ΕΝΑ ΠΙΘΑΝΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ: «ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ ΚΑΙ ΒΥΘΙΣΗ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ».

Είναι Σάββατο βράδυ, Ιανουάριος με άσχημο καιρό και όσοι έχουν έξοδο διασκεδάζουν στα μαγαζιά των νησιών. Όσοι έχουν υπηρεσία απλά περιμένουν να περάσει η ώρα για να πάνε να ξεκουραστούν. Οι Τούρκοι Επιτελείς γνωρίζουν κάθε σπιθαμή της Σκύρου χάρη στους τουρίστες που επισκέφτηκαν το νησί πέρσι το καλοκαίρι, μέσω των πτήσεων τσάρτερ που προσγειώνονται κάθε καλοκαίρι για 3 μήνες στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του νησιού αλλά και χάρη στις εικόνες που έχουν λάβει από τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους που διαθέτει η χώρα. Η  κυβέρνηση των κίναιδων  του  ΣΟΡΟΣΣΥΡΙΖΑ, η οικονομική κρίση και οι περιορισμοί στους  εξοπλισμούς που είχε επιβάλει η Ε.Ε. στην  Ελλάδα, έχουν προκαλέσει ουσιαστικό αφοπλισμό στη χώρα. Στο νησί, μόλις τα τουρκικά ελικόπτερα προσγειωθούν, επιβιβάζονται άμεσα οι καταδρομείς που έχουν μεταφερθεί ημέρες πριν στο νησί μυστικά, ντυμένοι σαν πολίτες.  Τούρκοι βατραχάνθρωποι που έχουν μεταφερθεί στην περιοχή με υποβρύχιο έχουν εξοντώσει τις φρουρές που βλέπουν προς τη θάλασσα, καθαρίζοντας το χώρο για την  προσγείωση των ελικοπτέρων. Κανείς δεν θα μπορεί να πιστέψει ότι Σάββατο βράδυ ένας λόχος καταδρομών διέσχισε το Αιγαίο και βρέθηκε στην αυλή της Αθήνας, μόλις 130 χλμ από την Ομόνοια!  Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε αδιέξοδο, η κοινωνία έχει παγώσει, οι Ένοπλες Δυνάμεις ακόμα να συνέλθουν από το σοκ. Όλοι αναζητούν μία λύση άμεσα, αλλά το ζήτημα είναι λύση για πού, για ποιο νησί. Για τη Σκύρο ή για τα δύο άλλα νησάκια στα Δωδεκάνησα που έχουν καταληφθεί από τους Τούρκους κομάντος;

 

 

 

 

 

Τα  τουρκικά ΜΜΕ προχωρούν συχνά σε μια λεπτομερέστατη ανάλυση των ναυτικών δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας.

Όσον αφορά τις μονάδες επιφανείας και τα υποβρύχια , η Ελλάδα διαθέτει οκτώ υποβρύχια (δηλαδή τρία λιγότερα από ό,τι το 2004) και η Τουρκία 14. Η Ελλάδα διαθέτει 13 φρεγάτες (μία λιγότερη από ό,τι το 2004) και η Τουρκία 19 όπως και προ δεκαετίας.  Η Ελλάδα διαθέτει 5 «κορβέτες», 28 περιπολικά (7 λιγότερα από το 2004) και 19 αποβατικά (5 πλοία), καθώς και 9 σκάφη υποστήριξης διαφόρων τύπων. Η Τουρκία, από την άλλη, διαθέτει 6 Κορβέτες, 54 περιπολικά και 54 αποβατικά (5 πλοία), καθώς και 79 σκάφη υποστήριξης διαφόρων τύπων.

Από τη σύγκριση των ναυτικών δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας προκύπτει τουρκική υπεροχή σε αριθμό σύγχρονων υποβρυχίων, 1,28 φορές, σε αριθμό φρεγατών 2 φορές, σε πυραυλάκατους 1,14 φορές, σε περιπολικά κάθε τύπου 2,38 φορές, σε σκάφη ναρκοπολέμου 1,87 φορές και σε τόνους πλοίων αμφιβίων επιχειρήσεων 1,16 φορές.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
Στην Ανατολική Μεσόγειο κυριαρχεί το τουρκικό ναυτικό. Σύμφωνα  με τους τούρκους δημοσιογράφους το τουρκικό ναυτικό διαθέτει πολύ πιο σύγχρονες και ανταγωνιστικές μονάδες και σύγχρονα οπλικά συστήματα από τα Ελληνικά,  το δε προσωπικό του είναι υψηλής ειδίκευσης και πολύ καλά εκπαιδευμένο.

 

Ο  ΒΑΣΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ  ΣΤΟΛΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ:

 

Α.  ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ

1.   Τα εκσυγχρονισμένα υποβρύχια τύπου ΓΛΑΥΚΟΣ κλάσης 209/1100.  Αυτά  έχουν αυτονομία 50 ημερών και πλήρωμα 35 ατόμων είναι εκτοπίσματος 1278 τόνων σε κατάδυση, μήκους 54μ. πλάτους 6,25μ, με μέγιστη ταχύτητα 12κόμβων σε επιφάνεια και 22 κόμβοι σε κατάδυση ενώ πλέον και μετά την αντικατάσταση όλων των συστημάτων και αισθητήρων (τοποθέτηση Radar Thomson, σύστημα αδρανειακής ναυτιλίας, GPS, συσκευές ναυτιλίας καθώς και δύο περισκόπια) την δεκαετία του ’90 κάτω από το πρόγραμμα NEPTUNE I μπορούν να εκτελέσουν βολές εκτός των τορπιλών από τους 8 τορπιλοσωλήνες και πυραύλων Sub-Harpoon μέσω του κέντρου διεύθυνσης βολής «KANARIS».

Επίσης έχει γίνε πλήρης ανακατασκευή ουσιαστικά με εγκατάσταση νέων κινητήρων, συστημάτων επικοινωνιών και sonar που είναι ενεργητικής και παθητικής έρευνας και επιθέσεως μεσαίων συχνοτήτων, συσκευή παθητικής μέτρησης απόστασης, καθώς και SONAR πλευρικής διάταξης, χαμηλών συχνοτήτων.

2.   Από τα υποβρύχια κλάσης ΠΟΣΕΙΔΩΝ type-209/1200(ΠΟΣΕΙΔΩΝ, ΑΜΦΙΤΡΗΤΗ, ΠΟΝΤΟΣ). Αυτά  παραμένουν με τον αρχικό τους εξοπλισμό σε ότι αφορά τα ηλεκτρονικά και τους αισθητήρες με μερικές μόνο προσθήκες όπως η ενσωμάτωση συστήματος GPS στο σύστημα ναυτιλίας και διατηρώντας το σύστημα διεύθυνσης βολής «SINBANDS για χρήση τα ων όπλων από τους 8 τορπιλοσωλήνες.

3.   Στις τάξεις του ΠΝ βρίσκεται πλέον και ένα εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο κλάσης ΩΚΕΑΝΟΣ type-209/1200 το πρώτο του προγράμματος NEPTUNE II στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά με ολική αντικατάσταση συστημάτων αισθητήρων αλλά και κοπή τμήματος του υποβρυχίου για την επιμήκυνση και την αντικατάσταση του συστήματος αναερόβιας πρόωσης AIP τύπου κυψελών ίδιο με αυτό των type-214 που επιτρέπει την παραγωγή δηλαδή ηλεκτρικής ενέργειας από κυψέλες υγρών καυσίμων.

Το σύστημα απαλλάσσει το Υ/Β από την διαδικασία εκτελέσεως αναπνευστήρα για τη φόρτιση των συστοιχιών του, μια διαδικασία που καθιστά το σκάφος ευάλωτο σε εντοπισμό από ανθυποβρυχιακές μονάδες.

Το εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο πλέον έχει εκτόπισμα 1615τόνων, μήκος 62,3μ, πλάτος 6,26μ. ταχύτητα 11,5κόμβων στην επιφάνεια και 22 κόμβοι σε κατάδυση ενώ πλέον φέρει νέας γενιάς ηλεκτρονικά με κεντρικότερο το ISUS σε συνδυασμό με νέο πακέτο αισθητήρων με RADAR, ESM, GPS, ιστοί OPTRONIC πολλαπλών απεικονίσεων δυνατότητα βολής Sub-Harpoon με τα δεδομένα να λαμβάνονται και από sonar νέας γενιάς παθητικό μεσαίων και χαμηλών συχνοτήτων. Το πλήρωμα είναι 37 ατόμων και η αυτονομία είναι στις 50 ημέρες.

4.   Τα κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ ή type-214HN έχουν μήκους 65,3μ., πλάτους6,3μ. εκτοπίσματος 1858τόνων με ταχύτητες 10,5κόμβων/21κόμβων σε επιφάνεια/κατάδυση φέρουν το νέο σύστημα AIP τύπου ενεργών κυψελών μαζί με ηλεκτροκινητήρα 3.900 kW που επιτρέπει έτσι την συνεχόμενη κατάδυση για 13 ημέρες με χαμηλή βέβαια ταχύτητα.

Φέρει σύστημα διεύθυνσης βολής ISUS της ATLAS ELEKTRONIK, με εναλλάξιμες κονσόλες πολλαπλών λειτουργειών νέα γενιάς συστήματα ναυτιλίας RADAR, ESM, GPS, ιστοί OPTRONIC με πολλαπλές δυνατότητες απεικόνισης και συνδυασμό παθητικού SONAR μεσαίων και χαμηλών συχνοτήτων, SONAR ναυτιλίας / εντοπισμού ναρκών, ενεργητικού SONAR. Και εδώ το πλήρωμα είναι στα 37 άτομα με την αυτονομία να ανέρχεται στις 50 ημέρες (περιορισμός τροφίμων).

 

Β.  ΣΚΑΦΗ  ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ

1.  ΦΡΕΓΑΤΕΣ

Στο Αιγαίο, εάν υπάρξει γενικευμένη σύγκρουση, θα αντιπαρατεθούν λίγο πολύ 29 φρεγάτες(!) την ίδια στιγμή που μεγάλες χώρες όπως η Βρετανία διαθέτουν συνολικά 13 φρεγάτες και 6 αντιτορπιλικά.

Στα γενικά τους χαρακτηριστικά οι φρεγάτες έχουν ολικό μήκος 130μ., πλάτος 14,6 και βύθισμα 6μ.

Με πλήρες φορτίο, εκτοπίζει 3.600 τόνους ενώ το σύστημα πρόωσης τύπου COGAG αποτελείται από 2 κινητήρες Rolls Royce OLYMPUS (56.800 HΡ) και δύο κινητήρες Rolls Royce TYNE 10, μέσω των οποίων επιτυγχάνεται μέγιστη ταχύτητα 30 κόμβων.

Το πλήρωμα της φρεγάτας αποτελείται από 202 άτομα ενώ μπορεί στο υπόστεγο του σκάφους να φέρει μέχρι

και δύο ελικόπτερα AB-212.

Ο οπλισμός τους αποτελείται από πυροβόλο 76mm της ΟΤΟ ΜΕLARA, πυραύλους επιφανείας-επιφανείας HARPOON (δύο συστοιχίες των τεσσάρων βλημάτων) σύστημα αεράμυνας πυραύλων SEA SPARROW σε 8πλο εκτοξευτή Mk29 με αναχορηγία ακόμα 16 πυραύλους, δύο διπλούς τορπιλοσωλήνες των 324mm ενώ για την τερματική προστασία φέρει δύο συστήματα εκτόξευσης αντιμέτρων Mk137SRBOC με συνδυασμό του συστήματος Automated Launch of Expendables System (ALEX) και πυροβόλο Phalanx Mk15 CIWS των 20mm.

Στον ηλεκτρονικό τους εξοπλισμό φέρουν τα αρχικά συστήματα που βρίσκονταν σε ολλανδική υπηρεσία όπως αναφέραμε και αποτελείται από ΚΠΜ με τους υπολογιστές SMR.

Το κύριο ραντάρ έρευνας αέρος/επιφανείας είναι το LW-08 2D L-band που μπορεί να ανιχνεύει στόχους σε αποστάσεις μέχρι και τα 230 χιλιόμετρα για στόχους μεγέθους μαχητικού για μέχρι 400 στόχους ταυτόχρονα.

Δεύτερος αισθητήρας είναι το σύστημα ελέγχου πυρός WM-25 που εκτελεί ανίχνευσή και εξαγωγή δεδομένων για πυραύλους, τορπίλες και πυροβόλα ενώ κάνει συνδυασμό κεραίας έρευνας με καθοδήγησης.

Οι φρεγάτες διαθέτουν και αισθητήρα STIR-1.8 (I/K) για κατάδειξη στόχων μέχρι και τα 36/120χιλιόμετρα, ραντάρ επιφανείας ZW-06 που μπορεί να ανιχνεύει στόχους μεγέθους 10τ.μ. σε αποστάσεις ακόμα και στα 14ν.μ., ραντάρ ναυτιλίας BridgeMaster E που μπορεί να ανιχνεύει μέχρι και 60 στόχους που αναπτύσσουν ταχύτητες μέχρι και 150κόμβους.

Κάθε φρεγάτα έχει δύο συστήματα ελέγχου πυρός οπτικού ελέγχου Thales Target Designation Sights (TDS) σύστημα ESM Signaal’s I/J-band Reprogrammable Advanced Multimode Shipborne ECM System (RAMSES) ή SLQ-02 δορυφορικές επικοινωνίες SATCOM και σύστημα προειδοποίησης ραντάρ Signaal’s System for Passive Handling of intercepted X-missions (SPHINX) με 8 κεραίες DF.

Τέλος η φρεγάτα φέρει ανθυποβρυχιακό εξοπλισμό αποτελούμενο από σόναρ σκάφους Westinghouse SQS-509 σε συνδυασμό με σύστημα αντιμέτρων κατά τορπιλών Raytheon AN/SLQ-25 Nixie μέσω συρόμενη διάταξης TB-14A

 

Ειδικά η φρεγάτα ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ F-465 που καθελκύστηκε το 1977 και παραδόθηκε για υπηρεσία με το ολλανδικό ναυτικό είναι από τα μη εκσυγχρονισμένα σκάφη της κλάσης Standard ή Kortenaer καθώς από τις 9 φρεγάτες του τύπου ολλανδικής κατασκευής οι 6 έχουν λάβει το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού MLU ενώ η φρεγάτα ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ έχει αποσυρθεί και μαζί με τα ανταλλακτικά που το ΠΝ παρέλαβε από τα ΗΑΕ αποτελούν τους τροφοδότες για την ομαλή λειτουργία των υπολοίπων φρεγατών του τύπου.

Η φρεγάτα κατηγορίας Batch III παραδόθηκε στο ΠΝ το 2003 και φέρει τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό και τον οπλισμό που είχαν σε ολλανδική υπηρεσία εκτός της προσθήκης του συστήματος CIWS PHALANX Block 1 δηλαδή χωρίς το σταθεροποιημένο σύστημα FLIR.

 

2.   Όσον αφορά τα αποβατικά σκάφη, ο τουρκικός στόλος διαθέτει 4 μεγάλα αποβατικά σκάφη και 22 μικρότερα. Ο ελληνικός στόλος από την πλευρά του διαθέτει 3 πλοία Γενικής Υποστήριξης, 5 αρματαγωγά και 4 σκάφη ταχείας  μεταφοράς χόβερκραφτ καθώς και σεβαστό αριθμό μικρών αποβατικών και άλλων βοηθητικών πλοίων.

 

 

Σημερινή είδηση: Αληθεύει  ότι η Ελλάδα αποστέλλει δυνάμεις στην Κύπρο;  

Ξεκίνησε αιφνιδιαστική αναβάθμιση των στρατιωτικών βάσεων  της Κύπρου για υποδοχή νέων δυνάμεων ενώ τρέχει νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα

 Οι κυπριακές ένοπλες δυνάμεις δεν  έχουν μεγάλη δύναμη σε αριθμό, αλλά είναι καλά εξοπλισμένες και εκπαιδευμένες, ενώ το νησί κατέχει πολύ δυνατή γεωστρατηγική θέση. Με δυο λόγια, αν υπάρξει προσοχή και κατάλληλη προετοιμασία ίσως ενταχθεί στον σκληρό πυρήνα των χωρών μελών της ΕΕ που θα μετέχουν στη Μόνιμη Διαρθρωμένη Αμυντική Συνεργασία (PESCO). Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Κύπρος αποτελεί τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.

Με άκρα μυστικότητα άρχισαν οι διαδικασίες επέκτασης της ναυτικής βάσης με στόχο τα έργα να έχουν ολοκληρωθεί το 2020.

Ετσι η βάση αυτή θα έχει τη δυνατότητα φιλοξενίας και παροχής υποστήριξης σε πολεμικά πλοία ευρωπαϊκών χωρών τα οποία θα αναλάβουν τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ στην ανατολική Μεσόγειο.

Παράλληλα ξεκίνησε και τον εκσυγχρονισμό της αεροπορικής βάσης στην Πάφο, ώστε να μπορεί να παρέχει στήριξη στις αεροπορικές δυνάμεις της ΕΕ.

Η Κόκκινη γραμμή ωστόσο παραμένει. Οι βάσεις αυτές δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να είναι ορμητήριο για επιθετικές ενέργειες.

Η επέκταση και η αναβάθμιση των κυπριακών βάσεων θα γίνει με κυπριακά κονδύλια, ενώ καταβάλλεται προσπάθεια και για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Η παροχή διευκολύνσεων σε ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται να επιφέρει έσοδα στο κυπριακό υπουργείο Οικονομικών καθώς οι διευκολύνσεις προς ευρωπαϊκές χώρες θα κοστολογούνται .

 

 

 

 

ΠΟΛΕΜΙΚΟ  ΣΕΝΑΡΙΟ:  ΕΠΙΘΕΣΗ  ΤΩΝ  ΤΟΥΡΚΩΝ  ΣΤΗΝ  ΣΚΥΡΟ  ΜΕ  ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΕΣ  ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ  ΚΙΝΗΣΕΙΣ.

Η  ΣΚΥΡΟΣ

 

Η Σκύρος δεσπόζει στο κέντρο του αιγαιακού Αρχιπελάγους, σε απόσταση 130 χλμ. από το μητροπολιτικό κέντρο της Αθήνας και 160 χλμ. από την Τένεδο και αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα του ελληνικού συστήματος αεράμυνας απέναντι στην απειλή εξ Ανατολών, ενώ έχει συγκεντρώσει στις αεροπορικές και ναυτικές εγκαταστάσεις της την «αφρόκρεμα» των πλέον προηγμένων συστημάτων μάχης του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας.

Συστοιχίες ΜΜ-40 Βlock II Exocet εδάφους-επιφανείας, A/A συστήματα MIM-104 Patriot PAC-3, SHORADS «Βέλος», έδρα της 135 Σμηναρχίας Μάχης με Mirage 2000-5 Mk2 και 2000EGM/BGM και F-4E Peace Ιcarus 2000 της 339Μ και  δεκάδες άλλα συστήματα είναι συσσωρευμένα σε λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα γης.

Με τα τακτικά δεδομένα που ίσχυαν μέχρι πριν λίγα χρόνια, η Σκύρος θεωρείτο απρόσβλητη από επίγειες δυνάμεις, λόγω της απόστασης που τη χωρίζει από τις μικρασιατικές ακτές. Σήμερα αυτό δεν ισχύει.

Η εκλαμβανόμενη ως «στρατηγική ασφάλεια» της Σκύρου καταδεικνύεται από το γεγονός ότι στο νησί δεν εδρεύει ούτε μία (!) μονάδα του Ελληνικού Στρατού, παρά το γεγονός ότι το Ναυτικό και η Αεροπορία έχουν συγκεντρώσει τεράστιο όγκο οπλικών συστημάτων και έχουν αναλάβει το ρόλο του «συνδετικού κρίκου» μεταξύ του βόρειου τομέα, στον οποίο δεσπόζει η Λήμνος και του απομακρυσμένου νότιου τομέα, της Κρήτης.

Επίσης, η Σκύρος αποτελεί την αντιαεροπορική «ασπίδα» της Αττικής, αλλά και του κύριου ναύσταθμου του ΠΝ στη Σαλαμίνα.

Επιπλέον, αποτελεί την κύρια επίγεια βάση ανάσχεσης σε αεροπορικές προσβολές από την Ανατολή, των αεροπορικών βάσεων Αγχιάλου και Λάρισας!

Καθίσταται λοιπόν ευνόητο ότι αν για οποιονδήποτε λόγο πάψει να υφίσταται ο ρόλος της Σκύρου ως προκεχωρημένου αεροδρομίου, αντιαεροπορικού πυλώνα και βάσης προσβολής στόχων επιφανείας, το όλο σύστημα ασφάλειας του Αρχιπελάγους θα μπορούσε να καταρρεύσει.

Η μη ύπαρξη στρατιωτικών μονάδων και μέσων έγκαιρης προειδοποίησης πολύ χαμηλά ιπτάμενων εναέριων μέσων, που θα μπορούσαν να μεταφέρουν καταδρομικά τμήματα του εχθρού, μπορεί να αποβούν καταστροφικά για μία αμυντική σχεδίαση  που έχει τις ρίζες της σε συστήματα και  δόγματα των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων.

Με απλά λόγια, αν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις τολμήσουν να επιτεθούν και να καταλάβουν προσωρινά με αεροκίνητη επιχείρηση τη νήσο Σκύρο και τις εκεί βρισκόμενες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, σε συνδυασμό με μία παράλληλη επιχείρηση κατάληψης νήσου ή νήσων στο Αν. Αιγαίο που θεωρούν αμφισβητήσιμα, με ποιο τρόπο θα μπορούσαν να αντιδράσουν η ελληνική κυβέρνηση και φυσικά οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις;

ENA  ΥΠΟΘΕΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ  (Αναπτύχθηκε από  το   defencenet.gr )

 «Θα μπορούσε με σχετική ευκολία να καταληφθεί η Σκύρος στο πλαίσιο ενός σεναρίου συνολικής διαπραγμάτευσης του starus qvo στο Αιγαίο και ειδικότερα στα Δωδεκάνησα απο την στιγμή που το νησί – όσο και αν ακούγεται παράδοξο – στερείται χερσαίας αμυντικής δύναμης:

«Η επιδρομή αποφασίστηκε μετά από ενδελεχή μελέτη από την τουρκική πλευρά των αδυναμιών του ελληνικού πολιτικού και στρατιωτικού συστήματος.

Ο στόχος των Τούρκων Επιτελών θα μπορούσε να περιγραφεί με λίγες λέξεις:

1.   εξαπόλυση τεσσάρων καταδρομικών ομάδων με ελικόπτερα προς τη Σκύρο, η καθεμία προς τον προεπιλεγμένο στόχο της.

2.   Προετοιμασία του χώρου προσγείωσης των Τούρκων καταδρομών στη Σκύρο από Τούρκους υποβρύχιους καταστροφείς που θα αποβιβαστούν από υποβρύχια στο νησί.

3.   Παράλληλη κατάληψη ενός ή και περισσοτέρων παραμεθόριων νησιών του Αν. Αιγαίου, των οποίων κατά τους Τούρκους το status quo είναι αδιευκρίνιστο.

Τα νησιά αυτά αποτελούν και το βασικό στόχο των διπλωματών του τουρκικού ΥΠΕΞ, το οποίο θα επιδιώξει τη συλλογική διαπραγμάτευση του καθεστώτος των νησιών αυτών, χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης την προσωρινή κατάληψη της Σκύρου, την ομηρία των εκεί στρατιωτικών δυνάμεων, την εξουδετέρωση ουσιαστικά ενός από τους πυλώνες της ελληνικής Άμυνας και την δημιουργία του νέου status quo στα καταληφθέντα ακριτικά νησιά.    

Η  κυβέρνηση των κίναιδων  του  ΣΟΡΟΣΣΥΡΙΖΑ, η οικονομική κρίση και οι περιορισμοί στους  εξοπλισμούς που είχε επιβάλει η Ε.Ε.στην  Ελλάδα, έχουν προκαλέσει ουσιαστικό αφοπλισμό στη χώρα.

Οι Τούρκοι Επιτελείς γνωρίζουν κάθε σπιθαμή της Σκύρου χάρη στους τουρίστες που επισκέφτηκαν το νησί πέρσι το καλοκαίρι, μέσω των πτήσεων τσάρτερ που προσγειώνονται κάθε καλοκαίρι για 3 μήνες στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του νησιού αλλά και χάρη στις εικόνες που έχουν λάβει από τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους που διαθέτει η χώρα.

Η μελέτη του χώρου έχει συμπληρωθεί από τις λήψεις που έχουν κάνει τα τουρκικά αναγνωριστικά και από τις επιχειρήσεις χαρτογράφησης της ακτογραμμής του νησιού, από τα τουρκικά ψαροκάϊκα και ταχύπλοα του τουρκικού λιμενικού (την άνοιξη του 2009 είχαν εντοπιστεί 3 αγνώστων στοιχείων σκάφη που έμοιαζαν με τα σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής πλησίον των ακτών της ανατολικής Εύβοιας).

Τέλος, αθώοι τουρίστες και λάτρεις των θαλάσσιων σπορ, όχι απαραίτητα τουρκικής καταγωγής, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν στην Θράκη, διενεργούν  την τελευταία επιτόπια έρευνα στο νησί, εξετάζοντας το οδικό δίκτυο, τις συμβατικές τηλεπικοινωνίες, τις νυκτερινές ασκήσεις των αεροσκαφών της ΠΑ προς το νησί, την ετοιμότητα του πληθυσμού στο νησί σε περίπτωση που υπάρξει στρατιωτική κινητοποίηση, τις συνήθειες των ψαράδων της περιοχής, τα δρομολόγια των πλοίων. 

Ανάλογη έρευνα και μελέτη των δεδομένων έχει γίνει και για την κατάσταση στα νησιά της παραμεθορίου και  τον εναέριο χώρο από τον οποίο θα περάσουν τα ελικόπτερα.

Ξεκινώντας από τις ακτές της Τουρκίας, οι τέσσερις ομάδες θα ξεκινήσουν από δύο διαφορετικές τοποθεσίες των τουρκικών ακτών.

Έτσι, η ομάδα που έχει αποστολή την κατάληψη του αεροδρομίου της 135 ΣΜ και της 22ης Μοίρας των πυραύλων Patriot PAC3, θα ξεκινήσει από τη βάση του Μπαλικεσίρ με κατεύθυνση τη νήσο Τένεδο, στα πλαίσια μίας άσκησης που έχει πραγματοποιηθεί πολλές  φορές στο παρελθόν και θεωρείται πια ρουτίνα από τους Έλληνες ελεγκτές αεράμυνας.

Η απόσταση μεταξύ της βάσης του Μπαλικεσίρ και της Τενέδου είναι 162 χλμ και τα ελικόπτερα μπορούν να πετάξουν χωρίς περιορισμούς για την απόκρυψη του ίχνους τους, με οικονομική ταχύτητα και με χαμηλή κατανάλωση καυσίμου.

Στο νησί, μόλις τα ελικόπτερα προσγειωθούν, επιβιβάζονται άμεσα οι καταδρομείς που έχουν μεταφερθεί ημέρες πριν στο νησί μυστικά, ντυμένοι σαν πολίτες. Άλλωστε, ο αριθμός τους δεν είναι μεγάλος.

Για την αποστολή αυτή χωρίζονται σε δύο υποομάδες και θα εμπλακούν 2 ελικόπτερα S-70A28Y Blackhawk/YARASA, τα οποία θα λειτουργούν ως καθοδηγητές της ομάδας των ελικοπτέρων που ακολουθούν χάρη στο Radar και τα ηλεκτροπτικά συστήματα με τα οποία είναι εξοπλισμένοι.

Η ομάδα ελικοπτέρων που ακολουθεί αποτελείται από 9 AS-532 U2 Cougar Mk2 και 5 AS-532 Α2 Cougar Mk2. Συνολικά, η δύναμη αυτή κρούσης αποτελείται από 300 άνδρες πλήρως εξοπλισμένους και άρτια εκπαιδευμένους χάρη στις επιχειρήσεις που διεξάγει ο τουρκικός Στρατός στην νοτιοανατολική Τουρκία τα τελευταία 25 χρόνια.

Για  την προστασία και την υποστήριξη της ομάδας αυτής, η Τούρκοι επιτελείς έχουν επιλέξει 4 από τα νεοπαραληφθέντα επιθετικά αναγνωριστικά ελικόπτερα Τ-129, τα οποία με το συνδυασμό του φορτίου τους, που αποτελείται από τα αντιαρματικά βλήματα UMTAS, τις κατευθυνόμενες με Laser ρουκέτες Cirit και τα βλήματα αέρος-αέρος Stinger, μπορούν να παρέχουν την απαραίτητη κάλυψη στους καταδρομείς τόσο κατά τη φάση της πτήσης προς το στόχο, όσο και κατά την προσέγγιση και αποβίβαση τους. 

Η δεύτερη ομάδα έχει ως στόχο της το Radar της 7ης ΜΣΕΠ και τη βάση του Πολεμικού Ναυτικού στα νότια του νησιού, με τους πυραύλους επιφανείας-επιφανείας MM-40 Exocet που βρίσκονται σε αυτή.

Η δύναμη αυτή αποτελείται από 2 ελικόπτερα S-70A28Y Blackhawk/YARASA, 9 AS-532 U2 Cougar Mk2 και 1 AS-532 Α2 Cougar Mk2 και 4 επιθετικά ελικόπτερα Τ-129. Σε περίπτωση που υπάρξει πρόβλημα με τη διαθεσιμότητα των ελικοπτέρων, οι Τούρκοι επιτελείς έχουν προβλέψει να υπάρχουν 3 και 3 ελικόπτερα τύπου AS-532 U2 Cougar Mk2 σε ετοιμότητα για άμεση αντικατάσταση για κάθε ομάδα.

Όμοια και για την  περίπτωση των Τ-129 υπάρχει πρόβλεψη για 2 ακόμα ελικόπτερα έτοιμα να δράσουν ανά πάσα στιγμή. Το δεύτερο κύμα, όπως έχει αναφερθεί παραπάνω, θα αποτελείται από τα 10 S-70A28D ASAM, S-70A28 Blackhawk CSAR και S-70D28 Blackhawk CSAR.

Το δεύτερο κύμα θα ακολουθήσει την ίδια πορεία των δύο προηγούμενων ομάδων με χρονική καθυστέρηση μίας ώρας, μοιρασμένα σε 8 ελικόπτερα για την 135 ΣΜ και την 22η Μοίρα Patriot PAC3 και τα υπόλοιπα 2 για τη βάση Radar και τη βάση του Πολεμικού Ναυτικού με τους πυραύλους επιφανείας-επιφανείας MM-40 Exocet.

Ενώ τα υπόλοιπα 6 ελικόπτερα AS-532 U2 Cougar Mk2  που ανήκουν στην εφεδρεία θα αξιοποιηθούν κατάλληλα από το επιτελείο που συντονίζει την επιχείρηση ανάλογα με την πορεία αυτής.

Η πορεία που θα ακολουθήσουν τα ελικόπτερα αυτής της ομάδας θα είναι σαφώς πιο δύσκολη και πιο επικίνδυνη. Ξεκινώντας από την περιοχή απέναντι από την Χίο, η ομάδα αυτή θα πρέπει να ακολουθήσει μία πορεία μεταξύ των νήσων Χίου και Λέσβου.

Και οι δύο ομάδες θα πρέπει να έχουν τον απόλυτο συγχρονισμό, ενώ οι πληροφορίες που οι στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών και η ΜΙΤ έχουν συλλέξει έχουν αξιοποιηθεί κατάλληλα.

Με βάση τις πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί για τη Σκύρο και τις αντίστοιχες για τα παρατηρητήρια της Χίου και της Λέσβου, οι Τούρκοι σχεδιαστές της επιχείρησης γνωρίζουν ποιά παρατηρητήρια υπολειτουργούν, λόγω τεχνικών προβλημάτων ποιά δεν λειτουργούν διότι δεν υπάρχουν τα ανταλλακτικά που θα έπρεπε να είναι διαθέσιμα άμεσα, τί δυνατότητες  έχουν αυτά που δουλεύουν, ποιά είναι τα τυφλά σημεία και τέλος, ποιοί είναι οι χρόνοι αντίδρασης των παρατηρητηρίων μόλις εντοπίσουν κάποιο στόχο.

Η χρονομέτρηση των αντανακλαστικών του ελληνικού συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης είναι βασικός παράγοντας στο σχεδιασμό τους. Η αντίληψη της κατάστασης από τους Έλληνες Επιτελείς είναι επίσης ένας παράγοντας που θα επηρεάσει τον τελικό σχεδιασμό. Η πορεία και η συχνότητα των περιπολιών των ελληνικών σκαφών είναι ακόμα μια σημαντική παράμετρος, αφού τα τουρκικά ελικόπτερα θα πρέπει να πετούν χαμηλά. Όλα αυτά συγκεντρώνονται και αξιολογούνται σε συνδυασμό με τον φάκελο των ελληνικών ηλεκτρομαγνητικών εκπομπών που τον έχουν ετοιμάσει πολύ καιρό νωρίτερα. Όσον αφορά τις συνεχόμενες ασκήσεις στο Αιγαίο, αυτές δεν ήταν τίποτα άλλο από πρόβες της επιχείρησης.   

Το μόνο που λείπει είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή, η οποία εξαρτάται από τον καιρό αλλά και από την κατάσταση των ελληνικών δυνάμεων πάνω στα τρία νησιά. Η χρονική περίοδος είναι συγκεκριμένη, από τις αρχές Δεκεμβρίου μέχρι τα τέλη Μαρτίου και αυτό γιατί τότε δεν υπάρχει στην περιοχή η δύναμη της Frontex που περιπολεί συνεχώς με πτητικά και θαλάσσια μέσα. Παράλληλα την περίοδο αυτή, οι καιρικές συνθήκες είναι σε γενικές γραμμές δυσμενείς, γεγονός που διευκολύνει τις πτήσεις ελικοπτέρων σε χαμηλό ύψος πάνω από τη θάλασσα, χωρίς να μπορούν να γίνουν αντιληπτά λόγω του περιορισμού της απόδοσης των εχθρικών συστημάτων Radar. Ο λόγος είναι απλός: ο υψηλός κυματισμός της θάλασσας και το θαλάσσιο σπρέι που προκαλείται από τον ισχυρό άνεμο, αυξάνει το θόρυβο υποβάθρου του Radar και περιορίζει δραστικά την πιθανότητα ανίχνευσης του ελικοπτέρου από τον αισθητήρα, ειδικά όταν αυτό πετά χαμηλά κάτω από το επίπεδο των 100 μέτρων.

Αν σε αυτό προσθέσουμε και την χαλάρωση που υπάρχει κατά τη διάρκεια της νύκτας, ιδιαίτερα εν μέσω κακοκαιρίας, τότε οι πιθανότητες  να περάσουν τα ελικόπτερα απαρατήρητα αυξάνονται.

Μία τελευταία παράμετρος που οι Τούρκοι σχεδιαστές έλαβαν υπόψη τους είναι το γενικότερο κλίμα χαλάρωσης που υπάρχει στις ελληνικές μονάδες τα Σαββατοκύριακα και τις γιορτές.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες, δηλαδή, η παραπλάνηση με τις επαναλαμβανόμενες τουρκικές ασκήσεις στην Τένεδο, τα τεχνικά προβλήματα και οι παραλείψεις στα ελληνικά παρατηρητήρια, η γνώση των τυφλών σημείων αυτών, η γνώση των ρυθμών αντίδρασης του ελληνικού μηχανισμού έγκαιρης προειδοποίησης, οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες και οι επιπτώσεις αυτών στους αισθητήρες, αλλά πάνω από όλα η αντίληψη που υπάρχει ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί ποτέ, εγγυώνται το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα, αν δεν γίνουν λάθη από τουρκικής πλευράς.

Αργά το βράδυ ενός Σαββάτου του Ιανουαρίου, οι δύο ομάδες ελικοπτέρων ξεκινούν από τις βάσεις εξορμήσεώς τους με δύσκολες καιρικές συνθήκες. Τα εξοπλισμένα με ηλεκτροπτικά συστήματα και κατάλληλα για χαμηλές πτήσεις κατά τη διάρκεια της νύκτας ελικόπτερα  S-70A28Y Blackhawk/YARASA, πετούν μπροστά οδηγώντας τα υπόλοιπα ελικόπτερα του σχηματισμού που ακολουθούν.

Η πτήση γίνεται στα 50 με 70 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Τα ελληνικά Radar δυσκολεύονται να εντοπίσουν με ακρίβεια τα ίχνη των ελικοπτέρων, αφού λόγω του καιρού και των  κυμάτων που φτάνουν μέχρι και τα 4+ μέτρα οι ψευδοσυναγερμοί είναι συνεχείς.

Άλλωστε, οι Τούρκοι χειριστές των συστημάτων ECM από την τουρκική ακτή παρεμβάλουν με ηλεκτρονικό θόρυβο τα ελληνικά Radar δημιουργώντας κάποιο προβληματισμό στους Έλληνες χειριστές, αλλά τίποτα παραπάνω. Tέτοια περιστατικά έχουν ξαναγίνει στο παρελθόν.

Το προσωπικό των παρατηρητηρίων έχουν λουφάξει λόγω του κρύου και του ανέμου. Οι ομάδες των ελικοπτέρων ξέρουν από πού να περάσουν, αφού οι υπηρεσίες πληροφοριών έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους.

Είναι Σάββατο βράδυ, Ιανουάριος με άσχημο καιρό και όσοι έχουν έξοδο διασκεδάζουν στα μαγαζιά των νησιών. Όσοι έχουν υπηρεσία απλά περιμένουν να περάσει η ώρα για να πάνε να ξεκουραστούν.

Η κούραση της εβδομάδας αρχίζει σιγά-σιγά να βαραίνει τα μάτια των ατόμων που έχουν βάρδια εκείνη τη νύκτα. Τα σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού περιμένουν την επόμενη μέρα για να συνεχίσουν τις περιπολίες τους.

Άλλωστε ποιό τουρκικό σκάφος ή δουλέμπορος θα τολμούσε να βγει στην θάλασσα με αυτό τον καιρό.  Όσον αφορά τα μεγάλα εμπορικά  πλοία, το ηλεκτροπτικό σύστημα των ελικοπτέρων Yarasa μπορεί να τα εντοπίσει με μεγάλη ευκολία από μεγάλη σχετικά απόσταση και να τα αποφύγουν.

Όλα τα ελικόπτερα πετούν με σιγή ασυρμάτου αξιοποιώντας τις διόπτρες νυκτερινής όρασης AN/AVS-6 και φυσικά ακολουθώντας το πρωτοπόρο S-70A28Y Blackhawk/YARASA, το οποίο είναι και το πλέον κατάλληλο για αυτή την αποστολή, για αυτό άλλωστε ονομάζεται και YARASA, που σημαίνει νυχτερίδα στα τουρκικά.

Μετά από 50 λεπτά πτήσης, η πρώτη ομάδα ελικοπτέρων που ξεκίνησε από την Τένεδο θα βρίσκεται πλησίον του στόχου της.

Τα λιγοστά φώτα της 135 ΣΜ αρχίζουν να λαμπιρίζουν στα AN/AVS-6. Η δεύτερη ομάδα ελικοπτέρων χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο για να φτάσει στο στόχο της, επειδή ξεκίνησε από τη βάση των πεζοναυτών στην Φώκαια.

Ουσιαστικά, η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων είναι πολύ μικρή, μόλις 10 λεπτά περισσότερο χρόνο πτήσης για τη δεύτερη ομάδα για αυτό και αναχώρησε από την βάση των πεζοναυτών λίγο νωρίτερα.

Πετώντας χαμηλά στα 50 μέτρα τα ελικόπτερα διασχίζουν το 46 χλμ. πλάτους πέρασμα μεταξύ της Λέσβου και της Χίου κατευθυνόμενη προς τη Σκύρο.

Μετά από μία πτήση χωρίς εκπλήξεις, μόλις οι δύο ομάδες ελικοπτέρων έφτασαν στους στόχους τους, αντιμετώπισαν αυτό που περίμεναν. Πλήρη ησυχία, όπως αρμόζει σε ένα Σαββατόβραδο στις στρατιωτικές μονάδες.

Στην 135 ΣΜ τα ελικόπτερα προσεγγίζουν την περιοχή πλησίον των καταλυμάτων και προσγειώνονται στα χωράφια που βρίσκονται μεταξύ του Διοικητηρίου και της θάλασσας. Τούρκοι βατραχάνθρωποι που έχουν μεταφερθεί στην περιοχή με υποβρύχιο έχουν εξοντώσει τις φρουρές που βλέπουν προς τη θάλασσα, καθαρίζοντας το χώρο για την  προσγείωση των ελικοπτέρων.

Άλλα ελικόπτερα προσγειώνονται πλησίον των εγκαταστάσεων της ΜΑΦ και καταλαμβάνουν τα αντιαεροπορικά στοιχεία. Μία άλλη ομάδα προσγειώνεται πλησίον του Κέντρου Επιχειρήσεων εξουδετερώνοντας τις τηλεπικοινωνίες.

Μία άλλη ομάδα προσγειώνεται κοντά στην είσοδο της μονάδας για να αποκόψει την μονάδα από τον υπόλοιπο νησί. Συνολικά,  9 ελικόπτερα  AS-532 U2 Cougar Mk2, ένα AS-532 Α2 Cougar Mk2 και ένα ελικόπτερο S-70A28Y Blackhawk/YARASA θα προσγειωθούν εντός του χώρου της βάσης, ενώ τα υπόλοιπα ελικόπτερα, ένα  S-70A28Y Blackhawk/YARASΑ   και 3 ελικόπτερα AS-532 Α2 Cougar Mk2 θα προσγειωθούν στο χώρο της 22ης Μοίρας Patriot. Τέλος, ένα ακόμα ελικόπτερο AS-532 Α2 Cougar Mk2 προσγειώνεται στο χώρο πλησίον του πύργου ελέγχου κοντά στην 22η Μοίρα, ολοκληρώνοντας την κατάληψη του αεροδρομίου.

Συνολικά, 300 άνδρες τρέχουν με ενθουσιασμό να αιφνιδιάσουν το ανήμπορο να αντιδράσει προσωπικό της μονάδας.

Η αντίσταση στο έδαφος ελάχιστη.

Οι φρουροί εξουδετερώνονται εύκολα από τους Τούρκους βατραχανθρώπους που έχουν ξεκινήσει από νωρίς τη διείσδυση στο νησί. Κάποιες αψιμαχίες από σκοπούς που  δεν εξουδετερώθηκαν θα καμφθούν εντός ολίγων λεπτών από υπέρτερα εξοπλισμένους και εκπαιδευμένους άντρες. Έτσι ή αλλιώς στο νησί δεν υπάρχει στρατιωτική φρουρά.

Ναύτες και σμηνίτες που απλώς περίμεναν να πάρουν το απολυτήριο της εξάμηνης θητείας τους…

Εγκαταστάσεις ανατινάσσονται. Άλλωστε, τα Τ-129 επιτηρούν την περιοχή της επιχείρησης…

Ο αιφνιδιασμός είναι τέλειος. Τα συστήματα αεράμυνας της μονάδας δεν αντέδρασαν γιατί πολύ απλά για κάτι τέτοιο χρειάζεται χρόνος και προειδοποίηση και δεν υπάρχει κανένα από τα δύο.   

Λίγα χιλιόμετρα πιο νότια, η 7η ΜΣΕΠ θα έχει την ίδια μοίρα, αφού το S-70A28Y Blackhawk/YARASA και τα 5 AS-532 U2 Cougar Mk2 έχουν αποβιβάσει τους καταδρομείς που μετέφεραν.

Οι 110 άνδρες της δεύτερης υποομάδας θα αντιμετωπίσουν μία σαφώς μικρότερη δύναμη ανδρών στη βάση του Radar, οι οποίοι θα προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς έχει συμβεί.

Ούτε αντιαεροπορικά πυροβόλα, ούτε πύραυλοι Stinger έχουν βγει από τις αποθήκες για να αντιμετωπίσουν τον εισβολέα, γιατί πολύ απλά κανείς δεν θα μπορεί να πιστέψει ότι Σάββατο βράδυ ένας λόχος καταδρομών διέσχισε το Αιγαίο και βρέθηκε στην αυλή της Αθήνας, μόλις 130 χλμ από την Ομόνοια!

Βέβαια, ποτέ δεν έβγαιναν τα συστήματα κατά την διάρκεια της νύκτας από τις αποθήκες. Λιγότερη φθορά, λιγότερος φόβος για ατυχήματα.

Ανάλογη έκπληξη θα νοιώσουν και οι ναύτες της βάσης του Πολεμικού Ναυτικού, οι οποίοι βλέπουν τα ελικόπτερα το ένα μετά το άλλο, να προσγειώνονται σε αυτή την απόμερη περιοχή του νησιού.

Άλλοι 110 άνδρες από τα S-70A28Y Blackhawk/YARASA, 4 AS-532 U2 Cougar Mk2 και το μοναδικό AS-532 Α2 Cougar Mk2 εξορμούν προς τους κοιτώνες και τα υπόστεγα που φυλάσσονται οι πολύτιμοι πύραυλοι επιφανείας-επιφανείας MM-40 Exocet. Οι Τούρκοι κομάντος βάλλουν με μικρές ριπές και εξουδετερώνουν όσους δεν είχαν εξοντώσει οι ομάδες αναγνώρισης.

Με εκρηκτικά ανοίγουν τις θύρες των εγκαταστάσεων που έχουν προλάβει να κλειδωθούν και εισέρχονται στο εσωτερικό τους.

Την ίδια στιγμή, μία άλλη δύναμη με 7 ελικόπτερα S-70A28 CSAR και 1 ελικόπτερο S-70A28D ASAM και με την υποστήριξη 4 AH-1W, καταλαμβάνει δύο  μικρά κατοικημένα νησιά στην περιοχή της Δωδεκανήσου, στα οποία συναντά σχετική αντίσταση από τις τοπικές φρουρές.

Οι 88 άνδρες των τουρκικών ειδικών δυνάμεων με την υποστήριξη των 4 AH-1W καταστέλλουν όποια αντίσταση βρίσκουν μπροστά τους, χάρη πρωτίστως στον αιφνιδιασμό και δευτερευόντως στην ανώτερη ισχύ πυρός που παρέχουν  τα επιθετικά ελικόπτερα.

Ο πανικός που κυριεύει τους κατοίκους της περιοχής  θα είναι ο καλύτερος σύμμαχος για την επιτυχία του τουρκικού εγχειρήματος στα Δωδεκάνησα. Οι σκηνές των πρώτων Ελλήνων προσφύγων από το 1964, θα σοκάρουν την ελληνική κοινωνία, η οποία μουδιασμένη, όπως και τη νύχτα των Ιμίων, θα ζητά απαντήσεις.    

Ο κύβος ερρίφθη.

Τρία ελληνικά νησιά έχουν καταληφθεί, μαζί με το στρατιωτικό υλικό και το προσωπικό που επάνδρωνε τις βάσεις και τις φρουρές των νησιών. 

Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε αδιέξοδο, η κοινωνία έχει παγώσει, οι Ένοπλες Δυνάμεις ακόμα να συνέλθουν από το σοκ.

Όλοι αναζητούν μία λύση άμεσα, αλλά το ζήτημα είναι λύση για πού, για ποιο νησί. Για τη Σκύρο ή για τα δύο άλλα νησάκια στα Δωδεκάνησα που έχουν καταληφθεί από τους Τούρκους κομάντος;».

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ