Ἡ ἱστορία ἀγαπημένε μου ἐπαναστάτη δὲν γράφεται ἀπὸ ἐξοργισμένους ἢ πονεμένους ἢ θυμωμένους! Αὐτὴ ἡ ἄτιμη ἱστορία γράφεται ἀπὸ τρελλούς, τολμηροὺς καὶ βαθειὰ ἰδεολόγους.
Κύττα πίσω σου. Κύττα τὴν ἱστορία καὶ θὰ καταλάβῃς!Τολμηροὶ ἰδεολόγοι σήκωσαν τὴν ἐπανάστασι στὴν Γαλλία τὸ 1789. Καί ποῦ κατέληξαν; Ὅλοι στήν ἀγχόνη; Γιατί; Τί ἔτρεξε;
Τολμηροὶ ἰδεολόγοι σήκωσαν τὴν ἐπανάστασι τοῦ 1821 στὴν Ἑλλάδα. Καί ποῦ κατέληξαν; Φτωχοί, ζητιάνοι, φυλακισμένοι, ἐξόριστοι, προδομένοι, νεκροί; Κύττα καλά! Κύττα…
Τολμηροὶ ἰδεολόγοι σήκωσαν τὴν ἐπανάστασι τοῦ 1917 στὴν Ῥωσσία. Καί ποῦ κατέληξαν; Στήν Σιβηρία; Νεκροί κι αὐτοί; Τιμωρημένοι;Γιατί;
Μοῦ λὲς πὼς ὁ κόσμος ξύπνησε! Ξεκίνησε! Εἶναι ἔξω! Κατάλαβε πὼς αὐτὸ ποὺ ζοῦμε εἶναι δικτατορία αἰσχίστου εἴδους. Συμφωνῶ! Τὸ βλέπω κι ἐγὼ αὐτό! Ἀλλά γιατί εἶναι ἔξω; Γιατί πόνεσε; Ἢ γιατί ἔγινε ἔξαφνα ἰδεολόγος;
Βγῆκε στὸν δρόμο ὁ κόσμος. Σφύριξε, φώναξε, μούντζωσε. Γιατί; Ποιό ἦταν τό κίνητρο; Ἡ ἀρχική αἰτία; Ἔχασε τήν δουλειά του; Μειώθηκε ἡ σύνταξίς του;Τοῦ πῆραν τό σπίτι;
Ναί, γεμίσαμε ἀστέγους, ποὺ ὅμως δὲν θὰ κάψουν τράπεζες. Κρυώνουν ἤδη ἀρκετὰ καὶ πονοῦν! Τὶς τράπεζες θὰ τὶς κάψουν αὐτοὶ ποὺ κάπου στεγάζονται.
Γεμίσαμε οὐρὲς στὰ συσσίτια, ποὺ δὲν θὰ ληστέψουν γιὰ νὰ φᾶνε. Τὶς ληστεῖες τὶς κάνουν αὐτοὶ ποὺ ἔχουν νὰ φᾶνε.
Γεμίσαμε ἐπαναστᾶτες στοὺς δρόμους μας. Ποὺ δὲν ἐπαναστατοῦν ὄμως διότι ἔχουν ἰδέες ἀλλὰ γιὰ νὰ καταρρίψουν τὸ ἄδικο ἢ γιὰ νὰ ἐπανακτήσουν τὰ ὅσα ἔχασαν!Ὄχι γιὰ ἐλευθερία!
Γιά ποιάν ἐπανάστασι λοιπόν συζητᾶμε; Γιά αὐτήν πού δέν ἔχει ἰδεολογία; Πού δέν ἔχει στόχο; Πού ἀποζητᾶ μόνον νά καταστρέψῃ, νά ἀποδομήσῃ; Καί μετά; Τί;
Τὶς ἐπαναστάσεις τὶς κάνουν οἱ ἰδεολόγοι! Τὶς κάνουν αὐτοὶ ποὺ ἔχουν νὰ χάσουν καὶ δὲν τοὺς νοιάζει νὰ χάσουν τὰ πάντα! Τὶς κάνουν αὐτοὶ ποὺ τολμοῦν νὰ μὴν ζητοῦν τίποτα γιὰ τὸν ἑαυτόν τους καὶ νὰ διεκδικοῦν τὰ πάντα γιὰ τὴν Πατρίδα!!!
Δὲν εἶναι ἰδεολόγος αὐτὸς ποὺ φοβήθηκε τὸ αὔριο. Ποὺ ξεβολεύτηκε. Ποὺ τοῦ μείωσαν τὴν σύνταξι στὰ 700 εὐρῶ ἢ ποὺ θὰ τοῦ τὴν πᾶνε στὰ 400. Δὲν εἶναι ἰδεολόγος αὐτὸς ποὺ φοβᾶται μήν χάσῃ τὸ σπίτι του. Οὔτε αὐτὸς ποὺ φοβᾶται μὴν χάσει τὴν δουλειά του. Ὁ φόβος δὲν γεννᾶ ἰδεολόγους. Ὁ φόβος γεννᾶ στὴν καλλιτέρα τῶν περιπτώσεων στρατιῶτες! Ὁ Ἔρως γεννᾶ ἰδεολόγους! Ὁ Ἔρως! Αὐτὸς γεννᾶ καὶ στρατηγούς!
Ἰδεολόγος εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔχει ὅσα τοῦ χρειάζονται καὶ δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸ ἐὰν θὰ τὰ χάσῃ!
Δὲν γεμίσαμε λοιπὸν ἐπαναστᾶτες!
Γεμίσαμε δυσαρεστημένους! Θυμωμένους! Ἐξαγριωμένους! Ἀδικημένους! Δυστυχισμένους! Ἀλλὰ ἀπὸ ἐπαναστᾶτες ὄχι, δὲν γεμίσαμε!
Ξέρεις γιατί;
Γιατί δὲν μποροῦν! Γιατὶ δὲν ξέρουν! Γιατὶ ξέμαθαν!
Ἄλλως τε, πάντα τὶς ἐπαναστάσεις λιγοστοὶ τὶς ἔκαναν! Λιγοστοί… Μία χοῦφτα….
Πόσες ἐπαναστάσεις ἐπέτυχαν διότι πεινοῦσε ὁ λαός καί πόσοι λαοί ἔφαγαν ὅταν ἔληξαν οἱ ἐπαναστάσεις;
Κύττα γύρω σου! Πίσω σου! Μέσα σου!
Ἰδέες πουθενά! Στόχοι πουθενά! Μίαν μουρμούρα μόνον ἀκοῦς: «Νὰ πάψῃ τὸ ἄδικο. Νὰ φύγουν! Νὰ σταματήσουν νὰ κλέβουν καὶ νὰ ἁρπάζουν!»
Ἐεεε καί; Εἶναι ἰδέα αὐτό;
Αὐτὸ εἶναι ἀνάγκη! Εἶναι ἐκπεφρασμένος πόνος καὶ θυμός! Εἶναι τὸ «μὴ παρέκει»!
Πῶς θά πάψῃ τό ἄδικον; Μέ ποιόν τρόπο; Ἀπό ποιόν δρόμο; Μόνον ἔτσι, ἐπεί δή τό χρειαζόμαστε; Μόνον διότι καταφέραμε νά ἐκφράσουμε τήν ἀνάγκη;
Χρειάζεται αὐτὸς ποὺ θὰ δόσῃ στίγμα! Ποὺ θὰ καθορίσῃ ἀρχές! Ποὺ θὰ θυσιάσῃ τὰ πάντα πρὸ κειμένου νὰ κερδίσουν ὅλοι οἱ ἄλλοι τὴν ἐλευθερία τους!
Δεῖξε μου ἕναν τέτοιον! Μόνον ἕναν! Ἐκεῖ ἔξω, δεῖξε μου ἕναν ἱκανὸ κι ἄξιο νὰ τὸ κάνῃ!
Ὄχι κάποιον ἀπὸ τοὺς λιγοστοὺς συναγωνιστές σου! Ὄχι τέτοιον! Αὐτοὶ εἶναι ἰδεολόγοι καὶ αὐτοὶ πράγματι κάνουν ἐπανάστασιν! Αὐτοὶ μόνον κάνουν ἐπανάστασιν! Αὐτοὶ ξέρουν!
Ἀπὸ τοὺς ἄλλους ὅμως νὰ μοῦ δείξῃς. Αὐτοὺς ποὺ ἀρνοῦνται τὰ πάντα! Ποὺ δὲν ἀναγνωρίζουν κανέναν γιὰ ἀρχή τους, ποὺ δὲν ἐμπιστεύονται κανέναν γιὰ μπροστάρη τους, ποὺ δὲν θὰ ἀκολουθήσουν κανέναν, ποὺ δὲν συνεργάζονται μὲ κανέναν, ποὺ δὲν συμφωνοῦν μὲ κανέναν… Οὔτε κἂν μὲ τὸν σύντροφό τους!
Δεῖξε μου λοιπὸν ἕναν… Ἕναν ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ στέκονται ἐκεῖ καὶ φωνάζουν. Ἕναν… Μόνον ἕναν…
Ξέρεις γιατί δέν εἶναι ἰδεολόγος κανένας ἐκεῖ ἔξω; Ὄχι γιατί δέν μπορεῖ, ἀλλά γιατί δέν ἀντέχει! Θέλει Ἁπλῶς τὴν ζωή του πίσω! Τὴν ἡσυχία του! Τὴν ἀσφάλειά του! Τὴν ζωή του! Ὅταν θὰ τὰ ἀποκτήσῃ τότε θὰ καταλάβῃς τὶ ἐννοῶ.
Δεῖξε μου λοιπὸν ἕναν, τὸν χρειάζομαι. Τὸν χρειαζόμαστε ὅλοι.
Εἶσαι στὸν δρόμο. Σὲ ἀγαπῶ γιὰ αὐτὸ ποὺ εἶσα! Σὲ θαυμάζω! Σὲ χαίρομαι! Εἶσαι ἰδεολόγος! Τὸ ξέρω! Ἀλλὰ εἶσαι ἔνας!
Ἐὰν δόσῃς πίσω στὸν παπποῦ τὴν σύνταξί του θὰ ἐπιστρέψῃ στὴν ζωή του. Στὸ καφενεῖο θὰ εἶναι αὔριο καὶ θὰ ἀπολαμβάνῃ μὲ τοὺς φίλους του τὰ τσιπουράκια τους!
Ἐὰν δόσῃς στὸν ὁποιονδήποτε ὅσα ἔχασε, θὰ ἐπιστρέψῃ ἐπίσης στὴν δική του ζωή! Ἔως ἐκεῖ ἡ ἐπανάστασις λοιπόν;
Ἐὰν μὲ κάποιον μαγικόν τρόπο καταφέρῃς νὰ ξαναδόσῃς στὸν ὁπιονδήποτε τὰ ὅσα εἶχε, νὰ τοῦ πάρῃς τοὺς φόβους καὶ νὰ τοὺς καταργήσῃς, νὰ τοῦ προσφέρῃς τὴν ἀσφάλεια ποὺ ἔχασε, πίσω θὰ πάῃ σὲ μίαν στιγμή! Διότι ἔτσι πρέπει. Δὲν θὰ ξαναπεράσῃ ἀπὸ πλατεία… Νὰ εἶσαι σίγουρος! Ὅλα θὰ ἔχουν καλῶς! Τίποτα δὲν ἔγινε….
Μόνον κάτι λιγοστοί, γραφικοί, ἰδεολόγοι θὰ παραμείνουν στὸν δρόμο. Πλάι σου. Θὰ κυττοῦν γύρω τους πικραμένοι… Καὶ μόνοι! Πολὺ μόνοι!
Δὲν μποροῦν νὰ γίνουν ὅλοι ἥρωες. Δὲν μποροῦν νὰ γίνουν ὅλοι μπροστάρηδες. Δὲν γίνεται νὰ λάβουν ὅλοι ἀπὸ μίαν χαντζάρα καὶ νὰ ὁδηγήσουν…
Ὁ Κολοκοτρώνης ὅταν σήκωνε φωνή, ἔτρεμαν ὅλοι, ἐχθροὶ καὶ φίλοι. Ὅμως ἦταν ὁ Κολοκοτρώνης αὐτός. Γιατί χρειαζόταν ἐκεῖ ἐκείνην τήν ὥραν; Μήπως διότι ἦταν τόσο σημαντικός ἕνας στρατηγός; Μία ἰδέα πού λεγόταν ἐλευθερία; Καί κάποιος πού θά τολμοῦσε νά ἀξιώσῃ τήν ὑλοποίησίν της;
Ὅλοι γύρω του ἤθελαν τὴν ἐλευθερία τους. Ἀλλά πόσοι τόλμησαν νά βγοῦν ἐμπρός καί νά τήν διεκδικήσουν; Μία χοῦφτα; Ὅσοι καί τώρα δῆλα δή; Καί οἱ ἄλλοι ὅλοι τί ἔκαναν; Μήπως μόλις ἔβγαζε τελάλη ὁ πασᾶς κρύβονταν; Μήπως ὑπέγραφαν προσκυνοχάρτια; Μήπως κάποιες φορές συμμαχοῦσαν μέ τόν ἐχθρό; Γιατί; Δέν ἤθελαν τήν ἐλευθερία τους; Γιατί; Δέν εἶχαν ἀντιληφθεῖ τήν μεγάλη ἰδέα; Ἢ μήπως ἁπλῶς ἡ ζωούλα τους ἦταν πολυτιμότερη ἀπό κάθε μορφῆς ἐλευθερία;
Ποιός φώναξε γιά πρώτην φορά τούς Ἕλληνες «Ἕλληνες»; Ποιός τούς ἔβγαλε ἀπό τόν φόβο καί τό προσκύνημα διά τῆς βίας; Ποιός τούς ἔκανε στρατιῶτες καί λοχαγούς; Γιατί τά κατάφερε αὐτός κι ὄχι τόσοι ἄλλοι πρίν ἀπό αὐτόν; Τί τόν ἔστερξε;
Σήμερα θέλουμε ἐλευθερία; Γιατί τότε δέν κάνουμε τίποτα πρός αὐτήν τήν κατεύθυνσιν; Γιατί παραμένουμε ἄνευ ἰδέας; Στόχου; Δρόμου; Δέν μᾶς χρειάζονται; Τί περιμένουμε; Τόν Κολοκοτρώνη;
Ἀγαπημένε μου ἐπαναστάτη, σύντροφε, συναγωνιστή. Δὲν τὸ ξέρεις ἀκόμη, ἀλλὰ ἐσὺ εἶσαι σήμερα καὶ ὁ Κολοκοτρώνης καὶ ὁ Νικηταρᾶς καὶ ὁ Καραϊσκάκης. Ἐσύ καὶ μόνον ἐσύ! Μὴν περιμένεις κανέναν ἄλλον! Ἐσὺ μόνον θὰ παλέψῃς γιὰ τὴν ἐλευθερία ὅλων τῶν ἄλλων. Καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι θὰ συντρέξουν διότι εἶναι ἀνάγκη! Δὲν μποροῦν νὰ κάνουν διαφορετικῶς.
Ἐσὺ θὰ ἐξοντώσῃς τοὺς Νενέκους. Ἐσὺ θὰ κάψῃς τὰ προσκυνοχάρτια!
Μὴν πιστέψῃς οὔτε γιὰ μίαν στιγμὴ πὼς θὰ ἐπανακτήσουν τὴν ἐλευθερία ὅλοι. Κάποιοι θὰ σταθοῦν περισσότερο, κάποιοι λιγότερο καὶ κάποιοι διόλου. Ἀλλὰ ἐσύ, μόνον ἐσύ, μὲ τὴν στάσι σου, μὲ τὸν λόγο σου, μὲ τὴν σκέψι σου, μὲ τὴν γραφή σου θὰ ὁδηγήσῃς. Αὐτὸς εἶναι ὁ ῥόλος σου! Γιὰ αὐτὸ εἶσαι ἐκεῖ!
Καὶ ναί, ἐδῶ εἶναι Ὅλοι! Κύττα γύρω σου.
Στὰ μάτια τῶν συναγωνιστῶν σου θὰ ἀνακαλύψῃς τοὺς ἥρωες τοῦ 1940. Τὸν Κατσιμῆτρο, τὸν Ἰατρίδη, τὸν Βραχνό, τὸν Μαυρογιάννη, τὸν Δουρᾶτσο…
Θὰ ἀναγνωρίσῃς τοὺς ἥρωες τοῦ 1821στὰ μάτια τους. Τὸν Γέρο μας, τὸν Νικηταρᾶ, τὸν Καραϊσκάκη, τὴν Μπουμπουλίνα, τὸν Παππᾶ, τὸν Δυσσέα μας.. Ναί, ἐκεῖ εἶναι κι ὁ Δυσσέας μας..
Θὰ ἀναγνωρίσῃς τὸν Μιλτιάδη, τὸν Κυναίγειρο, τὸν Φειδιππίδη, τὸν Θεμιστοκλῆ, τὸν Λεωνίδα, τὸν Παυσανία… Ὅλοι ἐκεῖ εἶναι! Δίπλα σου! Τοὺς εἶδα!
Μὴν πασχίζῃς νὰ κάνῃς τὸν στρατιώτη στρατηγό. Δὲν γίνεται! Χρειάζονται καὶ οἱ στρατιῶτες, χρειάζονται καὶ οἱ στρατηγοί. Οἱ στρατηγοὶ σχεδιάζουν καὶ οἱ στρατιῶτες ἐκτελοῦν!
Θὲς δὲν θὲς, ἀγαπημένε μου ἐπαναστάτη, οἱ στρατιῶτες δὲν μποροῦν νὰ φέρουν ἀποτελέσματα. Ἀντιμετωπίζονται ὡς ὄχλος ἀπὸ τὸν ἐχθρὸ καὶ καταστέλλονται πανεύκολα. Μόνον οἱ ἐγκέφαλοι φέρνουν ἀποτελέσματα. Θὲς δὲν θές.. Ἔτσι ἦταν πάντα, ἔτσι εἶναι καὶ τώρα!
Σήμερα ὁ πόλεμος εἶναι παράδοξος. Ἀλλὰ ἔχουμε ὅσα χρειαζόμαστε! Ἔχουμε καὶ στρατηγοὺς καὶ ἀξιωματικοὺς καὶ στρατιῶτες! Καὶ ὅπλα ἀνίκητα!Μᾶς «ἔλαχε» αὐτὸ καὶ θὰ τὸ ζήσουμε!
Εἴμαστε τυχερὴ γενεά! Ἀπὸ τὶς πλέον τυχερές!
Εἴμαστε εὐτυχεῖς ἐμεῖς! Διότι, ἂν καὶ βαρὺ τὸ ἔργο μας, θὰ εἶναι αἰώνια τιμημένο!
Μὴν θυμώνῃς ἀγαπημένε μου ἐπαναστάτη… Δὲν βοηθᾶς..
Ἄλλοι θὰ παλέψουν κι ἄλλοι ὄχι… Καὶ ὅλοι, γιὰ νὰ παλέψουν, χρειάζονται ὁπωσδήποτε τὸν στρατηγό τους. Καὶ τὸ ἐγκέφαλο καὶ τὸν ἀξιωματικὸ κάθε βαθμίδος. Ἀκόμη καὶ τὸν φόβο ποὺ θὰ τοὺς κάνῃ νὰ συντρέξουν διὰ τῆς βίας!
Εἶναι ὠραῖο τὸ ταξείδι. Ἀλλὰ δὲν εἶναι γιὰ ὅλους!
Εἶναι μόνον γιὰ αὐτοὺς ποὺ θὰ τολμήσουν! Γιὰ αὐτοὺς ποὺ ξεκίνησαν! Γιὰ αὐτοὺς ποὺ κατάλαβαν τὸ Ὅλον κι ὄχι τμῆμα του! Ὄχι γιὰ αὐτοὺς ποὺ ἀλλοῦ πατοῦσαν ἐχθές, ἀλλοῦ πατοῦν σήμερα κι ἀλλοῦ θὰ πατοῦν αὔριο!
Κάτι τελευταῖο ἀγαπημένε μου ἐπαναστάτη.
Στρατηγὸς ποὺ ἔγινε στρατηγὸς στὴν ὥρα τῆς μάχης δὲν ὑπῆρξε. Πεπαιδεύτηκε γιὰ νὰ γίνῃ στρατηγός. Πλήρωσε τίμημα! Ἔγινε πρῶτα στρατιώτης, μετὰ ἀξιωματικός καὶ τέλος στρατηγός.
Ἔμαθε τὴν τέχνη τοῦ πολέμου σὲ ὅλα της τὰ στάδια καὶ τὶς βαθμίδες.
Τόλμησε καὶ κέρδισε ἢ ἔχασε.
Δὲν σηκώθηκε ἕνα πρωϊνὸ ἀπὸ τὸν καναπέ του καὶ βρέθηκε στὸ πεδίον τῆς μάχης.
Ψήθηκε στὰ στρατόπεδα χρόνους καὶ χρόνους. Ἔπηξε τὸ μυαλό του, ἡ σκέψις του, τὸ πετσί του… Τὸ κέρδισε μὲ τὸ σπαθί του!
Ὁ στρατηγός, καθῶς καὶ ὅλο του τὸ ἐπιτελεῖον εἶναι ἐδῶ. Προγυμνάζονται. Προετοιμάζονται! Σχεδιάζουν. Ξέρουν…
Οἱ ἄλλοι ὅλοι ἢ θὰ ἀκολουθήσουν ἢ θὰ σβήσουν. Δὲν κάνει ἕνας καλὸς στρατηγὸς νὰ ἀφήνῃ τὰ νῶτα του ἀκάλυπτα! Δὲν γίνεται! Κινδυνεύει!
Μὴν περιμένῃς λοιπὸν νὰ ἔλθουν ὅλοι. Θὰ ἔλθουν μόνον ὄσοι ἀντέχουν νὰ πληρώσουν τὰ τιμήματα! Οἱ ὑπόλοιποι εἶναι ἆχθος! Ἕρμα! Καὶ τὸ ἕρμα τὸ ἀπορρίπτεις ἐὰν θέλῃς νὰ σωθῇς κι ἐσὺ καὶ τὸ πλοῖο!
Σημείωσις:
Αὐτὸς ὁ πόλεμος ἔχει ξεκινήσει ἐδῶ καὶ πολλοὺς αἰῶνες! Πάρα πολλούς!
Οἱ περισσότερες μᾶχες ποὺ ἔχουν δοθεῖ ἔως σήμερα χάθηκαν.
Δὲν χάθηκαν ἐπεὶ δὴ δὲν ὑπῆρχαν ἱκανοὶ στρατηγοὶ καὶ στρατιῶτες. Χάθηκαν ἀπὸ δόλο. Μὴν κυττᾶτε μόνον τὰ μερικὰ ἀποτελέσματα. Νὰ βλέπετε τὸ σύνολον.
Σήμερα τὰ δεδομένα εἶναι ἐν τελῶς διαφορετικά. Σήμερα τὸ ἐπιτελικὸν σχέδιον ὑπάρχει. Οἱ ἐγκέφαλοι εἶναι ἐδῶ ἤδη. Εἶναι ἕτοιμοι. Ὁ ἐχθρὸς εἶναι ἀνήμπορος, κι ἂς μὴν τὸ ἀντιλαμβάνονται οἱ πολλοί! Οἱ πολλοὶ εἴπαμε, στρατιῶτες εἶναι. Διαταγὲς ἐκτελοῦν.
Σήμερα προετοιμαζόμαστε γιὰ μίαν πολὺ μεγάλη μάχη! Μίαν μάχη ποὺ ὅμοιά της δὲν ἔχει δόσει ἔως τώρα ἡ ἀνθρωπότης. Μία μάχη τῆς ὁποία ἡ ἔκβασις εἶναι προδιαγεγραμμένη, διότι σύμμαχός μας, ἐκτὸς ἀπὸ ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα, εἶναι κι ὁ ἴδιος ὁ πλανήτης! Σήμερα εἰδικῶς αὐτὴ ἡ μάχη θὰ κερδιθῇ! Εἶναι μονόδρομος, ἀνάγκη, νομοτέλεια!
Δὲν γράφω οὔτε γιὰ νὰ πουλήσω ψεύτικες ἐλπίδες οὔτε γιὰ νὰ ἐνθαρρύνω οὔτε γιὰ νὰ ξεσηκώσω κάποιους. Γράφω αὐτὰ ποὺ γνωρίζω. Κι αὐτὰ ποὺ γνωρίζω εἶναι ξεκάθαρα!
Αὐτὴ ἠ μάχη θὰ εἶναι ἡ ὁριστική. Ἡ τελική! Ἡ ἀποφασιστικὴ νίκη!
Αναρτήθηκε από ELLADA SHMERA .
http://greeksurnames.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που δεν συνάδουν με το περιεχόμενο της ανάρτησης, όπως και σχόλια υβριστικά προς τους αρθρογράφους, προσβλητικά σχόλια προς άλλους αναγνώστες σχολιαστές και λεκτικές επιθέσεις προς το ιστολόγιο θα διαγράφονται.