Ποιά θα είναι η αντίδραση της Ευρώπης μετά το πολύνεκρο μακελειό στο Παρίσι;

Τι θα κάνει η Γαλλία και η Ευρώπη απέναντι στην ισλαμική τρομοκρατία;

Πώς θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ και τι πρόκειται να συμβεί πλέον στην Μέση Ανατολή;

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ 

Το Παρίσι έζησε μία νύχτα τρόμου. Μία νύχτα βουτηγμένη στο αίμα αθώων και ανυποψίαστων γάλλων πολιτών. Μία νύχτα που αναμένεται να λειτουργήσει καταλυτικά για τις αποφάσεις τόσο της Ευρώπης όσο και άλλων δυτικών κρατών, απέναντι στο Ισλαμικό Κράτος το οποίο πανηγύρισε και ανέλαβε την ευθύνη του μακελειού. 

Αν και συγκλονιστική, η επίθεση δεν χαρακτηρίζεται και ως έκπληξη. Πάρα πολλά άτομα, τόσο από την Γαλλία, όσο και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έχουν ταξιδέψει στη Συρία προκειμένου να ενταχθούν στις εξτρεμιστικές ισλαμικές ομάδες που υπάρχουν και μάχονται εκεί κατά της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ. Κοιτώντας στο πρόσφατο παρελθόν και την γνωστή επίθεση στο Charlie Hebdo, αποδεικνύεται πως υπάρχει ένα μόνιμος κίνδυνος ισλαμικών τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη.

Αν και οι καταγεγραμμένες εξελίξεις και ειδικά η μέθοδος με τον οποίο έγιναν οι πολλαπλές αιματηρές θανατηφόρες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, προδίδουν ένα προσεκτικά σχεδιασμένο και εκτελεσμένο σχέδιο από την πλευρά των δραστών, κάποιοι εξακολουθούν να διερωτώνται εάν πρόκειται για μεμονωμένες ενέργειες μίας μικρής ανεξάρτητης ομάδας ή εάν οι δράστες πήραν οδηγίες ή βοήθεια από το εξωτερικό και συγκεκριμένα από το Ισλαμικό Κράτος ή και από την Αλ Κάιντα. 

Κατά τη διάρκεια της βραδιάς και πριν ακόμη ξημερώσει η νέα ημέρα για την Γαλλία (και ολόκληρη την Ευρώπη), οι ενδείξεις έγιναν αποδείξεις και τελικά πεποίθηση για την πρωταγωνιστική εμπλοκή του Ισλαμικού Κράτους στη νύχτα της φρίκης που βίωσε το Παρίσι. Και η πεποίθηση αυτή στηρίχθηκε ακόμη περισσότερο από την πρόσφατη ροή «προσφύγων» προς την Ευρώπη από τη Συρία και τις γνωματεύσεις (αλλά και πληροφορίες μυστικών υπηρεσιών διαφόρων κρατών) ειδικών για ισχυρό κίνδυνο εισόδου σε ευρωπαϊκές χώρες από ομάδων τζιχαντιστών. 

Σύμφωνα με σαφείς πληροφορίες ήταν πάρα πολύ εύκολο να αναμιχθούν οι τζιχαντιστές με τους πρόσφυγες και να εισέλθουν ανενόχλητοι στην Ευρώπη προκειμένου να εξαπολύσουν οργανωμένες επιθέσεις σε οποιαδήποτε χώρα και οποιοδήποτε σημείο της Ευρώπης. Εξάλλου, υπήρξαν και δημοσιεύματα (με φωτογραφικές αποδείξεις) στα οποία καταγράφονταν τζιχαντιστές να μπαίνουν στην Ευρώπη ή να δίνουν έως και συνεντεύξεις για τον πόλεμο που έδωσαν στην Συρία! 

Σε χθεσινοβραδυνή του ομιλία προς το γαλλικό έθνος ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δήλωσε ότι η χώρα κλείνει τα σύνορά της και πως η γαλλική κυβέρνηση δίνει άμεση προτεραιότητα στην ασφάλεια των πολιτών και στην καταγραφή όλων των στοιχείων που θα προκύψουν από τους επιτιθέμενους. Μάλιστα, η παύση λειτουργίας των μεταφορών αλλά και των συνόρων αποφασίσθηκε προκειμένου να προληφθεί τυχόν διαφυγή κάποιων δραστών και συνεργατών τους, ενώ ταυτόχρονα έχει ήδη ξεκινήσει εξονυχιστική έρευνα στις κατοικίες και στους χώρους όπου συνήθιζαν να κινούνται οι δράστες της τρομοκρατικής αυτής επίθεσης. Αξίζει να τονισθεί πως ο κ. Ολάντ ανακοίνωσε επίσημα την κήρυξη της Γαλλίας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Οι επιθέσεις στο Παρίσι είναι βέβαιο πως θα έχουν πολιτικές (και όχι μόνο) συνέπειες. Έγιναν πέντε μόλις ημέρες πριν τον απόπλου του μοναδικού αεροπλανοφόρου της Γαλλίας, Σαρλ Ντε Γκωλ, το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται να κινηθεί προς τον Περσικό Κόλπο για να αναλάβει δράση κατά του Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Συρία.
Η Γαλλία, εξάλλου, έχει ήδη αρχίσει την εκτέλεση αεροπορικών βομβαρδισμών κατά των τζιχαντιστών από τα τέλη του Σεπτεμβρίου. Αφού οι γαλλικές αρχές είναι ήδη πεπεισμένες για την εμπλοκή του Ισλαμικού Κράτους στο μακελειό του Παρισιού, θεωρείται απολύτως βέβαιο πως θα εντείνει ακόμη περισσότερο την εμπλοκή – συμμετοχή της στις επιχειρήσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία, σε μία εποχή που το πεδίο μάχης (ιδιαίτερα στη Συρία) είναι πολύπλοκο και ασταθές όσον αφορά συμμαχίες που μοιάζουν περισσότερο με συγκυριακές λυκοφιλίες.

Από πολιτική άποψη, οι επιθέσεις στο Παρίσι είναι μία υπενθύμιση των μακροχρόνιων εθνικών τριβών κατά της Γαλλίας. Εξάλλου, οι σημερινοί αριθμοί μεταναστών – προσφύγων που εισέρχονται σχετικά άνετα στην Γερμανία, τόσο από τα ανατολικά της σύνορα όσο και από το νότο, ασκούν ελάχιστη πίεση στην Γαλλία, αφού το ενδιαφέρον των μετακινούμενων αυτών πληθυσμών φαίνεται πως εστιάζεται κυρίως στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της βόρειας Ευρώπης. 
Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής από την πλευρά των «προσφύγων» είναι το χαμηλό προφίλ (που κατόρθωσε να διατηρήσει η Γαλλία σχετικά με το θέμα της λαθρομετανάστευσης και της υποδοχής προσφύγων) στις προσπάθειες που έγιναν ώστε να ανακοπεί η ροή των μεταναστών. Μάλιστα, αν και η Γαλλία ήταν παρούσα σε όλες τις ευρωπαϊκές συνόδους κορυφής για το συγκεκριμένο θέμα, δεν δίστασε να υποστηρίξει την άποψη της Γερμανίας για την μετεγκατάσταση των αιτούντων άσυλο σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. 

Παρά την μέχρι τώρα στάση της Γαλλίας, το γεγονός της πολυμέτωπης τρομοκρατικής επίθεσης στο Παρίσι, αναμένεται να ενισχύσει την άποψη πολιτικών ομάδων (σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες) που απαιτούν την παύση της ροής των μεταναστών και το κλείσιμο των συνόρων σε χώρες όπως η Γερμανία, η Σουηδία, αλλά και σε πολλές χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης.

Θεωρείται απολύτως βέβαιο πως η αιματηρή αυτή εξέλιξη και εν γένει ο απόηχος αυτών των επιθέσεων, θα ενδυναμώσει πολιτικά την Marine Le Pen αλλά και πολιτικά κόμματα και ομάδας της ακροδεξιάς. Μία τέτοια άνοδο της δημοτικότητάς της, εξάλλου, είχε γνωρίσει η Le Pen όταν επέλεξε να διατηρήσει χαμηλό προφίλ μετά τα γεγονότα στο Charlie Hebdo τον Ιανουάριο και είδε το κόμμα της να αυξάνει σημαντικά την δημοτικότητά του εξαιτίας του πολύχρονου μηνύματος της αντιμεταναστευτικής πολιτικής. Ταυτόχρονα, ο κ. Ολάντ είδε μία στιγμιαία άνοδο στην δική του δημοτικότητα, η οποία όμως δεν κράτησε πολύ εξαιτίας της χαλαρής αντίδρασής του. Μία ανάλογη τάση δεν αναμένεται τώρα, επειδή οι πολίτες εύλογα θα αναρωτιούνται κατά πόσο λειτούργησαν τα αντιτρομοκρατικά μέτρα που εγκρίθηκαν φέτος από την γαλλική κυβέρνηση… 

Οι αποφάσεις της επόμενης ημέρας (δηλαδή στο σημερινό έκτακτο συμβούλιο εθνικής ασφάλειας που συγκάλεσε ο κ. Ολάντ, ακυρώνοντας μάλιστα το ταξίδι του στην Τουρκία για τη συνάντηση των G20), αναμένεται να κρίνουν την στάση της Γαλλίας απέναντι στην ισλαμική τρομοκρατία τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, όπου αρχίζουν να συγκεντρώνονται πολλές δυνάμεις, που υποστηρίζουν διαφορετικά στρατόπεδα, στο ιδιότυπο έως αντιφατικό μωσαϊκό των αντιμαχόμενων πλευρών επί του Συριακού εδάφους. 

Ενδεχομένως, τόσο ο κ. Ολάντ, όσο και οι ηγέτες άλλων δυτικών χωρών, μεταξύ των οποίων η γερμανίδα καγκελάριος κυρία Μέρκελ, αλλά και ο πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Ομπάμα (ο οποίος φέρεται να δήλωσε σε κλειστή συνάντηση στον Λευκό Οίκο πως «αφού χτύπησαν τους φίλους μας Γάλλους είναι σαν να χτύπησαν εμάς») θα πρέπει να αναθεωρήσουν πολλά περισσότερα από όσα θα ήθελαν για τα τεκταινόμενα στη Συρία και το Ιράκ. Και ενδεχομένως θα πρέπει να ασχοληθούν με το «φαινόμενο» Ερντογάν, ο οποίος αποτελεί τον πλέον σταθερό σύμμαχο του Ισλαμικού Κράτους (υπάρχουν τόσες αποδείξεις για την εγκληματική εμπλοκή της Τουρκίας στα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, που δεν θα έπρεπε καν να γίνει κάποιο διεθνές δικαστήριο για να αποφασισθεί η τύχη του «σουλτάνου», αλλά θα έπρεπε να ανακοινωθεί άμεσα η διεθνής επικήρυξή του και να ληφθούν (επιτέλους) μέτρα οικονομικής και πολιτικής απομόνωσης της «χώρας τρομοκράτη» του σουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν. Όμως, τα πολυεπίπεδα μυστικά παιχνίδια δυτικών χωρών ζυγίζουν τα ό,ποια συμφέροντα και απαλλάσσουν τον ημιπαράφρονα (κατά δήλωση αμερικανών διπλωματών) πρόεδρο της Τουρκίας από εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

ΠΗΓΗ : http://kostasxan.blogspot.gr/