμός της Αριστεράς, ο οποίος σχηματίστηκε μόλις έντεκα χρόνια νωρίτερα, κέρδισε το 36,3% των ψήφων και 149 από τις 300 έδρες του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Ο ελληνικός λαός είχε εύλογες ελπίδες ότι ο εφιάλτης λιτότητας θα τελείωνε. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίστηκε από τους "προοδευτικούς" σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αλλά τι συνέβη;
Η πίεση που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα από την «Τρόικα» για να δεχτεί επαχθείς όρους για ένα νέο σχέδιο διάσωσης, οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ να καλέσει τον λαό τον Ιούνιο του 2015 και να τους ζητήσει απευθείας τη διεξαγωγή εθνικού δημοψηφίσματος, αν έπρεπε να αποδεχτούν τους όρους.
«Την Κυριακή, δεν αποφασίζουμε απλά να παραμείνουμε στην Ευρώπη, αποφασίζουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια στην Ευρώπη», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ. Οι Έλληνες τίμησαν δεόντως την εντολή που ζήτησε ο Τσίπρας, και απέρριψε τους όρους διάσωσης με την ψηφοφορία να καταλήγει στο 61,3% υπέρ του «Όχι».
Ωστόσο, μόλις δύο εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε ένα πακέτο διάσωσης που περιείχε μεγαλύτερες περικοπές στις συντάξεις και υψηλότερες φορολογικές αυξήσεις από αυτές που προσφέρθηκαν νωρίτερα. Ο ελληνικός λαός ίσως καλύτερα να είχε μείνει στο σπίτι στις 27 Ιουνίου, αν όλη τη διαφορά την έκρινε η ψήφος του.
Τον Ιανουάριο του 2015, ο ελληνικός λαός, άρρωστος και κουρασμένος από την λιτότητα και το ταχύτατα επιβραδυνόμενο βιοτικό επίπεδο, ψήφισε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ενός ριζοσπαστικού κομμουνιστικού κόμματος κατά της λιτότητας. Ο Συνασπισμός της Αριστεράς, ο οποίος σχηματίστηκε μόλις έντεκα χρόνια νωρίτερα, κέρδισε το 36,3% των ψήφων και 149 από τις 300 έδρες του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Ο ελληνικός λαός είχε εύλογες ελπίδες ότι ο εφιάλτης λιτότητας θα τελείωνε. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίστηκε από τους "προοδευτικούς" σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αλλά τι συνέβη;
Η πίεση που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα από την «Τρόικα» για να δεχτεί επαχθείς όρους για ένα νέο σχέδιο διάσωσης, οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ να καλέσει τον λαό τον Ιούνιο του 2015 και να τους ζητήσει απευθείας τη διεξαγωγή εθνικού δημοψηφίσματος, αν έπρεπε να αποδεχτούν τους όρους.
«Την Κυριακή, δεν αποφασίζουμε απλά να παραμείνουμε στην Ευρώπη, αποφασίζουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια στην Ευρώπη», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ. Οι Έλληνες τίμησαν δεόντως την εντολή που ζήτησε ο Τσίπρας, και απέρριψε τους όρους διάσωσης με την ψηφοφορία να καταλήγει στο 61,3% υπέρ του «Όχι».
Ωστόσο, μόλις δύο εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε ένα πακέτο διάσωσης που περιείχε μεγαλύτερες περικοπές στις συντάξεις και υψηλότερες φορολογικές αυξήσεις από αυτές που προσφέρθηκαν νωρίτερα. Ο ελληνικός λαός ίσως καλύτερα να είχε μείνει στο σπίτι στις 27 Ιουνίου, αν όλη τη διαφορά την έκρινε η ψήφος του.
ΟΙ ΗΠΑ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ
Πολλοί υποστηρικτές του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ αναμφίβολα σκέφτονται το ίδιο.
Ο Τούρμπ κέρδισε τις εκλογές προσελκύοντας ψηφοφόρους της εργατικής τάξης, μακριά από τους Δημοκρατικούς και προσφέροντας την προοπτική ενός τερματισμού μιας «φιλελεύθερης παρέμβασης» της εξωτερικής πολιτικής. Ωστόσο, μόλις εννέα μήνες πριν από την Προεδρία του, η πεποίθηση ότι ο Τραμπ θα σηματοδοτήσει ένα «διάλειμμα καθαρότητας» με αυτό που είχε περάσει πριν ο Αμερικανός λαός διαψεύδεται. Τα εθνικά συντηρητικά μέλη της ομάδας του έχουν καθαριστεί, ενώ ο Τραμπ αποδείχθηκε ένα πολεμικό γεράκι σε τέτοιο βαθμό, όπως και οι προκάτοχοί του. Αντί να «αποστραγγίσει το βάλτο», ο Ντόναλντ έχει βυθιστεί σε αυτόν.
Πολλοί υποστηρικτές του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ αναμφίβολα σκέφτονται το ίδιο.
Ο Τούρμπ κέρδισε τις εκλογές προσελκύοντας ψηφοφόρους της εργατικής τάξης, μακριά από τους Δημοκρατικούς και προσφέροντας την προοπτική ενός τερματισμού μιας «φιλελεύθερης παρέμβασης» της εξωτερικής πολιτικής. Ωστόσο, μόλις εννέα μήνες πριν από την Προεδρία του, η πεποίθηση ότι ο Τραμπ θα σηματοδοτήσει ένα «διάλειμμα καθαρότητας» με αυτό που είχε περάσει πριν ο Αμερικανός λαός διαψεύδεται. Τα εθνικά συντηρητικά μέλη της ομάδας του έχουν καθαριστεί, ενώ ο Τραμπ αποδείχθηκε ένα πολεμικό γεράκι σε τέτοιο βαθμό, όπως και οι προκάτοχοί του. Αντί να «αποστραγγίσει το βάλτο», ο Ντόναλντ έχει βυθιστεί σε αυτόν.
Οι ΗΠΑ είναι ένα καθεστώς και όχι μια πραγματική δημοκρατία.
Τα γεγονότα του 2017 ήρθαν απλά να αποδείξουν, όπως υποστήριξα εδώ ότι οι ΗΠΑ είναι ένα καθεστώς και όχι μια πραγματική δημοκρατία, και ότι όποιος μπαίνει στο Λευκό Οίκο – αργά ή γρήγορα – θα αναγκαστεί να υποκύψει στο βαθύ κράτος και τη Wall Street, ανεξάρτητα από το τι υπόσχεται κατά την προεκλογική του εκστρατεία.
Τα γεγονότα του 2017 ήρθαν απλά να αποδείξουν, όπως υποστήριξα εδώ ότι οι ΗΠΑ είναι ένα καθεστώς και όχι μια πραγματική δημοκρατία, και ότι όποιος μπαίνει στο Λευκό Οίκο – αργά ή γρήγορα – θα αναγκαστεί να υποκύψει στο βαθύ κράτος και τη Wall Street, ανεξάρτητα από το τι υπόσχεται κατά την προεκλογική του εκστρατεία.
Ο ΑΛΒΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΟΥΔΑΙΟΣ
Αλβανικά δημοσιεύματα γράφουν καυστικά σχόλια για τις συναντήσεις που είχε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, στη Νέα Υόρκη, όπου είχε μεταβεί για την 72η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Ενώ ο Ράμα δημοσίευσε τη φωτογραφία με περισσή υπερηφάνεια με τον Ντόναλντ Τραμπ, απέφυγε να δημοσιεύει και μία άλλη, από μία «μυστική και σημαντική» συνάντηση που είχε. με τον εβραϊκής καταγωγής Τζορτζ Σόρος. Τον άνθρωπο των «Ιδρυμάτων Ανοιχτής Κοινωνίας» σε πλείστες χώρες κυρίως του ανατολικού μπλοκ και τις πολιτικές παρεμβάσεις του σε αριστερές και αριστερίστικες οργανώσεις- πολιτικές. Αλλά, χωρίς να ρωτήσει τον Αλβανό πρωθυπουργό, ο γιος του Σόρος ,ο Άλεξ Σόρος, γέμισε φωτογραφίες του Έντι Ράμα, του πατέρα του και του ιδίου στα κοινωνικά δίκτυα Instagram, Facebookκαι Twitter…Ο Άλεξ Σόρος περιγράφει με ενθουσιασμό τη συνάντηση με τον Έντι Ράμα και τον εκθειάζει αποκαλώντας τον ως «σύμβολο της φιλελεύθερης δημοκρατίας στην Αλβανία» και «παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνη». Γράφει ο Άλεξ Σόρος «παρόλο που ο πρωθυπουργός (Ράμα) φοράει ένα μπλουζάκι T-shirt του Μάικλ Τζόρνταν στις επίσημες συναντήσεις, ενώ εγώ είμαι δια βίου οπαδός των Νικς, δεν έχω τίποτε προσωπικό μαζί του, τον σέβομαι»… Σημειώνεται, ότι τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης έχουν γράψει παλαιότερα ότι ο Έντι Ράμα ενισχύθηκε για την εκλογή του από το ίδρυμα του Τζόρτζ Σόρος.
Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ BREXIT
Οι Βρετανοί πήραν επίσης ένα μάθημα για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η «δημοκρατία» όταν οι άνθρωποι δεν ψηφίζουν τον τρόπο με τον οποίο επιθυμούν οι πιο «ισχυροί άνθρωποι στο κτίριο». Στις 23 Ιουνίου 2016, σωστά ή λανθασμένα, το 52 τοις εκατό ψήφισε να εγκαταλείψει την ΕΕ. Αλλά 15 μήνες αργότερα, η άποψη ότι η Βρετανία θα εγκαταλείψει την ΕΕ παραμένει μόνο στο όνομα… Η κυβέρνηση απέστειλε μόνο το άρθρο 50 τον Μάρτιο, αφού τα δικαστήρια έκριναν ότι το Brexit έπρεπε να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο.
Την περασμένη εβδομάδα, η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι ζήτησε από την ΕΕ μια διετή μεταβατική περίοδο μετά την αναχώρηση της Βρετανίας το 2019. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι η μεταβατική περίοδος θα επεκταθεί επ ‘αόριστον. «Έχω εκφράσει το φόβο ότι πολύ πριν θλιβερή ομιλία της πρωθυπουργού στη Φλωρεντία, δεν βλέπω τίποτα για να με καθησυχάσει ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα τιμηθεί,» λέει ο Peter Hill, πρώην αρχισυντάκτης της Daily Express.
Οι πιθανότητες της Βρετανίας να βρίσκεται ακόμη στην ΕΕ το 2022 είναι τώρα περίπου 3-1. Και μειώνονται όλη την ώρα.
Και πάλι, αυτό που οι άνθρωποι που ψήφισαν για το Brexit το 2016 τι ήθελαν να συμβεί; Το ζήτημα εδώ δεν είναι εάν πιστεύουμε ότι η αποχώρηση από την ΕΕ είναι μια καλή ιδέα, αλλά πώς η ψηφοφορία του δημοψηφίσματος δεν οδήγησε στα αποτελέσματα που περίμεναν οι άνθρωποι.
Αλβανικά δημοσιεύματα γράφουν καυστικά σχόλια για τις συναντήσεις που είχε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, στη Νέα Υόρκη, όπου είχε μεταβεί για την 72η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Ενώ ο Ράμα δημοσίευσε τη φωτογραφία με περισσή υπερηφάνεια με τον Ντόναλντ Τραμπ, απέφυγε να δημοσιεύει και μία άλλη, από μία «μυστική και σημαντική» συνάντηση που είχε. με τον εβραϊκής καταγωγής Τζορτζ Σόρος. Τον άνθρωπο των «Ιδρυμάτων Ανοιχτής Κοινωνίας» σε πλείστες χώρες κυρίως του ανατολικού μπλοκ και τις πολιτικές παρεμβάσεις του σε αριστερές και αριστερίστικες οργανώσεις- πολιτικές. Αλλά, χωρίς να ρωτήσει τον Αλβανό πρωθυπουργό, ο γιος του Σόρος ,ο Άλεξ Σόρος, γέμισε φωτογραφίες του Έντι Ράμα, του πατέρα του και του ιδίου στα κοινωνικά δίκτυα Instagram, Facebookκαι Twitter…Ο Άλεξ Σόρος περιγράφει με ενθουσιασμό τη συνάντηση με τον Έντι Ράμα και τον εκθειάζει αποκαλώντας τον ως «σύμβολο της φιλελεύθερης δημοκρατίας στην Αλβανία» και «παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνη». Γράφει ο Άλεξ Σόρος «παρόλο που ο πρωθυπουργός (Ράμα) φοράει ένα μπλουζάκι T-shirt του Μάικλ Τζόρνταν στις επίσημες συναντήσεις, ενώ εγώ είμαι δια βίου οπαδός των Νικς, δεν έχω τίποτε προσωπικό μαζί του, τον σέβομαι»… Σημειώνεται, ότι τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης έχουν γράψει παλαιότερα ότι ο Έντι Ράμα ενισχύθηκε για την εκλογή του από το ίδρυμα του Τζόρτζ Σόρος.
Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ BREXIT
Οι Βρετανοί πήραν επίσης ένα μάθημα για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η «δημοκρατία» όταν οι άνθρωποι δεν ψηφίζουν τον τρόπο με τον οποίο επιθυμούν οι πιο «ισχυροί άνθρωποι στο κτίριο». Στις 23 Ιουνίου 2016, σωστά ή λανθασμένα, το 52 τοις εκατό ψήφισε να εγκαταλείψει την ΕΕ. Αλλά 15 μήνες αργότερα, η άποψη ότι η Βρετανία θα εγκαταλείψει την ΕΕ παραμένει μόνο στο όνομα… Η κυβέρνηση απέστειλε μόνο το άρθρο 50 τον Μάρτιο, αφού τα δικαστήρια έκριναν ότι το Brexit έπρεπε να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο.
Την περασμένη εβδομάδα, η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι ζήτησε από την ΕΕ μια διετή μεταβατική περίοδο μετά την αναχώρηση της Βρετανίας το 2019. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι η μεταβατική περίοδος θα επεκταθεί επ ‘αόριστον. «Έχω εκφράσει το φόβο ότι πολύ πριν θλιβερή ομιλία της πρωθυπουργού στη Φλωρεντία, δεν βλέπω τίποτα για να με καθησυχάσει ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα τιμηθεί,» λέει ο Peter Hill, πρώην αρχισυντάκτης της Daily Express.
Οι πιθανότητες της Βρετανίας να βρίσκεται ακόμη στην ΕΕ το 2022 είναι τώρα περίπου 3-1. Και μειώνονται όλη την ώρα.
Και πάλι, αυτό που οι άνθρωποι που ψήφισαν για το Brexit το 2016 τι ήθελαν να συμβεί; Το ζήτημα εδώ δεν είναι εάν πιστεύουμε ότι η αποχώρηση από την ΕΕ είναι μια καλή ιδέα, αλλά πώς η ψηφοφορία του δημοψηφίσματος δεν οδήγησε στα αποτελέσματα που περίμεναν οι άνθρωποι.
Η ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Αυτά δεν είναι τα μόνα παραδείγματα των ανθρώπων που δεν έχουν αυτό που πιστεύουν ότι είχαν ψηφίσει. Το 2008, οι πολίτες της Ιρλανδίας ψήφισαν υπέρ της απόρριψης της Συνθήκης της Λισαβόνας της ΕΕ. Ήταν αυτό το τέλος; Καθόλου. Ζητήθηκε να ψηφίσουν ξανά – ένα χρόνο αργότερα – και αυτή τη φορά η ΕΕ πέτυχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αυτά δεν είναι τα μόνα παραδείγματα των ανθρώπων που δεν έχουν αυτό που πιστεύουν ότι είχαν ψηφίσει. Το 2008, οι πολίτες της Ιρλανδίας ψήφισαν υπέρ της απόρριψης της Συνθήκης της Λισαβόνας της ΕΕ. Ήταν αυτό το τέλος; Καθόλου. Ζητήθηκε να ψηφίσουν ξανά – ένα χρόνο αργότερα – και αυτή τη φορά η ΕΕ πέτυχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η ΓΑΛΛΙΑ
Τον Μάιο του 2012, ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Φρανσουά Ολάντ κέρδισε αποφασιστική νίκη στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας. Όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, υποσχέθηκε να τερματίσει τη λιτότητα.
«Είμαι σίγουρος ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες θα υπάρξει ανακούφιση, ελπίζουμε ότι η τελευταία εποχή λιτότητας δεν είναι πλέον αναπόφευκτη». Δηλώνει. Αλλά μαντέψτε τι. Ο Ολάντ δεν έληξε τη λιτότητα. Μόλις ένα χρόνο αργότερα έσπρωξε ένα νέο γύρο περικοπών.
Αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την αλήθεια της παλιάς παροιμίας: Plus ça change, plus c’est la même chose (Όσα πιο πολλά πράγματα αλλάξουν, τόσο πιο πολλά θα παραμείνουν τα ίδια).
Τον Μάιο του 2012, ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Φρανσουά Ολάντ κέρδισε αποφασιστική νίκη στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας. Όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, υποσχέθηκε να τερματίσει τη λιτότητα.
«Είμαι σίγουρος ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες θα υπάρξει ανακούφιση, ελπίζουμε ότι η τελευταία εποχή λιτότητας δεν είναι πλέον αναπόφευκτη». Δηλώνει. Αλλά μαντέψτε τι. Ο Ολάντ δεν έληξε τη λιτότητα. Μόλις ένα χρόνο αργότερα έσπρωξε ένα νέο γύρο περικοπών.
Αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την αλήθεια της παλιάς παροιμίας: Plus ça change, plus c’est la même chose (Όσα πιο πολλά πράγματα αλλάξουν, τόσο πιο πολλά θα παραμείνουν τα ίδια).
Ο ΣΟΡΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ "ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"
Βλέπετε το πρότυπο;
Αυτό που δείχνουν τα παραπάνω παραδείγματα είναι ότι ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζουμε, οι άνθρωποι πίσω από τα παρασκήνια – οι άντρες με τα πολλά λεφτά, οι ενσωματωμένοι στο σύστημα γραφειοκράτες, όσοι δεν θέλουν να σταματήσουν τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση επειδή το κάνουν τόσο καλά έξω από αυτό, δεν θα αποδεχθούν την ετυμηγορία του λαού. Αν το «μεγάλοι άπλυτοι» ψηφίσουν με τον «λανθασμένο τρόπο», δηλαδή τον Τραμπ, το ΣΥΡΙΖΑ, το Brexit ή τον Ολάντ, τότε θα βρεθούν τρόποι να επανέλθει σύντομα η κανονικότητα…
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Η ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ Α΄
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Καταλονία ή Cataluña είναι μια σχετικά πλούσια, πυκνοκατοικημένη (7,5 εκατομμύρια άνθρωποι) Αυτόνομη Κοινότητα με τη δική της ιστορική γλώσσα, την Καταλανική, η οποία εξελίχθηκε από τη κοινή Λατινική μαζί με τις άλλες (στενά συνδεδεμένες) γλώσσες της Ιβηρικής (εκτός από τη Βασκική). Υπάρχουν περίπου 5.4 εκατομμύρια Καταλανοί σε όλο τον κόσμο, από τους οποίους τα 4.8 εκατομμύρια ζουν στην Καταλονία. Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της περιοχής αποτελείται από ανθρώπους που μετακόμισαν από άλλες περιοχές της Ισπανίας για καθαρά οικονομικούς λόγους. Και στην Καταλονία υπάρχει επίσης ένας μεγάλος μη ευρωπαϊκός πληθυσμός. Οι μουσουλμάνοι αποτελούν περίπου το 7,3% του πληθυσμού. Μόνο το 52% των ανθρώπων είναι καθολικοί, η ιστορική θρησκεία της περιοχής. Σύμφωνα με μελέτες, το 46% των ανθρώπων θεωρούν τα ισπανικά τη μητρική τους γλώσσα, ενώ το 37% θεωρεί την καταλανική ως τέτοια. Η περιφερειακή κυβέρνηση και τα δημόσια σχολεία χρησιμοποιούν την καταλανική ως κύρια γλώσσα τους.
Η υποστήριξη για την απόσχιση της Καταλανίας είναι μειοψηφική θέση ακόμη και στην Καταλονία. Οι αποσχιστές αποτελούν περίπου το 40% του πληθυσμού με σχεδόν το 50% να είναι αντίθετο στην απόσχιση. Το πρόσφατο δημοψήφισμα, το οποίο ήταν παράνομο σύμφωνα με την καταλανική και την ισπανική νομοθεσία, το μποϊκόταραν τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Καταλονία και μόνο το 42% των ψηφοφόρων στην περιοχή συμμετείχε. Από αυτούς που συμμετείχαν το 92% υποστήριξε την απόσχιση. Αυτό σημαίνει ότι η απόσχιση της Καταλονίας στηρίζεται από το 39% όλων των ψηφοφόρων.
Η καταλανική αιτία (cause) έχει συσχετιστεί ιστορικά με τη ριζοσπαστική Αριστερά. Κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου στα τέλη της δεκαετίας του 1930 η περιοχή ελέγχθηκε από κομμουνιστικές και αναρχικές ομάδες που διεξήγαγαν πόλεμο κατά των Ισπανών εθνικιστών και του καθολικού κλήρου. Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλές εικόνες αφρικανών και μουσουλμάνων αλλοδαπών που κρατούν καταλανικές σημαίες. Το Reuters, ανέφερε, στις 16 Ιουνίου 2017, ότι οι Καταλανοί αποσχιστές είναι ανοιχτά ελκυστικοί στους μετανάστες του Τρίτου Κόσμου. Διαβάζουμε:
"Σε μια αίθουσα του Δήμου στην ισπανική περιφέρεια της Καταλονίας, προβάλλουν δύο ακτιβιστές της ανεξαρτησίας με τις καταλανικές σημαίες με τις κόκκινες και κίτρινες ρίγες: ένας τουριστικός οδηγός που γεννήθηκε στη Συρία και ένας Ισπανός βουλευτής που γεννήθηκε στην Ουρουγουάη.
Μόλις τρεις μήνες πριν το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, οι πολιτογραφημένοι μετανάστες έχουν αναλάβει σημαντικό και εξέχοντα ρόλο στην εκστρατεία τόσο ως ακτιβιστές όσο και ως υποστηρικτές (της ανεξαρτησίας).
Ζ.Π.
Η ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ Β΄
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Καταλονία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μεταναστών στην Ισπανία, με ένα 14% των κατοίκων να είναι αλλοδαποί και οι ψήφοι τους μπορεί να αποδειχθούν κρίσιμες για το κίνημα ανεξαρτησίας.
"Θέλουμε να είμαστε μια πολύ ανοιχτή και ‘ενσωματωμένη’ κοινωνία", δήλωσε ο αναπληρωτής κυβερνήτης της Καταλονίας, Oriol Junqueras στο Reuters.
Οι επικεφαλείς της εκστρατείας για την ανεξαρτησία ενθαρρύνουν ακόμη και τους μετανάστες χωρίς δικαίωμα ψήφου να ζητήσουν από τους συμπατριώτες και τους φίλους τους να ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας και υποστηρίζουν ότι η καταλανική ιθαγένεια θα δοθεί σε όλους τους μετανάστες που ζουν στην περιοχή αν η Καταλονία εγκαταλείψει την Ισπανία".
Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αυτό καλό για τους Λευκούς, τους παραδοσιακούς ή ακόμα και τους Καταλανούς; Αυτοί οι "εθνικιστές" είναι πρόθυμοι να δώσουν την υπηκοότητα σε Αφρικανούς και Άραβες ως αντάλλαγμα για μια ψήφο υπέρ της απόσχισης.
Ο αναπληρωτής κυβερνήτης της Καταλονίας, Oriol Junqueras, λέει ότι οι συνάδελφοί του αποσχιστές στρατολογούν Αφρικανούς και Μουσουλμάνους, γιατί «θέλουμε να είμαστε μια πολύ ανοιχτή και ‘ενσωματωμένη’ κοινωνία».
Η λεγόμενη καταλανική αυτοδιάθεση δεν απολαμβάνει την υποστήριξη της πλειοψηφίας του λαού. Τα αιτία της συνδέονται με την παγκοσμιοποίηση, τον κομμουνισμό, τον αναρχισμό και τη Λευκή γενοκτονία. Εάν υπάρχουν δεξιοί καταλανοί εθνικιστές που επιθυμούν να διατηρήσουν την εθνική τους ομάδα και να κρατήσουν την Καταλονία καταλανική τότε εντάξει. Υπάρχουν εκατομμύρια καλοί, αξιοπρεπείς Καταλανοί που είναι υπερήφανοι για τον πολιτισμό τους και επίσης αφοσιωμένοι στην Ισπανία. Οι μοναδικοί Καταλανοί αποσχιστές είναι αριστεροί παγκοσμιοποιητές που προτιμούσαν την κυριαρχία της ΕΕ από εκείνη της Μαδρίτης. Αυτό δεν αποτελεί βήμα προς τα εμπρός. Ακόμα και αν οι Καταλανοί εθνικιστές καθάριζαν το κίνημα από τους κομμουνιστές, τους globalists και τους τριτοκοσμικούς, η αιτία τους εξακολουθεί να μην απολαμβάνει την υποστήριξη της πλειοψηφίας στην Καταλονία. Μπορούμε να είμαστε φίλοι τόσο με νόμιμους καταλανούς εθνικιστές όσο και με ισπανούς εθνικιστές.
Ζ.Π.
Η ΣΚΩΤΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι παρόμοιο συμβαίνει με την υπόθεση ανεξαρτησία της Σκωτίας. Μια πιο εμπεριστατωμένη εξέταση του προγράμματος της ανεξαρτησίας της Σκωτίας αποδεικνύει ότι οι αποσχιστές επιθυμούν να αποχωρήσουν από τη Βρετανία και να υποταχθούν ολοκληρωτικά στην ΕΕ για όλα τα θέματα, δικαιοσύνης, οικονομίας, εργασίας, ακόμη και «ρητορικής μίσους» και εγκλημάτων σκέψης. Σχετικά με το ζήτημα της μαζικής μετανάστευσης, το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας έχει υιοθετήσει τις αριστερές πολιτικές της Σουηδίας. Μάλιστα προσκαλούσαν ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του Ισλαμικού Τρίτου Κόσμου, να μετακομίσει στη Σκωτία και να τους αναγνωρίσουν ως Σκωτσέζους! (όχι, δεν είναι όλα Braveheart!) (Από Κ.Ο.)
ζ.π.